Choroby zapalne i zakaźne górnych dróg oddechowych należą do najczęściej występujących sezonowych dolegliwości. Jeśli zapalenie ma wpływ na migdałki i inne struktury limfatyczne gardła, występuje zapalenie migdałków. Metody leczenia tej patologii zależą od rodzaju patogenu. Antybiotyki na zapalenie migdałków stosuje się w celu wyeliminowania infekcji bakteryjnych.
Co to jest zapalenie migdałków?
Zapalenie migdałków jest zakaźnym zapaleniem migdałków.
Zapalenie migdałków jest zaraźliwą zapalną zmianą migdałków i innych struktur limfatycznych. W zależności od rodzaju patogenu choroba może mieć charakter bakteryjny, wirusowy lub grzybicze. Pierwsze objawy zapalenia migdałków obejmują obrzęk migdałków, ból gardła i trudności w oddychaniu. Ponadto choroba może być ostra lub przewlekła.
Struktury limfatyczne gardła tworzą gardłowy pierścień limfatyczny, który obejmuje sparowane migdałki i inne struktury. Te tkanki działają jako lokalna odporność i chronią górne drogi oddechowe przed inwazją patogennych mikroorganizmów. Tak więc komórki odpornościowe, które tworzą migdałki, niszczą wszelkie wirusy i bakterie, które dostały się do gardła ze środowiska. Niemniej niektóre mikroorganizmy są w stanie ominąć tę ochronę i zarazić migdałki.
Zapalenie migdałków często występuje na tle grypy i innych przeziębień o charakterze wirusowym. Bakteryjne zapalenie migdałków zwykle ma bardziej wyraźne objawy kliniczne i występuje z powodu inwazji paciorkowców. Inne patogeny obejmują:
- Adenowirusy.
- Wirus Epstein-Barr.
- Wirusy paragrypy.
- Enterowirusy.
- Wirus Herpes simplex.
Ponieważ skuteczne leczenie zapalenia migdałków zależy bezpośrednio od rodzaju patogenu, podstawowa diagnoza laboratoryjna jest bardzo ważna. Pacjenci, którzy nie otrzymali odpowiedniego leczenia, występują poważne komplikacje.
Metody diagnostyczne
Lekarz może potwierdzić diagnozę po badaniu
Rozpoznanie i leczenie zapalenia migdałków są zaangażowane w otolaryngologii. Podczas konsultacji lekarz prosi pacjenta o skargi, bada historię i przeprowadza badanie gardła pod kątem oznak zapalenia.
Jeśli podejrzewasz zapalenie migdałków, lekarz przepisze także inne testy, które będą obejmować diagnostykę laboratoryjną. Im wcześniej zostanie ustalony czynnik sprawczy, tym szybciej i sprawniej można wyeliminować patologię.
Podstawowe metody diagnostyczne:
- Palpacja szyi w celu wykrycia zmienionych węzłów chłonnych.
- Badanie płuc i dróg oddechowych za pomocą fonendoskopu.
Laboratoryjne metody diagnostyczne:
- Wymaz z gardła za pomocą jałowego instrumentu. Otrzymany materiał przesyłany jest do laboratorium w celu identyfikacji patogenu.
- Badanie krwi Lekarz jest zainteresowany przede wszystkim liczbą i stosunkiem komórek krwi. Niektóre nieprawidłowości mogą wskazywać na obecność procesu zakaźnego w ciele. Ponadto, niektóre zmiany w stosunku komórek krwi mogą wskazywać na rodzaj patogenu przed wynikami rozmazu.
Pozytywny wynik większości testów wskazuje na zakażenie streptokokami. Jeśli bakterie nie zostaną zidentyfikowane, przyjmuje się, że jest to wirusowa etiologia choroby.
Antybiotyki na zapalenie migdałków i zasady ich przyjmowania
Przebieg przyjmowania antybiotyków nie da się powstrzymać, nawet jeśli poczujesz poprawę.
Antybiotyki są główną metodą leczenia bakteryjnego zapalenia migdałków. Leki te niszczą patogeny, bakterie z rodzaju Streptococcus. Właściwe podawanie antybiotyków może wyeliminować źródło infekcji przez kilka dni. W takim przypadku terapia przeciwbakteryjna powinna być prowadzona pod nadzorem lekarza, ponieważ niewłaściwe leczenie może spowodować przewlekłe zapalenie migdałków.
Antybiotyki wybiórczo atakują różne typy bakterii. Efekt terapeutyczny takich leków wiąże się z tłumieniem cyklu rozrodczego bakterii i zniszczeniem ich ściany komórkowej. Antybiotyki mogą mieć inny skład chemiczny i mechanizm działania. Wymagany antybiotyk może być przepisany tylko przez lekarza prowadzącego po otrzymaniu wyników testu. Środki przeciwbakteryjne z grupy penicylin są zwykle przepisywane w leczeniu bakteryjnego zapalenia migdałków.
Antybiotykoterapia jest złożoną metodą leczenia, implikującą dużą liczbę ważnych niuansów.
Dlatego konieczne jest przyjmowanie takich leków wyłącznie pod nadzorem lekarza. Pacjent powinien wziąć pod uwagę, że niewłaściwe stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych prowadzi do powstawania oporności w bakteriach, co ostatecznie powoduje, że zapalenie migdałków staje się przewlekłe.
Większość antybiotyków jest przeznaczona do podawania doustnego. Czasami te leki są również podawane przez wstrzyknięcie dożylne. W przypadku zapalenia migdałków antybiotyki z grupy penicylin są zazwyczaj przepisywane przez 10 dni podawania. Konieczne jest bezzwłoczne przyjmowanie leków w przepisanym czasie. Powinieneś również zażywać tabletki w tym samym czasie.
Więcej informacji na temat leczenia anginy (zapalenie migdałków) można znaleźć w wideo:
- Jeśli po przyjęciu środka przeciwbakteryjnego pojawi się wysypka, zaczerwienienie twarzy i inne objawy alergii, należy skonsultować się z lekarzem. Specjalista może przepisać inny antybiotyk.
- Jeśli antybiotyki są przepisywane przez 10 dni, ale po kilku dniach przyjmowania wszystkich objawów choroby zniknęły, konieczne jest kontynuowanie leczenia. Pozytywny efekt jest zwykle związany ze zmniejszeniem liczby bakterii, ale zachowanie nawet niewielkiej liczby mikroorganizmów może prowadzić do nawrotu.
- Dawkowanie antybiotyków oblicza się na podstawie wieku, masy ciała pacjenta i rodzaju choroby.
- Biorąc antybiotyki, musisz przestrzegać diety. Nie zaleca się spożywania alkoholu, ponieważ alkohol może nie tylko wpływać na działanie terapeutyczne leków, ale także powodować komplikacje. Ponadto, w zależności od rodzaju leku, należy jeść przed lub po zażyciu antybiotyku.
Bezpieczne antybiotyki dla dzieci i dorosłych
Najczęściej przepisywane leki oparte są na penicylinach.
Antybiotyki nie są całkowicie bezpiecznymi lekami. Większość leków z tej grupy powoduje nieprzyjemne efekty uboczne związane z wpływem leków na układ nerwowy i trawienny. Ponadto niektóre leki mogą być szkodliwe dla dzieci.
- Grupa środków przeciwdrobnoustrojowych z grupy penicylin ma zasadnicze znaczenie w leczeniu ostrych infekcji dróg oddechowych. Większość tych leków jest szeroko stosowana w pediatrii w leczeniu ostrego i przewlekłego zapalenia migdałków. Amoksycylina i inne leki mogą być przepisywane dzieciom w wieku powyżej 2 lat.
- Grupa cefalosporyn może być przepisywana na alergie na inne leki lub na oporność bakterii. Większość tych leków jest przepisywana od drugiego roku życia, a nawet wcześniej.
- Makrolidy są bardzo skuteczne w infekcjach dróg oddechowych. Wiele leków w tej grupie można przepisać zarówno dzieciom, jak i dorosłym.
Tak więc antybiotyki mogą być przepisywane pacjentom w każdym wieku. Wiele leków można przepisać w pierwszych miesiącach życia. W takim przypadku lekarz musi wziąć pod uwagę potencjalne ryzyko związane z działaniami niepożądanymi leków.
Antybiotyki w czasie ciąży
Podczas leczenia kobiet w ciąży należy brać pod uwagę nie tylko wpływ leków na ich własne zdrowie, ale także możliwy wpływ na dziecko. Aktywne składniki leków często przenikają przez barierę łożyskową i wpływają na komórki płodu. Właśnie dlatego, przepisując antybiotyki kobietom w ciąży, lekarze biorą pod uwagę wykonalność terapii i możliwe ryzyko.
Kobiety w ciąży są przepisywane jako środki przeciwbakteryjne w skrajnych przypadkach, gdy istnieje ryzyko poważnych powikłań.
Ciężkie bakteryjne zapalenie migdałków zwykle znajduje się na liście takich wskazań, ale ostateczna decyzja pozostaje dla lekarza. Następnym produktom można udzielić oczekującej matce:
Jednocześnie celowość przyjmowania antybiotyków zależy również od czasu trwania ciąży. Jeśli leczenie przeciwbakteryjne jest wysoce niepożądane w pierwszym trymestrze ciąży, to w późniejszym okresie takie leczenie może być bezpieczniejsze.
Niebezpieczne objawy i powikłania choroby
Wystrzelone zapalenie migdałków może powodować oskrzela i choroby płuc.
Zapalenie migdałków odnosi się do ciężkich infekcji dróg oddechowych. Ryzyko wystąpienia powikłań zależy od wieku pacjenta, cech układu odpornościowego, czynnika wywołującego chorobę i innych czynników. Ta choroba jest szczególnie niebezpieczna w dzieciństwie, kiedy odporność nie jest wystarczająco rozwinięta.
Jeśli pojawią się następujące objawy i objawy, należy skonsultować się z lekarzem:
- Poważne połknięcie lub oddychanie.
- Obrzęk szyi i obrzęk węzłów chłonnych.
- Objawy skrajnego zmęczenia i zawrotów głowy nie ustępują w ciągu 48 godzin.
- Wysoka temperatura ciała utrzymuje się przez kilka dni.
Te objawy mogą wskazywać na ciężką infekcję i ryzyko powikłań. Powszechne powikłania zapalenia migdałków obejmują:
- Rozprzestrzenianie się procesu infekcji na inne tkanki.
- Infekcja ucha środkowego.
- Ropień tkanki gardła z wypływem ropy.
- Obturacyjny bezdech senny - rozluźnienie ścian gardła podczas snu, powodujące ustanie oddechu.
- Szkarłatna gorączka.
- Gorączka reumatyczna, która powoduje stany zapalne w całym ciele.
- Kłębuszkowe zapalenie nerek.
- Poważne powikłania zapalenia migdałków mogą prowadzić do śmierci pacjenta.
Środki zapobiegawcze pomagają zapobiegać rozwojowi zapalenia migdałków i innych ostrych chorób układu oddechowego u dorosłych i dzieci. Następujące środki są najbardziej skuteczne:
- Dokładne mycie rąk przed jedzeniem i po pójściu do toalety.
- Zgodność ze środkami izolacyjnymi w przypadku rozpoznania zapalenia migdałków u członka rodziny. Wymagane jest oddzielne odżywianie i higiena.
- Zmień szczoteczki do zębów, ręczniki i inne produkty higieniczne po leczeniu zapalenia migdałków.
- Przywrócenie odporności u dzieci z innymi chorobami zakaźnymi.
- Leczenie gardła specjalnymi środkami na przeziębienia.
Właściwe zapobieganie zapaleniu migdałków w przeziębieniach i innych chorobach dróg oddechowych może zapobiec komplikacjom.
Zauważyłeś błąd? Wybierz i naciśnij Ctrl + Enter, aby nam powiedzieć.
Jakie antybiotyki pomogą w leczeniu zapalenia migdałków
Obecne metody terapeutyczne do czynienia z manifestacją objawów ostrego lub przewlekłego zapalenia migdałków nie być obecny bez stosowania silnych leków przeciwbakteryjnych. Stosowanie leków w tej kategorii jest całkiem rozsądne i logiczne, ponieważ zapalenie migdałków w większości przypadków ma pochodzenie bakteryjne. Znacznie rzadziej choroba rozwija się z powodu przenikania gruczołów wirusa lub mikroorganizmów grzybów do tkanek. W związku z tym wybór, który antybiotyk należy zastosować w leczeniu danego pacjenta, zawsze leży w gestii lekarza. Nie najmniej rolę w ostatecznej decyzji w sprawie tworzenia kursu terapeutycznego, jest wynikiem badania bakterii na powierzchni migdałków uzyskanych z analizy wymazów pobranych z błony śluzowej gardła pacjenta. Rozważmy farmakologiczne właściwości antybiotyków bardziej szczegółowo różne typy, które sprawdziły się jako najbardziej popularną i skuteczną w leczeniu wszystkich form migdałków.
Wskazania - Czy leczy zapalenie migdałków antybiotykami?
Tylko lekarz otolaryngolog lub specjalista chorób zakaźnych decyduje, czy zdecydować o przepisaniu leków przeciwbakteryjnych, czy ograniczyć wpływ zewnętrzny na powierzchnię stanów zapalnych migdałków. Istnieją sytuacje kliniczne rozwoju choroby gruczołów, gdy zakaźny patogen występuje w bardzo małej ilościowej populacji, a stosowanie antybiotyków w tym przypadku nie jest właściwe. W takich przypadkach pacjentowi naprawdę nie zaleca się leczenia zapalenia migdałków za pomocą wczesnej antybiotykoterapii, aby nie zaszkodzić układowi odpornościowemu i zdrowiu układu pokarmowego.
Pacjentowi przepisano płukanie i płukanie migdałków antyseptycznymi roztworami zewnętrznego wpływu na powierzchnię gruczołów. Wyświetl ta kategoria leków dobiera się indywidualnie, jak również w postaci tabletek lub zastrzyków antybiotyków, ale większość lekarzy używać Miramistin, chlorheksydyny, Furatsilinom. Ten płyn antyseptyczne rozwiązań, które okazały się skuteczne w ostatnich latach, a ich regularne stosowanie pozwala na krótki okres czasu, aby wyleczyć migdałków przewlekłe lub ostre zapalenie migdałków, form rozwijających się na wczesnym etapie. Nie powoduje toksycznego uszkodzenia innych narządów wewnętrznych.
Pacjenci, którzy szukają pomocy medycznej w leczeniu zapalenia migdałków w późniejszych stadiach rozwoju tej choroby zakaźnej, musiał przejść kurs antybiotykoterapii silnymi lekami. W tym przypadku, problem stosowności stosowanie antybiotyków nie jest to konieczne, w zasadzie, tak jak zapalenie migdałków umiarkowanego i skomplikowanych form jej oczywiście zawsze bez wyjątku wymagać stosowania złożonego leczenia.
Pacjent w tym samym czasie, aby spłukać migdałków z antyseptyczne rozwiązań odwiedził procedury fizjologicznych w postaci inhalacji elektroforezy ogrzewania, olejków eterycznych i buliony ziół zapalnych. Zatem głównym elementem w trakcie terapeutyczne nakierowane na gojenia migdałków migdałków wystają antybiotyki, które są podawane pacjentowi przez wstrzyknięcie domięśniowe albo też stosuje je do wewnątrz, w postaci tabletek uwalniania. W każdym razie, pozbyć się zapalenie migdałków zakaźny zaawansowanym etapie bez stosowania antybiotykoterapii - jest to niemożliwe.
Nazwy, ceny i cechy stosowania antybiotyków w przewlekłym zapaleniu migdałków u dorosłych?
Współczesny przemysł farmakologiczny oferuje pacjentowi zapalenie migdałków dużą listę leków, które jednocześnie mają właściwości przeciwdrobnoustrojowe, przeciwzapalne, immunomoduliruyuschim, jak również łagodzą pacjenta od obrzęku błony śluzowej dotkniętych migdałków. Następujące rodzaje leków przeciwbakteryjnych wykazały najlepszy efekt w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków o różnym nasileniu:
Amoksycylina
Jest to antybiotyk penicylinowy grupy aminobenzylowej. Efekt terapeutyczny przyjmowania tego leku wynika z faktu, że aktywne składniki leku blokują syntezę tkanki białkowej w zakażeniu bakteryjnym, w wyniku czego drobnoustroje tracą swoją naturalną zdolność dzielenia. Ilościowa populacja drobnoustrojów chorobotwórczych zaczyna spadać, a proces zapalny w migdałach, proporcjonalnie do działania antybiotyku, systematycznie zanika.
Lek sprawdził się w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków u dorosłych, wywołanego przez zakażenie paciorkowcami. Lek jest produkowany w postaci tabletek w cenie 90 - 100 rubli za 1 opakowanie w postaci proszku do sporządzania zawiesiny, który można następnie wykorzystać do spłukania zapalonych migdałków lub rozcieńczenia solą fizjologiczną i podany domięśniowo (cena 175 - 180 rubli).
Furacilin
Ten rodzaj leku do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków u dorosłych ma szerokie spektrum działania przeciwdrobnoustrojowe. Wpływa na mikroflorę bakteryjną migdałków pacjenta, dokonując zmian rybosomalnych w strukturze komórkowej drobnoustroju zakaźnego. W wyniku tego patologicznego procesu komórki bakterii stają się słabe i nie mogą wywierać swojej wcześniejszej odporności na układ odpornościowy pacjenta. Wytwarzają one Furacilin w postaci roztworu antyseptycznego do płukania gardła w cenie 35 - 45 rubli za butelkę oraz w postaci tabletek w żółtym opakowaniu, którego koszt mieści się w przedziale 125 - 130 rubli za opakowanie.
Sumamed
Antybiotyk wchodzący w skład grupy leków makrolidowych, podtypu azalidu. W organizmie pacjenta jest szybko wchłaniany do krwioobiegu i dociera do nabłonkowych tkanek migdałków. Tłumi infekcję, która wywołuje chroniczne zapalenie migdałków, blokując biosyntezę białka w zewnętrznej ścianie komórki każdej bakterii, która styka się z aktywnym składnikiem leku. Im wyższe stężenie leku w gruczołach, tym lepszy efekt terapeutyczny. Dlatego zaleca się przyjmowanie leku w tym samym czasie, tak aby nie było zmniejszenia dawki. Wyprodukowane przez producenta w formie tabletek w cenie 370 - 390 rubli za opakowanie oraz w postaci proszku do sporządzania zawiesin (koszt 220 rubli).
Amoxilav
Zgodnie z jego właściwościami farmakologicznymi, Amoxilav można słusznie przypisać analogowi amoksycyliny, ponieważ oba leki zawierają tę samą substancję czynną, która blokuje możliwość zakaźnych patogenów przewlekłego zapalenia migdałków do dalszego podziału komórek. Najczęściej lek jest przepisywany w postaci tabletek, które mają żółtawy odcień. Ich koszt wynosi 375 rubli za opakowanie.
Jeśli pacjent jest leczony zastrzykiem domięśniowym, lek można kupić w ampułkach po cenie 185 - 200 rubli za opakowanie.
Lizobact
Należy do kategorii uniwersalnych leków przeznaczonych do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków u dorosłych, a także innych zakaźnych i zapalnych procesów w gardle i górnych drogach oddechowych. Udowodniono jego skuteczność w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków o etiologii wirusowej, gdy gruczoły pacjenta dotknięte były zakażeniem wirusem opryszczki o stałych nawrotach. Bierze czynny udział w regulacji funkcji ochronnej lokalnego układu odpornościowego. Tabletki Lizobakt można kupić w niemal każdej aptece za 320 - 330 rubli w opakowaniu zawierającym 30 tabletek powlekanych.
Imudon
Są to tabletki do resorpcji, których koszt waha się od 440 do 500 rubli. Taka luka cenowa zależy od kraju producenta, w którym uwalniano tabletki chronicznego zapalenia migdałków. Jest to lek immunostymulujący, który ma działanie wzmacniające na lokalny układ odpornościowy. Skład leku obejmuje kompleks lizatów - bakterie chorobotwórcze, które nie są zdolne do życia. Odporność wykrywa dodatkową ilość obcych drobnoustrojów wchodzących do jamy ustnej i jest jeszcze bardziej aktywna w tłumieniu bakteryjnej mikroflory.
Rotokan
Naturalna lek homeopatyczny, który jest produkowany przez producenta w postaci syropu. Doskonale usuwa proces zapalny w migdałkach, na które wpływa zapalenie migdałków. Usuwa zaczerwienienie nabłonkowej powierzchni obolałej części gardła i łagodzi obrzęki. Koszt jednej butelki Rotokanu kosztuje od 45 do 55 rubli. Zażyj lek rano i wieczorem na 1 łyżeczkę. Zaleca się stosowanie tego leku jako leku wspomagającego w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków.
Tonsilotren
Jest to lek przeciwbakteryjny, który można znaleźć w aptece w cenie 550 rubli za opakowanie, który zawiera co najmniej 60 tabletek. Zgodnie z jego formułą chemiczną, Tonsilotren jest lekiem homeopatycznym i jest przeznaczony do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków. Nie zawiera prawie żadnych składników syntetycznych oprócz galaretowatej powłoki. Usuwa zapalenie nabrzmiałych migdałków, poprawia lokalną odporność w jamie ustnej i krtani.
Pobudza odbudowę tkanki nabłonkowej uszkodzonej przez zakaźne mikroorganizmy.
Augmentin
Bardzo silny lek, który okazał się skuteczny w leczeniu przewlekłej postaci zapalenia migdałków, która znajduje się w najbardziej zaawansowanych stadiach rozwoju. Dostępne w postaci tabletek. W każdym opakowaniu po 14 sztuk. Koszt leku wynosi 320 - 330 rubli. Należy do grupy półsyntetycznych antybiotyków o szerokim spektrum działania. Usuwa bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Augmentin może być stosowany w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków, które jest wywoływane przez Staphylococcus aureus.
Vilprafen
Drogie, ale nie mniej skuteczne tabletki produkcji Wilprafen w Holandii, będzie kosztować pacjenta 540 - 550 rubli. Opakowanie zawiera 10 tabletek powleczonych ochronną osłonką, aby minimalnie uszkodzić wrażliwą śluzową powierzchnię jelita i żołądka. Vilprafen jest antybiotykiem makrolidowym, dlatego jest aktywny wobec większości mikroorganizmów znanych nauce. Jest także w stanie przeniknąć do wnętrza struktury komórkowej tkanki, w której skupia się największa liczba zakażeń bakteryjnych. Jest to bardzo użyteczna właściwość leku, gdy przewlekłe zapalenie migdałków wywoływane jest przez drobnoustroje wewnątrzkomórkowe.
Suprax
Lek przeciwbakteryjny do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków u pacjentów w wieku dorosłym. Każde opakowanie leku zawiera 6 kapsułek po 200 mg każda, pokrytych ochronną skorupką o barwie żółtawobiałej. Kapsułki można pobrać popijając je wodą bez ich łamania lub można otworzyć każdą tabletkę i wlać jej zawartość do wody, aby przygotować zawiesinę. Proszek medyczny wewnątrz kapsułki ma przyjemny truskawkowy smak. Lek jest skuteczny przeciwko większości szczepów bakteryjnych, w tym przeciwko paciorkowcom. Koszt leku wynosi 745 rubli.
Bitillina
Jest to antybiotyk iniekcyjny do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków. Jest syntetycznym środkiem hamującym patogenną aktywność infekcji paciorkowcami, Staphylococcus aureus, Salmonella, Proteus, Pneumococcus, Pus bacillus. Sprzedawane w kartonach. Każdy zawiera 50 fiolek po 10 ml (jedna iniekcja domięśniowa). Koszt leku wynosi od 650 do 700 rubli.
Hexoral
Wyprodukowane przez producenta w kilku postaciach farmakologicznych. Hexoral aerozol kosztuje 180 rubli. Rozwiązanie do płukania powierzchni zapalnych migdałków będzie kosztować pacjenta 270 rubli za butelkę. Tabletki Hexoral kosztują 215 - 220 rubli. Głównym celem leku przeciwbakteryjnego jest niszczenie infekcji w tkankach migdałków i usuwanie procesu zapalnego.
IRS 19
Cena antyseptycznego sprayu chronicznego zapalenia migdałków wynosi 500 rubli za spray. Lek stosuje się do zwalczania takich zakaźnych mikroorganizmów w gardle i tkankach migdałków, takich jak paciorkowce, Staphylococcus aureus, syngosis Pus. Zaleca się stosowanie leku nie jako niezależnego leku, lecz włączenie go w trakcie złożonej terapii.
Malavit
Dostępne w 50 ml szklanych lub plastikowych butelkach. Koszt takiej butelki z lekiem wynosi od 375 do 390 rubli. W leczeniu infekcji migdałków lek Malavit stosuje się jako skuteczny środek antyseptyczny do oczyszczania powierzchni gruczołów z patogennej mikroflory, co przyspiesza proces odzyskiwania pacjenta.
Tantum verde
Skład leku Tantum Verde jest substancją czynną benzydamina, która jest niesteroidowym związkiem chemicznym, który ma działanie przeciwdrobnoustrojowe na zapalną powierzchnię migdałków. Ten antyseptyczny środek o szerokim spektrum działania jest wytwarzany w postaci aerozolu i kosztuje 250 rubli dla pacjenta z przewlekłym zapaleniem migdałków.
Biseptol
Dostępne w formie białej pigułki. W zależności od kraju lub firmy producenta tabletki mogą być powlekane powłoką ochronną. W każdym opakowaniu kartonowym w kolorze czerwonym znajduje się 30 tabletek. Koszt leku przeciwbakteryjnego wynosi 110 - 115 rubli. Skuteczny w przypadku włączenia do złożonego przebiegu terapii.
Sinupret
Jest to naturalny lek homeopatyczny, składający się wyłącznie z wyciągów z roślin leczniczych zebranych w ekologicznie czystych regionach. Środek przeciwbakteryjny jest produkowany do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków w postaci kropli do spożycia i pigułek. Koszt leku, niezależnie od jego farmakologicznej postaci uwalniania, wynosi 380 - 410 rubli.
Flemoklav
Dostępne w formie tabletek. Zawiera substancję czynną amoksycylinę. Koszt leku przeciwbakteryjnego o szerokim spektrum to 320 rubli na opakowanie tabletek, które są prezentowane w ilości 20 sztuk. Skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich, który wywoływał rozwój przewlekłego zapalenia migdałków w tkankach migdałków.
Erytromycyna
Jest to jedna z pierwszych tabletek antybiotycznych, które mają zdolność niszczenia tak niebezpiecznej infekcji jak Staphylococcus aureus. Jest to drugi rodzaj zakaźnego drobnoustroju, który najczęściej powoduje występowanie przewlekłego zapalenia migdałków. Erytromycyna jest godna uwagi ze względu na jej dostępność, ponieważ jej koszt wynosi tylko 90 rubli za opakowanie, w środku znajduje się 20 tabletek pokrytych ochronną osłonką w kolorze czerwonym lub żółtym.
Streptocid
Działa jako pomocniczy środek antyseptyczny łagodzący przewlekłe zapalenie w dotkniętych migdałkach. Tabletki streptocide są przyjmowane do środka przez ssanie w jamie ustnej. Dostępne lekarstwo w opakowaniu papierowym, z których każdy jest zapakowany w 10 tabletek. Koszt tego leku wynosi 40-50 rubli. Streptocyd ma skuteczne właściwości antyseptyczne, ale nie może być stosowany jako niezależny środek do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków.
Bioparox
Antybakteryjny aerozol typu leku, produkowany w wygodnym aluminiowym cylindrze o pojemności 10 ml. Średnio jedna butelka wystarcza na 400 inhalacji. Aby osiągnąć maksymalny efekt terapeutyczny w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków, zaleca się regularne nawadnianie migdałków tym lekiem. Koszt jednego sprayu Bioparox wynosi 320 rubli.
Betadine
Jest to 10-procentowy antyseptyczny roztwór przeznaczony do dezynfekcji jamy ustnej i gardła. Lek radzi sobie z funkcją tłumienia mikroflory bakteryjnej, oczyszcza powierzchnię migdałków z ropnej płytki nazębnej i zmywa uformowane zatyczki z gruczołów gruczołów. Dostępny w plastikowej fiolce o pojemności 30 ml. Koszt leku przeciwbakteryjnego wynosi 165 - 180 rubli.
Tsiprolet
Jest to antybiotyk z grupy fluorochinolonów. Lek jest wytwarzany w Indiach, a jego grupą farmakologiczną są tabletki powlekane powłoką ochronną. Efekt terapeutyczny zastosowania polega na tym, że aktywne składniki leku przenikają gyrazę DNA infekcji bakteryjnej i zakłócają wiązania wewnątrzkomórkowe odpowiedzialne za podział drobnoustrojów i przekazywanie informacji genetycznej. Z tego powodu tłumiony jest proces reprodukcji drobnoustrojów chorobotwórczych. Koszt tabletek wynosi 122 rubli za opakowanie.
Każdy z leków przeciwbakteryjnych wymienionych na liście jest dobry na swój sposób i ma korzystny wpływ na proces leczenia przewlekłego zapalenia migdałków, który został zdiagnozowany u pacjenta w dorosłej grupie wiekowej.
Która z tych list jest dobrze przystosowana do leczenia dzieci?
W przypadku nadmiernie nadwrażliwego organizmu dziecka zaleca się stosowanie tylko tych środków antyseptycznych, które pomogą usunąć tkankę migdałków dziecka z patogennej infekcji i nie spowodują skutków ubocznych. Do leczenia dzieci najlepiej nadają się leki takie jak:
W zależności od ciężkości obrazu klinicznego przewlekłego zapalenia migdałków u dziecka, pediatra może zalecić stosowanie silniejszych antybiotyków, jeśli wymaga tego poważne zdrowie dziecka.
Środki ostrożności i przeciwwskazania
Wszystkie leki przeciwbakteryjne bez wyjątku szkodzą zdrowiu ludzkiemu, które przenosi je do środka w postaci tabletek lub wstrzyknięć domięśniowych. Dlatego środki ostrożności i przeciwwskazania w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków za pomocą antybiotyków są następujące:
- ostrożnie przyjmuj antybiotyki u osób podatnych na reakcje alergiczne na tego typu leki;
- Przeciwwskazane jest stosowanie środków przeciwbakteryjnych u pacjentów z chorobami wątroby i nerek, które wyrażają się brakiem funkcjonalności;
- Tabletek antybiotyków nie należy spożywać dla osób z chorobą wrzodową i zapaleniem błony śluzowej żołądka lub jelit;
- W okresie ciąży i laktacji niemowlęcia z piersią środki przeciwbakteryjne są również kategorycznie przeciwwskazane.
W zależności od indywidualnych cech pacjenta cierpiącego na przewlekłą postać zapalenia migdałków, leczący się otolaryngolog może zalecić pacjentowi powstrzymanie się od przyjmowania antybiotyków, uzasadniając zakaz przez inne przeciwwskazania medyczne.
Skutki uboczne antybiotyków na zapalenie migdałków
Podobnie jak większość leków przeciwbakteryjnych, ta grupa leków ma swoje własne działania niepożądane, które mogą objawiać się pacjentowi podczas leczenia przewlekłego zapalenia migdałków. Możliwe jest opracowanie następujących właściwości bocznych:
- nudności, brak apetytu, wymioty, biegunka;
- drgawki i drżenie kończyn górnych i dolnych;
- bóle głowy i zawroty głowy, bezsenność w nocy i senność podczas godzin czuwania;
- suchość w ustach i częściowa lub całkowita utrata smaku;
- uczucie bólu w prawym podżebrzu iw żołądku;
- gorycz w jamie ustnej, która pojawia się spontanicznie nie w procesie jedzenia;
- reakcje alergiczne w postaci czerwonej wysypki na skórze, plamek podobnych do pokrzywki, obrzęku i skurczów oskrzeli.
Jeśli wystąpi ten objaw, który ze względu na swój charakter jest konsekwencją przyjmowania leków przeciwbakteryjnych, należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem, który przepisał te leki, tak aby wytyczył inny kurs terapeutyczny.
Antybiotyki na zapalenie migdałków u dorosłych i dzieci
Antybiotyki na zapalenie migdałków są przepisywane na podejrzaną lub potwierdzoną etiologię bakteryjną procesu zapalnego, jak również wyraźne oznaki zatrucia. Powołanie prawidłowego schematu antybiotykoterapii jest możliwe tylko przez lekarza, ponieważ liczba opornych szczepów, chronicznych postaci choroby i powikłań wzrasta z każdym rokiem.
Zapalenie migdałków jest powszechną chorobą zakaźną. Najczęściej ostry stan zapalny migdałków wywołuje paciorkowce, staphylococcus, neisseries, corynebacteria, krętki, listerie, chlamydie i mykoplazmy. W tym samym czasie udział beta-hemolizujących paciorkowców grupy A stanowi do 30% przypadków zapalenia migdałków i zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków.
Infekcja jest przenoszona przez zawieszone w powietrzu kropelki od pacjentów lub nośników bakterii. Częściej chorują dzieci w wieku 5-15 lat i dorośli do 40 roku życia. Częstotliwość występowania jest większa w zanieczyszczonych obszarach. Występowanie zapalenia migdałków ułatwiają nie tylko niekorzystne warunki środowiskowe, ale także brak witamin w diecie, hipotermia ogólna i miejscowa, współistniejące przewlekłe choroby narządów oddechowych, przewodu pokarmowego itp.
Objawy i cechy przebiegu ostrego i przewlekłego zapalenia migdałków
- ostry ból podczas połykania;
- wzrost temperatury ciała do 38-39 ° C;
- ból głowy;
- dreszcze, uczucie osłabienia, słabość;
- głosy nosowe;
- nieświeży oddech;
- obfita ślina.
W dusznicy bolesnej proces zapalny może rozprzestrzeniać się na otaczające tkanki, prowadząc do zapalenia gardła i zapalenia krtani. Często towarzyszy temu również stan zapalny błony śluzowej jamy nosowej i zatok przynosowych, który pogarsza oddychanie przez nos.
Podczas badania lekarz ujawnia wzrost i ból w regionalnych węzłach chłonnych. Gdy pharyngoskopia jest określona przez przekrwienie i obrzęk błony śluzowej migdałków, która często tworzy włóknistą blaszkę.
W analizie krwi stwierdzono leukocytozę, przesunięcie leukocytów w lewo, przyspieszenie ESR (szybkość sedymentacji erytrocytów), pojawienie się białka C-reaktywnego.
Przewlekłe zapalenie migdałków objawia się objawami przewlekłego zatrucia w postaci ogólnego osłabienia, zwiększonego zmęczenia, drażliwości. Często dochodzi do wzrostu temperatury ciała do 37,0-37,9 ° C w godzinach wieczornych. Możliwe zmiany wegetatywne-naczyniowe: akrocyjanoza, niestabilność pulsu, niedociśnienie ortostatyczne, nieprzyjemne odczucia w okolicy serca.
Jeśli w pierwszych dniach nie zostanie rozpoczęte aktywne leczenie dławicy, to w piątym dniu może pojawić się ropień para-migdałkowy, który jest ograniczonym ropniem w tkance dystomineralnej.
Gdy faryngoskopia u pacjentów z przewlekłą postacią choroby jest określona przez spójność migdałków z ramionami i obecnością blizn, w lukach uwidoczniają się przypadkowe korki.
Identyfikacja przyczynowego zakażenia
W celu zidentyfikowania czynnika sprawczego wykonuje się badanie bakteriologiczne wyładowania migdałków z oznaczeniem wrażliwości na antybiotyki.
Obowiązkowe jest pobieranie wymazów z błony śluzowej nosa i migdałków na obecność patogenu błoniczego.
W celu zidentyfikowania paciorkowców beta-hemolizujących istnieje szybki test, zaprojektowany do wysokiej jakości wykrywania bakterii w ciągu 5 minut. Pozwala to na szybkie przepisanie leczenia bólu gardła związanego z paciorkowcami i uniknięcie powikłań związanych z tą postacią choroby (reumatyzm, zapalenie naczyń, ostra gorączka reumatyczna, post-paciorkowcowe zapalenie kłębuszków nerkowych itp.).
Metody ekspresowe nie wykluczają badań kulturowych, ale jedynie je uzupełniają, ponieważ negatywny wynik szybkiego testu nie może w pełni potwierdzić braku infekcji paciorkowcami.
Leczenie antybiotykami zapalenia migdałków
Czy bakteryjne zapalenie migdałków można wyleczyć bez antybiotyków? Jest to nie tylko niemożliwe, ale także niebezpieczne dla zdrowia.
Zastosowanie leków przeciwbakteryjnych jest podstawą leczenia zachowawczego bakteryjnego zapalenia migdałków. Racjonalne podejście do wyboru leków jest niezwykle ważne. Nieuzasadnione lub nadmierne stosowanie antybiotyków przyczynia się do rozwoju oporności drobnoustrojów na nie.
Pacjenci z ciężką dławicą lub powikłaniami są hospitalizowani w szpitalu zakaźnym.
W przypadku braku wyników badania bakteriologicznego, lekarz wybiera empirycznie optymalny lek, biorąc pod uwagę zakres najbardziej prawdopodobnych patogenów choroby.
Nazwy leków do leczenia ostrego zapalenia migdałków
Wybór leku zawsze należy do specjalisty, ponieważ tylko lekarz może stwierdzić, które leki są najlepsze do podjęcia z jakąś formą zapalenia migdałków.
Leki przeciwbakteryjne powinny być przepisywane, jeśli istnieją uzasadnione wskazania. Wcześniejsze stosowanie antybiotyków znacznie skraca czas trwania i nasilenie objawów.
Należy unikać profilaktycznych leków przeciwdrobnoustrojowych, przeciwgrzybiczych i przeciwwirusowych. Konieczne jest przestrzeganie schematu leczenia przepisanego przez lekarza: leku, dawki dobowej, częstości podawania, czasu stosowania. Pod koniec leczenia wskazane jest powtórne badanie mikrobiologiczne.
W ostrym zapaleniu migdałków lekiem z wyboru są antybiotyki z grupy penicylin, na przykład Amoksycylina, która jest podawana doustnie w tabletkach 500 mg 3 razy dziennie, lub fenoksymetylopenicylina 500 mg 3 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 10 dni.
U dzieci z dławicą piersiową należy powstrzymać się od przepisywania aminopenicylin, jeśli podejrzewa się zakaźną mononukleozę, ponieważ Ampicylina i Amoksycylina mogą powodować wysypkę skórną.
Racjonalne podejście do wyboru leków jest niezwykle ważne. Nieuzasadnione lub nadmierne stosowanie antybiotyków przyczynia się do rozwoju oporności drobnoustrojów na nie.
Alternatywne leki stosowane w leczeniu dławicy piersiowej mają szersze spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego i mogą wpływać na normalną florę organizmu. Lista alternatywnych leków:
- Cefaleksyna;
- Benzylowa penicylina benzylowa;
- Josamycin;
- Azytromycyna;
- Klarytromycyna.
W przypadku nawrotowego zapalenia migdałków A-paciorkowców, lekiem z wyboru jest amoksycylina / klawulanian. Alternatywne środki:
- Aksetyl cefuroksymu;
- Cefiksym;
- Linkomycyna;
- Clindamycin.
Czas trwania leczenia wynosi 10 dni. Niezależne skrócenie czasu przyjmowania leku jest niedopuszczalne, ponieważ prowadzi do ponownego wystąpienia tego procesu, przyczynia się do powstawania opornych szczepów mikroorganizmów i rozwoju powikłań. Dlatego antybiotyki powinny być wypijane zgodnie ze schematem przepisanym przez specjalistę.
Antybiotyki na przewlekłe zapalenie migdałków
Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków za pomocą antybiotyków odbywa się tylko podczas zaostrzenia choroby. Lekami z wyboru są: amoksycylina / klawulanian, cefuroksym. Czas trwania leczenia wynosi 10-14 dni.
Na tle antybiotykoterapii zaleca się przyjmowanie probiotyków lub eubiotek (Linex, Acipol) w celu zapobiegania lub leczenia dysbiozy jelitowej.
Niezależne skrócenie czasu przyjmowania leku jest niedopuszczalne, ponieważ prowadzi do ponownego wystąpienia tego procesu, przyczynia się do powstawania opornych szczepów mikroorganizmów i rozwoju powikłań.
Ryzyko wystąpienia inwazyjnej grzybicy lub miejscowej kandydozy (błony śluzowej jamy ustnej, dróg moczowych, narządów płciowych) podczas przyjmowania środków przeciwdrobnoustrojowych jest dość niskie. Ale po ocenie czynników ryzyka, lekarz może przepisać leki przeciwgrzybicze - Flukonazol, Nystatyna.
Możliwe konsekwencje
Wśród działań niepożądanych podczas przyjmowania antybiotyków są najbardziej niebezpieczne:
- reakcje alergiczne;
- chondro i arthrotoxicity;
- działanie hepatotoksyczne;
- rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (ryzyko jest większe w przypadku przyjmowania fluorochinolonów i linkozamidów);
- biegunka związana z antybiotykami.
Jeśli w pierwszych dniach nie zostanie rozpoczęte aktywne leczenie dławicy, to w piątym dniu może pojawić się ropień para-migdałkowy, który jest ograniczonym ropniem w tkance dystomineralnej. Możliwe jest również zapalenie limfatenitis, ropne zapalenie ucha i zapalenie zatok. W rzadkich przypadkach, przy zmniejszonej reaktywności organizmu, ropień może tworzyć się nawet podczas terapii.
Wstępna ocena skuteczności antybiotyków powinna zostać przeprowadzona trzeciego dnia po rozpoczęciu ich przyjmowania. Jednocześnie konieczne jest skupienie się na objawach zatrucia i nasileniu stanu zapalnego: normalizacji temperatury ciała, zmniejszeniu lub zniknięciu bólu w gardle, jak również obrzęku i przekrwieniu migdałków. W przypadku braku klinicznej poprawy stanu pacjenta, lekarz może dostosować leczenie.
Nieuzasadnione opóźnienie w zdolności do pracy, osłabienie, niestabilna gorączka do stanów podgorączkowych (37,1-38,0 ° C), ból stawów, kołatanie serca utrzymujące się po zapaleniu migdałków w połączeniu z umiarkowanym wzrostem ESR (szybkość sedymentacji erytrocytów) i wzrost przeciwciał anty-paciorkowców krew wskazuje na początek ostrej gorączki reumatycznej. Jednocześnie, ze względu na skasowany obraz kliniczny choroby, pacjenci często wolą być leczeni w domu bez środków przeciwbakteryjnych, co pogarsza proces patologiczny.
Antybiotyki to leki, których skuteczność jest najbardziej oczywista. Optymalizacja ich zastosowania w leczeniu ostrych i przewlekłych chorób zapalnych hamuje oporność na antybiotyki.
Wideo
Oferujemy oglądanie wideo na temat artykułu.
Antybiotyki stosowane w leczeniu zapalenia migdałków
Jednym z najczęstszych stanów patologicznych górnych dróg oddechowych jest zapalenie migdałków - choroba, w której kolonie czynników zakaźnych wywołujących zapalenie są zlokalizowane w migdałkach (a raczej w ich wnękach - luki). Czynnikami sprawczymi tej choroby mogą być grzyby, wirusy i bakterie.
Wybór leków do leczenia choroby następuje z uwzględnieniem rodzaju przeważających patogenów. Antybiotyki zapalenia migdałków są zaangażowane w reżimy terapeutyczne tylko wtedy, gdy wykrywane jest bakteryjne pochodzenie choroby. Inne formy mikroorganizmów nie są wrażliwe na wykorzystanie tych funduszy.
Objawy zapalenia migdałków, rodzaje chorób
Pierwszą oznaką rozwoju choroby u dzieci i dorosłych jest nagły obrzęk i zaczerwienienie migdałków. Następnie dołącz do ogólnych symptomów:
- ból gardła;
- trudności w połykaniu;
- dreszcze, gorączka;
- zatrucie (ból głowy, ból mięśni i stawów);
- powiększone submanibularne węzły chłonne, określane przez palpację;
- ropna tablica na powierzchni gruczołów.
Brak leczenia prowadzi do pogorszenia stanu pacjenta. Przedłużający się przebieg choroby bez odpowiedniej terapii może wywołać zapalenie zatok, zapalenie ucha, ropne zapalenie węzłów chłonnych. Najcięższymi powikłaniami zapalenia migdałków są reumatyzm, uszkodzenie układu nerwowego i wada zastawkowa serca.
Ze względu na charakter kursu występują 2 rodzaje choroby: ostra i przewlekła.
Pierwsza forma choroby, zdiagnozowana jako ból gardła, często rozwija się w ciągłe, powolne zapalenie, z okresami remisji trwającymi od kilku tygodni.
Występowanie zapalenia migdałków może wystąpić z powodu ostrego przechłodzenia, obecności nieleczonych zakażeń w organizmie, reakcji alergicznych i po cierpieniu opryszczki, odry, błonicy.
Połączenie takich czynników, jak osłabiona odporność, stres, niezdrowa dieta i ogólne zmęczenie mogą również powodować rozwój zapalenia migdałków.
Kryteria wyboru leków przeciwbakteryjnych
Według statystyk medycznych około 70% całkowitej liczby wykrytych zapaleń migdałków jest powodowanych przez wirusy; samoleczenie antybiotykami nie tylko nie doprowadzi do oczekiwanego złagodzenia samopoczucia, ale może również spowodować szereg dodatkowych dolegliwości (np. naruszenie przewodu pokarmowego).
Rozpoznanie "Zapalenie migdałków o charakterze bakteryjnym" dokonuje się wyłącznie na podstawie badania lekarskiego i dodatkowych badań laboratoryjnych, w tym badania próbek śluzu. Jeśli choroba jest wyraźna, stan pacjenta pogarsza się, gorączka nie ustępuje dłużej niż przez trzy dni, a rozwój choroby nie może zostać powstrzymany standardowymi lekami, specjalista zaleca antybiotykoterapię, aby zapobiec występowaniu powikłań.
Leki przeciwbakteryjne stosuje się z dużą ostrożnością:
- z indywidualną nietolerancją pacjentów tego rodzaju leków;
- w dzieciństwie;
- w leczeniu kobiet w ciąży i karmiących.
Przed uzyskaniem wyników analiz często stosuje się środki o szerokim zakresie narażenia; Po określeniu wrażliwości patogenów, które powodują zapalenie migdałków na stosowane leki, dostosowuje się schemat leczenia.
Należy pamiętać, że nie przeprowadza się leczenia lekami przeciwbakteryjnymi podczas remisji.
Antybiotyki na zapalenie migdałków stosuje się tylko w przypadku zaostrzenia przewlekłej postaci choroby lub gdy nie jest możliwe zatrzymanie dolegliwości z innymi produktami leczniczymi.
Opcje leczenia
Leczenie stanu zapalnego migdałków lekami przeciwdrobnoustrojowymi może odbywać się nie tylko za pomocą tabletki przyjmowanej doustnie. Często w celu złagodzenia stanu pacjenta stosuje się lokalne środki zaradcze, które obejmują środki dezynfekujące. Do najczęściej stosowanych leków należą Bioparox (substancja czynna to antybiotyk Fusafungin), Stopangin, Hexoral, Formuła przeciwinanginowa.
Oprócz irygacji gardła, skutecznym sposobem leczenia zapalenia migdałków jest systematyczne mycie braków roztworami sulfanilamidu lub penicyliny (czas trwania procedury wynosi co najmniej 7 dni).
Przy głębokim rozmieszczeniu wrzodów w tkankach migdałków leki (głównie antybiotyki penicylinowe) są wstrzykiwane bezpośrednio do migdałków.
Dwa ostatnie rodzaje terapii są przeprowadzane wyłącznie w szpitalu, pod nadzorem lekarza.
Klasyfikacja leków
Wszystkie leki przepisane na bakteryjną formę zapalenia migdałków należą do 5 grup:
- Penicyliny lub leki z pierwszego rzędu, łagodzące objawy przewlekłej postaci choroby i zapobiegające rozwojowi reumatyzmu. Należą do nich półsyntetyczne antybiotyki Amoksycylina, Ampicylina, Waxacylina, a także środki ochronne dla inhibitorów tej serii - Amoxiclav, Flemoklav, Augmentin i połączony lek Ampioks.
- W przypadku indywidualnej nietolerancji na penicyliny pacjentowi przepisuje się leki z grupy makrolidów - Rulid, Azytromycyna,
- Cefarykson, Cetax i Cefiksym antybiotyki cefalosporyny są częściej stosowane pozajelitowo.
- Wśród najbardziej "popularnych" przedstawicieli znalazły się fluorochinole - Norfloksacyna, Moksyfloksacyna, Ofloksacyna.
- Jeśli przyczyną choroby są beztlenowce, takie jak Staphylococcus aureus, najlepszym antybiotykiem w przypadku przewlekłego zapalenia migdałków są aminoglikozydy gentamycyna i streptomycyna.
Ogólne schematy leczenia i dawkowania leków zależą od postaci choroby, wagi i wieku pacjenta, obecności chorób przewlekłych. Leczenie antybiotykami może wyznaczać tylko specjalistyczne placówki medyczne.
Krótki opis powszechnie stosowanych leków
Najczęstsze leki stosowane w przypadku większości lekarzy to:
Amoksycylina jest lekiem stosowanym w leczeniu przewlekłego i ostrego zapalenia migdałków u dzieci w wieku powyżej 10 lat i dorosłych pacjentów. W większości przypadków dawka wynosi 500 mg trzy razy dziennie.
Penicylina benzylowa jest lekiem stosowanym we wstrzyknięciu lub wlewie. Do możliwych działań niepożądanych należą reakcje alergiczne, drgawki, arytmia i skurcz oskrzeli.
Cetax stosuje się w taki sam sposób, jak powyższy lek; skuteczny w wykrywaniu patogennych paciorkowców.
Ofloksacyna stosowana jest zarówno pozajelitowo, jak i doustnie; charakteryzuje się silnym działaniem przeciwbakteryjnym.
Fenoksymetylopenicylina tłumi chroniczne i ostre postaci choroby, jest stosowana w leczeniu osób dorosłych i dzieci (dzieci w wieku powyżej 10 lat).
Azytromycyna jest lekiem stosowanym w nieskomplikowanym zapaleniu migdałków.
Cefaleksyna jest lekiem charakteryzującym się szybkim wchłanianiem (niezależnie od posiłku). Leczenie farmakologiczne trwa średnio 7 dni (dawka dzienna jest podzielona na kilka - do 4 - przyjęć).
Cefadroksyl jest skutecznym produktem medycznym z grupy cefalosporyn. Szybko łagodzą objawy zapalenia migdałków. Jest pobierany 1 raz w ciągu 24 godzin, ponieważ jest bardzo powoli usuwany z organizmu.
Przyjmując antybiotyki przepisane przez lekarza na chroniczne zapalenie migdałków (lub jego ostrą postać), musisz wiedzieć: jeśli nie nastąpi poprawa stanu w ciągu 48-72 godzin od rozpoczęcia leczenia, wówczas reżim leczenia najprawdopodobniej będzie wymagał dostosowania.
Leczenie choroby u dzieci
Odporność młodych pacjentów jest w trakcie tworzenia, dlatego zapalenie migdałków często występuje w cięższej postaci niż u dorosłych.
Zarówno pediatrzy, jak i pediatryczni laryngolodzy uważają, że stosowanie antybiotyków w stanach zapalnych migdałków podniebiennych u dziecka jest uzasadnione.
Najczęściej dzieci przepisuje się leki przeciwbakteryjne z grupy makrolidów, penicylin, cefalosporyn. Najczęściej polecane leki to:
- Erytromycyna (jeśli pacjent ma indywidualną nietolerancję na penicyliny). Lek przyjmuje się godzinę przed posiłkiem. Skutki uboczne na ciele mogą stanowić naruszenie układu trawiennego, żółtaczka.
- Augmentin - dostępny w formie tabletek i w zawieszeniu. Charakteryzuje się obecnością minimalnej liczby przeciwwskazań. Syrop nie jest stosowany w leczeniu dzieci w wieku do 3 miesięcy; pigułki nie są stosowane w leczeniu dzieci poniżej 12 roku życia.
- Hemomitsin - antybiotyk o szerokim spektrum działania na mikroorganizmy. Preparat zawiesinowy jest z powodzeniem stosowany w pediatrii; pigułki - dla złagodzenia objawów choroby u młodzieży.
- Amoksycylina, fenoksymetylopenicylina (charakterystyka leków została podana powyżej).
Dawka leku jest obliczana wyłącznie przez lekarza specjalistę, biorąc pod uwagę wiek i wagę pacjenta. Samodzielne stosowanie antybiotyków w leczeniu dziecka jest niemożliwe.
Instrukcje specjalne
Skuteczność leków przeciwbakteryjnych stosowanych w zapaleniu migdałków zależy od dokładności przestrzegania kilku prostych zaleceń.
Przede wszystkim nie można przerwać przebiegu leczenia (lub zmienić przepisanej dawki) z pierwszymi poprawami w samopoczuciu. Ponadto pacjenci nie powinni pić alkoholu, tłustych i pikantnych potraw lub palić podczas antybiotykoterapii. Jeśli pierwszy lek spowodował pogorszenie stanu zdrowia lub reakcje alergiczne - należy to zgłosić lekarzowi.
Aby uniknąć objawów dysbakteriozy, zarówno dorośli, jak i dzieci w okresie leczenia muszą przestrzegać diety. Aby poprawić samopoczucie, lepiej jest obserwować leżenie w łóżku.
Po zakończeniu terapii w celu podniesienia odporności należy włączyć do codziennej diety produktów mlecznych i probiotyków.
Najlepszym sposobem zapobiegania nawrotom choroby będzie stwardnienie, długie spacery na świeżym powietrzu oraz przestrzeganie zasad snu i czuwania.
Wideo
Film opowiada, jak szybko wyleczyć przeziębienie, grypę lub ARVI. Opinia doświadczonego lekarza.