Dławica piersiowa jest formą ostrego zapalenia migdałków, które charakteryzuje się ropnym stanem zapalnym w lukach, czyli fałdami migdałków. Ta forma choroby jest cięższa niż zapalenie migdałków pęcherzykowych. W swojej czystej postaci jest rzadki. Najczęściej rozwija się na tle pęcherzyków.
Główną grupą ryzyka wystąpienia tego rodzaju bólu gardła są dzieci w wieku od 5 do 12 lat. U dorosłych ten typ dławicy występuje najczęściej w połączeniu z innym wariantem choroby, czyli jest typu mieszanego. Leczenie zapalenia migdałków podsiatkówkowych u dorosłych, podobnie jak u dzieci, odbywa się z zastosowaniem antybiotyków, które eliminują nieprzyjemne objawy dusznicy bolesnej.
Dorośli mają tendencję do tolerowania choroby łatwiej niż dzieci, ale przy braku odpowiedniego i szybkiego leczenia nawet dorośli mogą rozwinąć niepożądane powikłania, w tym zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie ucha środkowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, reumatyzm, zapalenie płuc itp.
Przyczyny
Dlaczego występuje zapalenie migdałków lakunarnych i co to jest? Głównymi przyczynami są paciorkowce, ale mogą także powodować adenowirusy i gronkowce. Dlatego ta choroba jest uważana za zaraźliwą. Jest on przenoszony przez unoszące się w powietrzu krople podczas kichania, kaszlu chorego lub kontaktując się z dziećmi - poprzez zabawki i inne zainfekowane przedmioty.
Również różne zabiegi chirurgiczne w jamie ustnej i choroby zębów mogą powodować ból gardła. Czynniki zewnętrzne mogą również powodować choroby. Należą do nich: hipotermia, przeciągi, nagłe zmiany temperatury powietrza, wilgoć, zanieczyszczenie powietrza.
Cechy tej formy choroby
Ta forma kliniczna anginy ma swoją nazwę ze względu na fakt, że wraz z nią proces ropny-zapalny jest zlokalizowany w lukach migdałków. Jest wiele tych braków w grubości migdałków, dlatego gdy produkty odpadowe patogennych paciorkowców, wraz z masami martwiczymi i złuszczonym nabłonkiem, wznoszą się do góry, na formacjach limfatycznych pojawiają się duże plamy płytki nazębnej.
To odróżnia lakoniczne zapalenie migdałków od pęcherzyków (inna forma kliniczna dławicy piersiowej), w której tylko niektóre pęcherzyki znajdujące się w migdałkach są w stanie zapalnym, które wyglądają jak małe krosty na powierzchni formacji limfatycznych.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Okres inkubacji lakonicznego migdałka trwa 1-2 dni, a jego objawy rozwijają się szybko i mogą pojawić się w ciągu kilku godzin.
Główne objawy dusznicy bolesnej u dorosłych i dzieci obejmują:
- gwałtowny wzrost temperatury ciała do wysokich liczb (38,5-40)
- powszechne przejawy procesu zakaźnego w postaci osłabienia, złego samopoczucia, zmęczenia i bólu głowy;
- nawracające dreszcze, które częściej występują u dzieci;
- ból w stawach;
- lokalne objawy w postaci ciężkiego bólu gardła i powiększonych submanibularnych węzłów chłonnych.
Podczas badania lekarz znajdzie typowe objawy procesu zapalnego w gardle:
- zaczerwienienie w krtani;
- obrzęk tkanek w gardle;
- żółtawo-biaława tablica, która zajmuje większość powierzchni obu migdałków podniebiennych, którą można łatwo usunąć za pomocą szpatułki.
Proces zapalny może dotyczyć zarówno jednego, jak i obu migdałków. Średni czas trwania choroby wynosi 5-9 dni, a pełna skuteczność jest przywracana do 14-17 dni. U dzieci zapalenie migdałka podniebiennego ma cięższy przebieg, któremu towarzyszą drgawki, ataki astmy, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, bóle żołądka.
Konsekwencje
Dalsze rozprzestrzenianie się infekcji przez drogi oddechowe często powoduje zapalenie oskrzeli, a nawet zapalenie płuc. Nieodpowiednie leczenie może wywołać pojawienie się przewlekłej postaci choroby, często z powikłaniem innych rodzajów zapalenia migdałków, zapalenia gardła.
Obecność infekcji i ropnych procesów powoduje rozdzielenie się bakterii w całym organizmie, osadzonych w sercu, płucach, kościach. Konsekwencje tego zjawiska są bardzo niebezpieczne - zapalenie nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych), reumatyzm, zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, gronkowcowe zapalenie opon mózgowych, uogólnione uszkodzenie węzłów chłonnych, ropnie, sepsa.
Dławica piersiowa: zdjęcie
Jak wygląda ta forma bólu gardła, oferujemy przeglądanie szczegółowych zdjęć.
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W większości przypadków wskazane jest leczenie zachowawcze, aw przypadku braku efektu, w przypadku ostrego wzrostu migdałków, z trudnościami w oddychaniu, wskazane jest chirurgiczne usunięcie migdałków.
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy zapalenia migdałków lakunarnych, pacjent musi być odizolowany od innych i wyposażony w leżankę (ból gardła nie może być noszony na nogach, co często prowadzi do komplikacji). Kwestia hospitalizacji zależy od nasilenia patogenezy.
Przebieg leczenia musi wyznaczyć specjalistę. Przeprowadzi wywiad z pacjentem, zbada jego gardło, określi czynnik sprawczy choroby i jej wrażliwość na antybiotyki za pomocą testów, po czym będzie przepisał niezbędne leki w tym przypadku.
Aby leczyć ból gardła w domu, zalecamy następujące czynności:
- Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przepisanych przez lekarza.
- Aby złagodzić ogólny stan, można przyjmować przeciwgorączkowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. To wszystko znane Aspiryna, Ibuprofen, Paracetamol. Istotą tego spotkania jest złagodzenie stanu pacjenta poprzez zmniejszenie temperatury, zmniejszenie obrzęku krtani.
- Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w pierwszych 2 dniach choroby, co godzinę płukania roztworem antyseptycznym - Miramistin, Chlorophyllipt, Iodinol, Furacilin (2 tabletki na szklankę wody), słaby roztwór nadmanganianu potasu. Na etapie regeneracji można je zmienić na napary i wywary z ziół leczniczych - rumianek, nagietek, kora dębu, szałwia. W przypadku leczenia miejscowego można użyć różnych aerozoli - Ingalipt, Geksoral, Tantum Verde.
- Podczas leczenia ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na picie, aby nie było odwodnienia.
Ważne jest również, aby po zakończeniu ostrego okresu choroby przejść cykl terapii witaminowej i probiotyków, ponieważ ropne procesy, przedłużone zatrucie osłabiają układ odpornościowy, a leczenie antybiotykami narusza naturalną mikroflorę jelitową.
Antybiotyki
Terapia antybakteryjna jest wskazana w etiologii mikrobiologicznej dławicy piersiowej. Antybiotyki są stosowane jako leki, a preparaty sulfanilamidowe są znacznie mniej powszechne. Cel przepisywania leków - eradykacja (niszczenie patogenu).
Właściwy dobór antybiotyku zapewnia:
- całkowite zniszczenie patogenu;
- eliminacja działań niepożądanych w różnych chorobach związanych z dławicą piersiową;
- równowaga działania i bezpieczeństwa antybiotyków.
Lekami pierwszego rzutu na ropne zapalenie gardła są nowoczesne penicyliny połączone z komponentami, które poprawiają ich działanie, ponieważ najlepiej radzą sobie z paciorkowcami. Takie leki obejmują Augmentin, Flemoklav, Ecoclav i wiele innych. Dozwolone jest również przyjmowanie penicylin w monoformie (ampicylina, amoksycylina).
Jeśli masz uczulenie na penicyliny, są one leczone makrolidowymi lekami przeciwbakteryjnymi (Sumamed, Azytromycyna, Zitrolid, Klacid). Antybiotyki cefalosporyn są przepisywane z powodu nawracającej dławicy piersiowej lub ciężkiej choroby. Należą do nich Cefaleksyna, Ceftriakson, Cefazolina, które w szpitalu często mają postać zastrzyków.
Konieczne jest wypicie całego kursu antybiotyków przepisanego przez lekarza w celu uniknięcia nawrotu choroby i rozwoju powikłań. Przebieg przyjmowania antybiotyków w przypadku zapalenia migdałków lakunotycznych wynosi zwykle 7-10 dni. Jeśli poczujesz się lepiej po 2-3 dniach i zdecydujesz, że jesteś wyleczony, to w żadnym wypadku nie anuluj przepisanego leku.
Dławica piersiowa
Zapalenie migdałków gardłowych (zapalenie migdałków) uważane jest za szczególny i jeden z najniebezpieczniejszych rodzajów tej choroby. Zagrożone są przede wszystkim dzieci i dorośli z osłabionym układem odpornościowym.
Co to jest migdałkowe zapalenie migdałków?
Angina jest ostrą chorobą zakaźną, która atakuje migdałki. Lacunar forma migdałków zwykle wpływa na migdałki podniebienia, a mianowicie pęknięcia w tych narządach, które są nazywane luki lub krypt. Lacunas przenikają całą tkankę migdałków, mają wiele gałęzi, w których ropa gromadzi się w przypadku dławicy piersiowej.
Laconiczne zapalenie migdałków jest częściej powodowane przez chorobotwórcze mikroorganizmy. Duża częstość występowania tej choroby występuje w zimnych porach roku. Wraz ze spadkiem temperatury powietrza, reaktywność ludzkiego ciała słabnie. W wyniku ropnego i bakteryjnego uszkodzenia stan pacjenta ulega znacznemu pogorszeniu i mogą pojawić się niebezpieczne komplikacje.
Zapalenie migdałków gardłowych u dzieci jest trudniejsze niż u dorosłych, więc nie zaleca się ich leczenia w domu. Jeśli masz objawy przypominające ropne zapalenie, zalecamy pilnie udać się do szpitala. Tam zostanie zdiagnozowana i przepisana odpowiednie leczenie.
Przyczyny choroby
Przyczyną rozwoju zapalenia w gruczołach jest wzrost patogenności takich bakterii:
- beta-hemolityczne paciorkowce z grupy A;
- pneumokoki;
- Staphylococcus.
Ponadto, przyczyną zapalenia migdałków lakunarnych mogą być inne mikroorganizmy, ale te 3 typy są najczęstsze.
Czynniki powodujące wystąpienie dławicy piersiowej:
- hipotermia;
- choroba wirusowa (grypa, przeziębienie, adenowirus, ARVI, itp.);
- nieprawidłowości w rozwoju migdałków;
- Choroby laryngologiczne, które nie były leczone przez długi czas;
- brak witamin;
- nie zdrowa dieta;
- palenie i częste spożywanie alkoholu.
Ciekawy fakt! Ludzie, którzy są przyzwyczajeni do oddychania przez usta, są bardziej podatni na infekcje chorobotwórczą mikroflorą.
Czy lakoniczne zapalenie migdałków jest zakaźne i jak jest przenoszone?
Tak, lędźwiowy ból gardła jest wysoce zaraźliwy. Pacjenci z taką diagnozą powinni być izolowani w oddziałach zakaźnych.
Zakażenie może wystąpić w sposób domowy. Dlatego pacjentowi należy przyznać oddzielne naczynia i przedmioty do pielęgnacji.
Okres inkubacji zapalenia migdałków lakunokształtnych wynosi od 12 godzin do 2 dni. W tym okresie pacjent nie wie o swojej chorobie, ale może już zarażać innych.
Dławica piersiowa: objawy i objawy kliniczne, temperatura w przypadku dusznicy bolesnej
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych obejmują:
- gorączka. Temperatura wzrasta niemal natychmiast do poziomu 38-39 ° C. Jest to naturalna reakcja układu odpornościowego na infekcję u ludzi. Gdy temperatura wzrasta, dreszcze i bóle mięśni są również odnotowywane. Temperatura w granicach 38,5 ° C nie jest tak straszna, ale gdy wzrośnie do krytycznego poziomu, mogą się rozpocząć drgawki, delirium lub zatrzymanie oddychania. W takim przypadku konieczna jest pomoc medyczna w nagłych wypadkach. W rzadkich przypadkach występuje bezoskrzelowe zapalenie migdałków bez temperatury;
- ból gardła. Występuje w wyniku obrzęku gruczołów;
- uduszenie (konsekwencja ciężkiego obrzęku);
- węzły chłonne w szyi i szczękach puchną i stają się bolesne;
- ból głowy.
Gruczoły wyglądają na przekrwione, blaszki pojawiają się na ich powierzchni w biało-żółtym lub szarym kolorze. Początkowo znajdują się w szczelinach, ale potem rozprzestrzeniają się na prawie całą powierzchnię narządu. Najazdy można łatwo usunąć bez uszkadzania tkanki migdałków i krwawienia.
Również manifestacja lakunarnego zapalenia migdałków jest powikłaniem ogólnego stanu osoby, osłabienia, utraty apetytu, zmęczenia. Dzieci często są w gorszej sytuacji. Mogą mieć bóle brzucha, biegunkę, wymioty.
To ważne! W ciężkim zapaleniu migdałków ból pojawia się w dolnej części pleców oraz w miejscu projekcji serca, co może wskazywać na powikłania serca lub nerek.
Rozpoznanie zapalenia migdałków lakunarnych
Aby zdiagnozować ból gardła może terapeuta lub otolaryngolog. Początkowo gromadzi historię pacjenta, przeprowadza zewnętrzne badanie, sprawdza stan gardła i krtani i wykonuje badanie palpacyjne węzłów chłonnych. Również do rozpoznania lakunarnego zapalenia migdałków zalecić kliniczne badanie krwi i analizę moczu. Analiza migdałkowego zapalenia migdałków zwykle wykazuje silnie podwyższony poziom leukocytów i przyspiesza ESR, białko jest obecne w moczu.
Dobrze jest zrobić wymaz z powierzchni migdałków do badania bakteriologicznego. Ta metoda pozwala zidentyfikować patogen, który spowodował chorobę, i na podstawie tych danych, przepisać odpowiedni antybiotyk.
Dodatkowo, możesz potrzebować zbadać nos i uszy, badanie immunologiczne, EKG. Jeśli planowana jest operacja, można zalecić inne niezbędne badania, w tym zdjęcia rentgenowskie i tomografię komputerową.
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych: antybiotyków, aerozoli, pigułek itp.
Potwierdzając diagnozę pojawia się pytanie: czy należy leczyć w domu czy iść do szpitala? Decyzja ta zależy od ciężkości pacjenta. Jeśli ogólny stan pacjenta nie jest poważnie upośledzony, lekarz może zdecydować o jego leczeniu w domu. Pacjent otrzymuje niezbędne spotkania, a dopiero potem zwolniony. Jeśli ból gardła jest ciężki lub zdiagnozowany u dziecka, leczenie domowe nie wchodzi w rachubę.
Kiedy ropne zapalenie migdałków jest bardzo ważne w leżeniu w łóżku, pij dużo płynów i dietę. Najważniejszym elementem leczenia lakonarskiego zapalenia migdałków są antybiotyki, które są niezbędne, aby wyeliminować przyczynę rozwoju zapalenia, czyli bakterii.
Częściej stosuj te leki:
W szpitalu zazwyczaj podaje się je domięśniowo lub dożylnie.
Antybiotyki mogą być przyjmowane w domu, ale tylko wtedy, gdy są przepisywane przez lekarza. Kurs z reguły trwa 5-10 dni i należy go przekazać do końca. Jeśli zauważysz, że jeden antybiotyk nie pomaga, to należy go zmienić. W tym celu możesz potrzebować analizy bakteriologicznej danych.
Temperatura lakonarii jest obniżona przez środek przeciwgorączkowy (Panadol, Rapidol, Nurofen, Antigrippin, Harofen for Children), ale bądź przygotowany na to, że utrzyma się przez kilka dni, zanim antybiotyki zaczną działać.
Interesujące wiedzieć! Czas trwania choroby przy odpowiednim leczeniu wynosi 5-10 dni, ale u dzieci i w ciężkich przypadkach okres ten może wzrosnąć do 2 tygodni.
Oprócz antybiotykoterapii środki te są stosowane w celu wyeliminowania objawów zapalenia migdałków lakunarnych:
- leki przeciwhistaminowe (Suprastin, Dexamethasone, Diazolin) w celu zmniejszenia obrzęku migdałków;
- leki przeciwzapalne w celu wyeliminowania stanu zapalnego i łagodzenia objawów w gardle. Można je podawać w postaci tabletek lub sprayów na gardło. Spraye (Hexoral, Kameton, Givalex, Anginal z nagietkiem) są odpowiednie do łagodzenia lakonicznego u dorosłych i dzieci w wieku poniżej 3 lat;
- antyseptyki gardła, które pomagają miejscowo zniszczyć bakterie i oczyścić usta ropy i zarazków. Niektóre środki antyseptyczne mogą płukać gardłem (takie rozwiązania jak Miramistin, Orasept, Furacilin, Chlorophyllipt, nagietek alkoholowy lub nalewki z propolisu są odpowiednie), inne mogą smarować migdałki (Lugol lub Jod). Wśród środków ludowych najbardziej popularnym jest roztwór sodowo-solny. Jest dostępny dla wszystkich i ma dobre właściwości czyszczące. Również powszechnie używany wywar z rumianku. Borykają się z gardłem z bólem gardła, a także piją zamiast herbaty. Należy pamiętać, że należy wykonywać zabiegi tak często, jak to możliwe, najlepiej co 1-2 godziny;
- lizaki o działaniu znieczulającym i przeciwdrobnoustrojowym (Strepsils, Faringosept, Neo-Angin, Rinza Lorcept Plus, Trachis, Dekatilen). Są one używane jako dodatek do wymienionych leków.
Ponieważ bakteryjna dławica piersiowa osłabia odporność, takie leki immunomodulujące mogą być przepisywane w celu jej zwiększenia: Arbidol, interferon, Ingawiryna, Imudon, Immunal.
Przewlekłe ropne zapalenie migdałków lędźwiowych leczy się przez zmywanie luk migdałków. Ta procedura pomaga zmywać ropne korki, dezynfekować luki i odzyskiwać szybkość. Mycie odbywa się za pomocą specjalnej strzykawki z tępą igłą, ale metoda próżniowa jest uważana za bardziej skuteczną, gdy zawartość szczelin jest odsysana za pomocą ssania próżniowego. Liczba procedur wymaganych do leczenia może osiągnąć nawet 10 razy.
Ekstremalne działania na lakoniczne zapalenie migdałków sugerują chirurgiczne otwarcie lub usunięcie migdałków. Lacunotomy jest przeznaczony do usuwania ropnej treści z gruczołów, wraz z dotkniętych obszarów, przy zachowaniu narządu. Taką operację można wykonać za pomocą konwencjonalnego skalpela lub lasera. Laserowa lacunotomia jest bezpieczniejsza i mniej traumatyczna.
Wycięcie migdałków wykonuje się, gdy istnieje realna groźba powikłań, a także przy ciągłych nawrotach choroby. Po takiej operacji konieczna jest dalsza rehabilitacja.
Konsekwencje i powikłania lędźwiowego zapalenia migdałków
Jeśli nie rozpoczniesz leczenia dławicy w czasie lub przyjmujesz leki w domu, istnieje zagrożenie wtórnymi chorobami.
Powszechne powikłania bolesnej dławicy obejmują:
- zapalenie otrzewnej (zapalenie tkanek otaczających migdałki);
- zapalenie migdałków gardłowych lub krtani;
- zapalenie tkanki łącznej lub ropne uszkodzenie tkanki szyi;
- zapalenie krtani;
- obrzęk krtani;
- zapalenie ucha.
Powszechne i najniebezpieczniejsze następstwa zapalenia migdałków lakunarnych:
Antybiotyki na dusznicę bolesną mogą uniknąć tych powikłań, więc nie należy opóźniać ich przyjmowania.
Zapobieganie zapaleniu migdałków lakunarnych
W zapobieganiu zapaleniu migdałków lakunarnych musisz zadbać o swoją odporność. Wzmocnij ją zdrowym jedzeniem, hartowaniem i sportem oraz wyeliminuj złe nawyki w swoim życiu.
Pamiętaj też, że w zimne dni ważne jest, aby ubierać się ciepło. Dotyczy to zwłaszcza dzieci. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia choroby wirusowej, która może dodatkowo wywołać ból gardła, podczas epidemii, należy unikać odwiedzania zatłoczonych miejsc lub nosić maskę ochronną, ponieważ wirusy przenoszone są przez unoszące się w powietrzu kropelki.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła jest ostrym procesem zapalnym o przewadze etiologii bakterii, który charakteryzuje się zmianami w luce migdałków i objawia się wyraźnym pogwałceniem ogólnego stanu, ból gardła, pogarszany przez połykanie. Podczas badania fizykalnego migdałki są powiększone, przekrwienia, ropne wysięku widać w ujściach luki. Przy palpacji regionalnych węzłów chłonnych obserwuje się ból. Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, wykonuje się analizę bakteriologiczną wymazów z gardła. Zabieg obejmuje przestrzeganie odpoczynku w łóżku w okresie ostrym, przepisywanie antybiotyków, leków przeciwzapalnych, płukanie antyseptykami i fizjoterapię.
Dławica piersiowa
Lacunar ból gardła - kliniczna forma ostrego pierwotnego zapalenia migdałków, w którym ropny proces zapalny rozwija się w szczelinach z późniejszym przejściem do powierzchni migdałków. Amerykańskie Stowarzyszenie Otorynolaryngologii stosuje diagnozę migdałków gardłowych, co odzwierciedla fakt, że uszkodzenie uchwyci również tylną ścianę gardła. W krajach europejskich, w tym w Rosji, terminy "dusznica bolesna", a także "ostre zapalenie migdałków" (pierwotne) stały się powszechne. Tak więc patologię odróżnia się od zmian wtórnych towarzyszących przebiegowi różnych infekcji (szkarlatyna, błonica, mononukleoza zakaźna) i chorób krwi (z białaczką, agranulocytozą).
Przyczyny lacunarnego zapalenia migdałków
Jest to ostra choroba zakaźna, której głównymi przyczynami u dzieci poniżej 5 lat są wirusy adenowirusa, Coxsackie, wirusy odry i szkarlatyny, u nastolatków i dorosłych (w 80% przypadków) - paciorkowce, gronkowce, pałeczki hemofilne i inne czynniki bakteryjne. Patogeny przenikają do górnych dróg oddechowych z wdychanym powietrzem, rzadziej - drogą kontaktową - domową i znajdują się na migdałkach. Wraz ze spadkiem ochrony immunologicznej dochodzi do aktywacji patogennych mikroorganizmów, ich akumulacji w szczelinach i rozwoju patologicznego procesu w formacjach limfoidalnych pierścienia gardłowego. Możliwe jest rozprzestrzenianie się paciorkowców i innych bakterii z krwioobiegu na inne narządy i tkanki (serce, nerki, stawy), co wraz ze zmniejszeniem obrony organizmu, nieodpowiednią terapią antybiotykową, prowadzi do różnych komplikacji: zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia wsierdzia, zapalenia wielostawowego, kłębuszkowego zapalenia nerek.
Objawy zapalenia migdałków lakunarnych
Objawy kliniczne charakteryzują się kombinacją lokalnych zmian w gardle i tkankach limfoidalnych, co stanowi naruszenie ogólnego dobrego samopoczucia. Choroba zaczyna się ostro wraz z pojawieniem się objawów zatrucia: hipertermii z dreszczami, bólami ciała i bólem głowy. Przez 2-3 dni pojawia się ból w gardle, który staje się bardziej intensywny podczas połykania pokarmu i śliny. Ze względu na powiększenie węzłów chłonnych szczęki i szyjki macicy pojawia się ból podczas otwierania ust i obracania głowy. Z ust wydziela się nieprzyjemny zapach, mowa jest stłumiona ("cień do nosa"). Badając jamę ustną, można zauważyć zaczerwienienie i obrzęk migdałków, żółtawo-białą zawartość w postaci pojedynczych wysp, które szybko łączą się, pokrywając powierzchnię ropnymi foliami.
Bólowi gardła u dzieci towarzyszy cięższe zatrucie, objawiające się gorączką, silnymi bólami głowy, powtarzającymi się wymiotami, stanami synchronicznymi z utratą przytomności, zmniejszonym apetytem, niespokojnym snem, osłabieniem, drażliwością. Często występują oznaki zaburzeń w przewodzie pokarmowym z bólem brzucha, nudnościami, biegunką. Skargi na dyskomfort w gardle podczas połykania jedzenia i wody w ciągu pierwszych 1-3 dni mogą być nieobecne.
Komplikacje
Ropne stany zapalne z niewystarczającym leczeniem i obniżeniem odporności mogą stać się przyczyną ropnia przydechowego lub gardłowego, a także rozciągać się na zatoki przynosowe i ucho środkowe. W tym samym czasie hipertermia utrzymuje się, ból gardła pulsuje, może promieniować do ucha, otwarcie jamy ustnej staje się trudne, a także jedzenie. Powtarzająca się dławica prowadzi do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego w tkance limfatycznej gardła i otaczających ją tkanek - przewlekłego zapalenia migdałków, a także uszkodzenia odległych narządów i tkanek: mięśnia sercowego, nerek, stawów.
Diagnostyka
Aby prawidłowo zinterpretować objawy kliniczne obserwowane w dławicy piersiowej i odróżnić zapalenie pierwotne od wtórnego zapalenia, konieczne jest staranne badanie przez lekarzy różnych specjalności: pediatry, lekarza rodzinnego, otolaryngologa, specjalistę chorób zakaźnych, reumatologa i nefrologa. Badanie gardła ujawnia objawy typowe dla lakonicznego zapalenia migdałków: wyraźna infiltracja i obrzęk migdałków podniebiennych, gromadzenie ropnej zawartości i filmów pokrywających powierzchnię migdałków w szczelinach żółtawych wysepek. Podczas usuwania filmów za pomocą łopatki można je stosunkowo łatwo wyjąć bez uszkadzania leżących pod nimi tkanek i bez powodowania krwawienia.
Aby zidentyfikować czynnik sprawczy, konieczne jest zbadanie zawartości wymazu z gardła i migdałków poprzez przeprowadzenie analizy bakteriologicznej lub wirusologicznej. Przeprowadza się ogólne badania kliniczne krwi i moczu, za pomocą których określa się aktywność procesu (leukocytoza i zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów w badaniu krwi) oraz obecność powikłań układu moczowego (leukocyty, erytrocyty, białko w ogólnej analizie moczu w zapaleniu nerek). Konieczne jest wykluczenie powikłań (w szczególności reumatyzmu) podczas analizy biochemicznej krwi (zmiany poziomu białka C-reaktywnego, antyskretylozyny-O, czynnika reumatoidalnego). Diagnozę różnicową lakunarnego zapalenia migdałków przeprowadza się z innymi chorobami górnych dróg oddechowych, wtórnymi procesami o charakterze infekcyjnym (błonica gardłowa, szkarlatyna, mononukleoza itp.).
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych
W ostrym okresie choroby konieczne jest obserwowanie leżenia w łóżku, w przypadku ciężkiego przebiegu i obecności powikłań wymagana jest hospitalizacja.
- Terapia etiotropowa. Podstawa środków terapeutycznych dla etiologii bakteryjnej - terapia antybakteryjna przez 8-15 dni w wystarczającej dawce, biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu. Często stosuje się antybiotyki z grupy penicylin (penicylina benzylowa, amoksycylina), a także cefalosporyny i makrolidy. W przypadku wtórnej dławicy o etiologii wirusowej i grzybowej stosuje się odpowiednie leki (acyklowir, flukonazol itp.).
- Objawowe środki zaradcze. Zalecane są niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, diklofenak), witaminy, immunomodulatory, a także leki normalizujące upośledzenie funkcji układu sercowo-naczyniowego, przewodu pokarmowego, układu moczowego i układu nerwowego.
- Lokalne leczenie. Lokalnie stosowane rozwiązania antyseptyczne, wywary z ziół leczniczych. Po ustąpieniu ostrych objawów pacjent otrzymuje skierowanie do fizjoterapii.
Wraz z rozwojem lokalnych powikłań (ropień podskórny), konieczna jest interwencja chirurgiczna wraz z otwarciem ropnego ogniska. Środki terapeutyczne w reumatycznym zapaleniu tarczycy i kłębuszkowemu zapaleniu nerek są przeprowadzane w specjalistycznym szpitalu z użyciem środków przeciwbakteryjnych, glikokortykosteroidów i innych leków.
Prognozy i zapobieganie
Średni czas leczenia wynosi 8-15 dni. Jest to wystarczające na początek pełnego powrotu do zdrowia, pod warunkiem odpowiedniej terapii w odpowiednim czasie. Łączenie wczesnych i późnych powikłań pogarsza rokowanie i może prowadzić do długotrwałej niepełnosprawności. Główne środki zapobiegawcze to ograniczenie kontaktu z chorym przeziębieniem i zapaleniem migdałków, używanie środków ochrony osobistej, wietrzenie pomieszczeń, właściwa praca i odpoczynek, odpuszczanie ciała, regularne ćwiczenia i uprawianie sportu.
Dławica piersiowa: przyczyny choroby i jej leczenie
Angina (ango) po łacinie oznacza "kompres" lub "dławik". Ludzie są powszechnie znani jako dławica grudkowa lub katar. W filisterium choroba ta jest związana z objawem "czerwonego gardła", ale nie zawsze tak jest, ponieważ często mylony jest z zapaleniem gardła.
Angina jest złożoną chorobą z własną klasyfikacją. Dławica Lacunar, która będzie przedmiotem dyskusji, jest jedną z jej odmian.
Co to jest?
Dla lekarza ból gardła wydaje się być skomplikowanym przebiegiem przeziębienia i jest wynikiem ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych (zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób, kod ICD 10). W aksamitnej porze przeziębienia (jesień-zima) wzrasta liczba dolegliwości związanych z bólem gardła wśród ludności. Dlaczego ten objaw - główna dławica satelitarna?
Z tyłu ludzkiego gardła są migdałki (tonsilla), które są tkanką limfatyczną. Jego zadaniem jest utrzymanie odporności organizmu. Migdałki są podobne do węzłów chłonnych pachowych lub potylicznych. Jednak ich tkanki składają się z limfocytów b, w przeciwieństwie do powyższych węzłów, których struktura składa się z limfocytów T. Limfocyty to białe krwinki, obrońcy odporności organizmu.
Migdałki mają szorstką, luźną powierzchnię, cętkowane, tzw. luki. To oni biorą na siebie ciężar choroby. Występuje ich stan zapalny. Stąd druga nazwa zapalenia migdałków - zapalenie migdałków (zapalenie migdałków). A dzięki ich chorobotwórczym zmianom lekarz może zdiagnozować tę chorobę.
Jakiekolwiek ból gardła przechodzi trzy fazy jego przebiegu:
- nieżyjący (zapalne zaczerwienienie);
- ropny (pojawienie się płytki nazębnej);
- regeneracja (redukcja objawów).
Lacunar quinsy przejawia się w drugiej fazie - ropnej i towarzyszy mu powstawanie wrzodów w szczelinach migdałków. Wraz z nieżytem kolczastym i pęcherzykowym zapaleniem migdałków najczęściej występuje lapunkowy typ choroby.
Choroba może wystąpić w tle:
- mononukleoza zakaźna;
- szkarlatyna;
- odra;
- białaczka
Czy przenoszone jest zapalenie migdałków podniebiennych?
Choroba przenoszona jest przez unoszące się w powietrzu kropelki. Przede wszystkim, osoba z przewlekłym zapaleniem migdałków, w której krtani żyje infekcja, staje się jego handlarzem. Zakażenie jest możliwe poprzez kichanie, kaszel, poprzez przedmioty, których używa.
Objawy u dorosłych
Główny wizualny znak, zgodnie z którym nawet sam pacjent może założyć, że ma lakoniczne zapalenie migdałków - pojawienie się płytki nazębnej na migdałkach. Ta tablica może być zróżnicowana według koloru: biały, szary, żółtawy, a także w postaci ropnia (jak w przypadku pęcherzyka płucnego) lub błony. W rzeczywistości, taka płytka reprezentuje limfocyty, które padły na powierzchni migdałków podczas walki z infekcją.
Głównym objawem choroby jest fakt, że najczęściej pacjenci skarżą się na silny ból w gardle, szczególnie podczas połykania pokarmów stałych.
Inne objawy lakonarskiego zapalenia migdałków u dorosłych:
- ostry ból gardła;
- zaczerwienienie w gardle;
- trudności w połykaniu;
- wysoka temperatura (od 37 ° C do 40 ° C);
- pocenie;
- ogólne osłabienie.
Dławica piersiowa charakteryzuje się następującymi obiektywnymi objawami, które są typowe dla dorosłych i dzieci:
- przerost migdałków z zaczerwienieniem;
- pojawienie się białego wykwitu (ropy) na migdałkach;
- pojawienie się zapachu oddechu (z powodu zatrucia bakteryjnego);
- obrzęk podskładnikowych węzłów chłonnych.
Ten typ zapalenia migdałków występuje w cięższej postaci w porównaniu z pęcherzykami. Główne różnice między tymi dwoma typami dławicy to pojawienie się żółtego wykwitu i powstawanie wrzodów w jamach ustnych. Z czasem owrzodzenia obejmują coraz większy obszar migdałków.
Powody
Angina może sprowokować:
- infekcja bakteryjna (paciorkowiec, gronkowiec);
- infekcja wirusowa;
- niektóre rodzaje grzybów.
Hipotermia jest często warunkiem wstępnym wystąpienia choroby. Picie zimnej wody lub zimnych stóp, obniżenie poziomu odporności, tworzy doskonałą pożywkę dla bakterii i prowadzi do stanu zapalnego. Choroby nosa, które utrudniają oddychanie przez nos i powodują, że osoba oddycha przez usta, można również przypisać tej kategorii.
Następnie infekcja przenika przez barierę immunologiczną, wpadając do tkanek ciała (w przypadku dławicy piersiowej - w migdałkach). Proces ten charakteryzuje się obecnością odurzenia i ostrym początkiem.
Wirusowe zapalenie gardła występuje w 40% przypadków i postępuje bez pojawienia się wrzodów. Podczas choroby wywołanej przez bakterie, wraz z ropnymi nalotami na luki migdałków.
Czy lacunar boli wyciek gardła bez temperatury?
Ból gardła jest wystarczająco podstępny. Początek choroby często przebiega bezobjawowo, a takie drobne objawy, jak suchość lub dyskomfort w gardle, nieświeży oddech, mogą nie ostrzegać pacjenta.
W przypadku, na przykład, nieżytnicy dławicy piersiowej, gdy infekcja występuje na powierzchni błony śluzowej migdałków i jeszcze nie weszła, choroba może przebiegać bez gorączki.
Jednak w przypadku lędźwiowego lub pęcherzykowego bólu gardła, to znaczy, gdy leukocyty już rozpoczęły walkę z infekcją, która dostała się do tkanek organizmu, temperatura ma miejsce. I często osiąga 40 ° C.
Dławica piersiowa u dzieci
Osoby w podeszłym wieku i dzieci są zagrożone z powodu zmniejszonej lub jeszcze nie w pełni uformowanej odporności. Jednak migdałki u ludzi zaczynają formować się dopiero po pierwszych sześciu miesiącach życia. Dlatego w ciągu pierwszych 6 miesięcy choroba u dzieci nie jest diagnozowana. Ryzyko zakażenia wzrasta po 2-3 latach życia dziecka.
Większość dzieci z dławicą piersiową zaraża się rodzicami. Choroba ta zaczyna się od gwałtownego wzrostu temperatury ciała (do 39 ° C i więcej), któremu towarzyszy kaszel i ból gardła. W przypadku dzieci lekarze nalegają na hospitalizację, aby zapobiec powikłaniom. Zaleca się leczenie dzieci, wydłużając okres hospitalizacji do 12 dni.
W zapobieganiu dławicy u dzieci, lekarze nalegają na odmowę przyjmowania leków immunostymulujących. Ich działanie wywołuje wyczerpanie wciąż słabego układu odpornościowego u dzieci i powikłanie choroby. Ryzyko powikłań u dzieci jest znacznie większe niż u dorosłych.
Komplikacje
Jeśli choroba jest spowodowana czynnikiem bakteryjnym (paciorkowcami), a poza tym nie jest wyleczona, wzrasta szansa na zarobienie komplikacji. W takich przypadkach mogą ucierpieć zastawki mięśnia sercowego (rozwój wad rozwojowych), stawy (rozwój zapalenia stawów). Istnieje ryzyko niewydolności nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek).
Dzieje się tak, ponieważ białka tworzące ciało paciorkowców są naturalnie podobne do białek w naszym ciele w nerkach i sercu. Bakteria zatka tkanki tych narządów, blokując ich pracę. Z tego powodu istnieje ryzyko, że limfocyty błędnie wykorzystają swoją aktywność ochronną przeciwko naszemu organizmowi.
Ponadto, zapalenie migdałków lakunarnych, nieutwardzone w czasie, rozprzestrzenia zapalenie na inne błony śluzowe znajdujące się w obrębie głowy. W związku z tym istnieje ryzyko wystąpienia zapalenia, takiego jak przewód słuchowy (zapalenie ucha środkowego), jak również zwiększenie ilości wytwarzanej ropy i powstawanie ropni.
Jak leczyć?
Zabronione jest leczenie bólu gardła często samoleczenie nie wykracza poza leczenie objawowe. Leczenie lakunarnego lub pęcherzykowego zapalenia migdałków jest ambulatoryjne, wymaga odpoczynku w łóżku i hospitalizacji. Lekarz laryngologiczny, który będzie przepisywać antybiotyki, bierze udział w tej chorobie.
Terapia obejmuje następujące formy leczenia:
- przeciwzapalne;
- antyhistamina;
- lokalny
Wraz z przyjmowaniem antybiotyków stosuje się terapię adjuwantową w celu złagodzenia dyskomfortu. Płukanie środkami antyseptycznymi pomoże złagodzić ból. Dzięki nim usuwają śluz i ropną płytkę z migdałków, są zwilżone, co powoduje czasowe znieczulenie.
Powszechnym błędem popełnianym przez chorych jest próba leczenia bólu gardła, podgrzewania gardła szalikiem lub innymi środkami, aby utrzymać ciepło. Nie można tego zrobić, pamiętając, że to bakteria powoduje chorobę. I dlatego ciepło będzie ją grało tylko na rękę i przyczyni się do jej reprodukcji. Taki środek jest dobry tylko w okresie rehabilitacji, po tym jak antybiotyk daje swoje owoce.
W przypadku krytycznego wzrostu migdałków, aw konsekwencji trudności w oddychaniu lub ich martwicy, możliwa jest interwencja chirurgiczna w celu usunięcia przerośniętej tkanki.
Antybiotyk
Ponieważ lakoniczne zapalenie migdałków jest zapaleniem drobnoustrojowym, główną metodą leczenia będzie eliminacja infekcji. Do tego służą antybiotyki.
Cel antybiotyków:
- usunąć objawy choroby;
- zmniejszyć prawdopodobieństwo powikłań.
Leczenie lędźwiowego zapalenia migdałków ma na celu zniszczenie paciorkowca, czynnika wywołującego chorobę. Streptococcus jest bardzo niestabilny w stosunku do antybiotyków.
Optymalny czas na ich rozpoczęcie wynosi 9 dni od momentu choroby. Jednak lekarze nalegają na antybiotykoterapię już pierwszego dnia po zakażeniu. Zaleca się, aby proces przyjmowania leków obejmował 12-dniowy kurs.
Specjalista przepisuje następujące antybiotyki:
- leki na grupy penicylin;
- makrolidy;
- cefalosporyny.
Zapobieganie
Najlepszym ubezpieczeniem byłoby szczepienie przeciwko przeziębieniom (grypa) i zakażeniom bakteryjnym. Obowiązkowy środek zapobiegawczy - w celu ochrony gardła przed przeciągami, owijania go w szalik.
Przydadzą się w okresie przed podrażnieniem gardła, a podczas jego trwania organizują dietę oszczędzającą ciepło i energię. Pokarm, pozostawiając film na migdałkach, sprzyja wzrostowi bakterii.
Dlatego błędem jest sądzić, że dżem malinowy, na przykład tak mocno zakorzeniony w umysłach naszych matek jako środek do wszystkich chorób, odegra pozytywną rolę w ochronie przed chorobą. W słodkim środowisku infekcja bardzo dobrze się rozmnaża. Z tego samego powodu lepiej jest zrezygnować z mleka, które pozostawia tłusty film na migdałkach.
Zwiększone zapalenie gorącej herbaty, pokarmy o wysokiej kwasowości, ostre potrawy. Dlatego zaleca się odrzucanie tych potraw. Ale obfite picie, wręcz przeciwnie, będzie miało działanie rozjaśniające.
Lekarze zalecają również odpuszczanie ciała i uprawianie sportu.
Dławica piersiowa: dlaczego występuje i jak to działa
Dławica piersiowa jest chorobą zapalną górnych dróg oddechowych, a jeśli leczenie jest niewłaściwe, może prowadzić do niebezpiecznych powikłań. Patologia ta charakteryzuje się ciężkimi objawami zatrucia i miejscowych zmian w tkance limfatycznej.
W jamie ustnej osoby i gardła są migdałki (podniebienny, jajowodowy, językowy i gardłowy). Zawierają tkankę limfatyczną.
Ma luki (wgniecenia), w których ropa gromadzi się podczas procesu zapalnego. Najczęściej występuje ostry stan zapalny migdałków. Opracowano zakaźny charakter zapalenia migdałków lakonicznych.
Objawy i oznaki choroby
Choroba jest diagnozowana u dorosłych i dzieci. W tej patologii dochodzi do głębokiego uszkodzenia tkanek migdałków wraz z lukami. Zapalenie jest obustronne.
Rzadziej pęcznieje tylko 1 jądro migdałowate. Choroba ma specyficzny obraz kliniczny. Objawy dusznicy bolesnej obejmują:
- ogólne złe samopoczucie;
- ropiejące nakładki;
- gorączka;
- dreszcze;
- wzrost regionalnych węzłów chłonnych;
- ból podczas połykania;
- trudności w jedzeniu;
- zmniejszony apetyt;
- ból gardła;
- słabość;
- obecność pieczęci w żuchwie lub szyi.
Ból gardła w większości przypadków towarzyszy gorączka. Najczęściej nie przekracza 40ºC i przeszkadza przez 1-6 dni.
Objaw ten jest spowodowany naruszeniem procesu termoregulacji na tle uwalniania przez patogen różnych toksyn i substancji pirogennych do krwi. Poważna gorączka często łączy się z dreszczami.
Ostremu migotaniu migdałków podskórnych zawsze towarzyszy ból podczas połykania. Przyczyną tego objawu jest podrażnienie zakończeń nerwowych. Częstym objawem choroby są trudności w połykaniu jedzenia.
Jest to spowodowane rozszerzeniem naczyń krwionośnych, zwiększeniem ich przepuszczalności i obrzękiem tkanek. Powiększony migdałek zmniejsza średnicę przewodu pokarmowego, co prowadzi do dysfagii (zaburzenia połknięcia).
Szczególną cechą tej postaci bólu gardła jest żółto-biała płytka nazębna w postaci ognisk lub ciągłego filmu. W przypadku braku odpowiedniego leczenia staje się ropny. Rajd można łatwo usunąć, podczas gdy śluz nie krwawi.
Jest to przeciwieństwo porażki migdałków przeciwko błonicy. U dzieci z dławicą mogą wystąpić następujące objawy:
- Ból brzucha.
- Skurcze.
- Płacz.
- Odmowa jedzenia.
- Naruszenie stolca jako biegunki.
- Wymioty.
Ropiejącej blaszce z zapaleniem migdałków często towarzyszy nieprzyjemny zapach z ust.
Przyczyny choroby
Zapalenie migdałków gardłowych u dorosłych i dzieci rozwija się z kilku powodów. W 90% przypadków patogeny są paciorkowcami.
Staphylococcus, enterobacteria i pneumococci są rzadsze w przypadku błony śluzowej migdałków.
Ból gardła spowodowany jest aktywacją własnej (warunkowo patogennej) mikroflory lub wprowadzeniem bakterii z otoczenia zewnętrznego.
Czynnikami ryzyka rozwoju choroby są:
- bliski kontakt z ludźmi z zapaleniem migdałków lub nosicielem infekcji;
- korzystanie z dań pacjentów;
- pocałunki z nosicielami infekcji;
- jedzenie nieumytych owoców i warzyw;
- pozostań w zatłoczonych zespołach;
- kontakt z ludźmi, którzy kaszlą i kichają;
- wdychanie zanieczyszczonego powietrza;
- zapylenie pomieszczeń;
- obecność próchnicy;
- picie zimnej wody;
- ogólna hipotermia;
- obecność przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa lub zatok;
- niedobór witaminy C;
- osłabienie odporności;
- złe odżywianie.
Czynnik wywołujący dusznicę bolesną może przejawiać swoje właściwości patogenetyczne, zmniejszając jednocześnie opór organizmu.
Obserwuje się to podczas napromieniania, przedłużonego unieruchomienia, gruźlicy, cukrzycy, nowotworów, chemioterapii, niekontrolowanego podawania antybiotyków, kortykosteroidów lub leków immunosupresyjnych.
Szczytowa zachorowalność występuje zimą i jesienią. Przyczyny - chłodzenie i tworzenie grup w szkołach i przedszkolach.
Jak jest lumunarne zapalenie migdałków
Angina jest chorobą zakaźną. Głównym mechanizmem przenoszenia jest aerogeniczny (z powietrzem). Zakażenie człowieka może nastąpić poprzez unoszące się w powietrzu kropelki, unoszące się w powietrzu pyły, żywność i kontakt z domowymi drogami.
Bakterie są przechowywane przez długi czas na naczyniach, zabawkach, ręcznikach, a także w suszonej plwocinie.
Najczęściej infekcja występuje podczas kaszlu i kichania, gdy wraz z najmniejszymi cząsteczkami śliny i plwociny dostają się do wnętrza jamy ustnej i gardła osoby podatnej.
Cechy lakunarnego zapalenia migdałków
Angina lakunar ma następujące charakterystyczne cechy:
- może płynąć w ukryciu;
- z irracjonalną terapią uzyskuje przewlekły przebieg z częstymi zaostrzeniami;
- ma charakter bakteryjny;
- znamienne obecnością płytki włóknistej.
Te objawy pozwalają odróżnić tę patologię od wirusowej lub grzybiczej infekcji migdałków.
Dławica piersiowa bez temperatury
Dławica Lacunar bez temperatury jest rzadkością. Najczęściej rozwija się w przypadku mieszanej infekcji i wskazuje na ciężki proces zapalny.
Ta patologia często występuje w zgorzeli migdałków. Brak temperatury wskazuje na obniżenie odporności, ponieważ hipertermia jest odpowiedzią na reakcję adaptacyjną w odpowiedzi na wprowadzenie obcego czynnika.
Angina bez gorączki występuje często u osób osłabionych (zakażonych wirusem HIV, narkomanów) i na tle długotrwałej terapii immunosupresyjnej.
Jak leczyć lakoniczne zapalenie migdałków
Leczenie zapalenia migdałków lakunarnych jest etiotropowe i objawowe. To nie może być szybkie. Główne metody leczenia tej choroby to:
- stosowanie ogólnoustrojowych leków przeciwbakteryjnych;
- nawadnianie migdałków środkami antyseptycznymi;
- stosowanie słodyczy, pastylek do ssania i pastylek do ssania;
- przyjmowanie leków przeciwgorączkowych;
- płukanie;
- przyjmowanie leków przeciwhistaminowych;
- zwiększyć odporność;
- mechaniczne, termiczne i chemiczne oszczędzanie błony śluzowej jamy ustnej i gardła;
- przyjmowanie probiotyków.
W przypadku zapalenia węzłów chłonnych pokazano kompresy alkoholowe. Wszyscy pacjenci muszą przestrzegać spokoju, pić więcej i wentylować pomieszczenie kilka razy dziennie.
Aby wzmocnić odporność, zaleca się stosowanie witamin. Leczenie zapalenia migdałków u dorosłych i dzieci rozpoczyna się po badaniu.
Będziesz potrzebował: badania jamy ustnej, laryngoskopii, ogólnych badań klinicznych i badania wymazu z gardła.
Terapia farmakologiczna
Podstawą leczenia pacjentów z ostrym zapaleniem migdałków jest stosowanie leków. Kiedy pokazana jest dławica piersiowa:
- antybiotyki w postaci kapsułek, tabletek, proszków i roztworów;
- miejscowe środki antyseptyczne;
- leki przeciwhistaminowe;
- środki immunostymulujące;
- przeciwgorączkowy;
- eubiotics.
Antyseptyczne pomagają radzić sobie z bólem. Należą do nich: chlorheksydyna, miramistin, stopangin itp. Wiele leków ma ograniczenia wiekowe.
Pacjenci powinni płukać gardło. Furacylina działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Na jego podstawie przygotowuje się roztwór do płukania gardła.
W przypadku krwotokowego zapalenia migdałków leczenie obejmuje stosowanie ogólnoustrojowych antybiotyków. Penicyliny są lekami z wyboru (Augmentin, Amoxiclav, Flemoklav Solyutab).
Makrolidy są rzadziej przepisywane (Sumamed, Wilprafen). Czas trwania antybiotykoterapii wynosi około 10 dni. W przypadku ostrej gorączki przedstawiono leki przeciwgorączkowe (Paracetamol MS, Efferalgan, Nurofen, Panadol).
W celu zmniejszenia obrzęku migdałków można podawać blokery anginy blokujące receptory histaminowe H1.
Do tej grupy należą: Tsetrin, Zodak, Claritin itp. Po kuracji antybiotykowej często przepisywane są eubiotyki (Linex, Hilak Forte) w celu przywrócenia mikroflory jelitowej.
Wdychanie
Skutecznym leczeniem zapalenia migdałków jest inhalacja. Pomagają przyspieszyć powrót do zdrowia, skrócić czas leczenia farmakologicznego, złagodzić ból, zmniejszyć obrzęk błony śluzowej jamy ustnej i nosa oraz zahamować aktywność drobnoustrojów.
Inhalacje są często wykonywane z połączonym uszkodzeniem migdałków i oskrzeli.
Przed wprowadzeniem substancji do dróg oddechowych wymagane jest porzucenie aktywności fizycznej. Zabieg przeprowadza się co najmniej godzinę po jedzeniu. Młodzież i dorośli wykazują inhalacje parowe.
W leczeniu przedszkolaków nie są one zalecane. Inhalacji można podawać antyseptyki, soli fizjologicznej, wody mineralnej, a także środki homeopatyczne. Nebulizatory są często używane do rozpylania substancji.
Fizjoterapia
Pomocnicze leczenie dławicy piersiowej to fizjoterapia. Najczęściej wykonywane: magnetoterapia, elektroforeza, promieniowanie ultrafioletowe i podczerwone.
Fizjoterapia może poprawić odporność, przyspieszyć gojenie tkanek, poprawić metabolizm w migdałkach i wyeliminować stany zapalne.
Środki ludowe
Za zgodą lekarza prowadzącego środki ludowe można stosować w leczeniu dławicy piersiowej. Należą do nich różne wywary, nalewki i nalewki.
Konieczne jest stosowanie tylko tych roślin, które nie podrażniają błon śluzowych jamy ustnej i gardła. Kiedy dławica jest skuteczna:
- bąbelkowanie na bazie sody;
- ciepłe kompoty;
- woda mineralna;
- infuzja na bazie szałwii lub rumianku.
Środki ludowe w postaci ziół stosowanych w domu, nie zastępują antybiotykoterapii.
Moc
W schemacie leczenia należy uwzględnić dietę. Jeśli masz ból gardła, musisz zrezygnować z kawy i innych gorących napojów, przypraw, pikantnych potraw i grubej żywności. Zaleca się wyłączenie stosowania mleka. Wyłączone z menu:
- twardoskóre warzywa i owoce;
- nasiona słonecznika;
- orzechy;
- majonez;
- sosy;
- przyprawy;
- żetony;
- krakersy.
Przydatne jest spożywanie owsianki, zup, tłuczonych ziemniaków, musów, napojów owocowych, zielonej herbaty, biodra z bulionu i galaretki.
W przypadku objawów zatrucia pacjenci powinni pić co najmniej 1,5-2 litrów płynów na dobę. W leczeniu dusznicy bolesnej ważne jest wzmocnienie układu odpornościowego.
W tym celu należy jeść więcej owoców, jagód, gotowanego mięsa i warzyw. Wszystkie produkty muszą zawierać niezbędne witaminy dla organizmu. Gdy kwasy słodkie słodowe z miąższem są przydatne. Muszą pić ciepło.
Możliwe powikłania
Gdy powikłania lędźwiowego migdałków rozwijają się często. Najniebezpieczniejsze z nich to:
- flegma celulozowa;
- wytwarzanie ropnia;
- obrzęk krtani;
- trudności w oddychaniu;
- niedobór tlenu;
- ropne zapalenie ucha;
- zapalenie węzłów chłonnych;
- rozwój przewlekłego zapalenia migdałków.
Mogą wystąpić negatywne konsekwencje narządów wewnętrznych. Rozprzestrzenianie się zarazków często prowadzi do uszkodzenia nerek typu kłębuszkowego zapalenia nerek, zapalenia mięśnia sercowego i reumatyzmu.
Najgroźniejszym powikłaniem dławicy jest posocznica. Może prowadzić do porażenia prądem i niewydolności wielonarządowej (połączenie awarii kilku systemów funkcjonalnych).
Zapobieganie
Można zapobiec anginie u dorosłych i dzieci. Do tego potrzebne są:
- przestań pić zimne napoje;
- leczyć próchnicę, nieżyt nosa i zapalenie zatok;
- prowadzić aktywny tryb życia;
- regularnie odwiedzaj dentystę;
- myć zęby i płukać usta po każdym posiłku;
- jeść więcej owoców i warzyw;
- oddychaj tylko nosem;
- utrzymuj ciepło w gardle;
- nie przeziębić;
- twardnieje;
- rzuć palenie
Jeśli jeden z członków rodziny jest chory, musisz nosić maskę i używać oddzielnych naczyń. Zatem ból gardła jest powszechną patologią dróg oddechowych.
Objawy i leczenie migdałkowego zapalenia migdałków u dorosłych
Najpoważniejszą postacią ostrego zapalenia migdałków jest lakoniczne zapalenie migdałków. Choroba jest procesem zapalnym w szczelinach migdałków, któremu towarzyszy ropny kwiat. Uszkodzenie występuje w gardle podniebiennym, jajowodowym, gardłowym, językowym. W przeciwieństwie do pęcherzykowego zapalenia migdałków (w którym małe formacje ropne), ta forma jest pełnym wypełnieniem zainfekowanego obszaru ropą. Rzadko te dwie formy mogą rozwijać się jednocześnie.
Choroba najczęściej występuje u dzieci (5-12 lat). Jeśli zapalenie zatok przynosowych u dorosłych występuje, przyczyna jest często związana z przewlekłym uszkodzeniem migdałków lub w połączeniu z innymi postaciami ostrego zapalenia migdałków.
Ból gardła jest pierwotny (uczucie migdałków powstaje w wyniku inwazji infekcji w tkance) lub występuje w wyniku powikłań chronicznego zapalenia migdałków. Leczenie zapalenia migdałków u dorosłych i dzieci zwykle nie jest kompletne bez antybiotyków.
Przyczyny choroby
Proces patologiczny występuje najczęściej w okresie jesienno-zimowym. Bycie blisko chorego jest niebezpieczne. Ropne migdałkowe zapalenie migdałków jest chorobą zakaźną przenoszoną przez zawieszone w powietrzu kropelki: podczas kichania, kaszlu, mówienia, poprzez różne przedmioty (zabawki).
Luki wypełnione ropą w większości przypadków obserwuje się w migdałkach. Czynniki sprawcze tej choroby to głównie paciorkowce beta-hemolizujące. Również z powodu pneumokoki, klebsiella, staphylococcus, hemophilus bacillus.
Ponadto, forma lędźwiowa dławicy piersiowej może być początkowo spowodowana przez wirusy (adenowirusy, enterowirusy). Zmniejszają opór organizmu, dlatego mikroorganizmy na błony śluzowej migdałków aktywnie zaczynają się rozmnażać. Same wirusy nie powodują dławicy piersiowej, mogą tylko osłabić układ odpornościowy (lokalny i ogólny). W obecności silnej odporności choroba pojawia się rzadziej, a leczenie jest łatwiejsze i szybsze. Ludzie z cukrzycą, reumatyzmem, przewlekłym zapaleniem zatok, próchnicą, gruźlicą, chorobą przyzębia, ryzyko zakażenia są wyższe.
U dzieci choroba obserwuje się po pierwotnym połączeniu z różnymi szczepami gronkowca i paciorkowca. Ostre zapalenie migdałków podsiatkówkowych może powstać z powodu:
- hipotermia lub picie zimnych napojów, jedzenie;
- zmniejszyć ogólną odporność organizmu;
- wrodzony niedostateczny rozwój gruczołów;
- wilgotność lub nagłe spadki ciśnienia;
- stres, przepracowanie;
- całkowite zanieczyszczenie powietrza (odpady przemysłowe, pył, gaz);
- przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych.
Dzieje się tak dlatego, że mikroorganizmy pozostają w centrum przewlekłej infekcji w organizmie (zatoki, zęby, nosogardła, dziąsła), a zatem dostają się do migdałków.
Zapalenie migdałków gardłowych u dorosłych często występuje z regularnym podrażnieniem błon śluzowych przez dym papierosowy, picie napojów alkoholowych u dzieci z powodu niewystarczającego leczenia ostrego zapalenia migdałków.
Objawy
Okres inkubacji tej choroby zależy od rodzaju bodźca i może wynosić kilka dni. Objawy bardzo szybko rosną, czasem w ciągu kilku godzin. Zazwyczaj pierwszymi objawami są ból gardła i wysoka temperatura ciała (39-40 ° w ropnym zapaleniu migdałków).
Zdjęcie po prawej stronie pokazuje najważniejszy objaw lakonarskiego zapalenia migdałków: ropna blaszka na gruczołach
Lokalny status lakunarnego zapalenia migdałków, pacjenci mają pewne objawy:
- zaczerwienienie i zapalenie łuków podniebiennych, migdałków;
- bóle głowy, bóle stawów, dreszcze, osłabienie;
- uczucie grudki w gardle podczas połykania, ból gardła i ból gardła;
- zaburzenia snu, utrata apetytu;
- wrzody na migdałkach;
- dzieci cierpią na zaburzenia trawienia, ból brzucha, biegunkę, wymioty;
- zmniejszona wydajność;
- czasami - tachykardia, mrowienie w sercu;
- obfite ślinienie;
- obrzęk węzłów chłonnych.
U dzieci ciało jest słabsze niż osoba dorosła, dlatego ostre zapalenie migdałków jelitowych jest poważnym zagrożeniem. Jest to spowodowane wysoką temperaturą, ciężkim zatruciem i poważnymi powikłaniami. Ale jeśli wiesz, jak leczyć zapalenie migdałków w domu, objawy mogą się zmniejszyć o 3-4 dni. Czas trwania choroby wynosi 5-9 dni.
Bardzo rzadko pojawia się lakoniczne zapalenie migdałków bez temperatury, ciało każdej osoby jest inne i reaguje inaczej na powstałą infekcję.
Objawy choroby lakunarnej są bardzo podobne do innych postaci zapalenia migdałków, dlatego lekarz prowadzący będzie w stanie prawidłowo zdiagnozować i przepisać leczenie.
Możliwe powikłania
Po infekcji rozprzestrzenia się przez drogi oddechowe i często powoduje powstawanie zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli. Nieważna terapia przyczynia się do pojawienia się przewlekłej postaci patologii, w większości przypadków o skomplikowanych konsekwencjach. Ponadto, z ciężkim przebiegiem lub późnymi powikłaniami, mogą pojawić się ropnie, zapalenie śródpiersia, zapalenie kłębuszków i sepsa.
Zapalenie migdałków wywołane przez bakterie błonicze jest dość ciężkie. Jeśli czas nie przeprowadzi terapii, może spowodować śmierć pacjenta.
Obecność choroby zakaźnej i istniejących wrzodów przyczynia się do rozprzestrzeniania się bakterii w ciele ludzkim, osiedlają się w płucach, kościach, sercu. Konsekwencje takiej hodowli są bardzo niebezpieczne, występuje odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek). Powiązane choroby to reumatyzm, gronkowcowe zapalenie opon mózgowych, zapalenie nerek, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie stawów itp.
Metody leczenia
Jak leczyć chorobę i jak? Niezależnie od bólu gardła, lakunarnego lub pęcherzykowego terapia jest prawie taka sama. Skuteczne leczenie zapalenia migdałków podniebienia u dorosłych i dzieci opiera się na przestrzeganiu ogólnego reżimu. Aby zmniejszyć temperaturę, należy przestrzegać leżenia w łóżku. Pomoże to w postępowaniu medycznym, aby szybko poradzić sobie z chorobą i zapobiec możliwym powikłaniom. Dlatego przy pierwszych podobnych objawach (zaczerwienienie i powiększenie migdałków) powinieneś skontaktować się ze specjalistą, który zaleci właściwe leczenie.
Możliwe jest wyleczenie choroby w sposób medyczny i lokalny. W trakcie choroby należy przestrzegać określonej diety: pić dużo płynów, nie jeść słonych, pikantnych, marynowanych potraw (mogą podrażniać migdałki i prowokować jeszcze więcej obrzęków). Konieczne jest wyeliminowanie z diety produktów alergicznych (czekolada, orzechy, słodycze itp.) - mogą one zwiększyć obrzęk tkanki limfatycznej.
Terapia lokalna
Ropne migdałkowe zapalenie migdałków leczy się lokalnymi środkami:
- Spłucz. Aby pozbyć się drobnoustrojów, przepłukać gardła roztworami środków antyseptycznych (chlorheksydyna, woda utleniona, miramistin, kwas borowy itp.). Dobry do spłukiwania użyj roztworów soli, sody, ekstraktów z kory dębu, szałwi.
- Inhalatory. Bardzo skuteczne jest stosowanie inhalatorów (Bioparox, Ingalipt, Tantum Verde).
- Lugol. Smaruj gardło, aby zdezynfekować migdałki.
- Wchłanialne tabletki o działaniu antyseptycznym (Falimint, Sebedin, Gramicidin, Strepsils).
- Fizjoterapia (UHF, leczenie mikroprądowe).
Leczenie leków przeciw dusznicy bolesnej
Terapia obejmuje następujące metody:
- Antybiotyki na dusznicę bolesną są po prostu konieczne. Najskuteczniejsze, jak w przypadku Staphylococcus, Streptococcus, są antybiotyki dla dławicy z serii penicylin (w przypadku braku alergii). Być może zastosowanie cefalosporyn (Supraks, Ceftriakson) i makrolidy.
- Leki przeciwgorączkowe (Aspiryna, Panadol, Paracetamol, Efferalgun, Nurofen).
- Leki przeciwhistaminowe (Suprastin, Diazolin, Tavegil). Pomaga zmniejszyć obrzęki, a także złagodzić ból podczas połykania.
- Multiwitaminy zwiększające odporność.
- Immunostymulanty (Ribomunil itp.).
- Leki przeciwwirusowe (Arbidol, Cycloferon), w obecności wirusowej dławicy piersiowej.
Antybiotyki na ból gardła powinny być pijane przez tydzień, nawet jeśli stan się poprawił. Po zażyciu antybiotyków konieczne jest picie pałeczek kwasu mlekowego, bifidobakterii w celu uzupełnienia mikroflory jelitowej.
Aby uniknąć pojawienia się jakiejkolwiek formy dusznicy bolesnej, konieczne jest przede wszystkim wzmocnienie odporności, chodzenie na świeżym powietrzu, używanie witamin, prowadzenie ćwiczeń terapeutycznych i nie nadmierne chłodzenie. ()