Przyczyny chorób oskrzelowo-płucnych są dość zróżnicowane. Bardzo ważne jest, aby zdiagnozować tę chorobę w odpowiednim czasie, a przepisane leczenie na czas pomoże zapobiec astmie (straszna konsekwencja choroby płuc).
Nowoczesne metody badań i diagnostyki oskrzeli - bronchoskopia, EKG, rentgen, spirometria, oznaczanie składu gazu (badanie krwi), weryfikacja radiologiczna upośledzenia czynności serca z powodu braku tlenu.
Pamiętaj, że z uporczywym (systematycznym) kaszlem, który trwa dłużej niż miesiąc, lub przypadkami ataków astmy (palenie przez ponad 5 lat), częstymi przeziębieniami, a jeśli żyjesz w środowisku nieprzyjaznym dla środowiska lub gdy twoi krewni cierpią na astmę - powinni być niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem. Zostanie przeprowadzone pełne badanie lekarskie układu oskrzelowo-płucnego. Przeanalizujmy główne metody diagnostyczne sprawdzania oskrzeli.
Spirometria - pozwoli specjalistom zidentyfikować zaburzenia funkcjonalne oddychania pacjenta oraz ilość wdychanego i wydychanego powietrza. Badanie to przeprowadza się za pomocą specjalnego urządzenia. Pacjenci są zobowiązani do wzięcia jak najgłębszego oddechu, a następnie głębokiego wydechu.
Radiografia - pozwala określić zmiany i pokazuje stopień zapalenia choroby oskrzeli i płuc. Na podstawie wyników RTG zostanie podane niezbędne leczenie.
Badanie radiologiczne i EKG - przeprowadzane jest w celu wykrycia "szkody" spowodowanej przez ludzką aktywność sercowo-naczyniową z powodu niedostatecznego wdychania przez nie tlenu. Te dwie procedury są zalecane, jeśli pacjent cierpi na duszność, przewlekłą niedrożność i ciężki kaszel trwający ponad dwa miesiące (świszczący oddech w oskrzelach).
EKG - będzie identyfikować naruszenia w czynności serca, a także nauczyć się upośledzenia czynnościowego. Dzięki badaniom radiologicznym lekarze mogą dokładnie określić upośledzenie czynnościowe i przepisać niezbędne leczenie.
Badanie krwi - pozwala określić skład gazu, czyli poznać stosunek tlenu i dwutlenku węgla. Na podstawie wyników badań krwi i spirometrii możliwe jest określenie ilości wymiany oskrzeli płucnej przez tkankę łączną. Analiza ta umożliwia określenie obecności (nieobecności) rozedmy w osobie.
Bronchoskopia to metoda badania oskrzeli pacjenta za pomocą światłowodowego systemu obrazowania. Elastyczną rurkę z włókna wprowadza się do oskrzeli i bada się całą wewnętrzną powierzchnię, w razie potrzeby specjaliści mogą "wziąć" materiał tkankowy (wykrywanie biopsji i histologii).
Jak sprawdzić oskrzela?
Częste przypadki chorób, takich jak zapalenie oskrzeli i / lub zapalenie tchawicy oskrzelowej, sugerują nie tylko obniżoną odporność, ale także obecność przewlekłych procesów zapalnych w błonie śluzowej wyściełającej tchawicę i oskrzela. Jak sprawdzić oskrzela?
Aby przeprowadzić badanie oskrzeli i tchawicy, należy użyć endoskopu, który umożliwia nie tylko przeprowadzenie oględzin stanu błon śluzowych tych narządów, ale także umożliwia pobranie biomateriału do laboratoryjnego badania mikroskopowego na obecność patogennych mikroorganizmów i nowotworów.
Procedura badania oskrzeli i tchawicy za pomocą endoskopu nosi nazwę "bronchoskopii".
Badanie bronchoskopowe przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym lub znieczuleniu ogólnym. Instrument (włókniak-włókniak) wprowadza się do tchawicy i oskrzeli przez usta lub nos.
Ponieważ wprowadzenie bronchoskopu wiąże się z pewnymi trudnościami, gdy tchawicy i oskrzeli są wymagane do przejścia, istnieje wiele przeciwwskazań do bronchoskopii, brak odruchu kaszlu:
- Ciężka niewydolność oddechowa
- Padaczka,
- Zaburzenia krwawienia lub krwawienie podczas badania,
- Ciężka astma,
- Choroba niedokrwienna serca
- Alergia na środki przeciwbólowe.
Bronchoskopia, oprócz diagnozowania stanu tchawicy i oskrzeli, może:
- służyć jako środek do podawania leków bezpośrednio do oskrzeli,
- wykonać drenaż drzewa oskrzelowego,
- umożliwia zatrzymanie krwawienia w niedostępnym miejscu górnych i dolnych dróg oddechowych,
- ułatwić instalację rozszerzaczy w celu zmiany światła tchawicy i oskrzeli,
- pomagają usunąć ciała obce z tchawicy lub oskrzeli.
Niebezpieczny rak tchawicy: 6 głównych objawów
Rak tchawicy w początkowych stadiach może być bezobjawowy Rak trzustki rozpoczyna się w drogach oddechowych (tchawica). Jest to rzadkie, a dokładna przyczyna nie jest znana. Palenie jest związane z najczęstszym typem raka tchawicy, zwanym rakiem płaskokomórkowym, ale nie powoduje innych typów. Guzy tchawicy są wysoce uleczalne z wczesną diagnozą. Jednak jego nietypowy początek często prowadzi do opóźnienia w diagnozie, co utrudnia identyfikację pierwszych objawów, co sprawia, że trudno jest przeprowadzić niezbędne leczenie na wczesnym etapie rozwoju. Nieodpowiednie leczenie często kończy się śmiercią. Wczesne rozpoznanie (tracheoskopia) jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na ogólne przeżycie.
Rak trzustki: objawy
Typowe pierwsze objawy (duszność, kaszel i świszczący oddech) są związane z niedrożnością dróg oddechowych. Konieczne jest spojrzenie na specjalny stół i porównanie powiązanych chorób. Objawy przednowotworowe w raku płaskokomórkowym to nowotwory złośliwe wywołane paleniem lub narażeniem na opary przemysłowe.
Objawy raka tchawicy obejmują:
- Suchy kaszel;
- Chrapliwy głos;
- Trudności w połykaniu;
- Nawracające gorączki, dreszcze i infekcje klatki piersiowej;
- Kaszel krwią;
- Świszczący oddech lub głośny oddech.
Pierwsze objawy choroby są związane z niedrożnością dróg oddechowych.
Główne rodzaje leczenia raka tchawicy to chirurgia i radioterapia. Jeśli to możliwe, rak zostanie całkowicie usunięty podczas operacji. Radioterapię często wykonuje się później, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu raka. Czasami stosuje się chemioterapię.
Radioterapię można zastosować po operacji, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu.
Radioterapię radykalną można zalecić we wczesnych guzach o niskim stopniu złośliwości, w których operacja nie jest możliwa. Paliatywna radioterapia może być stosowana w celu złagodzenia objawów.
Gdzie jest tchawica
Tchawica, powszechnie znana jako rurka, jest rurową strukturą, która łączy usta i nos z płucami. Tchawica znajduje się wewnątrz szyi i schowana przed przełykiem. Długość tchawicy wynosi około 5-7 cali (10-16 cm).
Składa się z:
- Pierścienie;
- Chrząstka;
- Tkanka włóknista.
Można je wyczuć dotykając przedniej strony szyi. Tchawica rozciąga się od krtani i gałęzi do 2 pierwotnych oskrzeli. Na szczycie tchawicy grzbiet obiektywu mocuje go do krtani. Jest to jedyny pełny pierścień tchawicy, reszta to niekompletne typy chrząstki wzmacniającej. Trachealis - mięśnie łączą końce pierścieni i są połączone pionowo paskami włóknistej tkanki łącznej, pierścieniowymi połączeniami tchawicy.
Tchawica jest rurową strukturą, która łączy usta i nos z płucami.
Nagłośnia zamyka otwór w krtani podczas połykania.
Tchawica rozwija się w drugim miesiącu poczęcia. Jest pokryty nabłonkiem, który ma komórki kubkowe i wytwarza ochronne mucyny. Stan zapalny, jak również krtań i oskrzela, zwany zadem, może prowadzić do ciężkiego kaszlu. Tracheotomię często wykonuje się w celu wentylacji w operacjach chirurgicznych. Z tego samego powodu wykonuje się również intubację, wprowadzając rurkę do tchawicy.
Choroby tchawicy: objawy
Tchawica lub wiatrak jest częścią układu oddechowego. Drogi oddechowe to rury, które przenoszą do płuc powietrze bogate w tlen. Niosą również dwutlenek węgla podczas wydechu z płuc.
Zaburzenia tchawicy są wynikiem efektów wewnętrznych:
- Infekcje;
- Choroby zapalne;
- Urazy;
- Nowotwory złośliwe.
Zaburzenia te najczęściej manifestują się jako niedrożność górnych dróg oddechowych (zwężenie lub zwężenie). Kiedy integralność ściany tchawicy zostanie utracona, może rozwinąć się rozszerzenie tchawicy (tchawiczność), co jest związane z przekręceniem tchawicy lub uchyłkowatością. Takie odkształcenia mogą predysponować tchawicę do dynamicznego zapaści podczas wdechu lub wydechu, odpowiednio z udziałem wewnętrznych i zewnętrznych klatki piersiowej dróg oddechowych.
Zwężenie tchawicy jest zwężeniem tchawicy lub rurki powietrznej, co zapobiega przedostawaniu się powietrza do płuc.
Choroby tchawicy mogą być spowodowane różnymi przyczynami.
Skutki tego zwężenia mogą się różnić w zależności od nasilenia - od łagodnego do cięższego. W najcięższych przypadkach pacjent może być uzależniony od rurki tracheotomijnej w celu oddychania. Objawy kliniczne zaburzeń tchawicy są zależne od stopnia i umiejscowienia nieprawidłowości. Niedrożność tchawicy może zagrażać życiu, ponieważ w przeciwieństwie do dolnych dróg oddechowych nie ma wentylacji bocznej. Ostra obturacja powietrza jest stanem zagrażającym życiu i zwykle jest to stridor najlepiej słyszalny w szyi, a także kaszel i duszność.
Jak sprawdzić tchawicę
Choroby tchawicy i oskrzeli mogą być trudne do zdiagnozowania. Wczesne objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą powoli postępować z czasem i często są mylone z różnymi innymi chorobami układu oddechowego, takimi jak astma, zapalenie oskrzeli i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Jeśli występują objawy, takie jak duszność lub trudności w oddychaniu, kaszel lub świszczący oddech, lekarze przeprowadzą kompleksową ocenę, w tym przegląd historii choroby i badanie przedmiotowe.
Po tej ocenie można przeprowadzić szereg dodatkowych testów, aby potwierdzić diagnozę i sprawdzić stabilizację dróg oddechowych:
- Trójwymiarowy tomografia komputerowa - opracowano metodę tomografii komputerowej, która pozwala zobaczyć trójwymiarowy obraz dróg oddechowych. Ta metoda jest skuteczna w określaniu zarówno podstawowej przyczyny, jak i stopnia choroby tchawicy.
- Laryngoskopia. Elastyczna wąska rurka z małą kamerą na końcu (zwana endoskopem) jest wprowadzana przez nos w celu zbadania krtani i górnej części dróg oddechowych. Zwykle można to zrobić w gabinecie lekarskim w znieczuleniu miejscowym.
- Bronchoskopia, sztywna lub giętka rurka z małą kamerą na końcu (zwana bronchoskopem), jest wprowadzana przez nos lub usta do dróg oddechowych, aby zbadać tchawicę i oskrzela.
- Biopsja. Mała próbka tchawicy lub tkanki oskrzelowej jest usuwana przez bronchoskop. Następnie patolog bada tkankę pod mikroskopem, aby ustalić diagnozę.
Duże drogi oddechowe są widoczne na większości promieni rentgenowskich dobrej jakości. Zawierają powietrze i mają mniejszą gęstość (więcej czerni) niż otaczająca tkanka miękka. Jest to rurka dotchawicza (ET) - wydrążona plastikowa rurka, która wpasowuje się w tchawicę przez usta. Tchawica to rurka wewnątrz ciała, która przechodzi od gardła do płuc. Trachea jest również nazywana rurką oddechową lub kanałem. Rurka ET jest przymocowana do maszyny zwanej respiratorem. Respirator dla osoby daje tlen (powietrze) i oddycha dla niego, kiedy nie może sam.
Rak Tchawicy (wideo)
Podsumowując, warto zauważyć, że dana osoba będzie potrzebować sondy ET, jeśli nie jest w stanie samodzielnie wdychać wystarczającej ilości tlenu dla swojego ciała. Może się tak zdarzyć, gdy dozna urazu, poważnej choroby lub zatrzymania akcji serca (atak serca).
Metody badania tchawicy i oskrzeli
Badanie dolnych dróg oddechowych, w tym tchawicy i oskrzeli, wykonuje się metodami endoskopowymi i radiologicznymi.
W laryngoskopii pośredniej można zobaczyć nie tylko podskladkovoe przestrzeń krtani, ale także pierwsze pierścienie tchawicy.
Z głębokim oddechem, u poszczególnych pacjentów możliwe jest badanie tchawicy w całym obszarze rozwidlenia, a nawet na początku głównych oskrzeli. Jednak takiego badania nie można uznać za wystarczające, należy je traktować jako wstępne, po którym należy zastosować bardziej złożone i pouczające metody badawcze - promieniowanie przede wszystkim rentgenowskie i tracheobronchoskopowe.
Badanie rentgenowskie. Znane jest stosowanie radiodiagnostyki w chorobach i ciałach obcych tchawicy i oskrzeli. Na zdjęciach radiologicznych tchawica pojawia się jako jednolity prążek. Podczas zwężania mogą wystąpić zauważalne kontury nieregularności. O wiele ważniejsze jest badanie tchawicy, a zwłaszcza oskrzeli za pomocą środka kontrastowego. Można go wprowadzać naturalnymi drogami, stosując strzykawkę krtaniową podczas wdechu, przez nos i podczas bronchoskopii przez bronchoskop. Wprowadzenie środka kontrastowego do przestrzeni tchawiczno-oskrzelowej może odbywać się poprzez nakłucie pierścienia sygnalno-tarczowo-tarczycy. Drzewo tchawiczno-oskrzelowe, wypełnione kontrastującą substancją, zwykle daje wyraźny obraz na zdjęciu rentgenowskim, aw przypadkach patologicznych zatkania oskrzeli, wady wypełniającej itp. Gałęzie oskrzeli w dolnych płatach płuc są najlepiej wypełnione. Pochylając obiekt w tym czy innym kierunku, możesz skierować środek kontrastu w kierunku zainteresowania.
W ostatnich latach, dzięki zastosowaniu nowych metod komputerowej radiografii diagnostycznej (CT) i rezonansu magnetycznego (MRI), możliwości diagnostyczne zostały znacznie ulepszone w badaniu stanów patologicznych tchawicy i oskrzeli.
Badania tracheobronchoskopowe. Endoskopowe badania tchawicy i oskrzeli przeprowadzane są przy użyciu zarówno sztywnych tracheobronchoskopów, jak i elastycznych, wyposażonych w światłowody. Tchawobronchoskopia wytworzona przez naturalne ścieżki nazywana jest górną, a ta wytworzona za pomocą poprzednio zastosowanej tracheostomii jest niższa.
Ta ostatnia jest technicznie znacznie prostszą interwencją (z wyłączeniem tracheostomii) niż górna tchawiczno-bronchoskopowa. Wybór pomiędzy górną i dolną tchawiczo-chrzęstnością zależy od wieku pacjenta i doświadczenia lekarza.
Niższa tracheobronchoskopia musi zostać rozwiązana, jeśli z jakiegoś powodu nie można wprowadzić instrumentu za pomocą naturalnych ścieżek, a także jeśli wprowadzenie aparatu za pomocą naturalnych ścieżek stwarza zagrożenie późniejszego rozwoju obrzęku krtani, który najprawdopodobniej występuje u dzieci poniżej piątego roku życia.
Jako sztywny bronchoskop w naszym kraju wykorzystaj bronchoeofagoskopy projektu Bruningsa i Mezrina, a także specjalny bronchoskop oddechowy projektu Friedela. Pierwsze dwa urządzenia umożliwiają kontrolę dróg oddechowych tylko w znieczuleniu miejscowym.
Tracherobronchoskop Friedela przeznaczony jest do prowadzenia badań w znieczuleniu ogólnym z kontrolowanym oddychaniem. W tym celu przyrząd ma połączenia z aparatem anestezjologicznym, a zamknięcie obwodu oddechowego jest zapewnione przez zamknięcie zewnętrznego końca rurki endoskopowej ruchomą soczewką. Jeśli to konieczne, wykonaj manipulację diagnostyczną lub terapeutyczną i włóż instrument do światła przewodu, obiektyw przesuwa się na krótki czas.
Tracheobronchoskopia, wytworzona przez sztywny instrument w znieczuleniu miejscowym, niesie ze sobą niebezpieczeństwo wywołania straszliwego powikłania - skurcz oskrzeli, szczególnie u osób ze skłonnością do skurczu oskrzeli. Prawdopodobieństwo takiego powikłania jest znacznie zmniejszone, gdy wykonuje się tachobronchoskopię przy użyciu elastycznego fibrobronoskopu. Badanie za pomocą tego narzędzia odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym ze wstępną premedykacją. Pozwala to na najlepszy sposób na sprawdzenie prawie całego drzewa tracheobronchialnego. Możliwości techniczne urządzenia, w tym obecność optyki, umożliwiają szczegółowe badanie podejrzanych obszarów dróg oddechowych, wykonanie dokumentacji fotograficznej i delikatnej biopsji (ryc. 5.8).
Jak sprawdzić płuca
W celu dokładnego rozpoznania i właściwego leczenia chorób płuc stosuje się różne metody badania narządów oddechowych. Ponieważ różnym chorobom płuc towarzyszą te same objawy, wiele osób interesuje się pytaniem: jak sprawdzić płuca i która metoda jest lepsza do zastosowania w celu postawienia najdokładniejszej diagnozy lub być w 100% pewna, że nie ma chorób.
Po co sprawdzać płuca
Niektóre niebezpieczne choroby są bezobjawowe na początku ich rozwoju, np. Gruźlica i POChP, dlatego bardzo ważne jest regularne badanie narządów oddechowych. Ponadto, zgodnie ze statystykami, narządy oddechowe są najbardziej podatne na choroby, które później nabrały przewlekłego przebiegu.
Zwracają szczególną uwagę na zdrowie osób zagrożonych - palaczy, ludzi zamieszkujących obszary o zanieczyszczonym środowisku lub pracujących w zapylonej fabryce.
Badanie płuc, nawet przy braku czynników ryzyka, pozwala na szybkie wykrycie procesów zapalnych i nowotworów.
Badanie lekarskie płuc
Obecnie najczęstszą i najłatwiej dostępną metodą badania płuc jest fluorografia. Badanie przeprowadza się za pomocą urządzenia rentgenowskiego, które rejestruje obraz klatki piersiowej na filmie. Chociaż ta metoda jest najtańsza i najprostsza, z jej pomocą nie zawsze jest możliwe ujawnienie wielu problemów z płucami. Oprócz zwykłej fluorografii, istnieje wiele innych, bardziej nowoczesnych i dokładnych sposobów diagnozowania narządów oddechowych. Wybór jednej lub drugiej metody zależy od dolegliwości i objawów pacjenta.
Tomografia komputerowa i liniowa
Ta metoda diagnostyczna jest wykonywana poprzez skanowanie rentgenowskie badanego obszaru ciała i tworzenie wysokiej jakości obrazu komputerowego narządów wewnętrznych. Ta metoda jest całkowicie bezpieczna i bezbolesna, może być stosowana do wykrywania stanów zapalnych, obrzęków, zmian patologicznych w węzłach chłonnych, tkankach płucnych i jamie opłucnej.
Rezonans magnetyczny
Metoda MRI polega na skanowaniu badanych obszarów ciała za pomocą silnych pól magnetycznych i fal radiowych w celu uzyskania obrazów o wysokiej jakości, które mogą wykryć dowolną patologię. Zaletą metody jest brak silnego promieniowania, a także zdolność do dokładnego określenia kształtu, wielkości i charakteru nowotworów, do wykrywania obecności stanu zapalnego, przerzutów, zmian patologicznych w węzłach chłonnych. Wadą tej metody jest stosunkowo wysoki koszt.
Badanie endoskopowe
Endoskopia płuc jest uważana za jedną z najskuteczniejszych metod, która pozwala na wykrycie różnych patologicznych procesów we wczesnych stadiach. Istnieją dwie metody endoskopii:
- Bronchoskopia - bada stan błony śluzowej oskrzeli i tchawicy. Badanie wykonuje się za pomocą specjalnego urządzenia - bronchoskopu wyposażonego w miniaturową kamerę. Za pomocą bronchoskopu można również wykonać biopsję, usunąć polipy, usunąć ciała obce i wykonać wiele innych czynności. Wprowadzanie bronchoskopu odbywa się przez jamę ustną do tchawicy. Bronchoskopia może wykrywać erozje, owrzodzenia, nowotwory i inne patologie narządów oddechowych.
- Torakoskopia - jamę opłucnową bada się za pomocą medycznego instrumentu zwanego thoracoscope. Aby wprowadzić urządzenie do płuc pacjenta, lekarz wykonuje małe przebicie w klatce piersiowej, więc zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Zasada działania tej metody przypomina bronchoskopię. Dzięki niemu lekarz bada płuca, robi zdjęcia i wykonuje biopsję.
Radiografia
Metoda rentgenowska pozwala uzyskać obraz klatki piersiowej za pomocą urządzenia rentgenowskiego i podłączonego do niego monitora. Ta metoda diagnostyczna pozwala wykrywać guzy, uszkodzenia i patologiczne zmiany w tkankach narządów. Brak radiografii jest niemożnością wykrycia małych ognisk zapalnych.
Metoda rentgenowska nie może być stosowana w chorobach nerek i wątroby, a także w obecności pacjenta z poważnymi patologiami serca i naczyń krwionośnych.
Promieniowanie ultradźwiękowe umożliwia badanie tylko warstw powierzchniowych tkanek, pełne badanie całej objętości płuc za pomocą tej metody jest niemożliwe. Dlatego ultradźwięki stosuje się głównie w celu wykonania podstawowej diagnostyki bólu w klatce piersiowej, a także podejrzenia wystąpienia ropniaka opłucnej, zapalenia opłucnej, zawału płuc, płynu w okolicy opłucnej.
Nakłucie opłucnej
Wewnętrzna wnęka płuc ma cienką surową błonę - opłucną. Składa się z dwóch ścian, pomiędzy którymi znajduje się niewielka ilość płynu, zaprojektowana w celu ułatwienia przesuwania się podczas wdechu i wydechu. Urazy, guzy i inne patologiczne procesy prowadzą do gromadzenia się płynu w jamie opłucnej. Objawami tego patologicznego procesu są: duszność, silne osłabienie, ból w klatce piersiowej.
Aby określić przyczynę gromadzenia się płynu, pacjentowi przepisano nakłucie opłucnej. Metoda polega na wydobyciu niewielkiej ilości płynu za pomocą cienkiej igły opłucnowej, a następnie badaniu laboratoryjnym pobranego materiału.
Badanie wydzielin
Badanie laboratoryjne plwociny prowadzi się w celu identyfikacji patogenów, komórek złośliwych nowotworów i zanieczyszczeń - krwi, ropy. W badaniu wydzielin określa się również wrażliwość patogennych mikroorganizmów na antybiotyki.
W przeddzień testu pacjentowi zaleca się przyjmowanie leków wykrztuśnych i picie wystarczającej ilości płynów. Analizę wykonuje się rano na czczo. Przed przekazaniem plwociny pacjentowi zaleca się dokładne mycie zębów.
Przypisać tę metodę badań pacjentom z zapaleniem płuc, gruźlicą, zapaleniem oskrzeli, a także w obecności kaszlu o nieznanej etiologii z plwociną.
Inne metody
Oprócz tych metod lekarz może przepisać inne metody badania w celu zbadania płuc, na przykład badanie krwi pod kątem obecności gazów, angiografię, pleurografię itp.
- Wykonuje się badanie krwi, aby określić wskaźniki kwasowości krwi, ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla i tlenu. Metoda ta pozwala również ustalić, ile tlenu znajduje się we krwi.
- Angiografia - badanie stanu naczyń płucnych. Podczas badania naczynia są wypełnione środkiem kontrastowym, a następnie pobierane są zdjęcia rentgenowskie. Taka diagnoza pozwala zidentyfikować zatorowość płucną, aby wyjaśnić możliwość interwencji chirurgicznej w przypadku raka.
- Pleurografia - za pomocą tej metody diagnostycznej środek kontrastowy jest również wstrzykiwany do naczyń, badanie przeprowadza się za pomocą promieni. Pleurografia jest zalecana w przypadku przetok opłucnej i ropnego zapalenia opłucnej.
- Perkusja - przy tego rodzaju badaniu lekarz dotyka klatki piersiowej i pleców, analizując dźwięki wydawane przez stukanie.
- Spirometria - badanie przeprowadza się za pomocą specjalnego spirometru, analizującego funkcję oddychania zewnętrznego z silnym oddechem, w stanie spokoju, podczas kaszlu.
Kontrola płuc w domu
Istnieją sposoby, aby sprawdzić funkcję płuc w domu. Szczególnie ważne jest stosowanie następujących metod u palaczy, ponieważ palenie powoduje rozwój przewlekłej choroby narządów obturacyjnych - POChP. Choroba ta charakteryzuje się utajonym przebiegiem i prowadzi do ograniczenia zdolności płuc do wdychania tlenu.
- Normalna objętość płuc u kobiet wynosi około 2,5, dla mężczyzn - 3,5 litra. Aby sprawdzić objętość, musisz wziąć głęboki oddech i wydmuchać całą zawartość płuc do balonu.
- Aby sprawdzić funkcję ciała, możesz wstrzymać oddech i starać się nie oddychać tak długo, jak to możliwe. Jeśli dana osoba zdołała wstrzymać oddech przez minutę lub dłużej, jego płuca są normalne.
- Oczywistym objawem upośledzenia czynności narządów jest duszność. Jeśli podczas wchodzenia po schodach lub innego wysiłku fizycznego wystąpi znacząca niewydolność oddechowa, należy skonsultować się z lekarzem.
Alarmujące objawy
Istnieje wiele objawów wskazujących na rozwój choroby - kaszel, duszność, obrzęk nóg. Jednak wiele osób nie zwraca uwagi na takie objawy, zapisując swój wygląd pod względem zmęczenia, złej ekologii i innych czynników.
Należy pamiętać, że ignorowanie objawów zbliżającej się choroby prowadzi do szybkiego zmniejszenia szans na zachowanie zdrowej tkanki płucnej.
Objawy, które należy natychmiast zbadać, obejmują:
- Regularny mokry kaszel, plwocina wydzielana z nieprzezroczystym kolorem. Jeśli taki objaw pojawił się u palacza, może to wskazywać na proces zapalny w oskrzelach i pęcherzykach płucnych, utratę ich sprężystości i blokadę lumenów wytwarzanych w dużych ilościach przez śluz.
- Ból głowy rano natychmiast po wstaniu z łóżka. Objawy występują z powodu płytkiego oddychania podczas snu, gromadzenia się dwutlenku węgla i ekspansji naczyń mózgowych.
- Zaburzenia snu - z powodu osłabienia funkcji oddechowej, gdy dana osoba znajduje się w pozycji poziomej. Słaby sen, bóle głowy, uczucie zmęczenia, zmęczenie rano wskazuje na naruszenie funkcji układu oddechowego.
- Obrzęk kostki jest przewlekłym stanem zapalnym oskrzeli, a brak leczenia obarczony jest rozwojem niewydolności serca spowodowanym brakiem wystarczającej ilości tlenu w układzie krążenia. Prowadzi to do opóźnienia w płynie ustrojowym, objawiającym się przede wszystkim obrzękiem nóg.
- Szary lub niebieski odcień warg i paznokci - z powodu braku tlenu w tkankach.
- Klatka piersiowa, kiedy podnosi ręce do góry i bierze głęboki oddech, staje się beczkowata. Takie zmiany pojawiają się w związku ze wzrostem wielkości płuc i spychaniem przepony w dół, osłabieniem mięśni międzyżebrowych, szyjki macicy i piersi.
Ignorowanie niepokojących objawów prowadzi do rozwoju przewlekłych, czasem nieodwracalnych procesów i zakłóceń w działaniu nie tylko płuc i oskrzeli, ale także innych narządów. Dlatego też, gdy pojawiają się podejrzane oznaki, należy odwiedzić lekarza i sprawdzić płuca i oskrzela. Wykrywanie choroby we wczesnym stadium i szybkie leczenie zapobiegnie występowaniu poważnych problemów zdrowotnych.
Zapalenie tchawicy Przyczyny, objawy, rozpoznanie i leczenie choroby. Profilaktyka i skuteczne leczenie zapalenia tchawicy u dzieci i dorosłych.
Strona zawiera podstawowe informacje. Odpowiednie rozpoznanie i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumienia lekarza.
Zapalenie tchawicy jest zapalną chorobą tchawicy. Może rozwijać się samodzielnie lub na tle chorób zapalnych górnych dróg oddechowych: zapalenie krtani (zapalenie krtani), zapalenie gardła (zapalenie gardła), zapalenie błony śluzowej nosa (zapalenie błony śluzowej nosa).
Anatomiści odnoszą tchawicę do dolnych dróg oddechowych. Ale w klinice i Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD), zapalenie tchawicy jest zwykle uważane za chorobę górnych dróg oddechowych. Jego leczenie obejmowało otolaryngologów (lekarzy laryngologów).
Oprócz infekcji dróg oddechowych, zapalenie tchawicy występuje najczęściej jesienią, zimą i wiosną.
Anatomiczne cechy tchawicy
Tchawica jest organem, który jest pustą rurą, która rozpoczyna się od krtani na poziomie 6-7 kręgu szyjnego i kończy się rozgałęzieniem do głównych oskrzeli na poziomie 4-5 kręgów piersiowych. Jego całkowita długość u dorosłego wynosi 10-15 cm.
Podstawa chrząstki tchawicy - 16 - 20, mająca postać odblokowanych pierścieni. Są to konsekwentnie połączone więzadła i mięśnie.
Miejsce podziału tchawicy na dwa główne oskrzela nazywa się bifurkacją. Prawy główny oskrzele jest krótszy i szerszy niż lewy, porusza się bardziej pionowo od tchawicy. Wynika to z lokalizacji płuc i serca w klatce piersiowej.
Anatomicznie tchawica jest podzielona na dwie części:
- szyjki macicy - górna część, tchawica, która odchodzi od krtani i znajduje się w szyi;
- klatka piersiowa - dolna część znajduje się wewnątrz klatki piersiowej.
Wewnętrzna powierzchnia tchawicy jest wyłożona błoną śluzową. Wraz z rozwojem procesu zapalnego pęcznieje, czerwienieje.
Przyczyny zapalenia tchawicy
W większości przypadków zapalenie tchawicy jest wyłącznie zakaźne. Rozwija się na tle zapalenia oskrzeli, nieżytu nosa, zapalenia gardła, zapalenia krtani. Oznacza to, że często łączy się z przeziębieniem. Jest to spowodowane przez te same patogeny, co "winny" w chorobie podstawowej.
Inne przyczyny zapalenia tchawicy:
- Hipotermia W niskich temperaturach dochodzi do skurczu błony śluzowej dróg oddechowych. W rezultacie łamane są mechanizmy obronne. Warunkowo chorobotwórcze mikroorganizmy są aktywowane: są stale na błonie śluzowej i nie mogą powodować choroby normalnie, ale stają się patogenne, gdy ciało "traci luz".
- Osłabienie immunologiczne. Może to być spowodowane częstymi i długotrwałymi zakażeniami, poważnymi chorobami, głodem, beri-beri i innymi przyczynami. W przypadku wyraźnych zaburzeń, zapalenie tchawicy może przekształcić się w zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc - zapalenie płuc.
- Reakcje alergiczne. Alergie mogą również prowadzić do procesów zapalnych w błonie śluzowej tchawicy. Z kolei reakcje alergiczne mogą być wynikiem alergii pokarmowych (u dzieci), dziedzicznej predyspozycji, kontaktu z różnymi chemikaliami, długotrwałych infekcji itp.
- Tchawica ciała obcego. Kiedy obcy przedmiot dostaje się do tchawicy, na błonie śluzowej rozwija się miejscowy stan zapalny. Ciało próbuje wydobyć ciało obce.
- Palenie Dym tytoniowy jest silnym środkiem drażniącym dla układu oddechowego. Ogólnie rzecz biorąc, palenie tytoniu zwiększa skłonność do jakichkolwiek infekcji dróg oddechowych.
- Używanie alkoholu. Alkohol etylowy obniża układ odpornościowy, zwłaszcza jeśli jest spożywany w dużych ilościach. Jeśli osoba cierpi na alkoholizm, często pojawia się sytuacja, gdy podczas wymiotów zawartość żołądka dostaje się do dróg oddechowych, powodując stan zapalny błony śluzowej.
- Zanieczyszczenie powietrza. Opary, pył, aerozole różnych substancji chemicznych mają szkodliwy wpływ na drogi oddechowe. Powodują podrażnienie błony śluzowej tchawicy i oskrzeli, powodując stany zapalne i reakcje alergiczne. Takie zagrożenia zawodowe występują w wielu przedsiębiorstwach i laboratoriach.
- Choroby innych narządów. Często zapalenie tchawicy występuje na tle chorób serca i nerek (zaburzenia w dopływie krwi i tlenu do płuc i dróg oddechowych jest zaburzone), rozedma płuc (obrzęk płuc) (wentylacja występuje).
jak sprawdzić oskrzela i płuca u osoby dorosłej
Wielu palaczy, szczególnie z długoletnim doświadczeniem, skarży się na długi kaszel i ból w klatce piersiowej. Często więc ciało sygnalizuje początek problemów z płucami. Co należy zrobić, gdy nagle układ oddechowy zaczął słabnąć? Oczywiście, pierwszą rzeczą, którą osoba przechodzi badania przesiewowe z fluorografii, a następnie gromadzenie śluzu do szczegółowej analizy.
A jak sprawdzić płuca, oprócz fluorografii, jakie istnieją inne metody diagnostyczne? Czy można to zrobić w domu i na jakie objawy powinienem zwrócić uwagę? Takie niuanse powinny być znane wszystkim, nie tylko ciężkim palaczom. Rzeczywiście, lepiej jest zauważyć wiele patologii układu oddechowo-oskrzelowego na czas i rozpocząć leczenie, niż pozwolić na rozwój nieodwracalnych procesów.
Plan badań laboratoryjnych opracowywany jest z uwzględnieniem dolegliwości pacjenta i objawowych objawów. Właściwe podejście medyczne pozwala na wykrycie niebezpiecznych chorób w odpowiednim czasie, przy minimalnym dyskomforcie dla danej osoby.
Patologie układu oskrzelowo-płucnego według statystyk stanowią około 40-50% wszystkich współczesnych chorób. Najczęstszą patologią jest POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc).
Większość tych zaburzeń dotyczy młodych ludzi w wieku 20-40 lat. Dlatego niezwykle ważne jest monitorowanie własnego zdrowia i leczenie rozpoznanych chorób w czasie, nawet jeśli jest to łagodne przeziębienie. Lekarze, biorąc pod uwagę główne przyczyny chorób oskrzelowo-płucnych, należą do najczęstszych winowajców ich rozwoju:
- Pasja do palenia.
- Złe warunki życia.
- Wrodzona patologia.
- Choroby zawodowe.
Jak sprawdzić oskrzela i płuca za pomocą metod medycznych? Diagnostyka instrumentalna obejmuje wiele sposobów. Które z nich należy złożyć, lekarz decyduje na podstawie ogólnego stanu pacjenta i charakterystyki objawów.
Ta metoda badania płuc jest pokazana prawie każdemu. Badanie za pomocą aparatu rentgenowskiego przeprowadza się w dwóch obszarach: bocznym i prostym. Ta metoda badań pomaga lekarzowi nie tylko wyjaśnić możliwą chorobę, ale także wykorzystać wyniki badania w przeprowadzeniu diagnostyki różnicowej.
Ale radiografia ma wiele przeciwwskazań. Ta metoda badania stanu zdrowia płuc nie może być przeprowadzona w przypadku:
- ciężka choroba wątroby i nerek;
- skomplikowany stan pacjenta;
- uczulenia na używane środki kontrastowe;
- poważne patologie układu sercowo-naczyniowego.
Za pomocą tego badania lekarz otrzymuje szczegółowy (warstwowy) obraz struktury tkanek i narządów ludzkiego ciała. Badając obraz, składający się z wielu sekcji, lekarz może dokładniej określić stan zdrowia badanego ciała (w tym przypadku płuc). Tomografia jest często wykorzystywana w przypadku wykrycia różnych obszarów niewykrytych wykrytych przez promieniowanie rentgenowskie.
Ta metoda badania płuc jest przeprowadzana za pomocą promieniowania rentgenowskiego z połączeniem najbardziej złożonego przetwarzania komputerowego. Rezultatem jest wysokiej jakości obraz o wyższym stopniu rozdzielczości i wyrazistości. Korzystając z tej techniki, możesz przetestować płuca pod kątem raka i zidentyfikować wszelkie inne naruszenia. Medyk, studiując obrazy CT, może określić:
- Czy dotyczy to innych narządów?
- jak rozprzestrzenił się proces patologiczny;
- dostępne dodatkowe procesy chorobotwórcze.
Ta metoda diagnostyki instrumentalnej oparta jest na pomiarze aktywności jąder atomowych po stymulacji falami elektromagnetycznymi. MRI nie jest wykonywane u pacjentów, którzy mają różne implanty metalowe lub mają wszczepione instrumenty do ciała, takie jak:
- rozruszniki serca;
- Aparaty Illizarowa;
- ustalone protezy ucha środkowego;
- odpryski pozostające w ciele po urazach;
- implanty (elektroniczne lub ferromagnetyczne).
Ponadto, MRI nie jest wykonywane dla kobiet w ciąży w pierwszym trymestrze tego terminu i jeśli osoba cierpi na klaustrofobię. Tego rodzaju badanie jest przeciwwskazane w przypadku zaburzeń psychicznych lub poważnego stanu pacjenta. Za pomocą MRI, wykrywany jest rodzaj wykrytego nowotworu, stopień jego rozwoju, a różne patologie są wykrywane na wczesnych etapach rozwoju.
Jest to badanie rentgenowskie naczyń układu oddechowo-płucnego. Badanie przeprowadza się po wstępnym wprowadzeniu do krwi specjalnego środka kontrastowego. Ta metoda ma na celu dalsze wyjaśnienie możliwych procesów nowotworowych. Również metoda pozwala:
- zdiagnozować tętniaki naczyniowe;
- rozpoznać stan zakrzepowo-zatorowy tętnicy płucnej.
Przeciwwskazania do angiografii obejmują takie same zakazy, jak w przypadku rentgenowskich. Uwzględniana jest również potencjalna nietolerancja zastosowanego środka kontrastowego.
Ta technika jest pod wieloma względami podobna do badania rentgenowskiego. Przy jego pomocy można zidentyfikować możliwe patologie drzewa oskrzelowo-płucnego. Bronchografia pozwala określić różne choroby oskrzeli, aby zidentyfikować wnęki powstałe po ropniach płuc, w celu określenia stopnia rozszerzenia ścian oskrzeli.
Bronchografia jest najmniej informacyjną metodą diagnozy, a we współczesnej medycynie dość rzadko.
Badanie przeprowadza się za pomocą specjalnego urządzenia składającego się z długiego elastycznego węża i kabla z funkcją podświetlenia (często to urządzenie ma funkcje fotografowania i nagrywania filmów). Lekarz ma możliwość bezpośredniego zbadania stanu śluzowej tchawicy i oskrzeli oraz oceny stanu zdrowia narządów.
Za pomocą manipulatorów wbudowanych w koniec tuby, podczas badania możliwe jest pobranie próbki do biopsji lub usunięcie ciał obcych w drogach oddechowych. Podczas zdarzenia pacjent może odczuwać pewien dyskomfort:
- przekrwienie nosa;
- drętwienie błony śluzowej jamy ustnej;
- trudności w połykaniu;
- czucie guzka w krtani.
Sprawcami takich krótkotrwałych kłopotów jest znieczulenie (badanie przeprowadza się w znieczuleniu). Wszystkie negatywne objawy znikają bardzo szybko, w ciągu 50-60 minut. Ale ta procedura ma szereg ścisłych przeciwwskazań, w szczególności:
- nadciśnienie;
- problemy z sercem;
- niewydolność naczyń;
- choroba psychiczna;
- udar lub atak serca;
- astma oskrzelowa w nawrocie;
- uczulony na stosowany środek znieczulający.
Jedną z odmian tego badania jest bronchoskopia w świetle laserowym. Jest przeprowadzana z podejrzeniem onkologii u ludzi. Metoda opiera się na zdolności złośliwych guzów do aktywnej absorpcji substancji fotograficznej.
Sprawdź płuca w domu
Jak już wspomniano, jedną z najczęstszych niebezpiecznych chorób układu oddechowo-płucnego jest POChP. Ta choroba jest rodzajem przewlekłej mieszaniny obturacyjnego zapalenia oskrzeli i rozedmy płuc.
Główną przyczyną POChP jest długotrwałe palenie. Skutkiem choroby jest niezdolność płuc do wchłaniania tlenu, co może prowadzić do śmierci pacjenta.
Ta choroba jest niezwykle niebezpieczna ze względu na jej ukryty rozwój, szczególnie we wczesnych stadiach choroby. Ale śmiertelna patologia atakująca płuca palacza może być zidentyfikowana w odpowiednim czasie i natychmiast rozpocząć leczenie. Możesz to zrobić w domu, używając kilku metod.
Są pewne oznaki, że dana osoba zastanawia się, czy wszystko jest w porządku z płucami. Ćwiczenia te powinny być wykonywane regularnie, zwłaszcza u palaczy. Pozwoli to podejrzewać problemy natychmiast po ich pojawieniu się. Jak więc sprawdzić objętość płuc i ich stan zdrowia?
- Wstrzymaj oddech, jeśli możesz wytrzymać wydech 1-1,5 minuty, to norma dla zdrowej osoby.
- Weź świece, które utknęły w świątecznym ciastku według liczby lat. Osoba ze zdrowymi płucami może je wydmuchać raz, dmuchając w odległości około 70-80 cm.
- Zbierz jak najwięcej powietrza i nadmuchaj zwykły balon. W takim przypadku należy go napompować jednym wydechem. Wynikowa wielkość kuli wskazuje objętość płuc. Normalne zdrowe płuca mają objętość 3,5 litra.
Pierwszym objawem zbliżającej się choroby jest duszność. Niestety, większość palaczy nie zwraca uwagi na dzwonek alarmowy, odnosząc trudności z oddychaniem do wieku, zmęczenia, ekologii. Ale problemem POChP jest niezdolność do całkowitego wyleczenia choroby podczas jej rozwoju. Choroba może być opóźniona, spowolniona.
Kiedy palacz nie zwraca uwagi na ciągłą duszność, która rozwija się nawet przy cichym chodzeniu, osoba gwałtownie zmniejsza szanse na utrzymanie zdrowej tkanki płucnej.
Dlatego niezwykle ważne jest, aby w porę zrozumieć, że problemy zaczynają się od własnych płuc. A pierwszym znakiem jest zadyszka. Spróbuj eksperymentować, na przykład, wykonuj ćwiczenia fizyczne, idź w górę / w dół po schodach, a następnie spróbuj nabrać pełnego oddechu.
Bądź na bieżąco. Jeśli odczuwa się niezdolność do głębokiego oddychania, należy przeprowadzić dokładne badanie struktury płucnej.
W miarę rozwoju patologii śmiertelnika u pacjenta stwierdza się wiele innych objawów. Wiele z nich przejawia się u zdrowych ludzi, ale w połączeniu z paleniem staje się patologicznymi objawami.
Nawet całkowicie zdrowi ludzie okresowo kaszlą. Ale zbyt częsty zespół kaszlu jest jednym z objawów POChP. Kaszel prowadzi do ciągłego procesu zapalnego w oskrzelikach i pęcherzykach płucnych, w wyniku czego tracą swoją elastyczność. Z biegiem czasu ich ściany zauważalnie gęstnieją i wytwarzają więcej śluzu, blokując szczeliny.
W POChP kaszel występuje częściej w plwocinie bez żadnych innych objawów. W przypadku utraty przejrzystości kaszlu śluzu stan pacjenta zaczyna gwałtownie się pogarszać.
Bardzo alarmującym dzwonkiem jest pojawienie się rano z ostrym, pulsującym bólem głowy. Pojawia się dosłownie, gdy tylko osoba wstaje z łóżka. Syndrom ten jest wyjaśniony po prostu: gdy pacjent znajduje się w pozycji poziomej przez długi czas i oddycha płytko, ciało gromadzi dwutlenek węgla, co prowadzi do ekspansji naczyń mózgowych, co powoduje silny ból.
Często migreny nie są związane z patologicznymi zmianami w układzie oskrzelowo-płucnym. Są traktowane jako osobny objaw. Aby usunąć najsilniejsze poranne migreny, należy pozbyć się ich głównego winowajcy - braku tlenu.
Wraz z porażką struktury oskrzelowo-płucnej i brakiem odpowiedniego leczenia rozwija się niewydolność serca, ponieważ układ krwionośny również cierpi na brak tlenu. Smutnym rezultatem jest opóźnienie w płynie ustrojowym. Co prowadzi do pojawienia się obrzęku kończyn dolnych (w obszarze kostek i stóp).
Wraz z rozwojem patologii płuc serce obniża wysiłek, dzięki któremu wypiera krew. Z najbardziej negatywnym wpływem na stan nerek i wątroby. W rezultacie w ciele ludzkim gromadzi się toksyczne toksyny i żużle, co prowadzi do zatrucia całego organizmu.
Kiedy dana osoba znajduje się w pozycji poziomej, łatwiej jest rannym pracować, co negatywnie wpływa na przydatność snu. Pacjenci często budzą się z powodu ataków kaszlu, wstania z łóżka, odczuwają silne zawroty głowy, bóle głowy. W takim przypadku należy natychmiast zwrócić uwagę na stan zdrowia narządów płucnych i poddać się badaniu.
Idealnie, aby płuca stały się w pełni normalne, należy całkowicie zapomnieć o zwyczaju palenia. Ale monitorowanie stanu płuc powinno być w każdym przypadku. Przy najmniejszym podejrzeniu początkowej patologii natychmiast skonsultuj się z lekarzem.
Badanie płucne: metody diagnozowania chorób układu oddechowego
Radiografia płuc jest zalecana w przypadku podejrzenia chorób płuc.
Wiele chorób zakaźnych może powodować uszkodzenie tkanek płuc i dróg oddechowych.
Za pomocą spiralnej tomografii komputerowej płuc można uzyskać szczegółowe zdjęcia płuc, oskrzeli, tchawicy, opłucnej i naczyń krwionośnych.
Rezonans magnetyczny płuc nie wykorzystuje promieni rentgenowskich, dlatego może być zalecany do przeciwwskazań do napromieniowania promieniami X.
Specjalny program rabatowy pozwoli zaoszczędzić na usługach medycznych.
Nowoczesne centra medyczne przywiązują dużą wagę do kwalifikacji lekarzy i komfortu gości.
Aby dokonać prawidłowej diagnozy i prawidłowo sporządzić schemat leczenia chorób płuc, lekarz musi przeprowadzić serię specjalnych badań na temat narządów oddechowych. Jedna analiza skarg nie wystarczy, ponieważ często te same objawy są charakterystyczne dla różnych chorób. Na przykład duszność może być oznaką zarówno zapalenia płuc, jak i rozedmy płuc, guzów w płucach lub gromadzenia się płynu w jamie opłucnej. Zadaniem każdego lekarza jest wybór właściwej metody badawczej, aby pacjent mógł szybko i łatwo określić chorobę.
Choroby płuc i znaczenie ich szybkiego rozpoznania
Choroby płuc są bardzo rozpowszechnione. Według statystyk ponad połowa chorób przewlekłych spada na płuca i oskrzela. Wśród najczęstszych patologii układu oddechowego można zidentyfikować:
- zapalenie płuc;
- rak płuc;
- POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc);
- gruźlica;
- astma;
- zapalenie oskrzeli.
I cierpią z tego nie tylko palacze i mieszkańcy regionów niesprzyjających ekologicznie. Nikt nie jest odporny na stany zapalne i nowotwory w płucach, a jednak procesy te mogą być niezwykle niebezpieczne. Dlatego lekarze zalecają regularne przeprowadzanie badań płuc, jako środek zapobiegawczy.
Metody badania płuc i dróg oddechowych
Obecnie wiele różnych metod wykorzystuje się do badania płuc i rozpoznawania chorób i patologii. Rozważamy tylko te główne.
Badanie rentgenowskie płuc
- Rentgenoskopia. Jest to najczęstsza metoda badania płuc, pozwalająca na dostrzeżenie zmiany w strukturze tkanki płucnej, w celu znalezienia kieszeni uszczelnienia lub pustej przestrzeni, aby zidentyfikować obecność płynu lub powietrza w jamie opłucnej. Obraz jest tworzony za pomocą urządzenia rentgenowskiego i wyświetlany na ekranie. Badanie rentgenowskie pozwala na badanie w czasie rzeczywistym. Główną wadą tej metody jest niemożność dostrzeżenia bardzo małych ognisk patologicznych procesów.
- RTG. Podczas przeprowadzania tej ankiety obraz jest również tworzony za pomocą aparatu rentgenowskiego, ale jest on utrwalany na filmie i nie jest wyświetlany na monitorze. Rentgen to bardzo dokładna i pouczająca metoda diagnozowania płuc, pozwalająca zobaczyć nawet najmniejsze zmiany w czasie. Za jego pomocą wykrywane są anomalie rozwoju płuc, konsekwencje urazów, zapalenie płuc o różnym pochodzeniu, obecność nowotworów i pasożytów, a także gruźlica.
- Fluorografia. Zasadniczo jest on podobny do radiografii, ale obraz jest drukowany na filmie małoformatowym lub wyświetlany na monitorze. Fluorografia cyfrowa ma mniejszą ekspozycję na promieniowanie dla ludzi, ale jakość obrazu jest nieco gorsza w porównaniu z radiologią płuc. Ta metoda służy do określenia obecności patologii, ale nie można zobaczyć szczegółów z jej pomocą. Obecnie fluorografia służy głównie do masowego badania przesiewowego.
- Tomografia komputerowa. Jest to metoda rentgenowska do diagnozowania płuc, dzięki której można uzyskać bardzo wyraźny obraz przekrojów klatki piersiowej i wszystkich narządów. Tomografia komputerowa daje możliwość zobaczenia zmian w tkance płucnej, a także w tchawicy, oskrzelach i węzłach chłonnych.
- Bronchografia Ta opcja radiografii jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym i służy do diagnozowania stanu oskrzeli. Środek kontrastowy wprowadza się do prześwitu oskrzeli, który nie przenosi promieniowania rentgenowskiego. Następnie wykonaj zdjęcie rentgenowskie i uzyskaj kontrastowy obraz drzewa oskrzelowego. Bronchografia może wykryć ekspansję oskrzeli, ropni i jam ciała płuc, nowotworów i ciał obcych.
- Bronchoskopia. Ta metoda służy do badania błony śluzowej tchawicy i oskrzeli. Jest produkowany przez specjalne urządzenie - bronchoskop, do którego przymocowane są specjalne kleszcze do biopsji lub do usuwania ciał obcych i usuwania polipów, miniaturowej kamery i innych urządzeń. W celu ochrony pacjenta przed nieprzyjemnymi wrażeniami manipulacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym. W tchawicy wprowadza się bronchoskop przez usta. W tym badaniu można wizualnie sprawdzić wewnętrzną powierzchnię oskrzeli i tchawicy, pobrać niewielką część tkanki do analizy (proces ten nazywa się biopsją) i zrobić zdjęcie oskrzeli. Metoda ta jest szeroko stosowana do identyfikacji erozji, wrzodów i nowotworów, a także do celów leczniczych - do ekstrakcji ciał obcych, usuwania polipów oskrzelowych, leczenia rozstrzeni oskrzeli i ropni płuc.
- Thoracoscopy Endoskopowe badanie jamy opłucnej, które wykonuje się za pomocą specjalnego instrumentu - torakoskopu. Jest wprowadzany do płuc w znieczuleniu ogólnym przez małe przebicie w klatce piersiowej. Pod wieloma względami zasada działania przypomina bronchoskopię. Metoda pozwala na kontrolowanie płuc w czasie rzeczywistym, robienie zdjęć, pobieranie próbek tkanek.
Ponieważ fale ultradźwiękowe nie mogą penetrować pęcherzyków płucnych, użycie ultradźwięków w badaniu płuc jest ograniczone - ta metoda może jedynie ujawnić obecność wysięku opłucnowego. Ultradźwięki płuc służą głównie do monitorowania nakłucia i drenażu jamy opłucnej.
- Wentylacja płucna. Ta metoda pozwala dowiedzieć się, jaka jest objętość oddechowa płuc i określić stopień niewydolności oddechowej.
- Nakłucie opłucnej. Podczas tego badania płuc zawartość jamy opłucnej pobierana jest do analizy przez małe nakłucie. Manipulacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Głównymi wskazaniami do nakłucia opłucnej są zapalenie opłucnej, guzy i patologiczne nagromadzenie płynu i powietrza w płucach.
Metody laboratoryjne (test plwociny)
Plwocina badana na dwa sposoby: mikroskopijny i bakterioskopijny. Pierwsza pozwala wykryć pasożyty, śluz, bakterie, różne formacje, a ponadto wykryć gruźlicę. Metoda bakteriologiczna ujawnia patogeny różnych zakażeń płucnych.
Oczywiście nie są to wszystkie metody badania płuc, które są w arsenale współczesnej medycyny. Jednak powyższe metody są stosowane częściej niż inne. Często najdokładniejszy obraz można uzyskać, przeprowadzając kilka uzupełniających się badań.
Gdzie mogę uzyskać badanie płuc i oskrzeli?
Badanie płuc przeprowadzane jest w wielu miejskich i prywatnych placówkach medycznych, ale znalezienie ośrodka medycznego, w którym dostępne są praktycznie wszystkie metody diagnostyczne, nie jest tak proste.
Niezależne laboratorium "INVITRO" działa od 1995 roku i oferuje szeroki zakres różnych badań diagnostycznych płuc. "INVITRO" jest wyposażony w najnowszą technologię i sprzęt laboratoryjny, a doświadczenie lekarzy pracujących tutaj jest gwarancją szybkiej i dokładnej diagnozy. Wyniki większości badań płuc można uzyskać w tym samym dniu. Łatwo jest znaleźć dział INVITRO - w laboratorium ponad 600 oddziałów w Rosji, a także na Ukrainie, w Kazachstanie i Republice Białorusi.
Licencja na działalność medyczną LO-77-01-015932 z dnia 04.18.2018.
Lekarze zalecają badanie profilaktyczne płuc przynajmniej raz na kilka lat. W przypadku środków zapobiegawczych wystarczy ograniczyć się do fluorografii. Niektóre kategorie obywateli muszą podlegać fluorografii - obejmują one młodych ludzi, którzy zdecydowali się przyłączyć do armii, osoby żyjące z kobietami w ciąży i noworodkami, osobami zakażonymi wirusem HIV oraz osoby, które po raz pierwszy udają się do placówki medycznej.
Jak sprawdzić płuca? Metody badania płuc
Dzisiaj powiemy, jak sprawdzić płuca. Istnieje kilka sposobów. Wszystkie zostaną szczegółowo omówione w artykule.
Organizm taki jak płuca znajduje się w klatce piersiowej. Został zaprojektowany w celu zapewnienia procesu oddychania. Podczas niego powietrze dostaje się do ciała, które składa się z wielu elementów, jednym z nich jest tlen. Utlenianie organizmu jest bardzo ważne dla normalnego funkcjonowania wszystkich systemów.
Aby ocenić stan zdrowia pacjenta, lekarz musi wiedzieć, jak prawidłowo funkcjonują płuca. Nie tylko ogniska zaburzeń można określić na podstawie działania wspomnianego ciała, ale także wyciągnąć wnioski dotyczące innych zaburzeń w ciele.
Na przykład wiele chorób serca jest bezpośrednio związanych z dysfunkcjami płuc. Dlatego też, gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki takich problemów, może to wskazywać na chorobę serca u danej osoby.
Przewlekłe choroby płuc rozprzestrzeniają się szybko. Według statystyk takich chorób obserwuje się ponad połowę. Najczęstsze bolesne odchylenia od normy lub patologii układu oddechowego:
- Zapalenie płuc jest zakaźną chorobą płuc. Wpływa głównie na narządy osób o słabej odporności.
- Rak płuca lub onkologii - uszkodzenie komórek narządu z nowotworem złośliwym.
- Przewlekła obturacyjna choroba płuc. Z powodu nieprawidłowej reakcji zapalnej tkanki płucnej na bodźce zewnętrzne, przepływ powietrza do dróg oddechowych jest ograniczony i trudno jest oddychać.
- Astma Jest to przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych.
- Zapalenie oskrzeli to choroba, która charakteryzuje stan zapalny oskrzeli.
Zapalenie i nowotwory w płucach mogą wystąpić nie tylko u osób palących lub żyjących na obszarach o złej ekologii. Dlatego też narządy powinny być regularnie badane, nawet w przypadku dobrego samopoczucia, dodatkowy środek zapobiegawczy nie szkodzi. Szczególnie niebezpieczne, jeśli dziecko jest chore. A jak sprawdzić płuca dziecka pod kątem obecności choroby płuc? Możesz zacząć od częstszej diagnozy. Na przykład, może to być prześwietlenie płuc, cena tego badania nie jest zbyt wysoka, około 200 rubli.
Do tej pory, aby zdiagnozować płuca i określić chorobę i zidentyfikować patologie za pomocą różnych metod.
Badanie prześwietlenia płuc obejmuje zdjęcie klatki piersiowej. Istnieje kilka rodzajów takich metod diagnostycznych:
- Najbardziej znaną metodą jest przetestowanie płuc, dzięki którym można zbadać zmiany w strukturze tkanki płucnej, znaleźć obszary zagęszczenia lub puste przestrzenie i określić, czy w jamie opłucnej znajduje się płyn lub powietrze. Aparat rentgenowski, możesz stworzyć obraz, a następnie go wyświetlić. Ten rodzaj badań przeprowadzany jest w czasie rzeczywistym. Nazywa się fluoroskopią. Główną wadą takiej diagnozy jest to, że nie można brać pod uwagę bardzo małych ognisk patologii, które już się zaczęły rozwijać.
- Do takich badań, jak radiografia, wykorzystywana jest również maszyna rentgenowska. Ale ta metoda polega na poprawianiu obrazu na filmie bez wyświetlania na ekranie. Dzięki niemu możesz zobaczyć nawet najdrobniejsze zmiany. Wiele chorób można zidentyfikować za pomocą promieni rentgenowskich: gruźlicy, zapalenia płuc, nieprawidłowości rozwoju płuc. Często nie można wykonać zabiegu, ponieważ można uzyskać dużą dawkę promieniowania. Zdjęcie rentgenowskie dziecka może być wykonane jedynie w ostateczności, jeśli niemożliwe jest postawienie diagnozy za pomocą innych metod badawczych.
- Na tej samej zasadzie działania, co radiografia, istnieje inna metoda zwana fluorografią. Tutaj także obraz płuc jest drukowany na folii lub wyświetlany na monitorze. Minus fluorography w niskiej jakości obrazu. Dzięki niemu można zobaczyć patologię, ale nie można brać pod uwagę bardziej szczegółowo. Niski wpływ promieniowania na ludzi dzięki tej metodzie umożliwia prowadzenie masowych badań profilaktycznych.
A jak sprawdzić płuca z wyjątkiem fluorografii? Pytanie takie zadawane jest przez ludzi, jeśli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do dokładności wykrywania chorób. W tym celu odpowiednia jest już tomografia komputerowa. Chodzi o to, że pójdzie trochę dalej. A gdzie wziąć zdjęcie rentgenowskie w celu zapobiegania? Zwykle przeprowadza się ją w klinice w miejscu rejestracji. Lekarz napisze odwołanie do tej procedury. A gdzie poddać się fluorografii? Jeśli chcesz ponownie studiować, możesz skontaktować się z prywatnym centrum medycznym, które specjalizuje się w świadczeniu takich usług.
Jak sprawdzić swoje płuca pod kątem onkologii? Dokładniejsze badanie płuc można uzyskać za pomocą tomografii komputerowej. Przekroje klatki piersiowej i innych organów na obrazie są bardzo ostre.
Nie można tego zobaczyć za pomocą trzech metod opisanych powyżej. Tomografia pokazuje, w jaki sposób zmieniła się tkanka płucna lub tchawica, oskrzela i węzły chłonne.
Radiografia anestezjologiczna jest potrzebna do monitorowania stanu oskrzeli. Gdy bronchografia używa środka kontrastowego, który jest wstrzykiwany do światła oskrzeli. Ponieważ substancja nie przenosi promieni rentgenowskich, obraz jest skontrastowany. Jeśli oskrzela są powiększone lub są ropnie i ubytki płuc, a także nowotwory, to można je zobaczyć za pomocą bronchografii.
Badanie endoskopowe polega na wprowadzeniu endoskopów (urządzeń optycznych) do wewnątrz w celu zbadania i zbadania narządów wewnętrznych pod kątem obecności różnych patologii. Lekarz będzie mógł powiedzieć, jak sprawdzić płuca bez konieczności wykonywania zdjęć rentgenowskich. Zwłaszcza, gdy test jest potrzebny dla małego pacjenta, ponieważ prześwietlenie płuc dziecka nie może być wykonane.
Możesz zbadać błony śluzowe tchawicy i oskrzeli za pomocą bronchoskopii. Prowadzenie tego badania w znieczuleniu miejscowym, które chroni pacjenta przed dyskomfortem. W tchawicę wprowadza się bronchoskop, do którego przymocowane są kleszcze, aby pobrać próbkę tkanki, usunąć obce ciało lub usunąć polipy, a także miniaturową kamerę i inne urządzenia.. Ta metoda może ujawnić erozję, wrzód lub nowotwór, a także leczyć zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc.
Badanie endoskopowe błon płuc wykonuje się za pomocą torakoskopu. W przypadku torakoskopii wkłada się ją do płuc w znieczuleniu. W tym przypadku w klatce piersiowej wykonuje się przebicie. Badanie płuc w czasie rzeczywistym, migawki i próbki tkanek można wykonać podczas badania torakoskopowego.
Aby wykryć gromadzenie się płynów w wyściółce płuc (wysięk opłucnowy), stosuje się ultradźwięki płuc. Przez pęcherzyki niemożliwe przenikanie fal ultradźwiękowych. Dlatego zastosowanie tej metody jest ograniczone. Kontrola nakłucia lub wprowadzenie rurki drenażowej do pompowania powietrza, płyn odbywa się za pomocą ultradźwięków płuc.
Aby określić objętość oddechową płuc, stopień niewydolności oddechowej można uzyskać stosując wentylację płucną.
Podszewka płuc jest badana przy użyciu przebicia opłucnowego. Przez małe przebicie brany jest kawałek materiału. Rozpoznanie przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. W przypadku podejrzenia zapalenia opłucnej, guza lub wysięku opłucnowego, procedura ta jest zalecana.
Badane są również wydzieliny śluzowe z dróg oddechowych, aby zrozumieć, jak dobrze funkcjonują płuca. W tym przypadku istnieją dwa sposoby: mikroskopijny i bakterioskopijny.
W pierwszej metodzie możliwe jest wykrycie śluzu, pasożytów i różnych formacji. Oraz identyfikacja patogenów różnych zakażeń płucnych - za pomocą drugiej metody.
Jak widać, prześwietlenie płuc, którego cena zaczyna się od 200 rubli, nie jest jedyną procedurą, która pozwala na szczegółowe sprawdzenie narządu. Istnieje wciąż wiele różnych metod.
Jeśli występują jakiekolwiek niepokojące objawy w okolicy płuc, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jeśli jest to rozwój patologii, należy go leczyć na wczesnym etapie. W przeciwnym razie może wpływać na aktywność życiową innych narządów w ludzkim ciele. Ponadto, im wcześniej rozpocznie się terapia, tym niższy koszt usług medycznych może być, ponieważ o wiele łatwiej jest leczyć patologię płuc we wczesnym stadium.
Zapalenie oskrzeli u dorosłych - przyczyny, oznaki, objawy i leczenie, leki, zapobieganie zapaleniu oskrzeli
Zapalenie oskrzeli jest chorobą zakaźną, której towarzyszy rozproszone zapalenie oskrzeli. Najczęściej występuje na tle przeziębienia, na przykład SARS, grypa, choć może również mieć inne pochodzenie. Nie ma jednego przepisu odpowiedniego dla każdego.
Aby odpowiedzieć na pytanie, jak leczyć zapalenie oskrzeli, musisz dowiedzieć się, co to choroba. W artykule przedstawiono główne przyczyny i objawy zapalenia oskrzeli u dorosłych, a także listę skutecznych metod leczenia różnych postaci choroby.
Zapalenie oskrzeli jest zmianą zapalną tkanek oskrzeli, rozwijającą się jako niezależna jednostka nozologiczna lub jako powikłanie innych chorób. W tym samym czasie nie dochodzi do uszkodzenia tkanki płucnej, a proces zapalny jest zlokalizowany wyłącznie w drzewie oskrzelowym.
Uszkodzenie i zapalenie drzewa oskrzelowego może występować jako niezależny, izolowany proces (pierwotny) lub rozwijać się jako komplikacja na tle istniejących przewlekłych chorób i infekcji (wtórnych).
Pierwszymi objawami zapalenia oskrzeli u dorosłych są: ból w klatce piersiowej, duszność, bolesny kaszel, osłabienie całego ciała.
Zapalenie oskrzeli jest dość poważną chorobą, leczenie powinno być prowadzone przez lekarza. Określa optymalne leki do leczenia, ich dawkowanie i połączenie.
Jak wspomniano powyżej, najczęstszą i najczęstszą przyczyną ostrego lub przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłej populacji jest flora wirusowa, bakteryjna lub atypowa.
- Głównymi patogenami bakteryjnymi są: gronkowce, pneumokoki, paciorkowce.
- Czynniki sprawcze wirusowego zapalenia oskrzeli: wirus grypy, infekcja syncytialna dróg oddechowych, adenowirus, paragrypy itp.
Choroby zapalne oskrzeli, w szczególności zapalenie oskrzeli, u dorosłych mogą być spowodowane różnymi przyczynami:
- obecność infekcji wirusowej lub bakteryjnej w ciele;
- pracować w pomieszczeniach z zanieczyszczonym powietrzem i niebezpieczną produkcją;
- palenie;
- mieszka w obszarach o niekorzystnych warunkach środowiskowych.
Ostre zapalenie oskrzeli występuje, gdy organizm jest zainfekowany wirusami, zwykle tymi samymi, które wywołują przeziębienia i grypę. Wirus nie może zostać zniszczony przez antybiotyki, dlatego ten rodzaj leków jest stosowany bardzo rzadko.
Najczęstszą przyczyną przewlekłego zapalenia oskrzeli jest palenie papierosów. Znaczna szkoda jest również spowodowana zanieczyszczeniem powietrza, wysoką zawartością pyłu i toksycznych gazów w środowisku.
Istnieje wiele czynników, które mogą znacząco zwiększyć ryzyko wystąpienia jakiegokolwiek zapalenia oskrzeli:
- predyspozycje genetyczne;
- życie w niekorzystnych warunkach klimatycznych;
- palenie (w tym bierne);
- ekologia.
We współczesnej praktyce płuc wyróżnia się następujące typy zapalenia oskrzeli:
- o charakterze zakaźnym (bakteryjnym, grzybowym lub wirusowym);
- o charakterze niezakaźnym (powstającym pod wpływem alergenów, czynników fizycznych, chemicznych);
- mieszane
- o nieznanej etiologii.
Zapalenie oskrzeli klasyfikowane jest według kilku znaków:
Według ciężkości:
- łagodny
- umiarkowany
- poważne
W zależności od symetrii zmiany oskrzeli, choroba dzieli się na:
- Jednostronne zapalenie oskrzeli. Wpływa na prawą lub lewą część drzewa oskrzelowego.
- Dwustronne. Zapalenie dotyczy zarówno prawej, jak i lewej strony oskrzeli.
Zgodnie z przebiegiem klinicznym:
Ostra choroba jest spowodowana krótkotrwałym rozwojem, który może trwać od 2-3 dni do dwóch tygodni. W trakcie procesu osoba cierpi najpierw na sucho, a po rozwinięciu się w mokry kaszel z uwolnieniem substancji śluzowej (plwociny). Jeśli pacjent nie jest leczony, istnieje duże prawdopodobieństwo, że ostra postać stanie się przewlekła. A następnie niedyspozycja może być opóźniona w nieskończoność.
W takim przypadku ostra postać zapalenia oskrzeli może mieć następujące typy:
- proste;
- przeszkadzający;
- zatarcie;
- zapalenie oskrzelików.
U dorosłych proste i obturacyjne typy ostrego zapalenia oskrzeli mogą występować bardzo często, jeden po drugim, dlatego ten przebieg choroby nazywa się nawracającym zapaleniem oskrzeli. Występuje przez cały rok ponad 3 razy. Przyczyną niedrożności może być nadmierne wydzielanie lub ciężki obrzęk błony śluzowej oskrzeli.
W zależności od czynnika wywołującego chorobę występują:
- Wirusowy.
- Infekcyjny.
- Bakteryjny
- Alergiczny.
- Astmatyk.
- Dusty.
- Fungal.
- Chlamydia.
- Toksyczny.
Przewlekłe zapalenie oskrzeli jest długotrwałą chorobą zapalną oskrzeli, postępującą z czasem i powodującą zmiany strukturalne i dysfunkcję drzewa oskrzelowego. Wśród dorosłych HB występuje u 4-7% populacji (niektórzy autorzy twierdzą, że 10%). Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.
Jednym z najniebezpieczniejszych powikłań jest zapalenie płuc - zapalenie tkanki płucnej. W większości przypadków obserwuje się go u pacjentów z obniżoną odpornością iu osób w podeszłym wieku. Objawy chronicznego zapalenia oskrzeli: kaszel, duszność, plwocina.
Jeśli temperatura ciała wzrosła, zdolność do pracy zmniejszyła się, osłabienie i suchy kaszel, który z upływem czasu staje się mokry, prawdopodobnie jest zapaleniem oskrzeli.
Pierwsze oznaki ostrego zapalenia oskrzeli, które należy zwrócić uwagę na osobę dorosłą:
- gwałtowne pogorszenie zdrowia i ogólnego odczuwania ciała;
- wzrost temperatury ciała;
- manifestacja mokrego kaszlu (czasami może być sucha);
- uczucie ściskania w klatce piersiowej;
- ekstremalna duszność i szybkie zmęczenie z wysiłku;
- brak apetytu i ogólna apatia;
- występowanie dysfunkcji jelit, zaparcia;
- ból głowy i osłabienie mięśni;
- uczucie ciężkości i pieczenia za mostkiem;
- dreszcze i uczucie zimna, nie chcąc wstać z łóżka;
- cieknący nos obfity.
Choroba ta jest dość powszechna, co najmniej raz w życiu chorował na zapalenie oskrzeli i dlatego jego objawy są dobrze znane i szybko rozpoznawalne.
Główne objawy zapalenia oskrzeli:
- Kaszel może być suchy (bez wyrzucania plwociny) lub mokry (z wydzieliną plwociny).
- Suchy kaszel może wystąpić z wirusową lub atypową infekcją. Najbardziej powszechna ewolucja kaszlu jest od suchej do mokrej.
- Wydzielanie plwociny, szczególnie z zielonym zabarwieniem, jest niezawodnym kryterium dla zapalenia bakteryjnego. Gdy kolor plwociny jest biały, stan pacjenta uważa się za normalny przebieg choroby. Żółtawy kolor z zapaleniem oskrzeli występuje zwykle u pacjentów, którzy palą od dłuższego czasu, astma, zapalenie płuc jest określane tym kolorem. Należy zwrócić uwagę na brązową plwocinę lub krew - jest to niebezpieczny znak, konieczna jest pilna pomoc lekarza.
- Głos u dorosłych, szczególnie tych, którzy mają zły zwyczaj palenia, po prostu znika i mogą mówić tylko szeptem. Często po prostu słychać w głosie i ciężkości mowy, wydaje się, że rozmowa przynosi fizyczne zmęczenie. Ale tak naprawdę jest! W tym czasie oddychanie spowodowane jest częstą dusznością i ciężkością. W nocy pacjent oddycha nie przez nos, ale przez usta, emitując silne chrapanie.
W ostrym zapaleniu oskrzeli objawy i leczenie u dorosłych znacznie różnią się od objawów charakterystycznych dla choroby przewlekłej.
Upośledzona drożność oskrzeli na tle bardzo długiego przebiegu choroby może wskazywać na występowanie przewlekłego procesu.
- Pojawienie się wyraźnego kaszlu, który z suchego w niedalekiej przyszłości staje się mokry;
- Temperatura ciała wzrasta i może osiągnąć 39 stopni;
- Zwiększona potliwość łączy ogólne złe samopoczucie;
- Jest gorączka, spada zdolność do pracy;
- Objawy są umiarkowane lub jasne;
- Podczas słuchania klatki piersiowej lekarz słyszy suche rzęsy i ciężki oddech;
- tachykardia
- ból i dyskomfort podczas kaszlu,
- blada skóra
- wahania temperatury ciała
- duszność przy niewielkim wysiłku
- ciężkie pocenie się
- świszczący oddech po wydechu
- ciężki oddech
- Kaszel W tej postaci choroby jest uporczywy, nieustanny, z niewielką plwociną, nawracający. Zatrzymywanie napadów jest bardzo trudne.
W większości przypadków sama choroba nie jest niebezpieczna. Powikłania po zapaleniu oskrzeli, które rozwijają się przy niedostatecznie skutecznym leczeniu, stanowią wielkie zagrożenie. Skutki wpływają głównie na układ oddechowy, ale inne narządy mogą cierpieć.
Powikłania zapalenia oskrzeli to:
- Ostre zapalenie płuc;
- Przewlekła obturacyjna choroba płuc;
- Astmatyczne zapalenie oskrzeli, które zwiększa ryzyko rozwoju astmy;
- Rozedma płuc;
- Nadciśnienie płucne;
- Wywoływane zwężenie tchawicy;
- Przewlekłe serce płucne;
- Niewydolność krążeniowo-oddechowa;
- Rozstrzenie oskrzeli.
Kiedy pojawią się pierwsze objawy choroby, należy skonsultować się z lekarzem. To on wykonuje wszystkie czynności diagnostyczne i przepisuje leczenie. Jest możliwe, że terapeuta odeśle pacjenta do wąskich specjalistów, takich jak: pulmonolog, specjalista chorób zakaźnych, alergolog.
Rozpoznanie ostrego lub przewlekłego zapalenia oskrzeli dokonywane jest przez wykwalifikowanego lekarza po zbadaniu pacjenta. Głównymi wskaźnikami są skargi, na podstawie których dokonuje się diagnozy. Głównym wskaźnikiem jest obecność kaszlu z plwociną o barwie białej i żółtej.
Rozpoznanie zapalenia oskrzeli obejmuje:
- Rentgen klatki piersiowej pozwala diagnozować zapalenie płuc lub inną chorobę powodującą kaszel. Radiografia jest najczęściej przypisywana palaczom, także tym pierwszym.
- Badanie czynności płuc wykonuje się za pomocą urządzenia zwanego spirometrem. Określa podstawowe cechy oddychania: ilość powietrza w płucach i szybkość wydychania.
- Pełna morfologia krwi - leukocytoza, przesunięcie leukocytów w lewo, wzrost ESR.
- Badania biochemiczne - zwiększenie stężenia we krwi białek fazy ostrej, a2- i y-globulin, zwiększenie aktywności enzymu konwertującego angiotensynę. Czasami rozwija się hipoksemia.
- Badanie bakteriologiczne - kultura plwociny.
- Analiza serologiczna - oznaczanie przeciwciał przeciw wirusom lub mykoplazmom.
Leczenie zapalenia oskrzeli jest kwestią kontrowersyjną i wielostronną, ponieważ istnieje wiele metod tłumienia objawów i pierwotnych źródeł choroby. Tutaj ważną rolę odgrywają zasady, na których opierają się środki medyczne.
Kiedy zadaniem jest leczenie zapalenia oskrzeli u dorosłych, istnieją cztery główne etapy leczenia:
- Na pierwszym etapie - jest to dobrowolne zaprzestanie palenia. To znacznie zwiększa skuteczność leczenia.
- W drugim etapie przepisywane są leki, które poprzez stymulację receptorów rozszerzają oskrzela: bromek, salbutamol, terbutalina, fenoterol, bromek ipratropium.
- Przypisywanie leków mukolitycznych i wykrztuśnych, które przyczyniają się do wydzielania plwociny. Przywracają zdolność nabłonka oskrzeli, rozcieńczoną plwocinę.
- W czwartej fazie leczenia zapalenia oskrzeli przepisywane są tylko antybiotyki: doustnie, domięśniowo i dożylnie.
- Na tle zaostrzenia zapalenia oskrzeli tradycyjnie zaleca się picie dużej ilości płynów. Dla osoby dorosłej - dzienna objętość płynu powinna wynosić co najmniej 3 - 3,5 litra. Alkaliczne mors są zwykle dobrze tolerowane, gorące mleko z Borjomi w stosunku 1: 1.
- Poddaje się kilku składnikom i składowi codziennej diety pokarmowej, która powinna być kompletna w odniesieniu do białek i witamin. Codzienna dieta musi zawierać wystarczającą ilość białka i witamin. Ważne jest, aby uwzględnić jak najwięcej owoców i warzyw.
- Eliminacja czynników fizycznych i chemicznych wywołujących kaszel (kurz, dym itp.);
- W suchym powietrzu kaszel jest znacznie silniejszy, więc spróbuj zwilżyć powietrze w pomieszczeniu, w którym przebywa pacjent. Najlepszy sposób użycia do tego celu oczyszczacza powietrza i nawilżacza. Pożądane jest również codzienne czyszczenie na mokro pomieszczenia pacjenta, aby oczyścić powietrze.
Fizjoterapia jest bardzo skuteczna w przypadku zapalenia oskrzeli, jest przepisywana razem z lekami. Wśród zabiegów fizjoterapeutycznych stosuje się obróbkę kwarcem, UHF, ozekryt, inhalacje.
- Rozgrzewka klatki piersiowej - jest wyznaczona tylko jako dodatkowa procedura terapeutyczna po zniesieniu zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli lub zakończeniu pierwszego etapu leczenia ostrego.
- Masaż - wykonywany ze słabo wyrzuconą plwociną, zapewnia lepsze otwarcie oskrzeli i przyspieszenie surowiczej ropnej lub ropnej plwociny.
- Terapeutyczne ćwiczenia oddechowe - pomaga przywrócić normalne oddychanie i pozbyć się duszności.
- Wdychanie. Trudno nazwać je wyłącznie fizjoterapią, ponieważ w większości przypadków takie zabiegi są terapią pełnoprawną.
Leki na oskrzela dla dorosłych
Przed użyciem jakichkolwiek leków, należy skonsultować się z lekarzem.
Aby poprawić wypływ plwociny, należy przepisać leki rozszerzające oskrzela. Dorośli z zapaleniem oskrzeli z mokrym kaszlem to zazwyczaj przepisane pigułki:
- Mukaltin. Cieni lepka plwocina, ułatwiając jej wyjście z oskrzeli.
- Herbal Thermopsis - Thermopsol i Codelac Broncho.
- Syrop ziołowy, Phytto fito, Bronhikum, Pertusin, Gelomirtol - są na bazie ziół leczniczych.
- ACC (acetylocysteina). Skuteczny środek bezpośredniego działania. Ma bezpośredni wpływ na plwocinę. Jeśli weźmiesz niewłaściwą dawkę może spowodować biegunkę, wymioty, zgagę.
Aby podjąć te działania w przypadku ostrego zapalenia oskrzeli, konieczne jest podanie objawów w celu leczenia, aż do całkowitego wydalenia plwociny z oskrzeli. Czas trwania leczenia ziołowego wynosi około 3 tygodni, a lekarstwa 7-14 dni.
Leczenie przeciwbakteryjne stosuje się w przypadkach powikłanego ostrego zapalenia oskrzeli, gdy nie ma skuteczności w leczeniu objawowym i patogenetycznym, u osób osłabionych, gdy zmienia się plwocina (błona śluzowa plwociny przechodzi w ropne).
Nie powinieneś próbować samodzielnie określać, który antybiotyk w zapaleniu oskrzeli u dorosłych będzie najbardziej skuteczny - istnieje kilka grup leków, z których każda działa przeciwko niektórym mikroorganizmom. Najczęściej używane:
- penicyliny (amoksyklaw),
- makrolidy (azytromycyna, rovamycyna),
- cefalosporyny (ceftriakson),
- fluorochinolony (lewofloksacyna).
Dawka musi być również określona przez lekarza. Jeśli zażyjesz leki o działaniu antybakteryjnym w sposób niekontrolowany, możesz poważnie zakłócić mikroflorę jelit i spowodować znaczny spadek odporności. Konieczne jest ścisłe picie tych leków zgodnie z programem, bez zmniejszania i nie przedłużania przebiegu leczenia.
Leki o działaniu antyseptycznym są stosowane głównie w formie inhalacji. W ostrym zapaleniu oskrzeli, w celu zmniejszenia objawów objawów, dorośli są leczeni za pomocą inhalatorów nebulizatora roztworami leków, takich jak Rivanol, Dioxidin.
Rokowanie objawów zapalenia oskrzeli przy racjonalnym leczeniu dorosłych jest ogólnie korzystne. Pełne wyleczenie następuje zwykle w ciągu 2-4 tygodni. Rokowanie zapalenia oskrzelików jest poważniejsze i zależy od szybkiego rozpoczęcia intensywnego leczenia. W przypadku późnego rozpoznania i późnego leczenia mogą rozwinąć się objawy przewlekłej niewydolności oddechowej.
Przed podjęciem tradycyjnych działań, radzimy skonsultować się z lekarzem.
- Zagotuj trochę wody, dodaj 2 krople jodły, eukaliptusa, sosny lub olejek z drzewa herbacianego. Pochyl pojemnik mieszanką i oddychaj parą przez 5-7 minut.
- Bardzo starą i skuteczną recepturą jest rzodkiewka, w której powstaje niewielka depresja, w której umieszcza się łyżeczkę miodu. Po chwili rzodkiewka daje sok i może być spożywana 3 razy dziennie. Jest to dobry sposób na złagodzenie kaszlu, jeśli nie jesteś uczulony na miód.
- Leczymy zapalenie oskrzeli kwiatami nagietka. 2 łyżki kwiatów nagietka zalać szklanką wrzącej wody i trzymać przez 15 minut w łaźni wodnej. Zażywaj dla dorosłych 1-2 łyżki stołowe 3 razy dziennie na 15 minut przed posiłkami.
- Wlać szklankę mleka do emaliowanej miski, dodać 1 łyżkę suszonego ziela szałwii, przykryć szczelnie, doprowadzić do wrzenia na małym ogniu, ostudzić i odcedzić. Potem znów doprowadzić do wrzenia, przykryć pokrywką. Gotowa oznacza picie gorącej przed snem.
- Chrzan i miód. Narzędzie pomaga w walce z zapaleniem oskrzeli i chorobami płuc. Cztery kawałki chrzanu przeskoczyć przez tarkę, wymieszać z 5 częściami miodu. Weź jedną łyżkę po posiłku.
- Weź 2 części korzenia lukrecji i 1 część kwiatu lipy. Z trawy wywar wywar i aplikuj z suchym kaszlem lub zbyt grubą plwociną.
- 10 g wysuszonej i pokruszonej skórce mandarynki zalać 100 ml wrzącej wody, nalegać, spuścić. Weź 1 łyżkę stołową 5 razy dziennie przed posiłkami. Jest stosowany jako środek wykrztuśny.
Długotrwałe leczenie zapalenia oskrzeli w domu często prowadzi do wystąpienia niebezpiecznych komplikacji. Jeśli kaszel nie ustępuje po miesiącu, skontaktuj się z kliniką. Odmowa leczenia lub poleganie na wiedzy w aptece u dorosłych i osób starszych może powodować zapalenie oskrzeli, ropne infekcje, zapalenie tchawicy i oskrzeli, tchawicę i długotrwałą rehabilitację.
Podstawowe środki zapobiegawcze:
- U dorosłych w zapobieganiu zapaleniu oskrzeli ważne jest całkowite zaprzestanie palenia, a także regularne spożywanie alkoholu. Takie nadużycia negatywnie wpływają na ogólny stan organizmu, w wyniku czego mogą pojawić się zapalenie oskrzeli i inne choroby.
- ograniczają działanie szkodliwych substancji i gazów, które muszą być wdychane;
- czas na rozpoczęcie leczenia różnych infekcji;
- nie przechładzajcie ciała;
- dbać o utrzymanie odporności;
- w okresie podgrzewania należy utrzymywać normalny poziom wilgotności w pomieszczeniu.
Profilaktyka wtórna obejmuje:
- Eliminacja wszystkich powyższych czynników ryzyka. Szybka diagnoza i wczesne leczenie ostrego zapalenia oskrzeli (lub przewlekłych zaostrzeń).
- Utwardzanie ciała w lecie.
- Zapobieganie ostrym infekcjom wirusowym dróg oddechowych (ARVI) podczas epidemii (zwykle od listopada do marca).
- Profilaktyczne stosowanie leków przeciwbakteryjnych przez 5 do 7 dni w przypadku zaostrzenia zapalenia oskrzeli wywołanego przez wirus.
- Codzienne wykonywanie gimnastyki oddechowej (zapobiega stagnacji śluzu i infekcji w drzewie oskrzelowym).
Zapalenie oskrzeli u dorosłych jest niebezpieczną chorobą, której nie można leczyć samodzielnie. Samo leczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji w postaci niepełnosprawności, w niektórych przypadkach nawet życie jest zagrożone. Terminowy dostęp do lekarza i szybka diagnoza pomagają uniknąć powikłań i złagodzić objawy objawów już we wstępnej fazie zapalenia oskrzeli.