Normalne funkcjonowanie układu oddechowego staje się niemożliwe w przypadku naruszenia stanu jamy szczęki. Dzieje się tak z powodu różnych chorób nosa, kiedy pewien obszar jest bardzo często narażony na działanie wirusów, bakterii i alergenów. Jednym z rezultatów tego procesu jest hipertrofia tkanki łącznej. Czy można zapobiec takiemu procesowi?
Treść artykułu
Co prowadzi do naruszenia
Pogrubienie staje się naturalną kontynuacją częstych przeziębień, chorób zakaźnych, hipotermii, objawów alergii. Rozwój patologii przyczynia się do:
- nieżyt nosa;
- przewlekłe zapalenie zatok;
- polipy;
- uraz;
- nadmierne leczenie, które niekorzystnie wpływa na układ odpornościowy;
- Ostry niedobór witamin i osłabienie mechanizmów obronnych organizmu;
- wrodzona / nabyta krzywizna przegrody.
Zapalenie zatok szczękowych w każdym z tych przypadków ma swoje własne cechy.
Kiedy na przykład nieżyt nosa rozwija się nie tylko w obrębie szczęki, ale także w przedniej jamie, wpływa na obszar krtani, gardła. Badanie wykazało zmiany w okostnej, kościach nosa, ponadto wzrost odnotowano bardziej w dolnej części nosa. Pogrubienie błony śluzowej prowadzi do poczucia całkowitej niedrożności, a krople zwężające naczynia krwionośne nie dają wyniku pozytywnego. Ponadto pacjenci odnotowują pogorszenie słuchu, węchu, jakości snu.
Wśród innych czynników prowokujących jest rozwój ropnego, ropnego zapalenia polipów, nekrotycznego, ciemieniowego zapalenia zatok. Każdy z tych gatunków ma również swoją własną charakterystykę. Na przykład w tym ostatnim przypadku dochodzi nie tylko do zgrubienia błony śluzowej zatoki szczękowej, ale także do warstwy łączącej ją z warstwą mięśniową. Jego cechą szczególną jest to, że zawartość nie pozostaje w jamie, ale spływa z tyłu krtani. Zapaleniu ciemieniowemu towarzyszy ból w części czołowej, poniżej, w pobliżu oczu, ponadto wrażenie zwiększa się wraz z wygięciem.
Jeśli nie zostanie przeprowadzone prawidłowe mycie zatok szczękowych, nie powstają polipy, co z jednej strony świadczy o ich zatorze. Wraz ze wzrostem rozmiarów formacji ściana staje się grubsza, a wraz z jej wzrostem trudniej oddychać przez nos, krople zwężające naczynia przynoszą coraz mniej korzyści.
W tym przypadku osoba nie odczuwa obecności obcego ciała w nosie, przez cały czas kichania, a ze względu na ciągłe przekrwienie, pacjent próbuje oddychać przez usta, co prowadzi do zapalenia gardła, zapalenia krtani, zapalenia tchawicy, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i podobnych zaburzeń.
Przerost, który pojawia się w wyniku urazu, skrzywienia przegrody, naruszenia struktury jamy nosowej, prowadzi do zwiększenia wytwarzania wydzielin, trudności w oddychaniu podczas wdechu i wydechu. Osoba doświadcza:
- bóle głowy;
- dyskomfort w górnej szczęce i skrzydłach nosa;
- zaburzenia snu;
- pojawienie się szumu w uszach.
Wcześniej pojawiły się wydzieliny, które stają się mętne, stają się białe. Głównym objawem jest bolesna błona śluzowa, ponieważ aktywne jest tworzenie szyszynki. Wszystkie objawy są bardziej widoczne na tle słabej odporności, znacznego braku witamin.
Wymagana diagnostyka
Aby dokonać trafnej diagnozy, wywiad pacjenta i skargi pacjenta powinny zostać uzupełnione o wyniki innych metod badania. Stan obszaru problemowego ocenia się na podstawie wyników takich metod badawczych, jak:
- radiografia;
- tomografia komputerowa;
- rinoskopia;
- przebicie.
Za pomocą zastosowanych metod określa się lokalizację zmiany - strefę, w której powstaje największe zgrubienie. Ponadto, próbka pobrana podczas nakłucia jest wysyłana do badania mikroflory, wrażliwości na działanie antybiotyków.
Zastosowanie kilku metod badawczych umożliwia szczegółowe zbadanie badanej warstwy, procesów, które tam zachodzą. Tomografia komputerowa (CT), na przykład, pomaga nie tylko zobaczyć wzrost warstwy, ale także ocenić jej wysokość w różnych miejscach, stopień drożności przewodów wydalniczych. W tym samym czasie miejsce obrzęku wygląda tutaj jak rodzaj paska, znajdującego się blisko ściany. Stosując CT, można zauważyć strefę zgrubienia z kilku milimetrów. Jego dokładność różni się korzystnie od radiografii.
Zdjęcie rentgenowskie ocenia stan badanej warstwy na etapie aktywnego obrzęku, jak również poziomu płynu, i, w zależności od stopnia zapalenia, płyn ten nabiera poziome lub wklęsłe ukośne położenie. Obszar wzrostu obrazu znajduje odzwierciedlenie w postaci ciemnienia ścian, co wskazuje na stopień przepuszczalności powietrza. Jeśli przyczyną hipertrofii był uraz, zdjęcie pokaże lokalizację złamania lub złamania, poszczególne fragmenty i ich przemieszczenie.
Uważa się jednak, że zdjęcie rentgenowskie nie zawsze daje pełny obraz, dlatego tomografia komputerowa została przepisana w celu uzyskania pełniejszych informacji.
Jedną z najważniejszych metod badania jest rinoskopia, do której często stosuje się endoskop. Przy jego pomocy wykrywane są małe polipy, początek procesu pogrubiania błony śluzowej, a także ropne wydzielanie, niewidoczne przy normalnej rinoskopii.
Aby uzyskać pełniejszy obraz procesu rinoskopowego wykonuje się dwa razy: przed i po wkropleniu środka zwężającego naczynia krwionośne w nosie. Zabieg wykonuje się za pomocą miejscowego znieczulenia.
Najlepsze sposoby na znormalizowanie śluzu
Przede wszystkim należy wyeliminować przyczynę nieprawidłowego wzrostu warstwy w zatoce szczękowej: bez usunięcia przyczyny pierwotnej, nawet operacja nie da stabilnego efektu. Dlatego zaleca się:
- z odontogenną postacią zapalenia zatok, najpierw przeprowadzić leczenie stomatologiczne;
- z migdałkami - odkażają nosogardzieli;
- z polipami - usuń formację.
Jeśli pierwszy etap zostanie zignorowany, proces zapalny zostanie wznowiony, a ponadto stanie się ostrzejszy. Po tak radykalnej metodzie stosuje się leczenie zachowawcze, które zależy również od przyczyny naruszenia.
Gdy przewlekłe zapalenie jest spowodowane ropną postacią zapalenia zatok, wykonuje się nakłucie zatokowe, przemywając za pomocą jednego z roztworów dezynfekujących (furacylina, nadmanganian potasu, dioxidyna). Wprowadza się antybiotyk cefalosporynowy do zatoki problemowej. Należy jednak zauważyć, że takie leki często powodują reakcję alergiczną, szczególnie u osób z chorobami nerek i wątroby.
Terapia obejmuje stosowanie leków zwężających naczynia krwionośne - 5 kropli po każdej stronie 3 razy dziennie. Stosuje się "Galazolin", "Naphthyzinum", "Rinopront", ale czas ich stosowania nie powinien przekraczać 14 dni.
W takim przypadku, jeśli nieżyt nosa stał się przyczyną przewlekłego stanu zapalnego i przerostu błony śluzowej, przeprowadza się drenaż w celu usunięcia wydzielin. Leki przeciwdrgawkowe są również przepisywane ("Noksprey", "Galazolin", "Evkazolin"), ale przy dłuższym (ponad dwa tygodnie) stosowaniu powodują atrofię śluzówki. Jednak antybiotyki są uważane za główne leki na tę chorobę, a najskuteczniejsze z nich to Suprax, Ceftriakson, Cefotaksym, Bioparox. Zaleca się również płukanie zatok roztworami antyseptycznymi.
W celu zgrubienia warstwy z jakiegokolwiek powodu obróbkę przeprowadza się zgodnie ze wskazaniami. Lecz przepisywane są nie tylko nakłucia i leki, ale także procedury fizjoterapii - UHF, mikrofalówka lub mikrofalówka. Pomimo ich dobrych wyników, konieczne jest wzięcie pod uwagę przeciwwskazań - wysokie ciśnienie krwi, guz, nietolerancja na fizjoterapię.
Zaleca się przepłukanie ubytku roztworem przygotowanym na bazie wyciągu z eukaliptusa / nagietka (1 łyżeczka na 500 ml wody).
Mycie odbywa się 2 razy dziennie. Przydatne jest dwukrotne wkraplanie soku glistnika: 2 krople po każdej stronie, po 1-2 minutach - 2 krople ponownie, a samą procedurę należy wykonać 2 razy dziennie. Zastosuj te lub inne środki ludowej jest możliwe w celu zapobiegania chorobom, ale tylko po konsultacji z lekarzem.
Torbiel zatoki szczękowej - objawy i leczenie
Największy z zatok przynosowych (zatok) to szczęka lub szczęka. Jego objętość zależy od wieku i indywidualnych cech ludzi. Funkcje tej zatoki przynosowej polegają na ogrzaniu i nawilżeniu wdychanego powietrza. Błona śluzowa zatoki szczękowej pokryta jest dużą liczbą gruczołów wytwarzających śluz. Jeśli ich przewody zostaną zablokowane, może wytworzyć się torbiel. Jest niebezpieczny, ponieważ zawiera ropę. Patologię można leczyć zachowawczo lub chirurgicznie.
Co to jest torbiel zatoki szczękowej
Według ICD-10 ta patologia nazywa się torbielą lub śluzowcem zatok przynosowych. W tej chorobie powstaje łagodny torbielowaty guz w zatoce szczękowej, który wygląda jak pęcherz. Jej wewnętrzna wnęka wypełniona jest płynem - ropnym lub sterylnym, co zależy od ciężkości i czasu trwania choroby. Ściany formacji są cienkie i elastyczne, pokryte komórkami nabłonka. U większości pacjentów znajduje się poniżej zatoki szczękowej. Guz jest niebezpieczny, ponieważ przy dużych rozmiarach może całkowicie zablokować dostęp powietrza.
Powody
Ogólną przyczyną pojawienia się tego nowotworu jest zakłócenie normalnego wypływu sekretu lub całkowitego zablokowania gruczołów w błonie śluzowej zatoki szczękowej. Nawet przy zablokowanych kanałach wydalniczych śluz wciąż jest produkowany. Gromadzi się w zatoce szczękowej, gdzie nie ma dokąd pójść. W rezultacie żelazo rozciąga się i przybiera formę kuli, która jest cystą.
Jeśli wielkość nowotworu nie przekracza 1 cm, pacjent nie odczuwa żadnego szczególnego dyskomfortu. W przeciwnym razie całkowicie wypełnia jamę zatoki, z powodu której leczenie jest wykonywane chirurgicznie. Czynnikami ryzyka rozwoju tej patologii są:
- przewlekłe zapalenie zatok, nieżyt nosa i inne choroby, w których upośledzona jest praca zatok szczękowych;
- naruszenie struktury przetoki - wylot zatoki szczękowej;
- próchnica, choroby przyzębia i inne ogniska zakażenia w jamie ustnej;
- częste reakcje alergiczne;
- wrodzone cechy anatomiczne, takie jak asymetria twarzy;
- urazy nosa;
- pominięcie twardego podniebienia;
- skrzywienie przegrody nosowej;
- stany niedoboru odporności.
Klasyfikacja
W zależności od lokalizacji izolowane są torbiele prawego i lewego zatok szczęki. W innej klasyfikacji tej patologii, kryterium jest rodzaj uwalnianej treści. Może to być:
- wydzielina śluzowa - śluzowce;
- płyn surowiczy - wodniak;
- wyciek ropny - piocele.
Najmniejszy ze wszystkich specjalistów badał pochodzenie fałszywych torbieli, które są formacjami podobnymi do cyst. Są charakterystyczne dla mężczyzn. Przyczyną fałszywych torbieli jest patologia zębów górnych, działanie alergenów lub infekcji. Różnica między tymi nowotworami polega na braku nabłonkowej wyściółki w pęcherzu pęcherzykowym. Biorąc pod uwagę pochodzenie, istnieją jeszcze dwa rodzaje cyst:
- Odontogenny. Powstają w wyniku infekcji wywołanej ogniskami zapalnymi w korzeniach zębów i przyległych tkankach. Torbiel odontogenna zatoki szczękowej występuje w dwóch postaciach: pęcherzykowej (pojawia się u dzieci w wieku 10-13 lat z powodu niewystarczającego rozwoju podstawy siatkówki zęba lub stanu zapalnego zębów mlecznych) i korzeniowej (spowodowanej próchnicą).
- Retencja (prawdziwe cysty). Powstają z powodu niedrożności gruczołów wytwarzających śluz. Wewnątrz torbiele zatrzymania w zatoce szczękowej znajduje się warstwa komórek nabłonka.
Objawy torbieli zatok
Niebezpieczeństwo tej patologii polega na tym, że u większości pacjentów się ona nie objawia. Jest on diagnozowany losowo w wyniku zdjęć rentgenowskich, obliczeniowych lub rezonansu magnetycznego, które przeprowadzono w związku z inną chorobą. Cyst przynosi dyskomfort tylko w określonym miejscu lub dużym rozmiarze. W takich przypadkach pacjent może odczuwać następujące objawy:
- obrzęk i ból w miejscu lokalizacji nowotworu;
- problemy z oddychaniem, zatkanie nosa;
- ciśnienie w oczach, uczucie pełności;
- częste wydzielanie z nosa;
- obrzęk policzka;
- ból głowy, pogarszany przez obniżenie głowy;
- silny dyskomfort i silny ból w nosie i czole po zanurzeniu.
Torbiel prawej zatoki szczękowej nie różni się znakami od guza po lewej stronie. Kiedy torbiel pęcherzowa pęka, z jednego nozdrza zaczyna wypływać żółta lub pomarańczowa ciecz. Ten proces nie zawsze jest szkodliwy dla zdrowia. Ropienie treści torbieli pęcherza moczowego, na co wskazują następujące objawy, jest niebezpieczne:
- ból w oczach, policzkach, zębach;
- wysoka gorączka;
- ropny coryza;
- ogólne oznaki zatrucia.
Komplikacje
Główne niebezpieczeństwo niesie samą torbiel, ale jej zawartość, która może zostać zainfekowana w dowolnym momencie. Z tego powodu torbiel jest uważana za potencjalne źródło przewlekłej infekcji. Kiedy zapalenie torbieli zatok szczękowych zaczyna gromadzić się w nich ropa, co często prowadzi do pęknięcia kapsułki. Wskazuje na to sekretny żółty kolor, który pochodzi z nosa i nieprzyjemny zapach.
Niektórzy lekarze uważają, że ten proces jest dobry, ale ropa, która wyciekła, może dostać się do ucha, co prowadzi do zapalenia ucha. Oprócz ropienia, inne patologie obejmują również powikłania torbieli:
- zapalenie kości i szpiku;
- zaburzona ostrość wzroku, podwójne widzenie z powodu ściskania nerwu wzrokowego;
- zmiany i deformacje kości czaszki;
- zaostrzenia przewlekłego zapalenia antritis;
- epizody bezdechów;
- permanentna migrena;
- brak tlenu w ciele.
Diagnostyka
Aby wykryć torbiel zatokową, stosuje się kompleks badań laboratoryjnych i instrumentalnych. Dokładny obraz kliniczny znajduje odzwierciedlenie w następujących procedurach:
- Roentgenogram Aby zrobić zdjęcie zatok, wstrzyknięto im środek kontrastowy, który pomaga ujawnić formacje o dowolnej wielkości.
- Tomografia komputerowa. Konieczne jest określenie lokalizacji i struktury guza. Technika ujawnia grubość powłoki i wewnętrzną strukturę torbieli pęcherza, daje wskazania do operacji.
- Przebicie zatoki szczękowej. Cysty przebijają cienką igłę. Gdy żółta treść wypływa z nosa, diagnoza zostaje potwierdzona. Technika nie daje dokładnych wyników, ponieważ pomaga zidentyfikować tylko duży nowotwór. Procedura jest klasyfikowana jako diagnostyczna.
- Sinuscopy Inna procedura diagnostyczna, która jest wykonywana za pomocą endoskopu, który jest wprowadzany przez przetokę zatoki szczękowej. Jest to konieczne do zidentyfikowania i zbadania samego guza i jego lokalizacji. Ta metoda pomaga również wykryć polipy zatoki szczękowej, tj. przerost błony śluzowej.
Leczenie torbieli zatok
Jeśli patologia nie przeszkadza pacjentowi w jakikolwiek sposób, nie są wymagane żadne środki nadzwyczajne i szczególne leczenie. Lekarz po prostu zaleca monitorowanie torbieli i zwalczanie choroby, która spowodowała jej powstanie. Ogólnie decyzja o sposobie leczenia zależy od specjalisty. Przy wyborze schematu leczenia lekarz bierze pod uwagę następujące czynniki:
- skargi pacjentów;
- stopień zaniedbania;
- obecność powiązanych chorób.
Konserwatywny
Ten rodzaj leczenia ma na celu spowolnienie tempa wzrostu tworzenia torbieli, dlatego stosuje się go tylko w przypadku małych rozmiarów. Wielu ekspertów sugeruje, że terapia zachowawcza nie jest zbyt skuteczna. Żadne lekarstwo nie może całkowicie pozbyć się cyst. Leki tylko łagodzą objawy patologii, ale sam guz pozostaje do usunięcia chirurgicznego. Jeśli lekarz dokona wyboru na korzyść terapii zachowawczej, wówczas może przepisać następujące leki:
- Roztwory soli: Aquamaris, Humer, Physiomer, Marimer. Dorośli i dzieci w wieku od 2 lat wykazują 1-2 zastrzyki w każdym nozdrzu do 4 razy dziennie. Narkotyki mogą być używane przez długi czas.
- Normalizujący wypływ zawartości torbieli: Sinuforte. W każdym przejściu do nosa musi zrobić jedno kliknięcie. Przebieg leczenia jest zaplanowany na 6-8 dni. Przy zastosowaniu w ciągu dnia można stosować Sinuforte przez 12-16 dni.
- Lokalne antybiotyki: Isofra, Polydex, Bioparox. Stosowany donosowo: jedno wstrzyknięcie do każdego nozdrza do 4-6 razy na dobę. Nie używaj narkotyków dłużej niż przez 1 tydzień.
- Ogólnoustrojowe antybiotyki: linkomycyna, amoksycylina, azytromycyna. To są poważne leki, które powinien przepisać tylko lekarz. Dawkowanie i leczenie zależy od choroby i indywidualnych cech pacjenta.
- Miejscowe kortykosteroidy: Nasonex, Beconaze. Dawkowanie u dorosłych i dzieci w wieku od 12 lat - 2 inhalacje raz w ciągu nosowym (200 μg leku na dobę).
- Spraye do zwężania naczyń: Otrivin, Xilen, Tizin, Sanorin, Rinazolin, Nazol, Nazivin. Zastosuj 1-2 krople w każdym nozdrzu do 3 razy w ciągu dnia. Nie stosuj środka zwężającego naczynia dłużej niż 5 dni, ponieważ uzależnia.
Usunięcie torbieli
Jeśli wykształcenie jest zbyt duże, lekarz przepisze operację. Głównym wskazaniem do zabiegu jest pogorszenie jakości życia pacjenta. Usunięcie torbieli zatoki szczękowej odbywa się różnymi metodami. Określony rodzaj operacji jest wybierany na podstawie wielkości i lokalizacji edukacji. W sumie dostępne są 3 opcje usunięcia chirurgicznego:
- Klasyczne zapalenie zatok szczękowych przez Denker. Podczas tej operacji zatokę szczękową otwiera się przez otwór w szczęce górnej. Następnie za pomocą kejtuli czyszczą wnękę, usuwając nie wszystkie treści patologiczne. Wady z zapaleniem zatok szczękowych: trzymane w znieczuleniu ogólnym, pacjent jest nadal w szpitalu przez tydzień. Zaletą jest możliwość usunięcia trudnodostępnych guzów. Ponadto taka operacja jest jedyną metodą usuwania torbieli na tylnej ścianie zatoki szczękowej.
- Operacja Caldwell-Luc. Polega na trepanacji zatoki szczękowej. Przez otwór i usuń torbiel pęcherza moczowego. Ta procedura jest rzadko stosowana dzisiaj, ponieważ ryzyko urazu przedniej ściany zatoki jest wysokie.
- Przebicie. Jest to środek tymczasowy, w którym jego zawartość jest wypompowywana przez nakłucie zatoki szczękowej. Minusy przekłucia: usunięcie nie zawsze kończy się na wyzdrowieniu, istnieje ryzyko powikłań (przetoki, duże owrzodzenia). Zaletą jest chwilowe złagodzenie stanu.
- Endoskopia. To jest bardziej łagodna metoda. Endoskop ze sprzętem wideo wprowadza się przez przetokę zatoki szczękowej w celu oczyszczenia jamy zatoki. Zalety: bez nacięć, czas trwania 20-60 minut, niskie ryzyko powikłań i uszkodzenie zatoki szczękowej. Operacja nie ma wad.
Przepisy ludowe
Jeśli retencja lub torbiele zontogenne zatoki szczękowej nie przeszkadzają pacjentowi, lekarz może przepisać leki z lekarstwami i środkami ludowymi. Medycyna alternatywna oferuje następujące przepisy:
- Na łyżkę oleju roślinnego weź 5-6 kropli świeżego soku z aloesu. W każdym nozdrzu kroplówki na całej pipety do 2-3 razy dziennie.
- Weź kilka cyklamenowych bulw leśnych, zetrzyj je, a następnie wyciskaj sok przez gazę. Codziennie rano 2 kropli do każdego kanału nosowego. Po tygodniu leczenia przerwij na 2 miesiące, a następnie powtórz kolejny cykl leczenia.
Zapobieganie
Ważnym warunkiem zapobiegania zatokom torbieli zatok jest higiena jamy ustnej. Zaleca się leczenie próchnicy, chorób przyzębia i regularne wizyty u dentysty. Dodatkowo, aby zapobiec powstawaniu torbieli w zatokach szczękowych, należy wykonać następujące czynności:
- terminowe leczenie nieżytu nosa, nieżytu nosa, zapalenia zatok i innych chorób układu oddechowego;
- zapobiegają długotrwałym uczuleniom, eliminują ich przyjmowanie leków przeciwhistaminowych;
- Konieczne jest uzyskanie pomocy lekarskiej przy zakrzywionej przegrodzie nosowej.
Przyczyny pogrubienia błony śluzowej zatok szczękowych
W okolicy zatok szczękowych może wystąpić wiele procesów, a wszystkie one wpływają na stan dróg oddechowych. Gromadzenie się zawartości śluzu i ropy jest sprzyjającym środowiskiem do reprodukcji patogennych mikroorganizmów. Warto pamiętać, że zagęszczenie błon śluzowych zatok szczękowych często jest częstym objawem wielu patologii. Zmiany patologiczne w strukturze śluzowej są możliwe w przypadku nieżytu nosa, polipów, torbieli, przenikania małych części do jamy nosowej (szczególnie ważne dla dzieci).
Proces zapalny w nieżycie nosa wpływa nie tylko na zatoki szczękowe i czołowe, ale także na gardło i krtań. Warto pamiętać, że zmiany zachodzące na muszlach mogą być inne. Jeśli są małe, rokowanie jest korzystne. Jeśli tkanka łączna powiększa się, dochodzi do zmian w jamie nosowej - w takich sytuacjach rokowanie rozczarowuje.
Foki zazwyczaj występują w przewlekłym przebiegu antritis. Warto pamiętać, że przewlekłe zapalenie zatok często rozwija się przy złym traktowaniu ostrej postaci choroby. Jeśli czas trwania procesu zapalnego przekracza 6 tygodni, należy podać przejście choroby do postaci przewlekłej. Pogorszenie patologii w tym przypadku będzie regularne. Być może naruszenie struktury błony śluzowej z powodu alergii.
Rodzaje przerostu
Narząd oddechowy jest zaprojektowany w taki sposób, że przednie części małżowiny usznej są najbardziej wrażliwe i właśnie w nich często pojawiają się przerostowe zmiany. Dość często przerost występuje w tylnej małżowinie nosowej, umiejscowionej w dolnej części wnęki.
Podczas wstępnego badania można wykryć polipy. Gdy ich wzrost pogarsza oddychanie z powodu tego, że takie formacje blokują nosowe kanały. Przerost często rozwija się asymetrycznie, przedni małżowin rzadko ulega uszkodzeniu. Może się to zdarzyć z powodu biegnącego zapalenia zatok.
W stanie normalnym błony śluzowe swobodnie wpuszczają powietrze w momencie inhalacji, ale wraz z rozwojem przewlekłego zapalenia funkcja ta jest upośledzona. Ciało w tym momencie jest zmuszone przystosować się do zmian tego rodzaju, a błona śluzowa, próbując poradzić sobie z takim ładunkiem, rośnie. Z mechanicznymi uszkodzeniami, uszkodzeniami przegrody nosowej, dzieje się to samo.
Błona śluzowa rozszerza się stopniowo i blokuje oddychanie od zdrowej strony nosa. Istnieje wiele innych czynników prowokujących i wpływających na rozwój patologii:
- palenie;
- częste przeziębienia;
- powstawanie polipów w nosie;
- tendencja do reakcji alergicznych;
- stały kontakt z suchym powietrzem;
- przebywanie w pomieszczeniu z zanieczyszczonym powietrzem;
- długotrwałe stosowanie leków hormonalnych.
Zdeformowana błona śluzowa nabiera grudkowatego wyglądu. Taka patologia charakteryzuje się intensywnym wytwarzaniem wydzieliny śluzowej.
Rozpoznanie to rhinoscopy. Podczas tego wydarzenia otolaryngolog analizuje ośrodki jamy nosowej. Najważniejsze jest położenie obszaru z utworzonym pogrubieniem błony śluzowej.
Zjawisko to koniecznie wymaga leczenia. Terapia może polegać na leczeniu w domu z okresowymi wizytami u specjalisty. W skomplikowanych przypadkach stosuje się interwencję chirurgiczną. Metoda chirurgiczna w wielu epizodach jest wykorzystywana do naruszania struktury przegrody nosowej i, jeśli to konieczne, do usuwania guzów w jamie nosowej.
Pogrubienie błony śluzowej zatoki szczękowej występuje stopniowo, ale już przy pierwszych niepokojących objawach trzeba odwiedzić specjalistę. Leczenie może być przepisane dopiero po wstępnym badaniu i badaniu.
Znaki zgrubienia
Konsolidacja błon śluzowych jest typowa dla przewlekłego zapalenia zatok, w którym możliwe są następujące objawy:
- Odprowadzanie z jamy nosowej może mieć inny wygląd, w większości przypadków mają one grubą teksturę.
- W niektórych przypadkach smark ma charakterystyczny gnijący zapach.
- Śluz gromadzi się w jamie nosowej, a jednocześnie tworzy skorupę.
- Zmniejszenie zapachu węchu.
- Zwiększona temperatura ciała podczas zaostrzenia.
- Ból w policzkach, zdolność wyczuwania pieczęci.
- Obrzęk powiek, bóle głowy.
- Pęknięcia pojawiają się na błonach śluzowych, a następnie tworzy się zapalenie ciemieniowe.
W alergicznym zapaleniu zatok rozładowanie jest płynne, ale ich wypływ jest możliwy przy specjalnej pozycji głowy pacjenta.
Warto pamiętać, że śluzówka pieczęci nie zawsze występuje z powodu zapalenia zatok. Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok jest bardzo podobne w ich przejawach, a hipertrofia może również rozwinąć się na ich tle. W większości przypadków zapalenie zatok wywołuje przedłużony katar, w którym występuje ciągłe przekrwienie nosa.
Środki diagnostyczne i metody terapii
Do decyzji diagnozy za pomocą rinoskopii, podczas której specjalista może wykryć obrzęk błony śluzowej, bladość niektórych obszarów, uszkodzenie naczyń krwionośnych. Jeśli występują objawy charakterystyczne dla przewlekłego zapalenia antritis, konieczne jest prześwietlenie zatok. Tylko na zdjęciach rentgenowskich można zauważyć początkowe etapy formacji i obrzęku ciemieniowego.
Terapia powinna przede wszystkim mieć na celu wyeliminowanie obrzęków i ustanowienie naturalnego odpływu substancji śluzowych. Niezwykle ważne jest przywrócenie normalnego procesu wymiany powietrza. Metoda leczenia będzie mogła wybrać tylko specjalistę. Terapia może obejmować stosowanie środków przeciwbakteryjnych, które powinny być przepisywane dopiero po rozmazie z nosa w celu określenia rodzaju patogenu.
Lista zastosowanych pomiarów, pokazana w przypadku zagęszczenia membran, przedstawia się następująco:
- Płukanie preparatami donosowymi na bazie soli morskiej.
- Użyj kursu antyalergicznego.
- Gdy zespół bólu przepisał leki przeciwzapalne.
- Stosowanie kropli zwężających naczynia krwionośne (czas stosowania nie przekracza 7 dni).
- Antybiotyki do nosa.
- Preparaty kortykosteroidowe do usuwania obrzęku ciemieniowego.
- Środki homeopatyczne, których działanie ma na celu przerzedzenie śluzu.
Aby wzmocnić efekt, terapia lekami często jest uzupełniana fizjoterapią. Zastosuj laseroterapię, UHF i ultradźwięki. Przebieg leczenia w większości przypadków nie przekracza 1 miesiąca. Tradycyjna medycyna oferuje własne przepisy, które mają na celu zwalczanie zgrubień błony śluzowej i zatkanego nosa, ale należy pamiętać, że samoleczenie jest niebezpieczne i powinieneś skontaktować się ze specjalistą przy pierwszych oznakach choroby.
Torbiel prawej i lewej zatoki szczękowej: jak leczyć?
Prawie co piąta osoba na planecie może znaleźć torbiele w zatokach szczękowych, gdy będą szczegółowo badać nos.
Te formacje mogą nie objawiać się przez całe życie lub powodować nieprzyjemne objawy i ból. Choroba jest obserwowana dynamicznie i jeśli to konieczne, leczona operacyjnie.
Co to jest?
Torbiel to łagodny wzrost przypominający jamę ze ścianami i treścią. Jest bardzo częsty w zatokach przynosowych, zwłaszcza w szczęce, ale nigdy nie wychodzi poza nie.
Rozmiar torbieli jest bardzo różny: od małego i małego do giganta, wypełniając całą jamę. Istnieją dwa rodzaje:
- prawda. Są pokryte nabłonkiem;
- false. Nie masz specjalnej podszewki.
Zgodnie z mechanizmem rozwoju jest:
- Torbiel podtrzymująca. Rozwija się z zablokowaniem przewodów wydalniczych gruczołów śluzowych.
- Torbiel odontogenna. Przyczyną staje się patologia stomatologiczna.
Ponadto mogą być pojedyncze i wielokrotne, a także wrodzone i nabyte. W zależności od lokalizacji występuje torbiel zatoki czołowej, szczęki i inne.
Jego kod zgodnie z ICD 10 jest oznaczony jako J33,8 lub K09, w zależności od rodzaju i mechanizmu tworzenia.
Torbiel w zatoce szczękowej nosa: przyczyny
Przyczyną rozwoju jest zablokowanie kanału wydalniczego gruczołu, który przydziela specjalny sekret. Po zablokowaniu sekret ten zaczyna rozciągać ściany kanału i powoli napełnia się płynem surowiczym.
Następujące czynniki przyczyniają się do pojawienia się takich patologicznych wypustek błony śluzowej:
- przewlekłe procesy w tym obszarze (zapalenie zatok);
- predyspozycje genetyczne;
- urazy;
- anomalie struktury kości i przewodów wydalniczych;
- choroby zębów górnych i dziąseł (próchnica, choroby przyzębia itp.).
Wiadomo, że korzenie górnych zębów, zwykle 5 i 6, mogą wejść do dolnej ściany zatoki lub są oddzielone bardzo cienką przegrodą. Wraz z rozwojem patologii stomatologicznej w tym obszarze rozwijają się tak zwane odontogenne wypukłości. Są to:
- Nerwowy. Oznacza to, że emanują z korzenia zęba.
- Follicular Ich podstawą było przeniesione zarodek zębów.
Torbielowate występy są wykrywane podczas losowego rutynowego badania u niemal co piątego pacjenta. U niektórych ludzi rozpuszczają się niezależnie i niezauważalnie, inni żyją z nimi przez całe życie i nie wiedzą o tym.
Kiedy osiągną pewien rozmiar i zaczną przeszkadzać pacjentowi, lekarz zaleca leczenie chirurgiczne.
Objawy i objawy
Torbiel zatoki szczękowej w większości przypadków nie objawia się. Wykryj jego obecność jest przypadkiem podczas CT, MRI lub RTG w przypadku innej choroby.
Przy pewnej lokalizacji i dużym rozmiarze, to wybrzuszenie powoduje poważny dyskomfort dla pacjenta. Jakie objawy wskazują na jego obecność?
Przede wszystkim jest:
Daje dużo dyskomfortu pływakom i entuzjastom nurkowania. Po zanurzeniu w głębokość nacisku w nim rośnie, co prowadzi do intensywnego bólu w nosie i czole.
Kiedy spontaniczne pęknięcie osoby z nosa zaczyna wypływać z pomarańczowego płynu, który był w jamie. Ta funkcja nie szkodzi zdrowiu ludzkiemu, ale może go bardzo przestraszyć.
Źródło: nasmorkam.net Z ropieniem i stanem zapalnym, inne objawy łączą się:
- temperatura rośnie;
- pojawia się ropny coryza;
- policzki, oczy, zranienia zębów;
- Są oznaki zatrucia.
Ten stan wymaga natychmiastowego leczenia i lepiej natychmiast usunąć takie cysty zatok szczękowych.
Wymiary nie zawsze wpływają na nasilenie objawów. Duża formacja na dolnej ścianie przez długi czas jest bezobjawowa, a mała na przetoce wydalniczej lub na górnej ścianie czasami prowadzi do strasznych bólów głowy i zębów.
Diagnostyka
Rozpoznanie ustala się na podstawie wywiadu i po przeprowadzeniu metod diagnostyki instrumentalnej. Jak potwierdzasz swoją obecność:
Jakie są możliwe komplikacje?
W większości przypadków problem ten nie ma żadnych konsekwencji dla pacjenta, ponieważ rzadko objawia się jako jasne objawy.
Negatywne skutki są obserwowane w zapaleniu i ropieniu tej formacji. W takich przypadkach proces zapalny może nie tylko wywołać zapalenie zatok lub chorobę czołową, ale także przejść do zewnętrznej tkanki miękkiej.
Jakie niekiedy występują komplikacje:
- Jama nosowa: zapalenie zatok, przewlekły proces zapalny.
- Gniazdo oczne: zapalenie tkanki łącznej, ropień, zakrzepica zatoki jamistej.
- Efekty wewnątrzczaszkowe: zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, zakrzepica, ropień mózgu itp.
Ryzyko wystąpienia tych komplikacji zmusza osoby z tą chorobą okresowo (raz w roku) do odwiedzenia specjalisty i monitorowania dynamiki procesu rozwoju. [Ads-pc-1] [ads-mob-1]
Ogólne zasady leczenia torbieli zatoki szczękowej
Kiedy nie ma żadnych objawów, a choroba się nie objawia, to po prostu obserwuje się ją w dynamice. W tych przypadkach leczenie tych środków ludowej choroby.
Medycyna alternatywna oferuje leczenie w następujący sposób:
Biorąc udział w takim leczeniu bez operacji, należy pamiętać, że zawsze istnieje ryzyko wystąpienia alergii i działań niepożądanych.
Jeśli objawy zaczną przeszkadzać danej osobie, a on często zaostrza przewlekłe stany zapalne, wówczas przeprowadza się leczenie chirurgiczne.
Żaden lek nie może całkowicie uwolnić pacjenta od tego. Leki mogą tłumić objawy, ale ona i jej efekty pozostaną, dopóki pacjent nie zdecyduje się go natychmiast usunąć.
Torbiel zatoki szczękowej: rozmiar do usunięcia
Średnica formacji nie ma znaczenia przy podejmowaniu decyzji o interwencji chirurgicznej. Wskazaniem do operacji jest obecność dolegliwości lub powikłań u ludzi.
Gdzie są usunięte te cysty? W każdym specjalistycznym oddziale ENT w klinice. Sam pacjent decyduje się na złożenie wniosku do prywatnej placówki medycznej lub do operacji w publicznym szpitalu. Według zeznań w klinikach publicznych są one usuwane za darmo.
Cena usuwania cyst w prywatnej instytucji zależy od poziomu kliniki i personelu, a także od ilości interwencji i innych czynników. Średnio taka operacja kosztuje 35-40 tysięcy rubli.
Jak usunąć to wybrzuszenie? Istnieje kilka sposobów na pozbycie się tego. Wybór metody zależy od wyposażenia kliniki, kwalifikacji specjalisty i charakterystyki jego lokalizacji.
Klasyczna zatok szczęki
Jest to operacja, w której wnęka zatoki szczękowej jest otwarta przez otwór w szczęce górnej. Po otwarciu śluz jest czyszczony specjalną kiretą, usuwając z niej wszelkie patologiczne treści.
Ta operacja odbywa się w znieczuleniu. Drenaż pozostaje w jamie pooperacyjnej, a pacjent jest obserwowany w szpitalu przez kolejny tydzień.
Mikroaerotomia
Mniej traumatyczna interwencja niż klasyczna chirurgia. Formacja jest usuwana przez dostęp nosa za pomocą specjalnych narzędzi.
Dzięki tak minimalnie inwazyjnym zabiegom pacjent łatwiej toleruje okres pooperacyjny, a błona śluzowa goi się szybciej.
Usunięcie endoskopowe
Endoskopowa chirurgia zatok. Nowoczesny, delikatny sposób na usunięcie. Instrumenty są wprowadzane przez przetokę wylotową i usuwane pod kontrolą sprzętu wideo.
Ta metoda pozwala na mniejszą traumatyzację śluzówki i znacznie skraca okres rekonwalescencji pacjenta. Wykonuj również w znieczuleniu lub znieczuleniu miejscowym.
Okres pooperacyjny
Po usunięciu pacjent jest obserwowany w klinice przez kilka kolejnych dni. W zależności od metody interwencji pacjent może odczuwać obrzęk, tkliwość i dyskomfort w obszarze pooperacyjnym.
W razie potrzeby opuścić drenaż i przepisać środki przeciwbólowe. Czasami pacjent ma gorączkę niskiej jakości.
Chirurgia klasyczna jest bardzo traumatyczna, więc ostatnio preferowano techniki mikrobiomotomii i endoskopowe. Po nowoczesnych operacjach okres pooperacyjny przebiega łatwo iw ciągu kilku dni dana osoba może zostać przeniesiona do trybu domowego.
Jak uniknąć choroby?
Jednym ze środków zapobiegania tej chorobie jest terminowa rehabilitacja i leczenie chorób jamy ustnej, ponieważ większość przypadków ma charakter odontogenny. Ponadto prawidłowe leczenie zapalenia zatok, przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i innych chorób nosa pomoże uniknąć rozwoju takich anomalii.
W przypadku wystąpienia objawów lepiej jest natychmiast skorzystać z leczenia chirurgicznego, aby nie cierpieć później z powodu powikłań choroby.
Ostateczną decyzję w sprawie leczenia tej choroby powinien podjąć lekarz, który zna wszystkie cechy procesu patologicznego i towarzyszące mu choroby ludzi.
Konsultacja z lekarzem
Pytanie: Mam zdiagnozowaną torbiel prawej zatoki szczękowej i mój policzek bardzo boli. Lekarz przebił ją i zranił, ból ustąpił, ale poradził, aby poddać się operacji. Po co przeprowadzać operację po przebiciu?
Odpowiedź: Została na swoim miejscu, zaraz po przebiciu ściany odpadły. Może ponownie napełnić się płynem, a objawy powrócą, więc najlepiej go usunąć.
Pytanie: Syn ma torbiel lewej zatoki szczękowej i powoduje smark, ból i obrzęk w nosie. Jakie krople lub pigułki pomogą je usunąć?
Odpowiedź: Żadna kropla, pigułka czy procedura nie mogą go usunąć, dlatego, jeśli istnieją dowody, lepiej pozbyć się tego chirurgicznie.
Pytanie: Na zdjęciu widać pogrubienie śluzówki i torbieli, co nie przeszkadza. Wystąpiły problemy z przyjęciem do MOE. Jak zapobiega on usługom i pracy?
Odpowiedź: Niektóre czynności zawodowe wymagają doskonałego zdrowia. Nawet jeśli teraz nie zawraca sobie głowy, w ekstremalnej sytuacji istnieje niebezpieczeństwo jej złamania lub ropienia. Jeśli wybór zawodu jest dla Ciebie ważny, możesz go szybko usunąć, a następnie spróbować go wprowadzić.
Powiązane wideo: leczenie i konsultacja
Udostępnij znajomym
Pytanie: Rozpoznano torbiel lewej zatoki szczękowej. Ból głowy jest bardzo bolesny, ale lekarz powiedział, że możesz być podobny do lata, a potem jak operacja. Jak poradzić sobie z bólem głowy?
Dzień dobry! Powiedz mi, proszę, czy obecność torbieli lewego zatoki szczękowej o długości 3 cm i zakrzywionej przegrody nosowej jest powodem otkomissovaniya ze służby w Ministerstwie Sytuacji Nadzwyczajnych? Boimy się iść do szpitala, aby nie stracić pracy.
Dzień dobry!
Mąż zwrócił się do Laury. Zdiagnozowano - zapalenie zatok. Pili antybiotyki - nie pomogło, przebiły antybiotyki - wynik jest taki sam. Wykonano skan MRI, który został wykorzystany do zdiagnozowania torbieli zatoki szczękowej.
Silnie zaburzona przez lepką ślinę, która płynie wzdłuż tylnej części nosogardzieli lub gdzieś tam, a co rano musisz przestać i kasłać, ponieważ Tajemnica ta jest bardzo gęsta i lepka. Lor reasekurował się i wysłał męża, by zbadał przewód pokarmowy, zrobił zdjęcie zębów, sprawdził płuca i uczulenia. Robimy to od roku. Wszystko, co było potrzebne, zostało potraktowane, ale poranny nieprzyjemny rytuał jest nadal zachowany. W ciągu dnia, szczególnie podczas chodzenia, wzrasta oddzielenie tego niezrozumiałego sekretu.
Główne pytanie brzmi: czy torbiel nadal może wywoływać te objawy? Nie decydujesz, czy wykonać operację usunięcia, czy nie? Może to nadal nie ona daje te objawy?
Będę bardzo wdzięczny za odpowiedź!
Cześć! Trudno powiedzieć, zwłaszcza podczas konsultacji na stronie. Torbiele zatok szczękowych są dość powszechne i niestety są leczone tylko chirurgicznie. Antybiotyki i mycie nie mogą być wyleczone. W przyszłości może wzrosnąć rozmiar, pęknięcie ściany, okresowe ropienie. Poleciłbym bez problemu skonsultować się z co najmniej 2 innymi lekarzami, a następnie zdecydować o leczeniu chirurgicznym. Być może po skanowaniu MRI cysta już się zwiększyła. Badanie TK i endoskopia jamy nosowej są diagnozowane. W tej chwili operację wykonuje nowoczesna metoda endoskopowa w szpitalu.
Halo! Syn, 17 lat, zrobił migawkę zatok przynosowych dla przyjęcia do organów ścigania, w wyniku czego torbiel lewej zatoki nosowej.
Co to jest ciemieniowe zgrubienie błony śluzowej zatok szczękowych, w jaki sposób jest leczone?
Stałe przekrwienie błony śluzowej nosa, bóle nosa, bóle głowy - wiele osób nie zwraca uwagi na te objawy, uważając je za objawy przeziębienia. Jednak w ten sposób manifestuje się powiększenie ciemieniowe błony śluzowej jamy szczękowej, które w przeciwieństwie do zapalenia błony śluzowej nosa nie może być wyleczone samoistnie. Dlaczego błona śluzowa jamy szczęki zwiększa objętość i jakie metody leczenia hipertrofii istnieją?
Pojęcie i przyczyny patologii
Zatokę szczękową, która jest również nazywana zatoką szczękową lub jamą szczękową, jest największą zatoką przynosową, która zajmuje całe ciało górnej szczęki. Wewnątrz jest wyłożona cienką błoną śluzową składającą się z rzęskowego nabłonka i wypełniona powietrzem. Ze względu na fakt, że nabłonek praktycznie nie zawiera komórek kubkowych, naczyń krwionośnych i nerwów, wiele chorób przebiega prawie bezobjawowo.
Zdrowe błony zatokowe nie są widoczne gołym okiem. Jeśli zwiększają objętość, wskazuje to na występowanie procesów zapalnych w zatoce. Przyczyny zagęszczania jamy szczękowej:
- zapalenie zatok - zapalenie zatok, często powikłanie przeziębienia, grypy i innych chorób zakaźnych;
- Proliferacja tkanki nabłonkowej jest przewlekłym procesem, w którym naciek komórkowy powoduje patologie tkanek;
- reakcja alergiczna na drażniące, takie jak pyłki, kurz, któremu towarzyszy obrzęk;
- patologie neurowegetatywne - przyczyniają się do zmniejszenia napięcia naczyniowego i wzrostu ciał jamistych.
Głównym wyzwalaczem jest infekcja wnikająca do jamy nosowej. Urazy, skrzywienie przegrody, polipy, suche i brudne powietrze, palenie również przyczynia się do wzrostu.
Objawy ciemieniowego zgrubienia błony śluzowej zatoki szczękowej
Powiększeniu w ciele towarzyszą następujące objawy:
- duszność;
- wydzieliny w postaci śluzu, które często mają ropny zapach;
- nosizm;
- utrata zapachu;
- bóle głowy;
- ból rozprzestrzenia się na policzki, osoba może czuć, że ma chore górne zęby.
Metody diagnostyczne
Rozpoznanie rozrostu ciemieniowego komplikuje fakt, że objawy pod wieloma względami przypominają objawy przeziębienia. Pacjent odczuwa ból tylko w ostrej fazie schorzenia, a wchodząc w przewlekły odczuwa niewielki dyskomfort, na który wielu nie zwraca uwagi. Rozpoznanie i leczenie tej choroby jest zaangażowane w otolaryngologa.
Hiperplazja nabłonka może być widoczna tylko na zdjęciu rentgenowskim. Jeśli podejrzewasz, że pogrubienie lekarza daje kierunek na zdjęciu rentgenowskim, które zauważy nawet minimalny wzrost warstwy nabłonka w postaci zaciemnienia. Promienie rentgenowskie pokazują również obecność i poziom płynu w zatokach, a dzięki jego lokalizacji można określić stopień zapalenia.
Jedną z głównych metod badań diagnostycznych jest rinoskopia z użyciem endoskopu. Pozwala ocenić stopień wzrostu warstwy nabłonkowej, wykrywać polipy i ropne nagromadzenia w jamie. Aby uzyskać dodatkową diagnostykę za pomocą MRI i CT. Korzystając z metody tomografii komputerowej, lekarz laryngolog może oszacować wielkość wzrostu, a także drożność przewodów. Ponadto, w celu wyjaśnienia diagnozy może uciekać się do przebicia, analizy wypisu, biopsji.
Funkcje leczenia
Proliferacja nabłonkowej osłony jamy szczęki jest następstwem innej choroby. Aby wyeliminować hipertrofię, konieczne jest wyleczenie choroby, która ją spowodowała.
Tabela pokazuje listę zastosowanych leków:
Torbiel torbieli szczękowej
Oddychanie jest najważniejszą funkcją ludzkiego ciała. Najważniejszą rolę w tym procesie odgrywa jama nosowa i otaczające zatoki przynosowe (zatoki), gdzie wdychane powietrze jest oczyszczane, nawilżane i ogrzewane. Dlatego patologia tych narządów wpływa nie tylko na funkcję oddychania, ale na pracę wszystkich narządów i układów. Jedną z przyczyn naruszeń oddychania przez nos są torbiele zatok przynosowych. Torbiel zatoki szczękowej jest częstsza. Jest to łagodne, miękkie tworzenie tkanki, wypełnione płynem i posiadające dwuwarstwową ścianę nabłonka z gruczołami, które wytwarzają sekret (śluz). Takie formacje mogą nie objawiać się przez wiele lat, stając się przypadkowym odkryciem diagnostycznym podczas badań profilaktycznych lub badań na inną patologię.
Jest ważny
Wokół jamy nosowej znajduje się kilka zatok przynosowych - kieszenie powietrzne w kościach czaszki. Wśród nich jest jedna niesparowana zatokowa klina, oraz podwójne zatoki czołowe, sitowe i szczękowe (szczękowe). Oprócz uzupełnienia funkcji ochronnej nosa, zatoki, wraz z innymi narządami ENT, tworzą indywidualną barwę głosu, grając rolę swoistych rezonatorów. Te funkcje są ułatwione dzięki normalnej swobodnej komunikacji między zatokami a nosem.
Przyczyny
Zatoki szczękowe (szczękowe) znajdują się po prawej i lewej stronie nosa w rzucie skrzydeł. Wewnątrz kości zatoki wyłożone są błonami śluzowymi, w których znajduje się wiele gruczołów, które wytwarzają sekret, który zwykle wyróżnia się przez nos na zewnątrz. Z jakiegokolwiek powodu, zablokowanie kanału jednego lub kilku
ich gruczoły prowadzą do naruszenia odpływu śluzu, zablokowania kanału gruczołu i stopniowego zwiększania jego rozmiaru z powodu tajnego wysklepienia od wewnątrz. Patologiczny mechanizm powstawania torbieli można porównać do nadymania opony samochodowej, w której śluz wytwarzany przez gruczoł działa jak powietrze.
Głównymi przyczynami pojawienia się torbieli szczęki są z reguły lokalne procesy o charakterze zapalnym lub alergicznym:
- powtarzające się epizody zapalenia zatok;
- częste zapalenie błony śluzowej nosa;
- podmózgowate zapalenie węzłów chłonnych;
- polipa nosorożca;
- choroby zapalne zębów i zębów (pęcherzyki płucne);
- ziarniaki górnej szczęki.
Oprócz bezpośrednich przyczyn, istnieje wiele czynników predysponujących do pojawienia się torbieli w zatoce szczękowej:
- skrzywienie przegrody nosowej;
- pominięcie twardego podniebienia;
- predyspozycje alergiczne;
- asymetria twarzy;
- zły zgryz
Pomimo całego szeregu możliwych przyczyn, główne miejsce w etiologii choroby, niewątpliwie, należy do zapalenia zatok. Zapalenie leżące u podstaw jego patogenezy z intensywnym obrzękiem i pogrubieniem błony śluzowej jest korzystnym podłożem do zablokowania przewodów wydalniczych gruczołów z następową degeneracją torbielowatą. Ryzyko wystąpienia torbieli znacznie wzrasta, jeśli proces nie zostanie zakończony w jednym lub obu zatokach. W zależności od tego może rozwinąć się torbiel lewej zatoki szczękowej, prawostronny lub obustronny.
Klasyfikacja
W zależności od scharakteryzowanego charakteru, istnieje kilka postaci i rodzajów torbieli i innych patologicznych struktur górnej szczęki. Z powodu występowania emisji:
- Retencja lub prawdziwe torbiele, pokryte nabłonkiem i wynikające z całkowitego lub częściowego zablokowania przewodów gruczołów wytwarzających śluz. Ich powstawanie może wywoływać zmiany obrzękowe lub bliznowate, a także hiperplazję tkankową (wzrost). Ciągłe wytwarzanie wydzieliny przez gruczoł stopniowo prowadzi do rozciągania jej ścian do tego stopnia, aż torbiel wypełni całą jamę zatoki.
- Cystopodobne formacje lub fałszywe cysty, najczęściej występujące u mężczyzn i nie mające wewnętrznego nabłonka. Te puste struktury torbielowate powstają wewnątrz błony śluzowej pod wpływem infekcji, reakcji alergicznych, a także patologii zębów szczęki górnej.
- Odontogeniczne (pochodzące z zębów) są zawsze zlokalizowane w wyroście pęcherzykowym i mogą być korzeniowe i pęcherzykowe. Torbiel korzeniowa tworzy się w pobliżu zapalnych korzeni górnych zębów i stopniowo przechodzi przez cienką tkankę kostną do zatoki szczęki górnej. Torbiele pęcherzykowe powstają w miejscu pęcherzyka zęba mlecznego w przypadku stanu zapalnego.
W miejscu lokalizacji patologii i rozpowszechnienia procesu patologicznego są:
- obustronne torbiele;
- torbiel prawej zatoki szczękowej;
- torbiel lewej zatoki.
Z natury rzeczy emitują:
- surowicze cysty lub wodniaki;
- śluzowe torbiele lub śluzowce;
- ropne cysty (piocele).
Symptomatologia
Torbiel zatoki szczękowej może być bezobjawowy przez długi czas. Początek objawów klinicznych zwykle zbiega się w czasie z osiągnięciem gigantycznej gruczołu o maksymalnym rozmiarze i całkowitym zamknięciu światła zatoki. Do tego momentu skargi pacjenta mogą być nieobecne lub niejasne.
Pacjenci mogą być zaburzeniami nawracającymi bólami głowy, wywołanymi zmianami pogody lub narażeniem na alergeny w miesiącach wiosennych i jesiennych. Ciśnienie krwi wzrasta w takich momentach, co z reguły utrudnia diagnozę choroby, ukrywając prawdziwą przyczynę bólu głowy. W innych przypadkach ból w torbieli naśladuje ból zęba, ponieważ dolna ściana zatoki graniczy z wyrostkiem zębodołowym górnej szczęki.
U niektórych pacjentów ciśnienie na ściankach zatok szczękowych przez rosnącą torbiel wywołuje objawy wizualne, które są spowodowane zmniejszeniem ruchomości i przesunięciem gałki ocznej. Spadek ostrości wzroku i podwójne widzenie najczęściej stają się powodem wizyty u okulisty.
Przy większej torbieli, szczególnie ruchomych, dochodzi do zgrubienia błony śluzowej zatok i pojawiają się objawy podrażnienia: zwiększone łzawienie z nosa, kichanie lub łzawienie. Ropienie torbieli i późniejsze pęknięcie kanału nosowego od strony jego lokalizacji powoduje powstanie dużej ilości żółtawego płynu.
Typowy kompleks objawów torbieli zatok jest podobny do ostrego zapalenia zatok i jest przedstawiony przez:
- obrzęk policzka;
- bóle głowy o uporczywym lub napadowym charakterze;
- ból w zatoce, pogarszany przez zginanie;
- przekrwienie nosa po uszkodzonej stronie;
- uczucie ciężkości na orbicie;
- dyskomfort w szczęce i czole;
- asymetria twarzy.
Dla osób, których zawód lub sport jest związany z nurkowaniem, wymienione objawy mogą się nasilać wraz z nurkowaniem na głębokość. Obraz kliniczny choroby rozwija się na tle syndromu chronicznego zatrucia - osłabienia, pogorszenia snu i apetytu, objawów osłabionej odporności.
Diagnostyka
Jest to dość trudne do zdiagnozowania we wczesnych stadiach choroby. Aby uzyskać dokładną diagnozę, konieczne jest przebicie ściany zatoki szczękowej (przebicie diagnostyczne), na które wielu ludzi jest utrudnione przez powszechne błędne przekonanie, że przebicie raz dokonane będzie musiało być powtarzane stale. W rzeczywistości nie jest to prawdą, a wykrycie sekretu w zatokach podczas nakłucia nie tylko w pełni potwierdza diagnozę, ale także pomaga wybrać optymalną strategię leczenia.
Badanie rentgenowskie zatok szczękowych za pomocą środka kontrastowego pomaga ustalić dokładną wielkość torbieli i jej lokalizację, ale ogranicza się do granic rozdzielczości. Alternatywną metodą nieinwazyjnej diagnostyki torbieli jest tomografia komputerowa (CT), niezbędna do wstępnego badania i przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego. Ten bardzo dokładny i bezpieczny rodzaj badania daje pełny obraz indywidualnych cech anatomicznych zatok pacjenta.
Lista niezbędnych konsultacji w przypadkach podejrzenia torbieli obejmuje badanie:
Leczenie
Jedyne leczenie torbieli szczęki działa. Próby leczenia torbieli za pomocą fizjoterapii lub środków ludowej, z reguły okazują się nieskuteczne.
Operację usunięcia torbieli można wykonać na dwa sposoby:
- chirurgia klasyczna;
- chirurgia endoskopowa.
W pierwszym przypadku pacjent pod znieczuleniem przez nacięcie w górnej szczęce dostęp do zatok. Po wycięciu ściany kości jamy zatoki poddaje się rewizji i usuwa torbiel zatoki szczękowej. Wada kostna powstająca w wyniku operacji z czasem się zagoi. Zaletami tej techniki są jej prostota i niski koszt. Wady obejmują dostęp niefizjologiczny i potrzebę długoterminowej rehabilitacji w szpitalu. Ponadto, u niektórych pacjentów możliwe są bolesne odczucia w miejscu operacji i nawrót zapalenia zatok o charakterze pourazowym.
Endoskopowe usuwanie torbieli ma minimalne przeciwwskazania i najdelikatniejszą technikę wykonywania. Manipulacja jest wykonywana przez fizjologiczny dostęp endoskopowy do zatoki przy użyciu nowoczesnego sprzętu światłowodowego. Zalety endoskopii obejmują całkowitą atraumatyczność, minimum powikłań i brak konieczności znieczulenia ogólnego. Pacjent zostaje wypisany do domu pierwszego dnia po usunięciu torbieli, gdzie wykonuje zalecane przez lekarza czynności rehabilitacyjne.
Preferowaną metodą usuwania torbieli korzeniowych jest laser - całkowicie eliminujący ryzyko infekcji i całkowicie bezbolesny. Odzyskiwanie z takiego leczenia jest możliwe tak szybko, jak to możliwe. Jedyną wadą laseroterapii jest jej wysoki koszt.
Pomimo łagodnego charakteru, torbiel zatoki szczękowej z późną diagnozą może prowadzić do poważnych powikłań. Aby tego uniknąć, pomocne będzie dokładne dokładne zbadanie każdego przypadku niejasnego bólu głowy.