Skuteczność leczenia migdałków wzrasta wraz z zastosowaniem terapii lekowej w połączeniu z fizjoterapią. Fizyczna terapia dla migdałków pomaga zmniejszyć stan zapalny, przyspieszyć regenerację i wzmocnić lokalną odporność. Obecnie w leczeniu i zapobieganiu migdałkom stosuje się różne metody fizjoterapii. Każdy z nich ma swoje cechy, wskazania i przeciwwskazania do użycia.
Funkcje i przeciwwskazania fizjoterapii
Procedury fizjoterapii mają szereg cech, dzięki czemu są szeroko stosowane w medycynie:
- Ukierunkowany wpływ na ciało.
- Przy minimalnych kosztach energii jest szybki rezultat.
- Wpływa na etiologicznie, patogenetycznie, objawowo.
- Możliwość dostosowania dawki i indywidualne podejście.
- Specyficzny efekt objawia się nawet przy małych dawkach.
- Na patologiczne skupienie może wpływać kilka czynników fizycznych jednocześnie.
- Po pewnym czasie możliwe jest wielokrotne leczenie, którego skuteczność wzrasta za każdym razem.
Fizjoterapia jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia, ale istnieje wiele przeciwwskazań do stosowania procedur w dzieciństwie.
- Aktywna gruźlica.
- Nowotwór.
- Zwiększona temperatura ciała.
- Patologia układu hematopoetycznego.
- Padaczka.
- Histeria
- Indywidualna nietolerancja techniki.
Metody fizjoterapii w leczeniu migdałków
Do chwili obecnej istnieje wiele metod fizjoterapii, ale nie wszystkie z nich są odpowiednie do leczenia migdałków u dzieci. Metody fizjoterapii powinny być tak bezpieczne, jak to możliwe, skuteczne i dobrze tolerowane przez pacjentów.
Elektroforeza leków
Elektroforeza lekowa działa na ciało stałych impulsów elektrycznych, dzięki czemu lek jest wprowadzany przez skórę lub błony śluzowe. Główną techniką terapeutyczną dla migdałków jest galwanizacja okolicy szyi (inna nazwa to montaż kołnierza galwanicznego według Scherbaka). Zanim to zrobisz, pamiętaj, że to wydarzenie jest wskazane dla dzieci po 3 latach.
Lokalizacja anody w szyi i katody w okolicy lędźwiowej lub krzyżowej. Zaczynają się zwykle od natężenia prądu 6 mA, z następującą procedurą - 8 mA, przez czas odpowiednio 6 i 8 minut. Kurs obejmuje 10-20 procedur. Substancję leczniczą podaje się do organizmu zarówno na dowolnej elektrodzie jak i bipolarnej.
Najczęściej stosowanymi lekami są:
- Jodek potasu.
- Roztwór Novocain 2%.
- Difenhydramina
- Azotan srebra 1%.
- Prednizolon 0,5% roztwór.
Zalety tej metody:
- Rozkład substancji czynnej na jony lub jej poszczególne składniki, które wykazują maksymalną aktywność.
- Powstanie jonów depotu w skórze, skąd przez długi czas dochodzi do patologicznego skupienia.
- Niskie prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych.
Stosuje się również elektroporację elektryczną i elektroforezę Vermela. W rogach dolnej szczęki są zainstalowane dwie elektrody, a trzecia - w rejonie kręgów szyjnych. W tej procedurze stosuje się te same leki, ale natężenie prądu nigdy nie przekracza 5 mA. Pomiędzy sesjami dopuszczono przerwę na 1 dzień.
Darsonwalizacja
Darsonwalizacja - wpływ na skórę i błony śluzowe impulsowych prądów wysokiej częstotliwości. W leczeniu adenoid darsonwalizacja wykonywana jest zdalnie przez rzut strefy obroży. Elektroda grzybowa porusza się po szyi, ramionach, okolicach nadobojczykowych i podobojczykowych, powyżej górnej połowy pleców, aż do siódmego kręgu piersiowego. Dla dzieci czas fizjoterapii nie przekracza 10 minut (10-15 sesji).
Pod wpływem zabiegu zmienia się przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, wzrasta przepływ żylny, zmniejszając w ten sposób zastój krwi w łożysku żylnym. Inną ważną cechą jest zdolność darsonwalizacji do wpływania na ekspresję mediatorów, biologicznie aktywnych substancji, które stymulują odporność humoralną. Obserwowano również działanie bakteriostatyczne, a nawet bakteriobójcze.
Terapia UHF
Terapia ultra-wysokiej częstotliwości - wpływ na organizm ludzki za pomocą ciągłych lub impulsowych prądów o bardzo wysokiej częstotliwości. U dzieci, UHF jest najczęstszym leczeniem patologii ENT. Wytwarzane w pozycji, w której głowa dziecka jest odrzucana. Płyty skraplacza są nakładane na boczne powierzchnie szyi, pod kątem dolnej szczęki. Stosuje się małą dawkę ciepła nieprzekraczającą 40 W, to znaczy ciepło odczuwalne jest nieznacznie. Czas trwania - 10 sesji po 10 minut. Pole tętnicze UHF ma przeciwzapalne, immunokorektorskie, znieczulające, przeciwbólowe działanie terapeutyczne.
Indukcja
Inna nazwa to magnetoterapia o wysokiej częstotliwości. Urządzenie wytwarza prąd o turbulencji, który równomiernie ogrzewa tkankę na głębokości 7-9 cm, w wyniku czego wzrasta zarówno lokalna temperatura, jak i temperatura całego ciała pacjenta. Powstałe prądy Foucault wywołują efekt oscylacyjny (zmiana biofizycznych właściwości tkanek). Metoda działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo, rozkurczowo, troficznie, przeciwspastycznie i zwiotczająco na mięśnie.
W izolacji z adenoidami procedura ta jest rzadko stosowana. Zasadniczo jest on uzupełniany przez elektroforezę, lecznicze błoto. W tym przypadku nazywa się to elektroforezą-induktotermią i peloinduktem.
Te dwie metody są łączone w celu zmniejszenia odporności polaryzacji tkanek na prąd galwaniczny. Lek podaje się w stężeniu 1%. Elektroda do elektroforezy jest zamontowana zgodnie ze schematem opisanym powyżej. Zainstalować dysk cewki indukcyjnej, kabel induktora (powinien być owinięty tkaniną ceramiczną). Pierwszy aparat do indukcji nastroju. Po pojawieniu się odczucia ciepła, elektroforeza jest podłączona. Czas trwania terapii nie powinien być dłuższy niż 25 minut, a wielokrotność - 20 razy, codziennie lub co drugi dzień.
Podczas aplikacji błota peleoindukcyjnego (temperatura 38-40 ° C) rozprowadzić na szyi, przykrywając ją ceratą i ręcznikiem. Na górze umieszczona jest cylindryczna spirala - kabel induktora. Inductothermy ma dawkę 2-4 kroków. Sesja jest powtarzana co drugi dzień, 10 procedur na 10-20 minut.
Terapia SMW
Terapia falami centymetrycznymi opiera się na kombinacji fal bezpośrednich i odbitych, które na siebie nałożone tworzą inny rodzaj fal - stojących. Na styku między mediami zwiększają temperaturę tkanek o 1-3 ° C, penetrując 3-5 cm do wewnątrz, w ognisku zapalnym obrzęk okołonaczyniowy ulega zmniejszeniu z powodu aktywacji układu mikrokrążenia. Głowa jest lekko odchylona do tyłu, grzejnik jest umieszczony pod dolną szczęką. Dawka termiczna lub mała ilość ciepła o czasie ekspozycji 5-8 minut, stosuje się wiele 10-12 procedur; codziennie lub co drugi dzień.
KWCZ-terapia
Terapia ekstremalnie wysokoczęstotliwościowa polega na wykorzystaniu fal elektromagnetycznych o zakresie milimetra. To jest promieniowanie niejonizujące. Cechy metody:
- Brak efektu termicznego.
- Skuteczność terapeutyczna nie wzrasta wraz ze wzrostem intensywności ekspozycji.
- Stan funkcjonalny organizmu nie zmienia się wraz z pojedynczą ekspozycją, tylko podczas kursu.
- Pełne uzasadnienie działania SCR jest dzisiaj nieobecne naukowo.
Obrzęk jest eliminowany, wzrasta liczba funkcjonujących naczyń włosowatych, aktywowany jest antykoagulacyjny poziom hemostazy, odporność jest normalizowana (ze względu na zwiększoną aktywność leukocytów). Emiter umieszcza się na szyi (pod dolną szczęką) lub zdalnie, z przerwą 1 cm. 15 sesji (15 dni bez przerw) wykonuje się przez 20-25 minut każdy.
Terapia ultradźwiękowa
Fale ultradźwiękowe w leczeniu migdałków są rzadko stosowane. Zapewniają:
- Efekt mechaniczny - oscylacja cząsteczek wytwarza specjalny mikromasaż komórek, zmienia się struktura wody i przepuszczalność membran.
- Efekt cieplny - z powodu tarcia cząstek, mięśnie i tkanki kostne są ogrzewane.
- Efekt fizykochemiczny - aktywacja reakcji redoks, uwolnienie serotoniny.
Z tego powodu występuje zwężenie światła migdałkowej tkanki w przypadku jej przewlekłego przerostu.
Najczęściej używane urządzenie przenośne "Lor-3". Czujnik znajduje się nad projekcją ciała migdałowatego, działa przez 5 minut. Kurs - 8-12 procedur.
Do leczenia migdałków stosuje się promienie ultrafioletowe pasma C (falę krótką - KUF). Ich długość fali nie przekracza 0,28 mikrona. Mają działanie bakteriobójcze, mogą wpływać na wodę, metabolizm elektrolitów, przepuszczalność błony. Efekt występuje po 2-8 godzinach po napromieniowaniu. W przypadku migdałków tylna ściana gardła jest napromieniowana przez 15 minut, 20-25 razy. Najpierw wyznaczyć pół lub ćwiartkę biodozy, która stopniowo dostosowuje się do całości.
Laseroterapia
U dzieci z przerostem migdałków gardłowych, napromienianie tylnej części gardła wykonuje się za pomocą terapeutycznego lasera helowo-neonowego. W tym celu stosowane są specjalne dysze LED. Codzienna procedura jest przeprowadzana przez pięć dni z czasem trwania każdego z pięciu minut. Przebieg leczenia obejmuje pięć sesji.
Fizyczna terapia za pomocą lasera, w przeciwieństwie do chirurgii laserowej, nie tylko nie uszkadza tkanki, ale także powoduje wyraźną reakcję biostymulacyjną, aktywując w ten sposób najważniejsze procesy życiowe w ciele z powodu zwiększonego uwalniania ATP.
Terapia błotem
Terapia błotem ma działanie przeciwzapalne i stymulujące. Rodzaje błota leczniczego stosowane w migdałkach:
- Siarczek litu.
- Torf
- Sapropel.
Ich skład jest inny i zależy od wyboru konkretnego ośrodka. Zawierają aktywne substancje biologiczne ze względu na żywotną aktywność niektórych typów mikroorganizmów.
- Wysoka wilgotność i pojemność cieplna przy raczej niskim przewodnictwie cieplnym. Oznacza to, że wysoka temperatura błota jest lepiej tolerowana niż zimna temperatura wody.
- Konieczne jest działanie przeciwzapalne, ponieważ przerośnięty migdałek jest siedliskiem przewlekłej infekcji.
- Rozwiązanie problemu terapeutycznego - zmniejsza masę przerostowej tkanki limfatycznej.
- Ulga w bólu
Sesja trwa 20 minut. Składa się z aplikacji błota o temperaturze 44-45 ° С na szyi jako kołnierza. Przebieg leczenia u dzieci to 10 zabiegów.
Fizjoterapia dla migdałków u większości dzieci jest obiecującą formą specjalistycznej opieki. Dzięki niej możesz zredukować objawy lub pozbyć się ich całkowicie, bez uciekania się do taktyk chirurgicznych.
Skuteczność fizjoterapii w migdałkach u dzieci: elektroforeza, promieniowanie ultrafioletowe, magnetoterapia i KUF
Zastosowanie fizjoterapii w migdałkach nie jest najczęstszą metodą leczenia, która pomaga tylko we wczesnych stadiach choroby. Interwencja chirurgiczna jest znacznie częściej stosowana - zapalony migdałek jest po prostu wycinany, a następnie traktowany kompozycjami do stanu zapalnego w celu uniknięcia możliwych powikłań.
Czy możliwe jest przeprowadzenie fizjoterapii z użyciem migdałków
Osoby zwane zapaleniem migdałków migdałków gardłowych, które występuje najczęściej u dzieci poniżej siedmiu lat ze względu na jeszcze nie uformowaną odporność i specyficzną strukturę błony śluzowej.
Istnieje wiele czynników, które predysponują do stanu zapalnego - żyją w obszarze o złej ekologii i pasywnym paleniu, a odporność zmniejsza się z powodu choroby lub niewłaściwego stylu życia. Nawet nawyk oddychania przez usta, a nie nos, zwiększa ryzyko zapalenia.
A jeśli choroba się rozpoczęła, bardzo ważne jest śledzenie jej na czas - na szczęście objawy są oczywiste. Okolica zwraca uwagę, że pacjent oddycha przez nos, staje się drażliwy, kapryśny, w nocy nie tylko chrapanie, ale chrapanie. Jego temperatura nieznacznie wzrasta, ból w gardle, trudno się skoncentrować.
Jeśli choroba jest widoczna we wczesnym stadium, jest leczona za pomocą fizjoterapii. Jest to procedura, która wpływa na ciało z podwyższoną temperaturą, falami magnetycznymi, falami ultradźwiękowymi i elektrycznością.
Wynik będzie zauważalny tylko w kilku procedurach, ale tylko wtedy, gdy leczenie rozpocznie się w odpowiednim czasie.
Skuteczność leczenia
Skuteczność fizjoterapii jest najbardziej zależna od dwóch czynników:
- stopień migdałków - zabiegi będą skuteczne tylko w tym krótkim okresie czasu, w którym zapalenie migdałków gardłowych nie blokuje nawet częściowo światła kanału;
- połączenie z leczeniem farmakologicznym - bez wsparcia lekarskiego, fizjoterapia (jak przy okazji, tradycyjne metody leczenia) będzie nie do utrzymania.
Dużym plusem jest to, że jeśli fizjoterapia okazuje się nieskuteczna, zawsze można wykonać zabieg chirurgiczny - doprowadzi to do wyleczenia, niezależnie od stadium migdałków.
Zalety i wady procedur
Fizjoterapia ma zalety, które czasami czynią ją bardziej pożądaną niż interwencja chirurgiczna:
- mniejszy stres na ciele - ocieplenie, ekspozycja na prąd i UHF skutkuje znacznie mniejszym obciążeniem niż miejscowe znieczulenie i wycięcie migdałków gardłowych;
- ogólny efekt leczniczy - działanie fizjoterapii jest złożone, nie tylko pomaga leczyć migdałki, ale także zwiększa odporność;
- niewielka liczba przeciwwskazań - do ich działania więcej.
Ponadto fizjoterapia pozwala wpływać na punkt migdałków gardła i jednocześnie łączyć kilka metod: lekarz może przepisać dziecku UHF, terapię błotem i laseroterapię w tym samym czasie.
Efekt fizjoterapii widoczny jest tylko w kilku zabiegach, natychmiast następuje ogólne złagodzenie stanu.
Jedyną wadą procedur jest to, że pomagają one tylko we wczesnych stadiach choroby.
Metody fizjoterapeutyczne
Aby uzyskać skierowanie do fizjoterapii, należy udać się do lekarza. Zbiera anamnezję, bada gardło i wysyła pacjenta do diagnozy. Następnie będzie mógł dokładnie określić te procedury, które będą miały najlepszy wpływ na organizm.
Elektroforeza
Elektroforeza jest powszechną procedurą, której aparat można znaleźć nawet w obskurnym wiejskim szpitalu. Jego działanie opiera się na właściwościach prądu elektrycznego, aby podzielić ciecze w stan jonów. Procedura jest przeprowadzana sekwencyjnie:
- pacjent jest umieszczony na plecach i mocuje elektrody w szyi i talii;
- Elektrody są wstępnie nasmarowane lekami - stosuje się roztwór Novocaine, difenhydraminę, azotan srebra lub inne środki;
- podłączyć prąd elektryczny - najpierw sześć miliamperów, potem osiem;
- odczekaj 6 minut, a potem, gdy ciało się zużyje, osiem;
- wyłączyć elektrody.
W trakcie 10-20 zabiegów, w zależności od stanu pacjenta. W trakcie tego procesu można drzemać lub czytać książkę, ale nie można korzystać z telefonu komórkowego - ma to wpływ na działanie urządzenia.
Efekty uboczne po elektroforezie zwykle nie występują.
Darsonwalizacja
Darsonwalizacja - wpływ na ciało prądu wysokiej częstotliwości. W rezultacie pacjent wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, zwiększa ogólną odporność zmniejsza stagnację krwi. Proces zwykle wygląda łatwo:
- pacjent leży na plecach, wcześniej poproszony o rozebranie;
- użycie specjalnej elektrody przeprowadza się na szyi, ramionach, klatce piersiowej w odległości kilku centymetrów;
- Procedura trwa około 10-15 minut.
Kurs obejmuje do 15 procedur. Co ciekawe, darsonwalizacja ma nie tylko działanie ujędrniające, ale także przeciwzapalne, a nawet przeciwdrobnoustrojowe.
Terapia UHF
UHF, znany również jako terapia ultra wysokiej częstotliwości, opiera się również na wpływie prądów o wysokiej częstotliwości na organizm, które mają stymulującą odporność i efekt toniczny. Procedura odbywa się sekwencyjnie:
- pacjent siedzi na krześle i prosi o odwrócenie głowy;
- zakrzywiona elektroda jest nakładana na szyjkę pod kątem żuchwy;
- włącz urządzenie i pozostaw na 10 minut.
UHF wymaga aktywnego udziału pacjenta - elektroda musi być przesunięta z jednej strony na drugą z pewną częstotliwością. Jego moc nie przekracza czterdziestu watów, więc odczucia nie powinny być nieprzyjemne - jeśli skóra pali się, jest to powód, aby zadzwonić do pielęgniarki.
Cały kurs ma dziesięć sesji.
Terapia magnetyczna
Magnetoterapia, znana również jako indukcyjność, jest również oparta na działaniu prądu elektrycznego, który ogrzewa ciało, pozytywnie wpływając na naczynia. Co ciekawe, induktotermię zwykle nie prowadzi się oddzielnie, lecz w połączeniu z UHF lub terapią błotną.
Zabieg trwa nie dłużej niż 25 minut, zwykle trwa do dwudziestu sesji.
Aktywny udział pacjenta nie jest konieczny.
Terapia SMW
Terapia SMW, znana również jako centi-wave, działa na ciało za pomocą fal magnetycznych. Połączenie fali przedniej i tylnej generuje fale stojące, które mają taki sam efekt wzmacniający na ciele, jak również zmniejszają obrzęk.
Podczas zabiegu pacjent siada prosto, głowa jest odrzucana, urządzenie jest instalowane pod żuchwą, tak jak w przypadku UHF. Z pewną częstotliwością należy przesunąć na drugą stronę.
Potrwa do dwunastu procedur przez 5-8 minut.
KWCZ-terapia
KWCZ-terapia - to niezwykle wysoka częstotliwość - wpływa na organizm za pomocą fal magnetycznych. Jest to nowa metoda leczenia, o której w kręgach naukowych toczy się gorąca debata, która do tej pory rzadko jest pisana.
Uważa się, że łagodzi obrzęk i zwiększa odporność.
Dla pacjenta zabieg różni się niewiele od innych procedur fizjoterapeutycznych - grzejnik jest umieszczony pod dolną szczęką, utrzymywaną przez 25 minut. Wymaganych jest łącznie 15 sesji.
Terapia ultradźwiękowa
Adenoidy fal ultradźwiękowych są rzadko traktowane, są one stosowane jako dodatek do głównego schematu leczenia. Akcja ma złożony:
- oscylacja cząstek wytwarza specjalny masaż na poziomie komórkowym, w wyniku czego przepuszczalność ich błon poprawia się, a płyn wypływa, co oznacza zmniejszenie obrzęku;
- efekt cieplny - tkanki się nagrzewają, a to także zmniejsza obrzęk.
Procedura zajmuje 5 minut, zajmuje do 20 sesji.
Promienie ultrafioletowe (w tym przypadku - krótkofalówka, są to KUF) są stosowane do leczenia migdałków wszędzie, ponieważ ich pozytywne efekty są naukowo udowodnione - mają działanie przeciwzapalne i niszczą patogen.
Podczas zabiegu pacjent trzyma w ustach specjalną buteleczkę, która zapewnia kierunkowe światło. Procedura trwa do 15 minut, zajmie 20 sesji.
Laseroterapia
Zabieg trwa tylko 5 minut, zajmuje nie więcej niż 5 sesji - jest to stosunkowo nowy rodzaj fizjoterapii, który już udowodnił swoją wysoką skuteczność.
Podczas zabiegu migdałki migdałków są pod wpływem lasera helowo-neonowego.
Terapia błotem
Płuczki z mułu, torfu i sapropeli są stosowane jako zabieg na migdałki, które nakłada się na szyję i ogrzewa, a kołnierz ogrzeje.
Temperatura błota jest lepiej tolerowana niż ta sama temperatura wody. Efekt, który ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, dodatkowo zmniejsza obrzęk.
Procedura trwa 10 minut, zajmuje tylko 10 procedur.
Terapia inhalacyjna
Inhalacje dla migdałków są zwykle przeprowadzane w domu, ale tylko za radą lekarza i częściej za pomocą nebulizatora, ponieważ inhalacje parowe są nie tylko niebezpieczne, ale także nieskuteczne.
Zastosuj różne środki nawilżające i usuń obrzęk funduszy, nie więcej niż trzy razy dziennie.
Najbardziej efektywne procedury
W fizjoterapii skuteczność zależy nie tyle od wyboru procedury, ale od poprawności jej wykonania, przestrzegania zaleceń dotyczących częstości, a także towarzyszącego leczenia.
Tylko połączenie kilku procedur z leczeniem medycznym i środków mających na celu poprawę odporności da najlepszy efekt.
Funkcje fizjoterapii dla dzieci
Kiedy wykonuje się fizjoterapię dla dziecka, należy wziąć pod uwagę kilka niuansów:
- Przed zabiegiem dziecko musi być uspokojone - nie powinno drgać, obracać się, próbować pozbyć się urządzenia;
- lekarz powinien wybrać procedurę i dopiero po kompleksowej diagnozie;
- po zabiegu lepiej zrezygnować z aktywnych gier i nie zabierać dziecku na mróz;
- Należy uwzględnić zastrzeżenia dziecka - jeśli jest zraniony lub zbyt gorący, należy zmniejszyć intensywność zabiegu.
Przez resztę, zarówno pod względem czasu, jak i technologii, fizjoterapia u dzieci różni się niewiele od fizjoterapii u dorosłych.
Specyfika ciążowa
W czasie ciąży tylko ekspozycja na prąd elektryczny jest wyraźnie dozwolona i tylko pod warunkiem zmniejszenia dawki w porównaniu z konwencjonalnymi.
Błota i hydroterapii należy używać ostrożnie, tylko zgodnie z zaleceniami lekarza.
Ale efekt magnetyczny i terapia mikrofalowa są zdecydowanie zabronione - mogą uszkodzić nienarodzone dziecko.
Przeciwwskazania
Fizjoterapia wcale nie jest wykonywana w przypadku niektórych chorób. Wśród nich są:
- otwarta forma gruźlicy - wraz z nią, migdałki są dalekie od głównego problemu, a ty musisz poczekać, aż choroba zmieni się przynajmniej w stan stabilnej remisji;
- obecność nowotworów - nawet lekarz nie jest w stanie powiedzieć, jak wpłynie na nie wpływ środowiska, w szczególności wpływ jest tak aktywny jak fizjoterapia;
- podwyższona temperatura - zwiększy się tylko przy jakichkolwiek działaniach, które przy zasilaniu prądem elektrycznym będą powodowane falami magnetycznymi lub ultradźwiękowymi;
- epilepsja - może zareagować na zabieg, a następnie pacjent rozpocznie atak;
- schorzenia układu nerwowego - nie są objęte całkowitym zakazem, ale zaleca się ostrożność przy ich stosowaniu, po konsultacji z lekarzem;
- choroby układu krwiotwórczego - jeśli pacjent ma osłabione naczynia krwionośne, ma skłonność do zakrzepicy lub obserwuje się niedokrwistość, lepiej powstrzymać się od poddawania się fizjoterapii;
- dzieci mają do trzech lat - zazwyczaj starają się nie wystawiać takich małych dzieci na fizjoterapię, ponieważ ich wynik jest nieprzewidywalny;
- indywidualna nietolerancja - jest rzadka i tylko do jednego rodzaju procedury, która nie zakłóca korzystania z pozostałych.
W trakcie przechodzenia kursu musisz monitorować stan zdrowia - jeśli wystąpi jakiekolwiek pogorszenie, jeśli zacznie się choroba zakaźna. Po zakończeniu należy skonsultować się z lekarzem, który zdiagnozuje i zdecyduje, czy konieczne jest drugie danie lub operacja, lub jeśli choroba ustąpiła.
Prawdopodobieństwo drugiego wyniku jest większe, jeśli zapalenie migdałków obserwowano we wczesnych stadiach.
Jaka jest najlepsza fizjoterapia dla migdałków u dzieci?
Przyjaciele, witam was, nie rozmawialiśmy przez długi czas! Wielokrotnie rozmawialiśmy z Państwem na temat metod leczenia zapalenia gruczolakowatego u dzieci w sposób medyczny i chirurgiczny. Dzisiaj chcę wam powiedzieć, jakie procedury fizyczne dla dzieci z migdałkami są przepisywane przez lekarzy i jaki efekt można osiągnąć po ich wykonaniu.
Należy pamiętać, że terapia ta jest wskazana w większości przypadków i stanowi uzupełnienie leczenia adenoiditis. Jest on również zalecany jako profilaktyka w okresie pooperacyjnym.
Dlatego przeczytaj ten artykuł od początku do końca, aby uzyskać pełny obraz wszystkich zabiegów, które lekarz może przepisać swojemu dziecku.
Rodzaje fizjoterapii
Głównym celem fizjoterapii jest wzmocnienie układu odpornościowego, wyeliminowanie procesu zapalnego i obrzęku, utrwalenie efektu leczenia chirurgicznego i zapobieganie wzrostowi tkanki gruczołowej.
Przyjrzyjmy się zatem, jakie procedury fizyczne są przepisywane dzieciom z migdałkami.
Promieniowanie UV
Wskazaniem do takiej procedury jest okres ostrej choroby.
Promienie ultrafioletowe mają korzystny wpływ na śluzówkę jamy nosowo-gardłowej - wysychają, łagodzą obrzęki i tłumią reprodukcję patogennej mikroflory w tym obszarze.
Leczenie zachowawcze adenoiditis polega na wewnątrznosowym procedurze UFO. W okresie pooperacyjnym inny wariant promieniowania ultrafioletowego z narażeniem na działanie promieni UV na całe ciało służy do poprawy i wzmocnienia układu odpornościowego.
Leczenie laserowe
Dziś fizjoterapia laserem z migdałkami jest jedną z najnowszych i najbardziej skutecznych terapii. Pod wpływem promieni laserowych poprawia się krążenie krwi w obszarze dotkniętej błony śluzowej.
Laseroterapia eliminuje objawy choroby, zwiększa funkcje ochronne organizmu i zapobiega ryzyku ponownego wzrostu tkanki gruczołowej.
W początkowym stadium zapalenia tęczówki, takie zabiegi w połączeniu z leczeniem farmakologicznym mogą być doskonałą alternatywą dla leczenia chirurgicznego.
Elektroforeza
Ta procedura medyczna dla migdałków u dzieci jest wykonywana przy użyciu środków terapeutycznych:
• Azotan srebra 1%;
• Roztwór Novocain 2%.
Leki te likwidują obrzęki, stany zapalne tkanki gruczołowej. Podawanie leków przez skórę lub błony śluzowe następuje pod wpływem stałych impulsów elektrycznych na ciele.
Medyczna elektroforeza nie powoduje działań niepożądanych, ale ta manipulacja jest przeciwwskazana u dzieci w wieku poniżej trzech lat.
Indukcja (magnetoterapia)
Zasada działania urządzenia polega na wytwarzaniu prądu o wysokiej częstotliwości z turbulencją, która zapewnia głębokie i równomierne ogrzewanie tkanki objętej procesem zapalnym.
Środki te normalizują procesy metaboliczne w stanach zapalnych tkanek, wzmacniają miejscową odporność i zwiększają odporność organizmu na infekcje.
Induktoterapia eliminuje ból, zmniejsza stany zapalne i ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne.
Dość często terapia magnetyczna jest zalecana w połączeniu z terapeutyczną elektroforezą, która pozwala uzyskać najlepszy efekt manipulacji w krótkim czasie.
Wdychanie
Jest to jedna z najstarszych i sprawdzonych metod leczenia nie tylko migdałków, ale także innych chorób górnych dróg oddechowych.
Jedyną różnicą jest to, że z adenoidami taka fizjoterapia eliminuje działanie gorącej pary wodnej, co może tylko pogorszyć sytuację. Dlatego nie staraj się organizować takich wydarzeń w domu.
Głównym celem zabiegów inhalacyjnych jest eliminacja objawów objawowych - obrzęków, stanów zapalnych. Już po kilku sesjach dziecko ma normalne oddychanie przez nos i bóle głowy.
Wdychanie nie może zapobiec wzrostowi tkanki gruczolakowatej i stać się główną terapią w leczeniu patologii dziecięcej.
We współczesnej praktyce ENT u dzieci z adenoiditis przepisywane są różne rodzaje inhalacji:
• Suche. Do ich stosowania aromatycznych olejków: jałowca, eukaliptusa, tuju lub jodły. Istotną substancję wlewa się do palnika olejowego lub kapie na zwykłą czystą ściereczkę i pozwala oddychać pacjentowi.
• Wet. Takie czynności są wykonywane podczas kąpieli. W ciepłej wodzie wlej kilka kropli olejku. Dziecko w kąpieli wdycha składniki odżywcze.
• Sól. W podgrzewanym naczyniu z solą kapać 2-3 krople aromatycznej jodły olejowej lub eukaliptusa. Następnie dziecko może oddychać przez tę mieszaninę przez kilka minut.
Leczenie błotem
Takie leczenie migdałków opiera się na zastosowaniu płuczek leczniczych, które zawierają substancje biologiczne niektórych mikroorganizmów. W dziecięcym zapaleniu migdałków stosuje się trzy rodzaje błota leczniczego:
Takie procedury łagodzą stany zapalne tkanki gruczołowej i stymulują krążenie krwi w tym obszarze.
Terapia UHF
W przypadku chorób nosogardzieli procedura ta jest najczęściej stosowana. Ciągły prąd terapii ultra-częstotliwościowej w procesie przeprowadzania manipulacji eliminuje obrzęki, stany zapalne w nosogardzieli, poprawia odporność i eliminuje ból.
Darsonwalizacja
Istotą tej manipulacji jest wpływ pulsacyjnego prądu wysokiej częstotliwości na zapalenie tkanek i błon śluzowych nosa i gardła. W leczeniu adenoiditis ta procedura jest wykonywana zdalnie.
Elektroda jest podłączona do urządzenia w postaci grzbietu, który jest płynnie przesuwany na całym obszarze obszaru szyjnego.
Darsonwalizacja poprawia przepływ krwi w strefie zapalenia, przyczynia się do zmian w przepuszczalności naczyń, stymuluje układ odpornościowy i ma działanie bakteriobójcze.
Korzyści z fizjoterapii
Skuteczność fizjoterapii sprawdza się w praktyce. Jego zalety są następujące:
• bezpośredni wpływ na dotknięty obszar;
• osiągnięcie szybkiego rezultatu przy minimalnym zużyciu energii;
• eliminacja objawów i przeszkoda w dalszym rozwoju patologii;
• możliwość indywidualnego podejścia i wyboru wymaganej dawki;
• efekt leczenia osiąga się pod wpływem małych dawek;
• możliwość łączenia manipulacji, co pozwala na zwiększenie skuteczności leczenia.
Kto jest przeciwwskazaną fizjoterapią
Pomimo faktu, że fizjoterapia jest absolutnie bezpiecznym i skutecznym sposobem na wyeliminowanie patologii u dzieci, ta metoda ma pewne przeciwwskazania:
• patologiczne nieprawidłowości układu krążenia;
• aktywna gruźlica;
• podwyższona temperatura ciała;
• zaburzenia układu nerwowego;
• indywidualna nietolerancja procedur.
Jak widać, każda z technik fizjoterapii ma swoje zalety w leczeniu migdałków u dzieci.
Najważniejsze jest to, że lekarz prowadzący prawidłowo dobiera dawkę, liczbę sesji i połączone zabiegi, a następnie gwarantuje pozytywny efekt w złożonym leczeniu lub zapobieganiu po leczeniu.
Mam nadzieję, że ten artykuł był dla Ciebie przydatny i interesujący! Do zobaczenia wkrótce!
Fizjoterapia dzieci z migdałkami
Migdałki to przerost migdałków gardłowych. Ta patologia występuje u dzieci w wieku przedszkolnym i dzieci w szkole podstawowej. Adenoiditis jest częściej przewlekły, co znacznie zmniejsza układ odpornościowy. Dziecko z migdałkami częściej choruje niż zdrowi pacjenci (ponad 10 razy w roku). Terapia adenoidalna polega na zastosowaniu środków przeciwbakteryjnych o szerokim zakresie działania. Pomocne leczenie migdałków u dzieci jest uważane za płukanie nosogardła roztworami terapeutycznymi. Fizjoterapia dla migdałków u dzieci jest aktywnie przepisywana pacjentom z przewlekłą postacią choroby (inhalacja, magnetoterapia, elektroforeza i inne techniki).
Objawy kliniczne choroby
U dzieci z migdałkami gardła nosowo-gardłowy jest przerośnięty. Zwiększa się wraz z częstymi chorobami układu oddechowego. Gdy tkanka migdałków nosogardzieli u dziecka rośnie, odcinki nosowo-gardłowe silnie się pokrywają. Prowadzi to do naruszenia oddychania przez nos, niedotlenienie mózgu. W zależności od ciężkości niedrożności występują 3 stopnie choroby.
Pacjent z migdałkami należy do grupy często chorych dzieci. Takie dzieci chorują więcej niż 10 razy w roku. Dla dziecka z migdałkami charakterystyczne jest ciężkie oddychanie przez nos. Z tego powodu usta dziecka są zawsze otwarte, jego twarz jest opuchnięta (twarz typu adenoidalnego). We śnie dziecko chrapie mocno.
Zatkanie nosa może się nasilać wraz z zaostrzeniem procesu, a także w pozycji leżącej. W ostrym okresie adenoiditis żółtawy śluz spływa w tylnej części gardła, co wskazuje na uszkodzenie bakterii w tkance limfatycznej. Patologia zwykle mija po 7 roku życia sam. W ciężkich przypadkach choroba utrzymuje się aż do wieku dojrzewania.
Fizjoterapia dla migdałków
Fizyczna terapia dla migdałków u dzieci obejmuje terapię laserową, magnetoterapię, elektroforezę, promieniowanie ultrafioletowe, terapię inhalacyjną. Techniki te są również zalecane w okresach pooperacyjnych i okresach powrotu do zdrowia. Fizjoterapia nie jest główną metodą terapii. Pomaga zmniejszyć przekrwienie nosa, zmniejsza obrzęk błon śluzowych, zmniejsza tworzenie się wysięku.
Terapia świetlna dla adenoiditis
Pacjenci z migdałkami są aktywnie przepisywani fototerapii. Metoda opiera się na ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe. Stosuje się metody napromieniania donosowego, jak również ogólny efekt spektrum ultrafioletowego na skórze.
Przy użyciu donosowej metody UFD zainstalowana jest specjalna dysza, przez którą przechodzą promienie. Końcówka dyszy jest włożona w dziób. Czas trwania takiej fizjoterapii wynosi 10-15 minut dla każdego kanału nosowego. Widmo ultrafioletowe pozwala zmniejszyć tworzenie się śluzu, zmniejszyć stan zapalny, a także nieznacznie rozszerzyć światło dróg oddechowych poprzez zmniejszenie obrzęków. Dawka promieniowania jest równa biodegradacji ¼-1.
W przypadku napromieniowania światłem ultrafioletowym wymagane jest obliczenie biodozy.
Ogólne naświetlanie UV pozwala wzmocnić układ odpornościowy, pobudzić tworzenie się witaminy D. Podczas zabiegu dziecko rozbiera się, kładzie na kanapie, ustawia lampę w odległości 50 cm Pacjent z lampą przykryty jest kocem lub prześcieradłem. Sesja trwa 15-20 minut. Dawka promieniowania jest obliczana indywidualnie. Liczba sesji wynosi 10-12 (co drugi dzień).
Laseroterapię stosuje się do napromieniania tylnej ściany gardła. W tym celu stosuje się laser helowo-neonowy. Czas trwania jednej sesji wynosi 5 minut. Terapia kursem trwa 5 dni. Napromieniowanie można wykonywać codziennie. Zabieg nie prowadzi do urazu błony śluzowej, usprawnia procesy regeneracji, usuwa obrzęki, reakcję zapalną.
Elektroforeza, darsonwalizacja, UHF z adenoiditis
Elektroforeza to zastosowanie prądu stałego. Elektroforeza w migdałkach u dzieci jest prowadzona za pomocą leków. Przy pomocy prądu preparat farmaceutyczny szybciej wnika w błony śluzowe i skórę. Do procedury należy zastosować odpowiednie roztwory jodku potasu, 2% Novocainu, Dimedrolu, 1% azotanu srebra, 0,5% prednizolonu.
Aktywnie zalecana metoda galwanizacji na obrzeżu kołnierzyka na Shcherbaku. W tym celu pacjent zakłada specjalny kołnierz z elektrodami. Ta technika jest dozwolona dla dzieci powyżej trzeciego roku życia. Jedna elektroda znajduje się na szyi, a druga na kości krzyżowej. Terapia trwa 8 minut. Kursu przedmiotu jest 10-20 sesji. Aktualna moc wynosi 6-7 mA.
Pacjenci wskazali na galwanizację Vermela. W obszarze narożników żuchwy umieszcza się 2 elektrody, trzecią elektrodę umieszcza się na kręgach szyjnych. Natężenie prądu wynosi 5 mA i mniej. Między procedurami można zrobić sobie przerwę na 1 dzień.
Darsonwalizacja jest techniką fizjoterapeutyczną, polegającą na stosowaniu impulsowych prądów wysokiej częstotliwości. Do realizacji techniki stworzonej elektrody grzybowej. Podczas sesji jest prowadzony przez szyję, z przodu iz tyłu opaska na ramię. Czas sesji to 10 minut.
Darsonval może pomóc w przywróceniu przepuszczalności ściany naczynia, przyspiesza odpływ krwi przez żylne naczynia, zapobiega stagnacji w układzie limfatycznym. Pod wpływem wysokich prądów częstotliwości zwiększa syntezę neurotransmiterów, komórek odpornościowych. Prądy pomagają spowolnić reprodukcję patologicznej flory.
Terapia ultra-częstotliwościowa - wykorzystanie prądów pulsacyjnych. Głowa pacjenta jest odrzucana. Płyty elektrod są montowane na szyjce z dwóch stron. Obecna dawka wynosi 40 W. Jedna procedura trwa 10 minut. Kursu przedmiotu jest 10 sesji.
Terapia magnetyczna w zapaleniu adenoidów
Magnetoterapia migdałków u dzieci jako niezależnej metody jest rzadko stosowana. Zwykle jest to połączone z terapią błotną lub elektroforezą. Indukcja to technika wykorzystująca impulsy magnetyczne o wysokiej częstotliwości. Urządzenie wytwarza prądy z turbulencją, które ogrzewają powierzchnię ciała. Podczas leczenia stan zapalny zmniejsza się, tkanka mięśniowa odpręża się, skurcze znikają, a światło naczyń rozszerza się.
Pacjent instaluje cewki indukcyjne i kabel. Kabel jest zamknięty ceratą. Połączona technika polega na podłączeniu elektrod do elektroforezy. Zabieg przeprowadza się przy użyciu różnych roztworów leczniczych. Sesja trwa 25 minut. Zajęcia z wykorzystaniem techniki kombinowanej trwają 20 dni. Sesje można wykonywać codziennie lub co drugi dzień.
W połączeniu z terapią błotną nakładaj aplikacje z błotem na okolice szyi. Góra pokryta ceratą i ściereczką. Następnie ułóż spiralnie cewkę. Dostosuj urządzenie do dawki 2-4 kroków. Czas trwania jednej procedury wynosi 10 minut. Sesje odbywają się w ciągu jednego dnia. Przebieg leczenia to 10 sesji.
Do terapii magnetycznej są urządzenia z magnesem do użytku domowego: Almag, Magniter. Nie używaj ich sam. Przed użyciem urządzenia należy skontaktować się z fizjoterapeutą.
Terapia inhalacyjna dla migdałków
Fizjoterapia obejmuje również techniki inhalacyjne. Do procedury z użyciem inhalatorów z rozpylaczem substancji leczniczej na małe krople i gruboziarniste cząstki, które osadzają się w obszarze pierścienia gardłowego, a także w tchawicy. Lek dostaje się na błonę śluzową gardła, co zmniejsza reakcję zapalną, obrzęk.
Inhalację można wykonać za pomocą inhalatorów parowych, nebulizatorów z większym strumieniem. Inhalatory można stosować w domu. Roztwór soli, oleje (eukaliptus, szałwia), woda mineralna wlewa się do inhalatora parowego. Leki przeciwbakteryjne, Lasolvan, Derinat, Miramistin, Dioxidin są odpowiednie dla nebulizatora.
Ograniczenia dotyczące wdychania:
- hipertermia;
- krwawienie z nosa;
- skurcz oskrzeli;
- stan po usunięciu migdałków.
W placówkach leczniczych wykonuje się także inhalacje grupowe z wodami mineralnymi, górskim powietrzem, solami.
Fizjoterapia u pacjentów z adenoiditis może zmniejszyć częstość zaostrzeń i częstość ostrych infekcji dróg oddechowych. Dzięki leczeniu, stan zapalny, obrzęk szybko znikają, oddech nosa zostaje przywrócony. Techniki fizjoterapii nie mają zastosowania jako główne leczenie. Są one koniecznie przeprowadzane po standardowym leczeniu choroby.
Darsonval na zimno: stosowanie, przeciwwskazania
Aparat Darsonvala jest stosowany w kosmetologii i różnych dziedzinach medycyny. Użyj go do leczenia chorób nosa.
Zastanów się, co stanowi metodę leczenia. Jak darsonval stosuje się w przeziębieniach. Jaki jest efekt terapeutyczny przeziębienia? Odpowiedz na interesujące Cię pytania.
Co za metoda Darsonval
Aparat do fizjoterapii został wynaleziony przez francuskiego fizjologa D'Arsonval w XIX wieku. Od tego czasu jest używany przez dermatologów, dentystów, chirurgów. Lek Darsonval stosuje się w leczeniu nieżytu nosa i innych patologii narządów ENT. Urządzenie działa na tkankę ludzką przy użyciu prądów o wysokiej częstotliwości przy niskim napięciu. Efekt terapeutyczny przepływu naładowanych cząstek przez szklaną kolbę z gazem. Kompaktowe wydłużone urządzenie mieści się w dłoni podczas zabiegu. W zestawie są wskazówki dla różnych narządów.
Jak działa maszyna w chłodzie?
Prądy impulsowe są małe siły powoduje efekty powierzchniowe na skórę i błony śluzowe bez uszkodzenia tkanek. Urządzenie nie wytwarza ciepła. Efektem terapeutycznym jest ostre zwężenie naczyń nosa, a następnie ekspansja. Gimnastyka tonizująca stymuluje mikrokrążenie. Pod wpływem prądów impulsowych poprawia się przepływ krwi i wymiana limfy. Tkaniny otrzymują tlen i niezbędne składniki odżywcze. Urządzenie ma również działanie bakteriobójcze na chorobotwórczą florę błon śluzowych.
Darsonval z zapaleniem błony śluzowej nosa zmniejsza stany zapalne, przywraca oddychanie, eliminuje przekrwienie błony śluzowej nosa. Metoda zapobiega przystąpieniu infekcji bakteryjnej. Urządzenie stosuje się w złożonym leczeniu nieżytu nosa.
Czytaj także - fizjoterapia dla zapalenia ucha, stosowana u dorosłych i dzieci.
Procedura leczenia nieżytu nosa
Aparat Darsonval jest wyposażony w wydziały fizjoterapii szpitali i klinik. Używają go w salach kosmetycznych. Jest kupowany przez osoby prywatne do użytku domowego.
Leczenie odbywa się w pozycji leżącej lub siedzącej, w zależności od obszaru zastosowania. Przed sesją usuń metalowe przedmioty z włosów i ubrania. Podczas zabiegu nie wolno używać płynów do leczenia błon śluzowych.
W leczeniu zapalenia błony śluzowej nosa należy stosować specjalne dysze do nosa, które różnią się rozmiarem. Darsonwalizację przeprowadza się w następujący sposób:
- Włóż końcówkę do nosa. Czas ekspozycji prądu impulsu wynosi 3 minuty.
- Procedurę powtarza się na drugiej połowie nosa przy tej samej ekspozycji.
- Leczenie darsonvalem dla nosa to 10-15 sesji.
Metoda sprzętowa jest bezbolesna, w miejscu elektrody występuje lekkie mrowienie. Podczas procedury lampka świeci. Aby zapobiec podrażnieniu, pacjent zamyka oczy.
Jak leczyć zapalenie zatok i czego lepiej używać, przeczytaj ten artykuł.
Wskazania dla Darsonval
Zabieg wykonywany jest na różnych narządach dzięki zestawowi dysz:
- Używaj urządzenia w leczeniu problemów z włosami na głowie.
- Metoda aparatu zabiegowego stosowana w kosmetologii do wygładzania zmarszczek.
- Urządzenie służy do eliminacji wysypki na twarzy.
- Leczenie aparatem stosuje się w przypadku bakteryjnego zapalenia błony śluzowej nosa, ale konieczne jest leczenie tej choroby za pomocą antybiotyków. Po zakończeniu leczenia zmniejsza się obrzęk i stan zapalny błon śluzowych. Zmniejsza ilość wydzieliny z nosa. Zapach nosa zostaje przywrócony. Oddychanie wraca do normy. Metoda fizjoterapeutyczna nie jest stosowana jako niezależny rodzaj leczenia. W złożonej terapii Darsonval z zimną głową zapewnia skuteczne wsparcie.
- Lek Darsonval stosuje się w leczeniu zapalenia zatok. Dysza w kształcie grzyba działa na zatoki przynosowe przez 5 minut. Lekarz przepisuje szereg procedur w zależności od częstości patologicznego skupienia. W trakcie leczenia należy wykonać od 7 do 10 zabiegów. Metoda leczenia poprawia odżywianie błony śluzowej zatok, zapobiega dodatkowemu zakażeniu bakteryjnemu. Tak więc leczenie fizjoterapeutyczne eliminuje przebicie zatoki szczękowej.
- Lek Darsonval stosuje się w leczeniu zapalenia migdałków. Zniszczenie patogennej mikroflory migdałków zapobiega powikłaniom nerek i serca. Przewlekłe zapalenie migdałków przyjmuje bezpieczną formę. Oprócz działania przeciwzapalnego, urządzenie łagodzi ból. Prądy pulsacyjne zmniejszają wrażliwość receptorów migdałków.
- W przypadku zapalenia jajowodów lekarze przepisują również leczenie fizjoterapeutyczne w okresie darsonwalu. Bakteriobójcze właściwości prądu pulsacyjnego mogą zniszczyć patogenną mikroflorę migdałków. Dzięki zabiegowi, migdałki nie rosną do takich rozmiarów, które utrudniają oddychanie. Po zakończeniu leczenia sen ulega normalizacji, poprawia się stan ogólny dziecka.
- Pediatrzy zalecają również tę metodę dzieciom w wieku szkolnym, które często cierpią na choroby układu oddechowego. Darsonval, poprawiając przepływ krwi w nosie, zwiększa odporność lokalną.
- Procedura ta jest stosowana jako środek zapobiegawczy podczas wybuchu chorób sezonowych.
Leczenie w ten sposób nie może być stosowane niezależnie w domu. Każde zdarzenie medyczne przepisane przez lekarza.
Przeciwwskazania do stosowania
Chociaż ta metoda leczenia jest uważana za łagodną, jej stosowanie jest ograniczone w takich przypadkach:
- W przypadku chorób onkologicznych wszelkie procedury elektryczne i termiczne są zabronione.
- Padaczka lub podatność na stany konwulsyjne.
- Metoda ta nie jest stosowana w przypadku częstych krwawień z nosem. Stymulacja receptorów i narażenie na porażenie prądem naczyń krwionośnych.
- Ciąża jest również przeciwwskazaniem.
- Nie można stosować tej metody w podwyższonej temperaturze ciała.
- W tej procedurze przeciwwskazane są zakażenia, w tym gruźlica.
- Fizjoterapia nie może być stosowana w przypadku arytmii i niewydolności serca.
- Obecność rozrusznika serca jest bezpośrednim przeciwwskazaniem do stosowania leku Darsonval.
Zabiegi są przeciwwskazane u dzieci poniżej 6 roku życia.
Osobna uwaga zasługuje na wykorzystanie Darsonval w kosmetologii:
Leczenie fizjoterapii adenoidalnej
Wśród rodziców często uważa się, że migdałki są niezbędną częścią mechanizmu ochronnego układu odpornościowego organizmu iw żadnym wypadku nie powinny być usuwane, nawet z natarczywą radą lekarzy. I jeśli trudno nie zgodzić się z pierwszą częścią tego stwierdzenia, druga część jest po prostu bardzo kontrowersyjna.
Jakie jest niebezpieczeństwo stosowania migdałków?
Po pierwsze, migdałki są patologiczną proliferacją migdałków nosogardzieli, wynikającą z częstego zapalenia górnych dróg oddechowych, uczulenia na ciało i zmniejszonej odporności. Najczęściej dzieci w wieku poniżej siedmiu lat cierpią na tę chorobę, ponieważ po siedmiu latach część czynności migdałkowych jest przyjmowana przez śluzówkę nosogardzieli w pełni ukształtowaną przez ten wiek.
Po drugie, głównym zagrożeniem dla dziecka nie jest samo migdanie nosogardła, ale trudność oddychania przez nos w wyniku jego wzrostu. Jeśli oddychanie nos jest całkowicie zatrzymany, ciało dziecka zawierający nie tylko zmiany zewnętrzne - jest stale otwarte usta, częste śluzowa wydzielina z nosa, ale również wewnętrzne - utrata słuchu, częste infekcje dróg oddechowych, mózgowy niedotlenienie i, w konsekwencji, zmęczenie, zmniejszenie koncentracji uwagi, a nawet opóźnienie rozwoju umysłowego i fizycznego.
Funkcje leczenia
Należy zauważyć, że bezwzględnym wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest tylko bardzo silny wzrost w migdałkach, co prowadzi do całkowitego zachodzenia na siebie światła nosogardła i zatrzymania oddychania przez nos. Ponadto, konieczne jest, w celu odróżnienia innych chorób, które prowadzi do trudności w oddychaniu - nosa alergiczny nieżyt nosa, obrzęk śluzówki nosa podczas zapalenia nosa i zatok, nieżytu nosa i zatok o różnej etiologii. Jeśli lekarz zdecydował się na leczenie zachowawcze, powinno być ono kompleksowe i dotyczyć zarówno wyeliminowania przyczyny choroby, jak i wyeliminowania objawów i złagodzenia ogólnego stanu zdrowia dziecka. Oprócz leczenia ogólnego, które jest oparte na lekach, przepisuje się go również miejscowo, polegający na bezpośrednim wpływie czynników terapeutycznych na zaatakowany narząd.
Funkcje fizjoterapii
Fizjoterapia, zabieg wykorzystujący naturalne i sztucznie stworzone czynniki naturalne, stanowi nieoceniony wkład w proces skutecznego powrotu do zdrowia. Samo słowo "naturalny" mówi o korzyściach i korzystnym wpływie na organizm bez ingerencji w jego naturalne procesy.
Główne cechy i różnice fizjoterapii od innych metod tradycyjnej medycyny to:
- bezpośrednie skupienie się na dotkniętym narządzie i bezpośredni kontakt czynnika terapeutycznego z tym ostatnim;
- działanie zarówno na przyczynę, jak i na objawy choroby;
- indywidualne podejście w każdym przypadku, co staje się możliwe dzięki szerokiemu zakresowi wyboru dawek;
- użycie kombinacji czynników fizycznych.
Przeciwwskazania do fizjoterapii
Pomimo naturalności i wszechstronności metod fizjoterapii, mają również przeciwwskazania, które są takie same dla wszystkich, a mianowicie:
- hipertermia;
- aktywna gruźlica;
- złośliwe nowotwory;
- historia epilepsji;
- choroby układu nerwowego;
- zaburzenia krwi;
- indywidualna nietolerancja czynników wpływających.
Metody fizjoterapii stosowane w leczeniu migdałków
Metody efektów fizjoterapii na migdałkach są klasyfikowane zgodnie z zastosowanym czynnikiem fizycznym, ale wszystkie są połączone jednym mechanizmem - jest to wzrost krążenia krwi w miejscu uderzenia. W przypadku znalezienia migdałków u dziecka lekarz może przepisać jeden lub więcej rodzajów fizjoterapii.
Elektroforeza w migdałkach
Ta metoda fizjoterapii polega na wprowadzaniu leków przez zewnętrzne powłoki i błony śluzowe przy użyciu stałego prądu elektrycznego. Jako aktywne składniki metody elektroforezy z migdałkami wprowadza się następujące rozwiązania:
- azotan srebra;
- jodek potasu;
- Novocain;
- Dimedrol;
- prednizolon.
Są one wprowadzane za pomocą elektrod zamocowanych na ciele człowieka w specjalny sposób w oparciu o cechy wybranej techniki. Pod wpływem prądu elektrycznego stosowane substancje rozpadają się na najmniejsze cząstki, co ułatwia ich dostanie się do krwioobiegu i skupienie się na chorobie.
Darsonwalizacja w migdałkach
Wykorzystywane impulsowe prądy wysokiej częstotliwości bez użycia narkotyków. Zabieg wykonuje się zdalnie za pomocą elektrody grzybkowej, która powoli przesuwa się po całej powierzchni obszaru szyi. Udowodniono, że podczas tej procedury wzrasta przepływ żylny, zmienia się przepuszczalność ścian naczyń, zmniejsza się obrzęk tkanek, pobudzana jest odporność humoralna i wywierany jest również efekt bakteriobójczy.
Metoda UHF (Ultra High Frequency) dla migdałków
Wykorzystuje ekspozycję na prąd o bardzo wysokiej częstotliwości. Tutaj elektrody umieszcza się na przedniej powierzchni szyi w postaci płytek, które nie tylko przewodzą prąd, ale także mają umiarkowany efekt cieplny. Prądy tych częstotliwości mają pozytywny wpływ na procesy fizjologiczne w ciele poprzez działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, odczulające i immunokorektorskie.
Indukcja z migdałkami
Indukcja lub magnetoterapia o wysokiej częstotliwości opiera się na wpływie pól elektromagnetycznych na wiry w tkankach ludzkiego ciała. Podczas tej ekspozycji, subiektywnie towarzyszy uczucie ciepła, tkanki są zoptymalizowane metabolizm, rozszerzone naczynia krwionośne, poprawiony obwodowy przepływ krwi. Ponadto sprawdzone działanie przeciwbólowe, przeciwskurczowe i immunostymulujące. Ze względu na efekt zmniejszania odporności tkanki galwanizacyjnej indukcyjność często łączy się z elektroforezą.
Terapia Centennive (SMW) dla migdałków
Ta metoda wykorzystuje specjalny rodzaj fal elektromagnetycznych, zwanych "stałymi" i wynikających z interakcji fal bezpośrednich i odbitych. Technika stosowania tej metody i efekt terapeutyczny, który wywiera, jest bardzo podobna do poprzedniej metody.
Ekstremalnie wysokiej częstotliwości (EHF) leczenie dla migdałków
Wpływa na specjalne aktywne punkty powierzchni ciała falami o wysokiej częstotliwości z niewielkim zasięgiem. Ta metoda ma większe podobieństwo do akupunktury niż metody indukcji. Emiter jest również umieszczony na szyi, ale z niewielką przerwą. Prowadząc promieniowanie cieplne jest nieaktywny, zachodzą następujące zmiany w organizmie: tkankę usunięto obrzęk, zwiększona aktywność leukocytów, a zatem wszystkie odporności na ogół okazuje się, antykoagulant i wzmacniające.
Terapia ultradźwiękowa dla migdałków
Terapia ultradźwiękowa jest rzadziej stosowana w leczeniu migdałków. Źródło ultradźwięków znajduje się naprzeciwko ciała migdałowatego i ma efekt trójstronny w tym samym czasie: mechaniczny (komórka jest "masowana"), fizyko-chemiczne (procesy redoks są aktywowane) i termiczne (tkanka mięśniowa jest podgrzewana).
Promieniowanie UV z użyciem migdałków
Metoda UV wykorzystuje promienie pasma C, a oprócz głównego działania bakteriobójczego, normalizuje także wymianę elektrolitu i wody, zmienia przepuszczalność błon komórkowych. Zwykle dotyczy to tylnej ściany nosogardzieli.
Czy można wyleczyć migdałki u dzieci tylko przez fizjoterapię?
Pomimo wszystkich pozytywnych cech i zalet fizykoterapii jako metoda leczenia migdałki, a także częściowo w celu zbadania możliwości organizmu, nie ma prawie wśród specjalistów medycznych, którzy odpowiedzą z absolutną pewnością - tak, to możliwe. Ale w całkowitej impotencji fizjoterapia w leczeniu migdałków u dzieci nie wystarcza, by wyrzucić kilka osób. W każdym konkretnym przypadku potrzebne jest nie tylko indywidualne, ale także kompleksowe i zróżnicowane podejście.