Dławica piersiowa jest formą ostrego zapalenia migdałków, które charakteryzuje się ropnym stanem zapalnym w lukach, czyli fałdami migdałków. Ta forma choroby jest cięższa niż zapalenie migdałków pęcherzykowych. W swojej czystej postaci jest rzadki. Najczęściej rozwija się na tle pęcherzyków.
Główną grupą ryzyka wystąpienia tego rodzaju bólu gardła są dzieci w wieku od 5 do 12 lat. U dorosłych ten typ dławicy występuje najczęściej w połączeniu z innym wariantem choroby, czyli jest typu mieszanego. Leczenie zapalenia migdałków podsiatkówkowych u dorosłych, podobnie jak u dzieci, odbywa się z zastosowaniem antybiotyków, które eliminują nieprzyjemne objawy dusznicy bolesnej.
Dorośli mają tendencję do tolerowania choroby łatwiej niż dzieci, ale przy braku odpowiedniego i szybkiego leczenia nawet dorośli mogą rozwinąć niepożądane powikłania, w tym zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie ucha środkowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, reumatyzm, zapalenie płuc itp.
Przyczyny
Dlaczego występuje zapalenie migdałków lakunarnych i co to jest? Głównymi przyczynami są paciorkowce, ale mogą także powodować adenowirusy i gronkowce. Dlatego ta choroba jest uważana za zaraźliwą. Jest on przenoszony przez unoszące się w powietrzu krople podczas kichania, kaszlu chorego lub kontaktując się z dziećmi - poprzez zabawki i inne zainfekowane przedmioty.
Również różne zabiegi chirurgiczne w jamie ustnej i choroby zębów mogą powodować ból gardła. Czynniki zewnętrzne mogą również powodować choroby. Należą do nich: hipotermia, przeciągi, nagłe zmiany temperatury powietrza, wilgoć, zanieczyszczenie powietrza.
Cechy tej formy choroby
Ta forma kliniczna anginy ma swoją nazwę ze względu na fakt, że wraz z nią proces ropny-zapalny jest zlokalizowany w lukach migdałków. Jest wiele tych braków w grubości migdałków, dlatego gdy produkty odpadowe patogennych paciorkowców, wraz z masami martwiczymi i złuszczonym nabłonkiem, wznoszą się do góry, na formacjach limfatycznych pojawiają się duże plamy płytki nazębnej.
To odróżnia lakoniczne zapalenie migdałków od pęcherzyków (inna forma kliniczna dławicy piersiowej), w której tylko niektóre pęcherzyki znajdujące się w migdałkach są w stanie zapalnym, które wyglądają jak małe krosty na powierzchni formacji limfatycznych.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Okres inkubacji lakonicznego migdałka trwa 1-2 dni, a jego objawy rozwijają się szybko i mogą pojawić się w ciągu kilku godzin.
Główne objawy dusznicy bolesnej u dorosłych i dzieci obejmują:
- gwałtowny wzrost temperatury ciała do wysokich liczb (38,5-40)
- powszechne przejawy procesu zakaźnego w postaci osłabienia, złego samopoczucia, zmęczenia i bólu głowy;
- nawracające dreszcze, które częściej występują u dzieci;
- ból w stawach;
- lokalne objawy w postaci ciężkiego bólu gardła i powiększonych submanibularnych węzłów chłonnych.
Podczas badania lekarz znajdzie typowe objawy procesu zapalnego w gardle:
- zaczerwienienie w krtani;
- obrzęk tkanek w gardle;
- żółtawo-biaława tablica, która zajmuje większość powierzchni obu migdałków podniebiennych, którą można łatwo usunąć za pomocą szpatułki.
Proces zapalny może dotyczyć zarówno jednego, jak i obu migdałków. Średni czas trwania choroby wynosi 5-9 dni, a pełna skuteczność jest przywracana do 14-17 dni. U dzieci zapalenie migdałka podniebiennego ma cięższy przebieg, któremu towarzyszą drgawki, ataki astmy, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, bóle żołądka.
Konsekwencje
Dalsze rozprzestrzenianie się infekcji przez drogi oddechowe często powoduje zapalenie oskrzeli, a nawet zapalenie płuc. Nieodpowiednie leczenie może wywołać pojawienie się przewlekłej postaci choroby, często z powikłaniem innych rodzajów zapalenia migdałków, zapalenia gardła.
Obecność infekcji i ropnych procesów powoduje rozdzielenie się bakterii w całym organizmie, osadzonych w sercu, płucach, kościach. Konsekwencje tego zjawiska są bardzo niebezpieczne - zapalenie nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych), reumatyzm, zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, gronkowcowe zapalenie opon mózgowych, uogólnione uszkodzenie węzłów chłonnych, ropnie, sepsa.
Dławica piersiowa: zdjęcie
Jak wygląda ta forma bólu gardła, oferujemy przeglądanie szczegółowych zdjęć.
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W większości przypadków wskazane jest leczenie zachowawcze, aw przypadku braku efektu, w przypadku ostrego wzrostu migdałków, z trudnościami w oddychaniu, wskazane jest chirurgiczne usunięcie migdałków.
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy zapalenia migdałków lakunarnych, pacjent musi być odizolowany od innych i wyposażony w leżankę (ból gardła nie może być noszony na nogach, co często prowadzi do komplikacji). Kwestia hospitalizacji zależy od nasilenia patogenezy.
Przebieg leczenia musi wyznaczyć specjalistę. Przeprowadzi wywiad z pacjentem, zbada jego gardło, określi czynnik sprawczy choroby i jej wrażliwość na antybiotyki za pomocą testów, po czym będzie przepisał niezbędne leki w tym przypadku.
Aby leczyć ból gardła w domu, zalecamy następujące czynności:
- Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przepisanych przez lekarza.
- Aby złagodzić ogólny stan, można przyjmować przeciwgorączkowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. To wszystko znane Aspiryna, Ibuprofen, Paracetamol. Istotą tego spotkania jest złagodzenie stanu pacjenta poprzez zmniejszenie temperatury, zmniejszenie obrzęku krtani.
- Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w pierwszych 2 dniach choroby, co godzinę płukania roztworem antyseptycznym - Miramistin, Chlorophyllipt, Iodinol, Furacilin (2 tabletki na szklankę wody), słaby roztwór nadmanganianu potasu. Na etapie regeneracji można je zmienić na napary i wywary z ziół leczniczych - rumianek, nagietek, kora dębu, szałwia. W przypadku leczenia miejscowego można użyć różnych aerozoli - Ingalipt, Geksoral, Tantum Verde.
- Podczas leczenia ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na picie, aby nie było odwodnienia.
Ważne jest również, aby po zakończeniu ostrego okresu choroby przejść cykl terapii witaminowej i probiotyków, ponieważ ropne procesy, przedłużone zatrucie osłabiają układ odpornościowy, a leczenie antybiotykami narusza naturalną mikroflorę jelitową.
Antybiotyki
Terapia antybakteryjna jest wskazana w etiologii mikrobiologicznej dławicy piersiowej. Antybiotyki są stosowane jako leki, a preparaty sulfanilamidowe są znacznie mniej powszechne. Cel przepisywania leków - eradykacja (niszczenie patogenu).
Właściwy dobór antybiotyku zapewnia:
- całkowite zniszczenie patogenu;
- eliminacja działań niepożądanych w różnych chorobach związanych z dławicą piersiową;
- równowaga działania i bezpieczeństwa antybiotyków.
Lekami pierwszego rzutu na ropne zapalenie gardła są nowoczesne penicyliny połączone z komponentami, które poprawiają ich działanie, ponieważ najlepiej radzą sobie z paciorkowcami. Takie leki obejmują Augmentin, Flemoklav, Ecoclav i wiele innych. Dozwolone jest również przyjmowanie penicylin w monoformie (ampicylina, amoksycylina).
Jeśli masz uczulenie na penicyliny, są one leczone makrolidowymi lekami przeciwbakteryjnymi (Sumamed, Azytromycyna, Zitrolid, Klacid). Antybiotyki cefalosporyn są przepisywane z powodu nawracającej dławicy piersiowej lub ciężkiej choroby. Należą do nich Cefaleksyna, Ceftriakson, Cefazolina, które w szpitalu często mają postać zastrzyków.
Konieczne jest wypicie całego kursu antybiotyków przepisanego przez lekarza w celu uniknięcia nawrotu choroby i rozwoju powikłań. Przebieg przyjmowania antybiotyków w przypadku zapalenia migdałków lakunotycznych wynosi zwykle 7-10 dni. Jeśli poczujesz się lepiej po 2-3 dniach i zdecydujesz, że jesteś wyleczony, to w żadnym wypadku nie anuluj przepisanego leku.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła jest ostrym procesem zapalnym o przewadze etiologii bakterii, który charakteryzuje się zmianami w luce migdałków i objawia się wyraźnym pogwałceniem ogólnego stanu, ból gardła, pogarszany przez połykanie. Podczas badania fizykalnego migdałki są powiększone, przekrwienia, ropne wysięku widać w ujściach luki. Przy palpacji regionalnych węzłów chłonnych obserwuje się ból. Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, wykonuje się analizę bakteriologiczną wymazów z gardła. Zabieg obejmuje przestrzeganie odpoczynku w łóżku w okresie ostrym, przepisywanie antybiotyków, leków przeciwzapalnych, płukanie antyseptykami i fizjoterapię.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła - kliniczna forma ostrego pierwotnego zapalenia migdałków, w którym ropny proces zapalny rozwija się w szczelinach z późniejszym przejściem do powierzchni migdałków. Amerykańskie Stowarzyszenie Otorynolaryngologii stosuje diagnozę migdałków gardłowych, co odzwierciedla fakt, że uszkodzenie uchwyci również tylną ścianę gardła. W krajach europejskich, w tym w Rosji, terminy "dusznica bolesna", a także "ostre zapalenie migdałków" (pierwotne) stały się powszechne. Tak więc patologię odróżnia się od zmian wtórnych towarzyszących przebiegowi różnych infekcji (szkarlatyna, błonica, mononukleoza zakaźna) i chorób krwi (z białaczką, agranulocytozą).
Przyczyny lacunarnego zapalenia migdałków
Jest to ostra choroba zakaźna, której głównymi przyczynami u dzieci poniżej 5 lat są wirusy adenowirusa, Coxsackie, wirusy odry i szkarlatyny, u nastolatków i dorosłych (w 80% przypadków) - paciorkowce, gronkowce, pałeczki hemofilne i inne czynniki bakteryjne. Patogeny przenikają do górnych dróg oddechowych z wdychanym powietrzem, rzadziej - drogą kontaktową - domową i znajdują się na migdałkach. Wraz ze spadkiem ochrony immunologicznej dochodzi do aktywacji patogennych mikroorganizmów, ich akumulacji w szczelinach i rozwoju patologicznego procesu w formacjach limfoidalnych pierścienia gardłowego. Możliwe jest rozprzestrzenianie się paciorkowców i innych bakterii z krwioobiegu na inne narządy i tkanki (serce, nerki, stawy), co wraz ze zmniejszeniem obrony organizmu, nieodpowiednią terapią antybiotykową, prowadzi do różnych komplikacji: zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia wsierdzia, zapalenia wielostawowego, kłębuszkowego zapalenia nerek.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Objawy kliniczne charakteryzują się kombinacją lokalnych zmian w gardle i tkankach limfoidalnych, co stanowi naruszenie ogólnego dobrego samopoczucia. Choroba zaczyna się ostro wraz z pojawieniem się objawów zatrucia: hipertermii z dreszczami, bólami ciała i bólem głowy. Przez 2-3 dni pojawia się ból w gardle, który staje się bardziej intensywny podczas połykania pokarmu i śliny. Ze względu na powiększenie węzłów chłonnych szczęki i szyjki macicy pojawia się ból podczas otwierania ust i obracania głowy. Z ust wydziela się nieprzyjemny zapach, mowa jest stłumiona ("cień do nosa"). Badając jamę ustną, można zauważyć zaczerwienienie i obrzęk migdałków, żółtawo-białą zawartość w postaci pojedynczych wysp, które szybko łączą się, pokrywając powierzchnię ropnymi foliami.
Bólowi gardła u dzieci towarzyszy cięższe zatrucie, objawiające się gorączką, silnymi bólami głowy, powtarzającymi się wymiotami, stanami synchronicznymi z utratą przytomności, zmniejszonym apetytem, niespokojnym snem, osłabieniem, drażliwością. Często występują oznaki zaburzeń w przewodzie pokarmowym z bólem brzucha, nudnościami, biegunką. Skargi na dyskomfort w gardle podczas połykania jedzenia i wody w ciągu pierwszych 1-3 dni mogą być nieobecne.
Komplikacje
Ropne stany zapalne z niewystarczającym leczeniem i obniżeniem odporności mogą stać się przyczyną ropnia przydechowego lub gardłowego, a także rozciągać się na zatoki przynosowe i ucho środkowe. W tym samym czasie hipertermia utrzymuje się, ból gardła pulsuje, może promieniować do ucha, otwarcie jamy ustnej staje się trudne, a także jedzenie. Powtarzająca się dławica prowadzi do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego w tkance limfatycznej gardła i otaczających ją tkanek - przewlekłego zapalenia migdałków, a także uszkodzenia odległych narządów i tkanek: mięśnia sercowego, nerek, stawów.
Diagnostyka
Aby prawidłowo zinterpretować objawy kliniczne obserwowane w dławicy piersiowej i odróżnić zapalenie pierwotne od wtórnego zapalenia, konieczne jest staranne badanie przez lekarzy różnych specjalności: pediatry, lekarza rodzinnego, otolaryngologa, specjalistę chorób zakaźnych, reumatologa i nefrologa. Badanie gardła ujawnia objawy typowe dla lakonicznego zapalenia migdałków: wyraźna infiltracja i obrzęk migdałków podniebiennych, gromadzenie ropnej zawartości i filmów pokrywających powierzchnię migdałków w szczelinach żółtawych wysepek. Podczas usuwania filmów za pomocą łopatki można je stosunkowo łatwo wyjąć bez uszkadzania leżących pod nimi tkanek i bez powodowania krwawienia.
Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, konieczne jest zbadanie zawartości wymazu z gardła i migdałków poprzez przeprowadzenie analizy bakteriologicznej lub wirusologicznej. Przeprowadza się ogólne badania kliniczne krwi i moczu, za pomocą których określa się aktywność procesu (leukocytoza i zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów w badaniu krwi) oraz obecność powikłań układu moczowego (leukocyty, erytrocyty, białko w ogólnej analizie moczu w zapaleniu nerek). Konieczne jest wykluczenie powikłań (w szczególności reumatyzmu) podczas analizy biochemicznej krwi (zmiany poziomu białka C-reaktywnego, antyskretylozyny-O, czynnika reumatoidalnego). Diagnozę różnicową lakunarnego zapalenia migdałków przeprowadza się z innymi chorobami górnych dróg oddechowych, wtórnymi procesami o charakterze infekcyjnym (błonica gardłowa, szkarlatyna, mononukleoza itp.).
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W ostrym okresie choroby konieczne jest obserwowanie leżenia w łóżku, w przypadku ciężkiego przebiegu i obecności powikłań wymagana jest hospitalizacja.
- Terapia etiotropowa. Podstawa środków terapeutycznych dla etiologii bakteryjnej - terapia antybakteryjna przez 8-15 dni w wystarczającej dawce, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu. Często stosuje się antybiotyki z grupy penicylin (penicylina benzylowa, amoksycylina), a także cefalosporyny i makrolidy. W przypadku wtórnej dławicy o etiologii wirusowej i grzybowej stosuje się odpowiednie leki (acyklowir, flukonazol itp.).
- Objawowe środki zaradcze. Zalecane są niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, diklofenak), witaminy, immunomodulatory, a także leki normalizujące upośledzenie funkcji układu sercowo-naczyniowego, przewodu pokarmowego, układu moczowego i układu nerwowego.
- Lokalne leczenie. Lokalnie stosowane rozwiązania antyseptyczne, wywary z ziół leczniczych. Po ustąpieniu ostrych objawów pacjent otrzymuje skierowanie do fizjoterapii.
Wraz z rozwojem lokalnych powikłań (ropień podskórny), konieczna jest interwencja chirurgiczna wraz z otwarciem ropnego ogniska. Środki terapeutyczne w reumatycznym zapaleniu tarczycy i kłębuszkowemu zapaleniu nerek są przeprowadzane w specjalistycznym szpitalu z użyciem środków przeciwbakteryjnych, glikokortykosteroidów i innych leków.
Prognozy i zapobieganie
Średni czas leczenia wynosi 8-15 dni. Jest to wystarczające na początek pełnego powrotu do zdrowia, pod warunkiem odpowiedniej terapii w odpowiednim czasie. Łączenie wczesnych i późnych powikłań pogarsza rokowanie i może prowadzić do długotrwałej niepełnosprawności. Główne środki zapobiegawcze to ograniczenie kontaktu z chorym przeziębieniem i zapaleniem migdałków, używanie środków ochrony osobistej, wietrzenie pomieszczeń, właściwa praca i odpoczynek, odpuszczanie ciała, regularne ćwiczenia i uprawianie sportu.
Właściwe leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
Podstawą leczenia lakonicznego zapalenia migdałków jest systematyczne stosowanie antybiotyków. Jest to jedyny sposób, aby zniszczyć czynnik sprawczy i zapobiec rozwojowi powikłań. W rzadkich przypadkach, prawie wyłącznie u dorosłych, oprócz przyjmowania antybiotyków, nie są wymagane żadne inne środki.
Oprócz leczenia antybiotykami wykonuje się objawowe leczenie migdałkowego zapalenia migdałków. Objawy choroby i jej nasilenie określają, jakie konkretne środki należy podjąć, w jakich ilościach iz jaką częstotliwością. Zabieg ten nie pozwala wpływać na przyczynę dusznicy bolesnej, ale przyczynia się do czasowej normalizacji pacjenta.
Ważne jest, aby pacjent sam lub osoba, która leczyć lakoniczne zapalenie migdałków, prawidłowo priorytetyzuje:
- W leczeniu łuszczycowego zapalenia migdałków zawsze konieczne jest stosowanie antybiotyków. Ich stosowanie jest obowiązkowe niezależnie od tego, jak choroba postępuje i jak się czuje pacjent;
- Leczenie objawowe - pomocnicze. Przeprowadza się tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Jeśli pacjent ma zbyt wysoką temperaturę, należy mu podać środek przeciwgorączkowy. Jeśli migdałki za bardzo ranią, możesz użyć miejscowego lub systemowego znieczulenia (preferowany jest lokalny) i tak dalej. Jeśli potrafisz obejść się bez leków przeciwgorączkowych, płukanek i cukierków, lepiej nie brać. Płukanie i picie Paracetamolu tylko dlatego, że robią to inni, nie można zrobić.
W tym samym czasie można leczyć zapalenie migdałków w domu lakonicznym: w większości przypadków choroba ta nie wymaga hospitalizacji pacjenta. Co do zasady, po zbadaniu go, zdiagnozowaniu dusznicy bolesnej i przepisaniu leków, lekarz wskazuje, w jaki sposób zorganizować prawidłowy schemat leczenia i ustala daty następnej wizyty. Wszystko inne można i należy robić w domu.
Konieczna jest wizyta u lekarza z dławicą piersiową. Co najmniej, ponieważ pacjent lub jego rodzice mogą błędnie zdiagnozować: laiki mogą mylić tę chorobę z dławicą grzybiczą, mononukleozą zakaźną lub błonicą. Błędna diagnoza pociąga za sobą nieskuteczne lub niebezpieczne leczenie (a czasami oba jednocześnie), aw rezultacie, prawdopodobny rozwój powikłań. Ponadto lekarz może wybrać odpowiednie antybiotyki do leczenia lakonicznego zapalenia migdałków, które będą skuteczne przeciwko jego przyczynowemu czynnikowi i bezpieczne dla pacjenta. Wizyta w dobrej (mianowicie w dobrej, nie żadnej!) Chorobie lub specjalisty od chorób zakaźnych w przypadku wyskoków lakonicznych jest kluczem do pomyślnego leczenia.
Antybiotyki stosowane w leczeniu migotania migdałków
Amoksycylina z substancjami pomocniczymi jest bardzo często przepisywana na lakoniczne zapalenie migdałków
Konieczne jest leczenie zapalenia migdałków podsiatkówkowych za pomocą tych samych antybiotyków, które są stosowane w leczeniu nieżytowych lub pęcherzykowych postaci choroby. Ponieważ czynnik sprawczy choroby jest taki sam we wszystkich przypadkach, wybór środka do leczenia etiotropowego przeprowadza się wśród takich antybiotyków:
- Penicyliny - amoksycyliny (preparaty Amosin, Amokson, Flemoxin Solutab i inne), amoksycylina z kwasem klawulanowym (Augmentin, Amoksiklav, Flemoklav Soljutab), ampicylina (Ampik APO-APECS, Upsampi i inni), ampicylinę z sulbaktam (sultamicillin, Sultasin, Ampisid ), penicylina fenoksymetylowa (Osp, V-penicylina), penicylina przez iniekcję, biciliny (Bicillin-1, -2 i -3, Retarpen, Extensillin), rzadko (z powodu wysokich cen) - azlocylina i tikarcylina;
- Makrolidy - erytromycyna, azytromycyna (Azitro Sandoz, Sumamed, Zimax), josamycyna i inne;
- Cefalosporyny - cefadroksyl, cefaleksyna, cefazolina, ceftriakson i inne.
W wyjątkowych przypadkach leczenie lakonicznego zapalenia migdałków odbywa się za pomocą linkozamidów, ale jest to uzasadnione tylko w przypadku nietolerancji leków z powyższych grup lub jeśli patogen jest na nie oporny.
W osobnym artykule mówiliśmy już o wyborze antybiotyków do leczenia dławicy piersiowej. W nim ustaliliśmy, które środki są bardziej preferowane i które znajdują się w drugiej linii wyboru.
Harmonogram podawania i dawkowania antybiotyków zależy od konkretnego leku i wieku pacjenta. Na przykład podajemy dwa sposoby różnych grup:
- Sumamed, lek na bazie azytromycyny. Schemat leczenia dławicy piersiowej u dorosłych obejmuje podanie 1,5 mg leku w 1 cyklu. Dzieci w wieku powyżej 12 lat i dorośli są przepisywane 500 mg (1 tabletka) raz dziennie przez 3 kolejne dni. W przypadku dzieci w wieku od 3 do 12 lat, 20 mg / kg masy ciała na dobę jest przepisywane przez trzy dni. W sumie na kurs przyjęto 60 mg. Dla dzieci w wieku od 6 miesięcy do 3 lat przepisany proszek do sporządzania zawiesiny w dawce 10 mg / kg masy ciała dziennie przez 3 kolejne dni. Lek należy pić nie później niż godzinę przed posiłkiem lub nie wcześniej niż dwie godziny po posiłku.
- Ceftriakson w leczeniu dusznicy bolesnej stosuje się wyłącznie do podawania domięśniowego lub dożylnego. Dzienna dawka dla niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat wynosi 20-80 mg / kg masy ciała. Dorośli, dzieci powyżej 12 roku życia lub ci, którzy ważą więcej niż 50 kg, dzienna dawka nie powinna przekraczać 4 g. Zwykle podaje się im 0,5-1 g antybiotyku 2 razy dziennie lub 1-2 g - raz dziennie. Dawkę większą niż 50 mg na kg masy ciała podaje się we wlewie dożylnym w ciągu pół godziny. W przypadku podawania domięśniowego lek rozpuszcza się w 1% roztworze lidokainy. W zależności od przepisanej dawki 0,25 lub 0,5 g ceftriaksonu przyjmuje się dla 2 ml lidokainy, 1 ml na 3,5 ml Do podawania dożylnego 0,25 lub 0,5 g ceftriaksonu rozpuszcza się w 5 ml wody do wstrzykiwań, 1 g - w 10 ml. W przypadku wlewów dożylnych 2 g ceftriaksonu rozpuszcza się w 40 ml 10% roztworu dekstrozy, 0,9% roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu lewulozy (roztwór nie powinien zawierać wapnia). Po podaniu domięśniowym nie zaleca się wstrzykiwania do każdego pośladka więcej niż 1 g leku.
Dożylne antybiotyki na ból gardła
W większości przypadków antybiotyki w tabletkach, proszki do sporządzania zawiesiny lub w innych postaciach do podawania doustnego są przepisywane w leczeniu łuszczycowego zapalenia migdałków w domu. Zastrzyki są przepisywane w przypadkach, gdy leczenie odbywa się w szpitalu.
Warunki i czas leczenia są przepisywane przez lekarza, który ocenia stan pacjenta i nasilenie choroby. Wskazane im terminy nie powinny być w żaden sposób skracane, nawet jeśli pacjent stał się jednoznacznie łatwiejszy po rozpoczęciu antybiotyku.
Bardziej szczegółowo można przeczytać o:
Minimalny okres przyjmowania antybiotyków na ból gardła wynosi 7 dni, standardem jest 10-12. W takim przypadku pacjent przez 2-3 dni może poczuć się mniej lub bardziej normalnie. Obowiązkowe antybiotyki są wtedy wymagane, aby zapobiec powikłaniom.
Objawowe leczenie migotania migdałków
Zadaniem leczenia objawowego jest złagodzenie stanu pacjenta i zatrzymanie najbardziej ostrych objawów, które mogą bezpośrednio lub pośrednio wpłynąć na przebieg samej choroby. Dlatego leczenie lędźwiowego gardła za pomocą środków pomocniczych jest konieczne tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Na przykład:
Nie powinieneś próbować obniżać temperatury w przypadku lacunarnego zapalenia migdałków, jeśli nie wzrośnie powyżej 39 stopni.
- Temperatura pacjenta jest zbyt wysoka - powyżej 39 °. W takim przypadku przepisane są standardowe leki przeciwgorączkowe - Eferalgan, Nurofen, Paracetamol i inne. Jeśli ciało jest zbyt słabe i już przy 38 ° pacjent czuje się źle, możesz zestrzelić i tę temperaturę. Ogólnie rzecz biorąc, to właśnie w podwyższonej temperaturze najskuteczniejsza walka z infekcją występuje, dlatego utrzymanie jej na poziomie około 38 ° przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia;
- Ciężki ból w gardle. Jest to najbardziej charakterystyczny objaw, z powodu którego najczęściej gry zaczynają się od wszelkiego rodzaju płukań, usuwania ropni i lizaków. Zasadniczo, jeśli zostanie przyjęty febrifuge, jako dodatkowy efekt, zapewnia ulgę w bólu do akceptowalnego poziomu. Jeśli nie, to jest przydatna się środki przeciwbólowe (aspiryna Tempalgin, Panadol), posiadać dowolny regularny płukania ciepły płyn do mycia RAID i nawilżania błon śluzowych, zaprzestanie palenia w trakcie leczenia. W tym samym celu można stosować specjalne tabletki do ssania i tabletki do ssania z miejscowymi środkami znieczulającymi - Stopangin, Geksoral i inne;
- Przy zbyt dużym zapaleniu migdałków, gdy z powodu swojej wielkości blokują cały kanał w gardle, sensowne jest przyjmowanie leków przeciwzapalnych. Zwykle stosuje się leki przeciwhistaminowe - Desloratadyna, Suprastin, Erius i inne.
Dzięki temu objawowemu leczeniu istnieje wiele niuansów, które należy zrozumieć, aby naprawdę skutecznie zmniejszyć objawy. Najważniejsze z nich to:
- Nie ma znaczenia, co płukać gardłem. Wywary z ziół, roztwory antyseptyczne (FRC, chlorheksydyny miramistina), prosty osolonej wodzie w tym przypadku działają równie one nawilżają gardło część płukane płytki nazębnej i pomaga zmniejszyć ból. Ważniejsza jest jakość płukania i jego częstotliwość - rozwiązanie powinno naprawdę umyć gardło (do tego trzeba odchylić głowę do tyłu), ale nie denerwować. Płukanie nie może zbyt często "ciągnąć" zapalonych gruczołów, z tego powodu regeneracja tkanek jest hamowana. 2-3 razy dziennie przez 1-2 minuty będą wystarczające. Roztwór powinien mieć temperaturę 40-45 °;
- W czasie leczenia należy rzucić palenie;
- Podczas przypisywania przeciwgorączkowe pacjenta warto zawinąć w ubraniach (nawet lepiej - w ciepłym kocem), aby dać dużo do picia, paszy lub wody malin dżem malinowy bulion - krótko mówiąc, zrobić wszystko co możliwe, aby go pocić bez wysiłku fizycznego. Przyspieszy to spadek temperatury i normalizację jej stanu.
Właściwa pozycja głowy podczas płukania gardła
Ważne jest, aby zrozumieć, że żadna pomoc nie zastąpi leczenia opryszczkowego bólu antybiotykami. Przy pomocy leczenia objawowego nie można wpływać na samą infekcję i zapobiegać powikłaniom choroby, tylko antybiotyki ogólnoustrojowe to robią.
Co więcej, czasami troskliwi, ale nieświadomi pacjenci (lub ich rodzice) próbują leczyć ból gardła lędźwiowego środkami, które są absolutnie bezużyteczne, a nawet niebezpieczne. Co więcej, wiele z tych narzędzi jest popularnych wśród ludzi i są uważane za prawie obowiązkowe. Na przykład...
Co i jak nie leczyć lędźwiowego zapalenia migdałków
Przede wszystkim, podczas leczenia zapalenia migdałków lakunarnych, należy zapomnieć o środkach folk. Żadna z nich nie może ani normalizować stanu pacjenta, ani wpływać na infekcję. W tym propolis, buraki z cytryną, każda inhalacja jest całkowicie nieskuteczna.
Co więcej, nie ma sensu używać rozwiązania Lugola z quaciem lakowym. Jako środek antyseptyczny nie jest w stanie przeniknąć do głębokich tkanek migdałków i zahamować proliferację bakterii. Nie przyczyni się do leczenia wrzodów na migdałkach. Jednocześnie zastosowanie Lugola w leczeniu migdałków przy użyciu lakonicznego błony śluzowej jest bardzo bolesną procedurą. Nie jest jasne, dlaczego tak bardzo cierpi pacjent.
Podobnie bezużyteczne środki antyseptyczne, takie jak Zelenka, błękit metylenowy, miramistin i furatsilina, a także spray Bioparox.
Lizaki z antybiotykami również należą do bezużytecznych leków - z tych samych powodów, co roztwory antyseptyczne. Nie są w stanie wytworzyć żadnego znaczącego stężenia substancji czynnej w tkankach migdałków, a zatem nie mają wpływu na infekcję.
Nie jest warte żadnych środków ani metod, aby spróbować usunąć ropę. Oczywiste jest, że w przypadku dusznicy bolesnej jest to zbyt duże, ale nie stanowi żadnego zagrożenia dla organizmu. W tym samym czasie, sadystyczne metody usuwania ropy z bandażem owiniętym wokół palca są obarczone uszkodzeniem samych migdałków i nasileniem bólu w gardle.
Wszelkie operacje z migdałkami w dławicy są wykonywane tylko przez otorynolaryngologa.
Wielu twierdzi, że po usunięciu ropy z migdałków ich stan znacznie się poprawia. Są to przejawy znanego wszystkim efektu placebo. Po kilku minutach piekło, kiedy z zapaleniem migdałków i dosłownie płonące jak papier ścierny ociera wrzodów, tylko jedno zakończenie manipulacji wydaje ulgę pacjentowi. Jeśli dodamy tutaj pewność samego pacjenta, że ta metoda działa, to jasne jest, że będzie on absolutnie przekonany, że łatwiej mu będzie bez wrzodów.
I nie tylko bezużyteczne, ale także niebezpieczne sposoby leczenia lakonicznego zapalenia migdałków to:
- Nafta jest po prostu niesamowita, że dziś ludzie wciąż wierzą w możliwość leczenia ich gardła. Czy wiesz, że w średniowieczu rycerze kąpali się w otwartych ranach z wrzącym olejem do dezynfekcji? Nafta na ból gardła jest lekiem na tym samym poziomie;
- Ocet - podobnie;
- Mocz. Niektórzy uzdrowiciele radzą zwilżyć wacik i pocierać nim migdałki. Osoba rozsądna nie byłaby w stanie odnosić się do takich porad jak majaczenie, szczególnie biorąc pod uwagę, że w ten sposób można całkowicie zaatakować gardło;
- Miód - na pierwszy rzut oka bezpieczne narzędzie. Ale w rzeczywistości, ze względu na dużą ilość cukrów, jest doskonałym źródłem pożywienia dla bakterii. Jest mało prawdopodobne, aby sam podawał Streptococcus w migdałkach, ale jeśli dławica osłabi odporność, może promować reprodukcję innych patogennych mikroorganizmów.
Ogólnie rzecz biorąc, wybierając sposób leczenia lędźwiowego gardła, zawsze należy jasno zrozumieć, jaki to jest efekt i kosztem tego, co zapewnia określone lekarstwo. Jeśli nie jest to dla ciebie jasne, zapytaj lekarza. Używanie czegoś tylko dlatego, że ktoś mu to doradził jest bardzo wątpliwą praktyką.
Wideo: Czy środki ludowe pomagają z bólem gardła?
Tryb leczenia lacunarnego zapalenia migdałków
W leczeniu dusznicy bolesnej kasetonów domowego przeprowadzono zgodnie z leżenia w ostrej fazie choroby, i - tylko z diety i pewne ograniczenia aktywności fizycznej.
Dopóki pacjent nie stanie się zauważalnie lepszy, jego kontakty z innymi powinny być ograniczone w jak największym stopniu. Dławica piersiowa jest bardzo zaraźliwą chorobą i można ją łatwo złapać po prostu przebywając w tym samym ciasnym pokoju z chorym osobnikiem.
Pomieszczenie, w którym przebywa pacjent powinno być wentylowane tak często, jak to możliwe, z zachowaniem normalnej wilgotności powietrza (około 60-70%) i umiarkowanej temperatury (20-22 ° C). Zaleca się czyszczenie na mokro tutaj co najmniej raz na dwa dni.
W obecności pacjenta z dławicą w domu konieczne jest przewietrzenie pomieszczeń
Resztę łóżka należy obserwować dokładnie tyle czasu, ile pacjent chce go obserwować. Oczywiście, nie ma pracy, nie ma szkoły z dławicą kasetonów może nie udać, ale jeśli pacjent odczuwa pragnienie i siłę, by chodzić w normalnych warunkach pogodowych na ulicy, a dziecko chce się bawić, nie zabraniajcie im, aby to zrobić. W tym czasie, gdy pod kocem jest konieczne, pacjent nie będzie chciał wydostać się spod niego.
Leczenie zapalenia migotania błony śluzowej jamy ustnej w domu odbywa się zgodnie ze specjalną dietą. Lekarze w tym przypadku przepisują tak zwaną tabelę numer 13 w systemie Pevsner. Oznacza to:
- Posiłek 6 razy dziennie;
- Jedzenia tylko "miękkich" potraw i produktów - owsianki, puree ziemniaczane i zupy, tłuczone ziemniaki, miękki, świeży chleb;
- Żywność tylko gotowane produkty, warzywa - również w formie pieczonej. Smażone, wędzone, słone są zabronione;
- Minimalna ilość przypraw;
- Zniesienie świeżych, surowych owoców i warzyw (pacjent z dusznicą bolesną nie jest w stanie połknąć nawet małego kawałka jabłka), tłustych potraw, dań zawierających dużą ilość błonnika.
Racja pokarmowa pacjenta z dławicą powinna składać się z miękkich pokarmów gotowanych przy minimalnej ilości przypraw.
W takim przypadku pacjent powinien jeść tylko do woli. Nie możesz zmusić go do jedzenia. Jednocześnie pijaństwo w leczeniu migotania migdałków w domu powinno być tak obfite, jak to tylko możliwe. Dziecko jest przydatne przez hak lub oszust, aby zachęcić je do picia herbat, wody, kompotów i napojów bezalkoholowych, jeśli to możliwe - do zjedzenia arbuza. Zapewnia to wczesną eliminację toksyn bakteryjnych z organizmu, terminowe obniżanie temperatury i normalizację stanu pacjenta.
- Głównym i obowiązkowym leczeniem zapalenia migdałków lakonicznych jest antybiotykoterapia;
- Lacunar Quinsy można leczyć w domu, ale kolejność leczenia i leki powinny być przepisane przez lekarza.
- Wszelkie pomocnicze leczenie migdałkowego zapalenia migdałków stosuje się tylko wtedy, gdy jest to konieczne;
- Do skutecznego leczenia zapalenia migdałków lakunarnych niezbędny jest specjalny reżim i utrzymanie komfortowego mikroklimatu we wnętrzach.
Skuteczne leczenie lakunarnego zapalenia migdałków
Laconiczne zapalenie migdałków jest kliniczną postacią zapalenia migdałków, w trakcie którego ropne złoże pojawia się w luce migdałków. W miarę rozwoju patologii tablica pokrywa całe ciało migdałowate, łącząc się i tworząc cienkie ropne filmy. Charakterystyczną cechą lakunarnego zapalenia migdałków jest zdolność usuwania ropnych warstw bez uszkadzania błony śluzowej migdałków.
W większości przypadków nieżytowe zapalenie błony śluzowej, mieszkowe i lakoniczne są etapami pojedynczego patologicznego procesu. Choroba może być pierwotnym bólem gardła (zapalenie migdałków w tle infekcji w ich tkankach) lub pojawia się w wyniku zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków.
Najczęściej objawy zapalenia migdałków lakunarnych występują u dzieci i młodzieży. Jeśli patologia rozwija się u dorosłych, przyczyny dławicy zawsze wiążą się z obecnością przewlekłego uszkodzenia migdałków. Po 50 latach ropne zapalenie migdałków jest niezwykle rzadko diagnozowane. Okres największego nasilenia choroby to październik-luty.
Przyczyny patologii
Rzepy Lacunar powodują zmiany w gardle podniebiennym, gardłowym, językowym, jajowodów jajowodów, ale częściej luki wypełnione ropą znajdują się w migdałkach podniebiennych (gruczołach). Do 90% przypadków choroby jest powodowanych przez paciorkowce beta-hemolityczne (grupa A), rzadziej przez inne bakterie:
- gronkowiec;
- pneumokoki;
- pałeczkę hemofilną;
- Klebsiella.
Ponadto ból gardła może początkowo być wywołany przez wirusy (enterowirusy, adenowirusy), które osłabiają odporność organizmu, w wyniku czego bakterie aktywnie osiedlają się na błonie śluzowej migdałków.
W dzieciństwie 70% przypadków choroby wykryto po początkowym kontakcie z niektórymi szczepami paciorkowca, gronkowca. W przyszłości zapalenie migdałków lakunarnych może rozwijać się po każdym spadku lokalnej odporności - z hipotermią, spożywaniem zimnego jedzenia, napojami, zmniejszeniem ogólnej odporności organizmu po poważnej chorobie zakaźnej. Wynika to z faktu, że bakterie pozostają w ogniskach przewlekłego zakażenia organizmu - w nosogardzieli, zatokach, zębach, dziąsłach, gdzie mogą przenikać do migdałków.
Czy chcesz wiedzieć, w jaki sposób migotanie migdałków występuje u dzieci? Następnie powinieneś przeczytać ten artykuł.
Chcesz zmniejszyć ból, wtedy powinieneś zapoznać się z zasadami i podstawami leczenia ludowego ropnego zapalenia migdałków. Dowiedz się również, jak pozbyć się dławicy w domu.
Ponadto dławica podczas ciąży w późniejszych okresach może być poważnym powikłaniem dla zdrowia matki i przyszłego dziecka.
Ogólnie rzecz biorąc, stan układu odpornościowego jest decydującym czynnikiem rozwoju zapalenia migdałków lakunarnych: w obecności silnej odporności patologia występuje znacznie rzadziej, a jej leczenie jest szybsze i łatwiejsze. Ludzie z pewnymi chorobami ogólnoustrojowymi mają większy ból gardła. Wśród czynników ryzyka wystąpienia choroby:
- warunki alergiczne;
- cukrzyca;
- choroby krwi;
- reumatyzm;
- gruźlica;
- stres;
- niesprzyjająca ekologia;
- palenie;
- przewlekłe zapalenie zatok;
- choroba przyzębia;
- próchnica.
Czasami przyczyny zapalenia migdałków lakunarnych wiążą się z uszkodzeniem migdałków i bezpośrednim przedostawaniem się infekcji do ich tkanek, na przykład po uderzeniu w kość lub uszkodzeniu przez fragment zęba, po FGS.
Jak jest lumunarne zapalenie migdałków
Wszelkie ropne zapalenie migdałków jest chorobą zakaźną. Zakażenie, które jest przyczyną patologii, może być przenoszone przez unoszące się w powietrzu kropelki, przez żywność, zainfekowane przedmioty, pocałunki, poprzez powszechne zabawki u dzieci. Charakterystyczne jest, że w okresie inkubacji choroba może zarazić zdrowych ludzi, gdy wchodzi w kontakt z pacjentem, ale częściej występuje w przypadku wirusowego zapalenia gardła.
Należy zauważyć, że przeniesienie zakażenia na osobę o silnej odporności może nastąpić w nie więcej niż 15% przypadków. Najczęściej zakażone są dzieci i osoby osłabione, a zdecydowana większość przypadków zapalenia migdałków lakunarnych jest wynikiem aktywacji ich patogennej mikroflory na tle hipotermii i innych czynników ryzyka.
Objawy i oznaki choroby
Okres inkubacji dla dławicy piersiowej wynosi 1-3 dni. Zazwyczaj pierwszymi objawami choroby są gorączka i ból gardła. Wzrost temperatury ciała może osiągnąć 39-40 stopni wraz z rozwojem procesów ropnych, ale w niektórych przypadkach wskaźniki temperatury pozostają pod wpływem alkoholu. Inne oznaki choroby:
- dreszcze;
- mrowienie w sercu, tachykardia (nie zawsze);
- bóle stawów;
- ból głowy;
- obfita ślinka;
- uczucie śpiączki w gardle;
- nudności, wymioty (częściej u dzieci);
- obrzęk węzłów chłonnych pod szczęką, na szyi, bolesne węzły chłonne po naciśnięciu;
- oznaki zatrucia (osłabienie, zmęczenie);
- brak apetytu;
- zaburzenia snu;
- obrzęk, zaczerwienienie migdałków i łuków podniebiennych;
- pojawienie się ropnych plam na migdałkach - luki wypełnione ropą, a później ropny osad.
Wahania temperatury ciała na dzień mogą wynosić nawet 2-3 stopnie, ale czasami wzrost temperatury jest stabilny i dość trudno jest obniżyć gorączkę.
Lacunar quinsy powoduje szybki wzrost objawów, a po - tym samym szybkie jego wyginięcie. U dzieci w ostrej fazie choroby objawy są cięższe niż u dorosłych, a czasami towarzyszą im drgawki i uduszenie. Jeśli wiesz, jak prawidłowo leczyć zapalenie migdałków w domu, jego objawy ustępują po 3-4 dniach, a całkowity czas trwania kursu wynosi 5-9 dni. Regionalne zapalenie węzłów chłonnych trwa najdłużej - do 12-20 dni.
Powikłania zapalenia migdałków lakunarnych
Jeśli infekcja dostanie się do dolnych dróg oddechowych, atakuje tkanki oskrzeli i płuc. Dlatego wśród powikłań choroby są często zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, które często towarzyszą dusznicy bolesnej po zaciśnięciu z leczeniem przeciwbakteryjnym. Innym możliwym powikłaniem patologii jest włóknikowy ból gardła, grożący uszkodzeniem mózgu i śmiercią.
Ropnie, zapalenie tkanki łącznej, paratonsillitis, zapalenie śródpiersia, sepsa mogą również być groźnymi następstwami choroby zakaźnej. Chorobami współistniejącymi z ropnym zapaleniem migdałków są zapalenie nerek, zapalenie mięśnia sercowego, reumatyzm, które są możliwymi długotrwałymi powikłaniami.
Aby zapewnić całkowite wyleczenie po zatokowym zapaleniu migdałków, po zakończeniu leczenia zaleca się przeprowadzenie ogólnych klinicznych badań krwi i moczu dwukrotnie, a także wykonanie EKG. Pomoże to wyeliminować powyższe powikłania ze stawów, serca, nerek.
Jak diagnozuje się patologię
Zwykle diagnozę podejmuje się na podstawie badania pacjenta, zebranie historii choroby. Podczas przeprowadzania faryngoskopii lekarz odkrywa ostry przekrwienie migdałków, obrzęk i infiltrację tkanek gardła. W luce wizualizuje się żółtawo-białą treść, która może się łączyć i tworzyć luźną powłokę w postaci filmu. Kiedy lakoniczne płytki blaszki migdałowej nie wykracza poza gruczoły. Podczas usuwania płytkowej wady błony śluzowej nie pojawia się.
W przypadku powtarzającego się ropnego zapalenia migdałków konieczne jest dokładne i kompleksowe badanie pacjenta. Powinieneś także wykonać testy laboratoryjne i trudności w różnicowaniu patologii z błonicą. Metody badania pacjenta z dławicą piersiową:
- pełna morfologia krwi (występują istotne zmiany, w tym wzrost ESR do 30 mm / godzinę i więcej, leukocytoza);
- być może maska z gardła, z luki;
- jeśli to konieczne, i jeśli występują powikłania anginy - EKG, radiografia stawów, badania moczu, ultradźwięki nerek itp.
Skuteczne metody leczenia
Kiedy ropieje Quinsy pokazuje izolację pacjenta w domu. Ciężka choroba i wykrycie choroby u małego dziecka będzie wymagało hospitalizacji na oddziale chorób zakaźnych.
Nielekowe leczenie migdałkowego zapalenia migdałków u dorosłych i dzieci należy rozpocząć przed skontaktowaniem się z lekarzem lub wizytą w klinice. Obejmuje takie środki:
- opatrunkowy na szyję do ocieplenia, ale nie do ocieplenia (gaza, bandaż z gazy bawełnianej);
- zapewnienie leżenia w łóżku, co jest konieczne, aby zapobiec dalszemu osłabieniu organizmu z powodu stresu fizycznego, psychicznego;
- częste wietrzenie pomieszczenia, tak aby pacjent oddychał świeżym powietrzem, a także regularne czyszczenie na mokro pomieszczeń.
Ze względu na ból gardła dzieci często odmawiają jedzenia, a ty nie powinieneś nalegać na gęsty posiłek: w tym przypadku dziecku można zaoferować filiżankę bulionu, szklankę kefiru. Dieta na ból gardła powinna być łagodna, wzmocniona (bogata w witaminy z grupy B, kwas askorbinowy). Posiłki są gotowane gotowane lub parowe, a następnie kruszone. Najlepszą opcją dla potraw z gardłem lakunarnym są zupy, tłuczone ziemniaki, kaszki.
Mleko w czystej postaci nie musi być nadużywane, ponieważ jego bakterie mogą przyczynić się do dalszego namnażania się zakażenia na migdałkach. Po nabiałach należy dokładnie opłukać gardło. Powinieneś pić więcej płynów, w tym świeżo wyciśniętych soków, wodę mineralną bez gazu, bulion, napoje owocowe, herbaty ziołowe, ale tylko w ciepłej, nie gorącej postaci. Ciecz pomoże wyeliminować skutki odwodnienia i zatrucia.
Antybiotyki na ból gardła
W większości przypadków leczenie zapalenia migdałków lakunotycznych odbywa się w domu. Warunkiem szybkiego i całkowitego wyleczenia z bólu gardła jest przyjmowanie antybiotyków. Nie należy samoleczenia i losowo kupować antybiotyków: mogą one być nieskuteczne w eliminowaniu tego rodzaju patogenu, więc terapia będzie opóźniona, a prawdopodobieństwo powikłań wzrośnie.
Lekami pierwszego rzutu na ropne zapalenie gardła są nowoczesne penicyliny połączone z komponentami, które poprawiają ich działanie, ponieważ najlepiej radzą sobie z paciorkowcami. Takie leki obejmują Augmentin, Flemoklav, Ecoclav i wiele innych. Dozwolone jest również przyjmowanie penicylin w monoformie (ampicylina, amoksycylina).
Jeśli masz uczulenie na penicyliny, są one leczone makrolidowymi lekami przeciwbakteryjnymi (Sumamed, Azytromycyna, Zitrolid, Klacid). Antybiotyki cefalosporyn są przepisywane z powodu nawracającej dławicy piersiowej lub ciężkiej choroby. Należą do nich Cefaleksyna, Ceftriakson, Cefazolina, które w szpitalu często mają postać zastrzyków.
Konieczne jest doprowadzenie do końca leczenia domowego, bez przerywania przebiegu antybiotyków, ponieważ infekcja może przekształcić się w utajone formy i powodować różne nieprzyjemne konsekwencje. Ogólny przebieg leczenia może wynosić 5-10 dni w zależności od rodzaju i ciężkości ropnego zapalenia migdałków, ale po 3 dniach lekarz musi ocenić skuteczność leku i, jeśli to konieczne, przepisać inny antybiotyk. Po zakończeniu przyjmowania antybiotyków zaleca się picie preparatów bifidobakterii i pałeczek mlekowych, witamin, które wzmacniają organizm i przywracają mikroflorę jelitową.
Przeciwgorączkowy z dławicą piersiową
Jeśli temperatura twojego ciała wzrośnie powyżej 38 stopni, powinieneś zażywać leki przeciwgorączkowe. Od temperatury w przypadku dusznicy bolesnej, leki z grupy NLPZ (Nurofen, Nise, Ibuklin), które również szybko zmniejszają stan zapalny i ból gardła, ból głowy, pomagają dobrze.
Czas pracy tych leków jest wyższy niż w przypadku paracetamolu, aspiryny, a skuteczność jest znacznie większa, zwłaszcza w przypadku wysokiej gorączki. Należy jednak pamiętać, że możliwe jest wystąpienie skutków ubocznych NLPZ podczas przyjmowania ich za pomocą penicylin, a zatem niezależne wyznaczanie tej grupy leków jest również nie do przyjęcia. Leki te są podawane dzieciom w postaci zawiesin, syropów, a także w postaci czopków. W domu temperatura obniża się nie więcej niż 3-4 dni, ponieważ przy skutecznym leczeniu dusznicy bolesnej w tym czasie powinna powrócić do normy.
Leki przeciwhistaminowe i zapalenie migdałków
Gdy pokazano dławicę lakunarną, przyjmowano leki przeciwhistaminowe. Ale mogą one mieć działanie kardiotoksyczne w połączeniu z makrolidami, co należy wziąć pod uwagę podczas wizyty. Takie leki jak Cetrin, Zyrtec, Zodak, Loratadin, Chloropyramine, Clemastin zmniejszają obrzęk migdałków, gardła, zapobiegają skurczom krtani, poprawiają oddychanie. Leki przeciwhistaminowe są zawsze wskazane do rozwoju dławicy piersiowej u dzieci, a także u osób skłonnych do różnego rodzaju reakcji alergicznych.
Miejscowe leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
Terapia lokalna jest warunkiem szybkiego powrotu do zdrowia po laserowym zapaleniu migdałków. Płukanie może pomóc w dezynfekcji jamy ustnej i gardła, złagodzić objawy choroby i wypłukać ropiejące płytki nazębne z migdałków. Nawadnianie gardła i resorpcja tabletek, pastylek do ssania, pastylki do ssania pomaga w dezynfekcji gardła, dostarczając składniki lecznicze bezpośrednio do strefy zapalenia. Poniżej znajdują się najskuteczniejsze środki lokalne, które są stosowane w bólach gardła w domu:
- płukanie roztworem furatsiliny, kwasem borowym, wodorowęglanem sodu, nadtlenkiem wodoru, nadmanganianem potasu;
- płukanie wodą sodową, solą, jodem;
- płukanie naparami ziół leczniczych (rumianek, szałwia);
- nawadnianie gardła za pomocą wody morskiej;
- nawadnianie pharynxu z Hexoral, Yoks, Kameton, Ingalipt, Bioparox, Tantum Verde;
- resorpcja leków, takich jak Faringosept, Strepsils, Lizobakt, Gramicidin.
Leki na nebulizator do bólu gardła są skuteczne z powodu rozpylania na małe krople i ich szybkiego wchłaniania w obszarze zapalenia.
Środki ludowe na lakoniczne zapalenie migdałków
W domu dozwolone jest równoczesne stosowanie tradycyjnych metod leczenia lakonicznego zapalenia migdałków za pomocą antybiotyków i innych metod leczenia zachowawczego. Pomogą przyspieszyć powrót do zdrowia, a także wykażą wyraźny efekt objawowy. Najpopularniejsze przepisy na raco quotowe lakoniczne:
- Rozpuść łyżkę masła, dodaj tyle miodu, szczyptę sody, aby uzyskać masę jednorodności. Środki do wykorzystania w postaci ciepła, rozpuszczając je w łyżeczce do ust trzy razy dziennie.
- Rozpuść łyżkę miodu i łyżeczkę octu jabłkowego w szklance ciepłej wody. Płukać cztery razy dziennie.
- Wyciśnij sok z buraków, dodaj łyżeczkę octu jabłkowego do szklanki soku, podgrzej produkt i przepłucz gardło na minutę. Powtórz tę procedurę cztery razy dziennie.
- Weź kawałek propolisu, żuj go w ustach przez 5 minut trzy razy dziennie. Możesz również przepłukać gardło nalewką propolisową, rozcieńczając ją wodą zgodnie z instrukcjami.
- Wlać alkaliczną wodę mineralną do nebulizatora, wdychać przez 10 minut. Powtarzaj trzy razy dziennie, aby złagodzić ból gardła.
- W szklance czarnej herbaty dodaj łyżeczkę startego korzenia imbiru i plaster cytryny. Po 20 minutach pić ciepłą herbatę, trzymając płyn w ustach.
Chirurgiczne leczenie dławicy piersiowej
W przypadku częstego nawrotu migotania migdałków wskazane jest leczenie półoperacyjne. Ma na celu ujawnienie luków, ich opróżnienie z ropy i zwężone owrzodzenia. Takie metody, jak diathermocoagulation i galwanizacja luk, są szeroko stosowane, ale w ostatnich latach rozpowszechnianie laserowe i interwencje kriochirurgiczne stały się bardzo popularne. Pomagają one odparować lub zamarznąć zmienione obszary migdałków, zapobiegając w ten sposób zaostrzeniu dławicy piersiowej. Jeśli te zabiegi nie prowadzą do prawidłowych wyników, wskazane jest usunięcie migdałków (wycięcie migdałków).
Zapobieganie zapaleniu migdałków lakunarnych
Po wyleczeniu z ropnego zapalenia migdałków pacjent musi być widziany przez lekarza pierwszego kontaktu lub pediatrę przez miesiąc. Aby zapobiec nawrotom dławicy piersiowej, należy zająć się jej zapobieganiem:
- dobrze jedz, nie zapomnij o owocach, warzywach i innych pokarmach wzbogaconych;
- twardnieje;
- być aktywnym fizycznie;
- unikaj hipotermii;
- wyleczyć zęby, przywrócić zdrowie nosa, dziąseł itp.;
- przestrzegać higieny jamy ustnej;
- staraj się nie kontaktować z pacjentami z dławicą piersiową.
Na koniec zapraszamy do obejrzenia przeniesienia Komarowskiego. Co to jest dławica piersiowa i jak prawidłowo ją leczyć - ten ważny temat omawia dr Komarowski i Artysta Ludowy Ukrainy Władimir Danilets.
Dławica piersiowa
Ból gardła bakteryjnego ma kilka odmian. Różnią się jedynie naturą zmiany migdałków. Przebieg choroby i przejawione objawy nie różnią się. Dlatego problematyczne jest samodzielne ustalanie rodzaju choroby. Jedną z tych postaci jest lakoniczne zapalenie migdałków u dzieci.
Przyczyny lacunarnego zapalenia migdałków
Główną przyczyną jakiegokolwiek bakteryjnego zapalenia migdałków jest porażenie migdałków przez drobnoustroje w postaci:
- paciorkowce;
- pneumokoki;
- gronkowiec;
- gonococcus;
- Klebsiella;
- E. coli.
Wszystkie te bakterie prowadzą do tworzenia ropnej płytki i obrzęku błony śluzowej migdałków. Warto zauważyć, że lakoniczne zapalenie migdałków nigdy nie występuje w wyniku spożycia czynników wirusowych.
Lekarze identyfikują inne czynniki, które mogą prowadzić do zapalenia migdałków. Są to:
- skacze w temperaturze otoczenia. Dlatego szczyt zachorowań występuje jesienią i wiosną;
- nieprawidłowy rozwój migdałków;
- nagłe zmiany wilgotności lub ciśnienia;
- regularne stresujące sytuacje;
- choroby układu oddechowego o przewlekłym charakterze;
- nawyk oddychania przez usta;
- brak witamin;
- złe odżywianie;
- obecność złego nawyku w postaci palenia i picia napojów alkoholowych.
Lakoniczne zapalenie migdałków u dorosłych i dzieci należy do zakaźnych postaci choroby. Dlatego jeśli u pacjenta wystąpiły pierwsze objawy choroby, a diagnoza została potwierdzona, pacjent powinien być natychmiast odizolowany od zdrowych osób. Często zabieg przeprowadzany jest w warunkach stacjonarnych. Antybiotyki są obowiązkowe.
W przypadku zdiagnozowania migdałkowego zapalenia migdałków okres inkubacji trwa od 12 godzin do 3 dni. Jednakże czas jego trwania może w każdym przypadku różnić się w zależności od indywidualnych cech.
Objawy i oznaki choroby
Jeśli pacjent ma podejrzenia co do rozwoju tej patologii, należy skonsultować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe. Zapalenie migdałków gardłowych jest jedną z poważnych chorób, a przy braku należytej uwagi szybko prowadzi do rozwoju działań niepożądanych.
Często choroba objawia się ostro i ostro. Okres inkubacji może trwać od kilku godzin do 2-3 dni. Głównym objawem jest silny ból w gardle.
Do tego wszystkiego lakoniczne ropne zapalenie migdałków charakteryzuje się:
- wzrost wskaźników temperatury. Wartości osiągają maksymalną wartość niemal natychmiast. Dzięki temu trudno jest utknąć z lekami przeciwgorączkowymi;
- dreszcze i gorączka. Lunarne zapalenie migdałków bez temperatury nigdy nie płynie. Do tego procesu odpowiedzialne czynniki bakteryjne, które wchodzą do organizmu i rozpoczynają ich energiczną aktywność. Wskaźniki temperatury mogą być w zakresie 37,5-40 stopni;
- osłabienie mięśni, zwiększone pocenie;
- ból w gardle, obrzęk migdałków;
- wzrost regionalnych węzłów chłonnych. W badaniu palpacyjnym są bolesne;
- zmęczenie;
- bóle głowy.
Dolny ból gardła u dziecka może objawiać bolesne odczucia w okolicy lędźwiowej. Takie objawy wskazują na rozwój poważnych powikłań w nerkach. Ponadto dzieci mają bóle brzucha, ucha lub zębów. Powstaje zapalenie spojówek, biegunka, nudności i wymioty.
Jeśli obserwowane jest migotanie migdałków, objawy i leczenie należy ustalić tak szybko, jak to możliwe. Pacjent powinien pojawić się w klinice do badania. Dzieci z tą chorobą są umieszczane w szpitalu.
Diagnoza choroby
Kiedy pojawiają się podejrzenia, że rozwinęło się zapalenie migdałków, można obejrzeć zdjęcie. Główną różnicą od pęcherzykowego zapalenia migdałków jest lokalizacja ropy. W pierwszym przypadku wzór przypomina linie, aw drugim małe okrągłe plamki. Najazd z migdałków można łatwo usunąć łopatką i nie pozostawia śladów.
Ostra dusznica bolesna jest określona przez:
- historia kolekcji. Lekarz zbiera wszystkie informacje o obecności współistniejących chorób i dolegliwościach pacjenta;
- badanie jamy ustnej i gardła;
- badanie palpacyjne węzłów chłonnych;
- dawstwo krwi do ogólnych i biochemicznych badań krwi;
- dostarczanie moczu do ogólnej analizy;
- pobieranie wymazów z gardła w celu określenia rodzaju patogenu i jego podatności na antybiotyki;
- faryngoskopia.
Jak tylko minie ostry okres choroby, zaleca się elektrokardiografię, USG nerek i badanie immunologiczne.
Leczenie zapalenia migdałków przy użyciu leków
Po potwierdzeniu rozpoznania pacjenta umieszcza się w szpitalu. Decyzję o hospitalizacji podejmuje się w zależności od wieku pacjenta i przebiegu choroby. Jeśli nie ma to wpływu na ogólny stan, leczenie można wykonać w domu.
U dzieci i dorosłych leczenie polega na zastosowaniu:
- środki przeciwbakteryjne. Wyleczenie bakteryjnego zapalenia migdałków bez antybiotyków jest niemożliwe. Stosuje się zarówno preparaty ogólnoustrojowe, jak i lokalne;
- leki przeciwhistaminowe. Ich wpływ ma na celu usunięcie obrzęków z błony śluzowej migdałków i eliminację reakcji alergicznych;
- probiotyki. Ta grupa leków jest zawsze przepisywana od pierwszego dnia przyjmowania antybiotyków. Pomagają utrzymać prawidłową mikroflorę w przewodzie pokarmowym, zwiększając w ten sposób odporność immunologiczną;
- środki przeciwbólowe i leki przeciwzapalne. Wyeliminuj ból i powstrzymaj dalsze rozprzestrzenianie się infekcji;
- leki przeciwgorączkowe. Dzieci z bólem gardła powinny być podawane w temperaturze 38 stopni, dorośli powinni mieć co najmniej 38,5 stopnia. U dzieci preferowane są syropy;
- rozwiązania do nawadniania i smarowania gardła.
W ramach dodatkowej obróbki przeprowadza się:
- płukać gardło naparami ziołowymi z furatsiliny, soli i sody. Te zdarzenia w ostrym przebiegu muszą być powtarzane co 2 godziny;
- stosowanie kompresów. Ale takie procedury mogą być wykonywane tylko wtedy, gdy temperatura pacjenta spada, a patogen jest praktycznie zniszczony;
- fizjoterapia. Sugeruje działanie leku na migdałki.
Immunomodulatory są przepisywane w celu przywrócenia siły i poprawy funkcji odpornościowej.
Nie zapomnij o ścisłym leżeniu w łóżku. Powinieneś leżeć w łóżku przez 3 dni. Nie możesz chodzić i pływać. Podczas całego okresu choroby pić dużo płynów: wodę, napój owocowy, kompot.
Antybiotyki w terapii
Jednym z ważnych warunków dla gardła lakunarnego jest przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych. Jeśli patogen stał się czynnikiem bakteryjnym, to po prostu nie możesz się bez nich obejść.
W wieku dziecięcym zwykle przepisywane są bezpieczne preparaty z grupy penicylin. Najlepiej podać je jako zawieszenie. Ta grupa leków obejmuje:
Mogą wydawać dzieciom od trzeciego miesiąca życia. Czas trwania kursu leczenia wynosi 10 dni.
Dorosłym przepisuje się bardziej poważne leki w formie tabletek z grupy makrolidów lub cefalosporyn. Często przepisywane obejmują supraks, sumamed, azytromycynę. Czas trwania kuracji wynosi od 3 do 5 dni.
Jeśli przebieg choroby jest skomplikowany, pacjenci z ceftriaksonem, cefazoliną lub klarytromycyną są podawani pacjentowi w szpitalu. Czas trwania terapii terapeutycznej w takich przypadkach wynosi od 7 do 10 dni.
Lokalne leczenie
Lakunowemu zapaleniu migdałków towarzyszy wydzielanie się ropy i pojawienie się filmu na migdałkach. W przypadku tego typu choroby dobrze usuwa się za pomocą szpatułki lub wacika.
Aby przyspieszyć proces regeneracji, konieczne jest nie tylko przyjmowanie antybiotyków w środku. Ale także poradzić sobie z dotkniętymi migdałkami na zewnątrz. W tym celu stosuje się spraye o działaniu antyseptycznym i przeciwzapalnym w postaci Geksoral lub Tantum Verde.
Mogą z nich korzystać dzieci w wieku powyżej 4 lat. Nawadnianie gardła powinno być 3-4 razy dziennie.
Dzieci poniżej 4 lat są zalecane do smarowania migdałków roztworem Lugola lub chlorofilu. Powtórz manipulację trzeba 3-5 razy dziennie przez 5 dni.
Pigułki o działaniu znieczulającym i przeciwbakteryjnym absorbowane są z bólu gardła. Ta kategoria leków obejmuje Strepsils, Grammidin.
Kiedy lakoniczne zapalenie migdałków skutecznie wykorzystuje Streptotsid. Istnieją dwa sposoby zastosowania: płukanie roztworem lub nakładanie proszku bezpośrednio na obszar objęty stanem zapalnym. Dla dzieci od 3 miesięcy w leczeniu zapalenia migdałków lepiej jest stosować mazidło. Jest bezpieczny, ponieważ zawiera niższe stężenie substancji czynnej.
Powikłania zapalenia migdałków lakunarnych
Dławica piersiowa jest niebezpieczna z powodu powikłań. Jeśli nie przeprowadzisz szybkiego leczenia, możliwe jest uszkodzenie serca, nerek i stawów w przyszłości. Patologia może nie pojawić się natychmiast, ale po kilku latach. Jest to szczególnie niebezpieczne dla dzieci w wieku od kilku miesięcy do 10 lat.
Istnieją dwie grupy powikłań. Pierwsza obejmuje konsekwencje lokalnej natury w postaci:
- Paratonzillit;
- zapalenie tkanki łącznej szyi;
- ropień okołopazowy;
- ropień gardła;
- zapalenie krtani;
- obrzęk krtani;
- zapalenie ucha
Powszechne komplikacje obejmują:
- reumatyzm;
- zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia;
- odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, niewydolność nerek;
sepsa.
Aby zapobiec ich rozwojowi, należy jak najszybciej udać się do lekarza i rozpocząć przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych. Następnie pacjent zostaje przepisany na badanie, aby upewnić się, że nie ma żadnego niepożądanego działania.
Prognoza
W większości przypadków przy odpowiednio dobranej terapii rokowanie jest korzystne. Efekt leczenia pojawia się w ciągu 2-3 dni. Całkowity czas trwania choroby wynosi 7-10 dni. Z przedłużonym kursem wzrasta do dwóch tygodni.
Po całkowitym wyzdrowieniu pacjentowi przepisano leki immunomodulujące. Pozwala to wzmocnić funkcję odpornościową organizmu. Polecam również T zaliczenie USG nerek i elektrokardiografii.
Tylko 5-10% wszystkich przypadków zdiagnozowano z powikłaniami takimi jak ropień, zapalenie krtani, zapalenie tkanki łącznej. W przypadku poważnych patologii wymagana jest interwencja chirurgiczna. U 10-12% dzieci z bólem gardła, późne powikłania są wykrywane w ciągu kilku lat.
Zapobieganie chorobom
Krwawe zapalenie migdałków wywołane przez Lacunar jest konsekwencją nieleczonego zapalenia migdałków. Uszkodzenie bakteryjne organizmu występuje około 2-3 dni po pojawieniu się pierwszych objawów w postaci bólu gardła.
Po chorobie należy zachować ostrożność, aby wzmocnić układ odpornościowy. Aby to zrobić, postępuj zgodnie z wytycznymi:
- Zawsze nosisz siebie i swoje dziecko w czasie pogody. Staraj się mniej chodzić po wietrznej pogodzie.
- Aby spędzić na ulicy co najmniej godzinę dziennie. Ale jednocześnie ogranicz swoją wizytę do miejsc publicznych w okresie epidemii.
- Wzmocnij odporność: uspokój ciało, odwiedź basen, weź witaminy i minerały, wykonuj codzienne ćwiczenia.
- Jeśli dziecko pójdzie do przedszkola lub szkoły, następnie potraktuj nos maścią lub zwykłym olejem i przepłucz gardło solą lub roztworem sody.
- Przestrzegać środków higieny. Zawsze myj ręce i nos mydłem do prania po ulicy, ogrodzie, szkole, toalecie. Nie używaj akcesoriów innych osób.
- Zawsze przewietrz pomieszczenie i nawilż powietrze, ale z umiarem. Przeprowadzić czyszczenie na mokro środkami dezynfekcyjnymi.
- Dbaj o prawidłowe odżywianie. Włącz do diety więcej świeżych owoców. Twórz naturalne soki z warzyw, owoców i jagód. Jedz noc fermentowane produkty mleczne w formie kefiru, ryazhenka, jogurtu naturalnego. Jednocześnie ogranicz spożycie ciast i produktów mącznych.
- Nie jedz zbyt zimnego jedzenia lub picia. Ale to nie znaczy, że nie możesz jeść lodów. Możesz, ale tylko powoli i kilka łyżek dziennie.
- Nie wdychaj przez usta, szczególnie na zewnątrz.
- Skontaktuj się ze specjalistą w odpowiednim czasie.
Laconiczne zapalenie migdałków odnosi się do infekcji bakteryjnych. Towarzyszy mu uszkodzenie migdałków i pojawienie się ropnego filmu. Dokręcić za pomocą środków medycznych nie może, inaczej będą poważne komplikacje. Przy pierwszych objawach skonsultuj się z lekarzem i nie leczyj się sam.