Treść artykułu
Często obserwuje się zapalenie migdałków w wieku 3-10 lat. W przypadku adenoiditis obrona immunologiczna ulega znacznemu zmniejszeniu, w wyniku czego dziecko staje się podatne na infekcję. Ponadto oddychanie przez nos jest upośledzone, co prowadzi do:
- brak tlenu w narządach, dlatego cierpią na niedotlenienie. Wszystko to spowodowane jest mniejszą ilością tlenu w drogach oddechowych podczas oddychania przez usta. Klinicznie głód tlenowy przejawia się niedorozwojem systemów, a także upośledzeniem umysłowym;
- penetracja większej ilości zarazków. Wraz z przechodzeniem powietrza przez kanały nosowe jest ono ogrzewane i filtrowane, co zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju procesu zapalnego w narządach układu oddechowego i wejściu patogennych mikroorganizmów;
- zapalenie krtani i tchawicy, ze względu na wdychanie suchego, zimnego powietrza. W trakcie przepływu powietrza przez kanały nosowe jest ono nawilżane i ogrzewane. Jest to szczególnie ważne w zimie, a także ze zwiększoną aktywnością fizyczną (bieganie, gra);
- zmniejszone słyszenie, które jest częstsze u noworodków oddychających przez usta;
- odkształcenie szkieletu twarzy, które obserwuje się podczas długotrwałego oddychania przez usta od najmłodszych lat.
Zewnętrznie "twarz adenoidalna" charakteryzuje się półotwartymi ustami, defektem ukąszenia, zmianą w dolnej szczęce, bólem nosowym, brakiem emocji i przygnębienia.
Przyczyny i objawy adenoiditis
Rozwój procesu zapalnego w migdałkach może być niezależną patologią lub być konsekwencją progresji chorób zakaźnych i niezakaźnych. Zapalenie migdałków u dzieci występuje z:
- infekcja dziecka;
- niewłaściwa dieta żywieniowa;
- ogólna hipotermia;
- zmniejszona ochrona immunologiczna;
- reakcje alergiczne;
- predyspozycje genetyczne;
- niekorzystne warunki środowiskowe (zanieczyszczone, suche powietrze, pleśń);
- dysfunkcja tarczycy;
- patologia wewnątrzmaciczna pierwszego trymestru;
- traumatyczne zmiany nosogardła;
- zakaźne i zapalne choroby przewlekłej natury gardła i gardła, nosogardzieli (zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie gardła).
Podczas diagnozowania migdałków u dzieci objawy i leczenie zależą od ciężkości choroby, poziomu ochrony immunologicznej i obecności współistniejącej patologii somatycznej. Występują podwyższone ilości migdałków z powodu długotrwałego procesu zapalnego:
- trudności w oddychaniu przez kanały nosowe;
- częste przedłużone zapalenie błony śluzowej nosa, jednak przekrwienie nosa jest nadal obserwowane w przerwach między chorobami;
- przewlekłe formy zapalenia zatok, zapalenie przedsionków;
- kaszel;
- zmiana barwy głosu (nosowego); chrapanie;
- zmęczenie;
- brak snu, co prowadzi do drażliwości;
- podnaporowa hipertermia.
Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki zapalenia jelit, zaleca się skonsultować z lekarzem, aby uniknąć rozwoju powikłań.
Jeśli podejrzewa się, że dziecko ma migdałki, stopień stanu zapalnego ustala się podczas diagnozy:
- w pierwszym etapie wzrostu tkanki limfatycznej (wegetacji) prowadzi do trudności w oddychaniu podczas snu, przez usta, obserwuje się śluzowe wydzieliny. Ogólny stan dziecka nie pogarsza się;
- Drugi etap charakteryzuje się nocnym chrapaniem, otwartymi ustami, brakiem oddychania przez nos. W nocy możliwe są okresy bezdechu (krótkotrwałe ustanie oddychania). Przerywany sen nie pozwala na całkowite odprężenie, z powodu tego, co dziecko staje się kapryśne i drażliwe;
- na trzecim etapie oddychanie przez nos jest całkowicie zablokowane, wykryty zostaje mniejszy poziom słuchu.
Niebezpieczeństwo stosowania migdałków
W przypadku pojawienia się objawów leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej, ponieważ możliwe jest zmniejszenie liczby migdałków u dziecka bez operacji tylko w początkowej fazie. Jakie są niebezpieczeństwa związane z adenoidami?
- niewłaściwy rozwój aparatu mowy, który prowadzi do pojawienia się głosu nosowego i słabej wymowy słów. Jest to spowodowane upośledzonym wzrostem struktur kostnych twarzy na tle wyraźnej reakcji zapalnej;
- ubytek słuchu, który rozwija się z powodu ucisku w obrębie ucha środkowego;
- częste reakcje alergiczne;
- częste przeziębienia;
- regularne zaostrzenia przewlekłych zakaźnych i zapalnych chorób nosa, jamy ustno-gardłowej (zapalenie migdałków, zapalenie zatok);
- nieuwaga, słaba wydajność, apatia, z powodu głodu tlenu w mózgu.
Leczenie chirurgiczne
Przy nieskuteczności terapii zachowawczej i osiągnięciu trzeciego stopnia wegetacji rozważa się problem interwencji chirurgicznej. Wybór metody zależy od wieku pacjenta, obecności współwystępowania i ciężkości leżącego u podłoża procesu patologicznego. Wybór dokonywany jest przez lekarza na podstawie wyników diagnozy, ponieważ możliwe jest leczenie steroidów przy użyciu chirurgii w tradycyjnym chirurgicznym trybie lub za pomocą naświetlania laserem.
Do badania dziecka zaleca się testy alergologiczne, badania przesiewowe na nosogardnie, testy ELISA i PCR. Spośród metod instrumentalnych zalecane są badania nosorożca, epipharyngoskopii, radiografii bocznej i tomografii komputerowej. Przed zabiegiem można wykonać znieczulenie miejscowe lub "wprowadzić" dziecko w znieczuleniu ogólnym. Ostatnio techniki małoinwazyjne stały się powszechne, co umożliwia wykonywanie interwencji pod kontrolą wzrokową za pomocą instrumentów endoskopowych.
Metody leczenia migdałków u dzieci są chirurgicznie reprezentowane przez zniszczenie śródmiąższowe, adenoidektomię, odparowanie tkanki gruczołowej za pomocą lasera lub przez kriodestrukcję.
W okresie pooperacyjnym należy przestrzegać pewnych ograniczeń związanych z reżimem żywieniowym, aktywnością fizyczną, jak również wizyt w gorących pokojach i gorącej kąpieli.
Należy zauważyć, że interwencja chirurgiczna bez usunięcia czynnika prowokującego nie gwarantuje braku ponownego wzrostu tkanki limfatycznej.
Konserwatywna taktyka leczenia
Leczenie domowe obejmuje stosowanie środków medycznych i leków ludowych w walce z przerostem migdałków. Czy można wyleczyć migdałki? Taktyka leczenia obejmuje:
- mycie migdałków, co pozwala zmniejszyć ciężkość reakcji zapalnej, obrzęk tkanek i wyeliminować zakaźne mikroorganizmy;
- inhalacje z lekami przeciwzapalnymi i antyseptycznymi;
- ćwiczenia oddechowe, które pozwalają przywrócić oddychanie przez nos i zapewnić pełne dostarczanie tlenu do tkanek;
- ocieplenie, aplikacje z gliną.
Nie zapomnij o prawidłowym odżywieniu, wzbogaconym o produkty witaminowe, zdrowy sen i odporność.
Leczenie domowe
Inhalacje z użyciem środków farmaceutycznych lub leków ludowych mają pozytywny wpływ na tkankę limfatyczną, zmniejszając jej wzrost i podrażnienie błony śluzowej. Sucha inhalacja wymaga użycia olejków eterycznych. Przeprowadza się je poprzez wdychanie oparów po nałożeniu kilku kropel oleju na szal.
- Bulion Idyllum stosuje się do zabiegów inhalacyjnych trzy razy dziennie przez okres do 10 dni. Do gotowania wystarczy gotować 15 g ziela w pół litra wody na pół godziny, mieszając regularnie;
- kąpiel dziecka odbywa się w wodzie z dodatkiem olejku eterycznego (5 kropli);
- 1 kg soli należy podgrzać, skropić 2-3 krople olejku, wdychać przez 7 minut.
Inhalacje są przeprowadzane za pomocą ciepłej pary, aby uniknąć oparzeń błony śluzowej górnych dróg oddechowych. Do wkraplania do dróg nosowych stosuje się:
- Najbardziej skuteczna receptura oparta jest na soku Kalanchoe. Wystarczy zakopać 2 krople do każdego otworu nosowego;
- Kora dębu (30 g), ziele dziurawca i mięta 15 g gotuje się w 300 ml wody przez pięć minut, poddaje infuzji przez godzinę, a następnie sączy przez kilka warstw gazi. Wykop w 3 kroplach;
- 15 g eukaliptusa i rumianku, liście brzozy (7 g) należy wypełnić wrzącą wodą o objętości 250 ml i naparzać przez godzinę. Po schłodzeniu leku zaleca się kroplówki trzy krople dwa razy dziennie.
Inna metoda terapeutyczna obejmuje płukanie jamy nosowo-gardłowej:
- Do zabiegu niezbędne jest przygotowanie roztworu leczniczego z sody oczyszczonej i nalewki alkoholowej propolisu. W 190 ml wody odpowiednio 2 gi 20 kropli składników, odpowiednio. Podczas zabiegu należy ściśle kontrolować, aby roztwór nie przedostał się do narządów przewodu pokarmowego. Stopień uszkodzenia błony śluzowej zależy od agresywności składników roztworu;
Jeśli roztwór dostanie się do dróg oddechowych, może powodować kaszel i silny skurcz oskrzeli.
- Ziele dziurawca przygotowuje się w następujący sposób. 10 g trawy gotowane przez kwadrans w pół litra wody, filtrowane i używane do prania;
- wlew z rokitnika;
- roztwór soli morskiej. Do przygotowania konieczne jest całkowite rozpuszczenie 5 g składnika w ciepłej wodzie o objętości 250 ml, co zapobiegnie uszkodzeniu błony śluzowej kryształów soli. Co zrobić, jeśli dziecko odczuwa pieczenie podczas mycia nosa? W tym przypadku chcesz przygotować nowe rozwiązanie, biorąc mniejszą ilość soli.
Gimnastyka oddechowa przewiduje wykonanie specjalnych ćwiczeń do natleniania krwi i normalizacji oddychania przez nos. Dziecko powinno robić częste oddechy przez 10 sekund, na przemian zamykając jedno nozdrze. Warto zauważyć, że przed ćwiczeniem konieczne jest oczyszczenie kanałów nosowych ze strupów i wydzieliny śluzowej. Innym lekarstwem na migdałki jest glinka morska. Jest stosowany w formie aplikacji. Glinkę należy nakładać na skórę skrzydeł nosa i zatok przynosowych i postępować zgodnie z instrukcjami. Płukanie przeprowadzono ciepłą wodą. Glina pozwala rozszerzać naczynia krwionośne, poprawiać miejscowy przepływ krwi i zmniejszać wzrost tkanki limfatycznej.
Przepisy na bazie glistnika:
- 20 g składnika drobno zmiażdżono, wlano 190 ml wrzącej wody, gotowano przez kwadrans. Następnie pozostaw dekokcję na godzinę, a następnie filtruj i używaj do mycia jamy nosowej;
- W przygotowanym bulionie dodaj 100 ml tłuszczu wieprzowego i wstaw do piekarnika na godzinę, aż uzyskasz gęstą konsystencję leku. Aby zwiększyć efekt, przed użyciem możesz dodać 2-5 kropli czystego glistnika. W powstałej mieszaninie wymagane jest nawilżenie bawełnianej turundy i ułożenie jej w kanałach nosowych.
Procedurę ogrzewania można przeprowadzić za pomocą ciepłego, gotowanego jajka w skorupie lub woreczku soli. Jeśli temperatura piasku lub jaj jest wysoka, konieczne jest owinięcie ich w szalik, aby uniknąć oparzeń skóry.
Narkotyki i procedury
Aby szybko wyleczyć migdałki u dziecka, receptury ludowe powinny być połączone z tradycyjnym podejściem leczniczym. Aby to zrobić, użyj:
- mycie jamy nosowej solą fizjologiczną (Aqua Maris, Humer, No-salt), która pozwala zmniejszyć stan zapalny i usunąć błony śluzowe ze skórki i wydzieliny śluzowej;
- preparaty antyseptyczne (Protargol, kora dębu);
- leki przeciwzapalne o działaniu przeciwobrzękowym i immunostymulującym (Derinat);
- fototerapia promieniami ultrafioletowymi, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe;
- elektroforeza, magnetoterapia.
Zapobieganie migdałkom
Aby uniknąć migdałków u dziecka, należy zwrócić uwagę na następujące zasady:
- właściwe odżywianie wzbogacone witaminami;
- twardnienie, ale u dzieci jest przeprowadzane ostrożnie, aby uniknąć hipotermii i rozwoju chorób;
- terminowe leczenie chorób zakaźnych;
- regularna rehabilitacja przewlekłych ognisk infekcji (próchnica, zapalenie migdałków);
- kurs spa w strefie górskiej, morskiej lub leśnej. To znacznie wzmocni układ odpornościowy, który nie tylko zapobiegnie wzrostowi tkanki limfatycznej, ale także ochroni przed wieloma chorobami zakaźnymi.
Przestrzeganie wymienionych zaleceń jest obowiązkowe, ponieważ trudno jest wyleczyć migdałki. Aby określić patologię w czasie i nie przegapić szansy na zachowanie dobrego zdrowia dziecka, należy uważnie obserwować oddychanie, aktywność i temperaturę dzieci.
Jaki jest niebezpieczny wzrost liczby migdałków u dzieci?
Stan zapalny migdałków u dzieci powoduje wiele niepokoju, ponieważ utrudniają proces oddychania i mogą powodować zwiększone zmęczenie i nerwowość. Zadaniem rodziców jest regularne monitorowanie zdrowia dziecka i terminowe leczenie początkowych chorób.
Dlaczego zapalenie języka migdałowego jest zaognione?
Migdałki są tkanką limfatyczną nosogardzieli dziecięcej, która służy jako bariera dla wejścia niebezpiecznych wirusów, pełniących funkcję ochronną organizmu. Usługi te wykonują swoje usługi do 7-10 lat, po czym w większości przypadków zaczynają się zmniejszać, a do 18 roku życia całkowicie znikają.
Przyczyny zapalenia migdałków mogą być kilka, oto główne z nich:
- urazy porodowe lub przemieszczenie narządu u dziecka, uzyskane w procesie porodowym;
- nabyte podczas życia siniaki i uszkodzenie nosogardzieli;
- reakcje alergiczne prowadzące do podrażnienia błony śluzowej jamy nosowo-gardłowej;
- predyspozycje genetyczne;
- częste choroby zakaźne, któremu towarzyszy katar, kaszel i kichanie;
- negatywny wpływ zastosowanych leków;
- niekorzystne środowisko ekologiczne.
Te i inne czynniki mogą powodować zapalenie migdałków nosogardzieli u dzieci, więc jeśli to możliwe, staraj się minimalizować ich wpływ na dziecko.
Stopień zapalenia migdałków
W zależności od występowania zmiany, migdałki mogą otrzymać trzy stopnie zapalne:
- pierwszy stopień - naznaczony niewielkim dyskomfortem podczas oddychania, który przejawia się wyłącznie w śnie;
- objawy drugiego stopnia choroby - regularne chrapanie w nocy i trudności w oddychaniu przez nos w ciągu dnia;
- Trzeci stopień przejawia się w niemal zupełnym zablokowaniu nosogardzieli, dlatego trudno oddychać dziecku z nosem, więc wykonuje ruchy oddechowe przez usta.
Leczenie choroby należy rozpocząć tak szybko, jak to możliwe - zaraz po zaobserwowaniu pierwszych objawów zapalenia. Możesz określić postępującą chorobę za pomocą następujących znaków:
- pojawia się wydzielina z nosa, początkowo mogą być przezroczyste, ostatecznie uzyskując zielonkawy odcień;
- Widać wyraźnie widoczne trudności w oddychaniu przez nos, dziecko, które ma powiększone migdałki, prawie zawsze otwiera usta;
- barwa głosu dziecka jest zakłócona, pojawiają się problemy ze słuchem;
- dziecko często nie jest w nastroju, nie jest uważne, szybko się męczy i nie wykazuje dużej aktywności podczas zabawy;
- rano pojawia się silny kaszel lub kichanie.
Jeśli występują objawy choroby rozpoczynającej się u dziecka, powinno to stać się natychmiastowym bodźcem do działania, ponieważ w początkowej fazie choroby można zapobiec stanowi zapalnym u nasady, a rozpoczęta forma będzie znacznie trudniejsza do wyleczenia.
Zapobieganie i leczenie stanów zmienionych zapalnie migdałków u dzieci
Po ujawnieniu pierwszych objawów zapalenia migdałków należy je pokazać lekarzowi. W przypadku najmłodszych dzieci stopień rozwarstwienia migdałków ustala się za pomocą rąk, a dla starszego dziecka można użyć lusterka z endoskopem lub badania rhinoskopowego nosogardzieli, które nie zaszkodzą zdrowiu dziecka. W niezwykle rzadkich przypadkach, migdałki są badane za pomocą promieni Roentgena, ale do powołania takiego badania wymaga uzasadnienia.
Oczywiście u dzieci łatwiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć, dlatego zapobieganie stanom zapalnym migdałków jest uważane za najskuteczniejszy sposób zwalczania tego problemu. Ponieważ stosowane są metody prewencyjne:
- hartowanie - najmniejsze dzieci nie powinny być narażone na działanie niskich temperatur, ale okresowo konieczne jest po prostu kąpiel powietrzna w chłodnym pomieszczeniu. Ale starsze dzieci mogą być oblane chłodną wodą podczas kąpieli, stopniowo zmniejszając stopień płynu;
- terminowe leczenie przeziębień zapobiegnie rozwojowi procesów zapalnych, z powodu których adenoidy nie będą aktywnie rosły;
- aktywne fortyfikacje, szczególnie w zimnych porach roku, dzięki czemu organizm otrzymuje niezbędne składniki odżywcze i wytwarza przeciwciała do walki z wirusami;
- Profilaktyka z lekami jest odpowiednia na każdą porę roku, dzięki terminowemu przyjmowaniu farmaceutyków, migdałki zachowują swój prawidłowy wygląd i rozmiar, ale częste stosowanie leków jest niedopuszczalne dla organizmu dziecka.
Jeżeli migdałki są już poważnie zaognione, leczenie przeprowadza się na jeden z dwóch dostępnych sposobów:
- leczenie zachowawcze - możliwe jest wyleczenie zapalnych migdałków u dzieci z lekami w połączeniu z zabiegami fizjoterapii. Wraz z pigułkami, sprayami i syropami lekarz zaleci inhalację, ogrzewanie i naświetlanie laserem. Ekspozycja na światło lasera pozwala szybko i bezboleśnie usunąć stany zapalne, złagodzić podrażnienie i zmniejszyć wydzielanie płynu z nosogardzieli, dlatego pod wpływem takich procedur, migdałki powracają do normalnego rozmiaru tak szybko jak to możliwe;
- leczenie chirurgiczne polega na chirurgicznym usunięciu rozszerzonych migdałków w znieczuleniu ogólnym. Chirurgia jest stosowana w ostateczności, kiedy nie można było wyleczyć dzieci za pomocą leków. Warto zauważyć, że zabieg przeprowadzany jest przy minimalnej utracie krwi i zajmuje trochę czasu, a okres rekonwalescencji po operacji trwa zaledwie kilka dni. Po usunięciu migdałków, w większości przypadków częste ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych i przeziębienia się zatrzymują, więc możemy powiedzieć, że leczenie chirurgiczne daje maksymalny wynik.
Ćwiczenia domowe w leczeniu zapalenia migdałków
Wraz z procedurami medycznymi i przepisywanymi lekami dla skutecznej i szybkiej eliminacji choroby, zaleca się wykonanie specjalnych ćwiczeń dla nosogardzieli:
- zasugeruj okruchy, na przemian zaciskając prawe i lewe nozdrze, aby wykonać kilka oddechów przez wolną stronę dziobka. Ta technika wypełnia ciało brakiem tlenu i łagodzi objawy zatkania nosa;
- następujące ćwiczenia - częste oddychanie dwoma nozdrzami przez 10-15 sekund;
- pod koniec gimnastyki dziecko musi wziąć wodę do ust i, bez połykania, próbować kpić przez kilka sekund. To pozwala na oczyszczanie nosogardzieli i ułatwia oddychanie.
Takie proste ćwiczenia mogą być prowadzone jako profilaktyka zapalenia migdałków, pomogą także przywrócić nosogardło dzieci po operacji. Ważne: przed rozpoczęciem zajęć należy oczyścić nos dziecka ze zgromadzonego tam śluzu, w przeciwnym razie ćwiczenia nie będą działać. Regularne ćwiczenia nosa wzmacniają mięśnie oddechowe i przywracają prawidłowy oddech, więc nie lekceważ ich przydatności.
Do mycia nosa ze śluzu i innych wydzielin można używać nie tylko środków chemicznych, wiele popularnych receptur ma również działanie lecznicze:
- Zwykły roztwór soli wodnej można stosować zamiast zwykłego AquaMaris, wstrzykuje się go do nozdrzy dziecka jednorazową strzykawką bez igły lub małą strzykawką. Jeśli masz butelkę z rozpylaczem dla dzieci, bardzo wygodnie jest z niej korzystać, ponieważ jest tam dozownik;
- Leczenie stanu zapalnego jest możliwe przy pomocy herbaty ziołowej z parzonego rumianku, szałwii i kory dębu. Suche kwiaty są pobierane w proporcji 1 łyżka stołowa na szklankę wrzącej wody, powstały bulion należy opróżnić i wstrzyknąć do nosa dziecka na kilka kropelek;
- Sok Kalanchoe, rozcieńczony w równych proporcjach z czystą wodą, pomoże usunąć początkowe objawy zapalenia nosa.
Wiele wywarów ziół i innych naturalnych składników ma właściwości przeciwzapalne i dezynfekujące, więc wraz z lekarstwami do leczenia dzieci można również stosować środki folk, ale przed ich zażyciem najlepiej skonsultować się z lekarzem, aby wyeliminować objawy reakcji alergicznych.
Jak niebezpieczne są zmienione u dzieci migdałki?
Każda choroba objawiająca się w dziecku w młodszym wieku musi być zdecydowanie leczona, ponieważ wirus w organizmie może powodować wiele problemów w przyszłości. Jeśli nie traktujesz zapalonych migdałków, może to prowadzić do takich żałosnych konsekwencji:
- organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu, dlatego możliwe jest duże prawdopodobieństwo opóźnienia w rozwoju psychicznym dzieci;
- powstanie niewłaściwego zgryzu, który przyczyni się do ciągłego otwierania ust dziecka. Zdarza się, że w rezultacie u dzieci cechy twarzy mogą się zmieniać i zginać w czasie;
- drażliwość i chroniczne zmęczenie stopniowo zmieniają dziecko z aktywnej, wesołej osoby w apatyczny i nerwowy kaprys;
- trudności w oddychaniu mogą powodować utratę pamięci i niski rozwój umysłowy.
Jak widać, niedbałe leczenie migdałków u dzieci może prowadzić do nieodwracalnych problemów, dlatego też należy zawsze zwracać większą uwagę na zdrowie dziecka.
Zapalenie migdałków u dzieci: leczenie
✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza
W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku termin "często chorzy dzieci" pojawił się w medycynie domowej. Jest to grupa dzieci, która charakteryzuje się dużą częstością występowania ARVI.
Wiele często chorych dzieci cierpi na przewlekłe choroby nosogardzieli, w tym zapalenie jajowodów (zapalenie migdałków). Ta choroba narusza mikrobiocenozę gardła nosa, w wyniku czego ciało dziecka staje się mniej odporne na infekcje dróg oddechowych.
Zapalenie migdałków u dzieci: leczenie
Co to jest zapalenie jelit (adenoiditis)
Adenoidy to formacje składające się z tkanki limfatycznej. Są one również nazywane migdałkami gardłowymi. Te obszary nosogardła są zaangażowane w produkcję immunoglobulin. Migdałki gardłowe tworzą się podczas rozwoju prenatalnego dziecka, ale dopiero po urodzeniu zaczynają pełnić funkcję bariery. Jest to najważniejszy element układu odpornościowego nosogardła.
To ważne! Adenoidy o maksymalnym ładunku otrzymują się w okresie od jednego do trzech lat. W tym czasie krąg społeczny dziecka rozszerza się, jego odporność jest konfrontowana z ogromną liczbą wirusów i bakterii. W związku z tym, migdałki zaczynają się zwiększać. Osiągają największy rozmiar od około czterech do pięciu lat, a następnie stopniowo zmniejszają się. U osoby dorosłej są ledwo zauważalne.
Adenoidy nie radzą sobie ze swoim zadaniem, w wyniku czego dziecko stale cierpi na choroby układu oddechowego. Sprzyja temu niedojrzałość układu odpornościowego dziecka. Stałe procesy zapalne w organizmie również hamują układ odpornościowy, powstaje błędne koło.
Zapalenie migdałków u dzieci
Ponieważ błona śluzowa nosogardła zaczyna produkować coraz więcej antygenów wirusowo-bakteryjnych, migdałki rozszerzają się. Rozpoznanie przerostu migdałków ustala się, gdy dochodzi do patologicznego powiększenia tkanek przyusznych, wpływając na stan nosogardzieli i jamę ucha środkowego. W takim przypadku migdałki naruszają oddychanie i stają się akumulatorami chorobotwórczych bakterii. Na ich powierzchni gronkowce, pneumokoki, paciorkowce. Wszystkie te mikroorganizmy mogą powodować problemy z oddychaniem.
Postać ostra i przewlekła
Ostre zapalenie adenoidu to proces zapalny w migdałkach, który jest związany z zakażeniem nosogardła. Choroba ta trwa zwykle nie dłużej niż jeden miesiąc.
Przewlekłe zapalenie błony naczyniowej rozwija się z powodu zaburzeń procesów immunologicznych w migdałkach gardła. Uważa się, że przewlekłe zapalenie migdałków trwa dłużej niż dwa miesiące z rzędu i powtarza się kilka razy w ciągu roku. Rygorystyczne kryteria dzielące ostre i przewlekłe formy adenoiditis nie występują we współczesnej nauce.
Zapalenie adenoidalne uniemożliwia dziecku prowadzenie pełnego życia. Chore dziecko ma trudności z oddychaniem przez nos, często kaszle i wydmuchuje nos, wpada w nawyk oddychania przez usta, jego mowa staje się nosowa.
To ważne! W zaawansowanych przypadkach u dzieci pojawia się "twarz adenoidalna". Jego charakterystyczne cechy to obrzęk twarzy, kręgi pod oczami, rozchylone usta, skrócona górna warga. Regularne zapalenie migdałków gardłowych może prowadzić do nawracającego zapalenia ucha środkowego. Jednym z najbardziej niebezpiecznych komplikacji jest utrata słuchu.
Przyczyny przerostu adenoidalnego
Najczęstszą przyczyną ostrego zapalenia migdałków jest infekcja (najczęściej wirusowa). Jeśli dziecko cierpi na chroniczne zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, może być trudno zidentyfikować czynnik wiodący.
Czynniki, które mogą wywoływać stany zapalne i przerostowe migdałków obejmują:
- alergia;
- wysokie miano wirusa;
- niekorzystna sytuacja środowiskowa;
- zmniejszona odporność;
- patogenna mikroflora w jamie nosowej i krtani;
- słaba wentylacja nosogardzieli.
Przyczyny rozwoju patologii migdałków gardłowych
Zwykle u dzieci z przewlekłym przerostem migdałków obserwuje się częste epizody ostrych chorób wirusowych układu oddechowego. Zwiększony ładunek antygenów wirusowych zaburza równowagę układu odpornościowego, w wyniku czego dziecko nie może wydostać się z błędnego koła chorób.
Mechanizm negatywnego działania wirusów na migdałki jest oparty na właściwości wirusa, który narusza integralność nabłonka ciała migdałowatego, dlatego tworzą się wrażliwe obszary. Im częściej dziecko choruje, tym słabsza część nosogardzieli jest odporna na infekcje.
Uwaga! Alergie często powodują przewlekłe zapalenie migdałków. Reakcje alergiczne w błonie śluzowej migdałków wywołują wzrost i stan zapalny tkanek. Dzieci zwykle cierpią z powodu drażniących czynników domowych (roztocza, grzyby pleśniowe, kurz).
Co powoduje stan zapalny adenoidów
Warunki ekologiczne wpływają również na właściwości barierowe nosogardzieli. Dzieci mieszkające w dużych ośrodkach przemysłowych częściej chorują na adenoiditis niż ludzie na obszarach wiejskich.
Objawy
Przerost naczynioruchowy jest jedną z najczęstszych przyczyn trudności w oddychaniu przez nos. Problemy z oddychaniem przez nos objawiają się następującymi objawami:
- oddychanie przez usta;
- nocne chrapanie;
- głos nosowy;
- śluzowe wydzielina z nosa.
Zaburzenie oddychania w pozycji poziomej z czasem prowadzi do tak niebezpiecznej patologii jak obturacyjny bezdech senny. "Normalne" chrapanie również nie może być uznane za nieszkodliwe zjawisko, ponieważ wskazuje na trudności układu oddechowego podczas snu. Z biegiem czasu dziecko zaczyna zaburzać sen, zaburza pamięć i zdolność koncentracji.
Ponadto, przejście do oddychania przez usta zmniejsza ochronne właściwości nosogardzieli. Drogi oddechowe w tego typu oddychaniu są narażone na zimne, drażniące cząstki, bakterie i wirusy.
Zapalenie migdałków może również objawiać się kaszlem. Śluz z zapalonych migdałków przenika do krtani i strun głosowych, w wyniku czego dziecko kaszle odruchowo. Terapia przeciwkaszlowa w tym przypadku nie pomaga.
Metody leczenia
Współczesna medycyna nie opracowała idealnej metody leczenia adenoiditis. Dzieci są leczone zachowawczo lub chirurgicznie. Każda z nich ma swoje zalety i wady: opóźnianie terapii lekowej może pogorszyć stan dziecka, a operacja niesie ze sobą ryzyko powikłań.
Uwaga! Adenoiditis nie zawsze jest wskazaniem do operacji. Otorynolaryngolog wybiera metodę leczenia na podstawie kilku czynników. Bierze pod uwagę, czy dziecko ma niebezpieczne powikłania adenoidalne (zapalenie ucha środkowego, bezdech senny i inne) oraz jak daleko przerośnięte migdałki osłabiają funkcję oddechową.
Nie ma twardych standardów leczenia adenoiditis. Bez względu na przyczynę choroby musi być złożona.
Metody konserwatywnego leczenia patologii migdałków gardłowych
Zachowawcze leczenie przerostu adenoidów obejmuje następujące obszary:
- mycie i nawadnianie nosogardła;
- terapia przeciwzapalna;
- terapia antybiotykowa;
- immunoterapia;
- lek ziołowy;
- terapia homeopatyczna;
- fizjoterapia.
W okresach ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego leczenie objawowe adenoidu powinno być objawowe. Zwykle konieczne jest stosowanie dużej ilości leków i procedur, a to wiąże się z wieloma efektami ubocznymi.
Leki
Głównym celem leczenia adenoiditis jest terapia przeciwzapalna. Glukokortykoidy należą do najskuteczniejszych leków przeciwzapalnych. Przykładem takiego narzędzia jest aerozan do nosa pirośluzanu mometazonu, który może być stosowany w leczeniu adenoiditis u dzieci i dorosłych.
Preparaty do leczenia migdałków
Na drugim miejscu jest terapia antybakteryjna. Mikroflora bakteryjna często odgrywa wiodącą rolę w zaostrzeniu przewlekłego zapalenia migdałków. W przypadku nieskomplikowanej postaci choroby stosowanie antybiotyków doustnie jest niepraktyczne, pierwszeństwo mają preparaty do stosowania miejscowego. Miejscowe środki przeciwbakteryjne w postaci aerozoli do nosa są szeroko stosowane: Isofra, Polydex z fenylefryną.
Skład sprayu Isofra jest skierowany przeciwko najczęstszym bakteriom powodującym przewlekłe zapalenie migdałków. Jest wysoce bezpieczny, może być stosowany w leczeniu noworodków. Czas trwania leczenia nie powinien być dłuższy niż siedem dni.
Polydex z fenylefryną łączy składnik przeciwbakteryjny i glukokortykoidy, dzięki czemu ten spray szybko zmniejsza stan zapalny. Może być stosowany jako monoterapia we wczesnych dniach leczenia ARVI. Lek ten może być stosowany nie dłużej niż 7-10 dni. Nie nadaje się dla dzieci młodszych niż 2,5 roku.
Leki stosowane w leczeniu migdałków. Część 2
W pediatrii domowej stosowano roztwór srebra (Protargol), stosowany w postaci kropli do nosa. Jest skuteczny w leczeniu chorób nosa i gardła, ma działanie ściągające, likwiduje obrzęki. Lek pomaga zmniejszyć przerośniętą tkankę migdałków gardłowych i ilość wydzielanego śluzu.
Ponadto srebro ma właściwości antyseptyczne, więc użycie tego narzędzia pomaga zmniejszyć liczbę innych leków. Protargol należy stosować w ciągu pięciu do siedmiu dni.
Aerozole i spraye do leczenia migdałków
Płukanie nosa
Dzieci cierpiące na stany zapalne migdałków są przepisywane higieniczne procedury dla jamy nosowej i nosogardzieli, które powinny być wykonywane codziennie. Polegają one na umyciu nosa i gardła izotonicznym roztworem soli lub roztworem soli mineralnych wody morskiej. Procedurę należy powtórzyć co najmniej dwa lub trzy razy dziennie.
Ten rodzaj leczenia pozwala wyeliminować znaczną ilość bakterii, wirusów, alergenów, drażniących cząsteczek z błony śluzowej nosa i gardła. W ten sposób eliminowana jest główna przyczyna zapalenia. Podczas zaostrzenia choroby nos należy myć co najmniej pięć do sześciu razy dziennie.
Do użytku domowego apteki oferują następujące produkty:
Metody płukania nosa produktem Aqualo dla dzieci i dorosłych
Większość tych funduszy składa się ze sterylnej wody morskiej. Wyjątkiem są takie leki, jak Dolphin - to sól morska, którą należy rozcieńczyć wodą i Salinem - jest to roztwór na bazie sody. Wraz z produktem leczniczym konsument otrzymuje najprostsze urządzenie do mycia nosa.
To ważne! U dzieci poniżej piątego roku życia zabieg należy wykonywać z najwyższą ostrożnością, ponieważ w tym wieku występuje bardzo krótka i szeroka trąbka Eustachiusza. Płyn zawierający śluz i ropę z nosogardzieli może przenikać do ucha środkowego i powodować zapalenie ucha. Dziecko powinno dobrze wysadzić zawartość nosa.
Zalecenia dotyczące leczenia dziecka
Fizjoterapia
Istnieje szeroki zakres procedur fizjoterapeutycznych, które są skuteczne w leczeniu adenoiditis:
- lecznicza elektroforeza;
- Terapia UHF;
- terapia darsonwala;
- UFO;
- Procedury MWT;
- Procedura EHF;
- terapia ultradźwiękowa;
- leczenie laserowe;
- inductothermy.
Metoda chirurgiczna
Jeśli sowieccy lekarze mieli tylko jedną technikę adenotomii, co implikuje najbardziej radykalną interwencję, to w nowoczesnej chirurgii jest wiele różnych technik.
Eksperci są skłonni sądzić, że fizjologiczna rola migdałków musi być brana pod uwagę i nie może być całkowicie usunięta. Przy częściowej adenotomii tkanka adenoidalna jest tylko częściowo usunięta. Pomaga to przywrócić oddychanie przez nos dziecka w mniej traumatyczny sposób.
Usunięcie migdałków jest możliwe w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Zaleca się znieczulenie ogólne, ponieważ umożliwia całkowite unieruchomienie dziecka i wykonanie operacji za pomocą endoskopu. Współcześni chirurdzy byli w stanie wizualnie kontrolować pole operacyjne, metoda "ślepa" jest używana coraz rzadziej.
Jednolity międzynarodowy standard tej operacji obejmuje znieczulenie ogólne i wizualnie kontrolowaną metodę interwencji. Miejscowe znieczulenie stosuje się niezwykle rzadko, ponieważ nie chroni dziecka przed reakcją na stres.
Techniki i narzędzia do adenotomii są zróżnicowane:
- urządzenia radiowe;
- zimna koagulacja osocza;
- terapia laserowa;
- system golarki.
Żaden rodzaj operacji nie gwarantuje ponownego wzrostu tkanek migdałków. W dowolnej metodzie interwencji chirurgicznej możliwe są powikłania: skalpowanie tkanek gardła, uszkodzenie miękkiego podniebienia, krwawienie.
Wideo - migdałki
Aby usunąć lub nie usunąć?
Rodzice dziecka cierpiącego na przewlekłe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej często napotykają sprzeczne opinie lekarzy. Niektórzy eksperci nalegają na usunięcie migdałków, inni sugerują ograniczenie do leczenia zachowawczego.
Główne argumenty za i przeciw adenotomii:
Usunięcie migdałków jest przeciwwskazane, jeśli dziecko ma zaburzenia astmatyczne (operacja jest możliwa podczas remisji astmy oskrzelowej)
Adenotomia może wyeliminować źródło infekcji, ale ciało dziecka nadal będzie podatne na infekcję.
Tkanka limfatyczna po operacji może odrosnąć
Wideo - zapalenie adenoidu
Zapobieganie
Aby zapobiec stanom zapalnym gruczolakowatym, konieczne jest wprowadzenie szeregu ogólnych środków higieny w rodzinie dziecka.
- Aby zorganizować reżim dnia dziecka. Brak snu, przemęczenie, brak spacerów na świeżym powietrzu - wszystko to ma negatywny wpływ na układ odpornościowy.
- Zmień dietę dziecka w kierunku bardziej zrównoważonej diety. Wyeliminuj alergenne pożywienie, zmniejsz ilość spożywanych węglowodanów.
- Przeprowadzić procedury hartowania (zimny prysznic, ćwiczenia terapeutyczne, spać na świeżym powietrzu).
- Opracuj nawyk higieniczny dziecka - mycie nosa, płukanie gardła po jedzeniu.
Lekarz może również przepisać kompleksy witaminowo-mineralne, immunomodulatory i środki homeopatyczne mające na celu zapobieganie ARVI.
Przewlekłe zapalenie migdałków jest niebezpieczne, ponieważ patologia upośledza oddychanie. Brak tlenu wpływa negatywnie na ogólny stan organizmu. Ponadto, zmienione zapalnie migdałki służą jako rezerwuar wirusowych i bakteryjnych patogenów. W większości przypadków problem można wyeliminować przez leczenie zachowawcze.
Podoba Ci się ten artykuł?
Uratuj, aby nie przegrać!
Migdałki u dzieci: objawy, przyczyny i metody leczenia
Migdałki to migdałki gardłowe, które znajdują się w nosogardzieli. Choroba z nim związana - zapalenie adenoidowe - występuje bardzo często u dzieci w wieku od trzech do dziesięciu lat i powoduje dyskomfort zarówno u dzieci, jak iu ich rodziców.
Dlatego leczenie powinno rozpocząć się natychmiast, aby uniknąć przejścia choroby na fazę przewlekłą.
Funkcja migdałków
Migdałowce mają bardzo istotną funkcję barierową - ochronę przed szkodliwymi mikroorganizmami: bakteriami, zarazkami, wirusami. U ludzi jest ich 6: niesparowane (gardłowe i językowe) i sparowane (dwie rurki i palatyny). W tym samym czasie migdałki gardłowe znajdują się bardzo głęboko, co oznacza, że bez specjalnych urządzeń, w których zlokalizowane są adenoidy u dziecka, jest prawie niemożliwe.
Podczas wspólnego przeziębienia lub grypy, w celu ochrony innych narządów, migdałki powiększają swój rozmiar, rozwijają limfocyty zwalczające patogenne mikroorganizmy. A po wyzdrowieniu wracają do swojego pierwotnego stanu.
Migdałki są uważane za część układu odpornościowego organizmu. Tak więc u noworodków są one słabo rozwinięte i nie spełniają właściwej funkcji. W miarę dojrzewania komórki atakują mikroby i wirusy, które powodują wzrost tkanki gruczołowej. W 2-3 lata migdałki są wydłużone i pogrubione, stają się w pełni ukształtowane. I w ciągu 9-10 lat następuje ich odwrotny rozwój - spadek wielkości.
Przyczyny migdałków u dzieci
Zwiększone podczas przeziębienia w ilości migdałków zwykle powracają do poprzedniego stanu po 2-3 tygodniach. Ale jeśli choroba się przedłuża, to nie ma czasu na zmniejszenie liczby adenoidów i sprawia, że dziecko ma wiele niedogodności. Prowadzi to do przewlekłego stanu zapalnego. Oprócz przeziębień istnieją inne przyczyny zapalenia jajowodów:
- Dziedziczny (predyspozycje genetyczne spowodowane zaburzeniami w układzie limfatycznym i hormonalnym, dlatego u dzieci pojawiają się dodatkowo letarg, dysfunkcja gruczołu tarczycy, nadwaga, apatia);
- Ciężka ciąża (przyjmowanie antybiotyków, substancji toksycznych, infekcji wirusowych w pierwszym trymestrze ciąży prowadzi do zmian wewnątrzmacicznych, a także urazów podczas porodu i niedotlenienia płodu);
- Nieracjonalne odżywianie dziecka (włączenie środków spożywczych zawierających konserwanty, substancje smakowe, barwniki i stabilizatory w żywieniu dzieci w wieku wczesnoszkolnym; nadmierne odżywianie);
- Konsekwencje chorób zakaźnych (różyczka, odra, krztusiec, grypa, szkarlatyna u dzieci);
- Trwały alergiczny nieżyt nosa;
- Osłabienie odporności;
- Anomalia struktury nosogardzieli;
- Próchnica;
- Choroba nadnerczy;
- Zanieczyszczone środowisko (duże zanieczyszczenie migdałków, kurz, suche powietrze, emisje chemiczne itp.) Może wpływać na zapalenie migdałków.
Dzieci w wieku 3-7 lat są szczególnie podatne na tę chorobę, ponieważ mają kontakt z nosicielami infekcji w instytucjach, a narządy oddechowe nie są jeszcze w pełni ukształtowane, więc istnieje wysokie ryzyko infekcji.
Objawy zapalenia
Aby rozpocząć natychmiastowe leczenie, musisz mieć jasne zrozumienie objawów zapalenia migdałków. Najbardziej charakterystycznymi znakami dla rodziców, na które warto zwrócić uwagę, będą:
- Skrócenie oddechu - pierwszy objaw choroby. Dziecko często oddycha ustami;
- Zaburzenia snu i płacz w nocy są prawdziwymi objawami migdałków u dziecka w wieku 3 lat. Towarzyszy im chrapanie, świszczący oddech i napady kaszlu i dławienia;
- Trwały wyciek z nosa, ropne wydzielina z nosa;
- Kaszel, ból gardła, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, ból gardła;
- Paskudny i ochrypły głos;
- Upośledzenie słuchu, uporczywe zapalenie ucha;
- Niedotlenienie (niedotlenienie), spadek wydajności szkolnej u dzieci spowodowany niewystarczającym dopływem krwi do mózgu; drażliwość i ospałość;
- Wyraz twarzy "Adenoid" z powodu ciągle otwartych ust: długość dolnej szczęki, nienormalny zgryz;
- W rzadkich przypadkach występuje niedokrwistość (anemia);
- Zmniejszony apetyt, choroby przewodu pokarmowego, biegunka.
Objawy i leczenie migdałków u dzieci są prawie zawsze takie same. Ponadto zapalenie adenoid może mieć miejsce w ostrym i przewlekłym przebiegu.
Ostrej chorobie towarzyszy wysoka gorączka, ból w nosogardzieli, apatia i stały nieżyt nosa.
Możliwe powikłania
Nie możesz rozwiązać problemu zapalenia migdałków w spokoju. Pacjenci z tą chorobą powinni być pod nadzorem lekarza. Ponieważ tkanka limfatyczna jest nosicielem infekcji, która może rozprzestrzenić się na inne narządy, a konsekwencje mogą być następujące:
- Nieprawidłowy rozwój mowy ze względu na stale otwarte usta;
- Nietrzymanie moczu (nietrzymanie moczu);
- Problemy ze słuchem;
- Zapalenie ucha i regularne przeziębienie, alergiczny nieżyt nosa;
- Niska wydajność i wydajność akademicka.
Dzieci z zapalnymi migdałkami stają się nastrojowe, ospałe, niespokojne. Dlatego problem musi zostać natychmiast rozwiązany.
Metody diagnostyczne
Jeżeli u dzieci występują oczywiste objawy i oznaki migdałków, należy natychmiast skonsultować się z otolaryngologiem. Za pomocą specjalnych instrumentów i metod będzie w stanie dokonać trafnej diagnozy i znaleźć odpowiednie leczenie.
Jedną z tych metod jest pharyngoskopia. Oto, co robi lekarz laryngologiczny: bada jamę ustną, gardło, gardło i migdałki. Już na tym etapie można postawić przybliżoną diagnozę.
W badaniu rinoskopowym lekarz wkłada specjalne lusterko do nosa dziecka i prosi o coś do powiedzenia, podobnie jak w przypadku wibracji podniebienia miękkiego, drgawki również zaczynają się oscylować. Rinoskopia tylna jest metodą kontrolującą migdałki przez jamę ustną. Pozwala to na określenie stanu i wielkości migdałków.
Najbardziej jakościowe badania to endoskopia. Cały proces kontroli można zobaczyć na ekranie komputera. Zabieg pomaga określić stan narządów jamy nosowej i jamy ustnej, obecność śluzu, ropy i obrzęku. Przed badaniem dziecko otrzymuje zastrzyk znieczulający, ponieważ lekarz wprowadza rurkę z kamerą przez kanał nosowy, co może powodować dyskomfort. Pomimo złożoności procesu ta metoda jest najbezpieczniejsza dla dzieci.
X-ray, tak popularny dziesięć lat temu, nie jest dziś używany. Dzieje się tak, ponieważ promieniowanie rentgenowskie powoduje wielką szkodę dla ciała małego pacjenta. Ta metoda nie daje jasnej odpowiedzi na pytanie o stan migdałków, ponieważ będą one wyglądać jak śluzówka gardła na zdjęciu.
Wcześniej nadal używano palpacji, ale lekarze uważają, że dzisiaj jest ona całkowicie nieskuteczna.
Stopnie migdałków
Otolaryngolodzy rozróżniają trzy stopnie wielkości migdałków. Jest też czwarta z całkowitym zachodzeniem na siebie zapalnych migdałków dróg oddechowych. Ale ta forma jest rzadka. W praktyce lekarskiej są najbardziej znane:
- Pierwszy stopień Jest blisko normy. Dziecko oddycha normalnie w ciągu dnia, ale w nocy ma trudności z powiększonymi migdałkami, które mogą powodować chrapanie. Na tym etapie możesz swobodnie pracować bez operacji, są szanse na leczenie zachowawcze;
- W drugim etapie tkanka zamyka się więcej niż w połowie przejścia (około 60 procent), chrapanie pojawia się w nocy, oddech zatrzymuje się na 3-5 sekund, poza tym dziecko ma trudności z oddychaniem w ciągu dnia, a jego usta są otwarte. Mowa staje się niezrozumiała, nosowa, dziecko trudno powiedzieć, nie ma dość snu, cierpi na ból głowy. Jeśli migdałki nie są w stanie zapalnym, operacja może zostać odroczona i wybrać leczenie farmakologiczne;
- Adenoidy stopnia 3. charakteryzują się nakładaniem się nosogardzieli z tkanką limfatyczną (pozostaje tylko mały prześwit), dziecko nie może oddychać, jego usta są stale otwarte. Nie ma snu, z powodu tego, co staje się ospałe i rozproszone. Twarz nabiera charakterystycznego wyglądu. Mózg otrzymuje niewielką ilość tlenu (niedotlenienie), uczeń zaczyna doświadczać problemów w szkole, zapamiętywania materiału, spadku wydajności. Coraz bardziej ropny żółto-zielony płyn, któremu towarzyszy kaszel, jest wydzielany z nosa. Na tym etapie lekarze laryngologii wysyłają pacjentowi operację usunięcia migdałków.
Jeśli lekarz prawidłowo określi stopień, objawy, cechy migdałków u dzieci i leczenie zostanie przepisane prawidłowo, to jest wielka szansa, aby na zawsze pozbyć się tego problemu. Najważniejsze - skontaktować się z dobrym specjalistą.
Metody leczenia
Leczenie może być zachowawcze i chirurgiczne. Otolaryngolodzy próbują leczyć zapalenie jajowodów za pomocą preparatów medycznych do ostatniej chwili, a dopiero potem wysyłają operację, jeśli jest to wymagane.
Terapia farmakologiczna
Leczenie farmakologiczne jest skuteczne, gdy można usunąć pierwsze, maksymalne migdałki drugiego stopnia, gdy nadal występuje pasaż w nosogardzieli i stan zapalny migdałków. Na trzecim etapie można zastosować leczenie farmakologiczne, jeśli istnieją przeciwwskazania do operacji, na przykład:
- choroby zakaźne;
- astma;
- ciężkie alergie;
- choroby sercowo-naczyniowe i zaburzenia krzepnięcia krwi.
Jeśli nie ma przeciwwskazań, możemy bezpiecznie przejść do leczenia. Aby wyeliminować obrzęk, katar, zapalenie, ropę i śluz, należy zastosować następujące środki:
- Środek zwężający naczynia (sanorin, naftyzyna, galazolina itp.);
- Spraye przeciwzapalne (Nazonex, Flix);
- Leki przeciwhistaminowe (suprastin, fenistil, Erius, zyrtek);
- Rozwiązania do oczyszczania jamy nosowej z nagromadzonego śluzu (muszki, rhinomaris, aquamaris);
- Lokalne środki wzmacniające (witaminy, kompleksy mineralne);
- Antysseptyczne spraye i krople (albucid, protargol).
Czasami otolaryngolodzy mogą przepisać leki homeopatyczne oprócz głównego leczenia. Są całkowicie bezpieczne dla dzieci, jednak ich skuteczność jest indywidualna. Kiedy adenoiditis wyznaczyć olej thuja do wkraplania do nosa, a także spray "Euphorbium Compositum".
Środki ludowe
Środki ludowe mogą być stosowane tylko na pierwszym etapie i po konsultacji z lekarzem laryngologiem. Trzeba być bardzo ostrożnym przy podawaniu naparów różnych ziół, ponieważ niektóre z nich mogą być najsilniejszymi alergenami i pogarszać stan.
Mycie jest najbardziej znanym sposobem na złagodzenie stanu zapalnego i pozbycie się śluzu nosowego. Przygotowuje się do tego roztwór soli: łyżeczkę na 200 ml ciepłej przegotowanej wody. Przed zabiegiem konieczne jest stosowanie sprayów zwężających naczynia krwionośne. Możesz użyć gotowego zestawu "Dolphin", który jest sprzedawany w aptekach.
Zioła mogą być stosowane na dwa sposoby: jako sok do zakrapiania do nosa i jako roztwór do mycia. Aby to zrobić, użyj soku z glistnika i krwawnika pospolitego. Podczas mycia skuteczny jest napar z liści borówki czarnej (a także jej stosowanie w środku), kora dębu i ziele dziurawca, które mają działanie antyseptyczne i ściągające. Zastosuj również dym propolisu, który należy wdychać naprzemiennie do każdego nozdrza przez pięć minut.
Ponadto, nie ma potrzeby przechładzania dziecka, palenia w mieszkaniu i stwardnienia dziecka, staraj się nieść go częściej do morza, ponieważ morskie powietrze ma korzystny wpływ na pacjentów z tą chorobą.
Fizjoterapia jako nieodzowny asystent
Fizjoterapia zwiększa skuteczność leczenia farmakologicznego. Najczęściej laseroterapia jest przepisywana, co zmniejsza obrzęki i poprawia odporność. Zalecany kurs to 10 sesji po 3 powtórzenia. Promieniowanie laserowe wpływa zarówno na migdałki, jak i otaczające je tkanki.
Ponadto, elektroforeza, promieniowanie ultrafioletowe i ultrafioletowe (UV) mają pozytywny wpływ. Laryngolodzy zalecają ćwiczenia oddechowe i masaż okolicy szyi.
Wskazania do zabiegu
Nie zawsze radzenie sobie z chorobą gruczolakowatą może być zachowawcze. Istnieją szczególne przypadki, w których operacja staje się koniecznością:
- etapy 3-4 migdałków;
- rozwój zapalenia ucha środkowego i ryzyko utraty słuchu;
- ustanie oddychania z nosa;
- zmiany w strukturze szczęki i twarzy;
- pojawienie się nowotworów złośliwych;
- nieskuteczność leków medycznych.
Operacja usunięcia migdałków nazywana jest adenotomią. Jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym lub znieczuleniu miejscowym i zajmuje około 15-20 minut. Jeśli nie ma żadnych komplikacji, w ciągu następnych 2-3 godzin dziecko będzie mogło wrócić do domu.
Obecnie adenotomię wykonuje się na dwa sposoby: za pomocą lasera i endoskopu. Obie metody gwarantują wysokiej jakości usuwanie migdałków. Po operacji rodzice powinni zmniejszyć ryzyko przeziębienia i utrzymać zdrowie dzieci poddawanych leczeniu, w przeciwnym razie istnieje ryzyko nowego wzrostu tkanki limfatycznej.
W okresie pooperacyjnym należy zachować ostrożność: ograniczyć aktywność fizyczną, unikać kąpieli i sauny, a także gorących posiłków i napojów, nie odwiedzać instytucji masowych przez dwa tygodnie i chronić się przed słońcem.
Jakie mogą być konsekwencje
Rodzice, którzy zgadzają się na adenotomię powinni mieć świadomość powikłań pooperacyjnych. Najczęstsze konsekwencje obejmują:
- krwawienie z nosa z powodu odrzucenia środków zwężających naczynia krwionośne;
- rhinophony, ból podczas połykania;
- uczulenie na leki;
- pojawienie się zgniłego zapachu z jamy ustnej z powodu procesu zapalnego.
Podobnie jak wiele powikłań może wystąpić gorączka i zapalenie węzłów chłonnych. Dlatego rodzice powinni uważnie monitorować dziecko, aby uniknąć pojawienia się nowych nawrotów (szczególnie u dzieci poniżej trzeciego roku życia).
Operacja nie zawsze wykazuje doskonałe wyniki. Jeśli istnieje predyspozycja do zapalenia jajowodów, wówczas migdałki szybko zaczną się rozpalać i rosnąć, a brak ich funkcji bariery tylko zmniejszy odporność dziecka i przyczyni się do nowych chorób. Dlatego wielu pediatrów i otolaryngologów przeciw usunięciu migdałków. Dla dzieci jest to również najsilniejszy stres, który może przekształcić się w traumę psychologiczną. Ponadto, jeśli operacja została wykonana słabo i niepiśmienna specjalistka, istnieje ryzyko zakażenia tkanek, wystąpienia sepsy, błonicy i zapalenia płuc, temperatura wzrasta z 38 do 39 stopni.
Środki zapobiegawcze
Aby uniknąć nawrotu pooperacyjnego i chronić dziecko przed samą chorobą, konieczne jest zastosowanie środków zapobiegawczych. Przede wszystkim konieczne jest wzmocnienie odporności: umocnienie dzieci, spacery na świeżym powietrzu, przewietrzenie pomieszczenia, a także nadanie im kompleksów witaminowo-mineralnych. Następnie należy dla dziecka wybrać odpowiednie, racjonalne odżywianie, w tym białko z mięsa, niezbędne dla rosnącego organizmu, zdrowych tłuszczy i węglowodanów. Zwiększyć aktywność fizyczną dzieci, zaszczepić w nich miłość do sportowego stylu życia. Unikaj przegrzania i nadmiernego wychłodzenia ciała dziecka. Tylko podążając za tymi wskazówkami możesz zapobiec chorobie nie tylko migdałków, ale także całego ciała.