Polydex z fenylefryną jest sprayem do nosa, który ma działanie zwężające naczynia, działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Lek ten jest wysoce szanowany przez otolaryngologów ze względu na jego wysoką skuteczność.
Skład chemiczny sprayu do nosa Polydex
Polydex Spray to przezroczysty, bezbarwny płyn w butelce z polietylenu o pojemności 15 ml z butelką ze sprayem. To narzędzie to lek złożony, który składa się z kilku aktywnych składników.
Antybiotyk aminoglikozydowy o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego przeciwko gram-dodatnim i gram-ujemnym czynnikom zakaźnym (gronkowce, paciorkowce, enterokoki, pneumokoki, escherichia, itp.). W tym przypadku składnik nie jest aktywny wobec patogennych grzybów, wirusów i bakterii beztlenowych.
Antybiotyk z grupy polimyksyn, który działa bakteriostatycznie na bakterie Gram-ujemne, głównie na jelitową.
Środek zwężający naczynia, agonista adrenergiczny.
Metanosulfobenzoesan sodowy deksametazonu
Syntetyczny glukokortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, odczulającym, przeciw toksycznym.
Dodatkowe składniki leku to:
- oczyszczona woda;
- parahydroksybenzoesan metylu;
- kwas cytrynowy;
- chlorek litu;
- wodorotlenek litu;
- makrogol 400;
- polisorbat 80.
Polydex Spray - wskazania do stosowania
Lek ten jest przepisywany w przypadku zakaźnych i zapalnych chorób jamy nosowej, gardła i zatok przynosowych:
- ostry i przewlekły nieżyt nosa;
- ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i gardła;
- ropny nieżyt nosa;
- przewlekłe zapalenie adenoidów;
- ostre i przewlekłe zapalenie zatok.
Ponadto spray Polydex może być przepisywany w celach profilaktycznych po interwencji chirurgicznej w jamie nosowej.
Spray do nosa Polydex jest skuteczny we wszystkich rodzajach zapalenia zatok:
Należy pamiętać, że lek nie jest przeznaczony do mycia zatok przynosowych.
Polidex w aerozolu do nosa podaje się dorosłym przez jedno wstrzyknięcie do każdego nozdrza 3-5 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi od 5 do 10 dni.
Polydex Spray Effect
Główną zaletą tego leku jest jego szybki efekt. Działanie sprayu Polydex objawia się następująco:
- zniszczenie czynników zakaźnych;
- zmniejsza uwalnianie produktów zapalenia tkanek;
- zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosogardła;
- wzmacnianie ścian naczyń nosowych;
- przywrócenie komórek błony śluzowej nosa itp.
Przeciwwskazania do stosowania aerozolu do nosa Polydex:
- wysoka czułość na elementy narzędzia;
- podejrzenie jaskry z zamkniętym kątem;
- niewydolność nerek z wykrywaniem białka;
- stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy
- ciąża, laktacja.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania zwiększonej czynności tarczycy, nadciśnienia, zaburzeń rytmu serca, choroby niedokrwiennej serca. Nie można łączyć sprayu Polydex z salicylanami i środkami przeciwbólowymi.
Polydex Spray do nosa - analogi
Jedynym analogiem sprayu Polydex, opartego na substancjach czynnych, jest lek Maxitrol. Chociaż celem tego leku jest leczenie zakaźnych i zapalnych chorób oczu, zaleca się czasem stosowanie Maxitrolu przez specjalistów z takimi samymi wskazaniami jak spray do nosa Polydex.
Deksametazon (deksametazon)
Treść
Wzór strukturalny
Rosyjska nazwa
Łacińska nazwa substancji Dexamethasone
Nazwa chemiczna
Wzór brutto
Grupa farmakologiczna substancji Deksametazon
Klasyfikacja Nosologiczna (ICD-10)
Kod CAS
Charakterystyczne substancje Deksametazon
Czynnik hormonalny (glukokortykoid do stosowania ogólnoustrojowego i lokalnego). Fluorowany homolog hydrokortyzonu.
Deksametazon jest białym lub prawie białym krystalicznym proszkiem, bezwonny. Rozpuszczalność w wodzie (25 ° C): 10 mg / 100 ml; rozpuszczalny w acetonie, etanolu, chloroformie. Masa cząsteczkowa 392,47.
Deksametazonowy fosforan sodu to biały lub lekko żółty krystaliczny proszek. Łatwo rozpuszczalny w wodzie i bardzo higroskopijny. Masa cząsteczkowa 511,41.
Farmakologia
Oddziałuje ze specyficznymi receptorami cytoplazmatycznymi i tworzy kompleks przenikający do jądra komórkowego; powoduje ekspresję mRNA lub depresję, zmieniając tworzenie białek na rybosomach, w tym. działanie komórkowe na lipokortynę. Lipokortyna hamuje fosfolipazę A2, hamuje wydzielanie kwasu arachidonowego i hamuje biosyntezę endoperacydyn, PG, leukotrienów, które promują stany zapalne, alergie itp. Hamuje aktywność hialuronidazy, kolagenazy i proteaz, normalizuje funkcję pozakomórkowej macierzy chrząstki i tkanki kostnej. Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, stabilizuje błony komórkowe, w tym. lizosomalny, hamuje uwalnianie cytokin (interleukin 1 i 2, interferon gamma) z limfocytów i makrofagów. Wpływa na wszystkie fazy zapalenia, działanie antyproliferacyjne jest spowodowane hamowaniem migracji monocytów do ogniska zapalnego i proliferacji fibroblastów. Powoduje inwolucję tkanki limfatycznej i limfopenii, co prowadzi do immunosupresji. Oprócz zmniejszenia liczby limfocytów T, ich wpływ na limfocyty B jest zmniejszony, a wytwarzanie immunoglobulin jest zahamowane. Wpływ na układ dopełniacza polega na zmniejszeniu powstawania i zwiększeniu rozpadu jego składników. Działanie antyalergiczne jest wynikiem hamowania syntezy i sekrecji mediatorów alergii oraz zmniejszenia liczby bazofilów. Przywraca wrażliwość receptorów adrenergicznych na katecholaminy. Przyspiesza katabolizm białek i zmniejsza ich zawartość w osoczu, zmniejsza wykorzystanie glukozy przez tkanki obwodowe i zwiększa glukoneogenezę w wątrobie. Stymuluje tworzenie białek enzymatycznych w wątrobie, surfaktant, fibrynogen, erytropoetynę, lipomodulinę. Powoduje redystrybucję tłuszczu (zwiększa lipolizę tkanki tłuszczowej kończyn i odkładanie tłuszczu w górnej połowie ciała i na twarzy). Wspiera tworzenie wyższych kwasów tłuszczowych i trójglicerydów. Zmniejsza wchłanianie i zwiększa wydalanie wapnia; zatrzymuje wydzielanie sodu i wody ACTH. Ma działanie anty-wstrząsowe.
Po spożyciu jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu żołądkowo-jelitowego, Tmax - 1-2 h. We krwi wiąże się (60-70%) ze specyficznym białkiem nośnikowym, transkortyną. Łatwo przechodzi przez bariery histohematogenne, w tym BBB i łożysko. Biotransformacja w wątrobie (głównie przez sprzężenie z kwasami glukuronowymi i siarkowymi) z nieaktywnymi metabolitami. T1/2 z osocza - 3-4.5 h, T1/2 z tkanek - 36-54 h. Wydalany przez nerki i przez jelita przenika do mleka matki.
Po wkropleniu do worka spojówkowego penetruje on dobrze nabłonek rogówki i spojówkę, a stężenie terapeutyczne leku powstaje w cieczy wodnistej. W przypadku stanu zapalnego lub uszkodzenia błony śluzowej zwiększa się szybkość penetracji.
Zastosowanie substancji Deksametazon
Do stosowania ogólnoustrojowego (pozajelitowo i doustnie)
Wstrząs (palący, anafilaktyczny, pourazowy, pooperacyjny, toksyczny, kardiogenny, transfuzja krwi itp.); obrzęk mózgu (w tym w nowotworach, urazowe uszkodzenie mózgu, interwencji neurochirurgicznej, krwotok mózgowy, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, uszkodzenia popromienne); astma oskrzelowa, stan astmatyczny; układowe choroby tkanki łącznej (w tym toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzinę skóry, zapalenie tętnic, zapalenie); kryzys tyreotoksyczny; śpiączka wątrobowa; zatrucie płynami kauteryzującymi (w celu zmniejszenia stanu zapalnego i zapobiegania skurczom bliznowatym); ostre i przewlekłe choroby zapalne stawów, w tym zapalenia stawów i łuszczycowe zapalenie stawów, chorobę zwyrodnieniową stawów (w tym pourazowe), zapalenie stawów, łopatkowo periarthritis, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroby Bechterewa), młodzieńcze zapalenie stawów, zespół Stilla dorosłych, zapalenie kaletki, zapalenie niespecyficzne zapalenie pochewki ścięgna, zapaleń błony maziowej, zapalenia nadkłykcia; gorączka reumatyczna, ostra choroba reumatyczna serca; ostre i chroniczne choroby alergiczne: reakcje alergiczne na leki, oraz jedzenie, choroba posurowicza, pokrzywki, alergicznego nieżytu nosa, katar sienny, obrzęk naczynioruchowy, Drug wysypki; Choroby skóry: pęcherzyca zwykła, łuszczyca, zapalenie skóry (zapalenie skóry kontaktowe ze zmian chorobowych dużej powierzchni skóry, atopowe, złuszczające, pęcherzowe opryszczkowe zapalenie skóry, łojotokowe i in.), egzema, reakcja na lek, toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), złośliwy rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona ); alergiczne choroby oczu: alergiczne wrzody rogówki, alergiczne postacie zapalenia spojówek; choroby zapalne oka: współczulna okluzja, ciężkie powolne zapalenie przedniego i tylnego odcinka błony naczyniowej oka, zapalenie nerwu wzrokowego; pierwotna lub wtórna niewydolność kory nadnerczy (w tym stan po usunięciu nadnerczy); wrodzony przerost nadnerczy; choroby nerek o podłożu autoimmunizacyjnym (w tym ostre zapalenie kłębuszków nerkowych), zespół nerczycowy; podostre zapalenie tarczycy; Choroby krwi: agranulocytoza, panmielopatiya, niedokrwistość (włączając autoimmunologiczne hemolityczno wrodzonej niedorozwój, erytroblastopenia), idiopatyczna plamica małopłytkowa, małopłytkowość wtórna u dorosłych, chłoniaka (Hodgkina nieziarniczy), białaczki, białaczki limfocytowej (ostre, przewlekłe); choroby płuc: ostre zapalenie pęcherzyków płucnych, zwłóknienie płuc, sarkoidoza II - III stadium; gruźlicze zapalenie opon mózgowych, gruźlica płuc, zapalenie płuc wywołane aspiracją (tylko w połączeniu ze swoistą terapią); beryloza, zespół Lefflera (oporny na inne terapie); rak płuca (w połączeniu z cytostatykami); stwardnienie rozsiane; choroby żołądkowo-jelitowe (w celu usunięcia pacjenta z krytycznego stanu): wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna, miejscowe zapalenie jelit; zapalenie wątroby; zapobieganie odrzuceniu przeszczepu; hiperkalcemia nowotworowa, nudności i wymioty podczas leczenia cytostatykami; szpiczak; prowadzenie testu w diagnostyce różnicowej rozrostów (nadczynności) i guzów kory nadnerczy.
Do użytku lokalnego
Wewnątrzstawowe, okołostawowe. Reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba Reitera, choroba zwyrodnieniowa stawów (w obecności wyraźnych objawów zapalenia stawów, zapalenia błony maziowej).
Conjunctival. Zapalenie spojówek (nie ropna i alergiczna), zapalenie rogówki, zapalenie rogówki i spojówki (nienabłonkowe), zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki, zapalenie powiek, zapalenie powiek i spojówek, zapalenie nadtwardówki, zapalenie twardówki różnego pochodzenia, zapalenie siatkówki, zapalenie nerwu wzrokowego, martwica, zapalenie nerek, zapalenie neuronów, zapalenie błony naczyniowej mózgu o różnej genezie rogówki), procesy zapalne po urazach oka i operacje oka, współczulne oklupy.
W zewnętrznym przewodzie słuchowym. Choroby alergiczne i zapalne ucha, w tym. zapalenie ucha.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość (jedynym krótkotrwałym zastosowaniem ogólnym ze względów zdrowotnych jest przeciwwskazanie).
Do stosowania ogólnoustrojowego (pozajelitowego i doustnego). Ogólnoustrojowe grzybice, choroby pasożytnicze i zakaźne o charakterze wirusowym lub bakteryjnym (obecnie bez odpowiedniej chemioterapii lub niedawno przeniesione, w tym niedawny kontakt z pacjentem), w tym Herpes simplex, herpes zoster (faza wiremiczna), ospa wietrzna, odra, amebiasis, strongyloidiasis (ustalone lub podejrzane), aktywne formy gruźlicy; stany niedoboru odporności (w tym AIDS lub zakażenie wirusem HIV), okres przed i po szczepieniu profilaktycznym (zwłaszcza przeciwwirusowym); układowa osteoporoza, myastenia gravis; Choroby żołądka i jelit (w tym choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, wrzody przełyku, zapalenia żołądka, ostre lub utajone choroby wrzodowej niedawno ustalonej zespolenia jelit, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, z zagrożeniem perforacji lub ropnie, zapalenie uchyłków); choroby układu sercowo-naczyniowego, Włącznie. niedawny zawał mięśnia sercowego, zastoinowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze; cukrzyca, ostra niewydolność nerek i / lub wątroby, psychozy.
Do wstrzyknięcia dostawowego. Niestabilne stawów poprzedzające stawu, zaburzenia krzepnięcia (endogenny lub spowodowane przez użycie antykoagulantów), złamanie kości chressustavnoy zakażone rany stawów, tkanki miękkiej i okołostawowych przestrzeni międzykręgowej wyrażone okołostawowo osteoporozy.
Formy oczu. Wirusowe, grzybicze i gruźlicze uszkodzenia oczu, w tym. zapalenie rogówki spowodowane przez Herpes simplex, wirusowe zapalenie spojówek, ostre ropne infekcje oka (w przypadku braku terapii przeciwbakteryjnej), naruszenie integralności nabłonka rogówki, jaglicy, jaskry.
Ear Forms Perforacja błony bębenkowej.
Ograniczenia w korzystaniu z
Do stosowania ogólnoustrojowego (pozajelitowo i doustnie): choroba Cushinga, otyłość stopnia III - IV, stany drgawkowe, hipoalbuminemia i stany predysponujące do jej wystąpienia; jaskra z otwartym kątem przesączania.
W przypadku podawania dostawowego: ogólny stan pacjenta, nieskuteczność lub krótki czas trwania dwóch poprzednich wstrzyknięć (biorąc pod uwagę indywidualne właściwości stosowanych glukokortykosteroidów).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie kortykosteroidów w czasie ciąży jest możliwe, jeśli spodziewany efekt leczenia przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu (nie przeprowadzono odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań bezpieczeństwa). Kobiety w wieku rozrodczym muszą być ostrzeżone o potencjalnym zagrożeniu dla płodu (kortykosteroidy przechodzą przez łożysko). Konieczne jest uważne monitorowanie noworodków, których matki otrzymywały kortykosteroidy w czasie ciąży (prawdopodobnie rozwój niewydolności nadnerczy u płodu i noworodka).
Wykazano, że deksametazon ma działanie teratogenne u myszy i królików po miejscowym zastosowaniu okulistycznym wielu dawek terapeutycznych.
U myszy kortykosteroidy powodują resorpcję płodu i specyficzne zaburzenie - rozwój ust wilka u potomstwa. U królików kortykosteroidy powodują resorpcję płodu i wiele zaburzeń, w tym. anomalie rozwojowe głowy, ucha, kończyn, podniebienia itp.
Kategoria działania na płód przez FDA - C.
Karmiące powinien zatrzymać lub karmienia piersią, albo stosowanie leków, zwłaszcza przy dużych dawkach (kortykosteroidy przenikać do mleka i mogą hamować wzrost i produkcja endogennych kortykosteroidów niepożądanych u noworodków).
Należy pamiętać, że miejscowe stosowanie glikokortykosteroidów następuje wchłanianie ogólnoustrojowe.
Niekorzystne działanie substancji Deksametazon
Częstość występowania i ciężkość działań niepożądanych zależą od czasu stosowania, wielkości stosowanej dawki i zdolności do przestrzegania rytmu dobowego przepisywania leków.
Z układu nerwowego i narządów zmysłów: majaczenie (dezorientacja, pobudzenie, niepokój), dezorientacja, euforia, halucynacje, maniakalny / epizodu depresyjnego, depresji lub paranoja, zwiększona zespołem ciśnienie śródczaszkowe stagnacja sutki nerwu wzrokowego (guz rzekomy mózgu - jest bardziej powszechne u dzieci, zwykle po zbyt szybkiej redukcji dawki, objawy - bóle głowy, niewyraźne widzenie lub podwójne widzenie); zaburzenia snu, zawroty głowy, zawroty głowy, ból głowy; nagła utrata wzroku (gdy podawany pozajelitowo w głowy, szyi, małżowiny nosowej, głowy), tylny tworzenie podtorebkowe zaćma, wysokość ciśnienia śródgałkowego, z możliwością uszkodzenia nerwu wzrokowego, jaskra, wytrzeszcz steroidu rozwoju wtórnej grzybowego lub wirusowego zakażenia oczu.
Układ sercowo-naczyniowy i we krwi (krwi, hemostaza): nadciśnienie tętnicze, przewlekła niewydolność serca (u pacjentów predysponowanych), zawał, nadkrzepliwość, zakrzepica, EKG typowych zmian hipokaliemii; przy podawaniu pozajelitowym: zaczerwienienie twarzy.
Ze strony przewodu żołądkowo-jelitowego: nudności, wymioty, erozyjne i wrzodziejące uszkodzenia przewodu żołądkowo-jelitowego, zapalenie trzustki, erozyjne zapalenie przełyku, czkawka, zwiększony / zmniejszony apetyt.
Metabolizm: zatrzymanie Na + i woda (obrzęk obwodowy), hipokaliemia, hipokalcemia, ujemny bilans azotowy z powodu katabolizmu białek, przyrost masy ciała.
Z układu hormonalnego: hamowanie funkcji kory nadnerczy, upośledzoną tolerancję glukozy, cukrzycę, sterydów lub manifestacji utajonej cukrzycy, zespołu Cushinga, nadmierne owłosienie, zaburzenia regularność miesiączek, opóźnienie wzrostu u dzieci.
Na części układu mięśniowo-szkieletowego: osłabienie mięśni, miopatia steroidowa, utrata masy mięśniowej, osteoporoza (w tym spontaniczne złamania kości, aseptyczna martwica głowy kości udowej), zerwanie ścięgna; ból w mięśniach lub stawach, plecy; z zastrzykiem dostawowym: zwiększony ból w stawie.
Na części skóry: trądzik steroidowy, rozstępy, ścieńczenie skóry, wybroczyny i wybroczyny, opóźnione gojenie się ran, zwiększona potliwość.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk twarzy, stridor lub duszność, wstrząs anafilaktyczny.
Inne: obniżona odporność i aktywacja chorób zakaźnych, zespół abstynencyjny (anoreksja, nudności, ospałość, ból brzucha, ogólne osłabienie, itp.).
Miejscowe reakcje po podaniu pozajelitowym: pieczenie, drętwienie, ból, parestezja i infekcja w miejscu wstrzyknięcia, blizny w miejscu wstrzyknięcia; hiper lub hipopigmentacja; zanik skóry i tkanki podskórnej (z wprowadzeniem / m).
Oczne kształty: długotrwałe (ponad 3 tygodni) mogą zwiększyć ciśnienie wewnątrzoczne i / lub jaskry z uszkodzeniem nerwu wzrokowego, zmniejszenie ostrości widzenia i wizualne utraty pola widzenia, tylny zaćmy podtorebkowe, rozrzedzania i perforacji rogówki; możliwe rozprzestrzenianie się opryszczki i infekcji bakteryjnych; Pacjenci z nadwrażliwością na deksametazon lub chlorek benzalkoniowy mogą rozwijać zapalenie spojówek i zapalenie powiek.
Reakcje miejscowe (za pomocą oczu i / lub form usznych): podrażnienie, swędzenie i pieczenie skóry; zapalenie skóry
Interakcja
Zmniejszenie terapeutyczne i toksyczne działanie barbituranów, fenytoina, ryfampicyna (przyspiesza przemianę), somatotropina, środki zobojętniające kwasy (zmniejszenie absorpcji), zwiększenie - estrogensoderzhaschie doustne środki antykoncepcyjne ryzyko arytmii i hipokaliemii - glikozydy nasercowe lub środki moczopędne, prawdopodobieństwo obrzęków i nadciśnienia - preparaty zawierające sód lub dodatki, ciężka hipokaliemia, niewydolność serca i osteoporoza - amfoterycyna B i inhibitory anhydrazy węglanowej, ryzyko wystąpienia wrzodziejących zmian erozyjnych i krwawienia z przewodu pokarmowego - NLPZ.
Przy równoczesnym stosowaniu żywych szczepionek przeciwwirusowych i na tle innych typów immunizacji zwiększa się ryzyko aktywacji wirusów i rozwoju zakażeń. Osłabia hipoglikemiczną aktywność insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych, antykoagulant - kumaryny, leki moczopędne - moczopędne, immunotropowe - hamuje (hamuje produkcję przeciwciał). Pogarsza tolerancję na glikozydy nasercowe (powoduje niedobór potasu), zmniejsza stężenie salicylanów i prazykwantelu we krwi.
Przedawkowanie
Objawy: nasilone działania niepożądane.
Leczenie: wraz z rozwojem zdarzeń niepożądanych - leczenie objawowe, z zespołem Itsenko-Cushinga - powołanie aminoglutetymidu.
Droga podania
Wewnątrz, pozajelitowo, miejscowo, w tym. spojówek.
Zalecenia dotyczące substancji: deksametazon
Mianowanie w przypadku zakażeń międzybiegowych, gruźlicy, chorób septycznych wymaga wcześniejszej i następującej jednoczesnej terapii antybiotykowej.
Należy wziąć pod uwagę wzrost aktywności kortykosteroidów niedoczynność tarczycy, marskości wątroby, nasilenie objawów psychotycznych i labilności emocjonalnej w ich wysokiego poziomu początkowego, maskowanie niektórych objawów infekcji, prawdopodobieństwo zachowania przez kilka miesięcy (do roku) względem niewydolności nadnerczy po odstawieniu deksametazonu (w szczególności w przypadku długotrwałego użytkowania ).
W sytuacjach stresowych podczas leczenia podtrzymującego (np. Chirurgii, choroby, urazu) dawkę leku należy dostosować ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na glukokortykoidy.
Przy długim kursie uważnie monitoruj dynamikę wzrostu i rozwoju dzieci, systematycznie przeprowadzaj badania okulistyczne, monitoruj stan układu podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowego, poziom glukozy we krwi.
W związku z możliwością wystąpienia reakcji anafilaktycznych podczas leczenia parenteralnego, przed podaniem leku należy zachować wszystkie środki ostrożności (szczególnie u pacjentów z tendencją do uczulenia na lek).
Zatrzymaj terapię tylko stopniowo. Nagłe odstawienie po przedłużonym leczeniu może rozwinąć zespół odstawienia, objawiający się gorączką, bólami mięśni i bóle stawów, złe samopoczucie. Objawy te mogą wystąpić nawet w przypadkach, gdy niewydolność kory nadnerczy nie jest oznakowana.
Zaleca się ostrożność przy wykonywaniu wszelkiego rodzaju operacji, występowaniu chorób zakaźnych, urazach, unikaniu szczepień, eliminowaniu stosowania napojów alkoholowych. U dzieci, w celu uniknięcia przedawkowania, lepiej obliczyć dawkę, w oparciu o powierzchnię ciała. W przypadku kontaktu z odrą, ospą wietrzną i innymi infekcjami zaleca się odpowiednią terapię profilaktyczną.
Przed zastosowaniem postaci do oczu deksametazonu należy usunąć miękkie soczewki kontaktowe (można je ponownie zainstalować nie wcześniej niż po 15 minutach). Podczas leczenia należy monitorować stan rogówki i mierzyć ciśnienie wewnątrzgałkowe.
Nie powinny być używane podczas pracy kierowców pojazdów i osób, których zawód wiąże się ze zwiększoną koncentracją uwagi.
Deksametazon
Roztwór do wstrzykiwań jest przezroczysty, bezbarwny lub jasnożółty.
Substancje pomocnicze: metyloparaben, propyloparaben, pirosiarczyn sodu, edetonian disodu, wodorotlenek sodu, woda d / i.
1 ml - ampułki z ciemnego szkła (25) - pudełka kartonowe.
1 ml - butelki z ciemnego szkła (25) - pudełka kartonowe.
Roztwór do wstrzykiwań jest przezroczysty, bezbarwny lub jasnożółty.
Substancje pomocnicze: metyloparaben, propyloparaben, pirosiarczyn sodu, edetonian disodu, wodorotlenek sodu, woda d / i.
2 ml - ampułki z ciemnego szkła (25) - pudełka kartonowe.
2 ml - butelki z ciemnego szkła (25) - pudełka kartonowe.
Syntetyczny glukokortykoid (GCS), metylowana pochodna fluoroprednizolonu. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, immunosupresyjne, zwiększa wrażliwość receptorów beta-adrenergicznych na endogenne katecholaminy.
Oddziałuje ze specyficznymi receptorami cytoplazmatycznymi (istnieją receptory dla GCS we wszystkich tkankach, szczególnie w wątrobie) z tworzeniem kompleksu, który indukuje tworzenie białek (w tym enzymów regulujących procesy życiowe w komórkach).
Metabolizm białek: zmniejsza liczbę globulin w osoczu, zwiększa syntezę albuminy w wątrobie i nerkach (wraz ze wzrostem stosunku albuminy / globuliny), zmniejsza syntezę i nasila katabolizm białek w tkance mięśniowej.
Metabolizm lipidów: zwiększa syntezę wyższych kwasów tłuszczowych i trójglicerydów, redystrybucję tłuszczu (nagromadzenie tłuszczu występuje głównie w obręczy barkowej, twarzy, brzuchu), prowadzi do rozwoju hipercholesterolemii.
Metabolizm węglowodanów: zwiększa wchłanianie węglowodanów z przewodu żołądkowo-jelitowego; zwiększa aktywność glukozo-6-fosfatazy (zwiększony wychwyt glukozy z wątroby do krwioobiegu); zwiększa aktywność karboksylazy fosfoenolopirogronianowej i syntezę aminotransferaz (aktywacja glukoneogenezy); przyczynia się do rozwoju hiperglikemii.
Metabolizm wody i elektrolitów: zatrzymuje Na + i wodę w organizmie, stymuluje wydalanie K + (aktywność mineralokortykoidów), zmniejsza wchłanianie Ca + z przewodu pokarmowego, zmniejsza mineralizację tkanki kostnej.
Działanie przeciwzapalne jest związane z hamowaniem uwalniania mediatorów stanu zapalnego przez eozynofile i komórki tuczne; wywoływanie tworzenia lipokortyn i zmniejszanie liczby komórek tucznych, które wytwarzają kwas hialuronowy; ze spadkiem przepuszczalności kapilarnej; stabilizacja błon komórkowych (zwłaszcza lizosomalnych) i błon organelli. Działa na wszystkich etapach procesu zapalnego: hamuje syntezę prostaglandyn (Pg) na poziomie kwasu arachidonowego (Lipokortin inhibituje fosfolipazę A2 hamuje liberatiou kwasu arachidonowego hamuje endoperekisey biosyntezy leukotrienów przyczyniają zapalenie, alergie, etc.), Synteza „(” pro-zapalnej cytokiny interleukina 1, czynnik martwicy nowotworów alfa i inne); zwiększa odporność błony komórkowej na działanie różnych czynników uszkadzających.
Immunosupresyjne działanie jest spowodowane wywoływanego inwolucji tkanki limfatycznej, hamowanie proliferacji limfocytów (szczególnie limfocytów T), zahamowanie migracji komórek B i interakcji T i limfocytów B, hamowanie uwalniania cytokin (interleukina-1, 2, interferon gamma) z limfocytów i makrofagów i zmniejszone wytwarzanie przeciwciał.
działanie przeciwalergiczne jest spowodowane zmniejszeniem syntezy i wydzielanie mediatorów alergii, zahamowanie uwalniania od uczulonych komórek tucznych i granulocytów zasadochłonnych, histaminy i innych substancji biologicznie czynnych, zmniejszenie liczby krążących leukocytów zasadochłonnych, T i limfocyty B, komórki tuczne; hamowanie rozwoju tkanki limfoidalnej i łącznej, zmniejszanie wrażliwości komórek efektorowych na mediatory alergii, hamowanie produkcji przeciwciał, zmiany w odpowiedzi immunologicznej organizmu.
Podczas działania obturacyjnych chorób dróg oddechowych spowodowane głównie przez hamowanie procesów zapalnych, zapobieganie lub zmniejszenie nasilenia obrzęku śluzówki zmniejszenia infiltracji eozynofili nabłonka oskrzeli warstwy podśluzówkowej i złogami w śluzówce oskrzeli krążących kompleksów immunologicznych i erozirovaniya hamowania i śluzówki złuszczanie. Zwiększa wrażliwość beta-adrenoreceptorów oskrzeli małego i średniego kalibru na endogenne katecholaminy i egzogenne sympatykomimetyki, zmniejsza lepkość śluzu poprzez zmniejszenie jego produkcji.
Hamuje syntezę i sekrecję ACTH oraz wtórną syntezę endogennych kortykosteroidów.
Hamuje reakcje tkanki łącznej podczas procesu zapalnego i zmniejsza możliwość powstawania blizny.
Osobliwością tego działania jest znaczne zahamowanie czynności przysadki i prawie całkowity brak aktywności mineralokortykosteroidów.
Dawki 1-1,5 mg / dobę hamują funkcję kory nadnerczy; biologiczny okres półtrwania - 32-72 godz. (czas trwania depresji układu substancji kory mózgowo-przysadkowo-nadnerczowej).
Siła aktywności glukokortykoidów wynosząca 0,5 mg deksametazonu odpowiada około 3,5 mg prednizonu (lub prednizolonu), 15 mg hydrokortyzonu lub 17,5 mg kortyzonu.
Wiąże się we krwi (60-70%) ze specyficznym białkiem nośnikowym - transkortyną. Łatwo przechodzi przez bariery histohematogenne (w tym przez hemato-mózgowe i łożysko).
Metabolizowany w wątrobie (głównie przez koniugację z kwasami glukuronowymi i siarkowymi) do nieaktywnych metabolitów.
Wydalany przez nerki (niewielka część - przez laktacyjne gruczoły). T1/2 deksametazon osocza - 3-5 godz.
Choroby wymagające wprowadzenia kortykosteroidów o dużej szybkości, a także przypadków, w których doustne podanie leku nie jest możliwe:
- choroby endokrynologiczne: ostra niewydolność kory nadnerczy, pierwotna lub wtórna niewydolność kory nadnerczy, wrodzona hiperplazja kory nadnerczy, podostre zapalenie tarczycy;
- szok (palący, traumatyczny, operacyjny, toksyczny) - z nieskutecznością leków zwężających naczynia, leków zastępujących osocze i innych terapii objawowych;
- obrzęk mózgu (z guzem mózgu, urazowym uszkodzeniem mózgu, interwencją neurochirurgiczną, krwotokiem w mózgu, zapaleniem mózgu, zapaleniem opon mózgowych, uszkodzeniem popromiennym);
- stan astmatyczny; silny skurcz oskrzeli (zaostrzenie astmy oskrzelowej, przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli);
- ciężkie reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny;
- Choroby ogólnoustrojowe tkanki łącznej;
- ostra ciężka dermatoza;
- Choroby złośliwe: paliatywne leczenie białaczki i chłoniaka u dorosłych pacjentów; ostra białaczka u dzieci; hiperkalcemia u pacjentów z nowotworami złośliwymi, z niemożliwością leczenia doustnego;
- choroby krwi: ostra niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, idiopatyczna plama małopłytkowa u dorosłych;
- ciężkie choroby zakaźne (w połączeniu z antybiotykami);
- w praktyce okulistycznej Przeszczepienie rogówki;
- stosowanie lokalne (w obszarze powstawania patologicznego): bliznowce, toczeń rumieniowaty tarczowy, ziarniniak pierścieniowy.
Do krótkotrwałego stosowania z ważnych powodów, jedynym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na deksametazon lub składniki leku.
U dzieci w okresie wzrostu GCS należy stosować wyłącznie, jeśli jest to absolutnie wskazane i pod szczególnym nadzorem lekarza prowadzącego.
Ostrożnie, lek powinien być przepisywany w następujących schorzeniach i stanach:
- choroby układu pokarmowego - wrzody żołądka i dwunastnicy, choroba wrzodowa, zapalenia przełyku, zapalenia żołądka, ostre lub utajone wrzód Niedawno ustalono zespolenia jelit, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, z zagrożeniem perforacji lub ropnie, zapalenie uchyłków;
- choroby pasożytnicze i zakaźne o charakterze wirusowym, grzybiczym lub bakteryjnym (obecnie lub niedawno cierpiały, w tym niedawny kontakt z pacjentem) - opryszczka zwykła, półpaśca (faza wiremiczna), ospa wietrzna, odra; amebiaza, strongyloidoza; ogólnoustrojowa grzybica; aktywna i utajona gruźlica. Używanie w ciężkich chorobach zakaźnych jest dopuszczalne tylko na tle określonej terapii.
- okres przed i po szczepieniu (8 tygodni przed i 2 tygodnie po szczepieniu), zapalenie węzłów chłonnych po szczepieniu BCG;
- stany niedoboru odporności (w tym AIDS lub zakażenie wirusem HIV);
- zaburzeń układu sercowo-naczyniowego (włącznie z ostrym zawałem mięśnia sercowego - u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego i podostrych mogą rozprzestrzeniać martwicę, spowalniając tworzenie się tkanki bliznowatej, a tym samym - rozdzierania mięśnia sercowego), ciężką przewlekłą niewydolność serca nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia);
- zaburzenia endokrynologiczne - cukrzycę (włączając naruszenie tolerancji węglowodanów), nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, chorobę Cushinga Itsenko-, otyłość (III-IV), V.
- ciężka przewlekła niewydolność nerek i (lub) wątroby, nephroluritiasis;
- hipoalbuminemia i stany predysponujące do jej wystąpienia;
- osteoporoza układowy, miastenia gravis, ostra psychozę, polio (z wyjątkiem postaci opuszkowej zapalenia mózgu), jaskra otwierania i zamykania;
Reżim dawkowania jest indywidualny i zależy od wskazań, stanu pacjenta i jego reakcji na leczenie. Lek jest wstrzykiwany do / w powolnym strumieniu lub w kroplówce (w ostrych i nagłych przypadkach); in / m; możliwe jest również wprowadzenie lokalne (w edukacji patologicznej). Aby przygotować roztwór do wlewu kroplowego, należy zastosować izotoniczny roztwór chlorku sodu lub 5% roztwór dekstrozy.
W ostrym okresie z różnymi chorobami i na początku leczenia, Deksametazon jest stosowany w wyższych dawkach. W ciągu dnia możesz wprowadzić od 4 do 20 mg Deksametazonu 3-4 razy.
Dawki leku dla dzieci (v / m):
Dawka w terapii zastępczej (w niewydolności kory nadnerczy) wynosi 0,0233 mg / kg masy ciała lub 0,67 mg / m 2 powierzchni ciała, dzieli się na 3 dawki co trzeci dzień lub 0,00776 - 0,01165 mg / kg masy ciała, lub 0,233 - 0,335 mg / m 2 powierzchni ciała dziennie. Dla pozostałych wskazań zalecana dawka wynosi od 0.02776 do 0.16665 mg / kg masy ciała lub 0,833 - 5 mg / m2 powierzchni ciała raz na 12-24 godzin.
Po osiągnięciu efektu dawka zostaje zmniejszona do czasu leczenia lub do zakończenia leczenia. Czas podawania pozajelitowego wynosi zwykle 3-4 dni, a następnie leczenie podtrzymujące tabletkami deksametazonu.
Długotrwałe stosowanie dużych dawek leku wymaga stopniowego zmniejszania dawki, aby zapobiec rozwojowi ostrej niewydolności kory nadnerczy.
Deksametazon jest zwykle dobrze tolerowany. Ma niską aktywność mineralokortykoidową, tj. jego wpływ na metabolizm wody i elektrolitów jest niewielki. Z reguły niskie i średnie dawki deksametazonu nie powodują retencji sodu i wody w organizmie, zwiększone wydzielanie potasu. Opisano następujące działania niepożądane:
Z układu hormonalnego: zmniejszenie tolerancji glukozy, cukrzycy steroidów lub manifestacji utajonej cukrzycy, niewydolności kory nadnerczy, zespół Cushinga (twarz księżyca, otyłość typu przysadki, hirsutyzm, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia miesiączkowania, brak miesiączki, osłabienie mięśni, rozstępy), opóźniony rozwój seksualny u dzieci.
Z przewodu pokarmowego: mdłości, wymioty, zapalenie trzustki, sterydów wrzodów żołądka i dwunastnicy, wrzody, zapalenie przełyku, krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacji ściany przewodu żołądkowo-jelitowego, zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, niestrawności, wzdęcia, czkawka. W rzadkich przypadkach - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej.
Od układu sercowo-naczyniowego: arytmie, bradykardia (do zatrzymania akcji serca); Rozwój (u osób predysponowanych) lub zwiększania stopnia zaawansowania niewydolności serca, elektrokardiograficznych typowych zmian hipokaliemię, nadciśnienie tętnicze, zakrzepica, krzepliwości. U pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego i podostrych - martwicy rozproszonym, spowalniając tworzenie się tkanki bliznowatej, która może doprowadzić do pęknięcia mięśnia sercowego.
Od układu nerwowego: majaczenie, dezorientacja, euforia, omamy, psychozy maniakalno-depresyjna, depresja, paranoja, zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, nerwowość lub lęk, bezsenność, zawroty głowy, zawroty głowy, ból głowy, guz rzekomy móżdżku, drgawki.
Od zmysłów: tylne zaćma podtorebkowe, zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe z możliwością uszkodzenia nerwu wzrokowego, skłonność do rozwijania wtórne bakteryjne, grzybicze lub wirusowe infekcje oczu, zmiany troficzne rogówki, wytrzeszcz, nagłą utratę wzroku (gdy podawane pozajelitowo w obrębie głowy, szyi, donosowo muszle, skalp możliwe osadzanie się kryształów leku w naczyniach oka).
Ze względu na metabolizm: zwiększone wydalanie wapnia, hipokalcemia, zwiększona masa ciała, ujemny bilans azotowy (zwiększone rozpad białek), zwiększona potliwość.
Warunkowe mineralokortykoidów aktywność - zatrzymanie płynów i sodu (obrzęk obwodowy) gipsrnatrnemiya, gipokaliemncheskiysindrom (hipokaliemia, zaburzenia rytmu serca, bóle mięśniowe lub skurcze mięśni, osłabienie i zmęczenie nietypowe).
W ramach układu mięśniowo-szkieletowego: spowolnienie wzrostu i kostnienia dzieci (przedwczesne zamknięcie strefy wzrostu nasadowej), osteoporoza (bardzo rzadko - patologiczne złamania, aseptyczne martwica głowy kości ramiennej i kości udowej), pęknięcie ścięgna mięśni steroidu miopatii, zmniejszonej masy mięśniowej (atrofia).
Dla skóry i błon śluzowych: opóźnionego gojenia ran, wybroczyny, wylewy, ścieńczenie skóry, hiper- lub odbarwienia, sterydów trądzik, rozstępy, podatność na rozwój ropne zapalenie skóry i kandydozy.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie, wstrząs anafilaktyczny, miejscowe reakcje alergiczne.
Miejscowy z podawaniem pozajelitowym: pieczenie, drętwienie, ból, mrowienie w miejscu wstrzyknięcia, zakażenie w miejscu wstrzyknięcia, rzadko - martwica otaczających tkanek, bliznowacenie w miejscu wstrzyknięcia; zanik skóry i tkanki podskórnej po podaniu m / m (szczególnie niebezpieczne jest wprowadzenie do mięśnia naramiennego).
Inne: rozwój lub nasilenie zakażenia (wygląd tego skutku ubocznego, przyczyniają się wspólnie stosowanych środków immunosupresyjnych i szczepienia) leukocyturia „flushes” krwi do zespołu osoba „anuluj”.
Możliwe zwiększenie efektów ubocznych opisanych powyżej.
Konieczne jest zmniejszenie dawki deksametazonu. Leczenie objawowe.
Możliwe farmaceutyczne deksametazon niekompatybilność z innymi we / podawanych leków - zaleca się podawać oddzielnie od innych leków (w / w bolusie lub przez zakraplacz, podobnie, jak w drugim rozwiązaniu.). Podczas mieszania roztworu deksametazonu z heparyną tworzy się osad.
Jednoczesne wyznaczanie deksametazonu z:
- induktory wątrobowych enzymów mikrosomalnych (fenobarbital, ryfampicyna, fenytoina, teofilina, efedryna) prowadzą do zmniejszenia jego stężenia;
- leki moczopędne (zwłaszcza diuretyki i inhibitory anhydrazy węglanowej) i amfoterycynę B - może prowadzić do zwiększonego wydzielania K + i zwiększają ryzyko wystąpienia niewydolności serca;
- z lekami zawierającymi sód - do rozwoju obrzęku i nadciśnienia;
- glikozydy nasercowe - ich tolerancja pogarsza się, a prawdopodobieństwo dodatniej nadmiernej komorowej wzrasta (z powodu indukowanej hipokaliemii);
- pośrednie antykoaganty - osłabia (rzadko wzmaga) ich działanie (wymagane dostosowanie dawki);
- leki przeciwzakrzepowe i trombolityczne - zwiększają ryzyko krwawienia z powodu wrzodów w przewodzie żołądkowo-jelitowym;
- etanol i NLPZ - zwiększa ryzyko erozyjnych wrzodziejące zmian w przewodzie pokarmowym i krwawienia (w połączeniu z NLPZ w leczeniu zapalenia stawów, mogą być zmniejszone dawek glikokortykosteroidów na efekt terapeutyczny sumowania);
- paracetamol - zwiększa ryzyko hepatotoksyczności (indukcja enzymów wątrobowych i tworzenie toksycznego metabolitu paracetamolu);
- kwas acetylosalicylowy - przyspiesza jego wydalanie i obniża stężenie we krwi (przypadki deksametazonu wzrost salicylany krwi i zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych);
- insulina i doustne leki hipoglikemizujące, leki przeciwnadciśnieniowe - zmniejszają ich skuteczność;
- Witamina D - zmniejsza jej wpływ na wchłanianie Ca 2+ w jelicie;
- hormon somatotropowy - zmniejsza skuteczność tego ostatniego, a prazikwantel - jego stężenie;
- M-holinoblokatorami (w tym leki przeciwhistaminowe i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) i azotany - pomaga zwiększyć ciśnienie wewnątrzgałkowe;
- izoniazyd i meksiletyna - zwiększają ich metabolizm (szczególnie w "powolnych" acetylatorach), co prowadzi do zmniejszenia ich stężenia w osoczu.
Inhibitory anhydrazy węglanowej i diuretyki "pętlowe" mogą zwiększać ryzyko osteoporozy.
Indometacyna, zastępując deksametazon związkiem z albuminą, zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
ACTH wzmaga działanie deksametazonu.
Ergokalcyferol i hormon przytarczyc zapobiegają rozwojowi osteopatii powodowanej przez deksametazon.
Cyklosporyna i ketokonazol, spowalniając metabolizm deksametazonu, w niektórych przypadkach mogą zwiększyć jego toksyczność.
Równoczesne mianowanie androgenów i steroidowych leków anabolicznych z deksametazonem przyczynia się do rozwoju obrzęków obwodowych i nadmiernego owłosienia, pojawienia się trądziku.
Estrogeny i doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogen zmniejszają klirens deksametazonu, któremu może towarzyszyć zwiększona ostrość jego działania.
Mitotan i inne inhibitory funkcji kory nadnerczy mogą wymagać zwiększenia dawki deksametazonu.
Przy równoczesnym stosowaniu żywych szczepionek przeciwwirusowych i na tle innych typów immunizacji zwiększa się ryzyko aktywacji wirusów i rozwoju zakażeń.
Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki) i azatiopryna zwiększają ryzyko wystąpienia zaćmy za pomocą deksametazonu.
Przy równoczesnym stosowaniu z lekami przeciw tarczycy zmniejsza się, a wraz z hormonami tarczycy - zwiększony klirens deksametazonu.
Podczas leczenia deksametazonem (szczególnie długotrwale) należy obserwować stan rogówki, kontrolować ciśnienie krwi i równowagę wodno-elektrolitową, a także zdjęcia krwi obwodowej i poziomu glukozy we krwi.
W celu zmniejszenia skutków ubocznych można przepisać leki zobojętniające sok żołądkowy, a spożycie K + należy zwiększyć w organizmie (dieta, preparaty potasowe). Pokarm powinien być bogaty w białka, witaminy, z ograniczoną ilością tłuszczu, węglowodanów i soli.
Działanie leku poprawia się u pacjentów z niedoczynnością tarczycy i marskością wątroby. Lek może zaostrzyć istniejącą niestabilność emocjonalną lub zaburzenia psychotyczne. Odnosząc się do psychozy w historii, deksametazon w dużych dawkach jest przepisywany pod ścisłym nadzorem lekarza.
Należy go stosować ostrożnie w ostrym i podostrym zawale mięśnia sercowego - możliwe jest rozprzestrzenianie się martwicy, spowolnienie powstawania tkanki bliznowatej i pęknięcie mięśnia sercowego.
W sytuacjach stresowych podczas leczenia podtrzymującego (na przykład w chirurgii, urazach lub chorobach zakaźnych) dawkę leku należy dostosować ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na glikokortykosteroidy. Pacjenci powinni być uważnie monitorowani przez rok po zakończeniu długotrwałej terapii deksametazonem z powodu możliwego rozwoju względnej niewydolności kory nadnerczy w sytuacjach stresowych.
W przypadku nagłego odstąpienia, zwłaszcza w przypadku wcześniejszego stosowania dużych dawek, możliwe jest rozwinięcie się zespołu "anulowania" (anoreksja, nudności, ospałość, uogólniony ból mięśniowo-szkieletowy, ogólne osłabienie), jak również zaostrzenie choroby, o której przepisano deksametazon.
Podczas leczenia nie należy szczepić deksametazonu ze względu na zmniejszenie jego skuteczności (odpowiedź immunologiczna).
Przepisując deksametazon w przypadku zakażeń międzybiegowych, chorób septycznych i gruźlicy, konieczne jest równoczesne leczenie antybiotyków o działaniu bakteriobójczym.
U dzieci podczas długotrwałego leczenia dekstametazonem konieczne jest uważne monitorowanie dynamiki wzrostu i rozwoju. Dzieci, które miały styczność z odrą lub ospą wietrzną w okresie leczenia, zostały przepisowo określone swoiście immunoglobulinami.
Ze względu na słabe działanie mineralokortykoidu na terapię zastępczą w przypadku niewydolności kory nadnerczy, Deksametazon jest stosowany w połączeniu z mineralokortykoidem.
U pacjentów z cukrzycą należy monitorować stężenie glukozy we krwi i, jeśli to konieczne, poprawić leczenie.
Pokazano kontrolę RTG układu kostno-stawowego (zdjęcia kręgosłupa, dłoni).
U pacjentów z ukrytymi chorobami zakaźnymi nerek i dróg moczowych, Deksametazon może powodować leukocyturię, która może mieć wartość diagnostyczną.
Deksametazon zwiększa zawartość metabolitów 11- i 17-hydroksyketokortykosteroidów.
W czasie ciąży (szczególnie w pierwszym trymestrze) lek można stosować tylko wtedy, gdy oczekiwany efekt terapeutyczny przekracza potencjalne ryzyko dla płodu. Podczas długotrwałej terapii w czasie ciąży nie wyklucza się możliwości zaburzeń wzrostu płodu. W przypadku stosowania pod koniec ciąży istnieje ryzyko atrofii kory nadnerczy u płodu, co może wymagać terapii zastępczej u noworodka.
Jeśli konieczne jest leczenie farmakologiczne w okresie karmienia piersią, należy przerwać karmienie piersią.
Deksametazonowy fosforan sodu
Opis działania
Syntetyczny glukokortykoid, fluorowana pochodna prednizonu w długotrwałym i silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i immunosupresyjnym. Ma działanie przeciwzapalne 6,5 razy silniejsze niż prednizon i 30 razy silniejsze niż hydrokortyzon. Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezji do komórek śródbłonka, hamuje proces fagocytozy i dezintegracji lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów, blokuje uwalnianie histaminy i leukotrienów za pośrednictwem IgE. Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin: interferon-γ, IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNF-α, GM-CSF. Hamowanie aktywności fosfolipazy A2, zapobiega uwalnianiu kwasu arachidonowego, a zatem przed syntezą mediatorów stanu zapalnego (leukotrienów i prostaglandyn). Hamuje przepuszczalność naczyń włosowatych, zmniejszając obrzęk. Praktycznie nie wykazuje działania mineralokortykosteroidów, gdy przy długotrwałym leczeniu prednizonem występuje nadciśnienie lub obrzęk. Wpływa na bilans węglowodanów i białek (wzrost katabolizmu, wzrost poziomu glukozy, mocznika i kwasu moczowego we krwi), zwiększa lipolizę i wpływa na redystrybucję tłuszczu w organizmie. Długotrwałe stosowanie prowadzi do centralnej dystrybucji tkanki tłuszczowej. Zmniejsza wchłanianie wapnia z przewodu żołądkowo-jelitowego i zwiększa wydalanie jonów wapnia z moczem. Zwiększa resorpcję kości i pogarsza osteogenezę. Stosowany w diagnostyce endokrynologicznej w związku ze szczególną cechą hamowania czynności kory nadnerczy. Przy stosowaniu doustnym, biodostępność wynosi 78%. Po podaniu dożylnym osiąga maksymalne stężenie po 10-30 minutach i po podaniu domięśniowym po 60 minutach. 68% wiąże się z białkami osocza. t1 / 2 wynosi około 190 minut. Lek, stosowany zewnętrznie, prawie nie jest wchłaniany do krwi.
Deksametazon sodu fosforan: instrukcje użytkowania
Wstrząs, obrzęk mózgu, niektóre przypadki ostrej niewydolności kory nadnerczy. Przedłużone corticoteraphy układowe wrodzony przerost nadnerczy (przede wszystkim u osób dorosłych), zapalenia tarczycy, ostrego reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i innych chorób kolagenowych, Lipoid nerczycowy, zaostrzenie astmy ciężką, ostry obrzęk naczynioruchowy, białaczka limfatyczna i szpikowa, agranulocytoza, toksyczne jednostki chorób zakaźnych. Ophthalmology: ostre i przewlekłe zapalenie alergiczne i zapalne choroby oczu - zapalenie przedniego odcinka (spojówek, twardówce rogówki bez Uszkodzenie nabłonka tęczówki i rzęskowy ocznej ciała), zapalenie tylnego odcinka (naczyniówki, siatkówki, nerwu wzrokowego), współczulne zapalenie naczyniówki, a także po urazach i operacjach (nie wcześniej niż po 7 dniach od operacji lub urazu). W przypadku termicznych lub chemicznych oparzeń oka - przez dłuższy czas. W postaci wszczepu w ciało szkliste stosuje się również do obrzęku plamki spowodowanego niedrożnością gałęzi żyły siatkówki lub centralnym okluzowaniem żyły siatkówki. Dermatologii: pęcherzyca, rumień wielopostaciowy, erytrodermia, niektóre postacie łuszczycy, alergicznych chorób skóry, pokrzywka, ostre egzema, kontaktowe zapalenie skóry, liszaj rumieniowaty, reakcje alergiczne na ukąszenia owadów. Diagnoza: Test hamowania deksametazonem (forma różnicowanie nadpobudliwości kory nadnerczy), rozpoznanie hipogonadyzmu u mężczyzn virilnogo zespołu różnicowania u kobiet.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników leku, wrzód żołądka i dwunastnicy, zespół Cushinga, osteoporozę, opryszczkę i inne choroby wirusowe rogówki i spojówki, gruźlica, ostre wysięki, choroby wirusowe, grzybicze, psychozy. Należy zachować ostrożność w przypadku nadciśnienia tętniczego, niewydolności nerek i pacjentów z cukrzycą. Nie stosować przez 8 tygodni przed szczepieniem i przez 2 tygodnie po nim. Nie nakładaj na skórę. W przypadku kropli do oczu: bakteryjne lub grzybicze choroby oka, choroby rogówki spowodowane przez ubytki nabłonka, jaskrę, zaćmę. W przypadku implantu szklistego: aktywne lub podejrzane infekcje oka, ciężka jaskra, której nie można w wystarczającym stopniu kontrolować jedynie za pomocą narkotyków.
Interakcje z innymi lekami
Deksametazon zmniejsza działanie leków przeciwzakrzepowych i hipoglikemizujących. Wzmacnia toksyczne działanie glikozydów naparstnicy, w połączeniu z lekami moczopędnymi zwiększa utratę potasu w moczu. Jednoczesne stosowanie NLPZ zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Barbiturany, gluthethimid, leki przeciwpadaczkowe i przeciwhistaminowe, ryfampicyna i efedryna zmniejszają działanie deksametazonu, a estrogeny go wzmacniają.
Deksametazonowy fosforan sodu: działania niepożądane
Leczenie krótkotrwałe: zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, zmniejszona tolerancja glukozy, zwiększona podatność na zakażenie. Długotrwałe leczenie (> 2 tygodnie): osłabienie mięśni, osteoporoza, nadciśnienie tętnicze, hiperglikemia, zaburzenia miesiączkowania zapalenie trzustki, aseptyczne zapalenie kości, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, supresja aktywności hormonalnej i atrofia nadnerczy, zakrzepica, zaburzenia immunologiczne, zapalenie naczyń. Szczegółowe informacje - wygląd: zarejestrowane materiały producenta.
Ciąża i laktacja
Kategoria C. Zachować ostrożność podczas karmienia piersią.
Deksametazon sodu fosforan: Dawkowanie
Ustnie Dawkowanie jest indywidualne, w zależności od przebiegu choroby i stanu pacjenta. Dorośli: 0,5-16 mg / dobę w 2-3 podzielonych dawkach z utrzymaniem naturalnego rytmu dobowego wydzielania glukokortykoidów. Dzieci poniżej 1 roku: 0,25-1 mg / dzień, 1-12 lat: do 2 mg / dzień. Po uzyskaniu satysfakcjonującej odpowiedzi klinicznej dawkę stopniowo zmniejsza się do minimalnej skutecznej dawki. Podczas leczenia wstrząsu, zażywaj lek przez 2-3 dni, podczas leczenia obrzęku mózgu przez 5-7 dni. W przypadku ostrych chorób alergicznych po pierwszym dniu leczenia parenteralnego będzie stosowana terapia doustna. Paliatywne leczenie raka: 8-16 mg / dzień doustnie, stopniowo zwiększając dawkę do 4-12 mg / dobę. Zapobieganie wymiotom i leczenie wymiotów przy użyciu cytostatyków: dzień przed chemioterapią 8 mg doustnie, podczas stosowania cytostatyków 8-12 mg dożylnie, następnie przez 2 dni 16-24 mg w 3 osobnych dawkach doustnie, dożylnie lub głęboko domięśniowo w postaci fosforanu sodu deksametazonu 0,5-9 mg / dzień. W ciężkim stanie do 20 mg / dobę. Z wrodzonym przerostem nadnerczy 0,5-1,5 mg / dobę (w połączeniu z mineralokortykosteroidami). W stawowej lub stawowej: w reumatologii 0,2-6 mg w odstępie 3-5 dni do 2-3 tygodni. Dzieci starsze niż 2 miesiące 0,1 mg / kg masy ciała / dobę domięśniowo lub dożylnie, 1 x dziennie lub w 2-4 dawkach podzielonych przez 2-4 dni. Zewnętrznie: oftalmologiczne leczenie ostrego procesu zapalnego: 1-2 krople 4-5 x dziennie przez 2 dni do worka spojówkowego, następnie 3-4 x dziennie przez 4-6 dni; z długotrwałym leczeniem 2 × dziennie przez 3-6 tygodni. Terapia nie może trwać dłużej niż 6 tygodni. Po operacji lub uszkodzeniu oka: w dniu operacji lub następnego dnia po operacji filtracji jaskry; od 8 dnia po operacji zaćmy, korekcji zeza, oderwania siatkówki, po urazie. W zależności od nasilenia procesu zapalnego 1-2 krople 2-4 x dziennie przez 2-4 tygodnie. Doszklistkowego: 1 implant do chorego oka, nie zaleca się jednoczesnego stosowania na oba oczy; stosowanie kolejnej dawki rozważa się indywidualnie. Dermatologia: w postaci aerozolu 2-4 × dziennie na uszkodzonej skórze.
Uwagi
Podczas leczenia okulistycznego należy monitorować ciśnienie śródgałkowe i rogówkę. Dawka deksametazonu powinna być stopniowo zmniejszana, gdy objawy ustępują do najmniejszej skutecznej dawki. nosząc soczewki kontaktowe, należy je usunąć podczas stosowania leku i ponownie nosić po co najmniej 15 minutach.