Dławica piersiowa jest formą ostrego zapalenia migdałków, które charakteryzuje się ropnym stanem zapalnym w lukach, czyli fałdami migdałków. Ta forma choroby jest cięższa niż zapalenie migdałków pęcherzykowych. W swojej czystej postaci jest rzadki. Najczęściej rozwija się na tle pęcherzyków.
Główną grupą ryzyka wystąpienia tego rodzaju bólu gardła są dzieci w wieku od 5 do 12 lat. U dorosłych ten typ dławicy występuje najczęściej w połączeniu z innym wariantem choroby, czyli jest typu mieszanego. Leczenie zapalenia migdałków podsiatkówkowych u dorosłych, podobnie jak u dzieci, odbywa się z zastosowaniem antybiotyków, które eliminują nieprzyjemne objawy dusznicy bolesnej.
Dorośli mają tendencję do tolerowania choroby łatwiej niż dzieci, ale przy braku odpowiedniego i szybkiego leczenia nawet dorośli mogą rozwinąć niepożądane powikłania, w tym zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie ucha środkowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, reumatyzm, zapalenie płuc itp.
Przyczyny
Dlaczego występuje zapalenie migdałków lakunarnych i co to jest? Głównymi przyczynami są paciorkowce, ale mogą także powodować adenowirusy i gronkowce. Dlatego ta choroba jest uważana za zaraźliwą. Jest on przenoszony przez unoszące się w powietrzu krople podczas kichania, kaszlu chorego lub kontaktując się z dziećmi - poprzez zabawki i inne zainfekowane przedmioty.
Również różne zabiegi chirurgiczne w jamie ustnej i choroby zębów mogą powodować ból gardła. Czynniki zewnętrzne mogą również powodować choroby. Należą do nich: hipotermia, przeciągi, nagłe zmiany temperatury powietrza, wilgoć, zanieczyszczenie powietrza.
Cechy tej formy choroby
Ta forma kliniczna anginy ma swoją nazwę ze względu na fakt, że wraz z nią proces ropny-zapalny jest zlokalizowany w lukach migdałków. Jest wiele tych braków w grubości migdałków, dlatego gdy produkty odpadowe patogennych paciorkowców, wraz z masami martwiczymi i złuszczonym nabłonkiem, wznoszą się do góry, na formacjach limfatycznych pojawiają się duże plamy płytki nazębnej.
To odróżnia lakoniczne zapalenie migdałków od pęcherzyków (inna forma kliniczna dławicy piersiowej), w której tylko niektóre pęcherzyki znajdujące się w migdałkach są w stanie zapalnym, które wyglądają jak małe krosty na powierzchni formacji limfatycznych.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Okres inkubacji lakonicznego migdałka trwa 1-2 dni, a jego objawy rozwijają się szybko i mogą pojawić się w ciągu kilku godzin.
Główne objawy dusznicy bolesnej u dorosłych i dzieci obejmują:
- gwałtowny wzrost temperatury ciała do wysokich liczb (38,5-40)
- powszechne przejawy procesu zakaźnego w postaci osłabienia, złego samopoczucia, zmęczenia i bólu głowy;
- nawracające dreszcze, które częściej występują u dzieci;
- ból w stawach;
- lokalne objawy w postaci ciężkiego bólu gardła i powiększonych submanibularnych węzłów chłonnych.
Podczas badania lekarz znajdzie typowe objawy procesu zapalnego w gardle:
- zaczerwienienie w krtani;
- obrzęk tkanek w gardle;
- żółtawo-biaława tablica, która zajmuje większość powierzchni obu migdałków podniebiennych, którą można łatwo usunąć za pomocą szpatułki.
Proces zapalny może dotyczyć zarówno jednego, jak i obu migdałków. Średni czas trwania choroby wynosi 5-9 dni, a pełna skuteczność jest przywracana do 14-17 dni. U dzieci zapalenie migdałka podniebiennego ma cięższy przebieg, któremu towarzyszą drgawki, ataki astmy, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, bóle żołądka.
Konsekwencje
Dalsze rozprzestrzenianie się infekcji przez drogi oddechowe często powoduje zapalenie oskrzeli, a nawet zapalenie płuc. Nieodpowiednie leczenie może wywołać pojawienie się przewlekłej postaci choroby, często z powikłaniem innych rodzajów zapalenia migdałków, zapalenia gardła.
Obecność infekcji i ropnych procesów powoduje rozdzielenie się bakterii w całym organizmie, osadzonych w sercu, płucach, kościach. Konsekwencje tego zjawiska są bardzo niebezpieczne - zapalenie nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych), reumatyzm, zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, gronkowcowe zapalenie opon mózgowych, uogólnione uszkodzenie węzłów chłonnych, ropnie, sepsa.
Dławica piersiowa: zdjęcie
Jak wygląda ta forma bólu gardła, oferujemy przeglądanie szczegółowych zdjęć.
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W większości przypadków wskazane jest leczenie zachowawcze, aw przypadku braku efektu, w przypadku ostrego wzrostu migdałków, z trudnościami w oddychaniu, wskazane jest chirurgiczne usunięcie migdałków.
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy zapalenia migdałków lakunarnych, pacjent musi być odizolowany od innych i wyposażony w leżankę (ból gardła nie może być noszony na nogach, co często prowadzi do komplikacji). Kwestia hospitalizacji zależy od nasilenia patogenezy.
Przebieg leczenia musi wyznaczyć specjalistę. Przeprowadzi wywiad z pacjentem, zbada jego gardło, określi czynnik sprawczy choroby i jej wrażliwość na antybiotyki za pomocą testów, po czym będzie przepisał niezbędne leki w tym przypadku.
Aby leczyć ból gardła w domu, zalecamy następujące czynności:
- Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przepisanych przez lekarza.
- Aby złagodzić ogólny stan, można przyjmować przeciwgorączkowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. To wszystko znane Aspiryna, Ibuprofen, Paracetamol. Istotą tego spotkania jest złagodzenie stanu pacjenta poprzez zmniejszenie temperatury, zmniejszenie obrzęku krtani.
- Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w pierwszych 2 dniach choroby, co godzinę płukania roztworem antyseptycznym - Miramistin, Chlorophyllipt, Iodinol, Furacilin (2 tabletki na szklankę wody), słaby roztwór nadmanganianu potasu. Na etapie regeneracji można je zmienić na napary i wywary z ziół leczniczych - rumianek, nagietek, kora dębu, szałwia. W przypadku leczenia miejscowego można użyć różnych aerozoli - Ingalipt, Geksoral, Tantum Verde.
- Podczas leczenia ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na picie, aby nie było odwodnienia.
Ważne jest również, aby po zakończeniu ostrego okresu choroby przejść cykl terapii witaminowej i probiotyków, ponieważ ropne procesy, przedłużone zatrucie osłabiają układ odpornościowy, a leczenie antybiotykami narusza naturalną mikroflorę jelitową.
Antybiotyki
Terapia antybakteryjna jest wskazana w etiologii mikrobiologicznej dławicy piersiowej. Antybiotyki są stosowane jako leki, a preparaty sulfanilamidowe są znacznie mniej powszechne. Cel przepisywania leków - eradykacja (niszczenie patogenu).
Właściwy dobór antybiotyku zapewnia:
- całkowite zniszczenie patogenu;
- eliminacja działań niepożądanych w różnych chorobach związanych z dławicą piersiową;
- równowaga działania i bezpieczeństwa antybiotyków.
Lekami pierwszego rzutu na ropne zapalenie gardła są nowoczesne penicyliny połączone z komponentami, które poprawiają ich działanie, ponieważ najlepiej radzą sobie z paciorkowcami. Takie leki obejmują Augmentin, Flemoklav, Ecoclav i wiele innych. Dozwolone jest również przyjmowanie penicylin w monoformie (ampicylina, amoksycylina).
Jeśli masz uczulenie na penicyliny, są one leczone makrolidowymi lekami przeciwbakteryjnymi (Sumamed, Azytromycyna, Zitrolid, Klacid). Antybiotyki cefalosporyn są przepisywane z powodu nawracającej dławicy piersiowej lub ciężkiej choroby. Należą do nich Cefaleksyna, Ceftriakson, Cefazolina, które w szpitalu często mają postać zastrzyków.
Konieczne jest wypicie całego kursu antybiotyków przepisanego przez lekarza w celu uniknięcia nawrotu choroby i rozwoju powikłań. Przebieg przyjmowania antybiotyków w przypadku zapalenia migdałków lakunotycznych wynosi zwykle 7-10 dni. Jeśli poczujesz się lepiej po 2-3 dniach i zdecydujesz, że jesteś wyleczony, to w żadnym wypadku nie anuluj przepisanego leku.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła jest ostrym procesem zapalnym o przewadze etiologii bakterii, który charakteryzuje się zmianami w luce migdałków i objawia się wyraźnym pogwałceniem ogólnego stanu, ból gardła, pogarszany przez połykanie. Podczas badania fizykalnego migdałki są powiększone, przekrwienia, ropne wysięku widać w ujściach luki. Przy palpacji regionalnych węzłów chłonnych obserwuje się ból. Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, wykonuje się analizę bakteriologiczną wymazów z gardła. Zabieg obejmuje przestrzeganie odpoczynku w łóżku w okresie ostrym, przepisywanie antybiotyków, leków przeciwzapalnych, płukanie antyseptykami i fizjoterapię.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła - kliniczna forma ostrego pierwotnego zapalenia migdałków, w którym ropny proces zapalny rozwija się w szczelinach z późniejszym przejściem do powierzchni migdałków. Amerykańskie Stowarzyszenie Otorynolaryngologii stosuje diagnozę migdałków gardłowych, co odzwierciedla fakt, że uszkodzenie uchwyci również tylną ścianę gardła. W krajach europejskich, w tym w Rosji, terminy "dusznica bolesna", a także "ostre zapalenie migdałków" (pierwotne) stały się powszechne. Tak więc patologię odróżnia się od zmian wtórnych towarzyszących przebiegowi różnych infekcji (szkarlatyna, błonica, mononukleoza zakaźna) i chorób krwi (z białaczką, agranulocytozą).
Przyczyny lacunarnego zapalenia migdałków
Jest to ostra choroba zakaźna, której głównymi przyczynami u dzieci poniżej 5 lat są wirusy adenowirusa, Coxsackie, wirusy odry i szkarlatyny, u nastolatków i dorosłych (w 80% przypadków) - paciorkowce, gronkowce, pałeczki hemofilne i inne czynniki bakteryjne. Patogeny przenikają do górnych dróg oddechowych z wdychanym powietrzem, rzadziej - drogą kontaktową - domową i znajdują się na migdałkach. Wraz ze spadkiem ochrony immunologicznej dochodzi do aktywacji patogennych mikroorganizmów, ich akumulacji w szczelinach i rozwoju patologicznego procesu w formacjach limfoidalnych pierścienia gardłowego. Możliwe jest rozprzestrzenianie się paciorkowców i innych bakterii z krwioobiegu na inne narządy i tkanki (serce, nerki, stawy), co wraz ze zmniejszeniem obrony organizmu, nieodpowiednią terapią antybiotykową, prowadzi do różnych komplikacji: zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia wsierdzia, zapalenia wielostawowego, kłębuszkowego zapalenia nerek.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Objawy kliniczne charakteryzują się kombinacją lokalnych zmian w gardle i tkankach limfoidalnych, co stanowi naruszenie ogólnego dobrego samopoczucia. Choroba zaczyna się ostro wraz z pojawieniem się objawów zatrucia: hipertermii z dreszczami, bólami ciała i bólem głowy. Przez 2-3 dni pojawia się ból w gardle, który staje się bardziej intensywny podczas połykania pokarmu i śliny. Ze względu na powiększenie węzłów chłonnych szczęki i szyjki macicy pojawia się ból podczas otwierania ust i obracania głowy. Z ust wydziela się nieprzyjemny zapach, mowa jest stłumiona ("cień do nosa"). Badając jamę ustną, można zauważyć zaczerwienienie i obrzęk migdałków, żółtawo-białą zawartość w postaci pojedynczych wysp, które szybko łączą się, pokrywając powierzchnię ropnymi foliami.
Bólowi gardła u dzieci towarzyszy cięższe zatrucie, objawiające się gorączką, silnymi bólami głowy, powtarzającymi się wymiotami, stanami synchronicznymi z utratą przytomności, zmniejszonym apetytem, niespokojnym snem, osłabieniem, drażliwością. Często występują oznaki zaburzeń w przewodzie pokarmowym z bólem brzucha, nudnościami, biegunką. Skargi na dyskomfort w gardle podczas połykania jedzenia i wody w ciągu pierwszych 1-3 dni mogą być nieobecne.
Komplikacje
Ropne stany zapalne z niewystarczającym leczeniem i obniżeniem odporności mogą stać się przyczyną ropnia przydechowego lub gardłowego, a także rozciągać się na zatoki przynosowe i ucho środkowe. W tym samym czasie hipertermia utrzymuje się, ból gardła pulsuje, może promieniować do ucha, otwarcie jamy ustnej staje się trudne, a także jedzenie. Powtarzająca się dławica prowadzi do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego w tkance limfatycznej gardła i otaczających ją tkanek - przewlekłego zapalenia migdałków, a także uszkodzenia odległych narządów i tkanek: mięśnia sercowego, nerek, stawów.
Diagnostyka
Aby prawidłowo zinterpretować objawy kliniczne obserwowane w dławicy piersiowej i odróżnić zapalenie pierwotne od wtórnego zapalenia, konieczne jest staranne badanie przez lekarzy różnych specjalności: pediatry, lekarza rodzinnego, otolaryngologa, specjalistę chorób zakaźnych, reumatologa i nefrologa. Badanie gardła ujawnia objawy typowe dla lakonicznego zapalenia migdałków: wyraźna infiltracja i obrzęk migdałków podniebiennych, gromadzenie ropnej zawartości i filmów pokrywających powierzchnię migdałków w szczelinach żółtawych wysepek. Podczas usuwania filmów za pomocą łopatki można je stosunkowo łatwo wyjąć bez uszkadzania leżących pod nimi tkanek i bez powodowania krwawienia.
Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, konieczne jest zbadanie zawartości wymazu z gardła i migdałków poprzez przeprowadzenie analizy bakteriologicznej lub wirusologicznej. Przeprowadza się ogólne badania kliniczne krwi i moczu, za pomocą których określa się aktywność procesu (leukocytoza i zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów w badaniu krwi) oraz obecność powikłań układu moczowego (leukocyty, erytrocyty, białko w ogólnej analizie moczu w zapaleniu nerek). Konieczne jest wykluczenie powikłań (w szczególności reumatyzmu) podczas analizy biochemicznej krwi (zmiany poziomu białka C-reaktywnego, antyskretylozyny-O, czynnika reumatoidalnego). Diagnozę różnicową lakunarnego zapalenia migdałków przeprowadza się z innymi chorobami górnych dróg oddechowych, wtórnymi procesami o charakterze infekcyjnym (błonica gardłowa, szkarlatyna, mononukleoza itp.).
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W ostrym okresie choroby konieczne jest obserwowanie leżenia w łóżku, w przypadku ciężkiego przebiegu i obecności powikłań wymagana jest hospitalizacja.
- Terapia etiotropowa. Podstawa środków terapeutycznych dla etiologii bakteryjnej - terapia antybakteryjna przez 8-15 dni w wystarczającej dawce, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu. Często stosuje się antybiotyki z grupy penicylin (penicylina benzylowa, amoksycylina), a także cefalosporyny i makrolidy. W przypadku wtórnej dławicy o etiologii wirusowej i grzybowej stosuje się odpowiednie leki (acyklowir, flukonazol itp.).
- Objawowe środki zaradcze. Zalecane są niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, diklofenak), witaminy, immunomodulatory, a także leki normalizujące upośledzenie funkcji układu sercowo-naczyniowego, przewodu pokarmowego, układu moczowego i układu nerwowego.
- Lokalne leczenie. Lokalnie stosowane rozwiązania antyseptyczne, wywary z ziół leczniczych. Po ustąpieniu ostrych objawów pacjent otrzymuje skierowanie do fizjoterapii.
Wraz z rozwojem lokalnych powikłań (ropień podskórny), konieczna jest interwencja chirurgiczna wraz z otwarciem ropnego ogniska. Środki terapeutyczne w reumatycznym zapaleniu tarczycy i kłębuszkowemu zapaleniu nerek są przeprowadzane w specjalistycznym szpitalu z użyciem środków przeciwbakteryjnych, glikokortykosteroidów i innych leków.
Prognozy i zapobieganie
Średni czas leczenia wynosi 8-15 dni. Jest to wystarczające na początek pełnego powrotu do zdrowia, pod warunkiem odpowiedniej terapii w odpowiednim czasie. Łączenie wczesnych i późnych powikłań pogarsza rokowanie i może prowadzić do długotrwałej niepełnosprawności. Główne środki zapobiegawcze to ograniczenie kontaktu z chorym przeziębieniem i zapaleniem migdałków, używanie środków ochrony osobistej, wietrzenie pomieszczeń, właściwa praca i odpoczynek, odpuszczanie ciała, regularne ćwiczenia i uprawianie sportu.
Dławica piersiowa: objawy i leczenie
Dławica piersiowa - objawy i leczenie u dorosłych
Dławica piersiowa jest formą ostrego zapalenia migdałków, które charakteryzuje się ropnym stanem zapalnym w lukach, czyli fałdami migdałków. Ta forma choroby jest cięższa niż zapalenie migdałków pęcherzykowych. W swojej czystej postaci jest rzadki. Najczęściej rozwija się na tle pęcherzyków.
Główną grupą ryzyka wystąpienia tego rodzaju bólu gardła są dzieci w wieku od 5 do 12 lat. U dorosłych ten typ dławicy występuje najczęściej w połączeniu z innym wariantem choroby, czyli jest typu mieszanego. Leczenie zapalenia migdałków podsiatkówkowych u dorosłych, podobnie jak u dzieci, odbywa się z zastosowaniem antybiotyków, które eliminują nieprzyjemne objawy dusznicy bolesnej.
Dorośli mają tendencję do tolerowania choroby łatwiej niż dzieci, ale przy braku odpowiedniego i szybkiego leczenia nawet dorośli mogą rozwinąć niepożądane powikłania, w tym zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie ucha środkowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, reumatyzm, zapalenie płuc itp.
Przyczyny
Dlaczego występuje zapalenie migdałków lakunarnych i co to jest? Głównymi przyczynami są paciorkowce, ale mogą także powodować adenowirusy i gronkowce. Dlatego ta choroba jest uważana za zaraźliwą. Jest on przenoszony przez unoszące się w powietrzu krople podczas kichania, kaszlu chorego lub kontaktując się z dziećmi - poprzez zabawki i inne zainfekowane przedmioty.
Również różne zabiegi chirurgiczne w jamie ustnej i choroby zębów mogą powodować ból gardła. Czynniki zewnętrzne mogą również powodować choroby. Należą do nich: hipotermia, przeciągi, nagłe zmiany temperatury powietrza, wilgoć, zanieczyszczenie powietrza.
Cechy tej formy choroby
Ta forma kliniczna anginy ma swoją nazwę ze względu na fakt, że wraz z nią proces ropny-zapalny jest zlokalizowany w lukach migdałków.
Jest wiele tych braków w grubości migdałków, dlatego gdy produkty odpadowe patogennych paciorkowców, wraz z masami martwiczymi i złuszczonym nabłonkiem, wznoszą się do góry, na formacjach limfatycznych pojawiają się duże plamy płytki nazębnej.
To odróżnia lakoniczne zapalenie migdałków od pęcherzyków (inna forma kliniczna dławicy piersiowej), w której tylko niektóre pęcherzyki znajdujące się w migdałkach są w stanie zapalnym, które wyglądają jak małe krosty na powierzchni formacji limfatycznych.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Okres inkubacji lakonicznego migdałka trwa 1-2 dni, a jego objawy rozwijają się szybko i mogą pojawić się w ciągu kilku godzin.
Główne objawy dusznicy bolesnej u dorosłych i dzieci obejmują:
- gwałtowny wzrost temperatury ciała do wysokich liczb (38,5-40)
- powszechne przejawy procesu zakaźnego w postaci osłabienia, złego samopoczucia, zmęczenia i bólu głowy;
- nawracające dreszcze, które częściej występują u dzieci;
- ból w stawach;
- lokalne objawy w postaci ciężkiego bólu gardła i powiększonych submanibularnych węzłów chłonnych.
Podczas badania lekarz znajdzie typowe objawy procesu zapalnego w gardle:
- zaczerwienienie w krtani;
- obrzęk tkanek w gardle;
- żółtawo-biaława tablica, która zajmuje większość powierzchni obu migdałków podniebiennych, którą można łatwo usunąć za pomocą szpatułki.
Proces zapalny może dotyczyć zarówno jednego, jak i obu migdałków. Średni czas trwania choroby wynosi 5-9 dni, a pełna skuteczność jest przywracana do 14-17 dni. U dzieci zapalenie migdałka podniebiennego ma cięższy przebieg, któremu towarzyszą drgawki, ataki astmy, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, bóle żołądka.
Konsekwencje
Dalsze rozprzestrzenianie się infekcji przez drogi oddechowe często powoduje zapalenie oskrzeli, a nawet zapalenie płuc. Nieodpowiednie leczenie może wywołać pojawienie się przewlekłej postaci choroby, często z powikłaniem innych rodzajów zapalenia migdałków, zapalenia gardła.
Obecność infekcji i ropnych procesów powoduje rozdzielenie się bakterii w całym organizmie, osadzonych w sercu, płucach, kościach. Konsekwencje tego zjawiska są bardzo niebezpieczne - zapalenie nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych), reumatyzm, zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, gronkowcowe zapalenie opon mózgowych, uogólnione uszkodzenie węzłów chłonnych, ropnie, sepsa.
Dławica piersiowa: zdjęcie
Jak wygląda ta forma bólu gardła, oferujemy przeglądanie szczegółowych zdjęć.
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W większości przypadków wskazane jest leczenie zachowawcze, aw przypadku braku efektu, w przypadku ostrego wzrostu migdałków, z trudnościami w oddychaniu, wskazane jest chirurgiczne usunięcie migdałków.
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy zapalenia migdałków lakunarnych, pacjent musi być odizolowany od innych i wyposażony w leżankę (ból gardła nie może być noszony na nogach, co często prowadzi do komplikacji). Kwestia hospitalizacji zależy od nasilenia patogenezy.
Przebieg leczenia musi wyznaczyć specjalistę. Przeprowadzi wywiad z pacjentem, zbada jego gardło, określi czynnik sprawczy choroby i jej wrażliwość na antybiotyki za pomocą testów, po czym będzie przepisał niezbędne leki w tym przypadku.
Aby leczyć ból gardła w domu, zalecamy następujące czynności:
- Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przepisanych przez lekarza.
- Aby złagodzić ogólny stan, można przyjmować przeciwgorączkowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. To wszystko znane Aspiryna, Ibuprofen, Paracetamol. Istotą tego spotkania jest złagodzenie stanu pacjenta poprzez zmniejszenie temperatury, zmniejszenie obrzęku krtani.
- Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w pierwszych 2 dniach choroby, co godzinę płukania roztworem antyseptycznym - Miramistin, Chlorophyllipt, Iodinol, Furacilin (2 tabletki na szklankę wody), słaby roztwór nadmanganianu potasu. Na etapie regeneracji można je zmienić na napary i wywary z ziół leczniczych - rumianek, nagietek, kora dębu, szałwia. W przypadku leczenia miejscowego można użyć różnych aerozoli - Ingalipt, Geksoral, Tantum Verde.
- Podczas leczenia ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na picie, aby nie było odwodnienia.
Ważne jest również, aby po zakończeniu ostrego okresu choroby przejść cykl terapii witaminowej i probiotyków, ponieważ ropne procesy, przedłużone zatrucie osłabiają układ odpornościowy, a leczenie antybiotykami narusza naturalną mikroflorę jelitową.
Antybiotyki
Terapia antybakteryjna jest wskazana w etiologii mikrobiologicznej dławicy piersiowej. Antybiotyki są stosowane jako leki, a preparaty sulfanilamidowe są znacznie mniej powszechne. Cel przepisywania leków - eradykacja (niszczenie patogenu).
Właściwy dobór antybiotyku zapewnia:
- całkowite zniszczenie patogenu;
- eliminacja działań niepożądanych w różnych chorobach związanych z dławicą piersiową;
- równowaga działania i bezpieczeństwa antybiotyków.
Lekami pierwszego rzutu na ropne zapalenie gardła są nowoczesne penicyliny połączone z komponentami, które poprawiają ich działanie, ponieważ najlepiej radzą sobie z paciorkowcami. Takie leki obejmują Augmentin, Flemoklav, Ecoclav i wiele innych. Dozwolone jest również przyjmowanie penicylin w monoformie (ampicylina, amoksycylina).
Jeśli masz uczulenie na penicyliny, są one leczone makrolidowymi lekami przeciwbakteryjnymi (Sumamed, Azytromycyna, Zitrolid, Klacid). Antybiotyki cefalosporyn są przepisywane z powodu nawracającej dławicy piersiowej lub ciężkiej choroby. Należą do nich Cefaleksyna, Ceftriakson, Cefazolina, które w szpitalu często mają postać zastrzyków.
Konieczne jest wypicie całego kursu antybiotyków przepisanego przez lekarza w celu uniknięcia nawrotu choroby i rozwoju powikłań. Przebieg przyjmowania antybiotyków w przypadku zapalenia migdałków lakunotycznych wynosi zwykle 7-10 dni. Jeśli poczujesz się lepiej po 2-3 dniach i zdecydujesz, że jesteś wyleczony, to w żadnym wypadku nie anuluj przepisanego leku.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła jest ostrym procesem zapalnym o przewadze etiologii bakterii, który charakteryzuje się zmianami w luce migdałków i objawia się wyraźnym pogwałceniem ogólnego stanu, ból gardła, pogarszany przez połykanie.
Podczas badania fizykalnego migdałki są powiększone, przekrwienia, ropne wysięku widać w ujściach luki. Przy palpacji regionalnych węzłów chłonnych obserwuje się ból. Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, wykonuje się analizę bakteriologiczną wymazów z gardła.
Zabieg obejmuje przestrzeganie odpoczynku w łóżku w okresie ostrym, przepisywanie antybiotyków, leków przeciwzapalnych, płukanie antyseptykami i fizjoterapię.
Lacunar ból gardła - kliniczna forma ostrego pierwotnego zapalenia migdałków, w którym ropny proces zapalny rozwija się w szczelinach z późniejszym przejściem do powierzchni migdałków.
Amerykańskie Stowarzyszenie Otorynolaryngologii stosuje diagnozę migdałków gardłowych, co odzwierciedla fakt, że uszkodzenie uchwyci również tylną ścianę gardła. W krajach europejskich, w tym w Rosji, terminy "dusznica bolesna", a także "ostre zapalenie migdałków" (pierwotne) stały się powszechne.
Tak więc patologię odróżnia się od zmian wtórnych towarzyszących przebiegowi różnych infekcji (szkarlatyna, błonica, mononukleoza zakaźna) i chorób krwi (z białaczką, agranulocytozą).
Przyczyny lacunarnego zapalenia migdałków
Jest to ostra choroba zakaźna, której głównymi przyczynami u dzieci poniżej 5 lat są wirusy adenowirusa, Coxsackie, wirusy odry i szkarlatyny, u nastolatków i dorosłych (w 80% przypadków) - paciorkowce, gronkowce, pałeczki hemofilne i inne czynniki bakteryjne.
Patogeny przenikają do górnych dróg oddechowych z wdychanym powietrzem, rzadziej - drogą kontaktową - domową i znajdują się na migdałkach.
Wraz ze spadkiem ochrony immunologicznej dochodzi do aktywacji patogennych mikroorganizmów, ich akumulacji w szczelinach i rozwoju patologicznego procesu w formacjach limfoidalnych pierścienia gardłowego.
Możliwe jest rozprzestrzenianie się paciorkowców i innych bakterii z krwioobiegu na inne narządy i tkanki (serce, nerki, stawy), co wraz ze zmniejszeniem obrony organizmu, nieodpowiednią terapią antybiotykową, prowadzi do różnych komplikacji: zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia wsierdzia, zapalenia wielostawowego, kłębuszkowego zapalenia nerek.
Objawy kliniczne charakteryzują się kombinacją lokalnych zmian w gardle i tkankach limfoidalnych, co stanowi naruszenie ogólnego dobrego samopoczucia. Choroba zaczyna się ostro wraz z pojawieniem się objawów zatrucia: hipertermii z dreszczami, bólami ciała i bólem głowy. Przez 2-3 dni pojawia się ból w gardle, który staje się bardziej intensywny podczas połykania pokarmu i śliny.
Ze względu na powiększenie węzłów chłonnych szczęki i szyjki macicy pojawia się ból podczas otwierania ust i obracania głowy. Z ust wydziela się nieprzyjemny zapach, mowa jest stłumiona ("cień do nosa").
Badając jamę ustną, można zauważyć zaczerwienienie i obrzęk migdałków, żółtawo-białą zawartość w postaci pojedynczych wysp, które szybko łączą się, pokrywając powierzchnię ropnymi foliami.
Bólowi gardła u dzieci towarzyszy cięższe zatrucie, objawiające się gorączką, silnymi bólami głowy, powtarzającymi się wymiotami, stanami synchronicznymi z utratą przytomności, zmniejszonym apetytem, niespokojnym snem, osłabieniem, drażliwością. Często występują oznaki zaburzeń w przewodzie pokarmowym z bólem brzucha, nudnościami, biegunką. Skargi na dyskomfort w gardle podczas połykania jedzenia i wody w ciągu pierwszych 1-3 dni mogą być nieobecne.
Komplikacje
Ropne stany zapalne z niewystarczającym leczeniem i obniżeniem odporności mogą stać się przyczyną ropnia przydechowego lub gardłowego, a także rozciągać się na zatoki przynosowe i ucho środkowe.
W tym samym czasie hipertermia utrzymuje się, ból gardła pulsuje, może promieniować do ucha, otwarcie jamy ustnej staje się trudne, a także jedzenie.
Powtarzająca się dławica prowadzi do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego w tkance limfatycznej gardła i otaczających ją tkanek - przewlekłego zapalenia migdałków, a także uszkodzenia odległych narządów i tkanek: mięśnia sercowego, nerek, stawów.
Diagnostyka
Aby prawidłowo zinterpretować objawy kliniczne obserwowane w dławicy piersiowej i odróżnić zapalenie pierwotne od wtórnego zapalenia, konieczne jest staranne badanie przez lekarzy różnych specjalności: pediatry, lekarza rodzinnego, otolaryngologa, specjalistę chorób zakaźnych, reumatologa i nefrologa.
Badanie gardła ujawnia objawy typowe dla lakonicznego zapalenia migdałków: wyraźna infiltracja i obrzęk migdałków podniebiennych, gromadzenie ropnej zawartości i filmów pokrywających powierzchnię migdałków w szczelinach żółtawych wysepek.
Podczas usuwania filmów za pomocą łopatki można je stosunkowo łatwo wyjąć bez uszkadzania leżących pod nimi tkanek i bez powodowania krwawienia.
Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, konieczne jest zbadanie zawartości wymazu z gardła i migdałków poprzez przeprowadzenie analizy bakteriologicznej lub wirusologicznej.
Przeprowadza się ogólne badania kliniczne krwi i moczu, za pomocą których określa się aktywność procesu (leukocytoza i zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów w badaniu krwi) oraz obecność powikłań układu moczowego (leukocyty, erytrocyty, białko w ogólnej analizie moczu w zapaleniu nerek). Konieczne jest wykluczenie powikłań (w szczególności reumatyzmu) podczas analizy biochemicznej krwi (zmiany poziomu białka C-reaktywnego, antyskretylozyny-O, czynnika reumatoidalnego). Diagnozę różnicową lakunarnego zapalenia migdałków przeprowadza się z innymi chorobami górnych dróg oddechowych, wtórnymi procesami o charakterze infekcyjnym (błonica gardłowa, szkarlatyna, mononukleoza itp.).
W ostrym okresie choroby konieczne jest obserwowanie leżenia w łóżku, w przypadku ciężkiego przebiegu i obecności powikłań wymagana jest hospitalizacja.
- Terapia etiotropowa. Podstawa środków terapeutycznych dla etiologii bakteryjnej - terapia antybakteryjna przez 8-15 dni w wystarczającej dawce, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu. Często stosuje się antybiotyki z grupy penicylin (penicylina benzylowa, amoksycylina), a także cefalosporyny i makrolidy. W przypadku wtórnej dławicy o etiologii wirusowej i grzybowej stosuje się odpowiednie leki (acyklowir, flukonazol itp.).
- Objawowe środki zaradcze. Zalecane są niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, diklofenak), witaminy, immunomodulatory, a także leki normalizujące upośledzenie funkcji układu sercowo-naczyniowego, przewodu pokarmowego, układu moczowego i układu nerwowego.
- Lokalne leczenie. Lokalnie stosowane rozwiązania antyseptyczne, wywary z ziół leczniczych. Po ustąpieniu ostrych objawów pacjent otrzymuje skierowanie do fizjoterapii.
Wraz z rozwojem lokalnych powikłań (ropień podskórny), konieczna jest interwencja chirurgiczna wraz z otwarciem ropnego ogniska. Środki terapeutyczne w reumatycznym zapaleniu tarczycy i kłębuszkowemu zapaleniu nerek są przeprowadzane w specjalistycznym szpitalu z użyciem środków przeciwbakteryjnych, glikokortykosteroidów i innych leków.
Prognozy i zapobieganie
Średni czas leczenia wynosi 8-15 dni. Jest to wystarczające na początek pełnego powrotu do zdrowia, pod warunkiem odpowiedniej terapii w odpowiednim czasie. Łączenie wczesnych i późnych powikłań pogarsza rokowanie i może prowadzić do długotrwałej niepełnosprawności.
Główne środki zapobiegawcze to ograniczenie kontaktu z chorym przeziębieniem i zapaleniem migdałków, używanie środków ochrony osobistej, wietrzenie pomieszczeń, właściwa praca i odpoczynek, odpuszczanie ciała, regularne ćwiczenia i uprawianie sportu.
Dławica piersiowa - przyczyny, zdjęcia, objawy i leczenie u dorosłych
Dławica piersiowa jest ostrą chorobą zakaźną z miejscowym zapaleniem jednego, a niekiedy kilku składników limfadenoidalnego pierścienia gardła.
W porównaniu z nieżytowymi i pęcherzykowymi postaciami bólu gardła, lacunar postępuje najciężej - pacjent cierpi na ciężkie bóle gardła, gorączkę i inne nieprzyjemne objawy.
Spośród wszystkich znanych form zapalenia migdałków tę odmianę uważa się za najbardziej niebezpieczną.
Przyjrzymy się bliżej, jaka to choroba, dlaczego ważne jest rozpoczęcie leczenia i jakie objawy są charakterystyczne dla dorosłych.
Cechy lakunarnego zapalenia migdałków
Lacunar ból gardła jest chorobą o etiologii bakteryjnej, związanej z zakaźną, występującą z porażeniem migdałków i zaangażowaniem w patologiczny proces węzłów chłonnych, które znajdują się bezpośrednio w szyi.
Kiedy forma lakunarna oddziałuje na gardłowe, podniebienne, językowe, jajowate jajowody, w przeciwieństwie do pęcherzyków (gdy formują się małe ropne formacje), luki są całkowicie wypełnione ropą.
Na zdjęciu - lakoniczne zapalenie migdałków w głównej fazie rozwoju:
Choroba może wystąpić w wyniku zakażenia przenoszonego drogą powietrzną lub z powodu niekorzystnych warunków zewnętrznych. Częściej ogniska zapalne migdałków występują w okresie jesienno-zimowym, kiedy spada temperatura powietrza, zmniejsza się opór organizmu. Źródłem choroby może być osoba chorą, a czasami przedmioty, których używa w życiu codziennym.
Dławica piersiowa charakteryzuje się następującymi obiektywnymi objawami:
- przerost migdałków z zaczerwienieniem;
- pojawienie się białego wykwitu (ropy) na migdałkach;
- pojawienie się zapachu oddechu (z powodu zatrucia bakteryjnego);
- obrzęk podskładnikowych węzłów chłonnych.
Powody
W praktyce rozróżnia się ostrą i przewlekłą dusznicę bolesną. Pierwszy działa jako proces pierwotny, rozwija się na tle infekcji w tkance migdałków. Drugi jest uważany za konsekwencję przewlekłego zapalenia migdałków.
U osób dorosłych rozwój dławicy występuje w następujących warunkach:
- Obecność czynnika zakaźnego.
- Zmniejszona ogólna odporność.
- Zmniejszenie odporności miejscowej (błona śluzowa nosa).
Choroba łatwo przenosi się drogą powietrzną i rodzimymi drogami, dzięki czemu można bardzo łatwo zarazić się.
Podstawową postacią choroby jest:
- Streptococcus grupa A;
- pevmokokki;
- gronkowiec;
- wirusy (niektóre typy);
- meningokoki;
- grzyby;
- różdżka hemofilna.
Czynniki predysponujące choroby:
- zapalenie jamy nosowo-gardłowej i nosogardła;
- próchnica i choroba przyzębia;
- hipotermia;
- chroniczne zmęczenie;
- niesprzyjająca ekologia.
Przy ścisłym przestrzeganiu leżenia w łóżku i spełnieniu wszystkich zaleceń lekarza, zapalenie migdałków podniebienia u dorosłych znika w ciągu 7-10 dni. Receptura terapii przeciwbakteryjnej przyspiesza proces gojenia i zapobiega występowaniu poważnych powikłań.
Objawy i zdjęcia
Okres inkubacji przy ucisku lakonicznym jest najczęściej krótki i trwa tylko kilka godzin, jednak czasami może wynosić nawet 2-3 dni. Każda konkretna klinika dla niego nie jest typowa, najczęściej chory nie odczuwa żadnych objawów choroby.
Objawy migdałkowego zapalenia migdałków u dorosłych:
- Guzek stojący w migdałach, ciągłe łechtanie, obrzęk węzłów chłonnych, który czuje się świetnie;
- ucisk w gardle i ból, nasilony przez działanie gruczołów na siebie i obce przedmioty (połykanie, palpacja);
- ostry początek gorączki - gorączka (do 38-39 stopni), któremu towarzyszą objawy toksyczności organizmu (silne dreszcze, nudności, wymioty, bóle głowy, brak apetytu);
- bóle we wszystkich stawach i mięśniach (bóle mięśniowe);
- tachykardia.
Głównym objawem choroby jest fakt, że najczęściej pacjenci skarżą się na silny ból w gardle, szczególnie podczas połykania pokarmów stałych.
Warto zauważyć, że w rzadkich sytuacjach klinicznych zapalenie migdałków lakunotycznych może wystąpić bez wzrostu temperatury. Jest to rzeczywiście możliwe, ponieważ ciało każdej osoby jest indywidualne i reaguje na swój własny sposób na wprowadzenie czynników zakaźnych.
Podczas badania gardła u pacjenta z lakunarnym zapaleniem migdałków widoczne są rozległe ropnie na migdałkach. Na zdjęciu są wyraźnie widoczne:
Zapalenie migdałków gardłowych u dorosłych charakteryzuje się powstawaniem żółto-białych nalotów na migdałkach, podobnie jak w postaci ropnej. Są zlokalizowane w ustach szczelin. Naloty mogą się ze sobą łączyć, pokrywając wolną powierzchnię migdałków. Te naloty można łatwo usunąć szpatułką medyczną.
Co do zasady, choroba postępuje dość jasno, ale jednak, w przeciwieństwie do wieku dzieci, nasilenie kliniki jest nieco osłabione, czas trwania wzrostu temperatury wynosi około 2-3 dni, okres rekonwalescencji również pojawia się nieco wcześniej.
Już w końcowym stadium choroby fragment nekrotycznego nabłonka zaczyna pozostawać w tyle za powierzchnią migdałków. Tam, gdzie w ogóle znikają, odsłonięte są usta luki, które wyglądają jak głębokie rany. To nie jest przerażające, a takie uszkodzenia są szybko opóźniane przez regenerujący nabłonek.
Konsekwencje
Najkrótszym i najbardziej niezawodnym sposobem na pojawienie się powikłań zapalenia migdałków jest ignorowanie objawów tej choroby, późne poszukiwanie pomocy i próba samodzielnego leczenia.
Powikłania, które mogą powodować ból gardła:
Ropnie, zapalenie tkanki łącznej, paratonsillitis, zapalenie śródpiersia, sepsa mogą również być groźnymi następstwami choroby zakaźnej. Aby zapewnić całkowite wyleczenie po zatokowym zapaleniu migdałków, po zakończeniu leczenia zaleca się przeprowadzenie ogólnych klinicznych badań krwi i moczu dwukrotnie, a także wykonanie EKG. Pomoże to wyeliminować powyższe powikłania ze stawów, serca, nerek.
Diagnostyka
Dławica piersiowa - który lekarz pomoże? Kiedy pojawią się pierwsze objawy tej choroby, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, takim jak specjalista chorób zakaźnych i otolaryngolog, w celu uzyskania porady.
Standardowy plan diagnostyczny obejmuje:
- podejmowanie historii;
- pierwotna inspekcja;
- badanie palpacyjne węzłów chłonnych;
- kliniczny test krwi;
- analiza moczu;
- biochemia krwi;
- wymaz z gardła i jego dalsze badanie bakteriologiczne. Metoda diagnozy, która umożliwia identyfikację czynnika sprawczego;
- badanie immunologiczne;
- EKG;
- faryngoskopia i laryngoskopia.
Widziane zaznaczone zaczerwienienie, obrzęk, wzrost wielkości migdałków. Zaczerwienienie rozciąga się na miękkie podniebienie. Submandibular węzły chłonne są namacalne, bolesne. Migdałki pokryte są żółtawym kwiatem skupionym w pobliżu ujść luki.
W analizie krwi dławicy piersiowej stwierdza się:
- Zwiększenie liczby neutrofili do 12-15 * 109 / l;
- ESR do 30 mm / h;
- Umiarkowane przesunięcie stab w lewo.
Leczenie migdałkowego zapalenia migdałków u dorosłych
Jedynym skutecznym sposobem leczenia zapalenia migdałków lakonicznych, a także innych form klinicznych zapalenia migdałków, są antybiotyki. Żadne płukanie, mycie, inhalacja, kompresy, lokalne środki przeciwbakteryjne nie radzą sobie z tą patologią. Zmniejszają one jedynie nasilenie objawów i ból gardła, ale nie eliminują głównej przyczyny choroby - czynnika sprawczego.
W skutecznym leczeniu anginy zintegrowane podejście odgrywa ważną rolę, w tym 3 główne obszary:
- Po pierwsze, konieczne jest zniszczenie infekcji - przyczyny choroby. W tym celu stosuje się leki przeciwbakteryjne o działaniu ogólnoustrojowym.
- Po drugie, aby przyspieszyć powrót do zdrowia, konieczne jest działanie bezpośrednio na miejscu infekcji. W tym celu stosuje się środki antyseptyczne w postaci aerozoli do gardła, roztworów do płukania itp.
- Ponadto w leczeniu łuszczycowego zapalenia migdałków stosuje się leki o działaniu objawowym - leki przeciwbólowe i znieczulające, które mogą znacznie poprawić samopoczucie pacjenta.
Antybiotyki
Kompleks leczenia obejmuje również antybiotyki: Cefaleksynę, Sumam, Gramoks, Ampicylinę itp. Przyjmowanie antybiotyków do dusznicy bolesnej trwa co najmniej 7 dni, nawet jeśli stan pacjenta znacznie się poprawia.
Właściwy dobór antybiotyku zapewnia:
- Całkowite zniszczenie patogenu;
- Eliminacja skutków ubocznych w różnych chorobach związanych z dławicą piersiową;
- Równowaga działania i bezpieczeństwo antybiotyków.
W ciągu 3 dni ocenia się skuteczność antybiotykoterapii - zmniejszenie temperatury, bólu i poprawę ogólnego stanu pacjenta. Dlatego lekarz odwiedza pacjenta przez pierwsze 3 dni. W przypadku braku działania antybiotyku zastępuje go lek z innej grupy.
Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że w celu uniknięcia rozwoju dysbakteriozy jelitowej konieczne jest, równolegle z leczeniem i 1-2 tygodnie po leczeniu (w zależności od tego, jak długo to wystąpi) przyjmowanie preparatów probiotycznych: Bifidumbacterin, Lactobacterin, Linex itp. str.
Inne leki:
- Leki przeciwhistaminowe. Leki przeciwhistaminowe są również zalecane - Suprastin, Tsetrin, itp., Pomagają zmniejszyć obrzęk migdałków, poprawiając tym samym oddychanie i łagodząc ból podczas połykania
- Nawadnianie gardła.
Aby to zrobić, użyj leku heskora, ma działanie przeciwdrobnoustrojowe, zaburzając metabolizm w komórce bakteryjnej. Jako substytut stosuje się Stopalgin, który dodatkowo ma działanie obce i przeciwgrzybicze.
Leki są produkowane w formie sprayu, zaleca się przyjmowanie ich dwa razy dziennie podczas całego leczenia lakonicznego zapalenia migdałków.
Lugol rozmazuje gardło, w zależności od stadium i nasilenia choroby od 3 do 6 razy dziennie. Aby nasmarować gardło, weź drewniany patyk i sterylny bawełniany wacik lub krążek. Wacik jest nawinięty na patyk i zwilżony obficie lugolem. Następnie zwilżony kijem wytwarza procedurę smarowania gardła i krtani.
Środek przeciwgorączkowy. Jeśli temperatura twojego ciała wzrośnie powyżej 38 stopni, powinieneś zażywać leki przeciwgorączkowe. Należą do nich ibuprofen i jego analogi, paracetamol, kwas acetylosalicylowy, sól sodowa metamizolu.
Płukanie
Płukanie usuwa ropę i martwicze treści z luki migdałków. Zaleca się przeprowadzanie zabiegu 3-4 razy dziennie. Do płukania stosuje się wywary z rumianku, szałwii, 2% sody i / lub soli fizjologicznej.
- Dzięki grubym i mięsistym liściom, sok Kalanchoe jest bardzo łatwy do zdobycia, więc jeśli ten cudowny środek zaradzi w domu, wtedy nie będzie żadnych problemów. Ci, którzy nie posiadają takiej rośliny, mogą kupić sok Kalanchoe w aptece. W celu spłukania migdałków konieczne jest rozcieńczenie soku ciepłą wodą do uzyskania jednorodnej konsystencji w stosunku jeden do jednego. Możesz płukać gardłem tym narzędziem co trzy godziny.
- Sok z buraków Rozetrzeć świeże buraki, dodać 1 łyżkę. łyżka octu 9%, pozwól mu napar i odcedź. Przed płukaniem rozcieńczyć sok ciepłą wodą. Używaj od 5 do 6 razy dziennie.
- Kora dębu bulionowego do płukania gardła. Aby zrobić wywar, potrzebujesz 1 łyżki. posiekana sucha kora dębu i 0,5 litra wrzącej wody. Kora dębowa wlewa się wrzącą wodą i gotuje w ogniu przez 30 minut. Po tym czasie bulion zostanie usunięty z ognia, owinąć i nalegać 2 godziny.
Zalecenia
Ważne jest, aby przestrzegać następujących zaleceń:
- Bardzo ważnym punktem w leczeniu lakonicznego zapalenia migdałków jest zapewnienie maksymalnego reżimu picia, ponieważ spełnienie tego warunku przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia osoby, usunięcia wszystkich toksyn wytwarzanych przez paciorkowce z organizmu.
- Zgodność z leżeniem w łóżku. Ważne jest, aby odizolować pacjenta od innych członków rodziny, aby zapewnić indywidualne potrawy, niezbędne składniki.
Dzięki szybkiemu leczeniu u lekarza i odpowiedzialnemu podejściu do leczenia, zapalenie błony śluzowej zatok przynosowych jest skutecznie leczone i nie daje powikłań.
Zapobieganie
Aby zapobiec ponownemu rozwojowi migdałkowego zapalenia migdałków, należy zająć się jego zapobieganiem:
- dobrze jedz, nie zapomnij o owocach, warzywach i innych pokarmach wzbogaconych;
- twardnieje;
- być aktywnym fizycznie;
- unikaj hipotermii;
- wyleczyć zęby, przywrócić zdrowie nosa, dziąseł itp.;
- przestrzegać higieny jamy ustnej;
- staraj się nie kontaktować z pacjentami z dławicą piersiową.
Aby lakoniczne zapalenie migdałków nie stało się przewlekłe, konieczne jest stałe monitorowanie stanu zdrowia, umiarkowane ćwiczenia i rezygnacja ze złych nawyków.
Dławica piersiowa - główne przyczyny, objawy i taktyka leczenia
Dławica piersiowa jest ostrą chorobą zakaźną z miejscowym zapaleniem jednego, a niekiedy kilku składników limfadenoidalnego pierścienia gardła. Częściej są to migdałki podniebienne, a ból gardła to gardło, krtań. Patogeny zapalenia migdałków są bardzo zróżnicowane: paciorkowce, pneumokoki, wirusy, meningokoki, pałeczki hemofilne.
Jak przenoszone jest zapalenie migdałków lakunarnych?
W zdjęciu typu dławicy piersiowej
Choroba może wystąpić w wyniku zakażenia przenoszonego drogą powietrzną lub z powodu niekorzystnych warunków zewnętrznych. Częściej, ogniska lędźwiowej dławicy piersiowej występują w okresie jesienno-zimowym, kiedy temperatura powietrza spada, opór ciała maleje.
Źródłem choroby może być osoba chorą, a czasami przedmioty, których używa w życiu codziennym. Typowa postać bólu gardła jest zwykle leczona w ciągu siedmiu do dziesięciu dni, w szczególności uwalnianie patogenu zwiększa się w przypadku kichania i kaszlu.
Dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo infekcji w transporcie, w dużych grupach.
Czy osoba chorej na anginę jest zakaźna?
Dławica piersiowa jest zakaźna, dlatego potrzebne są odpowiednie środki zapobiegawcze. Czynnikami predysponującymi do jego wystąpienia są spadki temperatury powietrza, hipotermia, spadek funkcji ochronnych organizmu, brak witamin, niekorzystne warunki życia.
Często infekcje występują z gardła i jamy ustnej: z zębami próchniczymi, przewlekłym stanem zapalnym migdałków i ropnymi chorobami zatok przynosowych. Zdarza się, że najwyraźniej doskonale zdrowa osoba w ciągu zaledwie kilku godzin może wykazywać charakterystyczne objawy.
Objawy u dorosłych
- Dyskomfort w gardle;
- Powiększone, usztywnione i obolałe regionalne węzły chłonne;
- Ból podczas połykania, uczucie guza w gardle;
- Objawy zatrucia są wyraźne: dreszcze, ból głowy, bóle stawów, gorączka;
- Wzrost temperatury do 38-39 stopni;
- Znaczące zmiany we krwi. Występuje wysoka leukocytoza i ESR (40-50 mm / godz.).
Zapalenie migdałków u dorosłych charakteryzuje się powstawaniem żółto-białych nalotów na migdałkach. Są zlokalizowane w ustach szczelin. Naloty mogą się ze sobą łączyć, pokrywając wolną powierzchnię migdałków. Te naloty można łatwo usunąć szpatułką medyczną.
Czy może istnieć lakoniczne zapalenie migdałków bez temperatury?
Lakunarowa forma zapalenia migdałków może być bez temperatury, chociaż jest rzadka
Jest to rzadkie, ale całkiem możliwe, ponieważ ciało każdej osoby jest inne i reaguje na infekcję na swój własny sposób.
Lacunar, ból gardła i pęcherzyk pęcherzykowy odznaczają się ciężkimi objawami klinicznymi i są fazami pojedynczego procesu zakaźnego. Podział dławicy piersiowej na lakunar i grudkowy warunkowo. Ten sam pacjent może mieć zapalenie błony śluzowej i mieszków włosowych.
Gdy pęcherzykowy ból gardła jest głębokim uszkodzeniem tkanek migdałków. W patologicznym procesie uczestniczyły mieszki włosowe - gruczołowe komponenty migdałków. Podczas badania widoczne są płonące pęcherzyki, które przeświecają przez błonę śluzową z małymi żółto-białymi pęcherzami w postaci płytki nazębnej.
Kiedy pęcherzyk przenika do migdałków, może pojawić się ropień podskórny. Z pogorszeniem stanu pacjenta grozi poważniejsze powikłania: ból gardła, sepsa, streptokokowe zapalenie opon mózgowych.
Dławica piersiowa u dzieci
Objawy zapalenia migdałków lakonicznych u dzieci różnią się nieco od objawów dławicy piersiowej u dorosłych. Ciała dzieci są szczególnie trudne do poradzenia sobie z infekcją.
W przypadku późnego i niewystarczającego rozpoczęcia leczenia dziecko może odczuwać mdłości, bóle brzucha, ból podczas połykania z naświetlaniem w uchu, osłabienie, bóle głowy, niestrawność, drgawki, astmę, zapalenie spojówek.
Ten stan może trwać około trzech dni. Konieczne jest, aby wiedzieć i pamiętać, że w przypadku choroby u dziecka, należy wezwać pediatrę tak szybko, jak to możliwe.
Lakunar lub ropne zapalenie migdałków u dziecka może powodować pojawienie się fałszywego zadu. W tym przypadku dziecko zaczyna zmieniać kolor na niebieski, dziecko zaczyna się dusić. Przyczyną tego jest obrzęk zapalonych migdałków, który blokuje drogi oddechowe. Dlatego na szczególną uwagę zasługuje lacunar quinsy u dzieci.
Leczenie dławicy piersiowej u dzieci
Rodzaj migdałków w nalotach
Prowadzone przy obowiązkowym stosowaniu antybiotyków. To koniecznie bierze pod uwagę wiek i wagę dziecka.
W celu właściwego doboru leku konieczne jest przeprowadzenie badania wrażliwości czynnika sprawczego na kilka grup antybiotyków.
Przepisywanie antybiotykom dzieci jest bardzo ważnym punktem. Niewłaściwe traktowanie może prowadzić do niepełnosprawności, a czasem nawet śmierci.
Zaniedbana choroba może prowadzić do poważnych powikłań zapalenia migdałków lakunarnych. Jedną z nich może być cięższa postać zapalenia migdałków - rozdęta, która może prowadzić do poważnego uszkodzenia mózgu. Możliwe są również inne powikłania: zapalenie płuc, reumatyzm, zapalenie mięśnia sercowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie tkanki łącznej szyi, zapalenie krtani.
Rozpoznanie różnicowe lakunarnego zapalenia migdałków ustala się na podstawie objawów klinicznych, badania bakteriologicznego, faryngoskopii i badań klinicznych.
Jak leczyć zapalenie migdałków lakunarnych?
Pacjentowi przypisano odpoczynek w łóżku. W leczeniu dusznicy bolesnej u dorosłych stosuje się leki sulfonamidowe, kwas acetylosalicylowy.
Leki przeciwgorączkowe należy podawać, jeśli wzrost temperatury osiąga 38 stopni i więcej.
Przyjmowanie leków przeciwhistaminowych (Suprastin, Diazolin, difenhydramina) pomoże złagodzić ogólny stan - wyeliminować obrzęk migdałków, a to poprawi oddychanie i połykanie.
Antybiotyki na ból gardła
Kompleksowe leczenie obejmuje również antybiotyki: Cefaleksynę, Sumamed, Gramoks, Ampicylinę itp.
Antybiotyki z powodu migotania migdałków trwają co najmniej 7 dni, nawet jeśli stan pacjenta znacznie się poprawia. Podczas przyjmowania antybiotyków należy chronić jelita.
W tym przypadku lek Linex może pomóc, co usunie negatywny wpływ antybiotyków na mikroflorę narządów wewnętrznych.
Możesz płukać roztworem sody, słabym roztworem kwasu borowego, ciepłą wodą z sokiem z cytryny. Lokalne nawadnianie płynami antyseptycznymi jest bardzo skuteczne - Orasept, roztwór furatsiliny. Później możesz połączyć się z ziołami do płukania: szałwią, kory dębu, nagietka, rumianku. Konieczne jest zmycie ropnej płytki, która tworzy się na migdałkach.
Aby zapobiec odwodnieniu, ważne jest, aby zwracać uwagę na przyjmowanie płynów. Aby ułatwić proces połykania żywności, pożądane jest stosowanie go w odrapanej postaci. Możesz polecić ocieplenie kompresów, suche ciepło na obszarze węzłów chłonnych. U pacjentów z ciężkim zapaleniem węzłów chłonnych zaleca się prądy UHF i terapię mikrofalową.
Obserwując stan pacjenta, należy powtórzyć badania krwi i moczu. Konieczne jest wykonanie EKG po zabiegu. Umożliwi to terminowe leczenie możliwych powikłań.
Zapobieganie
W celu zapobiegania zapaleniu migdałków lakunarnych ważne jest, aby w odpowiednim czasie zrehabilitować ogniska zakażenia i wyeliminować przyczyny, które utrudniają oddychanie przez nos.
Dławica piersiowa - objawy i skuteczne leczenie
Dławica piersiowa jest ostro rozpoczynającą się ostrą formą infekcyjnego zapalenia luki migdałków podniebiennych (formacje limfoidalne zlokalizowane w części ustnej gardła). Cała powierzchnia gruczołów składa się z małych zagłębień (luki) rozgałęziających się w ciele tkanki limfatycznej, które ulegają zakażeniu i stan zapalny.
Przyczyny lacunarnego zapalenia migdałków
Podstawową postacią choroby jest:
- Streptococcus grupa A;
- pevmokokki;
- gronkowiec;
- wirusy (niektóre typy);
- meningokoki;
- grzyby;
- różdżka hemofilna.
Wtórna postać zapalenia migdałków jest spowodowana:
- Gruźlica;
- szkarlatyna;
- inne choroby, zakaźny charakter z częstym rozprzestrzenianiem się procesów zapalnych w jamie ustnej i gruczołach.
Zakażenie tą formą bólu gardła może wystąpić, gdy wejdzie w kontakt z osobą zakażoną (kropelką w powietrzu), z codziennym kontaktem z przedmiotami wykorzystywanymi przez zarażoną osobę i pokarmem.
Jak zaczyna się choroba
Bardzo często ta choroba zaczyna się nagle. Inkubacja zakaźnych mikroorganizmów trwa od 1 do 3 dni. Wszystkie objawy dławicy zaczynają szybko objawiać się i osiągać szczyt w ciągu 2-3 godzin.
Zazwyczaj początkowym objawem jest dyskomfort w gardle i jamie ustnej.
Osoba odczuwa wzrost węzłów chłonnych, "łaskotanie" i ból gardła, pewien ból podczas połykania i stania w migdałkach.
Czy mogę złapać lakoniczne zapalenie migdałków
Choroba łatwo przenosi się drogą powietrzną i rodzimymi drogami, dzięki czemu można bardzo łatwo zarazić się.
Aby nie zarazić zdrowych ludzi, chory musi nosić specjalną medyczną maskę lub bandaż z gazy, mieć oddzielny zestaw naczyń i higienę osobistą (ręczniki, mydło itp.).
Kiedy przebywasz w tym samym pokoju, chorym i zdrowym ludziom, musi być stale wyemitowany. Możesz urządzić pokój i posiekać czosnek zanurzony w wodzie lub owinąć jego kawałki w gazę. Ma doskonałe właściwości antyseptyczne. Zamiast czosnku można rozmazać nozdrza oksolinową maścią lub flupferonem kroplowym.
Różnica między migotliwym zapaleniem migdałków a innymi typami dławicy piersiowej
- Objawy wszystkich objawów występują szybko;
- żółto-białe ropne wrzody pojawiają się na migdałkach;
- płytkę nazębną na migdałkach łatwo usunąć specjalną medyczną szpatułką, nie pozostawiając śladów ani krwi;
- ciężki przebieg choroby, w przeciwieństwie do innych rodzajów dławicy piersiowej. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci;
- dzieci często chorują na astmę;
- powoduje niebezpieczne dla powikłań ludzkiego ciała.
Objawy choroby
- Guzek stojący w migdałach, ciągłe łechtanie, obrzęk węzłów chłonnych, który czuje się świetnie;
- ucisk w gardle i ból, nasilony przez działanie gruczołów na siebie i obce przedmioty (połykanie, palpacja);
- ostry początek gorączki - gorączka (do 38-39 stopni), któremu towarzyszą objawy toksyczności organizmu (silne dreszcze, nudności, wymioty, bóle głowy, brak apetytu);
- bóle we wszystkich stawach i mięśniach (bóle mięśniowe);
- tachykardia;
- bezsenność jest możliwa.
Najważniejsze objawy lakunarnego zapalenia migdałków to bardzo szybki wzrost wymienionych objawów w ciągu 2-3 godzin i ból migdałków podczas połykania.
Metody diagnostyczne
Jeśli pojawią się objawy choroby, należy wezwać lekarza do domu, ponieważ osoba cierpiąca na zapalenie migdałków podniebienia jest zakaźna, a główną metodą diagnostyczną jest kontrola wzrokowa i badanie dotykowe. Jeśli lekarz nie jest w stanie określić rodzaju bólu gardła, szpatułka medyczna usuwa płytkę nazębną na gruczołach.Głównym badaniem zajmuje się lekarz-terapeuta, który musi wysłać pacjenta do ośrodka ENT w celu wyjaśnienia diagnozy.
Następnie rozmaz (wysiew) i badanie krwi są brane do analizy. Ból gardła objawia się wzrostem liczby leukocytów, limfocytozą i przyspieszoną odpowiedzią na ESR. Konieczna jest hodowla bakteriologiczna i badanie krwi w celu zidentyfikowania przyczyny i metody leczenia lakonicznego zapalenia migdałków.
Sposoby leczenia migotania migdałków
Metody leczenia dławicy lakunarnej są podzielone na leki i nieleśne. W ciężkich przypadkach choroby pacjent jest zatruty do leczenia szpitalnego. Podczas leczenia w domu należy przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego i nie zmieniać dawki leków.
Główne metody leczenia
- Zgodność z reżimem. Wymagana jest izolacja od zdrowych ludzi (noszenie bandaża z gazy, wietrzenie, oddzielne naczynia i produkty do pielęgnacji ciała - ręczniki, mydło, ściereczki itp.).
Zgodność z leżeniem w łóżku z ostrym prądem, kiedy większość objawów mija, jest na wpół śpiąca (więcej odpoczynku, krótkich spacerów).
Jedzenie powinno być ciepłe i przeważnie płynne. Konieczne jest ograniczenie spożycia żywności smażonej, słonej i tłustej.
Pokazuje obfite picie czystej wody. Odrzucenie złych nawyków. Palenie podrażnia błonę śluzową, która jest tak podrażniona.
- Przyjmowanie antybiotyków. Przebieg leczenia wynosi nie mniej niż tydzień. Cephalexin, Amoxicillin, Ampicillin są najczęściej przepisywane;
- preparaty zawierające probiotyki (Acipol, Bifiform, Linex itp.) w celu uniknięcia problemów z mikroflorą jelit i biegunką;
- leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (Ibuprofen, Ibuklin, Nimesulide);
- lek przeciwgorączkowy (Aspiryna, Paracetamol, Nurofen);
- jeśli powstaje silny obrzęk gardła i powiększone węzły chłonne, czasami przepisuje się leki przeciwhistaminowe (Suprastin, Diazolin);
- krople z kompozycją ziołową dla chorób gardła i gardła (na przykład, Tonsilgon);
- opłukać ziołowy napar (szałwia, kora dębu), zbieranie, furatsilinom, soda co najmniej 3 razy dziennie. Na początku objawów, co godzinę;
- rozpyla z preparatami gardła (Igalipt, Hexaral, Kameton, Tantum Verde, itp.) po posiłkach, co najmniej 3-4 razy dziennie;
- kompresy wódki, wykonane na szyi, są utrzymywane po spadku temperatury;
- fizjoterapia. Zabieg przeprowadza się za pomocą urządzenia medycznego Tonsilor. Wpływa na zapalenie migdałków za pomocą fal ultradźwiękowych. Wynik - obrzęk ustępuje i ropa pozostawia.
Po ukończeniu pełnego cyklu leczenia pacjenci otrzymują przepisane leki, które pomagają zwiększyć odporność - immunomodulatory (Immunal, Imudon).
Interwencja chirurgiczna
Leczenie chirurgiczne jest wskazane, gdy choroba staje się chroniczna z uporczywymi powikłaniami. Lacunotomy ułatwia stan pacjenta z ciężką postacią choroby.
Małe nacięcie wykonuje chirurgiczny skalpel w powierzchniowych tkankach zapalonych gruczołów, przez które wydobywają się ropne wyładowania. Inną, bardziej złożoną operacją jest tonsillektomia. Polega na usunięciu migdałków.
Ten sposób leczenia dusznicy bolesnej stosuje się w przypadku przewlekłej postaci choroby i jej stałego nieskutecznego leczenia.
Leczenie środków ludowej
Stosowanie jakichkolwiek środków ludowej może być tylko w połączeniu z konserwatywną metodą. Jednocześnie obowiązkowa jest konsultacja z wiodącym lekarzem prowadzącym. Komponenty uwzględnione w niektórych produktach podejmowanych w celu złagodzenia stanu mogą być niezgodne z lekami.
Środki tradycyjnej medycyny:
- Picie czarnej i zielonej herbaty z malinami, cytryną, miodem, żurawiną i borówkami;
- kawałki 3-letniego szkarłatnego wyciskacza i wymieszać z miodem. Dodaj wyciśnięty sok. Nasmarować powstałą mieszaninę migdał 3-5 razy dziennie przez 7-10 dni;
- kwas cytrynowy na końcu noża zmieszany ze szklanką ciepłej wody. Płucz 3 razy dziennie;
- w aptece kupić napar z Hypericum i nagietka na alkohol lub zrobić je samemu (napełnij pojemnik kwiatami, napełnij alkoholem i nalegaj 14 dni w ciemnym miejscu). Dodać 40 kropli do szklanki wody i płukać co 3 godziny.
Możliwe powikłania
W przypadku braku odpowiedniego leczenia infekcja może przeniknąć głęboko do organizmu, powodując zagrażające życiu komplikacje.
Jednym z tych powikłań, które mogą wystąpić na tle przepływu dławicy lakunarnej, jest stan zapalny w płucach i innych narządach wewnętrznych (zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła itp.).
Jeśli pacjent ma widoczną poprawę, a następnie ostre i jeszcze bardziej poważne pogorszenie - jest to pewna oznaka ropnia podskokowego. Po jednym dniu połknięcie staje się niemożliwe, nasila się wydzielanie śliny, ból staje się nie do zniesienia.
Powikłania, które mogą powodować ból gardła:
Z ciężką chorobą i brakiem odpowiedniego leczenia, zapalenie migdałków podniebiennych może być śmiertelne z powodu uduszenia lub procesów zapalnych w narządach istotnych dla życia.
Zapobieganie zapaleniu migdałków lakunarnych
- Ubierz się na pogodę;
- nie jeść zimnego jedzenia i płynów;
- utrzymać odporność (szczególnie w zimnych porach roku);
- w odpowiednim czasie odwiedź lekarza.
Aby lakoniczne zapalenie migdałków nie stało się przewlekłe, konieczne jest stałe monitorowanie stanu zdrowia, umiarkowane ćwiczenia i rezygnacja ze złych nawyków.