Staphylococcus aureus (Staphylococcus aureus) jest kulistą, nieruchomą i aerobową (zdolną do istnienia w powietrzu) bakterią, która jest barwiona Gram-dodatnio, co powoduje różne choroby u dzieci i rzadziej u dorosłych.
Nazwa "złoty" Staphylococcus pochodzi ze złotego blasku, który publikuje się po wysianiu na pożywce. Przetłumaczone z greckiego slaphyle - "kiść" i coccus - "sferyczny", gronkowiec pod mikroskopem przypomina kiść winogron. Staphylococcus aureus jest szeroko rozpowszechniony w środowisku, można go wysiewać z artykułów gospodarstwa domowego, z zabawek, z instrumentów medycznych, z mleka kobiecego i dotkniętej skóry oraz z błony śluzowej chorej i zdrowej osoby.
Co to jest niebezpieczny Staphylococcus aureus
Zwykle Staphylococcus aureus żyje na skórze i błonach śluzowych prawie wszystkich ludzi. Jednak zdrowi ludzie z dobrą odpornością nie cierpią na infekcję gronkowcową, ponieważ normalna mikroflora hamuje wzrost gronkowca i nie wykazuje jego chorobotwórczej esencji. Ale wraz z osłabieniem obrony organizmu, mikrob "podnosi głowę" i powoduje różne choroby, w tym zakażenie krwi lub posocznicę.
Wysoka patogenność Staphylococcus aureus wiąże się z trzema czynnikami.
- Po pierwsze, mikroorganizm jest wysoce odporny na antyseptyki i czynniki środowiskowe (może wytrzymać gotowanie przez 10 minut, suszenie, zamrażanie, alkohol etylowy, nadtlenek wodoru, z wyjątkiem "zielonej wody").
- Po drugie, Staphylococcus aureus produkuje penicylinazę i enzymy lidazu, co sprawia, że jest ona chroniona przed prawie wszystkimi antybiotykami typu penicylinowego i pomaga stopić skórę, w tym gruczoły potowe, i wnika głęboko w ciało.
- Po trzecie, drobnoustrój wytwarza endotoksynę, która prowadzi do zatrucia pokarmowego i syndromu ogólnego zatrucia organizmu, aż do rozwoju toksycznego szoku.
I, oczywiście, należy zauważyć, że nie ma odporności na Staphylococcus aureus, a osoba, która miała infekcję gronkowcem, może zostać ponownie zarażona.
Staphylococcus aureus jest szczególnie niebezpieczny dla niemowląt w szpitalu. W szpitalach stężenie tego drobnoustroju w środowisku jest wysokie, co stanowi duże naruszenie zasad aseptyki i sterylizacji narzędzi oraz transportu gronkowca wśród miodu. personel.
Powody
Nie ma wątpliwości, że przyczyną zakażenia staph jest zazwyczaj Staphylococcus aureus. Infekcja zachodzi ze zmniejszeniem odporności, co ułatwia wiele czynników:
- antybiotyki i leki hormonalne;
- stres;
- niezdrowa dieta;
- niedoczynność i awitamina;
- infekcje;
- dysbioza jelit;
- nieprzestrzeganie higieny osobistej;
- wcześniactwo;
- niedojrzałość dziecka przy urodzeniu;
- sztuczne karmienie;
- późne przywiązanie do klatki piersiowej.
Zdjęcie: Staphylococcus aureus pod mikroskopem
Rodzaje infekcji staph
Występują uogólnione i lokalne formy infekcji gronkowcami.
Uogólnione formy obejmują sepsę (sepsydemię i posocznicę).
Miejscowe formy obejmują choroby skóry, błony śluzowe, narządy wewnętrzne, kości, stawy, gruczoły sutkowe i pępowinę. Odrębną kolumną jest także podkreślenie zatrucia pokarmowego endotoksyną Staphylococcus.
Ponadto zakażenie staph może być pierwotne i wtórne (w obecności ogniska pierwotnego). Przebieg ostrych, długotrwałych i przewlekłych postaci oraz nasilenie zakażeń gronkowcami łagodnymi, umiarkowanymi i ciężkimi.
Objawy zależne od dotkniętego narządu
Objawy zakażenia gronkowcem zależą od umiejscowienia gronkowca w ciele dziecka i od stopnia zmniejszenia obrony organizmu. Głównymi objawami zakażenia staph są
- gorączka
- wyraźny zespół zatrucia (letarg, osłabienie, brak apetytu, nudności).
Omphalite
Uszkodzenie mikrobiologiczne rany pępowinowej, któremu towarzyszy obrzęk pierścienia pępowinowego, ropne wydzielanie z rany. Przy udziale żyły pępowinowej wyczuwana jest zagęszczona i pogrubiona żyła. Istnieje również przekrwienie, które rozciąga się w górę, w kierunku mostka.
Zmiany skórne
- Kiedy pseudofurunoza (uszkodzenie potu, ale nie gruczoły łojowe), występują gęste, czerwone guzki w fałdach skóry (nagromadzenie gruczołów potowych), które następnie ropią.
- Zaburzenie naczyń charakteryzuje się tworzeniem się pęcherzyków z płynną zawartością, które spontanicznie otwierają się, a na ich miejscu tworzy się skorupa.
- Złuszczające zapalenie skóry (choroba Rittera) lub "zespół skóry oparzeniowej" charakteryzuje się tworzeniem się dużych pęcherzy, które wyglądają jak oparzenia, następnie skóra jest złuszczana i tworzą się niezabezpieczone rany.
- Ropień - porażka głębszych warstw skóry z widocznym zaczerwienieniem i stwardnieniem. Utworzona jama zawierająca ropę.
- Panaritium - porażka falangi palca.
- Cellulka - oprócz skóry wykorzystuje się podskórną tkankę, która pomaga w suplementacji.
Uszkodzenie oka
Wraz z porażką błony śluzowej oczu rozwija się zapalenie spojówek (światłowstręt, łzawienie, obrzęk powiek, ropne wydzielanie z oczu).
Uszkodzenie dróg oddechowych
Nieżyt nosa - zaczerwienienie błony śluzowej z obfitym ropnym wydzieliną z nosa. Wraz z penetracją zakażenia poniżej pojawia się ból gardła, charakteryzujący się bólem gardła, zapaleniem gardła, tchawicą z suchym i bolesnym kaszlem.
Infekcja oskrzeli i płuc prowadzi do zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc. Z reguły występują zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc w połączeniu z zapaleniem gardła, nieżytu nosa, zapaleniem tchawicy.
Występuje znaczny wzrost temperatury (do 39-40 ° C), suchy kaszel, duszność.
Być może rozwój zwężenia dróg oddechowych.
Uszkodzenie centralnego systemu nerwowego
Penetracja Staphylococcus aureus w mózgu prowadzi do rozwoju zapalenia opon mózgowych i ropnia mózgu. Choroby u dzieci są trudne, z wysoką gorączką i odurzeniem.
Charakteryzuje się wymiotami "mózgu", bólami głowy, pozytywnymi objawami opon, elistndromem i wysypką skórną. Gdy płyn nakłuwający rdzeń przepływa pod ciśnieniem, ma zielonkawy odcień z domieszką ropy.
Uszkodzenie dróg moczowych
Powstaje zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek. Typowe objawy: częste i bolesne oddawanie moczu, ból w okolicy lędźwiowej, wysoka gorączka. W analizie moczu określa się białko, określa się dużą liczbę leukocytów i zaszczepia się Staphylococcus aureus.
Uszkodzenie kości i stawów
Kiedy infekcje kości i stawów rozwijają zapalenie stawów i zapalenie kości i szpiku.
Infekcja pokarmowa
Rozwija się podczas jedzenia skażonego lub zepsutego jedzenia i przechodzi objawy ostrego zapalenia jelit. Charakteryzuje się gorączką, nudnościami, wymiotami do 10 lub więcej razy dziennie, luźnymi stolcami z odrobiną zieleni.
Sepsis
Zakażenie krwi lub sepsa występuje w przypadku ciężkiego niedoboru odporności. Przebieg choroby jest ciężki, z bardzo wysoką temperaturą, ciężkimi objawami zatrucia, upośledzeniem świadomości (od pobudzenia do letargu).
Wraz z rozwojem szoku toksycznego zakaźnego, ciśnienie krwi gwałtownie spada, pacjent traci przytomność i może zapaść w śpiączkę.
Septicopyemia to krążenie Staphylococcus aureus we krwi z tworzeniem ropnych ognisk, zarówno na skórze dziecka, jak i narządów wewnętrznych.
Gdy posocznica charakteryzuje się rozwojem zatrucia zakaźnego. Posocznica może być skomplikowana z powodu zapalenia płuc, rozwoju DIC i tak dalej.
Diagnostyka
Diagnostykę różnicową zakażenia gronkowcami należy przeprowadzić z zakażeniem streptokokami. W rozpoznawaniu chorób etiologii gronkowców stosuje się następujące metody serologiczne, charakteryzujące się szybkością i wysoką dokładnością:
- Standardowy test koagulazy w probówce, który trwa 4 godziny, ale z wynikiem ujemnym, przedłuża się o jeden dzień.
- Aglutynacja lateksowa, w której wykorzystuje się komercyjne zestawy cząstek lateksu związane z przeciwciałami przeciwko gronkowcom (białko A, czynnik adhezji i szereg antygenów powierzchniowych), co czyni go również użytecznym do specyficznej identyfikacji szczepu patogenu
- Ogólne badania krwi i moczu (we krwi określa się na podstawie leukocytozy, neutrofilii, podwyższonego ESR oraz białka w moczu, leukocytów, gronkowców).
- Siew materiału biologicznego na pożywce.
Siew na pożywkach jest przeprowadzany w celu zidentyfikowania czynnika sprawczego choroby i określenia jej wrażliwości i odporności na antybiotyki.
Wysiew kału należy wykonać nie później niż 3 godziny po wypróżnieniu, rozmazy z błon śluzowych jamy ustnej i nosogardzieli należy pobrać na pusty żołądek, przed umyciem zębów i przed przyjęciem leku.
Smar z gronkowcowym zapaleniem spojówek pobierany jest z dolnej powieki sterylnym wacikiem zanurzonym w wodzie destylowanej i przed praniem.
W chorobach skórnych rozmazy są pobierane po wstępnej obróbce skóry wokół rany roztworem antyseptycznym i usunięciu obszarów martwiczych (skorup) z rany.
- Reakcja aglutynacji Vidal
Pozwala określić dynamikę choroby i skuteczność leczenia. Odbywa się 2 lub więcej razy w odstępach 7-10 dni. Wzrost miana przeciwciał we krwi o więcej niż 1: 100 wskazuje na postęp infekcji.
- Fagotypowanie izolowanych gronkowców
Umożliwia określenie wrażliwości drobnoustrojów na wirusy fagowe w celu wyznaczenia odpowiedniego leczenia.
Leczenie
W łagodniejszych postaciach infekcji gronkowcami nie są wymagane antybiotyki.
W postaciach umiarkowanych i ciężkich przepisuje się półsyntetyczne penicyliny (amoksyklaw), które są skuteczne pod względem odporności mikroorganizmów na penicyliny i cefalosporyny (kefzol, ceftriakson).
Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby i zakażenia skóry lub narządów wewnętrznych (od 7 dni do kilku miesięcy).
W przypadku ropnych i zapalnych chorób skórnych (furunculosis, carbuncle, liszajec), zaleca się miejscowe leczenie - pochodne mupirocyny lub pleuromutyliny. W przypadku ich braku, rany można leczyć za pomocą roztworów antyseptycznych: jasnozielonego, nadtlenku wodoru, nadmanganianu potasu i maści antybakteryjnych (synthomycyny, maści oleandomycyny, baktrobanu).
W przypadku zapalenia spojówek oczy płucze się codziennie słabym roztworem nadmanganianu potasu, a 30% roztwór albicydu zaszczepia się 4-5 razy dziennie.
W przypadku ropnych zmian skórnych (ropnie, zapalenie tkanki łącznej) wykonuje się chirurgiczne otwarcie ropni w celu wypływu ropy.
Ponadto wykazano receptę bakteriofaga przeciwpłytkowego, antyspamuoctowego i immunoglobuliny (w posocznicy i ciężkiej chorobie).
Gdy gronkowcowe antybiotyki do antykoncepcji pokarmowej nie są przepisywane, należy użyć anatoksyny antyfiolocokokowej. Płukanie żołądka i uzupełnianie objętości krwi krążącej za pomocą wlewów dożylnych roztworów soli (roztwór fizyczny, roztwór glukozy, rehydron, itd.).
W zapobieganiu dysbiozie jelit zaleca się stosowanie leków przeciwgrzybiczych (diflukan, nystatyna) równolegle z antybiotykami.
Jednocześnie przepisywana jest immunoterapia (witaminy z grupy B, C, lewamizol, Taktivin i inne).
Leczeniem zakażeń gronkowcem u dzieci zajmuje się pediatryczny specjalista chorób zakaźnych.
Sposoby leczenia są wybierane w zależności od uszkodzenia niektórych narządów. Dziecko jest hospitalizowane w oddzielnym schowku, w którym codziennie zmienia się łóżko i bielizna oraz codzienny prysznic pacjenta.
Komplikacje i prognozy
Staphylococcus aureus jest szczególnie niebezpieczny dla niemowląt. Możliwe powikłania:
- sepsa;
- zakaźny wstrząs toksyczny;
- śpiączka;
- fatalny wynik.
Rokowanie zależy od ciężkości choroby i skuteczności leczenia.
Przy lekkich zmianach skórnych i błon śluzowych rokowanie jest korzystne. Masywna infekcja Staphylococcus aureus, szczególnie w przypadku rozwoju sepsy w 50%, jest śmiertelna.
Staphylococcus aureus - leczenie, objawy i zdjęcia
Staphylococcus aureus jest bardzo powszechną i bardzo niebezpieczną warunkowo patogenną bakterią, która może zarazić dowolną osobę, niezależnie od płci czy wieku. Te mikroorganizmy są szeroko rozpowszechnione na obszarach, na których jest wiele osób.
Źródłem infekcji staje się zarażona osoba dorosła lub dziecko. Patogenne mikroorganizmy są aktywowane u tych, u których obserwuje się znaczny spadek odporności lub pogorszenie stanu ogólnego.
Jeden z najtrudniejszych rodzajów gronkowców uważany jest za złoty. Że staje się przyczyną różnych chorób gardła. A z nadmiernie aktywną reprodukcją, osoba może nawet uzyskać ropne zapalenie migdałków.
Mimo, że sam mikroorganizm jest dostatecznie badany, spowodowane przez niego zakażenie gronkowcem pozostaje jedną z najpoważniejszych chorób pod względem leczenia. Ten interesujący fakt wynika z dużej zmienności gronkowca i jego zdolności do szybkiego wywoływania oporności na różne antybiotyki (szczególnie gdy pacjent nie przestrzega dawki, częstotliwości przyjmowania leku i czasu trwania kursu).
Staphylococcus aureus: co to jest?
Staphylococcus aureus to bakteria przypominająca wyglądem piłkę. Choroba jest bardzo powszechna. Według danych, 20% światowej populacji ma już bezpośrednie nosicielstwo gronkowców.
Występuje wszędzie: na skórze, w nosie, w jelitach, w gardle, a nawet na genitaliach. Ta częstość występowania wpływa na liczbę chorób, które mogą towarzyszyć bakteriom i powodować ich powstawanie.
Wśród głównych przyczyn, które przyczyniają się do rozwoju infekcji gronkowcami, są:
- Obecność chorób przewlekłych;
- Zmniejszona odporność z powodu stresu, niedoboru witamin, antybiotyków, niedożywienia i leków hamujących odporność;
- Interakcje z potencjalnym nosicielem infekcji (na przykład dławica piersiowa przenoszona przez kropelki w powietrzu);
- Nieprzestrzeganie norm sanitarnych z cięciami, otarciami, otwartymi ranami na ciele. Infekcja rany wywołana przez gronkowce może prowadzić do jej ropienia i ostatecznie prowadzić do zakażenia krwi;
- Wykorzystanie nieumytych owoców, warzyw i innych produktów zakażonych bakterią.
Często zakażenie Staphylococcus aureus dotyka dzieci. Czynnikami ryzyka w tym przypadku są:
- Ciąża patologiczna;
- Długi bezwodny okres przy porodzie;
- Stan przedrzucawkowy podczas ciąży;
- Hipotrofia noworodka;
- Narodziny wcześniaka;
- Nieprzestrzeganie higieny osobistej dziecka.
Największym problemem w radzeniu sobie ze staphylococcus jest to, że ma niesamowitą witalność. Ani zimno, ani bezpośrednie światło słoneczne, ani brak wilgoci mogą wpływać na ten drobnoustrój. Nawet praktycznie wysuszona bakteria staphylococcus zachowuje swoje właściwości.
W jaki sposób przenosi się Staphylococcus aureus
W większości przypadków infekcje występują w placówkach medycznych. Staphylococcus aureus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki, jak również przez żywność (skażone mięso, jaja, produkty mleczne, ciasta, ciastka kremowe) lub artykuły gospodarstwa domowego.
Zakażenie wniknięcia do organizmu dziecka również poprzez mikrourazy skóry lub błon śluzowych dróg oddechowych. Wcześniaki i dzieci z obniżoną odpornością są najbardziej narażone na infekcje. Podczas porodu, poprzez rany lub zadrapania, a także poprzez mleko matki, matka może zarazić dziecko. Jeśli bakterie dostaną się do ciała matki przez pęknięcia w sutkach, może to prowadzić do ropnego zapalenia sutka.
Staphylococcus aureus u dzieci i noworodków
Jedna z toksyn wytwarzanych przez Staphylococcus aureus - eksfoli- tynę ma właściwość silnie wpływającą na noworodki. Wydzielany przez trucizny wchodzi w pory skóry i prowokuje pęcherze zewnętrznie przypominają oparzenia, a ze względu na to, otrzymała nazywania syndromu „sparzyć dziecka.”
Choroba ta rzadko dochodzi do ich noworodków do 6 miesięcy chroni immunitet otrzymany z mleka matki, baby równolegle do kontaktu z bakteriami produkowanych dodatkowy układ odpornościowy, który nadal go bronić. Aby zapobiec chorobom u dziecka, konieczne jest uważne monitorowanie jego higieny i odżywiania.
Dlaczego ta bakteria jest niebezpieczna?
Kiedy mechanizmy obronne organizmu są osłabione, infekcja budzi się i powoduje różne choroby, w tym zakażenie krwi lub sepsę. Wysoka patogenność Staphylococcus aureus wiąże się z trzema czynnikami.
- Po pierwsze, mikroorganizm jest wysoce odporny na antyseptyki i czynniki środowiskowe (może wytrzymać gotowanie przez 10 minut, suszenie, zamrażanie, alkohol etylowy, nadtlenek wodoru, z wyjątkiem "zielonej wody").
- Po drugie, Staphylococcus aureus produkuje penicylinazę i enzymy lidazu, co sprawia, że jest ona chroniona przed prawie wszystkimi antybiotykami typu penicylinowego i pomaga stopić skórę, w tym gruczoły potowe, i wnika głęboko w ciało.
- Po trzecie, drobnoustrój wytwarza endotoksynę, która prowadzi do zatrucia pokarmowego i syndromu ogólnego zatrucia organizmu, aż do rozwoju toksycznego szoku.
I, oczywiście, należy zauważyć, że nie ma odporności na tę chorobę, więc dorosły lub dziecko, któremu udało się wyleczyć Staphylococcus aureus, może zostać ponownie zakażone.
Objawy Staphylococcus aureus
U dzieci i dorosłych gronkowce powodują różne zmiany - ropnie, figówka, gidradenity, zapalenie skóry, carbuncles, egzema, zapalenie okostnej, zbrodniarz, zapalenie szpiku, zapalenie powiek, zapalenie mieszków włosowych, czyraki, ropne zapalenie skóry, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, zapalenie otrzewnej, zapalenie pęcherzyka żółciowego, wyrostka robaczkowego.
Rozważ najczęstsze choroby, jakie może wywołać Staphylococcus aureus.
- Przewód pokarmowy. W ciągu kilku godzin po zjedzeniu jedzenia, które zostało zaszczepione gronkowcami, rozpoczyna się rozwój toksyny pokarmowej. Powtarzają się powtarzające się wymioty, pojawiają się mdłości i suchość w ustach. Zaburzona biegunka i ból brzucha.
- Choroby skóry. W zależności od obszaru dotkniętego gronkowcem choroby skóry są podzielone na zapalenie tkanki łącznej lub ropnie, czyraki lub karbonyle. Wrzód charakteryzuje się lekkim zaczerwienieniem, zagęszczeniem i bólem skóry, a guz jest bardziej poważną chorobą obejmującą jednocześnie kilka mieszków włosowych. Może towarzyszyć gorączka, osłabienie, utrata siły.
- Zapalenie płuc: najczęściej u dzieci, zwłaszcza u małych dzieci, diagnozuje się również u osób osłabionych; charakteryzuje się krótkim okresem początkowej gorączki z szybkim rozwojem niewydolności oddechowej, mogą wystąpić wyraźne objawy niedrożności.
- Śluzowate. Często patogen występuje w nosogardzieli i gardle. Jeśli dojdzie do infekcji, zapalenie pojawia się w uszach, nosie i gardle. W ciężkich postaciach występuje zapalenie ucha, zapalenie zatok. Nie zawsze krostkowy sekret wychodzi na powierzchnię. Niestety, utrudnia to diagnozę.
- Bakteryjne zapalenie wsierdzia jest jednym z powikłań bakteriemii gronkowcowej. Najczęściej rozwija się i osoby z osłabionym układem odpornościowym, a także wśród narkomanów.
- Choroba Rittera lub zespół skóry oparzeniowej to kolejna manifestacja infekcji gronkowcami, występująca głównie u noworodków i małych dzieci. W wyniku jego objawów choroba może przypominać szkarlatynę (podobną wysypkę) lub różycę (środek czerwonej, zapalnej skóry o równych granicach) występującą w zakażeniach wywołanych streptokokami.
- Toksyczny wstrząs jest najcięższą chorobą wywołującą Staphylococcus aureus. Zaczyna się nagle i przebiega z gorączką, zawrotami głowy i bólem głowy, niskim ciśnieniem krwi, kołataniem serca i wymiotami. Wysypka w postaci plam pojawia się w całym ciele lub w niektórych miejscach. Tydzień później następuje peeling skóry.
Jak widać, w zależności od obszaru dotkniętego przez Staphylococcus aureus, objawy u dzieci i dorosłych mają fundamentalną różnicę. Są one bezpośrednio związane z miejscem wprowadzenia bakterii do organizmu, stanem układu odpornościowego pacjenta i agresywnością patogenu. Odpowiedni sposób leczenia Staphylococcus aureus będzie zależeć od konkretnego miejsca zakażenia.
Jak zapobiegać infekcjom
Trzymaj się pewnych środków zapobiegawczych, aby uniknąć infekcji.
- Przestrzegaj zasad higieny, dobrze myj ręce;
- Nie dotykaj, nie przeczesz ran, wysypek na skórze;
- Nie używaj środków higieny innych osób: maszynki do golenia, szczotki do włosów, ręczniki itp.;
- Przestrzegaj wszystkich zasad obróbki cieplnej i przechowywania żywności.
Warto zauważyć, że ciężkie formy infekcji gronkowcami występują rzadko i, z reguły, u dzieci ze złym stanem zdrowia, chorobami wrodzonymi i wadami rozwojowymi.
Leczenie Staphylococcus aureus u dorosłych
Staphylococcus jest niezwykle trwałą bakterią. Jak mówią, nie tonie w wodzie, nie pali się w ogniu. Wysoka odporność na czynniki środowiskowe. Nie zawsze ginie przy różnych metodach dezynfekcji: gotowanie, obróbka kwarcem, stosowanie środków antyseptycznych, dezynfekcja, autoklawowanie. Jest to złożoność leczenia Staphylococcus aureus. Trudno jest znaleźć leki przeciwbakteryjne, które mogłyby wpłynąć na gronkowce. Odporność na tę bakterię nie jest wytwarzana, choroby mogą się powtarzać.
Możliwe jest wyleczenie Staphylococcus aureus, ale ze względu na to, że mikroorganizm ten jest w stanie wytworzyć odporność na antybiotyki, proces leczenia jest czasami skomplikowany. Przebieg przepisanych antybiotyków musi być całkowicie zakończony, ponieważ jeśli pacjent nie ukończy kuracji, nie wszystkie Staphylococcus aureus umrze (w jelicie lub innym narządzie), a później stanie się odporny na ten lek.
Ze względu na nieskuteczność lub niemożność prowadzenia terapii przeciwbakteryjnej pacjenci mają przepisywany bakteriofag gronkowcowy, który w rzeczywistości jest wirusem bakteryjnym. Jego zaletą jest to, że wpływa tylko na niektóre patogenne mikroorganizmy, nie uszkadzając normalnej mikroflory, nie ma przeciwwskazań i skutków ubocznych.
Najstraszliwszymi wrogami gronkowca są roztwory jasnej zieleni (zwykła Zelenka) i chlorofilu w postaci roztworu olejowego lub alkoholowego. Lek Zelenka stosuje się w leczeniu ran na skórze. Chlorophyllipt przepisuje lekarza do rehabilitacji nosogardzieli i gardła.
Staphylococcus aureus w jelitach: objawy i leczenie
W większości przypadków okres inkubacji po zakażeniu danym rodzajem bakterii wynosi nie więcej niż jeden dzień, więc pierwsze oznaki mogą pojawić się już po 5-6 godzinach.
Staphylococcus aureus w jelicie ma następujące objawy:
- niestrawność, wyrażona w płynnym stolcu, z chęcią do toalety jest bardzo częsta (do 10 razy dziennie), a konsystencja masy odpadowej jest wodnista z zanieczyszczeniami śluzu, a nawet krwi;
- cięcie intensywnych bólów w rejonie nadbrzusza i podbrzuszu;
- nudności, silne wymioty;
- widoczna wysypka pieluszkowa;
- wzrost temperatury ciała do niskich wartości;
- osłabienie ciała, zmęczenie.
"Walka" z infekcją staph ma na celu:
- tłumienie aktywności patogenu;
- poprawa odporności;
- stymulacja procesów metabolicznych;
- leczenie chorób przewlekłych, które osłabiają organizm.
Wybór metody leczenia opiera się na wynikach analizy kału.
Staphylococcus aureus donosowy: objawy i leczenie
Ulubionym siedliskiem Staphylococcus aureus jest jamę nosową. Co więcej, można go znaleźć u doskonale zdrowych osób. Wiele przez długi czas są po prostu nosicielami chorobotwórczych bakterii.
- zaczerwienienie nabłonka śluzowego wyściełającego nosogardnę;
- atrofia nabłonka śluzówki nosa i gardła;
- katar nieczuły na leczenie;
- gorączka;
- ogólne zatrucie;
- pojawienie się krostkowych formacji na błonie śluzowej nosa.
Obecność zakażenia gronkowcem często prowadzi do rozwoju zapalenia zatok, przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa, zapalenia zatok czołowych, jak również atrofii błony śluzowej nosa. Leczenie gronkowca w nosie jest konieczne w przypadkach, gdy choroba prowadzi do zapalenia i występowania zapalenia zatok, przewlekłego lub ostrego zapalenia błony śluzowej nosa. Jego aktywność w organizmie wynika z osłabionej odporności.
Staphylococcus aureus w gardle: objawy i leczenie
Przewlekłe zakażenie jest zwykle bezobjawowe. Kiedy osłabia się obronę organizmu, Staphylococcus aureus w gardle może powodować objawy ropnego zapalenia migdałków:
- nagły wzrost temperatury ciała;
- silny ból głowy;
- osłabienie, utrata apetytu;
- powiększone migdałki, co powoduje dyskomfort podczas połykania pokarmu, przekrwienie błony śluzowej i
- ropna tablica;
- wzrost regionalnych węzłów chłonnych.
Charakterystyczną cechą tych chorób w obecności Staphylococcus aureus w gardle jest ropne wydzielina. W leczeniu gardła gronkowca antybiotyki są zwykle przepisywane przez specjalistę, aby jak najszybciej zaradzić tej infekcji i zapobiec prawdopodobieństwu nawrotu choroby przynajmniej w niedalekiej przyszłości.
Przed leczeniem gronkowca w gardle, należy wziąć pod uwagę obecność indywidualnej nietolerancji składników leku, dlatego dla każdego pacjenta należy wybrać specjalny kompleks leczenia. Dawka jest również zależna od lekarza prowadzącego i zależy od wieku i kategorii wagi.
Staphylococcus - co to jest, typy, objawy i leczenie u dorosłych zakażenia gronkowcami
Staphylococcus (Staphylococcus) to bakteria, która ma regularny sferyczny kształt i należy do grupy stałych ziarniaków Gram-dodatnich. Najczęściej pod mikroskopem widać nagromadzenie takich bakterii, które z wyglądu przypominają kiść winogron.
Ze względu na wysoką odporność drobnoustrojów na leki przeciwbakteryjne, choroby etiologii gronkowców zajmują wiodące miejsce wśród wszystkich patologii zapalnych. Wszyscy powinni wiedzieć o staphylococcus: jaka jest choroba u dorosłych, jej objawy i leczenie, aby zapobiec nieodwracalnym konsekwencjom zdrowotnym.
Staphylococcus: co to jest?
Staphylococcus to ustalona globularna bakteria należąca do rodziny Staphylococcal (Staphylococcaceae). Jest to rozległa grupa bakterii, licząca 27 gatunków, z których 14 znajduje się na skórze i błonach śluzowych ludzi. Jednocześnie tylko 3 gatunki mogą powodować choroby, dlatego należą do warunkowo patogennej mikroflory. W sprzyjających warunkach aktywnie się rozmnaża, powodując różne procesy ropne w ludzkim ciele.
Biorąc pod uwagę fakt, że infekcje gronkowcowe są wyjątkowo oporne na zastosowaną do nich antybiotykoterapię, w liczbie chorób zapalnych gronkowców, których objawy mogą wskazywać na proces zapalny w jakimkolwiek narządzie, zajmuje ona pierwsze miejsce.
Staphylococcus toleruje zarówno ciepło, jak i suszenie. Bakterie te umierają w temperaturze 70-80 ° C przez 20-30 minut, a w temperaturze 150 ° C prawie natychmiast.
Najczęstszą toksyczną chorobą gronkowcową jest zatrucie pokarmowe. Prawie 50% wszystkich Staphylococcus aureus produkuje enterotoksyny, truciznę, która powoduje ciężką biegunkę, wymioty i bóle brzucha.
Staphylococcus dobrze się rozwija w wielu pokarmach, zwłaszcza w kremach z masłem, sałatkach warzywnych i mięsnych, w puszkach. W procesie rozmnażania toksyna gromadzi się w żywności, a wraz z toksyną, a nie samym drobnoustrojem, objawy choroby u nieostrożnego konsumenta są ze sobą powiązane.
Wszystkie gatunki tego mikroorganizmu są zaliczane do warunkowo patogennej mikroflory. Oznacza to, że nie zagrażają one zdrowemu człowiekowi, ale w niesprzyjających warunkach mogą powodować choroby.
Istnieją trzy rodzaje gronkowców, które są najbardziej powszechne i szkodliwe dla organizmu człowieka:
- Saprofityczne staphylococcus najczęściej dotyka kobiety, powodując w nich choroby zapalne pęcherza moczowego (zapalenie pęcherza) i nerki. Saprofityczne staphylococcus bakterii zlokalizowane są w warstwach skóry narządów płciowych i błony śluzowej cewki moczowej. Spośród wszystkich gatunków Staphylococcus powoduje najmniejsze uszkodzenie;
- Epidermal Staphylococcus. Najbardziej niebezpieczne u wcześniaków, słabych dzieci i pacjentów z niedoborami odporności, nowotwory. Halo w środowisku tego szkodnika to błona śluzowa i skóra.
- Staphylococcus aureus. Jest to najbardziej niebezpieczny rodzaj drobnoustroju, który jest szczególnie powszechny w środowisku. Organizmy w każdym wieku podlegają zakażeniu.
Każdy z rodzajów Staphylococcus ma wiele odmian (odmian), różniących się między sobą stopniem agresywności i patogeniczności
Przyczyny infekcji Staph
Przyczyną rozwoju niemal wszystkich chorób gronkowcowych jest naruszenie integralności skóry lub błon śluzowych, a także stosowanie skażonej żywności. Poziom szkód zależy również od szczepu bakterii, a także od funkcjonowania układu odpornościowego. Im silniejsza odporność, tym mniej uszkodzeń gronkowce mogą wyrządzić ludzkiemu zdrowiu.
Źródłem rozprzestrzeniania się tej infekcji może być zarówno chory, jak i nosiciel infekcji (bezobjawowy), a takie nosiciele według pewnych danych stanowią około 40% osób, które są całkowicie zdrowe. Mogą działać jako nośniki dowolnego szczepu gronkowca.
Można zatem stwierdzić, że w większości przypadków w przypadku choroby gronkowcowej konieczne jest połączenie 2 czynników:
- infekcja wewnątrz;
- zakłócenie normalnego funkcjonowania układu odpornościowego.
Szczególnie ważnymi czynnikami w rozwoju zakażeń są:
- zmniejszona odporność
- stosowanie silnych leków, leków immunosupresyjnych,
- przewlekłe patologie,
- problemy z tarczycą,
- podkreśla, wpływ na środowisko.
Infekcje gronkowcem u małych dzieci i osób starszych są szczególnie trudne.
Choroba Staphylococcus
Staphylococcus aureus może atakować większość tkanek ludzkiego ciała. W sumie istnieje ponad sto chorób wywołanych zakażeniem gronkowcem. Infekcja Staphylococcus charakteryzuje się obecnością wielu różnych mechanizmów, sposobów i czynników transmisji.
Staphylococcus u dorosłych może powodować takie choroby:
- Uszkodzenia skóry i błon śluzowych - czyraki, karbony, ropne rany.
- Zatrucie pokarmowe.
- Zapalenie bakteryjnej natury płuc.
- Zapalenie oskrzeli.
- Zapalenie wsierdzia.
- Osteomyelitis.
- Zapalenie opon mózgowych
- Infekcja krwi
Szczególnie niebezpieczny pod tym względem jest Staphylococcus aureus, który może wnikać w dowolne miejsce ciała, powodować uogólnioną infekcję.
Którzy są podatni na infekcję
- Kobiety w ciąży, które mogą otrzymać immunizację przez toksoid w ciągu 32-36 tygodni.
- Osoby w podeszłym wieku są predysponowane do zakażenia, szczególnie te z takimi chorobami jak reumatyzm, cukrzyca, egzema, choroby onkologiczne.
- Każda osoba, zarówno dorośli, jak i dzieci, której odporność ulega zmniejszeniu.
- Pracownicy medyczni, pracownicy gastronomii, ze względu na swój zawód.
Infekcja wchodzi w aktywną fazę hodowli w momencie:
- hipotermia ciała;
- w trakcie ARI i ARVI;
- w przypadku zaburzeń endokrynologicznych;
- z chorobami zapalnymi narządów wewnętrznych i układów.
W jaki sposób gronkowiec przenosi się na ludzi?
Wszystkie choroby, które są spowodowane przez bakterie, mogą wystąpić w wyniku tego, że infekcja dostała się do organizmu z powodu naruszenia integralności skóry lub błon śluzowych, ponieważ jest ona stałym mieszkańcem ludzkiej mikroflory. Ponadto zakażenie może wystąpić egzogennie, to znaczy w przypadku żywności lub w wyniku bliskiego kontaktu.
Główne sposoby przenoszenia patogenu:
- Airborne. Mechanizm transmisji opiera się na wdychaniu powietrza, które zawiera mikroorganizmy. Ten mechanizm przenoszenia staje się możliwy w przypadku uwolnienia bakterii do środowiska wraz z wydychanym powietrzem (w przypadku chorób aparatu oddechowego: zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc).
- Instrumenty medyczne. W przypadku braku zasad aseptycznych, możliwe jest zarażenie się w tej samej klinice okręgowej podczas rutynowego badania przez terapeutę.
- Kontakt i rodzina: w bezpośrednim kontakcie z chorym lub inseminowanymi artykułami gospodarstwa domowego.
- Infekcja pokarmowa jest możliwa podczas jedzenia skażonych produktów żywnościowych.
- Fecal-oral. Bezpośrednio związane ze złą higieną. Staphylococcus występuje w kale i wymiocinach osoby zakażonej. Przenoszony jest przez brudne ręce, ze źle umytymi warzywami, jagodami i owocami, źle umytymi naczyniami.
Po dotarciu do organizmu gronkowce zaczynają się szybko namnażać i wytwarzają toksyny, które negatywnie wpływają na zdrowie, prowadząc do pewnych patologii.
Infekcja gronkowcem jest zapewniona, jeśli stan układu immunologicznego jest osłabiony i osoba ta miała kontakt z nośnikiem tego drobnoustroju.
Objawy Staphylococcus
Obraz kliniczny (objawy) gronkowca może być bardzo zróżnicowany, co zależy od dotkniętego narządu, szczepu bakteryjnego, wieku osoby, funkcjonalności (zdrowia) odporności potencjalnego pacjenta.
Wszystkie infekcje staph łączą następujące objawy:
- Wzrost temperatury, lokalny (w miejscu infekcji) lub ogólne ciepło.
- Obecność procesów ropnych.
- Odurzenie - ogólne pogorszenie, utrata apetytu, senność, ból w stawach.
Również charakteryzują się tymi objawami:
- Wrzody na skórze o różnych rozmiarach: wrzody, piodermia, ropnie i tak dalej.
- Kaszel i katar z ropnymi żółtawozielonymi wydzielinami.
- Śluz w kale, zdenerwowany stolec, nudności.
- Ból w miejscu infekcji. Na przykład, gdy gronkowcowe kości szpiku kostnego zaczynają boleć, zapalenie wsierdzia może towarzyszyć ból serca.
Staphylococcus może wpływać na prawie wszystkie systemy, tkanki i narządy, dając kliniki miejscowe gronkowce lub powszechne choroby. Może to mieć wpływ na skórę, tkankę podskórną, układ nerwowy, nerki, wątrobę, płuca, układ moczowy, tkankę kostną i ogólne zakażenie organizmu (posocznicę).
To ważne! Po chorobie odporność na te mikroorganizmy jest niestabilna. W życiu możesz zarazić się kilkoma infekcjami. Nie ma specjalnych środków, aby uodpornić ludzi na tego typu bakterie.
Komplikacje
Jeśli dana osoba wie, czym jest gronkowiec, wie również, jak niebezpieczna jest faza aktywna tego chorobotwórczego mikroorganizmu.
- Zaostrzenie istniejących przewlekłych chorób układu oddechowego, przewodu pokarmowego, cukrzycy, reumatoidalnego zapalenia stawów.
- Inne patogenne drobnoustroje dostają się do organizmu (paciorkowce, pneumokoki itp.).
- Rozwój posocznicy (zatrucie krwi).
Zakażenie gronkowcem prowadzi nie tylko do szeregu poważnych chorób, ale może być również skomplikowane ze względu na zagrożenie życia. Patogenny gronkowiec, dostający się do krwiobiegu, jest w stanie przeniknąć do serca, mózgu, aw niektórych przypadkach rozprzestrzenić się na wiele narządów, powodując sepsę.
Diagnostyka
Jeśli istnieje podejrzenie gronkowca - to znaczy, lekarz prowadzący wyjaśni to i zdiagnozuje. Diagnozę przeprowadza się po badaniu hodowli próbek patogenu pobranych z ognisk infekcji (wszelkie obszary ropienia, pęcherze, wysuszone skorupy itp.).
Metody diagnostyczne zależą od tego, który dział jest zainfekowany.
- Jeśli chodzi o zapalenie płuc wywołane zakażeniem staph, wystarczy zebrać plwocinę po kaszlu.
- Jeśli układ moczowo-płciowy jest zainfekowany, należy zebrać analizę moczu.
- Z powierzchownymi zmianami - zeskrobaniami ze skóry i płotem z błon śluzowych.
Dla postawionej diagnozy:
- biochemiczne badanie krwi;
- badanie kału i moczu;
- ślinka;
- rozmaz ze skóry.
W trakcie badań ważne jest również określenie, jak wrażliwa jest bakteria na działanie antybiotyków, dzięki czemu możliwe będzie określenie najskuteczniejszego leku do dalszego leczenia.
Leczenie Staphylococcus u dorosłych
Miejscowe formy zakażenia gronkowcem są leczone w domu. Hospitalizacji jest wskazane w przypadku procesu uogólnienie posocznica, zapalenie opon mózgowych, zapalenie wsierdzia, lub, jeśli jest to konieczne, leczenie chirurgiczne martwiczych zmian skórnych - wrze lub Carbuncles.
Nowoczesne podejście do leczenia zakażeń gronkowcami obejmuje następujące obszary leczenia:
- Zastosowanie nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych i antybiotyków;
- Zabiegi chirurgiczne;
- Metody immunomodulacyjne;
- Normalizacja stanu hormonalnego i procesu metabolicznego organizmu za pomocą dodatków do żywności (chitosan, cordyceps), preparatów mineralnych, witamin.
Antybiotyki
Sadzenie bakterioskopowe determinuje obecność patogennej flory i jej wygląd. Dopiero po tym leki antybiotykowe są przepisywane w pigułkach i zastrzykach, które mogą zabić szkodliwą florę.
Zdecydowanie nie można powiedzieć, który antybiotyk zabija staphylococcus, ponieważ każdy szczep bakterii jest wrażliwy na określony lek. Do najczęściej stosowanych leków należą następujące grupy antybiotyków:
- penicylina;
- tselofasporinovye;
- makrolidy;
- linkozamidy.
Leczenie infekcji gronkowcami wymaga ścisłego przestrzegania częstotliwości podawania, czasu stosowania leku i jego dawkowania. Ważne jest, aby przyjmować przepisany antybiotyk, dopóki nie znikną pierwsze objawy, ale nie krócej niż 5 dni. Jeśli konieczne jest przedłużenie kursu, lekarz poinformuje o tym. Ponadto nie należy przerywać leczenia, terapia powinna być ciągła.
Metody chirurgiczne
Celem zabiegu w przypadku infekcji gronkowcami jest otwarcie ropnia i zapewnienie dobrego odpływu wydzieliny ropnej i zapalnej. Otwarte ropnie płukano roztworami antybiotyków i odsączano. Proteazy są szeroko stosowane - enzymy zdolne do rozszczepiania wiązań peptydowych w białkach i produktach degradacji, co przyspiesza oczyszczanie ropnych ran.
Bakteriofagi w przypadku infekcji gronkowcami
Do walki z gronkowcami można stosować bakteriofagi - wirusy o selektywnej zdolności do zwalczania gronkowca. Do leczenia zewnętrznego należy stosować maści zawierające składniki antybakteryjne o działaniu antyseptycznym i regenerującym.
Kiedy procesy ropne polecany maści mające podstawę tłuszczowych (na przykład, popularne mazidła Wiśniewski) tak, tłuszcze uniknąć odpływu wydzielinę z rany, przez co pogarsza się podczas tego procesu.
Immunomodulatory
W celu pobudzenia odporności u dzieci i dorosłych przedstawia zastosowanie leków ziołowych - Echinacea (Immunal), żeńszeń (Ginseng nalewki, Preparaty w postaci tabletek i kapsułek) oraz Schisandra.
Wykorzystanie preparatów witaminowych i mineralnych
Jednym z powodów obniżenia odporności i częstych nawrotów infekcji (w tym infekcji Staphylococcus aureus) jest brak witamin i minerałów w organizmie. Dlatego preparaty witaminowe i mineralne są z powodzeniem stosowane w leczeniu i zapobieganiu tym infekcjom.
Stosowanie tych leków jest najbardziej uzasadnione w obecności innych objawów niedoboru witamin lub w okresie poza sezonem.
Przed rozpoczęciem stosowania preparatów witaminowych lub suplementów diety radzimy skonsultować się z lekarzem i omówić wykonalność takiego leczenia, a także związane z tym ryzyko i konsekwencje.
Jak leczyć ludowe środki zaradcze
Przed użyciem jakichkolwiek środków leczniczych dla Staphylococcus, zalecamy skonsultować się z lekarzem.
- Apricot. W procesach zapalnych na skórze spowodowanych zakażeniem gronkowcem, miąższ morelowy sprawdził się dobrze, co powinno być stosowane w ogniskach zapalnych. W leczeniu infekcji wewnętrznych, musisz jeść morele zmiksowane 2 razy dziennie - rano i wieczorem, na pusty żołądek.
- Staphylococcus infekcje skóry są również dobrze leczone czosnkiem. 50 g czosnku rozdrabnia się, kruszy i miesza z 150 ml wody. Po przefiltrowaniu w powstałej infuzji zwilżyć bandaż i nałożyć go na bolące miejsca na skórze. Zaleca się wykonywanie zabiegu dwa razy dziennie przez 10 dni.
- Suche ziele dziurawca Szklanka wrzącej wody do parzenia 2 łyżeczki. trawy, przykryj szmatką i pozwól mu parzyć przez 30 minut. Zażyć pusty żołądek przed śniadaniem i kolacją.
- Polecany do użytku i wywar z rumianku. 2 łyżeczki. Rumianek gotować w szklance wody przez około pięć minut. Następnie bulion jest filtrowany i chłodzony. Jest używany jako środek do płukania, mycia i wycierania.
- Dobrym sposobem leczenia gronkowca jest czarna porzeczka. Czarna porzeczka zawiera największą ilość witaminy C, która wzmacnia system odpornościowy i przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia. Ponadto czarna porzeczka będzie skuteczna w leczeniu paciorkowców.
Zabrania się stosowania jakichkolwiek procedur termicznych w domu, aby przyspieszyć proces dojrzewania wrzodów. Gorące kąpiele, kąpiel i sauna tylko pogorszą stan pacjenta i doprowadzą do dalszego rozprzestrzeniania się infekcji.
Zapobieganie
Zrozumienie, jak trudno jest leczyć gronkowca, większość lekarzy zwraca uwagę na zapobieganie infekcji. Całkowicie pozbyć się różnych rodzajów tego mikroorganizmu jest po prostu niemożliwe. Dlatego kluczowym zadaniem nie jest eliminacja bakterii, ale zapobieganie rozwojowi procesu zakaźnego.
Ważne jest, aby regularnie zapobiegać chorobie, nie czekając na wystąpienie infekcji. Jako środek profilaktyczny należy stosować następujące metody:
- higiena;
- zapobieganie beri-beri;
- leczenie ran i skaleczeń środkami przeciwbakteryjnymi;
- zapobieganie urazom;
- ostrzeżenie o poceniu;
- dokładne przetwarzanie warzyw i owoców przed spożyciem,
- wykluczenie z diety produktów o obniżonej integralności opakowania.
Infekcje Staphylococcus są niezwykle niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia, ponieważ mogą powodować poważne komplikacje. Konieczne jest leczenie tego typu zakażeń pod nadzorem specjalisty.
Całkowicie pozbyć się obecności gronkowców w ciele jest niemożliwe. Są częścią warunkowo patogennej mikroflory ludzi. Małe ilości nie szkodzą.
Infekcja Staphylococcus: przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie
Infekcja Staphylococcus jest złożonym patologicznym procesem interakcji między gronkowcem a ciałem ludzkim o szerokim zakresie objawów - od bezobjawowego powracania do ciężkiego zatrucia i rozwoju ogniska ropnego zapalenia.
Ze względu na wysoką odporność drobnoustrojów na leki przeciwbakteryjne, choroby etiologii gronkowców zajmują wiodące miejsce wśród wszystkich patologii zapalnych.
Staphylococcus powoduje następujące choroby:
Etiologia
Przyczyną choroby są gronkowce, które są Gram-dodatnimi ziarnami należącymi do rodziny Micrococcaceae. Bakterie te mają prawidłowy kulisty kształt i są nieruchome. Staphylococcus w rozmazie ma postać kiści lub kiści winogron.
Staphylococcus powodujący patologię u ludzi obejmuje tylko trzy typy:
- S. aureus - najbardziej szkodliwy,
- S. epidermidis - mniej niebezpieczny, ale także chorobotwórczy,
- S. saprophyticus jest praktycznie nieszkodliwy, ale może powodować choroby.
Są to warunkowo patogenne bakterie, które są stałymi mieszkańcami ludzkiego ciała, bez powodowania jakichkolwiek dolegliwości.
Pod wpływem niekorzystnych czynników zewnętrznych lub wewnętrznych liczba drobnoustrojów dramatycznie wzrasta, zaczynają wytwarzać czynniki patogenetyczne, które prowadzą do rozwoju infekcji gronkowcami.
Staphylococcus aureus jest głównym przedstawicielem tej grupy, powodując poważne choroby u ludzi. Koaguluje osocze krwi, ma wyraźną aktywność lecitovelase, fermentuje anaerobowy mannitol, syntetyzuje krem lub żółty pigment.
- Staphylococcus to fakultatywne beztlenowce, które mogą żyć i rozmnażać się zarówno w obecności tlenu, jak i bez niego. Otrzymują energię poprzez oksydację i fermentację.
- Bakterie są odporne na zamarzanie, ciepło, światło słoneczne i ekspozycję na niektóre chemikalia. Enterotoksyna gronkowcowa jest niszczona przez długotrwałe gotowanie lub wystawienie na działanie nadtlenku wodoru.
- Oporność drobnoustrojów na leki przeciwbakteryjne jest problemem współczesnej medycyny. W placówkach medycznych stale tworzą nowe szczepy wieloodporne. Gronkowce oporne na metycylinę są bardzo ważne epidemiologicznie.
Czynniki patogenetyczne:
- Enzymy - hialuronidaza, fibrynoliza, lecitowitella;
- Toksyny - hemolizyny, leukocydyna, enterotoksyny, eksolizyny.
Enzymy rozkładają tłuszcze i białka, niszczą tkanki ciała, dostarczają gronkowcom składników odżywczych i zapewniają ich ruch w ciele. Enzymy chronią bakterie przed działaniem mechanizmów odpornościowych i przyczyniają się do ich ochrony.
- Fibrinolizin promuje penetrację drobnoustrojów do krwi i rozwój sepsy - zakażenia krwi.
- Hemolizyny hamują aktywność immunokompetentnych komórek i pomagają gronkowcom przetrwać w ogniskach zapalnych przez długi czas. U dzieci i osób starszych, z powodu tych czynników, infekcja przyjmuje postać uogólnioną.
- Złuszczanie naskórka uszkadza komórki skóry.
- Leukocydyna niszczy białe krwinki - białe krwinki.
- Enterotoksyna jest silną trucizną wytwarzaną przez gronkowce i powodującą infekcję u ludzi wywołaną przez żywność.
Epidemiologia
Źródłem zakażenia są chorzy i nosiciele bakterii. Drobnoustroje dostają się do organizmu człowieka poprzez otarcia i zadrapania na skórze, a także na błonę śluzową układu oddechowego, moczowego i trawiennego.
Główne sposoby przenoszenia patogenu:
- Airborne,
- Pył powietrza,
- Kontakt i gospodarstwo domowe,
- Pokarmowe.
Ścieżka powietrzna przeważa wśród wszystkich innych. Jest to spowodowane stałym uwalnianiem gronkowców do powietrza i ich długotrwałym przechowywaniem w postaci aerozolu.
Sposób kontaktu z gospodarstwem domowym jest przenoszony przez staphylococcus w placówkach medycznych za pośrednictwem personelu, narzędzi, urządzeń medycznych, przedmiotów opieki nad pacjentem.
W szpitalu położniczym noworodki zakażają się gronkowcem za pomocą roztworów do picia, mleka matki i mleka dla niemowląt. Nosocomial staph infekcji stanowi wielkie zagrożenie dla noworodków.
Czynniki przyczyniające się do rozwoju infekcji:
- Osłabiona odporność
- Długotrwałe stosowanie antybiotyków, hormonów lub leków immunosupresyjnych,
- Patologia endokrynologiczna,
- Infekcje wirusowe,
- Zaostrzenie chorób przewlekłych
- Długotrwała chemioterapia lub radioterapia,
- Wpływ szkodliwych czynników środowiskowych.
Infekcja gronkowcem jest zwykle sporadyczna, ale może również występować w postaci niewielkich ognisk. Zatrucie pokarmowe gronkowcem to grupa chorób, które występują podczas jedzenia pokarmów wysianych bakteriami.
Patogeneza
Mikroby wnikają w ludzki organizm przez skórę, błony śluzowe jamy ustnej, narządy oddechowe, trawienie, oczy. W miejscu wprowadzenia gronkowca rozwija się martwica ropna i martwica. Dalszy rozwój procesu może nastąpić w dwóch scenariuszach:
- Intensywna specyficzna odporność zapobiega rozwojowi choroby i przyczynia się do szybkiej eliminacji ostrości.
- Osłabiona odporność nie może zwalczać infekcji. Patogen i toksyny przedostają się do krwiobiegu, rozwija się bakteriemia i zatrucie. Po uogólnieniu tego procesu gronkowiec zakaża narządy wewnętrzne rozwojem posocznicy i septikopemii.
Niespecyficzne zmiany wynikające z zaburzeń procesów metabolicznych w organizmie i gromadzenia się produktów degradacji mikrobiologicznej przyczyniają się do rozwoju wstrząsu toksycznego zakaźnego.
Toksyny gronkowcowe przenikają do krwioobiegu ze źródła zapalenia, co objawia się zatruciem - wymiotami, gorączką, utratą apetytu. Toksyna erytrytyczna powoduje zespół szkarłatopodobny.
Wynikiem rozpadu komórek drobnoustrojów jest reakcja alergiczna ciała na obce białka. Objawia się to gorączką, zapaleniem węzłów chłonnych, alergiczną wysypką i wieloma powikłaniami - zapaleniem nerek, stawów i innych.
Reakcja alergiczna i składnik toksyczny zmniejszają odporność, zwiększają przepuszczalność naczyń, prowadzą do rozwoju procesu septycznego, któremu towarzyszy tworzenie wielu ropnych ognisk i tworzenie sepsy.
Zmiany patologiczne
- W miejscach wprowadzania gronkowców powstaje zmiana, na którą składają się komórki drobnoustrojów, surowicze lub krwotoczne zrzuty, infiltracja leukocytów
wokół nekrotycznych zmodyfikowanych tkanek.
Symptomatologia
Kliniczne objawy patologii są określane przez miejsce wprowadzenia bakterii, stopień jej patogeniczności i aktywność ludzkiego układu odpornościowego.
- Wraz z porażką skóry z gronkowcem rozwija się piodermia. Patologia objawia się zapaleniem skóry u korzeni włosów lub zapaleniem mieszków włosowych - ropień z włosami w części centralnej. Ropne i martwicze schorzenia skóry o etiologii gronkowców obejmują martwica i karbunkuł, które są ostrym zapaleniem woreczka włosowego, gruczołem łojowym, otaczającą skórą i podskórną tkanką tłuszczową. Szczególnym zagrożeniem dla zdrowia ludzkiego jest lokalizacja ognisk zapalnych na twarzy i głowie. Przy niekorzystnym przebiegu patologii możliwe jest powstawanie ropni w mózgu lub rozwój ropnego zapalenia opon mózgowych.
- Ropne połączenie głębokiej tkanki nazywa się ropniem lub zapaleniem tkanki łącznej. W ropie zapalenie ogranicza się do kapsułki, co zapobiega rozprzestrzenianiu się tego procesu do otaczających tkanek. Cellulitis - rozproszone ropne zapalenie tłuszczu podskórnego.
- Zapalenie płuc o etiologii gronkowcowej jest ciężką, ale raczej rzadką patologią. Manifestacja zapalenia płuc - zatrucia i zespoły bólowe, niewydolność oddechowa z ciężką dusznością. Powikłaniami patologii są ropnie płuc i ropniak.
- Ropne zapalenie opon mózgowych pochodzenia gronkowcowego powstaje w wyniku penetracji drobnoustrojów krwią z ognisk infekcji na twarzy, w jamie nosowej lub zatokach przynosowych. Pacjenci wydają się wyraźne objawy neurologiczne, objawy meningizmu, epiprepadki, zaburzenia świadomości.
- Zapalenie kości i szpiku to ropna infekcyjno-zapalna choroba atakująca tkankę kostną, okostną i szpik kostny. Ropne ogniska znajdujące się w kościach często wybuchają. Objawy patologii - ból, obrzęk tkanek, tworzenie się przetok ropnych.
- Staphylococcus często wpływa na duże stawy z rozwojem ropnego zapalenia stawów, które objawia się bólem, sztywnością i ograniczonym ruchem, deformacją stawu, rozwojem zatrucia.
- Zapalenie wsierdzia wywołane przez gronkowce to zakaźne zapalenie tkanki łącznej serca wyściełające jego wewnętrzne wgłębienia i zastawki. Objawy choroby - gorączka, bóle mięśni i stawów, dreszcze, pocenie się, bladość skóry, pojawianie się małych wysypek i ciemnoczerwonych guzków na dłoniach i stopach. Osłuchiwanie ujawnia szmer serca. Zapalenie wsierdzia to poważna patologia, która prowadzi do rozwoju niewydolności serca i charakteryzuje się wysoką śmiertelnością.
- Toksyczny wstrząs infekcyjny - stan awaryjny spowodowany ekspozycją na bakterie i ich toksyny na organizm ludzki. Przejawia się przez ciężkie zatrucie, niestrawność, splątanie, objawy niewydolności sercowo-naczyniowej i nerek, zapaść.
- Zatrucie pokarmowe rozwija się w wyniku stosowania żywności zawierającej toksyny gronkowca i często przebiega zgodnie z ostrym zapaleniem błony śluzowej żołądka. Inkubacja przebiega szybko - 1-2 godziny, po których pojawiają się ciężkie zatrucia i niestrawność. Skutkiem wymiotów jest często odwodnienie.
Cechy zakażenia gronkowcami u dzieci
Zakażenie gronkowcem u dzieci występuje w postaci epidemii, sporadycznych, grupowych, rodzinnych chorób. Epidemie epidemii są zazwyczaj rejestrowane w szpitalach położniczych lub oddziałach noworodków. Epidemie mogą obejmować szkoły, przedszkola, obozy i inne zorganizowane grupy dziecięce. Wynika to z użycia przez dzieci pokarmów, które zostały zaszczepione bakteriami. Zwykle zatrucie pokarmowe występuje w ciepłym sezonie.
Noworodki zakażają gronkowca przez kontakt z matką lub personelem szpitala. Głównym sposobem przenoszenia dla niemowląt jest pokarm, w którym drobnoustroje dostają się do organizmu dziecka wraz z mlekiem matki, które ma zapalenie sutka.
Przedszkolaki i dzieci w wieku szkolnym zarażają się jedzeniem o niskiej jakości. Staphylococcus, rozmnażając się w żywym organizmie, wydziela enterotoksynę, wywołując zapalenie żołądka i jelit.
Choroby układu oddechowego wywołane przez gronkowce występują, gdy są zakażone przez kropelki znajdujące się w powietrzu. Mikrob wchodzi do błony śluzowej nosogardzieli lub części gardła i powoduje zapalenie tych narządów.
Czynniki powodujące wysoką wrażliwość noworodków i niemowląt na gronkowce:
- Niewystarczająco silna lokalna odporność na układ oddechowy i narządy trawienne,
- Brak immunoglobuliny A, odpowiedzialny za lokalną obronę organizmu,
- Inwazyjność błony śluzowej i skóry
- Słaba bakteriobójcza aktywność śliny,
- Współwystępowanie - skaza, niedożywienie,
- Długotrwałe stosowanie antybiotyków i kortykosteroidów.
Objawy u dzieci
Istnieją dwie formy infekcji gronkowcami - lokalne i uogólnione.
Miejscowe postacie u dzieci obejmują: zapalenie śluzówki nosa, zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek, zapalenie spojówek. Te patologie są łatwe i rzadko towarzyszy im odurzenie. Zazwyczaj objawiają się one u niemowląt z utratą apetytu i braku masy ciała. W niektórych przypadkach lokalne formy manifestują się gorączką, ogólnym pogorszeniem stanu i rozwiniętą lokalną symptomatologią.
- Choroby skóry związane z etiologią gronkowców u dzieci występują w postaci zapalenia mieszków włosowych, piodermii, furunculosis, hydradenitis, phlegmon. Towarzyszy im regionalne zapalenie węzłów chłonnych i zapalenie naczyń chłonnych. Pemphigus epidemiczny - patologia noworodków, objawiająca się objawami przypominającymi szkarlatynę lub różyczki: wysypka lub ogniskowe zaczerwienienie skóry z wyraźnymi konturami. Podczas pęcherzycy skóra złuszcza się w całych warstwach, pod którymi tworzą się duże pęcherze.
- Staphylococcus w gardle może powodować ostre zapalenie migdałków lub zapalenie gardła u dzieci, często na tle ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych. Manifestacja zapalenia gardła gronkowcowego, ból gardła, zatrucie, gorączka i pojawienie się ciągłej blaszki miażdżycowej na migdałkach, ramionach i języku. Płytka zazwyczaj żółta lub biała, luźna, ropna, łatwa do usunięcia. Podczas badania dziecka, lekarz odkrywa rozproszoną przekrwienie śluzówki bez wyraźnych granic.
- Zapalenie krtani pochodzenia gronkowcowego występuje zwykle u dzieci w wieku 2-3 lat. Patologia rozwija się szybko i nie ma żadnych specyficznych objawów. Często zapalenie krtani jest związane z zapaleniem oskrzeli lub płuc.
- Staphylococcus pneumonia jest ciężką patologią, szczególnie u małych dzieci, często komplikującą się z powstawaniem ropni. Objawy nieżytu i zatrucia u dzieci pojawiają się w tym samym czasie, podczas gdy ogólny stan pogarsza się gwałtownie, pojawiają się oznaki niewydolności oddechowej. Dziecko jest letargiczne, blade, senne, nie chce jeść, często czuje, a nawet wymiotuje. Zapalenie płuc nie zawsze kończy się na wyzdrowieniu, śmierć jest możliwa. Jest to spowodowane tworzeniem się pęcherzy w płucach, w miejscu, w którym mogą tworzyć się ropnie, co prowadzi do rozwoju ropnego zapalenia opłucnej lub odmy opłucnowej.
- Zespół szkarlopodobny u dzieci towarzyszy zakażenie rany, oparzenia, rozwój zapalenia węzłów chłonnych, zapalenia szpiku, zapalenia kości i szpiku. Przejawienie choroby - szkarłatna wysypka, która występuje na przekrwionej skórze ciała. Po zniknięciu wysypki pozostaje łuszczenie blaszki.
- Objawy Staphylococcus aureus ze zmianami przewodu pokarmowego zależą od lokalizacji patologii i stanu drobnoustroju. Zapalenie żołądka i jelit rozpoczyna się ostro z objawami zatrucia i niestrawności. U dzieci występują wymioty, zazwyczaj wielokrotne i niezłomne, występuje ból w jamie brzusznej, gorączka, osłabienie, zawroty głowy. Kiedy zapalenie jelita cienkiego zaczyna biegunkę do 5 razy dziennie.
- Stwardnienie gronkowca zwykle rozwija się u noworodków, często przedwcześnie urodzonych, dzieci. Zakażenie następuje poprzez rany pępowinowe, uszkodzoną skórę, narządy oddechowe, a nawet uszy. Choroba rozwija się szybko i charakteryzuje się ciężkim zatruciem, pojawieniem się zmian na skórze i powstawaniem ropni w narządach wewnętrznych.
Chore dzieci są hospitalizowane w szpitalu w celu leczenia przeciwbakteryjnego i objawowego.
Wideo: o gronkowcach - Doktor Komarowski
Staphylococcus w czasie ciąży
W czasie ciąży odporność kobiety jest osłabiona, siły ochronne są zmniejszone. W tym czasie ciało kobiece jest najbardziej wrażliwe i otwarte na różne drobnoustroje, w tym na gronkowce.
- Najniższe ryzyko dla zdrowia ciężarnej i nienarodzonego dziecka to saprofityczny gronkowiec, który najczęściej zlokalizowany jest na błonie śluzowej pęcherza moczowego, cewki moczowej, narządach płciowych i powoduje następujące choroby u kobiet w ciąży: zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej.
- Naskórkowy gronkowiec, normalny mieszkaniec skóry, jest bardziej niebezpieczny dla tej kobiety. Ten drobnoustrój może powodować sepsę i zapalenie wsierdzia u ciężarnej kobiety, co często prowadzi do utraty dziecka i śmierci kobiety.
- Staphylococcus aureus jest najbardziej niebezpiecznym mikrobem z tej grupy, zagrażającym życiu i zdrowiu matki i płodu. U kobiet w ciąży może powodować poważne choroby - zapalenie sutka, zapalenie płuc, opon mózgowych, otrzewnej, furunculosis, trądzik. Staphylococcus aureus często powoduje zakażenie błon i samego płodu. U noworodka powoduje pęcherzycę.
- Hemolityczny gronkowiec jest często aktywowany podczas ciąży i powoduje ostre zapalenie migdałków.
Każda kobieta w ciąży po rejestracji w klinice przedporodowej powinna przejść serię obowiązkowych badań, w tym badań na obecność gronkowca w laboratorium mikrobiologicznym. Lekarz-bakteriolog liczy liczbę wyhodowanych kolonii, odpowiadających morfologicznym, kulturowym i biochemicznym właściwościom Staphylococcus aureus. Jeśli ich liczba przekracza normę, ciężarnej przepisuje się odpowiednie leczenie polegające na rehabilitacji nosogardzieli antyseptycznym, zastosowaniu immunomodulatorów, miejscowych antybiotyków lub bakteriofagów gronkowcowych. Staphylococcus in the nose u kobiet w ciąży leczony jest przez wkraplanie roztworów antyseptycznych w kanałach nosowych. Aby zapobiec zakażeniu dziecka, kobiety w ciąży są immunizowane toksoidem gronkowcowym.
Środki zapobiegawcze podczas ciąży:
- Higiena osobista
- Regularne spacery na świeżym powietrzu
- Zrównoważone odżywianie
- Wietrzenie w pokoju
- Gimnastyka dla kobiet w ciąży.
Kiedy pojawią się pierwsze objawy gronkowca, należy płukać gardło co trzy godziny i płukać nos ciepłą, słoną wodą.
Diagnoza
Rozpoznanie infekcji Staphylococcus opiera się na danych z historii epidemiologicznej, skargach pacjentów, charakterystycznym obrazie klinicznym i wynikach badań laboratoryjnych.
Diagnostyka laboratoryjna
Główną metodą diagnostyczną jest badanie mikrobiologiczne wyładowania nosogardła. Aby to zrobić, pacjenci zwykle pobierają wymaz z gardła dla staphylococcus. Materiałem do badań może być krew, ropa, wydzielina z uszu, nos, rany, oczy, wysięk jamy opłucnej, kał, woda do płukania żołądka, wymioty, wydzielina z kanału szyjki macicy u kobiet, mocz. Celem badania jest wybór i pełna identyfikacja patogenu do rodzaju i gatunku.
Z badanego materiału przygotowuje się serię dziesięciokrotnych rozcieńczeń, a wymaganą ilość wysiewa się na jednym z obieralnych pożywek - mlecznym agarze z solą żółciową lub solą żółtkową. Policz liczbę wyhodowanych kolonii i badaj je.
Znaczące objawy różnicowe staphylococcus:
- Pigment
- Lecitovitellase,
- Plasmocoagulase,
- Aktywność katalityczna
- DNA ase,
- Zdolność do fermentacji mannitolu w warunkach beztlenowych.
Liczba bakterii mniejsza niż 10 3 wskazuje na bezobjawowy przewóz Staphylococcus aureus. Wyższe dawki wskazują na etiologiczne znaczenie wyizolowanego drobnoustroju w rozwoju choroby.
Jeśli zawartość gronkowca w wydzielinie nosogardzieli wynosi 10 4 - 10 5, wówczas pacjent wymaga leczenia przeciwbakteryjnego.
Do oznaczania enterotoksyny gronkowcowej w badanych próbkach za pomocą metody immunoenzymatycznej lub reakcji strącania w żelu.
Serodiagnoza to wykrywanie przeciwciał surowicy na antygeny gronkowcowe. Aby to zrobić, użyj reakcji hamowania hemolizy, reakcji biernej hemaglutynacji, ELISA.
Różnicowanie infekcji Staph powinno być z paciorkowcami. Staphylococcus charakteryzuje się stanem zapalnym, który ma skłonność do ropienia, tworzenia gęstej zielonkawej ropy i warstw włóknistych. Infekcja Staphylococcus charakteryzuje się niestałością reakcji temperatury, powrotu temperatury, niskiej gorączki. Mnożona jest w ten sposób liczba krwinek - neutrofilowa leukocytoza i wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów.
Streptococci powodują także zapalenie migdałków, błony śluzowej nosa, węzły chłonne, uszy, płuca. Obie infekcje mają podobną patogenezę i patologię. Charakteryzują się one rozwojem ropnego zapalenia nekrotycznego. Klinika chorób wywołanych przez Staphylococcus i Streptococcus obejmuje zatrucie, ból i zespoły alergiczne.
Charakterystyczne objawy zakażenia paciorkowcami to:
- Ciężkie przekrwienie, obrzęk i bolesność zapalonych błon śluzowych,
- Szybki rozwój ostrego zapalenia w porażce migdałków, uszu, węzłów chłonnych,
- Paciorkowce nie wpływają na przewód pokarmowy, nie powodują biegunki, czyraków i karbunkułów,
- Zmiany paciorkowcowe są bardzo podatne na penicylinę w umiarkowanych dawkach.
Infekcje Staphylococcus charakteryzują się:
- Hyperemia śluzowa z odcieniem cyjanotycznym,
- Zapalenie gardła nosowego zawsze towarzyszy regionalnemu zapaleniu węzłów chłonnych,
- Słabszy efekt z dużych dawek penicyliny.
Leczenie
Miejscowe formy zakażenia gronkowcem są leczone w domu. Hospitalizacji jest wskazane w przypadku procesu uogólnienie posocznica, zapalenie opon mózgowych, zapalenie wsierdzia, lub, jeśli jest to konieczne, leczenie chirurgiczne martwiczych zmian skórnych - wrze lub Carbuncles.
Leczenie Staphylococcus aureus jest złożone, w tym terapia antybiotykowa, stosowanie immunopreparatów i rehabilitacja ropnych ognisk.
Leczenie antybakteryjne
Antybiotyki są przepisywane pacjentowi po otrzymaniu wyników badania mikrobiologicznego wyładowania gardła lub nosa. Pacjenci są przepisywani:
- Semisyntetyczne penicyliny - Ampioks, Oxacillin;
- Połączone penicyliny - "Amoxiclav";
- Aminoglikozydy - "gentamycyna";
- Cefalosporyny - "Cefepim".
Obecnie istnieją zarazki, których enzymy niszczą te leki. Nazywa się je MRSA - oporny na metycylinę Staphylococcus aureus. Poradzenie sobie z takimi szczepami pomoże tylko kilku antybiotykom - "Wankomycyna", "Teikoplanina", "Linezolid". Fuzidin jest często przepisywany za pomocą Biseptolu.
Antybiotyki powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza. Terapia antybiotykowa powinna być rozsądna i dobrze przemyślana.
Irracjonalne używanie narkotyków:
- Niszczy zdrową mikroflorę ciała,
- Wpływa niekorzystnie na funkcjonowanie narządów wewnętrznych,
- Szkodzi zdrowiu
- Prowokuje do rozwoju dysbiozy,
- Skomplikuje przebieg zakażenia staph.
Bakteriofagi
Bakteriofagi są biologiczną bronią przeciwko bakteriom. Są to wirusy, które działają bardzo specyficznie, infekują szkodliwe elementy i nie wpływają niekorzystnie na cały organizm. Bakteriofagi mnożą się wewnątrz komórki bakteryjnej i poddają je lizie. Po zniszczeniu niebezpiecznych bakterii bakteriofagi umierają same.
Aby zniszczyć Staphylococcus aureus, bakteriofag stosuje się miejscowo lub doustnie przez 10-20 dni, w zależności od lokalizacji patologii. Do leczenia ropnych zmian skórnych należy stosować lotiony lub ciekły bakteriofag. Wprowadza się ją do jamy stawowej lub jamy opłucnej, pochwy, macicy, przyjmuje się doustnie, zakopuje się w nosie i uszach, a następnie wprowadza lewatywę.
Immunostymulacja
- Autohemotransfuzja - domięśniowa iniekcja krwi żylnej pacjenta. Ta procedura jest szeroko stosowana w leczeniu furunculosis. Po wstrzyknięciu domięśniowym krew ulega zniszczeniu, a produkty rozpadu stymulują układ odpornościowy.
- Podskórne lub domięśniowe podawanie anty-gronkowcowej surowicy anty-toksycznej lub dożylne podawanie osocza przeciw gronkowcowi.
- Ziołowy środek immunostymulujący - trawa cytrynowa, jeżówka, eleuterokok, żeń-szeń, chitozan. Leki te normalizują energię i podstawowy metabolizm, mają działanie adaptogenne - pomagają radzić sobie ze stresem i stresem.
- Syntetyczne immunomodulatory - polioksydon, Ismigen, Timogen, Amixin - są prezentowane pacjentom z wyraźnymi oznakami dysfunkcji immunologicznej.
- Terapia witaminowa.
Leczenie chirurgiczne
Leczenie chirurgiczne jest wskazane w tworzeniu ognisk zakaźnych z ropną fuzją - karbunkułami, ropniami, czyrakami w przypadkach, w których leczenie zachowawcze nie daje wyników.
Interwencja chirurgiczna polega na otwieraniu ropni i czyraków, wycinaniu martwiczej tkanki, usuwaniu ropy i ciał obcych, drenażu ognisk w celu tworzenia niezakłóconego odpływu ropy, miejscowego podawania antybiotyków. Często chirurdzy usuwają źródło infekcji - cewnik, sztuczną zastawkę lub implant.
Medycyna ludowa
Środki ludowe uzupełniają podstawowe leczenie patologii.
- W tym celu stosuje się napary i wywary z ziół leczniczych o wyraźnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym i przeciwzapalnym. Należą do nich: rumianek, eukaliptus, szałwia, lukrecja, tymianek, babka. Środki te są wykorzystywane w postaci płynów, płukań i połknięcia.
- Odwar z łopianu i jeżówki jest skuteczną metodą leczenia gronkowca. Biorą surowce w równych proporcjach, wlewają wodę i gotują przez pół godziny. Pacjent przyjmuje pusty żołądek trzy razy dziennie.
- Infuzja czosnku eliminuje infekcje skóry wywołane przez gronkowce. Bandaż jest nawilżany i nakładany na dotkniętą skórę 2 razy dziennie przez dziesięć dni.
- Noworodki i niemowlęta kąpią się codziennie w sekwencji bulionowej. Dodaje się go do kąpieli dziecka tuż przed kąpielą. Ten środek ludowy pomaga leczyć zmiany skórne ze staphylococcus u małych dzieci.
- Dorośli pomogą w kąpieli z dodatkiem octu jabłkowego lub octu.
Zabrania się stosowania jakichkolwiek procedur termicznych w domu, aby przyspieszyć proces dojrzewania wrzodów. Gorące kąpiele, kąpiel i sauna tylko pogorszą stan pacjenta i doprowadzą do dalszego rozprzestrzeniania się infekcji.
Zabiegi termiczne można stosować tylko w okresie rekonwalescencji.
Zapobieganie
Środki zapobiegawcze mające na celu zapobieganie zakażeniom staph:
- Musisz przestrzegać zasad higieny osobistej, jeść zrównoważoną dietę, rezygnować ze złych nawyków.
- W odpowiednim czasie należy zidentyfikować i leczyć nosicieli Staphylococcus aureus, zwracając szczególną uwagę na pracowników publicznych zakładów żywienia lub instytucji medycznych.
- Mikrotrauma skóry w leczeniu Zelenko, jodu i innych antyseptyków.
- Izoluj pacjentów ze staphylococcus na osobnym oddziale.
- Unikaj przeciągów, hipotermii i przegrzania.
- Skróć czas pobytu pacjenta w szpitalu.
- W pierwszych godzinach po porodzie zastosować noworodka do klatki piersiowej.
- Konieczne jest przestrzeganie zasad sanitarno-higienicznych i anty-epidemicznych w szpitalu - odkaż ręce personelu, przetwarzaj ściółkę w dekamlerze, odpowiednio wytrzymuj sterylizację instrumentów i materiałów w autoklawach.
- Używaj antybiotyków tylko w razie potrzeby i zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.
- Osoby o obniżonej odporności przepisuje się preparatami zapobiegawczymi, które zwiększają obronę organizmu.
- Konieczne jest przestrzeganie zasad przetwarzania, przechowywania, przygotowania i sprzedaży gotowych produktów, aby zapobiec toksycznemu zakażeniu gronkowcem.