Frakcja jest ostrym ropnym zapaleniem zatoki mieszków włosowych i otaczających tkanek.
Ogólna charakterystyka wrzodów
Zwyczajem jest rozróżnianie stłuszczeniowego zapalenia nerwów i zapalenia mieszków włosowych od jajecznicy. W zapaleniu osteofolliculitis, palenie obejmuje tylko ujście mieszka włosowego, a w zapaleniu mieszków włosowych proces zapalny wpływa na górną część pęcherzyka.
Przyczyny wrzodów
Wrzód występuje, gdy infekcja włosów przeniknie do torebki: częściej - Staphylococcus aureus, rzadziej - Biały Staphylococcus. Przyczynia się do rozwoju wrzenia zanieczyszczeń skóry. Najczęściej wrzody pojawiają się w miejscu drobnych urazów mechanicznych skóry i tych części skóry, które często są podrażnione przez pot. Ogólny stan organizmu jest również ważny dla rozwoju wrzenia. Jeśli ciało jest osłabione, jeśli cierpi z powodu braku witamin (A, C, grupa B), z zaburzeń metabolicznych, z hipotermii, wówczas istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia wrzenia. Ponadto, przy niskiej odporności organizmu, może rozwinąć się choroba, z tą chorobą wiele wrzątków pojawia się w całym ciele. Furunculosis trwa dłużej niż miesiąc.
Objawy i oznaki czyraków
Wrzód może pojawić się na dowolnej części ciała, gdzie znajdują się mieszki włosowe. Ze względu na aktywność czynnika zakaźnego i ekspozycję na tkanki jego toksyn, ściany pęcherzyka i gruczołu łojowego ulegają stanom zapalnym. Na początku pacjent odczuwa mrowienie i swędzenie, a następnie pierwszego lub drugiego dnia od wystąpienia choroby na skórze pojawia się mały, jasny czerwony bolesny guzek, który stopniowo się zwiększa. Po znalezieniu kształtu w kształcie stożka, wiązka unosi się nad powierzchnią. Ostatecznie wrzenie osiąga 1,5-2 cm, jest bardzo bolesne, a po dotknięciu bolesność jest jeszcze gorsza. Zdrowie pacjenta jest zaburzone, sen i apetyt pogarszają się, temperatura wzrasta. Następuje proces martwicy tkanki wewnątrz pęcherzyka i ropienie. Ropna głowa z czarną kropką nekrotycznej łodygi w środku jest widoczna na szczycie nacieku. Po kilku dniach dochodzi do wrzenia, a następnie uwalniana jest dostatecznie duża ilość ropy. Następnie, wraz z resztkami ropy i krwią, nekrotyczny pręt zostaje oddzielony. Gdy pręt się odsunie, ból w miejscu wrzenia zostanie zatrzymany, rana oczyści się, leczenie nastąpi dość szybko. Czas trwania wrzenia wynosi zwykle około siedmiu dni. W miejscu procesu zapalnego pozostaje niewielka blizna - biaława, lekko cofnięta.
Trzeba powiedzieć, że czyraki na twarzy są szczególnie niebezpieczne. Największym niebezpieczeństwem są czyraki w okolicy trójkąta nosowo-wargowego. Jeśli infekcja dostanie się do krwi żylnej lub limfy, mogą wystąpić poważne komplikacje mózgu. Kiedy próbuje się wycisnąć wrzenia, które jest zlokalizowane na twarzy, a także próbuje przebić ją igłą (a nawet niesterylną) zwiększa prawdopodobieństwo infekcji.
Leczenie wrzodów
W przypadku wrzenia pacjentowi zaleca się ogólne i miejscowe leczenie. Warunki są stworzone dla całkowitego fizycznego odpoczynku, spokoju i utrzymania codziennej rutyny są ważne. Pomieszczenie, w którym przebywa pacjent, często jest wentylowane. Pacjent ma możliwość spania na świeżym powietrzu. Zaleca się dobre odżywianie, warzywa i owoce są zawarte w wystarczającej ilości w diecie; prowadzi się terapię witaminową (szczególnie ważne jest przyjmowanie witamin A, C i witamin z grupy B); pacjent jest podany do picia drożdży piwnych. Leczenie antybiotykami i sulfonamidami (doustnymi lub pozajelitowymi) jest również stosowane w trakcie leczenia, które wzmacnia odpowiedź immunologiczną organizmu. Jeśli to konieczne, uciekaj się do hemoterapii. Skuteczne miejscowe traktowanie: obszar wrzenia jest podgrzewany, skórę wokół wrzenia traktuje się alkoholem salicylowym lub borowym; maść jest nakładana na stan zapalny skóry. Na etapie dojrzewania wrzenia stosuje się maść z ichtiolem, maść Vishnevsky i inne antyseptyczne i przeciwzapalne maści - erytromycynę, tetracyklinę, syntomycynę (mazidło), hydrokortyzon, "Lorinden C", heliomycynę. Wykonuj zabiegi fizjoterapeutyczne. Leczenie chirurgiczne jest stosowane, gdy wrzód zagraża komplikacji spowodowanych ropniem.
Zagotuj w kanale słuchowym (w uchu)
Przyczyny wrzenia w przewodzie słuchowym
Ściany korytarza wyłożone są skórą. Ta skóra, podobnie jak skóra na innych częściach ciała, ma włosy. W przypadku, gdy bakterie chorobotwórcze (Staphylococcus aureus, White Staphylococcus) wnikają do mieszków włosowych, następuje wrzenie. Choroba zwana jest również zapaleniem ucha zewnętrznego, ostrym stanem zapalnym pasażu.
Objawy i oznaki czyraków w zewnętrznym przewodzie słuchowym
Po pierwsze, pacjent odczuwa swędzenie w uchu, a następnie uczucie napięcia tkankowego, po którym ból pojawia się w uchu. Kiedy naciskasz na stożek małżowiny usznej lub pociągając płatek, ból w uchu staje się silniejszy; ból wzrasta także podczas ziewania, żucia, czasami nawet podczas połykania pokarmu. Lekarz, badając ucho, widzi spuchniętą i zaczerwienioną skórę przejścia. Czasami można zobaczyć stożek kła, wystający w światło przejścia, u góry stożka znajduje się charakterystyczna ropna głowa. Węzły chłonne w pobliżu (do miejsca zapalenia) są powiększone, bolesne przy badaniu palpacyjnym. Gdy dojrzeje i otworzy się, ropa wypływa z kanału, często z krwią. Następnie rana jest szybko oczyszczana, wypełniona ziarniną i rozpoczyna się gojenie. Choroba zwykle trwa nie dłużej niż 6 dni.
Leczenie wrzodów w przewodzie słuchowym
Lekarz zbada ucho i przepisze leczenie. W przypadku ciężkiego stanu zapalnego można przepisać antybiotyki do podawania doustnego lub przez wstrzyknięcie. Przepisywane są również leki sulfonamidowe, środki odczulające - suprastyna, difenhydramina. Turundy są wprowadzane do kanału słuchowego z jednym lub innym lekiem - 1% maścią z erytromycyną i innymi. Fizjoterapia jest skuteczna.
Praktyczne porady lekarskie. Gdy tylko pojawi się ból ucha, należy zwrócić się o pomoc do lekarza. Przed badaniem lekarza można wykonać następujące czynności.
- Ogrzej ucho pacjenta poduszeczką lub lampą odblaskową przez kwadrans 3 razy dziennie; przez resztę czasu, zamknij ból ucha za pomocą waty.
- Umieść rozgrzewający kompres wokół małżowiny usznej - z olejem kamforowym, albo wódką, albo pół-alkoholem.
- Jeśli nie można znieść bólu, należy przyjąć jeden z leków przeciwbólowych - analgin, amidopyrin. Dziecko, które ma zły ból ucha, może otrzymać dawkę paracetamolu w tabletkach lub syropie.
Zagotować nos
Powody
Infekcja, patogen - staphylococcus; zmniejszona odporność; awitaminoza.
Czynniki predysponujące: hipotermia, podrażnienie skóry; niosąc infekcję ręcznie (zbieranie, wyciskanie).
Objawy i oznaki wrzenia nosa
Fungia jest zlokalizowana w większości przypadków na czubku nosa, nieco rzadziej na skrzydłach nosa i na skórze przegrody nosowej. Choroba zaczyna się od pojawienia się miejsca przekrwienia. Pacjent odczuwa ból, napięcie tkanek, a następnie ból pojawia się w zaczerwienionej części skóry. Z biegiem czasu ból wzrasta, nawet przy lekkim dotyku staje się ostrzejszy. Z ogonem nosa, ogólny stan prawie nie cierpi: temperatura ciała może nieznacznie wzrosnąć, może wystąpić anoreksja i sen. Wkrótce środek obszaru zapalnego unosi się nad powierzchnią skóry i nabiera stożkowatego kształtu. Pod koniec drugiego dnia od początku choroby pojawia się małe wgłębienie w stożku wrzenia, które zawiera ropę. Gdy wrzód zostanie otwarty, nekrotyczny pręt zostaje odrzucony wraz z ropą. Natychmiast po tym ból praktycznie zatrzymuje się i rozpoczyna się proces gojenia. Zawsze, gdy w twarzy pojawia się czyrak, następuje reakcja regionalnych węzłów chłonnych - szyjnego, podżuchwowego, podbródka. Węzły chłonne tych grup nieznacznie się zwiększają, podczas gdy pacjent czuje ból. Ze względu na bliskość nosa do trójkąta nosowo-wargowego, obficie zaopatrywanego w krew i limfę. Do okolic oczodołu, kufa nosa jest niebezpieczna, takie powikłania, jak zapalenie tkanki łącznej na orbicie, zapalenie opon mózgowych, sepsa. Mając to na uwadze, w przypadku ukąszenia nosa, należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc lekarską.
Skargi. Bolesność, stwardnienie skóry, gorączka, ból głowy.
Na badanie, przekrwienie, obrzęk skóry, bolesny naciek w kształcie stożka z utworzeniem ropnej pręcika. Infiltracja może rozprzestrzenić się na górną wargę, policzek, całą połowę twarzy. Przy korzystnym przebiegu wrzenia, po 3 dniach dochodzi do dojrzewania mieszków włosowych i niezależnego odrzucania ropnego pręcika. Ogólny stan z rozwojem powstawania ropnia cierpi, pojawiają się zjawiska zatrucia. Leczenie szpitalne jest konieczne.
Leczenie nosa
Niezależne przekłucie wrzący nosa, wyciskanie z nich pręta jest absolutnie zabronione, ponieważ może być śmiertelne. Zaleca leczenie, a lekarz kontroluje jego wyniki. Zazwyczaj pacjent z wrzącym nosem otrzymuje leczenie ambulatoryjne. Te same metody i preparaty są stosowane, jak w leczeniu wrzodów w ogóle. Zastosuj miejscowo środki antyseptyczne i przeciwzapalne w postaci maści - tetracykliny, erytromycyny, heliomycyny, "Lorinden C", maziówki synthomycyny, itp. Ale jeśli pojawią się oznaki, takie jak ból głowy, ból w okolicy oczodołu pochodzi od kory w przypadku wzrostu temperatury ciała do 39 ° C i więcej, potrzebujesz leczenia w szpitalu. Pacjent jest przepisywany antybiotykom do podawania doustnego (erytromycyna, fusidyna-sód) lub do podawania pozajelitowego. Pokazano również leki sulfanilamidowe - norsulfazol, sulfadimezin, sulfadimetoksin. W tych przypadkach choroby, gdy nie można wykluczyć ryzyka powikłań, stosuje się leczenie chirurgiczne.
Powikłania: zapalenie tkanki łącznej, zapalenie żył twarzowych, zakrzepica zapalenia zatok jamistych, flegma orbitalna, sepsa.
Wrzód nosa: leczenie. Przyczyny pojawienia się. Jak leczyć stany zapalne?
Jedną z najbardziej nieprzyjemnych chorób w gabinecie laryngologicznym jest martwica nosa. Pacjenci nazywają go także ropniem lub gotują, a czasami są lekkomyślni w kwestii leczenia.
Pomimo swojej pozornej prostoty (pomyślmy o trywialnym pryszczu), ten ból może powodować poważne powikłania wewnątrzczaszkowe i prowadzić do poważnych konsekwencji u dorosłych i małych dzieci.
Co to jest nosa do wrzenia?
Choroba ta jest ostrym ropnym zapaleniem mieszków włosowych i otaczających tkanek - gruczołu łojowego i jego włókna. W nosie występuje taki ropień: w okolicy skrzydeł iw strefie przedsionkowej, gdzie znajdują się mieszki włosowe.
Gdy w nosie podskoczył gadziak, a po nim pojawiły się podobne formacje na innych częściach ciała (klatka piersiowa, brzuch, twarz itp.), Lekarze zdiagnozowali "furunculosis".
Jeśli kilka pobliskich ropień zlewa się ze sobą, powstaje karb. W przypadku tego problemu reakcja zapalna organizmu jest kilkakrotnie zwiększana, a choroba jest znacznie trudniejsza.
W dokumentacji medycznej patologia ma kod ICD 10 o nazwie J34.0. Dane te nie są bardzo ważne dla pacjenta, ale są ważne dla specjalisty i biura danych statystycznych.
Przyczyny jego wystąpienia
Co sprawia, że ten ból nosa? Głównym powodem jest infekcja. Najczęściej są to różne rodzaje gronkowców (Staphylococcus aureus i inne bakterie), rzadko paciorkowce powodują problem.
Oprócz infekcji następujące czynniki przyczyniają się do rozwoju choroby:
- Hipotermia
- Awitaminoza.
- Mikrodiagnozowanie skóry podczas uderzeń, czesania itp.
- Trauma.
- Nawyk ściskania ropnej pryszcz może prowadzić do rozległego stanu zapalnego.
- Niektóre patologie somatyczne (cukrzyca i inne.).
Niektóre gronkowce i paciorkowce mogą normalnie zasiedlać skórę i błony śluzowe ludzi. Przy zbiegu niekorzystnych czynników choroba rozwija się.
Obraz kliniczny choroby
Na samym początku na skórze pojawia się ograniczony obszar zaczerwienienia z niewyraźnymi granicami i obrzękiem tkanek. Kiedy czujesz, że to miejsce jest bardzo obolałe.
Po chwili obrzęk rozprzestrzenia się na wargę, policzek i inne pobliskie obszary twarzy.
Na skórze pojawia się ograniczona infiltracja w kształcie stożka, która przy dotknięciu boli ostro. Kluczowymi objawami są ostry ból i obrzęk w dotkniętym obszarze. To jest etap infiltracji.
Kilka dni później pojawia się żółto-biały ropień na szczycie nacieku, tak zwanego pręta.
W trakcie przebiegu choroby przed otwarciem ropnego skupienia pacjenta, ogólne objawy to: osłabienie, gorączka, bóle głowy, bóle stawów, utrata apetytu i inne oznaki zatrucia. Tak zwany etap ropienia.
Po otwarciu ropnia w nosie rozpoczyna się etap rozpuszczania. Ogólne objawy ustępują, a samopoczucie pacjenta znacznie się poprawia.
Ropień otwiera się niezależnie lub po interwencji chirurgicznej. W niektórych przypadkach dochodzi do nieudanego przebiegu choroby, gdy naciek zostaje zaabsorbowany bez spontanicznego drenażu. Źródło: nasmorkam.net
Możliwe powikłania
Takie stany zapalne w konfrontacji z niekorzystnymi warunkami mogą postępować. Nieodpowiednie leczenie, cukrzyca, obniżona odporność i inne problemy przyczyniają się do rozprzestrzeniania się infekcji.
Żyły tej strefy są ściśle związane z żylną siecią orbity i czaszki. Według niego infekcja może przeniknąć do orbity i jamy czaszki, powodując rozwój poważnych powikłań. Najbardziej niebezpieczne konsekwencje choroby:
Zakrzepica zatoki jamistej. Stan ciężki, któremu towarzyszą objawy mózgowe (splątanie, wymioty, ból głowy).
Objawy zapalenia opon mózgowych (sztywne mięśnie karku, światłowstręt itp.) Są dodawane. Obrzęk powiek, wytrzeszcz, chemoza, pominięcie gałek ocznych, krwotoki siatkówki i inne oznaki uszkodzenia.
Ryzyko powikłań wzrasta w przypadku wrzenia pod nosem. Ten obszar trójkąta nosowo-wargowego (zwany także "trójkątem śmierci") ma dobry dopływ krwi, a infekcja może szybko rozprzestrzenić się do jamy czaszki.
W tym obszarze nigdy nie można wycisnąć trądziku i wrzodów.
Diagnostyka różnicowa
Nie każdy pryszcz w nosie i na nim powinien być uważany za tę patologię. Istnieje kilka chorób, które muszą różnicować ten problem:
Choroba ma tendencję do rozprzestrzeniania się i przewlekły przebieg. Małe krosty ciągle otwierają się i wysychają, tworząc ropne skorupy, pod którymi występuje krwawienie śluzowe.
Pacjent skarży się na swędzenie, pieczenie i dyskomfort w dotkniętym obszarze, proces ten często obejmuje nie tylko obszar przedsionka, ale także włosy na brodzie mężczyzny.
Nie każde przeziębienie w nosie jest niebezpiecznym ropniem. W razie wątpliwości należy odwiedzić specjalistę, który wyjaśni diagnozę i wybór terapii, ponieważ wewnętrzny pryszcz w nosie może być wszystkim.
Jak leczyć martwicę nosa?
Zagotowanie w nosie jest leczone zachowawczo i szybko. Terapię lekową stosuje się na etapie infiltracji, podczas gdy rdzeń ropnej nekrozy jeszcze nie jest dojrzały. Przypisanie systemowe:
- Leki przeciwbakteryjne z grupy penicylin, cefalosporyn lub makrolidów.
- Leki przeciwhistaminowe (Suprastin, Tavegil). Aby zmniejszyć obrzęk i wyeliminować alergiczny składnik patologii.
- Środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe (Diklofenak, Paracetamol, Ibufen).
- Zrównoważone odżywianie i witaminy.
- Leki przeciwzakrzepowe (Aspiryna). Służy do zapobiegania powikłaniom orbitalnym i wewnątrzczaszkowym.
- Procedury fizjoterapii.
Leczenie miejscowe obejmuje stosowanie różnych maści i kremów, które są stosowane na dotkniętym obszarze. Użyj:
Levomekol. Najpopularniejsza maść do gotowania w nosie. Składa się z chloramfenikolu, który ma działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe. Stosowany w procesach ropnej nekrozy, jego skuteczność nie zmniejsza się w obecności ropy.
Jak go zastosować: zaimpregnować gazowane serwetki i położyć na dotkniętym obszarze, zmieniać te opatrunki 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby.
Jak przeprowadzić leczenie chirurgiczne?
Na etapie ropienia, gdy zobaczy się uformowany ropny pręt, wykonuje się szeroki otwór ropnia i usuwa się ropne masy. Drenaż umieszczany jest w ranie, a bandaż nakładany jest za pomocą środka antyseptycznego. Ta procedura jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub krótkotrwałym znieczuleniu.
Chirurgię przeprowadza się na tle leczenia zachowawczego. Pacjent nadal otrzymuje antybiotyki, antykoagulanty i inne leki. Wnęka ropna jest opróżniana do momentu ustania wydzielania ropnej.
Następnie usuwa się drenaż i opatrunki impregnowane maściami i roztworami (chlorek sodu, lewomekulewik i inne) nadal nanosi się na obszar rany.
Tradycyjne metody leczenia
Co zrobić, jeśli nie ma pod ręką leku i nie można go uzyskać. Medycyna alternatywna oferuje przyjmowanie popularnych receptur i prowadzenie leczenia w domu.
Jakie metody można zastosować:
- Olej kamforowy. Ma działanie antyseptyczne. Konieczne jest leczenie obszaru objętego stanem zapalnym za pomocą tego narzędzia 3-4 razy dziennie.
- Surowe ziemniaki Zmiel mały ziemniak na drobnej tarce, namocz gazę w soku i nałóż na dotknięty obszar. Zmień opatrunki 2-3 razy dziennie.
- Sok z cebuli i aloes. Wymieszać w równych proporcjach sok z cebuli i aloesu i wytrzeć ropień tą mieszanką.
- Nagietek. 20 gr. suchy nagietek wymieszany z wazeliną i nasmarować powstały krem.
- Wewnątrz w postaci wywarów i nalewek podejmują środki, które wzmacniają układ odpornościowy i mają działanie przeciwzapalne (rumianek, sznurek, eleutherococcus, żeń-szeń, itp.).
Tradycyjne metody leczenia są dobre dla łagodnych objawów choroby i w połączeniu z terapią zachowawczą.
Kiedy powstaje ropna rózga, ostre zatrucie, oznaki rozprzestrzeniania się infekcji, należy natychmiast przerwać niezależną walkę i szukać pomocy.
Gotować w czasie ciąży
W tym ekscytującym okresie zachodzą zmiany hormonalne, a odporność kobiety zmniejsza się, dzięki czemu ciąża rozwija się normalnie. Na tym tle pryszcz może pojawić się wewnątrz jamy nosowej lub na zewnątrz.
Najpierw musisz odwiedzić specjalistę, aby znaleźć dokładną diagnozę. Jeśli jest to czyrak, to na etapie infiltracji wybiera się leki zatwierdzone podczas ciąży (antybiotyki penicylinowe, maści, środki antyseptyczne).
Jak namaścić ropień u ciężarnej kobiety? Możesz użyć maści lewowo-lipowej, która jest dozwolona do użycia w tym czasie.
W fazie ropnia wykonuje się chirurgiczne otwarcie ropnia. Ten problem podczas ciąży jest przedmiotem leczenia i obserwacji, ponieważ tło zaburzeń hormonalnych zwiększa prawdopodobieństwo powikłań.
Zagotuj w nosie dziecka
Często ten problem występuje w dzieciństwie. Głównym powodem jest miłość dzieci do czesania i zbierania tego miejsca z brudnymi rękami.
W swoim rozwoju wrzód przechodzi przez te same etapy co osoba dorosła:
- Infiltracja. Zaczerwienienie i obrzęk skóry jest bolesny występ.
- Ropień Powstaje ropny rózg, na głowie pojawia się białawy ropień.
- Odzyskanie. Opróżnia się z ropy i stopniowo brzegi rany goją się, a obrzęk i zaczerwienienie ustępują.
Zasady leczenia są takie same jak u osoby dorosłej. Dawki antybiotyków i inne środki dobiera się w zależności od wieku dziecka. W razie potrzeby otwiera się pod krótkotrwałym znieczuleniem lub sedacją.
Zagotuj na nosie
Jeśli dana osoba ma zwykły wrzód na nosie, to nie jest to czyrak. Ponieważ ta diagnoza implikuje zapalenie mieszków włosowych, a także głęboko w jamie nosowej lub na jej końcu nie ma mieszków włosowych, dlatego diagnoza "nieczuła na czubku nosa" jest niepoprawna.
[ads-pc-1] [ads-mob-1] Zapalenie czubka nosa częściej wiąże się z zablokowaniem i zakażeniem gruczołów łojowych. Proces ten jest również nazywany trądzikiem, trądzikiem lub trądzikiem.
Jak pozbyć się tego procesu? Usunięcie chirurgiczne praktycznie nie jest stosowane, tylko w przypadkach powszechnego procesu ropnego.
Zastosuj metody zachowawcze: kremy, balsamy, maści, które zmniejszają stan zapalny i zmniejszają produkcję sebum. Normalizuj metabolizm, odbuduj odżywianie i styl życia. W ciężkich przypadkach trądziku przepisywane są hormony i ogólnoustrojowe antybiotyki.
Zagotuj na nosie
Na nosie owrzodzenia mogą tworzyć się w strefie wzrostu brwi, ponieważ tam skupia się duża liczba mieszków włosowych.
Objawy kliniczne i leczenie tego procesu są takie same jak w innych miejscach. Rozwój powikłań orbitalnych występuje częściej ze względu na bliskość orbity.
Leczenie prowadzi się u otorynolaryngologa. Pacjenci z tą patologią preferują leczenie w szpitalu, aby móc dynamicznie monitorować rozwój choroby i zapobiegać jej konsekwencjom w czasie.
Zagotować nos
Nerwowe zapalenie nosa jest ropnym martwiczym zapaleniem mieszków włosowych lub gruczołu łojowego i sąsiadujących tkanek jamy nosowej. Głównymi objawami są stopniowe powstawanie krost z ropnymi treściami martwiczymi, które otwierają się po 3-5 dniach, ból regionalny, obrzęk, przekrwienie, zespół zatrucia. Diagnoza polega na zebraniu historii pacjenta i dolegliwościach, badaniu fizykalnym, badaniu przedniego rinoskopii, badaniom laboratoryjnym oraz, rzadko, metodach badania radiologicznego. Leczenie polega na zastosowaniu środków przeciwbakteryjnych i objawowych, jeśli to konieczne - interwencji chirurgicznej.
Zagotować nos
Wrzenie nosa - jedna z najczęstszych odmian ropnych procesów zapalnych skóry i błon śluzowych. W sumie aż 45% całej piodermii. Jest przyczyną od 4 do 21% liczby hospitalizacji w szpitalu otolaryngologicznym przez cały rok. Wrzody regionu nosowego występują we wszystkich grupach wiekowych, ale osoby w wieku 15-45 lat są najbardziej podatne na tę patologię. U mężczyzn choroba jest diagnozowana 1,5-1,7 razy częściej niż u kobiet. W zależności od klinicznego przebiegu niepełnosprawności występuje on od 1 do 3 tygodni. Częstotliwość powikłań zależy od obecności współistniejących zaburzeń i wynosi od 0,5 do 25%.
Przyczyny zagotowania nosa
Wiodące znaczenie w rozwoju choroby ma miejscowy spadek oporności na błony śluzowe i skórę. Patogenne gronkowce i paciorkowce zwykle działają jako patogeny. aureus, St. epidermidis, St. saprophyticus, b-hemolytic streptococcus group A. Choroby i stany, które zwiększają ryzyko wystąpienia wrzenia są izolowane:
- Urazy pourazowe. Otarcia, skaleczenia, zadrapania i inne naruszenia integralności tkanek tworzą bramę wejściową do infekcji. Obejmuje to zabiegi chirurgiczne - plastykę nosa, instalację różnych implantów.
- Współistniejące ropne patologie. Obecność krostkowej choroby skóry (ropne zapalenie skóry) lub przedsionkowej części jamy nosowej (zapalenie mieszków włosowych, grzybica). Zakażenie może również wystąpić z innych przewlekłych ognisk - próchnicy zębów, zapalnych migdałków podniebiennych i zatok przynosowych.
- Zmniejszona odporność. Ogólna hipotermia, chroniczne zmęczenie, niedobór witaminy, cukrzyca, zakażenie HIV i nowotwory, ostatnie kursy chemioterapii, długotrwałe układowe kortykosteroidy mogą przyczyniać się do pojawienia się wrzenia nosa.
- Naruszenie norm sanitarnych. Obejmuje zbyt małą higienę w domu, co prowadzi do powstawania skórki i utrzymywania się patogennych mikroorganizmów. W warunkach produkcji rozwój patologii jest wspierany przez wdychanie zakurzonego powietrza, stały kontakt z materiałami paliwowo-smarującymi.
Patogeneza
Mechanizm powstawania wrzenia nosa jest określany przez patogeniczność i wirulencję patogenu w połączeniu z obecnością czynników przyczyniających się. Zewnętrzne uszkodzenie dróg nosowych lub skóry zewnętrznego nosa staje się miejscem przenikania czynników zakaźnych do tkanek. W przypadku zaburzeń endogennych zmniejsza się bakteriobójcze właściwości potu i łoju, a miejscowa i ogólna odporność organizmu pogarsza się. Indywidualnie lub zbiorowo zmiany te prowadzą do powstawania krostek w ujściach mieszków włosowych, zawierających dużą liczbę neutrofili, włókien fibrynowych i patogenną mikroflorę.
Dalszy rozwój wrzenia wynika z rozprzestrzeniania się czynnika zakaźnego u podstawy włosa głęboko w pęcherzyk. Procesowi temu towarzyszy miejscowy stan zapalny, powstawanie infiltracji i martwica - powstaje nekrotyczny pręt. Otaczające tkanki są topione i przekształcane w ropne masy. Istniejący wysięk zaczyna gromadzić się pod warstwą naskórka otaczającego usta pęcherzyka, po czym wyrywa się z martwych włosów i nekrotycznego rdzenia. Powstały ubytek stopniowo wypełnia się tkanką ziarninową, w miejscu której powstaje blizny tkanki łącznej.
Objawy zagłębienia
Typową lokalizacją procesu patologicznego są skrzydła i wierzchołek zewnętrznego nosa, przedsionkowa część jamy nosowej, przednia część przegrody nosowej. Rozwój choroby następuje w dwóch następujących po sobie etapach - infiltracja i tworzenie ropni. Pierwszy etap charakteryzuje się stopniowym (w ciągu 24-48 godzin) tworzeniem się ostiofolliculitis - zmianami zapalnymi w górnych częściach pęcherzyka. Klinicznie towarzyszy tworzenie małej pieczęci w kształcie stożka, miejscowy ból, uczucie pęknięcia, obrzęk, zaczerwienienie. W centrum krost znajduje się ciemny punkt - fragment martwiczej tkanki. Zespół bólu nasila się podczas żucia, mówienia, uśmiechania się, dotykania. Równolegle występuje zespół zatrucia - ból głowy, osłabienie, złe samopoczucie, gorączka do 39,0 ° C.
Etap powstawania ropnia występuje po 3-7 dniach od wystąpienia choroby. Jego główne cechy to zmiękczanie w centralnej części formacji i ogólny spadek gęstości tkanek w dotkniętym obszarze. U góry tworzy się swoista żółto-biała opona - rdzeń wrzenia. Ten drugi szybko przerywa się, z utworzonej wady powstaje niewielka ilość wysięku. W tym samym czasie znikają bolesne odczucia, temperatura ciała normalizuje się. Jama wygotowana jest opróżniona, wypełniona ziarninami i leczy, pozostawiając białawą, nieco wycofaną bliznę w porównaniu z otaczającymi tkankami.
Komplikacje
Rozwój powikłań wynika z kontaktu i hematogennego rozprzestrzeniania się infekcji, zakrzepicy żylnej w wynikowej infiltracji wokół torebki na włosy. Powstały zakrzep, bakterie i ich toksyny mogą rozprzestrzeniać się wzdłuż żylnych ścieżek przez orbitalne, kątowe, przednie żyły twarzy na orbitę i zatoki żylne. Powoduje to obrzęk oczodołu, zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej i inne powikłania wewnątrzczaszkowe - zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, ropień mózgu. Rzadko obserwowane uogólnienie zakażenia - sepsa. Z lokalnych powikłań najczęściej występują zapalenie zatok, zatok czołowych i ropień przegrody nosa.
Diagnostyka
Rozpoznanie choroby nie jest trudne. Aby postawić diagnozę otolaryngologowi, często wystarcza zbadanie miejsca uszkodzenia i anamnestycznej informacji. Pełny schemat badania pacjenta obejmuje następujące metody:
- Ankieta Podczas zbierania wywiadu lekarskiego lekarz ustala możliwe przyczyny choroby, obecność chorób współistniejących, czynniki, które naruszają lokalne i ogólne mechanizmy obronne organizmu. Szczególną uwagę poświęca się sekwencji rozwoju objawów.
- Badanie fizyczne. W zależności od lokalizacji wrzenia, badana jest zewnętrzna nosa lub przednia rinoskopia. Podczas stosowania tych technik obserwuje się wizualnie zmiany naciekowo-naciekowe charakterystyczne dla danego etapu. Przy palpacji i napięciu mięśni mimicznych następuje wzrost bólu.
- Testy laboratoryjne Ogólny test krwi wykazuje obecność procesu zapalnego w ciele - wzrost poziomu neutrofilowych leukocytów, wzrost ESR. Pobrano również wymaz z wierzchołka krost, a następnie określono patogenną mikroflorę i jej wrażliwość na leki przeciwbakteryjne.
- Radiografia szkieletu twarzy. Jest to wykazane, gdy nie jest możliwe ustalenie dokładnej etiologii choroby, w przypadku podejrzenia rozprzestrzeniania się zakażenia w zatokach lub rozwoju innych powikłań. Przy niskiej wartości diagnostycznej zdjęć rentgenowskich konieczne jest tworzenie objawów oponowych lub ogniskowych, tomografii komputerowej szkieletu twarzy i rezonansu magnetycznego mózgu.
Leczenie nosa wrzenia
Zabieg przeprowadzany jest w szpitalu otolaryngologicznym. Dzięki terminowemu leczeniu pacjenta program terapeutyczny składa się z działań konserwatywnych. Operacja jest wykonywana, gdy ropień powstaje w miejscu zajętego mieszków włosowych z ryzykiem innych powikłań.
- Terapia antybakteryjna. Najpierw stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, głównie aminopenicyliny, makrolidy, cefalosporyny i fluorochinolony. Po uzyskaniu wyników badań mikrobiologicznych przepisano leki, na które najbardziej wrażliwa okazała się zaszczepiona mikroflora.
- Leczenie chirurgiczne. Polega na otworzeniu fałdki nosa pod znieczuleniem infiltracyjnym, przynajmniej w znieczuleniu. Po usunięciu wysięku i leczeniu środkami antyseptycznymi ustala się drenaż, zakłada się bandaż lub tamponadę przedsionka jamy nosowej.
- Leczenie objawowe. Leczenie dotkniętego obszaru środkami antyseptycznymi, stosowanie leków przeciwhistaminowych i przeciwgorączkowych, leków przeciwbólowych, kompleksów witaminowych. Aby złagodzić ból i zmniejszyć nasilenie stanu zapalnego, stosuje się UHF, lampę Solux.
Prognozy i zapobieganie
Prognozy dotyczące wczesnej diagnozy i rozpoczętego na czas leczenia są korzystne. Wraz z rozwojem powikłań wewnątrzczaszkowych, obecnością ciężkich, niewyrównanych chorób współistniejących, wynik choroby zależy od ogólnego stanu pacjenta i skuteczności środków terapeutycznych. Typowe środki zapobiegawcze obejmują zapobieganie urazom okolicy nosa, przestrzeganie norm sanitarnych i higienicznych w miejscu pracy iw domu, wczesne diagnozowanie i leczenie powiązanych chorób ropnych, rehabilitację istniejących ognisk infekcji, korektę niedoboru odporności i patologii endokrynologicznych.
Zapach nosa, wewnątrz i na zewnątrz: jak leczyć, dlaczego się pojawia
Furunculosis to zapalenie torebki włosa lub gruczołów łojowych nosa. Jest związany z infekcją i często przechodzi w ropny proces martwicze. Bez interwencji medycznej wrzód w nosie może prowadzić do wielu powikłań, sepsy, zakrzepicy, a nawet śmierci.
Przyczyny choroby
Najczęściej fusunculosis powoduje staphylococcus. Są to często spotykane bakterie, które charakteryzują się szybkim wzrostem ze względu na możliwość dzielenia się na kilka płaszczyzn. Są odporne na aktywne środki antyseptyczne wytwarzające tlen (nadtlenek wodoru, nadtlenek mocznika), a także na niektóre antybiotyki: gronkowce tłumią aktywny składnik penicylin i cefalosporyn z β-laktami.
U ludzi bakterie te mogą uciec od odpowiedzi immunologicznej: ich białko otoczki blokuje przeciwciała. Staphylococci często kolonizują nabłonek (skórę i błony śluzowe), przyczepiając się do komórek ze względu na rodzaj "kleju" - kwasu teichoesowego.
Rzadziej, bo fruktoza wywołuje paciorkowce. Wolą kolonizować błony śluzowe, przyczepiają się do komórek za pomocą specjalnych rzęsek lub pili. Na zewnątrz bakterie pokryte są kapsułkami, które chronią je przed reakcją immunologiczną organizmu ludzkiego.
Ogólnie rzecz biorąc, gronkowce i paciorkowce są przedstawicielami prawidłowej mikroflory skóry i błon śluzowych. Zakażenie występuje tylko wtedy, gdy istnieje wiele powiązanych czynników.
W rzadkich przypadkach inne mikroorganizmy mogą również powodować chorobę. Obejmują one w szczególności nienowotworowe typy prątków. Wyróżniają się wysokim stopniem patogeniczności, może być trudno ostatecznie wyleczyć się z infekcji, które wywołują.
Wraz ze spadkiem odporności bakterie powodują ropienie. Najczęściej są one przenoszone przez ręce do porów (a przez nie do gruczołów łojowych) skóry i torebek włosowych błony śluzowej nosa.
Dodatkowymi czynnikami wpływającymi na rozwój choroby są:
- Cukrzyca.
- Hipowitaminoza.
- Ogólne osłabienie organizmu (na przykład w wyniku długotrwałej choroby, przeziębienia, ARVI) w dzieciństwie.
- Technogeniczne zanieczyszczenie powietrza.
- Hormonalna nierównowaga.
- Worm infestation.
Jak rozwija się futulculosis?
Bez leczenia choroba przebiega w kilku etapach z ciągle rosnącymi nawrotami. Trudno jest się go pozbyć bez odpowiedniego leczenia.
Pierwszy etap (łagodny kurs)
Gdy bakterie dostaną się do torebki włosowej wewnątrz nosa lub gruczołów łojowych, zaczynają uszkadzać błony komórkowe, a także rozpuszczają kwas hialuronowy (jest to rodzaj "cementu", który tworzy podstawę tkanki). Rezultatem jest lokalna reakcja ciała. Komórki układu odpornościowego pędzą do dotkniętego obszaru, płyn zaczyna gromadzić się w dotkniętym obszarze (powstaje infiltracja).
Na tym etapie pacjenci mogą zaobserwować następujące objawy same w sobie:
- W dotkniętym obszarze występuje ból, drapanie.
- Liczba tworzenia wrze - 1-3.
- Możliwy wzrost regionalnych węzłów chłonnych.
- Niektórzy pacjenci mają uczucie ciepła w dotkniętym obszarze.
Po 3-4 dniach powstaje samo gotowanie. Ma stożkowaty kształt, zakończony na wierzchu białą "czapką". Kilka dni później zaczyna się gotować, ropieje zawartość rany.
Drugi etap (średnio ciężka furunculosis)
Jeśli nie przeprowadzisz żadnych procedur terapeutycznych, choroba powróci ponownie (do kilku razy w roku). Czyraki staną się większe, ich liczba wzrośnie za każdym razem. Być może łączą się z tworzeniem się karbunkułów. Z biegiem czasu do symptomów doliczane są następujące symptomy:
- Gwałtowna reakcja zapalna.
- Wysoka temperatura
- Ogólne osłabienie, utrata zdolności do pracy.
- Zwiększona potliwość.
Objawy te wskazują maksymalną aktywność ludzkiej odporności. Wszystkie siły obronne są rzucane w walkę z patogenami.
Trzeci etap
W ostatnim etapie choroby objawy będą ustępować. Czyraki będą występować stale (pod nosem, na błonie śluzowej, na skrzydłach - ich powierzchnia dystrybucji znacznie wzrośnie), ale obrzęk przed ich formowaniem będzie prawie nieistotny. Ogólnemu stanowi pacjenta towarzyszyć będzie osłabienie, ciągłe zmęczenie, niemożność prowadzenia normalnego aktywnego życia.
Jest to spowodowane depresją układu odpornościowego. Ogólne zatrucie organizmu wywołane działaniem bakterii. Do krwi stale wchodzą toksyczne związki wydzielane przez gronkowce lub paciorkowce.
Nie wszystkie przypadki, popularnie nazywane "wrzodami", są objawami poważnych wrzodów, dlatego zalecamy przegląd materiałów na temat ran w nosie o różnych etiologiach.
Diagnoza choroby
Aby określić chorobę, lekarz musi przeprowadzić określone rodzaje badań:
- Kliniczne. Sprawdź nos, zbadaj jego wewnętrzną powierzchnię w szczegółach. Do zbierania wywiadu zgodnie ze skargami pacjentów.
- Laboratorium. Pobrać wymaz z zawartości wrzenia, aby określić patogen, przeprowadzić badanie krwi, aby wykluczyć sepsę (zakażenie krwi).
- W ciężkich przypadkach okresowo monitoruj bezpieczeństwo funkcji układu nerwowego.
Dodatkowo, lekarz może przepisać testy na cukrzycę, aby wykluczyć cukrzycę, sprawdzić poziom hormonów, kał na jajach robaków. Frakcja jest dość łatwa do określenia, rzadko zdarzają się trudności z rozpoznaniem tej choroby.
Poniższe obserwacje pomogą podejrzewać powstawanie ropnia u dziecka, które nie potrafi jeszcze wyrazić swoich uczuć słowami:
- Dziecko jest letargiczne, apatyczne, coś mu przeszkadza.
- Dziecko ciągle dotyka nosa.
- Jeśli wrzód znajduje się w środku, na błonie śluzowej, dziecko kręci głową, odmawia jedzenia.
- Nos dziecka jest czerwony lub są małe obszary zaczerwienienia, bolesne pod naciskiem.
Podstawowe strategie leczenia
W zależności od stadium choroby i stanu pacjenta istnieją trzy możliwe rodzaje leczenia:
- Terapia lokalna;
- Terapia ogólna;
- Sekcja chirurgiczna ropnia.
Lekarz określa ich kombinację, a także preferowane leki, w zależności od rodzaju patogenu.
Środki lokalnego działania
W przypadku furunculosis stosuje się następujące leki:
- Alkohol borowodorowy do leczenia skóry wokół wrzenia. Ma działanie antyseptyczne, zapobiegając rozprzestrzenianiu się infekcji.
- Ichthyol i maść balsamiczna (inna nazwa to maść Vishnevsky). Preparaty stosuje się ściśle aż do dojrzałego wrzenia. Mają działanie antyseptyczne, wspomagają procesy regeneracyjne w tkankach.
- Kwas Fuzidovy i mupirocyna (w postaci maści). Preparaty zawierają naturalne antybiotyki, które hamują aktywność bakterii chorobotwórczych. Maść może być stosowana do wrzątków przez cały okres choroby. Mupirocyna jest szczególnie cenna, ponieważ jest odpowiednia do stosowania donosowego (maść jest wstrzykiwana bezpośrednio do kanału nosowego).
- Roztwór soli (1%). Są nawilżane bandażami i nakładane na wrzenie i okolice (ze zmianami skórnymi na czubku lub skrzydłach nosa). Procedurę można prowadzić na dowolnym etapie choroby, zwłaszcza po otwarciu wrzenia (sól dla zapewnienia dobrego wypływu płynu o zawartości ropnej).
W niektórych przypadkach może być wskazane ocieplenie. Jego wykonalność powinna determinować lekarza.
Terapia ogólna
Oprócz maści, antybiotyki są zwykle przepisywane w celu tłumienia chorobotwórczej mikroflory. Są one podejmowane w okresie zaostrzenia choroby - powstawania i dojrzewania wrzących.
Jako popularny środek, aktywny przeciwko gronkowcom i paciorkowcom, przepisany:
- Wankomycyna. Lek jest bardzo aktywny w stosunku do flory kałowej, ale jest bezużyteczny po zakażeniu prątkami. Tworzy dziury w skorupie mikroorganizmów, zakłóca pracę ich genomu. Wankomycynę można przyjmować doustnie lub przez wstrzyknięcie. Ta druga metoda jest uznawana za bardziej skuteczną.
- Cefazolin. Antybiotyk podaje się dożylnie lub domięśniowo. Dobrze radzi sobie z szeroką gamą patogenów, ale istnieją szczepy gronkowców, które rozwinęły odporność na nią.
- Amoksyklaw i jego analogi. Takie produkty zawierają dodatkowo kwas klawulanowy - substancję, która nie daje enzymów Staphylococcus (β-laktoza) do dezaktywacji antybiotykowej ampicyliny.
- Tetracyklina. Lek ma szerokie spektrum działania, odpowiednie do użytku zewnętrznego i wewnętrznego (metoda jest określona przez lekarza). Ze swoich niedociągnięć możemy zauważyć dużą liczbę skutków ubocznych, a także prawdopodobieństwo obecności na nie odporności u niektórych przedstawicieli patogennej flory.
Powołanie antybiotyków powinno odbywać się dopiero po zidentyfikowaniu patogenu. Dużym plusem będzie określenie wrażliwości bakterii na określone leki w celu zwiększenia skuteczności leczenia.
W przewlekłej chorobie wrzodowej w okresach między zaostrzeniami zaleca się poddanie się kuracji lekami immunomodulującymi:
- Polioksidonium. Lek aktywuje lokalną odporność, zwiększając odporność organizmu na infekcje.
- Lycopid. Zawiera części ścian komórkowych bakterii. Pozwala to na tworzenie odporności przeciwko tym patogenom. Ma niską toksyczność, skutki uboczne są rzadkie i nieistotne.
- Galavit. Lek domowy o działaniu immunostymulującym i przeciwzapalnym. Mobilizuje wszystkie części układu odpornościowego, przyspiesza gojenie się ran i przywrócenie błony śluzowej.
Autohemotherapy to metoda leczenia ambulatoryjnego, której skuteczność nie jest uznawana przez wszystkich specjalistów. Jest to seria zastrzyków krwi z żyły łokciowej. Podawany jest podskórnie w małych dawkach (do 10 ml). Wzorzec dla fruktozy polega na stopniowym zwiększaniu objętości przetoczonej krwi w ciągu pierwszych 5 dni kursu, a następnie stopniowego zmniejszania się w ciągu następnych 5 dni.
Możliwe jest również ustalenie leków przeciwhistaminowych w celu złagodzenia przebiegu choroby, zmniejszenia nasilenia objawów. Jednak w praktyce lekarskiej są one przepisywane dość rzadko. Przed zagotowaniem pacjent jest często dręczony bólem w miejscu zapalenia, w takich przypadkach można przyjmować leki przeciwbólowe.
Chirurgiczne usunięcie wrzenia
Wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest rozwój rozległego ropnia i martwicy tkanek. Pacjent jest hospitalizowany, w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym wykonuje się nacięcie i organizuje odpływ ropny. Operacja jest szybka i zwykle bez konsekwencji. Ślady autopsji mogą pozostać, gdy wrzenie znajduje się zbyt blisko przedsionka nosa.
To ważne! Samodzielne otwieranie się wrzenia jest bardzo niebezpieczne! Przy braku sterylnych warunków i umiejętności ryzyko przedostania się patogennych bakterii do krwiobiegu i rozwoju sepsy jest wysokie.
Nawet pod warunkiem pomyślnej autopsji w domu blizny po takiej operacji są znacznie bardziej prawdopodobne niż w przypadku działań specjalisty. Lekarz będzie próbował ciąć za pomocą naturalnych fałd skórnych. Po porażce skrzydeł lub czubka nosa, da to możliwość zachowania estetycznego wyglądu.
Furunculosis jest chorobą, która nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla życia pacjenta, ale może być niebezpieczna z jej skutkami. Konieczne jest, aby natychmiast po wykryciu ropnia nie próbować go leczyć w domu, ale zwrócić się do kompetentnego specjalisty i przeprowadzić pełne badanie.
Gotować na nosie: przyczyny i leczenie w domu za pomocą środków ludowych
Obszar trójkąta nosowo-wargowego, nosa, warg jest strefą niebezpiecznej lokalizacji wrzodów. Dlatego wrzenia na nosie wymagają złożonego leczenia, ponieważ prawdopodobieństwo poważnych powikłań jest wysokie. Choroba rozwija się szybko i może powodować poważne konsekwencje.
Czynniki prowokujące
Przednia część zmysłu węchu, w której rosną włosy, nosi nazwę przedsionka nosa. A ponieważ zapalenie występuje dokładnie w mieszku włosowym, często pojawia się wrzód przedsionka nosa pod wpływem różnych czynników. Proces zapalny występuje, gdy bakteria dostanie się do mieszka włosowego, przede wszystkim Staphylococcus aureus. Ciało reaguje na inwazję i powstaje ropień.
Bakterie są normalnymi mieszkańcami skóry i tylko wtedy, gdy zachodzą określone stany, stają się chorobotwórcze i przyczyniają się do wystąpienia choroby.
Gdy kurze znajdują się na nosie, przyczyny mogą być następujące:
- choroby przewlekłe, którym towarzyszy wydzielina z nosa śluzu i ropy (zapalenie zatok, migdałki itp.), a także cukrzyca;
- ARI, ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych, w których integralność skóry jest naruszona przez ciągłe tarcie, na przykład, szalik z przeziębieniem;
- osłabiona odporność, która nie jest w stanie samodzielnie przeciwstawić się infekcji (jeden z głównych czynników powodujących powstanie wrzenia podczas ciąży);
- mikrourazy jamiste, infekcje przenoszone przez gospodarstwa domowe;
- helmintoza jako czynnik powodujący uszkodzenie sił odpornościowych organizmu, wywołujący alergie (najbardziej istotne dla dzieci);
- długotrwałe stosowanie antybiotyków, które tworzy oporność na patogeny.
Nie jest to pełna lista przyczyn powstawania ropnia, ale najczęściej jest to droga kontaktowa transmisji: zrywanie w kanale nosowym, wyciskanie trądziku.
Niebezpieczeństwo chirya
Krosty to głębokie ropne martwicze zapalenie, a ich lokalizacja na głowie wiąże się z wysokim ryzykiem. Dlatego zanim wyleczysz się, musisz pamiętać o konsekwencjach. Powikłania martwicy nosa objawiają się zapaleniem opon mózgowych, zapaleniem żył na twarzy, a najgroźniejszym jest zatrucie krwi, które może prowadzić do śmierci. Dlatego nigdy nie powinieneś próbować wyciskać ropę na nosie i niezależnie otwierać kły w przedsionku nosa i innych obszarach twarzy. Infekcja tymi działaniami bardzo szybko przenika do krwioobiegu i może przenosić się do mózgu. Wynika to z cech strukturalnych żył twarzy - brak im możliwości ograniczenia postępu zakażeń krwi (zakrzepów krwi).
Następujące patologie mogą być konsekwencjami:
- ostre ropne zapalenie orbity;
- zakrzepica (okluzja) żył ocznych;
- nagłe pojawienie się różańca twarzy;
- Chirya może wtopić się w karbunkuł z uszkodzeniem głębokiej warstwy skóry właściwej.
Ciężkie konsekwencje są obserwowane przez lekarzy u 4% pacjentów.
Ewolucja
Element zapalny nie zależy od umiejscowienia umiejscowienia (na czubku nosa, w nosie, fałdzie nosowo-wargowym, goleniu na nosie) przechodzi przez kilka etapów rozwoju od początku do otwarcia.
Etapy wrzenia nosa:
- W pierwszym etapie zmienia się struktura tkanki o zaburzonym funkcjonowaniu komórek. Ten destrukcyjny proces jest powodowany przez aktywność mikroorganizmów, organizacja produkuje przeciwciała, które starają się poradzić sobie z inwazją iw rezultacie powstaje naciek. Ale jak bardzo choroba wyraźnie odczuwa się, zależy od miejsca powstawania wrzenia i fizjologicznych cech danej osoby. Futro w przedsionku nosa zaczyna manifestować ból, słabość. Czuje się ogólne złe samopoczucie, któremu towarzyszy gorączka, ból głowy. Dotknięcie spuchniętego czubka i skrzydeł staje się bolesne. Podczas badania stwierdza się ognisko zapalne. Może być dobrze zdefiniowany okrągły kształt lub działać jak stożek, zamykając światło kanału nosowego. Jednocześnie górna warga, powieki i cała nosogubka mogą puchnąć. Węzły chłonne zlokalizowane w sąsiednich obszarach są powiększone. Występuje zwiększone pocenie się.
- Wtedy kielich na nosie coraz częściej przyjmuje postać guzka, który mięknie w centrum z wyglądem tam, gdzie jest tam biało-szary obszar - ropny rdzeń wyjdzie później przez to miejsce. Proces ten można prześledzić w 3-4 dni po pierwszych manifestacjach.
- Trzeci etap jest niezależnym przełomem z utworzeniem wgłębienia, z którego przez kilka dni wydobywa się więcej ropy na nosie. Reszta ropnego pręta odrywa się i rana zaczyna goić. Po wydechu ropa warunek prawie natychmiast się poprawia, ból ustępuje. Ale przed wyjściem pręta sprawa może nie zostać osiągnięta. Następnie rozpoczyna się proces odwrotny.
Choroba w ciężkiej postaci prowadzi do rozprzestrzeniania się procesu zapalnego w sąsiadujących obszarach i powstawania ropni.
Diagnostyka
Diagnoza nie jest trudna, tylko wizualne badanie otolaryngologa.
Ale przy wrzodzie przedsionka nosa leczenie jest przepisywane dopiero po diagnozie różnicowej. Jest to konieczne, aby wykluczyć inne choroby:
- zapalenie kości i szpiku;
- zapalenie torbieli;
- zapalenie błony śluzowej zatok;
- krwiak;
- phlegmon i inne
Obecność stanu zapalnego jest wskazywana przez zwiększoną liczbę leukocytów i OB podczas pełnej morfologii krwi.
Kiedy pojawiają się oznaki charakteryzujące nerkowce nosa, leczenie jest podejmowane metodami zachowawczymi z użyciem leków przeciwbakteryjnych.
Środki terapeutyczne
Ogólny schemat leczenia wrzenia w zależności od ciężkości choroby obejmuje następujące metody:
- wykorzystanie lokalnych funduszy;
- leczenie systemowe;
- interwencja chirurgiczna.
Lekarz może użyć tylko jednej z metod lub je połączyć.
U osoby dorosłej możliwe jest przeprowadzenie leczenia w domu za pomocą leków przepisanych przez lekarza.
Następujące leki są wstrzykiwane do przewodów nosowych za pomocą tamponu gazowego:
- Płyn Burova - ma właściwości dezynfekujące i przeciwzapalne.
- Roztwór furatsiliny.
- Ichtiol - wspomaga dojrzewanie ropnego pierwiastka, ma działanie przeciwzapalne, jest antyseptyczny.
- Maść Vishnevsky - przyspiesza wypływ ropy po otwarciu.
- Maść "Mupirotsin" - antybiotyk, nie tylko zatrzymuje rozwój bakterii, ale także niszczy czynnik zakaźny, wstrzykuje środek bezpośrednio do kanału nosowego do 3 razy dziennie.
- Emulsja syntomycyny, lewomekol, heparyna, maść tetracyklinowa - miejscowe antybiotyki, przyczyniają się do szybkiego gojenia się rany po otwarciu ropnia.
Zagotowanie w ciąży jest leczone wyłącznie lokalnymi lekami, ponieważ stosowanie leków ogólnoustrojowych jest zabronione.
Jedną z metod leczenia jest fizjoterapia:
- ekspozycja laserowa;
- promieniowanie ultrafioletowe;
- prądy elektryczne.
Ich działanie ma na celu przyspieszenie dojrzewania i uwolnienie ropnej pręcika.
Jak już wspomniano, obszar trójkąta nosowo-wargowego jest klasyfikowany jako zwiększone ryzyko. W związku z tym lekarz może przepisać środki przeciwdrobnoustrojowe do podawania doustnego:
Dawkowanie i przebieg są ustalane ściśle indywidualnie, w zależności od stanu, wieku i stopnia rozwoju patologii.
W niektórych przypadkach przepisywane są antybiotyki tetracyklinowe, ale nie są to leki z wyboru, ponieważ mają poważne działania niepożądane, a patogeny szybko rozwijają oporność na substancję czynną.
Jeśli wrzenia na nosie nie można otworzyć przez dłuższy czas, ropnie zaczęły pojawiać się w sąsiednich obszarach, owrzodzenie było źle traktowane - wskazana jest interwencja chirurgiczna, podczas której wrzenia zostaną otwarte i osuszone. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, ale możliwe jest również znieczulenie ogólne. Po usunięciu martwiczego pręta ustala się odprowadzanie ropy. Nakłada się sterylny opatrunek lub wkłada się tampon.
Leczenie pacjenta przeprowadza się, gdy zaczną puchnąć oczy, usta, policzki. Antybiotyki domięśniowo i leki, które rozrzedzają krew, aby zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi są obowiązkowe:
Zapobieganie
Głównymi środkami zapobiegającymi powstawaniu chirya w obszarze nosa - jest przestrzeganie zasad higieny, wzmacnianie układu odpornościowego i terminowe leczenie powstałych chorób.