Jedną z najczęstszych bakterii na świecie są paciorkowce. Proces bakteryjny i zakaźny w gardle i gardle dziecka może powodować takie choroby, jak zapalenie migdałków, zapalenie ozębnej, ropne zapalenie migdałków, gronkowce, szkarlatynę, zapalenie płuc, jeśli skóra jest uszkodzona, pyogenne paciorkowce u noworodków wywołują streptodermię, a także różyczki.
Nie ropne szczepy bakterii w gardle i moczu stają się patogenami reumatyzmu, zapaleniem opon mózgowych, na tym tle występuje obustronne zapalenie płuc.
Streptococcus, podobnie jak gronkowiec, powoduje szczególne zagrożenie dla dziecka, co polega na tym, że w przypadku braku leczenia w 90% przypadków pojawiają się poważne komplikacje, takie jak ropnie, zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie nerek (gdy bakterie znajdują się w moczu dzieci), problemy z sercem i stawami, zapalenie płuc, ropne uszkodzenie tkanek, a także ich martwica. Wyleczenie tych chorób w formach biegowych jest niezwykle trudne. Streptococcus w gardle może rozprzestrzeniać się na inne obszary, na przykład wywołując zapalenie płuc lub zapalenie zatok u dzieci w gardle i nosie.
Streptococcus and staphylococcus - co jest między nimi wspólnego, jakie różnice, objawy i jakie leczenie jest potrzebne? Co to jest niebezpieczny wirus znaleziony w moczu dzieci? Dr Komarowski odpowiada na wszystkie te pytania w swoich programach.
Odmiany
U dzieci istnieje kilka odmian bakterii, a także ich szczepy. W zależności od gatunku bakterie są w stanie wydzielić osobną grupę chorób narządu w mikroflorze, z których najczęściej zamieszkują. Znany dziecięcy pediatra Komarowski w swoim programie wyjaśnia przyczyny i objawy rozwoju choroby w gardle, nosie, moczu. Komarwski mówi o tym, czym są pyogenne paciorkowce i gronkowce, jakie są objawy i jaki rodzaj leczenia.
Zatem paciorkowce w jamie ustnej i wytwarzające polisacharydy krtani powodują próchnicę i infekcje pneumokokowe związane z rodzajem paciorkowców, gdy pomnożone w gardle u dziecka, powodują zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych.
Najniebezpieczniejsze są paciorkowce beta-hemolizujące z grupy A, które namnażają się w moczu, co u dziecka powoduje szereg groźnych chorób z poważnymi konsekwencjami, jeśli nie zostaną one rozpoczęte w odpowiednim czasie. Bakterie w moczu powodują powikłania nerek i układu moczowego.
W mikroflorze błony śluzowej jamy ustnej, moczu lub jelit nie może znajdować się hemolityczny lub zielony paciorkowiec, ale po wejściu do krwi jest on osadzany na zastawkach serca, powodując zakłócenia w jego pracy. Właśnie na tym fakcie Komarovsky zwraca szczególną uwagę. Aby wyleczyć infekcję, jak staphylococcus muszą być na czas.
Jak przebiega infekcja?
Zakażenie paciorkowcami występuje w postaci kropli kontaktowych lub unoszących się w powietrzu. Ponieważ bakteria (podobnie jak gronkowiec) jest dobrze zachowana w środowisku zewnętrznym, rzeczy osobiste pacjenta mogą być źródłem infekcji. W zespole dziecięcym występują częste choroby, takie jak ostre zapalenie migdałków i zapalenie płuc, którego przyczyną są gronkowce i paciorkowce w gardle i nosie, przenoszone przez kichanie i kaszel wśród dzieci.
Objawy
Jak rozpoznać obecność infekcji w gardle zostało wyjaśnione przez dr Komarovsky'ego w jego programie. Według niego, w bólu gardła i gardła u dzieci w 30% przypadków paciorkowiec jest winny, w pozostałych 70% jest wirusem. Leczenie choroby w tych dwóch przypadkach u dzieci jest absolutnie przeciwne, mówi Komarovsky, ponieważ nie ma naprawdę skutecznego lekarstwa na wirusy, ale paciorkowiec jest bakterią, którą można leczyć antybiotykami.
Zanim jednak zastosuje się antybiotyk, należy sprawdzić, czy paciorkowiec u dziecka rzeczywiście wywoływał ból gardła lub gardła. Komarovsky mówi, że objawy, a raczej ich brak, to nieżyt nosa. Tak więc, jeśli masz smark, dziecko ma zdiagnozowany wirus, jeśli dziecko ma suchy nos i ból gardła - istnieją powody do niepokoju. Wszystko to szczegółowo wyjaśnia Komarovsky'ego. Potwierdzeniem może być obecność paciorkowca lub Staphylococcus aureus w wymazie z gardła u dziecka lub jego moczu.
Ponadto, jak mówi Komarovsky, wraz z rozwojem infekcji paciorkowcami w gardle i gardle objawy u dzieci są następujące:
- Ostry ból gardła;
- Ostry wzrost temperatury do 38,5 - 39 stopni;
- Objawy gorączki, naprzemienne dreszcze;
- Migdałki są w stanie zapalnym, czasem pojawiają się na nich szarawe kwiaty lub ropne pęcherzyki;
- Powiększone submaribularne węzły chłonne na szyi.
Podczas testów paciorkowiec, podobnie jak gronkowiec, znajduje się w moczu i krwi dziecka.
Leczenie
Zakażenie w gardle, zgodnie z dr Komarovsky, wymaga leczenia antybiotykami. W przeciwieństwie do gronkowców, które przez wiele lat uzyskały odporność na antybiotyki pierwszej generacji, paciorkowce są łatwo uleczalne przez penicylinę i grupę leków z grupy cefalosporyn. Ponadto, jeśli gronkowiec jest leczony tylko antybiotykami, wówczas paciorkowce można leczyć pigułkami, które zabijają bakterie i infekcje. Jeśli twoje dziecko ma reakcje alergiczne, penicylinę można zastąpić erytromycyną. Takie leczenie będzie, jak mówi Komarowski, najszybszym i najskuteczniejszym.
Leczenie kuracją antybiotykową przez co najmniej 10 dni, ponieważ prawie niemożliwe jest leczenie w krótszym czasie, a nawet w przypadku braku objawów, konieczne jest ukończenie kuracji w celu jej wyleczenia.
Szczególną uwagę należy zwrócić na opiekę nad pacjentem, w tym:
- Reszta łóżka;
- Obfity ciepły napój, który usuwa toksyny z organizmu, możesz dać dziecku wywary z bioder, herbata z malinami ma naturalny działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe;
- Dieta z wyjątkiem pokarmów stałych, kwaśnych lub pikantnych drażniących gardło. Może to być puree puree, gotowana owsianka, a także mleko, w którym gronkowce i paciorkowce nie rozmnażają się;
- Stosowanie leków objawowych w celu obniżenia temperatury - ibuprofen, maść lub aerozole z miejscowymi środkami przeciwbólowymi w celu wyeliminowania ostrego bólu;
- Płukanie antyseptyczne lub wywar z ziół o słabym działaniu przeciwdrobnoustrojowym.
Stosowanie środków ludowych w walce ze streptokokami może mieć formę procedur uzupełniających, takich jak płukanie gardła lub wzmacnianie układu odpornościowego.
Komarovsky ostrzega również, że wybór leków nie powinien opierać się na ich wiedzy na temat sposobu leczenia paciorkowców w gardle, dlatego lekarz powinien je przepisać, ponieważ jeśli leczenie jest nieskuteczne, choroba może się pogorszyć lub spowodować różne komplikacje z dodatkiem bakteryjnego zapalenia oskrzeli lub zapalenia opon mózgowych.
Zapobieganie
Bakteria rozwija się pod nieobecność oporności organizmu, to znaczy ze słabą odpornością. Dzieci ze złym stanem zdrowia powinny szczególnie uważać na odwiedzanie grup dziecięcych lub miejsc o dużej koncentracji ludzi. Jeśli na skórze pojawią się rany, otarcia lub pieluszkowe, obszar powinien być traktowany nadtlenkiem wodoru aż do całkowitego wygojenia. Szczególną uwagę należy zwrócić na opiekę nad pępowiną u noworodka, leczoną kilkakrotnie w ciągu dnia. Zakażenie w moczu jest wykrywane przez laboratorium, a do wyleczenia należy przejść kurację lekową.
Istnieje również szczepionka, która chroni przed 23 typami paciorkowców, które mają nazwę Pneumo-23. Szczepienia przeprowadza się na prośbę rodziców dzieci w wieku od 2 lat cierpiących na choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca i astma.
Przyczyny, objawy i leczenie zakażenia paciorkowcami u dziecka
Zakażenie paciorkowcami to grupa chorób, których czynnikiem sprawczym są paciorkowce. Te mikroorganizmy żyją u wszystkich ludzi w nosogardzieli, w przewodzie pokarmowym i na skórze. Zarówno dorośli, jak i dzieci są chorzy. Infekcja rozprzestrzenia się na całym świecie, a na świecie nie ma miejsc, w których ta choroba nie występowała.
Przyczyny infekcji Streptococcus
Streptococcus to globularny mikroorganizm, który żyje na ludzkim ciele. Ta chorobotwórcza bakteria występuje na powierzchni skóry, w drogach rodnych, w jamie ustnej i w całym przewodzie pokarmowym. Streptococci są przenoszone z osoby na osobę poprzez bezpośredni kontakt, powodując dużą liczbę różnych chorób.
Sposoby transmisji streptococcus:
- w powietrzu;
- kontakt i gospodarstwo domowe;
- przez uszkodzoną skórę.
Zakażenie paciorkowcami obejmuje wszystkie choroby wywołane przez paciorkowce. W tym przypadku reumatyzm, zapalenie kłębuszków nerkowych i infekcyjne zapalenie wsierdzia są zwykle rozpatrywane osobno, ponieważ są to powikłania pierwotnej infekcji gardła.
Patogeny są podzielone na trzy typy:
- paciorkowiec alfa hemolityczny (zielony) - powoduje niepełną hemolizę (niszczenie) czerwonych krwinek (czerwonych ciałek krwi);
- beta-hemolityczne paciorkowce - powoduje całkowitą hemolizę;
- nie-hemolityczne paciorkowce.
Każdy ze paciorkowców ma swoje specyficzne antygeny na ścianie komórkowej. W zależności od rodzaju antygenu każda grupa bakterii ma własny znak identyfikacyjny (A, B, C... do U). W praktyce medycznej najważniejsze są następujące paciorkowce:
- Streptococcus pyogenes (grupa paciorkowców beta-hemolitycznych A) - wywołuje szkarlatynę, ból gardła, róży, reumatyzm;
- Streptococcus pneumoniae wywołuje zapalenie płuc u dorosłych i dzieci.
Objawy zakażenia paciorkowcami
Objawy choroby zależą od lokalizacji paciorkowców. Choroby wywołane przez ten drobnoustrój obejmują:
- różyczka;
- ropień;
- szkarlatyna;
- ból gardła;
- zapalenie gardła;
- reumatyzm;
- kłębuszkowe zapalenie nerek;
- zapalenie płuc;
- zapalenie oskrzeli;
- zapalenie opon mózgowych;
- zapalenie wsierdzia;
- sepsa.
Erysipelas
Objawy zakażenia paciorkowcami różańcem są dość łatwe do rozpoznania. Choroba zaczyna się gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury ciała do 39-40 ° C, pojawieniem się silnego bólu głowy i innych objawów zatrucia. Po upływie 6-12 godzin od wystąpienia choroby na skórze pojawia się zaczerwienienie (rumień). Miejsce jest ostro ograniczone do zdrowej skóry i ma kształt płomieni lub mapy geograficznej. Skóra w miejscu urazu jest opuchnięta, napięta i gorąca w dotyku.
Jeśli pojawią się plamy na skórze, natychmiast skonsultuj się z lekarzem!
W niektórych przypadkach pojawiają się bąbelki na tle rumienia wypełnione klarownym płynem. Z biegiem czasu znikają, a na ich miejsce mogą tworzyć się erozje i owrzodzenia. Ta postać choroby występuje częściej u osób dorosłych. U dziecka forma pęcherzowa występuje z bardzo ograniczoną odpornością.
Infekcja paciorkowca na skórze utrzymuje się przez 5-15 dni. Po ustąpieniu wszystkich objawów możliwe jest rozwinięcie się limfostazy (zaburzenie odpływu limfy). Limfostaza ostatecznie prowadzi do słoniowatych (zwiększenie rozmiaru kończyn). Przyczyną tego stanu jest ten sam paciorkowiec, który raz przeniknął przez uszkodzoną skórę.
Strep gardła i zapalenie gardła
Choroba występuje najczęściej u dzieci. Wraz z porażką paciorkowców temperatura ciała dziecka rośnie, pojawiają się dreszcze i bóle głowy. Widziany z gardła, można zobaczyć spuchnięte i zaczerwienione migdałki. Trzeciego dnia choroby na migdałkach tworzy się żółto-szara tablica, którą można łatwo usunąć za pomocą szpatułki. W przypadku bólu gardła dziecko zawsze zwiększa węzły chłonne szyjki macicy, a także rozwija infekcję gardła wywołaną streptokokami.
Nie leczyć się samodzielnie podczas rozwoju dławicy piersiowej!
Streptococcal faryngitis charakteryzuje się bólem w gardle, pogarszanym przez połykanie. Pojawiają się objawy zatrucia, pojawiają się dreszcze, temperatura ciała wzrasta. Dziecko w wieku poniżej trzech lat ze wzrostem temperatury często ma pojedyncze wymioty.
Jeśli podejrzewasz uszkodzenie paciorkowca, nie zwlekaj z wizytą u lekarza. Rozpoznanie i leczenie należy przeprowadzić tak szybko, jak to możliwe. Zakażenie gardła przez gardło jest niebezpieczne, ponieważ może ono w każdej chwili uszkodzić serce, nerki i stawy. Infekcyjne zapalenie wsierdzia, zapalenie kłębuszków nerkowych i reumatyzm to najstraszniejsze powikłania infekcji paciorkowcami.
Szkarłatna gorączka
Przyczyną tej choroby jest także porażka paciorkowców. Dzieci w wieku przedszkolnym chorują głównie. Choroba zaczyna się od wzrostu temperatury ciała do 38-39 ° C. 24-72 godziny po wystąpieniu gorączki dziecko ma niewielką wysypkę na skórze. Wysypka jest zlokalizowana na policzkach, bocznych powierzchniach ciała i w pachwinie. Nie ma wpływu na obszar trójkąta nosowo-wargowego z szkarlatyną. Język dziecka staje się jaskrawoczerwony w 2-3 dniu choroby. Rozpoznanie choroby opiera się na typowych objawach zakażenia. Jeśli to konieczne, przeprowadzaj badania laboratoryjne.
Zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli
Infekcja paciorkowcami może wpływać nie tylko na górne drogi oddechowe. U dzieci i osób dorosłych z osłabieniem mikroorganizmy często schodzą do oskrzeli i płuc, powodując rozwój zapalenia. W przypadku tych chorób wzrasta temperatura ciała, pojawia się silny kaszel. Paciorkowcowe zapalenie płuc jest szczególnie niebezpieczne u noworodków, u których układy odpornościowe dopiero zaczynają się formować. W tym przypadku zakażenie pneumokokowe może prowadzić do rozwoju sepsy, a nawet śmierci dziecka.
Rozpoznanie infekcji paciorkowcami
Diagnostyka laboratoryjna choroby rozpoczyna się od zebrania materiału do sadzenia na pożywkach. Może to być skrobanie krwi, moczu, jamy nosowo-gardłowej i gardła, wydzielanie z dróg rodnych. Po zebraniu materiału w laboratorium przeprowadzono analizę w celu ustalenia przyczyny choroby. Ponadto diagnoza infekcji obejmuje określenie wrażliwości zidentyfikowanych mikroorganizmów na określone grupy antybiotyków.
Analiza badania jest podejmowana ściśle przed rozpoczęciem antybiotykoterapii. Aby uzyskać wynik, musisz odczekać od 3 do 5 dni. W niektórych przypadkach analizę można wykonać szybciej przy użyciu specjalnych systemów testowych. Niestety, taka diagnoza nie zawsze daje wiarygodne wyniki, dlatego eksperci preferują sprawdzone i niezawodne metody (wysiew bakteriologiczny). Ekspresję ekspresyjną stosuje się wyłącznie do identyfikacji paciorkowców grupy A.
Leczenie infekcji paciorkowcami
Po wykryciu przyczyn patologicznego procesu w jamie ustnej lub na skórze, lekarze zaczynają opracowywać schemat leczenia. Po otrzymaniu analizy i interpretacji jej wyników zalecana jest terapia antybakteryjna. Leczenie infekcji paciorkowcami nigdy nie jest kompletne bez antybiotyków - ryzyko rozprzestrzenienia się patogenu na narządy wewnętrzne jest zbyt wysokie. Zapalenie kłębuszków nerkowych, reumatyzm i inne poważne powikłania dławicy rozwijają się pod nieobecność terminowej terapii antybiotykowej.
Penicyliny lub cefalosporyny są stosowane w leczeniu zakażeń paciorkowcami. Preparaty z tych grup skutecznie radzą sobie z chorobą, pozostawiając paciorkowcom żadnej szansy. Niestety, dość często w trakcie terapii wykrywane są oporności drobnoustrojów na wybrane antybiotyki. Również nie wykluczono reakcji alergicznej na leki. W takich przypadkach antybiotyki są przypisane do grupy makrolidów lub linkozamidów.
Nie przerywaj antybiotykoterapii przed upływem terminu zadeklarowanego przez lekarza!
W niektórych przypadkach antybiotyki są przepisywane przed uzyskaniem wyników badania. W tym przypadku zastosowanie leków o szerokim spektrum działania, które mogą niszczyć najbardziej znane patogeny. Gdy analiza będzie gotowa, schemat leczenia może ulec zmianie w zależności od wyniku.
Infekcje paciorkowcowe nosogardzieli obejmują nie tylko układowe, ale także miejscowe stosowanie antybiotyków. W tym celu najczęściej przepisuje się "Bioparox", "Tonsilgon N" i inne czynniki wpływające na czynnik sprawczy. Czas trwania leczenia wynosi od 5 do 10 dni. Z reguły ta luka jest wystarczająca do wyeliminowania kaszlu, bólu gardła i innych objawów infekcji.
Leki przeciwgorączkowe są stosowane w celu obniżenia temperatury ciała. Może to być paracetamol lub ibuprofen - i oba skutecznie radzą sobie z objawami gorączki. Środki przeciwgorączkowe stosuje się w temperaturze 38 ° C i wyższej. Przy niższych wartościach termometru nie zaleca się ingerencji w ciało, zaburzając naturalne procesy regulacji termogenezy.
Dzieci z konwulsjami w przeszłości nie powinny czekać na wzrost temperatury powyżej 38 ° C.
Zapobieganie zakażeniom paciorkowcami
Infekcja streptokokowa przeraża nie tyle ciężkość choroby, ile jej powikłania. W ostatnim stuleciu, w wielu regionach kraju, podczas infekcji paciorkowcami zalecano terapię bikyliną. Bicylinę podawano raz po zakończeniu pełnego cyklu antybiotyków. Taki środek zapobiegałby rozwojowi powikłań po zakażeniu streptokokowym gardłem lub szkarlatyną.
W tej chwili przypadki reumatyzmu są dość rzadkie, więc odmówiły masowego użycia bitumininy. Lek ten jest wprowadzany tylko wtedy, gdy z jakiegoś powodu nie było możliwe przeprowadzenie pełnego cyklu antybiotykoterapii. Profilaktyka z użyciem dwucyliny jest również wskazana w ogniskach infekcji paciorkowcami w grupach dziecięcych.
Zapobieganie powikłaniom po dławicy piersiowej i szkarlatynie ma teraz inny schemat. Aby zapobiec rozwojowi reumatyzmu, zapalenia kłębuszków nerkowych i zapalenia wsierdzia, zaleca się przeprowadzenie pełnego cyklu antybiotykoterapii w przypadku zakażeń paciorkowcami. Czas trwania antybiotyków wynosi 10 dni. Narkotyki powinny być przyjmowane w określonym czasie. Przerwy w leczeniu są niedozwolone. Tylko takie zapobieganie może zniszczyć paciorkowce i uniemożliwić przedostanie się do narządów wewnętrznych.
Objawy i leczenie paciorkowców w nosie i gardle u dzieci, odsetek bakterii w wymazach, szczepienia profilaktyczne
Infekcje paciorkowcami są grupą chorób, które są powszechne w środowisku pediatrycznym i są spowodowane przez florę streptococcus różnych gatunków. Streptococcus jest gram-dodatnią bakterią beztlenową, która wywołuje choroby narządów wewnętrznych, osłabiając układ odpornościowy dziecka. W okresach zmniejszonej obrony organizmu infekcja paciorkowcami często powoduje choroby układu oddechowego.
Przyczyny infekcji Streptococcus
Streptococcus, wchodząc w ciało dziecka, zaczyna się szybko mnożyć, powodując infekcję paciorkowcami. Zdrowa osoba ma stan nośnika tej bakterii w bezpiecznych ilościach, ale ze zmniejszeniem odporności, prowokuje rozwój poważnych patologii.
Streptococcus w części ustnej gardła powoduje choroby, takie jak zapalenie migdałków, ból gardła, szkarlatynę i zapalenie gardła. Wielu rodziców próbuje określić rodzaj choroby swojego potomstwa na zdjęciu z Internetu, ale ten schemat zachowania jest zasadniczo błędny. Tylko specjalista będzie w stanie zdiagnozować specyficzny typ choroby wywołany przez paciorkowce - nie jest możliwa diagnostyka zdjęć.
Przyczyną zakażenia u dzieci są pierwotne zakażenia i słaba odporność. Noworodki z korzystnym środowiskiem do rozmnażania drobnoustrojów są bardziej podatne na uszkodzenia. Sposoby infekcji:
- w powietrzu;
- kontakt i gospodarstwo domowe;
- żywność;
- łożysko.
Odmiany i objawy patologii
Streptococci są podzielone na typy hemolityczne i niehemolityczne. Infekcja w nosie i gardle dziecka jest spowodowana tylko przez pierwszy typ, który ma również własną klasyfikację:
- alfa - zlokalizowany na błonie śluzowej jamy ustnej, nie niosąc zagrożenia dla zdrowia, ale powodując komplikacje;
- beta - prowokuje rozwój szkarlatyny, zapalenia migdałków i gardła w gardle;
- gamma - żyją w jamie ustnej i jelitach, są nieszkodliwe.
W przypadku małych dzieci, rozwoju zakażenia w organizmie wywołuje szereg czynników chorobotwórczych :. Streptococcus pyogenes (ropne), Streptococcus pneumoniae (zapalenie płuc), Streptococcus viridans (viridans) Streptococcus salivarius (salivarius), Streptococcus mitis (Mitis) i inne paciorkowce, zwłaszcza ropotwórczy i Wirowanie. Aktywując się w gardle dziecka, są w stanie spowodować:
- ból gardła;
- szkarlatyna u dzieci;
- zapalenie tchawicy;
- zapalenie gardła;
- zapalenie migdałków;
- zapalenie płuc.
Objawy kliniczne są w przybliżeniu takie same dla dzieci w każdym wieku. Głównymi objawami choroby są:
- dreszcze, osłabienie, senność;
- wysoka temperatura ciała, objawy gorączki;
- zmniejszony apetyt, nudności, wymioty;
- obrzęk twarzy i gardła;
- żółtawe i zielonkawe wydzielanie z nosa;
- powiększone węzły chłonne szyjki macicy;
- ciężki ból gardła, ból głowy i kaszel.
Diagnoza i liczba bakterii w gardle rozmazu
Aby wybrać schemat leczenia, mały pacjent musi przejść serię procedur diagnostycznych w celu zidentyfikowania konkretnego rodzaju czynnika zakaźnego. Należy pamiętać, że tempo paciorkowca w wymazie z gardła jest indywi- dualnym i względnym wskaźnikiem, więc lekarz bierze pod uwagę zdolność przeciwciał do opierania się chorobotwórczym bakteriom. Cele badań laboratoryjnych to:
- identyfikacja szczepu bakterii;
- potwierdzenie streptokoków i wykluczenie innych infekcji;
- określenie rodzaju drobnoustrojów i ich wrażliwości na antybiotyki.
W przypadku badania bakteriologicznego przeprowadza się procedurę odpowiednią dla rodzaju zakażenia paciorkowcami:
- jeśli podejrzewa się zapalenie nosogardła, nalot jest pobierany z tylnej części gardła i migdałków sterylnym wacikiem, który przesyła się do analizy;
- plwocina z płuc jest zbierana w celu rozpoznania zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc.
Z reguły oczekiwanie na wyniki trwa od kilku dni do tygodnia. Wyznaczane są również kolonie bakteryjne i metoda ekspresowa - można czekać na wynik nie więcej niż pół godziny.
W celu pełnego zbadania dziecka zaleca się ogólne badania krwi, moczu i kału. W przypadku poważnych powikłań lekarz musi skierować pacjenta do dodatkowych badań, takich jak USG lub EKG.
Jednym z głównych dowodów na obecność paciorkowców jest wynik wymazu z gardła, ale nawet jeśli przekroczona zostanie norma, leczenie można zalecić jedynie w przypadku wystąpienia objawów klinicznych. Z reguły wskaźniki liczby bakterii w rozmazie gardłowym od 10 do 6 stopni wskazują na proces chorobotwórczy. Przy niższych stężeniach dane są zwykle uważane za normę - zależy to od stanu dziecka. Decyzję o dalszym leczeniu podejmuje wyłącznie lekarz.
Funkcje leczenia noworodków i starszych dzieci
Infekcja paciorkowcami jest niebezpieczna z powodu jej powikłań, dlatego jej leczenie należy rozpocząć w odpowiednim czasie, zaraz po procedurach diagnostycznych. Średni kurs terapeutyczny trwa 7-10 dni, odbywa się pod nadzorem lekarza i bez przerw. W ciężkich przypadkach dziecko jest hospitalizowane, a leczenie odbywa się w szpitalu.
Główną metodą leczenia jest leczenie, ale czasami środki folk są dodawane do leków. Szczególną uwagę należy zwrócić na opiekę nad dziećmi, ważne jest oszczędne odżywianie i przestrzeganie schematu picia. Konieczna jest wizyta u lekarza - zabrania się samodzielnego leczenia dziecka.
Terapia farmakologiczna
Infekcje paciorkowcowe są leczone tylko lekami z obowiązkowym stosowaniem antybiotyków, niezależnie od wieku pacjenta. Leczenie noworodków obejmuje dożylne podanie antybiotyku. W niektórych przypadkach przed porodem odbywa się antybiotykoterapia dla matki.
W celu skutecznego leczenia, lekarz przepisuje leki z kilku grup farmaceutycznych - fundusze nie mogą być wybrane niezależnie. Preparaty do leczenia infekcji paciorkowcowych:
- antybiotyki (wymagane);
- preparaty do normalizacji mikroflory jelitowej i leków przeciwhistaminowych (jako dodatek do antybiotyków);
- bakteriofag streptokokowy;
- lokalne leki przeciwbakteryjne: pastylki do ssania, pastylki do ssania, aerozole;
- leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne;
- roztwory do płukania;
- krople do nosa i aerozole.
Środki ludowe
Tradycyjne metody są zgodne z zaleceniami lekarza i są stosowane wyłącznie jako terapia uzupełniająca. Ich działanie ma na celu zwiększenie obrony organizmu. Zaleca się picie soków i napojów owocowych na bazie żurawiny, czarnej porzeczki, owoców dzikiej róży i malin. Przydatne są również herbaty witaminowe i regularne żucie propolisu.
Witaminowane napoje owocowe i świeżo przygotowane soki mają pozytywny wpływ na układ odpornościowy dziecka.
Do mycia nosa i płukania gardła stosuje się wywary z kwiatów rumianku i szałwi. Popularne wywary i napary oparte na opłatach za różne zioła lecznicze.
Szczepienia przeciwko zakażeniom wywołanym przez paciorkowce i inne środki zapobiegawcze
Szczepienie przeciwko zakażeniom streptokokowym jest najlepszą profilaktyczną metodą radzenia sobie z chorobą. Zalecane dla dzieci od 2 lat, które mają wyraźny niedobór odporności. Ponadto szczepienia są często przypisywane dzieciom z chorobami nerek i śledziony.
Najważniejsze w zapobieganiu chorobie - poprawa odporności. W przypadku starszych dzieci istnieje wiele prostych zasad, których przestrzeganie zminimalizuje ryzyko infekcji i pomoże szybciej wyleczyć chorobę:
Pyogenne paciorkowce
Miejscem zakażenia paciorkowcami może być prawie każdy układ ciała, w tym skóra, chociaż, jeśli mówimy o paciorkowcach pyogenes, ten pasożyt częściej i łatwiej rozmnaża się w gardle. Płeć ofiary nie odgrywa szczególnej roli, zarówno kobiety, jak i mężczyźni są podatni na infekcje. Aktywna aktywność życiowa tych beztlenowych pasożytów prowadzi do rozwoju szeregu niebezpiecznych patologii wpływających na mózg, układ krwionośny i mięsień sercowy oraz układ moczowy.
Streptococcus Przegląd
Streptococci zaliczane są do mikroorganizmów chorobotwórczych warunkowo, ponieważ są stale obecne w pewnych ilościach w mikroflorze ludzkiej. Ten wskaźnik jest kontrolowany przez układ odpornościowy, a gdy działa on na odpowiednim poziomie, niebezpieczeństwo jest całkowicie nieobecne.
W pewnych okolicznościach odporność maleje, co wpływa na:
- stresujące sytuacje;
- ciężka hipotermia;
- brak witamin;
- obecność różnych chorób przewlekłych i innych czynników.
W wyniku tego aktywowane są warunkowo patogenne bakterie, rozpoczyna się ich szybkie rozmnażanie, wraz z wydalaniem produktów odpadowych, co prowadzi do zatrucia i powstawania chorób, wśród których najczęściej diagnozuje się:
- Rozwój dusznicy bolesnej, szkarlatyna.
- Krostkowa patologia skóry.
- Erysipelas.
- Wprowadzenie chorób autoimmunologicznych - reumatyzm, zapalenie kłębuszków nerkowych.
- Powstawanie chorób układu nerwowego, w tym paciorkowcowe zapalenie opon mózgowych.
Słabość układu odpornościowego przede wszystkim zagraża infekcji gronkowcowej gardła. Kolejnym niebezpieczeństwem jest możliwość rozwoju gronkowca jako wtórnej infekcji. Kategoria podwyższonego ryzyka obejmuje dzieci, osoby starsze i pracowników biurowych.
Cechy pyogennego paciorkowca
Istnieje kilka rodzajów infekcji paciorkowcami, jednak mikroorganizmy beta-hemolityczne są uważane za szczególnie niebezpieczne ze względu na ich zdolność do niszczenia czerwonych krwinek wraz z towarzyszącym wydzielaniem toksyn. Streptococcus pyogenes jest jednym z najbardziej znanych paciorkowców z tej grupy.
Najczęściej jest zlokalizowana w gardle ofiary, ale jednocześnie istnieje duże prawdopodobieństwo jej ruchu na skórze, w odbycie lub pochwie. Streptococcus pyogenes powoduje strach całkiem rozsądnie - co roku lekarze naprawiają ponad 700 milionów przypadków infekcji tą bakterią. Spośród nich około 650 000 przypadków wykazuje powstawanie poważnych patologii, a śmiertelność sięga 25%.
Kolejnym niebezpieczeństwem do zapamiętania jest tempo rozwoju choroby. Po zakażeniu przenoszonym przez powietrze okres inkubacji trwa od 24 godzin do 3 dni.
Jak możesz się zarazić
Infekcje paciorkowcami są w stanie przeniknąć ludzki organizm na różne sposoby. Jest to metoda powietrzna, kontakt domowa i medyczna. Organizmy chorobotwórcze mogą przenikać przez pokarmowy i powietrzny pył lub podczas stosunku płciowego.
Pomimo tak różnorodnych sposobów infekcji, najczęściej rozprzestrzenia się paciorkowiec pyogenes:
- Droga powietrzna.
- Z osłabionym układem odpornościowym.
Jeśli dana osoba prowadzi wystarczająco aktywne życie towarzyskie, a tylko w ciągu dnia krzyżuje się z dużą liczbą osób, kontaktuje się z nosicielami infekcji lub korzystaniem z wspólnych przedmiotów - nie można wykluczyć tych samych naczyń lub przedmiotów higieny osobistej. Ponadto możliwy jest transfer bakterii i doskonale zdrowych ludzi z silniejszym układem odpornościowym. Obecność przewlekłych patologii jest szczególnie wyraźnie wskazana przez słabą odporność.
Choroby, w których zakażenie streptokokowe najczęściej "atakuje" ciało obejmują:
- Hipotermia i ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych.
- Grypa.
- Choroba cukrowa.
- Patologia endokrynologiczna.
- Zapalenie migdałków.
- Gruźlica.
- Hiv
Nie jest to pełna lista, bakterie chętnie rozmnażają się na tle urazów warstwy śluzowej jamy ustnej, nosa i gardła, z chorobami układu moczowo-płciowego. Ryzyko aktywacji warunkowo patogennych mikroorganizmów zwiększa obecność złych nawyków, stanów stresowych, ciągłego zmęczenia i bezsenności, niewłaściwej diety, braku ruchu, braku składników odżywczych.
Niekontrolowane przyjmowanie leków - leków przeciwbakteryjnych i zwężających naczynia - ma negatywny wpływ. Należy zadbać o to, aby pracować w zabrudzonych miejscach z wysokim ryzykiem obrażeń i bez odpowiedniej ochrony. Nawet podróż do salonu piękności może się skazić, jeśli poziom świadczonych usług nie jest wystarczająco wysoki.
Jakie są oznaki pyogennego paciorkowca
Pyogennemu paciorkowcowi w gardle podczas jego reprodukcji towarzyszy szereg nieprzyjemnych objawów, które są również charakterystyczne dla innych odmian tej patologii:
- Ze względu na szybki początek choroby, od razu występuje znacząca ogólna słabość i ospałość.
- Temperatura ciała gwałtownie wzrasta do wysokich poziomów, osiągając 39-40 C.
- Gorączka zamienia się w dreszcze.
- Występuje wzrost migdałków i ich ropny rozkwit.
- Powiększenie węzłów chłonnych na szyi.
- W gardle są bolesne, pogarszane przez połykanie.
- Trudno mówić, głos jest jednocześnie stłumiony.
- Pojawia się ból głowy, w rejonie potylicy występuje niewielka ruchliwość mięśni i ich stwardnienie, co powoduje ból przy próbie otwarcia ust.
Założenia dotyczące rodzaju patologii potwierdzają badania krwi, mocz, konieczne jest również zbadanie wymazu za pomocą metody hodowli lub szybkiego testu.
Jak testy się tłumaczą
Streptococcus pyogen rozwijający się w rejonie gardła może wykazywać różne wskaźniki u jednej lub drugiej ofiary. Zakażenie wykrywa się za pomocą badań bakteriologicznych i badań krwi na obecność przeciwciał. Nie ma potrzeby stosowania obu metod w każdym przypadku, ponieważ są one wystarczająco skuteczne, aby wyodrębnić czynnik wywołujący chorobę.
Jeśli chodzi o normę dla pyogennych paciorkowców, jest to 10 5, w niektórych przypadkach szósty stopień jest również uważany za ważny wskaźnik. Jeśli wyniki testu wskazują na wyższą stawkę, należy podjąć działania w celu skorygowania wyników.
Metoda wysiewu bakteriologicznego to:
- Wybór rozmazu z gardła.
- Pomieszczenia biomateriału w hangarze krwi.
- Trzymanie materiału w medium przez 24 godziny, jego temperatura powinna osiągnąć 37 ° C.
- Badanie próbki pod mikroskopem w celu wyizolowania kolonii bakterii.
- Przesiej kolonię do specjalnie przygotowanego wywaru.
- Ocena rodzaju infekcji po otrzymaniu ostatecznych wyników.
Im wcześniej zostanie ustalony czynnik sprawczy, tym skuteczniejsze będzie leczenie, ponieważ w początkowych stadiach, nawet u dzieci, pyogenne paciorkowce są eliminowane dość szybko.
Zasady leczenia choroby
Aby jak najskuteczniej wyeliminować wpływ paciorkowców z organizmu, konieczne jest zastosowanie złożonej terapii, w tym:
- Leki przeciwdrobnoustrojowe.
- Cel środków wspierających wzmocnienie odporności.
- Zastosowanie substancji, które przyczyniają się do przywrócenia naturalnej mikroflory jelitowej, zakłóconej przez przyjmowanie antybiotyków.
- Przeprowadzić detoksykację organizmu.
- Cel leków przeciwhistaminowych w przypadku reakcji alergicznych na środki przeciwdrobnoustrojowe.
- Jeśli występują oznaki negatywne - ból, gorączka, - zalecane jest leczenie objawowe.
W przypadku, gdy infekcja paciorkowca rozwija się na tle innych patologii, ich eliminacja jest konieczna. Ważne jest, aby pamiętać o niepożądanym przepisywaniu środków przeciwdrobnoustrojowych do szerokiego narażenia, ponieważ ich stosowanie może pogorszyć przebieg choroby. Wybór musi być dokonany przez lekarza prowadzącego na podstawie przeprowadzonych testów i zgodnie z rozpoznanym rodzajem patogenu.
To nie tylko terapeuta może leczyć patologię zakaźną, lecz zgodnie z jej formą dermatolodzy, chirurdzy, ginekolodzy, pulmonolodzy, pediatrzy i inni specjaliści są często zaangażowani w leczenie.
Co to jest niebezpieczny streptococcus piogenes
Spośród 18 gatunków najbardziej patogennych dla ludzi, Streptococcus zajmuje szczególne miejsce. Istnieje wiele rodzajów paciorkowców, niektóre z nich nie są niebezpieczne dla ludzi. Co można powiedzieć o beta-hemolizującym paciorkowcu grupy A, który wielu ludzi nazywa ropotwórczym (Streptococcus pyogenes), czyli pyogennym.
Charakterystyka paciorkowców hemolitycznych
Wzrost częstości występowania paciorkowców pyogenes występuje w wielu krajach. Występuje wszędzie - w glebie, na skórze i błonach śluzowych człowieka, na roślinach i sierści zwierzęcej. Na obiektach iw kurzu może przetrwać przez długi czas.
Sam mikrob jest nieruchliwy, nie tworzy zarodników, toleruje zamrażanie i ogrzewanie, ale jest wrażliwy na środki dezynfekujące. Streptococcus zachował wrażliwość na antybiotyki penicylinowe.
Źródłem infekcji jest chory i nosiciel bakterii. Najniebezpieczniejsi pacjenci ze zmianami w gardle: bakterie są uwalniane, gdy kaszel, rozmowa i po wyschnięciu wzbija się w powietrze z kurzu.
Kiedy krostkowe zmiany skórne na rękach Streptococcus pyogenes mogą dostać się do pokarmu, rozmnażaj się w nich szybko i powoduj toksyczną infekcję po ich użyciu.
Główne ścieżki transmisyjne:
- w powietrzu;
- żywność;
- kontakt i gospodarstwo domowe;
- seksualny.
Czynniki przyczyniające się do wystąpienia zakażenia paciorkowcami:
- osłabienie lokalnej odporności tkanek;
- zmniejszona ogólna odporność;
- hipotermia;
- obecność chorób przewlekłych (chlamydia, infekcja mykoplazmą itp.);
- patologia endokrynologiczna;
- zła sytuacja środowiskowa.
Podatność na infekcje paciorkowcami jest powszechna. W sezonie zimowym występuje sezonowy wzrost częstości występowania.
Mechanizm rozwoju infekcji paciorkowcami
Mechanizm rozwoju choroby wiąże się ze zdolnością paciorkowców do wytwarzania toksyn i enzymów, które zapewniają jego penetrację do tkanek i niszczenie komórek:
- hemolizyna;
- hialuronidaza;
- streptolizyna;
- nekrotoksyna;
- dezoksyrybonukleaza;
- streptokinaza A i B.
Streptococcus w miejscu wejścia do organizmu powoduje stan zapalny. Czynniki patogenetyczne i enzymy zapewniają jej przenikanie do krwi i limfy, którymi rozprzestrzenia się na narządy wewnętrzne i powoduje ich porażkę. Toksyny zapewniają rozwój odurzających, dyspeptycznych i alergicznych zespołów.
Powłoka komórek dotkniętych pirogennym streptokokiem jest postrzegana przez układ odpornościowy jako alergen i wytwarza przeciwciała przeciwko tym komórkom, które je niszczą. W ten sposób rozwija się proces autoimmunologiczny w kłębuszkowym zapaleniu nerek, reumatoidalnym zapaleniu stawów i zapaleniu wsierdzia.
Rodzaje chorób
Infekcja streptokokowa ma różne objawy.
Pyogenne paciorkowce mogą powodować:
- ból gardła;
- zapalenie gardła (zapalenie gardła);
- róży (zapalenie skóry);
- liszajec (krostkowe zmiany skórne).
- zapalenie szpiku (ropiejące topienie kości);
- zapalenie wsierdzia (zapalenie wewnętrznej wyściółki serca);
- zapalenie opon mózgowych (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych);
- zapalenie płuc (zapalenie płuc);
- poporodowa sepsa;
- reumatyzm;
- szkarlatyna;
- kłębuszkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
- furuncula i inne choroby.
Zapalenie gardła
U dorosłych i dzieci, Streptococcus pyogenes najczęściej powoduje zapalenie gardła (zapalenie błony śluzowej gardła) i zapalenie migdałków (zapalenie migdałków). U dzieci występują zwykle po 3 latach. W młodym wieku lub w podeszłym wieku, gardłowe zmiany paciorkowcowe zwykle rozwijają się na tle osłabienia organizmu przez inne choroby.
Objawy zakażenia paciorkowcami:
- Zapalenie gardła zaczyna się ostro po krótkim okresie inkubacji w niskiej temperaturze z dreszczami i niedyspozycją. Charakteryzuje się ciężkim bólem gardła, zwłaszcza podczas połykania. Może wystąpić chrypka i kaszel. Mogą wystąpić oznaki niestrawności (ból w okolicy nadbrzusza, nudności, wymioty).
Podczas badania pojawia się zaczerwienienie i obrzęk w gardle, wzrost migdałków, węzłów chłonnych. Może wystąpić katar. Przepływ nie jest długi. Kończy się zwykle odzyskiwanie.
Możliwy rozwój powikłań:
- ropień podskórny (tworzenie ropnia w gardle);
- ropne zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego);
- zapalenie węzłów chłonnych (zapalenie węzłów chłonnych)
- zapalenie zatok (zapalenie zatok przynosowych);
- zdalne ropne ogniska w kościach i stawach (zapalenie kości i szpiku, zapalenie stawów).
- Angina lub ostre zapalenie migdałków charakteryzuje się zapaleniem migdałków, któremu towarzyszy wzrost i zapalenie pobliskich węzłów chłonnych oraz objawy zatrucia:
- gorączka;
- złe samopoczucie;
- bóle mięśni i stawów;
- ból głowy.
Ból gardła wyraźny i uporczywy. Dzieci mogą mieć objawy niestrawności. Ze względu na toksyczne działanie na układ nerwowy pojawia się lęk, możliwe są napady padaczkowe.
W gardle śluz jest obrzęknięty i zaczerwieniony, migdałki są powiększone, z luźnym ropnym kwiatem, łatwo zdejmowanym za pomocą łopatki. W analizie krwi odnotowano wzrost liczby leukocytów, przyspieszonego ESR i białka C-reaktywnego.
W przypadku braku prawidłowego leczenia na czas, pojawiają się powikłania (zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). Ból gardła może powodować rozwój choroby - zapalenie kłębuszków nerkowych (zapalenie nerek) lub zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).
Zakażenie paciorkowcami u dzieci
W dzieciństwie Streptococcus pyogenes często powoduje stany zapalne skóry, narządów oddechowych i narządu słuchu w pierwotnych zmianach. Wtórnymi chorobami związanymi ze streptokokami są reumatyzm, gloieleronowe zapalenie nerek, zapalenie naczyń. Bardziej rzadkie choroby obejmują zapalenie wsierdzia i posocznicę (uogólnione uszkodzenie wielu narządów i układów w wyniku bakterii we krwi).
Niektóre z chorób paciorkowców u dzieci:
- Zakażenie paciorkowcami u noworodków jest bardzo trudne. W 50% przypadków. choroby manifestują się w pierwszych dniach po urodzeniu. Najczęściej rozwija się zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych.
Manifestacje infekcji są następujące:
- gorączka;
- podskórne siniaczenie;
- krwawienie z ust;
- niewydolność oddechowa;
- powiększona wątroba i śledziona.
Najczęściej choroba jest śmiertelna.
- Szkarlata gorączka jest jedną z wysoce zakaźnych zakażeń u dzieci związanych z działaniem toksyny erytrogennej wytwarzanej przez paciorkowce, uwalnianej do krwioobiegu.
Częściej chore dzieci od 2 do 10 lat. infekcja odbywa się przez unoszące się w powietrzu kropelki. Choroba może występować w postaci łagodnej, umiarkowanej i ciężkiej. Średni czas trwania choroby wynosi 10 dni.
Manifestacje szkarlatyny to:
- zatrucie: gorączka z dreszczami, letarg, osłabienie, przyspieszone tętno;
- ból gardła podczas połykania (po wykryciu typowej dławicy piersiowej);
- powiększone submaribularne węzły chłonne;
- wybroczynowo-grudkowata wysypka na zaczerwienionej skórze z zagęszczeniem w fałdach.
Wysypka pojawia się w drugim dniu choroby, pozostawiając trójkąt nosowo-wargowy na twarzy blady. Usta jaskrawoczerwone. Charakterystyczne dla choroby jest język: pokryty w pierwszych dniach, oczyszczony od 3 dnia i ma różowy kolor z wyraźnymi brodawkami ("szkarłatny język").
Po 3 dniach skóra staje się szorstka, wysypka stopniowo zanika, łuszcząca się warstwa pojawia się na podeszwach i dłoniach. Zapalenie gardła (zapalenie migdałków) u dzieci nie różni się pod względem objawów od dorosłych.
Powikłania zakażenia paciorkowcami
Najpoważniejsze komplikacje to:
- Ostra gorączka reumatyczna może rozwinąć się po 2 tygodniach. zarówno po faringotonzillita, jak i po szkarlacie w ich niewystarczającym leczeniu. Występują bóle w stawach, obrzęk i zaczerwienienie skóry w obszarze dotkniętego stawu. Duże stawy są częściej dotknięte, a "zmienność" bólu od pierwszego stawu do drugiego stawu jest charakterystyczna. Właściwe leczenie kończy się bez poważnych konsekwencji w ciągu 2-3 tygodni.
- Reumatyczna choroba serca lub reumatyczna choroba serca rozwija się ostro lub podostre 2-4 tygodnie po infekcji paciorkowcami. Może zacząć się od zapalenia wielostawowego lub bólu stawów. Brak zmotywowanego zmęczenia, osłabienie, okresowy wzrost temperatury w granicach 37,5 0 C, bicie serca powinno być powodem wizyty u pediatry i badania.
Podwyższone miana przeciwciał anty-paciorkowców, białka C-reaktywnego i przyspieszonego ESR pomogą zdiagnozować powikłania. Tylko terminowe i właściwe leczenie może zapobiec powstawaniu chorób serca. Choroba reumatycznego zastawki serca może w przyszłości spowodować niewydolność serca i niepełnosprawność.
- Urazowe pląsawice związane z uszkodzeniem mózgu u dzieci i młodzieży przejawiają się szybkim i szeroko zakrojonym skurczem mięśni kończyn i nie są skoordynowane przez drganie mięśni mimicznych, naruszenie koordynacji ruchowej.
Dzieci w wieku szkolnym mogą pogarszać jakość pisma. Obserwuje się zaburzenia umysłowe i behawioralne: roztargnienie, niepokój, zapominanie, nierozsądny śmiech lub płacz, zły sen. Mowa i chód mogą być zakłócone. Kiedy leczenie jest możliwe, jest to korzystne.
- Streptococcal kłębuszkowe zapalenie nerek rozwija się po wyimaginowanym wyleczeniu dziecka z bólu gardła lub szkarlatyny. Ponownie, temperatura wzrasta do dużej liczby, ból w okolicy lędźwiowej, pojawia się obrzęk, ilość moczu maleje. W przypadku autoimmunologicznego rozwoju choroby proces może zakończyć się niewydolnością nerek.
Diagnostyka
Główną metodą diagnozy infekcji paciorkowcami jest metoda bakteriologiczna.
Materiał do badania może być:
- wymaz z gardła i nosa;
- krew;
- plwocina;
- wypływ z obszaru uszkodzenia skóry;
- mocz
Gdy wydalanie paciorkowca determinuje jego wrażliwość na antybiotyki.
Ekspresowe metody diagnostyczne mogą być stosowane, gdy wynik jest już znany po 20 minutach. Testy charakteryzują się wysoką swoistością (do 95-100%), ale niższą (60-95%) niż wrażliwością bakteriologiczną.
Serologiczna analiza krwi metodą ELISA pozwala zidentyfikować przeciwciała anty-paciorkowce.
Leczenie
Wymagane jest kompleksowe leczenie, w tym:
- łóżko do spania;
- oszczędna (mechanicznie i termicznie) dieta;
- ciężkie picie;
- działanie leku na paciorkowce (terapia antybiotykowa);
- leczenie objawowe.
Pyogenne paciorkowce zachowują wrażliwość tylko na jedną klasę antybiotyków - na antybiotyki beta-laktamowe, które obejmują penicylinę, cefalosporyny i karbapenemy. W niektórych regionach odnotowano oporność makrolidów (azytromycyny, klarytromycyny) powyżej 30%.
10-dniowy kurs penicyliny jest optymalny dla migdałków gardłowych. Ale nie wszyscy pacjenci mogą mieć takie zobowiązanie.
Dlatego jeden z nich można zastosować:
- Amoksyklaw - 6 dni;
- Amoksycylina - 5 dni;
- cefalosporyny (cefaleksyna, cefaklor) - 5 dni;
- Azytromycyna - 5 dni.
Jeśli pacjent ma uczulenie na penicyliny, może podawać ko-trimoksazol. Po potwierdzeniu wrażliwości można zastosować bakteriofag paciorkowcowy. Do zapobiegania dysbacteriosis stosuje się Acepol, Bifiform, Linex. Terapia obejmuje leki przeciwhistaminowe Diazolin, Claritin, Zodak itp.
Immunomodulatory, pomimo reklamowania ich skuteczności, nie powinny być stosowane bez badania immunologicznego i konsultacji z immunologiem, aby nie zwiększać ryzyka rozwoju autoagresyjnej agresji w organizmie.
Miejscowe leczenie bólu gardła obejmuje płukanie roztworem antyseptycznym i wywary ziołowe. Bioparox w wielu krajach nie ma zastosowania z powodu możliwych powikłań. Możesz użyć Hexoral, Aqualore. Miramistin.
Zapobieganie
Szczepionka specyficzna przeciwko zakażeniu streptokokami nie została jeszcze zarejestrowana. Jeden lek "Streptavaks" znajduje się na etapie badań klinicznych.
Dlatego w celu zapobiegania, ogólne zalecenia są stosowane w celu wzmocnienia odporności organizmu:
- higiena osobista;
- czyszczenie na mokro i wentylacja;
- zrównoważona dieta;
- leczenie ognisk infekcji;
- hartowanie;
- aktywny sposób życia bez złych nawyków.
Streptococcus jest szeroko rozpowszechniony w środowisku zewnętrznym. Może współistnieć z człowiekiem. Ale wraz ze spadkiem odporności, paciorkowce hemolityczne (najniebezpieczniejsze ze wszystkich rodzajów paciorkowców) mogą powodować wiele chorób wymagających leczenia antybiotykami. Przy odpowiednim leczeniu rokowanie jest korzystne. W przypadku nieleczonych rozwijają się poważne komplikacje, w tym choroby autoimmunologiczne.
Leczenie pyogennych paciorkowców w gardle
Istnieje wiele szkodliwych mikroorganizmów, które, jeśli dostaną się do organizmu człowieka, prowadzą do różnych negatywnych konsekwencji. Duża liczba chorób powstaje właśnie z powodu obecności pewnych pasożytów w ciele, burzliwości ich rozmnażania i aktywności.
Takie mikroby, jak paciorkowce, są szczególnie powszechne. Nie ma ani jednej osoby na świecie, która nie jest przez nie zainfekowana.
Podczas gdy nasze ciało jest zdrowe i nie rezygnuje z luzu, szkodniki te są neutralne i w żaden sposób nie ujawniają swojej obecności. Ale przy pierwszej okazji dla nich sytuacja ta szybko się zmienia.
Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest, charakterowi samej infekcji, objawom, z którymi się ona manifestuje, a także sposobowi leczenia streptococcus pyogenic.
Cechy infekcji
Streptococcus jest stałym towarzyszem życia każdego z nas. Słowo "cocci" samo w sobie wskazuje, że bakterie, które one oznaczają, mają sferyczny kształt. Są one połączone w łańcuchy o różnej długości, co jest bardzo dobrze widoczne pod mikroskopem.
Są zlokalizowane głównie w drogach oddechowych, a także w narządach trawiennych - tam znajdują się dla nich najkorzystniejsze warunki egzystencji.
Pyogenne paciorkowce w gardle są najczęstsze, ale często obserwuje się je w innych narządach: żołądku, jelitach, pochwie, a nawet na skórze.
Jak tylko odporność osłabnie, a szkodniki ją wyczują, natychmiast rozpoczyna się ich szybki rozwój i rozmnażanie. Jeśli zaczniesz z nimi walczyć natychmiast, ale jak potraktować pyogenne paciorkowce zostaną omówione poniżej, możesz uniknąć poważnych konsekwencji.
Warto pamiętać, że ciężka choroba tego typu to 25% przypadków prowadzących do śmierci, więc musisz potraktować to bardzo poważnie.
Kiedy drobnoustroje dostają się do człowieka przez unoszące się w powietrzu kropelki, pierwsze oznaki ich obecności można zauważyć w ciągu około 2-3 dni - ten okres jest okresem inkubacji.
Wśród chorób spowodowanych przez te obiekty, jest dławica piersiowa, zapalenie gardła, szkarlatyna, róża, zapalenie migdałków, a dolegliwości skórne są możliwe.
Jak przebiega infekcja?
Pyogenne paciorkowce u dzieci, podobnie jak u dorosłych, mogą występować z dwóch głównych powodów:
Przenoszenie zakażenia od innej osoby przez unoszące się w powietrzu kropelki.
Zdarza się to często, gdy w życiu codziennym lub w pracy trzeba skontaktować się z pacjentem, możliwe jest używanie z nim pewnych wspólnych przedmiotów, na przykład naczyń.
Co ciekawe, nie tylko osoba wyraźnie chorująca może przenosić zarazki, ale także najwyraźniej całkiem zdrowo, nie podlegając chorobie. Dlatego bardzo trudno jest dokładnie przewidzieć sytuację i uchronić się przed infekcją w ten sposób.
Jeśli mówimy o dzieciach, to im tym trudniej, bo zawsze są w towarzystwie rówieśników, gdzie infiltracja chorego przedmiotu jest łatwiejsza niż kiedykolwiek.
Choroba może rozwinąć się w przypadkach osłabienia obronności organizmu.
W rzeczywistości dla każdej, nawet całkowicie zdrowej osoby, szkodniki mogą być obecne w ciele. Ale to absolutnie nie jest widoczne, ponieważ odporność wystarczy, aby je stłumić i zapobiec występowaniu chorób.
Jak tylko zdrowie pozbędzie się luzu, bakterie będą w stanie szybko i masowo wychwycić swoje siedlisko, rozprzestrzeniając się na najbliższe narządy i układy.
W każdym razie, niezależnie od metody zakażenia, objawia się w większości przypadków dość typowo i tak samo u większości pacjentów.
Objawy choroby
Jak tylko szybko rozwijający się pandogen paciorkowcowy pojawia się w gardle u dzieci, tak jak na ogół u dorosłych, można to natychmiast zauważyć na podstawie charakterystycznych zmian w stanie zdrowia.
Główne objawy w tym przypadku to:
- Dosłownie w ciągu kilku dni po zarażeniu osoba doświadcza ogólnego osłabienia, letargu i spadku żywotności. Dzieci przestają się bawić i bawić, mają tendencję do kłamstwa więcej, odpoczynku i snu, mimo że biegały bez wytchnienia przez wiele godzin;
- Temperatura ciała wyraźnie wzrasta, często zdarzają się przypadki jej wzrostu nawet do 40 stopni;
- Zapalone migdałki. Po zbadaniu przez lekarza okazało się, że migdałki są w stanie spuchniętym i wystają z łuków gardła;
- Również znacznie zwiększone węzły chłonne;
- Ból głowy;
- Ból gardła, który jest szczególnie pogarszany przez połykanie;
- Otwarcie ust może być również nieprzyjemne i bolesne;
- Głos staje się bolesny, słaby i stłumiony.
- Jest zaczerwienienie gardła;
- Na migdałkach często pojawia się specyficzna tablica.
Jak tylko coś takiego zostało zauważone, natychmiast musisz rozpocząć leczenie. Jeśli, na przykład, aby umożliwić niekontrolowany rozwój zapalenia migdałków, można nawet uzyskać reumatyzm lub zapalenie kłębuszków nerkowych.
Normalne wartości analiz
Trudno mówić o cechach diagnozy choroby, ponieważ jest to zadanie doświadczonych techników.
Streptococcus pyogenic w gardle, którego tempo może być całkiem różne u różnych osób, występuje głównie w taki sposób:
- Wysiewanie bakteriologiczne;
- Wykrywanie przeciwciał we krwi.
Każda z tych metod jest dobra na swój sposób i zazwyczaj nawet jedna z nich wystarcza do zidentyfikowania szkodników.
Pyogenne paciorkowce w gardle 10 do 5 stopni - wartość ta jest odczytywana normą, czasami dopuszczalna do 6 stopni. Jeśli infekcja jest większa, uważa się ją za przekraczającą normalną dopuszczalną wielkość i sytuacja ta wymaga korekty.
Jeśli chodzi o diagnostykę za pomocą siewu, co jest dość popularne, tutaj wszystko dzieje się w następujący sposób: najpierw pacjentowi pobiera się wymaz z gardła, a następnie materiał umieszcza się w specjalnym hangarze z krwią, gdzie dzień wynosi 37 stopni.
W następnym kroku asystent laboratoryjny wybiera kolonię bakterii poprzez badanie za pomocą mikroskopu, przesuwa ją do specjalnego bulionu. Na podstawie uzyskanych wyników można ocenić rodzaj infekcji i określić odpowiednie sposoby jej wyleczenia.
Należy zauważyć, że paciorkowcowe zapalenie skóry w gardle u dzieci, którego częstość wynosi około 10 do 5, w 6 stopniach, można szybko i łatwo leczyć we wczesnych stadiach, bez napotykania poważnych problemów.
Ale jeśli zaczniesz sytuację na łaskę losu, możesz bardzo zaszkodzić osobie. Dlatego też, gdy tylko zostaną zauważone charakterystyczne objawy zakażenia, należy skonsultować się z lekarzem i poprawić sytuację.
Leczenie
Kiedy choroba wyraźnie się zamanifestowała, a testy potwierdziły jej obecność, należy przystąpić do korekty sytuacji. Terapeuta zazwyczaj łączy zarówno stosowanie leków, jak i dodatkowe metody, które wzmacniają organizm w celu jak najszybszego powrotu do zdrowia.
Z antybiotyków: benzylopenicylina, amoksycylina, cefuroksym, cefuroksym, josamycyna, klarytromycyna, erytromycyna i inne. Można je podawać w postaci tabletek lub przez wstrzyknięcie. Wszystko zależy od poziomu rozwoju choroby, nasilenia jej występowania.
Kiedy konieczne jest osiągnięcie wczesnego wyrównania sytuacji w normalnym stanie, można przypisać strzały, a gdy nie ma tak ostrej potrzeby, wtedy bierze się pigułki.
Często stosowane leki do miejscowego leczenia. Pomagają przezwyciężyć takie negatywne objawy jak zapalenie, oczyszczanie gardła z zarazków. W związku z tym często przypisywane są: bioparoks, jod, ingalipt, lysobakt, chlorheksydyna, imunal, cetylopirydyna, imudon, IRS-19, imunorix i kilka innych.
Oprócz tych czysto medycznych rzeczy, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowej terapii zdrowotnej. Ważne jest zrozumienie, że pyogenne paciorkowce, których leczenie przepisuje lekarz, występują głównie z powodu słabej odporności.
Oznacza to, że musisz wykonać pewne czynności, aby wzmocnić witalność. W tym celu przypisuje się takie środki, jak na przykład witamina C. Przyczynia się ona do wzmocnienia całego ciała i poprawy ogólnego stanu zdrowia.
Przydatne będzie również przestrzeganie codziennego trybu życia, dobrego jedzenia i bogatych w mikroelementy żywności, owoców, dużej ilości ciepłych płynów, wywarów.