Staphylococcus aureus jest bardzo powszechną i bardzo niebezpieczną warunkowo patogenną bakterią, która może zarazić dowolną osobę, niezależnie od płci czy wieku. Te mikroorganizmy są szeroko rozpowszechnione na obszarach, na których jest wiele osób.
Źródłem infekcji staje się zarażona osoba dorosła lub dziecko. Patogenne mikroorganizmy są aktywowane u tych, u których obserwuje się znaczny spadek odporności lub pogorszenie stanu ogólnego.
Jeden z najtrudniejszych rodzajów gronkowców uważany jest za złoty. Że staje się przyczyną różnych chorób gardła. A z nadmiernie aktywną reprodukcją, osoba może nawet uzyskać ropne zapalenie migdałków.
Mimo, że sam mikroorganizm jest dostatecznie badany, spowodowane przez niego zakażenie gronkowcem pozostaje jedną z najpoważniejszych chorób pod względem leczenia. Ten interesujący fakt wynika z dużej zmienności gronkowca i jego zdolności do szybkiego wywoływania oporności na różne antybiotyki (szczególnie gdy pacjent nie przestrzega dawki, częstotliwości przyjmowania leku i czasu trwania kursu).
Staphylococcus aureus: co to jest?
Staphylococcus aureus to bakteria przypominająca wyglądem piłkę. Choroba jest bardzo powszechna. Według danych, 20% światowej populacji ma już bezpośrednie nosicielstwo gronkowców.
Występuje wszędzie: na skórze, w nosie, w jelitach, w gardle, a nawet na genitaliach. Ta częstość występowania wpływa na liczbę chorób, które mogą towarzyszyć bakteriom i powodować ich powstawanie.
Wśród głównych przyczyn, które przyczyniają się do rozwoju infekcji gronkowcami, są:
- Obecność chorób przewlekłych;
- Zmniejszona odporność z powodu stresu, niedoboru witamin, antybiotyków, niedożywienia i leków hamujących odporność;
- Interakcje z potencjalnym nosicielem infekcji (na przykład dławica piersiowa przenoszona przez kropelki w powietrzu);
- Nieprzestrzeganie norm sanitarnych z cięciami, otarciami, otwartymi ranami na ciele. Infekcja rany wywołana przez gronkowce może prowadzić do jej ropienia i ostatecznie prowadzić do zakażenia krwi;
- Wykorzystanie nieumytych owoców, warzyw i innych produktów zakażonych bakterią.
Często zakażenie Staphylococcus aureus dotyka dzieci. Czynnikami ryzyka w tym przypadku są:
- Ciąża patologiczna;
- Długi bezwodny okres przy porodzie;
- Stan przedrzucawkowy podczas ciąży;
- Hipotrofia noworodka;
- Narodziny wcześniaka;
- Nieprzestrzeganie higieny osobistej dziecka.
Największym problemem w radzeniu sobie ze staphylococcus jest to, że ma niesamowitą witalność. Ani zimno, ani bezpośrednie światło słoneczne, ani brak wilgoci mogą wpływać na ten drobnoustrój. Nawet praktycznie wysuszona bakteria staphylococcus zachowuje swoje właściwości.
W jaki sposób przenosi się Staphylococcus aureus
W większości przypadków infekcje występują w placówkach medycznych. Staphylococcus aureus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki, jak również przez żywność (skażone mięso, jaja, produkty mleczne, ciasta, ciastka kremowe) lub artykuły gospodarstwa domowego.
Zakażenie wniknięcia do organizmu dziecka również poprzez mikrourazy skóry lub błon śluzowych dróg oddechowych. Wcześniaki i dzieci z obniżoną odpornością są najbardziej narażone na infekcje. Podczas porodu, poprzez rany lub zadrapania, a także poprzez mleko matki, matka może zarazić dziecko. Jeśli bakterie dostaną się do ciała matki przez pęknięcia w sutkach, może to prowadzić do ropnego zapalenia sutka.
Staphylococcus aureus u dzieci i noworodków
Jedna z toksyn wytwarzanych przez Staphylococcus aureus - eksfoli- tynę ma właściwość silnie wpływającą na noworodki. Wydzielany przez trucizny wchodzi w pory skóry i prowokuje pęcherze zewnętrznie przypominają oparzenia, a ze względu na to, otrzymała nazywania syndromu „sparzyć dziecka.”
Choroba ta rzadko dochodzi do ich noworodków do 6 miesięcy chroni immunitet otrzymany z mleka matki, baby równolegle do kontaktu z bakteriami produkowanych dodatkowy układ odpornościowy, który nadal go bronić. Aby zapobiec chorobom u dziecka, konieczne jest uważne monitorowanie jego higieny i odżywiania.
Dlaczego ta bakteria jest niebezpieczna?
Kiedy mechanizmy obronne organizmu są osłabione, infekcja budzi się i powoduje różne choroby, w tym zakażenie krwi lub sepsę. Wysoka patogenność Staphylococcus aureus wiąże się z trzema czynnikami.
- Po pierwsze, mikroorganizm jest wysoce odporny na antyseptyki i czynniki środowiskowe (może wytrzymać gotowanie przez 10 minut, suszenie, zamrażanie, alkohol etylowy, nadtlenek wodoru, z wyjątkiem "zielonej wody").
- Po drugie, Staphylococcus aureus produkuje penicylinazę i enzymy lidazu, co sprawia, że jest ona chroniona przed prawie wszystkimi antybiotykami typu penicylinowego i pomaga stopić skórę, w tym gruczoły potowe, i wnika głęboko w ciało.
- Po trzecie, drobnoustrój wytwarza endotoksynę, która prowadzi do zatrucia pokarmowego i syndromu ogólnego zatrucia organizmu, aż do rozwoju toksycznego szoku.
I, oczywiście, należy zauważyć, że nie ma odporności na tę chorobę, więc dorosły lub dziecko, któremu udało się wyleczyć Staphylococcus aureus, może zostać ponownie zakażone.
Objawy Staphylococcus aureus
U dzieci i dorosłych gronkowce powodują różne zmiany - ropnie, figówka, gidradenity, zapalenie skóry, carbuncles, egzema, zapalenie okostnej, zbrodniarz, zapalenie szpiku, zapalenie powiek, zapalenie mieszków włosowych, czyraki, ropne zapalenie skóry, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, zapalenie otrzewnej, zapalenie pęcherzyka żółciowego, wyrostka robaczkowego.
Rozważ najczęstsze choroby, jakie może wywołać Staphylococcus aureus.
- Przewód pokarmowy. W ciągu kilku godzin po zjedzeniu jedzenia, które zostało zaszczepione gronkowcami, rozpoczyna się rozwój toksyny pokarmowej. Powtarzają się powtarzające się wymioty, pojawiają się mdłości i suchość w ustach. Zaburzona biegunka i ból brzucha.
- Choroby skóry. W zależności od obszaru dotkniętego gronkowcem choroby skóry są podzielone na zapalenie tkanki łącznej lub ropnie, czyraki lub karbonyle. Wrzód charakteryzuje się lekkim zaczerwienieniem, zagęszczeniem i bólem skóry, a guz jest bardziej poważną chorobą obejmującą jednocześnie kilka mieszków włosowych. Może towarzyszyć gorączka, osłabienie, utrata siły.
- Zapalenie płuc: najczęściej u dzieci, zwłaszcza u małych dzieci, diagnozuje się również u osób osłabionych; charakteryzuje się krótkim okresem początkowej gorączki z szybkim rozwojem niewydolności oddechowej, mogą wystąpić wyraźne objawy niedrożności.
- Śluzowate. Często patogen występuje w nosogardzieli i gardle. Jeśli dojdzie do infekcji, zapalenie pojawia się w uszach, nosie i gardle. W ciężkich postaciach występuje zapalenie ucha, zapalenie zatok. Nie zawsze krostkowy sekret wychodzi na powierzchnię. Niestety, utrudnia to diagnozę.
- Bakteryjne zapalenie wsierdzia jest jednym z powikłań bakteriemii gronkowcowej. Najczęściej rozwija się i osoby z osłabionym układem odpornościowym, a także wśród narkomanów.
- Choroba Rittera lub zespół skóry oparzeniowej to kolejna manifestacja infekcji gronkowcami, występująca głównie u noworodków i małych dzieci. W wyniku jego objawów choroba może przypominać szkarlatynę (podobną wysypkę) lub różycę (środek czerwonej, zapalnej skóry o równych granicach) występującą w zakażeniach wywołanych streptokokami.
- Toksyczny wstrząs jest najcięższą chorobą wywołującą Staphylococcus aureus. Zaczyna się nagle i przebiega z gorączką, zawrotami głowy i bólem głowy, niskim ciśnieniem krwi, kołataniem serca i wymiotami. Wysypka w postaci plam pojawia się w całym ciele lub w niektórych miejscach. Tydzień później następuje peeling skóry.
Jak widać, w zależności od obszaru dotkniętego przez Staphylococcus aureus, objawy u dzieci i dorosłych mają fundamentalną różnicę. Są one bezpośrednio związane z miejscem wprowadzenia bakterii do organizmu, stanem układu odpornościowego pacjenta i agresywnością patogenu. Odpowiedni sposób leczenia Staphylococcus aureus będzie zależeć od konkretnego miejsca zakażenia.
Jak zapobiegać infekcjom
Trzymaj się pewnych środków zapobiegawczych, aby uniknąć infekcji.
- Przestrzegaj zasad higieny, dobrze myj ręce;
- Nie dotykaj, nie przeczesz ran, wysypek na skórze;
- Nie używaj środków higieny innych osób: maszynki do golenia, szczotki do włosów, ręczniki itp.;
- Przestrzegaj wszystkich zasad obróbki cieplnej i przechowywania żywności.
Warto zauważyć, że ciężkie formy infekcji gronkowcami występują rzadko i, z reguły, u dzieci ze złym stanem zdrowia, chorobami wrodzonymi i wadami rozwojowymi.
Leczenie Staphylococcus aureus u dorosłych
Staphylococcus jest niezwykle trwałą bakterią. Jak mówią, nie tonie w wodzie, nie pali się w ogniu. Wysoka odporność na czynniki środowiskowe. Nie zawsze ginie przy różnych metodach dezynfekcji: gotowanie, obróbka kwarcem, stosowanie środków antyseptycznych, dezynfekcja, autoklawowanie. Jest to złożoność leczenia Staphylococcus aureus. Trudno jest znaleźć leki przeciwbakteryjne, które mogłyby wpłynąć na gronkowce. Odporność na tę bakterię nie jest wytwarzana, choroby mogą się powtarzać.
Możliwe jest wyleczenie Staphylococcus aureus, ale ze względu na to, że mikroorganizm ten jest w stanie wytworzyć odporność na antybiotyki, proces leczenia jest czasami skomplikowany. Przebieg przepisanych antybiotyków musi być całkowicie zakończony, ponieważ jeśli pacjent nie ukończy kuracji, nie wszystkie Staphylococcus aureus umrze (w jelicie lub innym narządzie), a później stanie się odporny na ten lek.
Ze względu na nieskuteczność lub niemożność prowadzenia terapii przeciwbakteryjnej pacjenci mają przepisywany bakteriofag gronkowcowy, który w rzeczywistości jest wirusem bakteryjnym. Jego zaletą jest to, że wpływa tylko na niektóre patogenne mikroorganizmy, nie uszkadzając normalnej mikroflory, nie ma przeciwwskazań i skutków ubocznych.
Najstraszliwszymi wrogami gronkowca są roztwory jasnej zieleni (zwykła Zelenka) i chlorofilu w postaci roztworu olejowego lub alkoholowego. Lek Zelenka stosuje się w leczeniu ran na skórze. Chlorophyllipt przepisuje lekarza do rehabilitacji nosogardzieli i gardła.
Staphylococcus aureus w jelitach: objawy i leczenie
W większości przypadków okres inkubacji po zakażeniu danym rodzajem bakterii wynosi nie więcej niż jeden dzień, więc pierwsze oznaki mogą pojawić się już po 5-6 godzinach.
Staphylococcus aureus w jelicie ma następujące objawy:
- niestrawność, wyrażona w płynnym stolcu, z chęcią do toalety jest bardzo częsta (do 10 razy dziennie), a konsystencja masy odpadowej jest wodnista z zanieczyszczeniami śluzu, a nawet krwi;
- cięcie intensywnych bólów w rejonie nadbrzusza i podbrzuszu;
- nudności, silne wymioty;
- widoczna wysypka pieluszkowa;
- wzrost temperatury ciała do niskich wartości;
- osłabienie ciała, zmęczenie.
"Walka" z infekcją staph ma na celu:
- tłumienie aktywności patogenu;
- poprawa odporności;
- stymulacja procesów metabolicznych;
- leczenie chorób przewlekłych, które osłabiają organizm.
Wybór metody leczenia opiera się na wynikach analizy kału.
Staphylococcus aureus donosowy: objawy i leczenie
Ulubionym siedliskiem Staphylococcus aureus jest jamę nosową. Co więcej, można go znaleźć u doskonale zdrowych osób. Wiele przez długi czas są po prostu nosicielami chorobotwórczych bakterii.
- zaczerwienienie nabłonka śluzowego wyściełającego nosogardnę;
- atrofia nabłonka śluzówki nosa i gardła;
- katar nieczuły na leczenie;
- gorączka;
- ogólne zatrucie;
- pojawienie się krostkowych formacji na błonie śluzowej nosa.
Obecność zakażenia gronkowcem często prowadzi do rozwoju zapalenia zatok, przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa, zapalenia zatok czołowych, jak również atrofii błony śluzowej nosa. Leczenie gronkowca w nosie jest konieczne w przypadkach, gdy choroba prowadzi do zapalenia i występowania zapalenia zatok, przewlekłego lub ostrego zapalenia błony śluzowej nosa. Jego aktywność w organizmie wynika z osłabionej odporności.
Staphylococcus aureus w gardle: objawy i leczenie
Przewlekłe zakażenie jest zwykle bezobjawowe. Kiedy osłabia się obronę organizmu, Staphylococcus aureus w gardle może powodować objawy ropnego zapalenia migdałków:
- nagły wzrost temperatury ciała;
- silny ból głowy;
- osłabienie, utrata apetytu;
- powiększone migdałki, co powoduje dyskomfort podczas połykania pokarmu, przekrwienie błony śluzowej i
- ropna tablica;
- wzrost regionalnych węzłów chłonnych.
Charakterystyczną cechą tych chorób w obecności Staphylococcus aureus w gardle jest ropne wydzielina. W leczeniu gardła gronkowca antybiotyki są zwykle przepisywane przez specjalistę, aby jak najszybciej zaradzić tej infekcji i zapobiec prawdopodobieństwu nawrotu choroby przynajmniej w niedalekiej przyszłości.
Przed leczeniem gronkowca w gardle, należy wziąć pod uwagę obecność indywidualnej nietolerancji składników leku, dlatego dla każdego pacjenta należy wybrać specjalny kompleks leczenia. Dawka jest również zależna od lekarza prowadzącego i zależy od wieku i kategorii wagi.
Jak manifestują się gronkowce i jakie są objawy?
Staphylococcus aureus jest Gram-dodatnim patogenem, który niszczy komórki i tkanki ciała w kontakcie ze skórą. W rezultacie siły ochronne organizmów są osłabione, co prowadzi do rozwoju różnych chorób. Ważne jest, aby zidentyfikować gronkowca w odpowiednim czasie i zapobiec rozwojowi powikłań.
Spis treści:
Opis Staphylococcus aureus
Staphylococcus aureus to kulista bakteria. Ten mikroorganizm został nazwany wyglądem: ten typ gronkowca ma złoty odcień, w przeciwieństwie do innych bakterii, które należą do tego samego gatunku.
Staphylococcus jest reprezentatywny dla prawidłowej mikroflory. Kiedy odporność jest osłabiona, bakteria powoduje proces zapalny w narządach i tkankach.
Bakteria jest zwykle zlokalizowana na błonach śluzowych, na skórze twarzy i pod pachami. Również gronkowiec może znajdować się na skórze głowy lub w narządach przewodu pokarmowego.
Staphylococcus aureus może przystosować się do różnych warunków środowiskowych.
Zniszczenie i ekspozycja na światło słoneczne na gronkowcach w sposób destruktywny nie działają. Bakterie umierają w 100 stopniach.
Główne drogi zakażenia
Większość ludzi jest nosicielami Staphylococcus aureus. Bakteria jest przenoszona głównie przez unoszące się w powietrzu kropelki. Infekcja jest także możliwa po dotknięciu nośnikiem bakterii, a także przy użyciu zanieczyszczonej żywności.
Najczęściej Staphylococcus aureus żyje na błonach śluzowych, dlatego w bliskim kontakcie z osobą zakażoną wzrasta ryzyko przeniesienia bakterii na inną osobę.
Infekcja w wielu przypadkach występuje podczas operacji chirurgicznych, procedur z instalacją cewników i innych urządzeń. Dzieje się tak w przypadku używania niesterylnych instrumentów medycznych.
W szpitalach może dojść do zanieczyszczenia personelu medycznego, który podczas wykonywania zabiegów nie obchodzi się ostrożnie.
Infekcja gronkowcem małych dzieci występuje podczas zabawy z brudnymi zabawkami lub w piaskownicy.
Kiedy gronkowiec wchodzi do pokarmu, bakteria rozmnaża się i uwalnia toksyny. Zakażenie może pojawić się poprzez mięso i produkty mleczne, ryby, produkty mączne.
Najczęściej narażone na zakażenie staph:
Infekcja noworodków występuje najczęściej w kanale rodnym. W przypadku niewłaściwej higieny gronkowce mogą przenikać przez pęknięcia w sutkach i mleku matki.
Objawy Staphylococcus aureus
Staphylococcus, opadający na skórę i błony śluzowe, uwalnia toksyny i enzymy, które mają katastrofalny wpływ na ludzi. Zwykle objawy zakażenia gronkowcem zależą od umiejscowienia, odporności, chorób współistniejących i innych czynników.
W kontakcie ze skórą bakteria wywołuje trądzik, pryszcze, czyraki itp. Częściej na skórze występuje ropne zapalenie skóry. Choroba ta charakteryzuje się zmianami wokół ujścia włosów. W przyszłości owrzodzenia pojawiają się na szyi, pośladkach i udach.
Jeśli bakteria wpływa na mieszek włosowy, wówczas następuje zgrubienie i zaczerwienienie skóry wokół niego. Podczas dotykania pacjent odczuwa ból. Później gronkowiec rozprzestrzenia się dalej i chwyta gruczoły łojowe. W rezultacie istnieje karbunkuł. Kiedy się pojawia, temperatura ciała wzrasta i występuje ogólne osłabienie. Zabrania się wyciskania ropnia, ponieważ możliwe jest zakażenie infekcji.
Staphylococcus aureus na błonach śluzowych gardła lub nosa powoduje dusznicę bolesną, zapalenie zatok, zapalenie ucha i inne choroby górnych dróg oddechowych.
Gdy dławica gronkowcowa wzrośnie w temperaturze ciała, pojawi się silny ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych. Na migdałkach tworzy się ropny osad, który również wskazuje na ból gardła wywołany przez Staphylococcus aureus.
U noworodków bakterie mogą prowadzić do choroby Rittera. Inna nazwa to zespół skóry sparzonej. Choroba ta charakteryzuje się łuszczeniem, powstawaniem pęcherzy z dalszym odrywaniem się dużych warstw skóry. Ważne jest, aby natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną, ponieważ bakterie wnikają głębiej, co może prowadzić do ropnej fuzji.
U niemowląt infekcja gronkowcem może wywołać zapalenie płuc. Dzieci bardzo cierpią na tę chorobę. Staphylococcus pneumonia charakteryzuje się dusznością i bólem w klatce piersiowej. Podczas badania stwierdza się zapalenie i obszary z wrzodami w tkankach płuc.
Podczas operacji może wystąpić zapalenie kości i szpiku podczas infekcji Staphylococcus aureus. Choroba ta charakteryzuje się bólem stawów i mięśni. Szczególnie silny ból powstaje podczas ruchu. Jest to spowodowane tworzeniem ropnego ogniska zapalenia. Występuje również wzrost temperatury ciała, zaczerwienienie obszaru objętego procesem zapalnym.
Po porażce przewodu pokarmowego pojawia się suchość w ustach, nudności i wymioty, biegunka, ból brzucha.
Ważne jest, aby rozpocząć leczenie na czas, ponieważ proces zapalny będzie się dalej rozprzestrzeniał, w wyniku czego przetrze się przetoka z ropną zawartością.
Diagnostyka
Do diagnozy staphylococcus używano różnych materiałów: krwi, plwociny, ropy, wydzieliny z nosa, moczu itp. W tym celu należy pobrać wymaz z gardła, błony śluzowej nosa lub innych powierzchni.
Istnieją 2 metody diagnozy Staphylococcus aureus: mikroskopijne i kulturowe.
Badanie mikroskopowe może wykryć patogenne ziarniaki pod mikroskopem. Po zabarwieniu metodą Grama stafilococcus zmieni kolor na niebieski.
Metoda kulturowa obejmuje wysiewanie badanego materiału w pożywce.
Stosowany jest również antybiotyk. Metoda ta pozwala określić wrażliwość tego rodzaju mikroflory chorobotwórczej na środki przeciwdrobnoustrojowe. W tym celu mikroflorę patogenną wysiewa się na stałej pożywce.
Do właściwego leczenia niezbędny jest antybiogram.
Leczenie farmakologiczne
Staphylococcus aureus jest oporny na wiele antybiotyków, więc leczenie jest skomplikowane. Ważne jest, aby przejść pełny cykl antybiotykoterapii. Jeśli leczenie antybiotykami nie zostanie zakończone w organizmie, pozostanie niewielka ilość bakterii, w wyniku czego powstaje oporność na przyjmowany lek.
W celu eliminacji Staphylococcus aureus stosuje się różne leki przeciwbakteryjne. Z grupy syntetycznych penicylin: amoksycylina, kloxacylina, cefazolina, cefaleksyna, oksacylina itp.
Wśród makrolidów skutecznie wpływają Staphylococcus aureus - erytromycyna i klarytromycyna.
Równocześnie z przyjmowaniem antybiotyków przepisywane są leki przeciwgrzybicze do zapobiegania dysbakteriozie: Diflucan, Nystatin itp.
W przypadku ropnych zmian skórnych Mupirocynę stosuje się miejscowo. Skórę można pokryć zieloną farbą, nadtlenkiem wodoru lub maścią antybakteryjną.
W ciężkich przypadkach, w obecności ropni i flegmons, wykonywane jest chirurgiczne otwarcie ropni.
W zaawansowanych przypadkach zalecany jest bakteriofag, osocze lub immunoglobulina antyfiolokokowa.
W przypadku chorób narządów ENT skutecznie pomaga Chlorophyllipt. Lek ten jest dostępny w postaci roztworu oleju lub alkoholu, który jest używany do płukania gardła.
W przypadku toksykacji gronkowcowej leki przeciwbakteryjne nie są przepisywane. W tym przypadku pacjent jest myty żołądkiem, a roztwory soli są wstrzykiwane dożylnie.
U małych dzieci specjalista chorób zakaźnych leczy Staphylococcus aureus. Dziecko jest hospitalizowane w szpitalu.
Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby i średnio 7 dni. W niektórych przypadkach leczenie może potrwać kilka miesięcy.
Dawkowanie leków jest ściśle przepisywane przez lekarza. Samo leczenie antybiotykami jest surowo zabronione.
Leczenie ludowe
Krajowe metody leczenia są z powodzeniem stosowane w walce ze Staphylococcus aureus. Istnieje duża liczba roślin leczniczych, które mają szkodliwy wpływ na bakterię.
Aby zwalczyć infekcję gronkowcem, pomóż jagody czarnej porzeczki. Zawierają dużą ilość witamin i fitoncydów, które radzą sobie ze staphylococcus. Jagody pomagają nie tylko wzmocnić układ odpornościowy, ale także wzmacniają działanie niektórych antybiotyków.
Odwar z serii jest dobrym narzędziem w walce z gronkowcem u dzieci. Weź 250 g suchego surowca i nalej litr zimnej wody. Umieść pojemnik w ogniu i doprowadzaj do wrzenia. Następnie gotować przez kolejne 15-20 minut. Następnie należy przez 30 minut nalegać. Gotowany wywar powinien być dodany do kąpieli podczas kąpieli dziecka.
Mieszanka żurawiny z miodem pomoże pozbyć się gronkowca. Weź świeże jagody i kredę w stosunku 2: 1 i dobrze wymieszaj. Następnie wstaw do lodówki na godzinę. Mieszanina jest podzielona na kilka porcji i spożywana w ciągu dnia.
Doskonałymi pomocnikami w walce z infekcją gronkowcem są korzeń pietruszki i seler (2: 1). Powinny być dobrze umyte i zmielone. Następnie wyciśnij sok z uzyskanej tekstury. To musi być spożywane codziennie na pusty żołądek.
W przypadku furunculosis spowodowanej przez Staphylococcus, czosnek pomoże. Weź kilka ząbków, posiekaj i napełnij wodą. Zaleca się nalegać na 2 godziny. Następnie zwilż bawełniany wacik w wodzie z czosnkiem i nałóż na dotknięty obszar.
Zmiany skórne Staphylococcus aureus leczony octu jabłkowego. Dodaje się go do kąpieli lub kompresuje. Wlej 50 ml octu do gorącej kąpieli i rozcieńczyć 2 łyżki stołowe w szklance wody na kompres.
Jeśli zapalenie zatok, zapalenie migdałków lub zapalenie zatok wywoływane jest przez Staphylococcus aureus, wówczas można użyć alkoholu do przepłukania jamy ustnej propolisem. Aby przygotować nalewkę, musisz wziąć kilka małych kawałków propolisu, zmielić i wlać alkohol. Przechowywać pojemnik w ciemnym miejscu. Propolis ma silne działanie przeciwbakteryjne.
Podczas stosowania tradycyjnych metod leczenia należy skonsultować się z lekarzem, aby wykluczyć możliwe powikłania.
Konsekwencje Staphylococcus aureus
Jeśli nie podejmiesz odpowiednich kroków w celu wyeliminowania patogenu, może to doprowadzić do rozwoju wielu poważnych chorób.
Powikłania infekcji Staph obejmują:
Zapalenie wsierdzia wpływa na zastawkę mitralną lub aortalną. Pacjent ma wzrost temperatury ciała, wzrost liczby skurczów serca, zmniejszenie wydajności, ból w stawach itp.
Zapalenie opon mózgowych charakteryzuje się zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych. Bakteria dostaje się do mózgu podczas zapalenia płuc, zapalenia zatok lub zapalenia wsierdzia. W wyniku tego pojawiają się objawy oponowe, drżenie kończyn, świadomość jest zaburzona, pojawiają się drgawki.
Zespół szoku toksycznego jest trudny do leczenia. Ma następujące objawy: częste wymioty, wysoka temperatura ciała, biegunka. Zespół rozwija się w wyniku produkcji przez Staphylococcus pewnej toksyny.
Bakteria może dostać się do krwi. Sepsa spowodowana przez Staphylococcus aureus jest jednym z najniebezpieczniejszych powikłań. Ta forma sepsy jest dość powszechna. Gdy sepsa gronkowcowa atakuje jelita, wątrobę i wyściółkę mózgu. Może to być śmiertelne, jeśli odpowiednie środki nie zostaną podjęte na czas.
Aby zapobiec rozwojowi powikłań, należy skonsultować się z lekarzem przy pierwszych objawach. Tylko prawidłowe i terminowe leczenie pomoże wyeliminować infekcję gronkowcem.
Środki zapobiegawcze
Aby uniknąć infekcji Staphylococcus aureus, musisz przestrzegać następujących zasad i zaleceń:
- Powinien być racjonalny i zrównoważony do jedzenia. Jeśli to konieczne, uzupełnij niedobór witamin.
- Unikaj obrażeń. W ten sposób można zminimalizować przenikanie bakterii do wnętrza. W przypadku obrażeń konieczne jest leczenie uszkodzonego obszaru zieloną farbą i innym środkiem antyseptycznym.
- Ważne jest, aby spełniać wymagania sanitarne. Dokładnie i regularnie myć ręce mydłem, czyścić na mokro w domu itp.
Zaleca się badanie raz w roku na obecność gronkowca.
Podczas oglądania filmu dowiesz się o objawach Staphylococcus aureus.
Przestrzegając powyższych wskazówek i porad, można zapobiec infekcji wielu patogenów.
Staphylococcus aureus
Staphylococcus aureus to kulista rama pozytywnych bakterii, która często znajduje się na skórze i nosie ludzi. Około 20% całkowitej populacji globu jest stałym nosicielem tej bakterii z rodzaju Staphylococcus.
Jego nazwa Bakterie z powodu pojawienia się odróżnić tylko pod mikroskopem w przeciwieństwie do wielu bakterii, z których większość jest bezbarwny, S. aureus, ponieważ pigmentów z grupy karotenoidów - złoty kolor.
Bakterie staphylococcus aureus - komensalne, na powierzchni błon śluzowych i skóry, kolonizuje. Staphylococcus aureus: Omówione zostaną objawy i leczenie dotyczące tego poniżej.
Objawy choroby
U ludzi, powodując różne zmiany gronkowców - ropnie figówka, gidroadenity, zapalenie skóry, Carbuncles wyprysk, zapalenie okostnej, zastrzał, zapalenie szpiku, zapalenie powiek, zapalenie grudek chłonnych mieszków włosowych, czyraki, ropne zapalenie skóry, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, zapalenie otrzewnej, zapalenie pęcherzyka żółciowego, wyrostka robaczkowego.
Rozwój chorób wtórnych powodowany jest przez gronkowce z ospą, zakażeniami ran, grypą, ropniami pooperacyjnymi.
U dzieci, gronkowcowe zapalenie płuc i sepsa są strasznymi chorobami.
Leczenie Staphylococcus aureus
Współczesne podejścia do leczenia Staphylococcus aureus obejmują następujące obszary:
- Optymalizacji stanu hormonalnego i metabolizmu w organizmie poprzez dodatków spożywczych (takich jak chitosan i Cordyceps) i różne preparaty mineralne i witaminy.
- Metody chirurgiczne;
- Stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych i antybiotyków;
- Metody immunomodulacyjne;
Stosuj w leczeniu preparatów witaminowych i mineralnych
Przyczyną spadku odporności i częstych nawrotów infekcji jest brak minerałów i witamin w organizmie.
Preparaty witaminowe i mineralne są z powodzeniem stosowane w leczeniu i zapobieganiu infekcjom gronkowcowym. Uzasadnione jest również stosowanie tych leków w obecności niedoboru witamin w okresie poza sezonem. Przyjęcie suplementów diety i preparatów witaminowych należy omówić z lekarzem, trzeba zrozumieć przydatność tego leczenia i związanych z nimi skutków i ryzyka.
Leczenie środkami przeciwdrobnoustrojowymi i antybiotykami
Wynalezienie antybiotyków rozszerzyło możliwości medycyny w leczeniu i zapobieganiu chorobom zakaźnym. Do chwili obecnej istnieje wiele antybiotyków, które wskazują cechy i wskazania do stosowania oraz opisują możliwe działania niepożądane.
W przypadku drobnoustrojów z grupy Staphylococcus aureus wyróżnia się szybka adaptacja do różnych antybiotyków, wysoka odporność. Z tego względu proces leczenia antybiotykami przeciwko infekcji gronkowcowej staje się dość problematyczny. Obecnie obserwuje się wzrost liczby przypadków "infekcji szpitalnych". Oznacza to, że pacjenci poddani leczeniu mogą doświadczyć procesu zakaźnego. Takie bakterie, które przyczyniają się do choroby mogą być wysoce odporne i oporne na wiele antybiotyków, są trudne w leczeniu, wymagają wyznaczenia drogich i silnych leków.
Chirurgiczne leczenie gronkowca
Kiedy lekarz wykrywa Staphylococcus aureus, leczenie jest przepisywane za pomocą metody chirurgicznej. Metody leczenia chirurgicznego są stosowane w przypadkach, w których występują ropne formy infekcji gronkowcami. Takie ropne formy nie mogą być traktowane metodami innymi niż chirurgiczne. W każdym razie grożą one poważnymi komplikacjami.
Metody immunomodulacyjne
Środki immunomodulujące i ich cel w leczeniu i zapobieganiu infekcjom gronkowcowym stały się bardziej popularne. Wynika to z faktu, że leczenie działa bezpośrednio - hamuje obniżenie odporności, a żadne leki niebezpieczne i toksyczne nie są stosowane w immunomodulacji. Ponadto normalizacja funkcjonalności układu odpornościowego zmniejsza ryzyko nie tylko infekcji Staphylococcus aureus, ale także szeregu innych chorób.
Przy użyciu naturalnych immuno stymulatory roślinne, które są niezawodne i skuteczne leki do procesu poprawy odporności organizmu, co eliminuje problemy z ponownym choroby gronkowcowego infekcji. Wcześniej leki te były stosowane w medycynie alternatywnej, ale obecnie leki ziołowe są stosowane w medycynie naukowej na całym świecie. Więc coraz naturalny odpornościowy wziął charakter vysokomasshtabny, leki otrzymywane z roślin Cordyceps, żeń-szeń, Eleutherococcus, Pantocrinum, Rostoropshi, Rhodiola rosea, Echinacea purpurea, Schisandra. Ponadto Chitosan ma bardzo aktywny efekt.
Autohemotherapy to proces przekazywania krwi pacjenta do samego pacjenta. Taka terapia polega na pobieraniu krwi z żyły u pacjenta z domięśniowym wstrzyknięciem tej krwi temu samemu pacjentowi. W wyniku tej procedury krew wstrzyknięta domięśniowo zostaje zniszczona. Tak więc, produkty rozpadu lub substancje biologicznie czynne uwalniane w tym samym czasie, zaczynają stymulować układ odpornościowy. Ta metoda leczenia jest stosowana w leczeniu przewlekłej postaci choroby.
Konsekwencje Staphylococcus aureus
Choroby wywołane przez Staphylococcus aureus staphylococcus są podzielone na dwa typy - infekcje i zatrucia.
W infekcjach czynnik wywołujący Staphylococcus aureus atakuje tkankę drobnoustroju, mnoży się iw większości przypadków niszczy je. Zdolność patogenu do wywoływania infekcji wynika z obecności w nim czynników wirulencji (są to substancje ułatwiające przeżycie i przyczyniające się do dalszej reprodukcji patogenu w mikroorganizmie).
Szczerze mówiąc, skutki Staphylococcus aureus są nieprzewidywalne. Ten rodzaj gronkowca może powodować, że różne choroby zamieniają się w formy przewlekłe w przyszłości. Częściej jest to wszelkiego rodzaju ropne formacje i zatrucie pokarmowe. Istnieją przypadki wyjątkowo ciężkich i zagrażających życiu chorób wywołanych przez Staphylococcus aureus.
Co to jest niebezpieczny Staphylococcus aureus?
Staphylococcus aureus wywołuje rozwój różnych chorób o różnym nasileniu, same choroby i ich konsekwencje są szczególnie niebezpieczne dla dzieci i osób starszych. Szybka diagnoza i właściwe leczenie pomoże uniknąć powikłań, a zapobieganie zapobiegnie nawrotom patologii.
Co to jest Staphylococcus aureus?
Staphylococcus aureus jest globularnym prokariontem, bakterią o bogatym żółtym kolorze, przypominającą kiść winogron, którą można dobrze zobaczyć na zdjęciach wykonanych pod mikroskopem.
Staphylococcus aureus jest dość uporczywą bakterią, toleruje brak wody, wysokie temperatury, nie umiera nawet natychmiast po ugotowaniu, nie wpływa na alkohol, nadtlenek wodoru, sól, ocet. Ale patogen można zniszczyć zwykłą jaskrawą zielenią.
Nie ma zgody wśród lekarzy na temat transportu gronkowca, wielu lekarzy uważa, że nie ma sensu go leczyć, jeśli nie ma objawów patologii. Wyjątkiem są kobiety w ciąży, matki oczekujące muszą przejść odpowiednie testy, w przypadku wykrycia patogennego drobnoustroju, konieczne będzie natychmiastowe leczenie.
U dzieci poniżej jednego roku w normie Staphylococcus aureus nie powinien znajdować się w ciele.
Czym są niebezpieczne bakterie?
Głównym zagrożeniem Staphylococcus aureus jest to, że bakteria szybko rozwija odporność na leki przeciwbakteryjne Najbardziej stabilne są te, które żyją w placówkach medycznych, nazywane są opornymi na metycylinę, ponieważ nie reagują na antybiotyki penicylinowe, cefalosporyny i amoksycylinę.
Jakie choroby może wywołać Staphylococcus aureus:
- Staphyloderma - ropne czyraki, trądzik, jęczmień, których nie da się ścisnąć, pojawiają się na skórze;
- zatrucie produktami przemiany materii gronkowca, procesy ropne w różnych narządach wewnętrznych;
- Staphylococcus pneumonia jest niebezpieczną patologią, w której przenikanie bakterii do płuc może doprowadzić do śmierci;
- Staphylococcal ból gardła, bez odpowiedniego leczenia rozwija się ropień, phlegmon;
- felon - zapalenie wałka w pobliżu paznokcia, gronkowiec penetruje rany, zadrapania;
- posocznica, śpiączka, śmierć;
- ropne zapalenie sutka - gronkowiec przenika ze skóry do gruczołu mlekowego.
W przypadku zmian gronkowcowych narządów wewnętrznych rozwija się zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, podwyższa się temperatura, pojawia się ból w dolnej części pleców lub podbrzuszu oraz osłabienie.
U kobiet, Staphylococcus aureus może powodować wstrząs toksyczny i septyczny podczas stosowania higienicznych tamponów podczas menstruacji.
Sposoby transmisji
Od wielu lat badam problemy jelitowe, w szczególności salmonellozę. To straszne, kiedy ludzie nie znają prawdziwej przyczyny swoich chorób. Okazuje się, że to wszystko w bakterii Helicobacter Pylori.
Bakterie te mogą żyć i rozmnażać się nie tylko w jelicie, ale także w żołądku. Wprowadzane w głąb ścian, larwy są przenoszone przez przepływ krwi w całym ciele, wchodząc do serca, wątroby, a nawet mózgu.
Dzisiaj porozmawiamy o naturalnym produkcie Notoxin, który okazał się niewiarygodnie skuteczny w leczeniu salmonellozy, a także uczestniczy w programie federalnym "Zdrowe państwo", dzięki któremu produkt można uzyskać BEZPŁATNIE, składając wniosek przed 27 listopada.
Główną drogą infekcji Staphylococcus aureus jest kontakt z domem, w powietrzu. Bakterie mogą dostać się do organizmu ludzkiego z jedzeniem, najczęściej żyją w pieczeniu z tłustym kremem, sałatkami z majonezem i kwaśną śmietaną. Infekcja może wystąpić w szpitalu podczas instalacji cewników, dożylnych manipulacji.
Przez długi czas gronkowce mogą się wcale nie manifestować, ale wraz ze spadkiem funkcji ochronnych organizmu zaczynają aktywnie namnażać się, co powoduje rozwój stanów patologicznych.
Przyczyny aktywacji gronkowców:
- stres, przepracowanie, chroniczna deprywacja snu:
- zmiany hormonalne w organizmie w okresie dojrzewania, podczas ciąży i menopauzy;
- siedzący tryb życia, szkodliwe nałogi;
- normalne przechłodzenie;
- niezrównoważone odżywianie, niedobór lub nadmiar witamin;
- częste choroby zakaźne i wirusowe;
- nieprzestrzeganie standardów higieny.
Dorośli mogą zarazić się Staphylococcus aureus podczas kontaktu seksualnego z nosicielem infekcji - bakterie poprzez błony śluzowe przenikają do narządów układu moczowo-płciowego, prowokują rozwój procesów zapalnych.
Infekcja noworodkowa
Staphylococcus aureus wchodzi do niemowlęcia przez mleko matki lub jeśli nie przestrzega się norm higienicznych, dziecko może ulec zakażeniu w macicy, a podczas przechodzenia przez kanał rodny, z powodu niedoskonałego układu odpornościowego, choroba ta jest bardzo niebezpieczna dla noworodków. zdjęcie. Najczęściej patologię rozpoznaje się u wcześniaków, po złożonej, długotrwałej pracy, w sztucznym ujędrnieniu.
Jak manifestuje się zakażenie gronkowcem u noworodków:
- katar, problemy z oddychaniem przez nos, kaszel;
- Zapalenie gardła - infekcja jest zlokalizowana w pobliżu rany pępowinowej, co prowadzi do pojawienia się ropnego wydzieliny, obrzęku;
- zaczerwienienie błon śluzowych oczu, nagromadzenie ropy;
- przeciwko infekcji Staphylococcus aureus może powodować zapalenie ucha, jelito grube, poważne choroby narządów moczowo-płciowych;
- z penetracją gronkowca w tkance mózgowej, zapalenie opon mózgowych, ropień rozwija się;
- zapalenie stawów i zapalenie szpiku - oznaka porażki tkanek kostnych, stawów;
- wodniste stolce, duże ilości śluzu w kale, utrata apetytu i ogólny stan psycho-emocjonalny dziecka.
Aby wyeliminować infekcję gronkowcem, tworzą bobki mleczne, krew i mocz, od dziecka pobierane są rozmazy z nosa i gardła do analizy. Wiele szpitali położniczych odmówiło przestrzegania pełnej sterylności, ponieważ nie tylko szkodliwe, ale także pożyteczne mikroorganizmy są zabijane podczas przetwarzania.
Jak leczyć dziecko z infekcją Staphylococcus aureus? Bakteriofagi i leki przeciwbakteryjne są głównie stosowane w leczeniu.
Skutki Staphylococcus aureus
Staphylococcus aureus to bakteria, która w odróżnieniu od wielu organizmów prokariotycznych ma złoty kolor, który jest czynnikiem wywołującym ropne patologiczne procesy w ludzkim ciele.
Dzieci są najbardziej podatne na zakażenie Staphylococcus aureus, więc dzisiaj porozmawiamy o przyczynach chorób pojawiających się w wyniku infekcji, objawów i skutków Staphylococcus aureus na dzieci.
Treść artykułu:
Przyczyny choroby, w jaki sposób jest przenoszona?
- Staphylococcus aureus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki, jak również przez żywność (skażone mięso, jaja, produkty mleczne, ciasta, ciastka kremowe) lub artykuły gospodarstwa domowego.
- Staphylococcus aureus może przenikać do organizmu dziecka również poprzez mikrourazy skóry lub błon śluzowych dróg oddechowych.
W większości przypadków zakażenie Staphylococcus aureus występuje w placówkach medycznych.
Brak równowagi mikroflory jelitowej, osłabiony układ odpornościowy i autoinfekcja są głównymi przyczynami infekcji Staphylococcus aureus. Wcześniaki i dzieci z obniżoną odpornością są najbardziej narażone na infekcje.
Podczas porodu, poprzez rany lub zadrapania, a także poprzez mleko matki, matka może zarazić dziecko. Jeśli bakterie dostaną się do ciała matki przez pęknięcia w sutkach, może to prowadzić do ropnego zapalenia sutka.
Wideo:
Staphylococcus aureus u dzieci, jeśli nie są leczone w czasie, może powodować choroby, takie jak zapalenie kości i szpiku, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, wstrząs toksyczno-toksyczny, sepsa, zapalenie wsierdzia itp.
Stopnie u dzieci - czym jest przewóz Staphylococcus aureus?
Istnieją dwa etapy zakażenia Staphylococcus aureus u dzieci.
- Na wczesnym etapie, gdy minęło kilka godzin od zakażenia, choroba charakteryzuje się letargiem, biegunką, wysoką gorączką, wymiotami i brakiem apetytu.
- Późna postać choroby nie pojawia się natychmiast, ale po 3-5 dniach. W tym przypadku objawy Staphylococcus aureus u dzieci są zmianami skórnymi (opuchnięcia, rany ropne), zakażeniem narządów wewnętrznych i krwi.
Często widoczne objawy choroby są interpretowane w różnych formach. Mogą manifestować się jako wysypka z kropkami lub wrzody, pojedyncze krosty lub równomiernie pokrywają skórę. Dlatego te objawy często mylone są z pieluszkowym zapaleniem skóry i nie przywiązują wagi do infekcji.
Czasami choroba przebiega bezobjawowo i można ją wykryć jedynie w badaniach laboratoryjnych. W tym przypadku patogen chorób zakaźnych pozostaje w ciele dziecka i jest okresowo uwalniany do środowiska. Ta manifestacja choroby nazywa się transportem Staphylococcus aureus, a ten powóz nie jest leczony żadnymi antybiotykami.
Jeśli nie ma widocznych objawów Staphylococcus aureus i dziecko nie wykazuje niepokoju, leczenie zostaje odłożone, a rodzice ściśle angażują się w wzmocnienie odporności dziecka.
Sytuacja jest znacznie poważniejsza w przypadku aktywnej manifestacji choroby. Przy najmniejszym podejrzeniu choroby istnieje pilna potrzeba skontaktowania się ze szpitalem. Matka i dziecko są hospitalizowani, czemu towarzyszy leczenie.
Tylko przy ścisłym spełnieniu wszystkich zaleceń lekarzy można pozbyć się infekcji i uniknąć nawrotu choroby!
Objawy. W jaki sposób przeprowadzana jest analiza?
Istnieje wiele oznak manifestacji Staphylococcus aureus u noworodków i dzieci w wieku przedszkolnym. Są to:
- Choroba Rittera (zespół skóry oparzeniowej). W takim przypadku na skórze pojawia się wysypka lub łatka stanu zapalnego skóry z wyraźnymi granicami.
- Staphylococcus pneumonia. Zapalenie płuc wywołane zakażeniem gronkowcem jest znacznie cięższe niż w innych przypadkach. Występuje ostra duszność, wyraźne zatrucie, obecny jest ból w klatce piersiowej.
- Phlegmon i ropnie. Głębokie zmiany tkanki podskórnej, następnie ropne zespolenie. Ropień ma ropę w postaci kapsułki, która zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się tego procesu. Phlegmon jest bardziej poważną formą, ponieważ ropny proces zapalny dalej rozszerza się w tkankach.
- Pioderma - porażka skóry w obszarze włosów na powierzchni skóry. Pojawienie się ropnia w obszarze wzrostu włosów, gdy ropień tworzy się wokół włosów (zapalenie mieszków włosowych) wskazuje na powierzchowne uszkodzenie. Przy bardziej poważnych zmianach skórnych rozwija się nie tylko stan zapalny mieszków włosowych, ale także otaczających tkanek (martwica), a także zapalenie całej grupy torebek włosowych (karbunkuł).
- Ropień mózgu lub ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych może rozwinąć się z powodu pojawienia się karbunkułów i czyraków na twarzy, ponieważ krążenie krwi na twarzy jest specyficzne i gronkowiec może dostać się do mózgu.
- Osteomyelitis. W 95% przypadków ropne zapalenie szpiku kostnego powstaje w wyniku zakażenia staph.
- Sepsis występuje wtedy, gdy przez organizm przenosi się ogromna liczba bakterii gronkowcowych poprzez krew, gdzie występują późniejsze wtórne ogniska zakażenia, które objawiają się w narządach wewnętrznych.
- Zapalenie wsierdzia jest chorobą serca, w 60% przypadków kończących się śmiercią. Występuje w wyniku uszkodzenia groniastego wewnętrznej wyściółki i zastawek serca.
- Toksyczny szok Duża liczba agresywnych toksyn uwięzionych we krwi powoduje gorączkę, natychmiastowy spadek ciśnienia krwi, bóle głowy, wymioty, ból w jamie brzusznej, zaburzenia świadomości. W zatruciu pokarmowym choroba objawia się 2-6 godzin po posiłku.
Aby zidentyfikować czynnik powodujący chorobę, należy przejść test krwi i / lub płynu biologicznego z ran do Staphylococcus aureus. Po przeprowadzeniu badań w laboratoriach i testach na podatność na antybiotyki, lekarz przepisuje antybiotyki, które mogą zabić gronkowce.
Jakie są konsekwencje i jak niebezpieczne?
Zakażenie gronkowcem może zarazić każdy organ. Konsekwencje Staphylococcus aureus są nieprzewidywalne, ponieważ Jest to ten rodzaj gronkowca, który jest zdolny do wywoływania chorób, które w przyszłości, jeśli nie są leczone w czasie, mogą stać się przewlekłe.
Według statystyk, już trzeciego dnia u 99% noworodków, bakteria gronkowca jest obecna zarówno w ciele dziecka, jak i na powierzchni skóry. Dzięki silnej odporności ta bakteria koegzystuje pokojowo z resztą bakterii.
- Staphylococcus najczęściej atakuje nosogardziel, mózg, skórę, jelita i płuca.
- Staphylococcus aureus jest niebezpieczny pod tym względem, że późne leczenie zaawansowanej choroby może być śmiertelne.
- W przypadku zatrucia pokarmowego i powierzchownych objawów na skórze, musisz wywołać alarm i skontaktować się z wykwalifikowanymi specjalistami, a nie czekać na infekcję gronkową, aby zainfekować narządy wewnętrzne i uzyskać postać septyczną, tj. - zatrucie krwi.
Aby jak najlepiej chronić noworodka przed zakażeniem Staphylococcus aureus:
- Utrzymać odporność dziecka;
- Przestrzegaj zasad higieny osobistej;
- Utrzymuj butelki, smoczki, łyżki, inne przybory do karmienia, zabawki i artykuły gospodarstwa domowego w czystości.
Staphylococcus. Staphylococcus znaleziono w nosie, gardle, gardle, na skórze, co robić? Staphylococcus aureus u niemowląt. Jak rozpoznać i leczyć infekcję?
Strona zawiera podstawowe informacje. Odpowiednie rozpoznanie i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumienia lekarza.
Staphylococcus jest nieruchliwą kulistą formą mikroorganizmu, który może wywoływać u ludzi ropne zapalenia. Staphylococcus ma swoją nazwę ze względu na specyfikę wzrostu w postaci winogron (z greckiego, Staphyle, "winogrona" i kokkos - "ziarno"). Staphylococcus został po raz pierwszy wyizolowany przez francuskiego mikrobiologa Louisa Pasteura w 1880 roku.
W sumie istnieje ponad 20 rodzajów gronkowców. Większość z tych gatunków to normalni przedstawiciele ludzkiej mikroflory (siedliska mikroorganizmów) i mogą żyć na skórze lub błonach śluzowych bez powodowania chorób. Spośród wszystkich rodzajów gronkowców wyróżnia się jeden gatunek, który najczęściej prowadzi do różnych chorób, a mianowicie Staphylococcus aureus (Staphylococcus aureus). Staphylococcus aureus występuje zwykle na błonie śluzowej jamy nosowo-gardłowej, a rzadziej w pochwie. Czasami ten typ gronkowca żyje w przewodzie pokarmowym. Na skórze występuje najczęściej w pachach, a także na skórze pachwiny.
Konieczne jest rozróżnienie pojęcia gronkowca i infekcji gronkowcowej. Większość typów gronkowców nie powoduje żadnych chorób u osób z normalną odpornością. Pod zakażeniem gronkowcem należy rozumieć szereg chorób, które przejawiają się w postaci różnych objawów z ogniskami procesu ropnego zapalenia, a także stanu ogólnego zatrucia.
Interesujące fakty
- Staphylococcus można znaleźć nie tylko na błonach śluzowych i skórze człowieka, ale także w glebie i powietrzu.
- Zakażenie gronkowcem może prowadzić do sepsy (zakażenia krwi).
- Bezpretensjonalność warunków środowiskowych jest jedną z wyróżniających cech gronkowca.
- Staphylococcus może powodować ponad 100 rodzajów chorób.
- W niektórych przypadkach zakażenia szpitalne mogą być wywoływane przez gronkowce.
- Gronkowce są w stanie wytworzyć szereg toksyn, które mogą znacznie uszkodzić tkanki i narządy.
- Około jedna czwarta ludności świata to tymczasowi nosiciele Staphylococcus aureus, który jednak nie powoduje chorób.
Czym jest gronkowiec?
Staphylococcus to bakteria o regularnym kulistym lub sferycznym kształcie, której wielkość zmienia się od 0,5 do 1,5 mikrona. Staphylococcus odnosi się do Gram-dodatnich (w celu określenia rodzaju bakterii w mikrobiologii bardzo często uciekają się do metody Grama) ustalonych bakterii. Staphylococcus należy do rodziny Micrococcaceae, rodzaju Staphylococcus.
Staphylococcus nie są zbyt wymagające dla środowiska. Staphylococcus toleruje zarówno ciepło, jak i suszenie. Bakterie te umierają w temperaturze 70-80 ° C przez 20-30 minut, a w temperaturze 150 ° C prawie natychmiast. Staphylococcus wykazuje dużą odporność (odporność) na działanie czystego alkoholu (etanolu). Są w stanie wytrzymać długotrwałe narażenie na działanie środowiska o wysokiej zawartości chlorku sodu (w gruczołach potowych). Staphylococcus dobrze rosną w temperaturze 35 - 40ºС, ale może również rosnąć w zakresie temperatur od 6 do 46ºС. Optymalne pH (stopień kwasowości roztworu) dla wzrostu mieści się w zakresie 7,0-7,5. Staphylococcus są fakultatywnymi bakteriami beztlenowymi, które pozwalają im rosnąć w środowisku zawierającym tlen, a także w środowisku, w którym go nie ma.
Staphylococcus może być oportunistyczny i patogenny (patogenny) dla organizmu człowieka. Warunkowo chorobotwórcze mikroorganizmy są stałymi mieszkańcami błon śluzowych i skóry i mogą powodować choroby tylko w przypadku obniżonej odporności lub wchodząc do środowiska wewnętrznego (poprzez krew lub limfę) organizmu w dużych ilościach. Z kolei patogeny są pasożytami i powodują choroby u zdrowych ludzi.
Należy zauważyć, że w zależności od zdolności do wytwarzania koagulazy (enzymu, który jest zdolny do koagulacji ciekłej części krwi lub osocza), gronkowce dzieli się na bakterie koagulazo-pozytywne i koagulazo-ujemne. Spośród wszystkich gronkowców koagulazo-dodatnich jedynie Staphylococcus aureus wywołuje chorobę u ludzi, a wśród koagulazo-ujemnych wśród pacjentów są saprofityczne i naskórkowe gronkowce (S. saprophyticus, S. epidermidis).
Staphylococcus wyróżnia się dużą zmiennością, która jest związana z różnymi mutacjami i rekombinacją bakteryjnego materiału genetycznego. Ta właściwość może pomóc staphylococci stać się odpornym na antybiotyki. Patogenne gronkowce mogą dotykać prawie każdego organu i tkanki w ciele.
Stwierdzono ponad 50 antygenów gronkowców (antygeny są częścią mikroorganizmu, co w większości przypadków prowadzi do odpowiedzi immunologicznej), wiele z tych antygenów może powodować różne reakcje alergiczne. Niektóre z tych antygenów mogą uszkadzać czerwone krwinki (RBC), skórę i nerki, które mogą powodować chorobę autoimmunologiczną (układ odpornościowy atakuje własne tkanki organizmu).
W gronkowcach rozróżnia się następujące czynniki patogenetyczne:
- składniki ściany komórkowej;
- kapsułka;
- toksyny;
- enzymy;
- adhezyny
Elementy ściany komórkowej
Składniki ściany komórkowej przyczyniają się do rozwoju procesu zapalnego w organizmie. Składniki te prowadzą do zwiększonej produkcji interleukiny-1 (substancji biologicznie czynnej biorącej udział w odpowiedzi zapalnej). Ponadto, składniki ściany komórkowej patogennych gronkowców są zdolne do aktywowania układu dopełniacza (złożonego kompleksu białkowego, który bierze udział w odpowiedzi immunologicznej i neutralizuje obce substancje) i mają silne właściwości chemoatryczne dla niektórych białych krwinek (obserwowany jest ukierunkowany ruch neutrofilów w kierunku mikroorganizmu).
Wyróżnia się następujące składniki ściany komórkowej Staphylococcus, które mają patogeniczność:
- Kwasy teichoiczne mogą aktywować układ dopełniacza wzdłuż alternatywnej ścieżki (ten mechanizm aktywacji układu dopełniacza nie wymaga tworzenia kompleksów immunologicznych). Kwasy teichojowe ułatwiają proces przyłączania gronkowców do powierzchni komórek nabłonkowych (komórek skóry i błon śluzowych). Ponadto, kwasy teichoiczne prowadzą do miejscowego wzrostu układu krzepnięcia i układu kinin-kalikreina (układu biorącego udział w odpowiedzi zapalnej, kontroli ciśnienia krwi, a także w występowaniu bólu). To kwasy teichoiczne są zdolne do zmniejszania i blokowania zdolności absorpcyjnej fagocytów (komórek neutralizujących obce substancje poprzez ich wchłanianie). Stwierdzono, że u dzieci z zapaleniem wsierdzia w 100% przypadków wykrywa się przeciwciała (specyficzne substancje, które rozpoznają, wiążą i neutralizują obce substancje) do kwasów teichoesowych.
- Białko A. Belok A lub aglutynogen A może wykazywać właściwości superantygenu (superantygen jest w stanie tłumić odpowiedź immunologiczną i prowadzić do systemowego uszkodzenia tkanki), co prowadzi do różnych reakcji miejscowych i układowych. Udowodniono, że to białko A wywołuje wstrząs anafilaktyczny (reakcja alergiczna typu bezpośredniego, który stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia), tłumienie fagocytów, a także prowadzi do wystąpienia lokalnej reakcji anafilaktycznej (zjawiska Arthusa). Niektórzy naukowcy sugerują, że białko A jest również zaangażowane w proces przyłączania (adhezji) bakterii do błon śluzowych ciała.
Kapsułka
Toksyny
Toksyny są odpadowymi produktami bakterii, które mają właściwości antygenowe. Mówiąc najprościej, toksyny są toksycznymi substancjami, które mogą wpływać na tkanki ciała. Staphylococcus ma 5 grup toksyn, które mogą powodować różne zmiany patologiczne.
Wyróżnia się następujące rodzaje toksyn:
- Bakterie uszkadzające błony lub gronkowce. W sumie istnieją cztery rodzaje toksyn antygenowych. Warto zauważyć, że gronkowiec jest w stanie jednocześnie wytwarzać kilka rodzajów toksyn. Te toksyny uszkadzające błony wykazują aktywność hemolityczną (zdolność niszczenia krwinek czerwonych).
β-toksynę lub sfingomielinazę wykrywa się u około jednej czwartej wszystkich patogennych gronkowców. Toksyna beta może powodować zniszczenie krwinek czerwonych (czerwonych ciałek krwi), a także prowadzić do proliferacji fibroblastów (migracja fibroblastów w ognisku zapalnym). Najbardziej aktywna ta toksyna staje się w niskiej temperaturze.
Toksyna γ jest dwuskładnikową hemolizyną, która wykazuje umiarkowaną aktywność. Warto zauważyć, że w krwiobiegu znajdują się substancje blokujące działanie toksyny γ (cząsteczki zawierające siarkę są w stanie zahamować jeden ze składników toksyny γ).
δ-toksyna jest związkiem o niskiej masie cząsteczkowej o właściwościach detergentowych. Wpływ toksyny δ w komórce prowadzi do zaburzenia integralności komórki za pomocą różnych mechanizmów (głównie naruszenie związku między lipidami błony komórkowej).
- Toksyny złuszczające. W sumie wyróżnia się 2 rodzaje toksyn złuszczających - złuszczający A i złuszczający B. Toksyny złuszczające są wykrywane w 2 do 5% przypadków. Złuszczacze są w stanie zniszczyć wiązania międzykomórkowe w jednej z warstw skóry (warstwa ziarnista naskórka), a także doprowadzić do oderwania warstwy rogowej naskórka (najbardziej powierzchownej warstwy skóry). Te toksyny mogą działać lokalnie i systemowo. W tym drugim przypadku może to prowadzić do zespołu oparzonej skóry (pojawienie się stref zaczerwienienia na ciele, a także dużych pęcherzy). Warto zauważyć, że złuszczacze są zdolne do wiązania kilku cząsteczek naraz, które biorą udział w odpowiedzi immunologicznej (toksyny złuszczające wykazują właściwości superantygenów).
- Toksyczny zespół wstrząsu toksycznego (dawniej nazywany enterotoksyną F) jest toksyną, która powoduje rozwój zespołu wstrząsu toksycznego. Zespół wstrząsu toksycznego rozumie się jako ostro występujące uszkodzenie narządów wielonarządowych (kilka narządów dotyczy jednocześnie) z gorączką, nudnościami, wymiotami, nieprawidłowym stolcem (biegunka), wysypką skórną. Warto zauważyć, że toksyna zespołu wstrząsu toksycznego jest w stanie wyprodukować w rzadkich przypadkach tylko Staphylococcus aureus.
- Leukocydyna lub toksyna Panton-Valentine jest zdolna do atakowania niektórych białych krwinek (neutrofili i makrofagów). Wpływ leukocydyny na komórkę prowadzi do zaburzenia równowagi wody i elektrolitów, co zwiększa stężenie cyklicznego monofosforanu adenozyny (cAMP) w komórce. Naruszenia te leżą u podstaw mechanizmu występowania biegunki gronkowcowej w zatruciu pokarmowym produktami zakażonymi Staphylococcus aureus.
- Enterotoksyny. W sumie istnieje 6 klas enterotoksyn - A, B, C1, C2, D i E. Enterotoksyny są toksynami infekującymi ludzkie komórki jelitowe. Enterotoksyny są białkami o niskiej masie cząsteczkowej (białkami), które dobrze tolerują podwyższone temperatury. Należy zauważyć, że to właśnie enterotoksyny prowadzą do zatrucia pokarmowego przez rodzaj zatrucia. W większości przypadków te zatrucia mogą wywoływać enterotoksyny A i D. Działanie któregokolwiek z enterotoksyn na ciele przejawia się w postaci nudności, wymiotów, bólu w górnej części brzucha, biegunki, gorączki i skurczu mięśni. Zaburzenia te spowodowane są superantygenicznymi właściwościami enterotoksyn. W tym przypadku występuje nadmierna synteza interleukiny-2, która prowadzi do tego odurzenia organizmu. Enterotoksyny mogą prowadzić do zwiększenia napięcia mięśni gładkich jelit i zwiększenia motoryki (skurcz jelita w celu promowania pokarmu) przewodu pokarmowego.
Enzymy
Enzymy gronkowcowe mają zróżnicowany efekt. Również enzymy wytwarzające gronkowce są nazywane czynnikami "agresji i ochrony". Należy zauważyć, że nie wszystkie enzymy są czynnikami patogenności.
Wyróżnia się następujące enzymy gronkowcowe:
- Katalaza jest enzymem, który może niszczyć nadtlenek wodoru. Nadtlenek wodoru jest w stanie uwolnić rodnik tlenowy i utlenić ścianę komórkową mikroorganizmu, prowadząc do jego zniszczenia (lizy).
- β-laktamazy są w stanie skutecznie walczyć i neutralizować antybiotyki β-laktamowe (grupa antybiotyków połączonych obecnością pierścienia β-laktamowego). Warto zauważyć, że β-laktamaza jest bardzo często spotykana wśród patogennej populacji gronkowców. Niektóre szczepy gronkowców wykazują zwiększoną oporność na metycylinę (antybiotyk) i inne leki stosowane w chemioterapii.
- Lipaza jest enzymem, który ułatwia przywieranie i penetrację bakterii w organizmie człowieka. Lipaza jest zdolna do niszczenia frakcji tłuszczu i, w niektórych przypadkach, penetracji sebum do mieszków włosowych (lokalizacja korzenia włosa) i gruczołów łojowych.
- Hialuronidaza ma zdolność zwiększania przepuszczalności tkanek, co przyczynia się do dalszego rozprzestrzeniania się gronkowców w ciele. Działanie hialuronidazy ma na celu podział złożonych węglowodanów (mukopolisacharydów), które są częścią międzykomórkowej substancji tkanki łącznej, a także znajdują się w kościach, w ciele szklistym i rogówce oka.
- DNAaza jest enzymem, który rozbija dwuniciową cząsteczkę DNA (kwas dezoksyrybonukleinowy) na fragmenty. Podczas działania DNA-aza komórka traci swój materiał genetyczny i zdolność syntezy enzymów dla własnych potrzeb.
- Fibrinolizyna lub plazmina. Fibrinolizin jest enzymem gronkowca zdolnego do rozpuszczania włókien fibrynowych. W niektórych przypadkach skrzepy pełnią funkcję ochronną i nie pozwalają bakteriom wchodzić do innych tkanek.
- Stafylokinaza jest enzymem, który przekształca plazminogen w plazminę (po ekspozycji na stafylokinazę, proenzym plazminogenu przechodzi do postaci aktywnej - plazmina). Plazmin bardzo skutecznie rozkłada duże skrzepy krwi, które stanowią przeszkodę dla dalszego rozwoju gronkowców.
- Fosfataza jest enzymem, który przyspiesza rozkład estrów kwasu fosforowego. Fosfataza kwasu gronkowcowego jest zwykle odpowiedzialna za zjadliwość bakterii. Enzym ten może znajdować się na zewnętrznej błonie, a miejsce lokalizacji fosfatazy zależy od kwasowości pożywki.
- Białkozy Staphylococcus są zdolne do rozszczepiania białek na aminokwasy (denaturacja białka). Proteinaza ma zdolność do dezaktywacji niektórych przeciwciał poprzez hamowanie odpowiedzi immunologicznej organizmu.
- Lecytynaza jest enzymem pozakomórkowym, który rozkłada lecytynę (substancję tłuszczopodobną tworzącą ścianę komórkową) w prostsze składniki (fosfocholinę i diglicerydy).
- Koagulaza lub koagulaza w osoczu. Koagulaza jest głównym czynnikiem patogenezy gronkowca. Coagulase może powodować krzepnięcie osocza krwi. Ten enzym może tworzyć substancję podobną do trombiny, która oddziałuje z protrombiną i otacza bakterię w warstwie fibryny. Powstały film fibrynowy ma znaczną oporność i służy jako dodatkowa kapsułka dla gronkowca.