Ceftriakson jest grupą antybiotyków cefalosporynowych. Lek może eliminować różne infekcje pochodzenia bakteryjnego. Ceftriakson ze stafilokokiem pomaga pozbyć się patogenu blokując jego negatywny wpływ na organizm ludzki. Leczenie ceftriaxocon przeprowadza się w postaci iniekcji domięśniowych i dożylnych.
Jak działa ceftriakson w stafilokokach: opis
Ceftriakson jest aktywny wobec bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich. Jednak lek nie wpływa na hemofil, Escherichia, enterococci. W leczeniu gronkowca ceftriakson jest niezbędny do wyeliminowania patogenu i objawów choroby.
Staphylococcus to okrągły mikrob żyjący w koloniach.
Jeden z trzech rodzajów gronkowców można znaleźć u ludzi:
Staphylococcus aureus występuje najczęściej u ludzi. Można się go pozbyć za pomocą antybiotyków cefalosporynowych, a także penicylin (metycyliny) i fluorochinoli. Ceftriakson jest szeroko stosowany w Staphylococcus aureus. Antybiotyk jest przepisywany opornym, opornym szczepom Staphylococcus aureus i dobrze radzi sobie z mikroorganizmami na różnych etapach ich rozwoju. Ceftriakson hamuje stabilność gronkowca.
Analogiem ceftriaksonu jest lek Aurocef. Lekarz może przepisać go w leczeniu choroby zakaźnej. Według opinii Ceftriakson i jego analogi są dobrze tolerowane przez organizm i aktywnie walczą z wieloma infekcjami, w tym paciorkowcami.
Najodpowiedniejsze jest leczenie gronkowca antybiotykiem.
W przypadku ceftriaksonu staphylococcus:
- niszczy błonę komórkową drobnoustroju;
- zatrzymuje życiową aktywność mikroorganizmu;
- eliminuje zakaźne oponiaki, które powodują mikroby;
- hamuje tworzenie się nowych patogenów;
- ma wyraźny efekt bakteriobójczy;
- całkowicie niszczy kolonie drobnoustrojów.
Ceftriakson zajmie około pięciu dni, aby całkowicie zabić Staphylococcus aureus. W tym okresie dochodzi do eradykacji mikroorganizmów, a choroba ustępuje.
Aplikacja
Prick Ceftriakson ze Staphylococcus aureus jest wymagany 1 raz dziennie. Dawkowanie leku jest obliczane indywidualnie w każdym przypadku. Dawka dożylna nie powinna przekraczać 50 mg / dobę.
Lek może być stosowany w leczeniu noworodków, niemowląt i dzieci w wieku podstawowym i gimnazjalnym. Ceftriakson jest wskazany do stosowania w złożonej terapii aminoglikozydami, ale leki są rozcieńczane i podawane osobno.
Lek stosuje się w tej dawce:
- dzieci - 20-50 mg / na 1 kg;
- do 12 lat - 20-80 mg / na 1 kg;
- dorośli - 1-2 lata
Po domięśniowym podaniu leku ceftriakson jest wstępnie rozcieńczany roztworem zawierającym lidokainę. Powstały roztwór do wstrzykiwania należy zużyć natychmiast po rozcieńczeniu. Zmiana barwy roztworu w ciągu pierwszych 6 godzin po rozcieńczeniu nie wpływa na skuteczność leku w przypadku gronkowca.
Wstrzyknięcie jest powolne. Podczas infuzji Ceftriakson rozcieńczony roztworami chlorku sodu i glukozy.
Przeciwwskazania
Lek jest przeciwwskazany w przypadku indywidualnej nietolerancji.
Skutki uboczne
W pojedynczych przypadkach w leczeniu gronkowca z lekiem możliwe są niepożądane reakcje organizmu. Obserwowane wymioty, ból głowy, mdłości. W niektórych sytuacjach występuje grzybica dróg rodnych, zwiększa się aktywność enzymów wątrobowych. Często rozwijają się reakcje skórne i małopłytkowość, pokrzywka, świąd.
Znalazłeś błąd? Wybierz i naciśnij Ctrl + Enter
Ceftriakson ze Staphylococcus aureus i Klebsiella
Powiązane i zalecane pytania
8 odpowiedzi
Wyszukaj na stronie
Co jeśli mam podobne, ale inne pytanie?
Jeśli nie znalazłeś potrzebnych informacji wśród odpowiedzi na to pytanie, lub Twój problem jest nieco inny od przedstawionego, spróbuj zadać dodatkowe pytanie na tej samej stronie, jeśli jest na głównym pytaniu. Możesz także zadać nowe pytanie, a po chwili nasi lekarze odpowiedzą. Jest bezpłatny. Możesz również wyszukać niezbędne informacje w podobnych pytaniach na tej stronie lub na stronie wyszukiwania w witrynie. Będziemy wdzięczni, jeśli polecisz nas swoim znajomym w sieciach społecznościowych.
Medportal 03online.com przeprowadza konsultacje medyczne w trybie korespondencji z lekarzami na stronie. Tutaj otrzymasz odpowiedzi od prawdziwych praktyków w swojej dziedzinie. Obecnie strona może otrzymać konsultację na 45 obszarach: alergolog, Wenerologii, gastroenterologii, hematologii i genetyki, ginekolog, homeopata, ginekologa dermatolog dziecięcy, neurolog dziecko, chirurgii dziecięcej, endokrynolog pediatryczny, dietetyk, immunologii, choroba zakaźna, kardiologia, kosmetologii, logopeda, Laura, mammolog, prawnik medyczny, narkolog, neuropatolog, neurochirurg, nefrolog, onkolog, onkolog, ortopeda, okulista, pediatra, chirurg plastyczny, proktolog, psychiatra, psycholog, pulmonolog, reumatolog, seksuolog-androlog, dentysta, urolog, farmaceuta, fitoterapeuta, flebolog, chirurg, endokrynolog.
Odpowiadamy na 95,39% pytań.
Ceftriakson podawany przeciwko gronkowcom
kto dźgnął nożem podczas b? przeraża jego opis. Wskazania:
Infekcje bakteryjne wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy: infekcje narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak opłucnej), choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuca, ropnia opłucnej), infekcje kości, stawów, skóry i tkanek miękkich, obszar moczowo-płciowy (w tym rzeżączka, odmiedniczkowe zapalenie nerek), bakteryjne zapalenie opon mózgowych i zapalenie wsierdzia, posocznica, zakażone rany i oparzenia, miękka wrzód i kiła, choroba z Lyme (borelioza), dur brzuszny zakażenie emonellozą i salmonellą.
Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym.
Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.
Nadwrażliwość (w tym na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy).C Uwaga. Noworodkowa hiperbilirubinemia, wcześniaki, niewydolność nerek i / lub wątroby, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, zapalenie jelit lub zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych, ciąża, laktacja.
Reakcje alergiczne: gorączka, eozynofilia, wysypka skórna, pokrzywka, świąd, rumień wielopostaciowy, wysięk, obrzęk, wstrząs anafilaktyczny, choroba posurowicza, dreszcze.
Reakcje miejscowe: ze wstępem - zapalenie żył, ból wzdłuż żyły; Wtrysk V / m - ból w miejscu wstrzyknięcia.
Układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy.
Z układu moczowego: skąpomocz.
Ze strony układu trawiennego: nudności, wymioty, zaburzenia smaku, wzdęcia, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit; pseudo-kamica żółciowa pęcherzyka żółciowego (zespół "szlamu"), kandydoza i inne nadkażenia.
Na części narządów krwiotwórczych: anemia, leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, małopłytkowość, trombocytoza, bazofilia, krwiomocz; krwawienie z nosa, niedokrwistość hemolityczna.
Wskaźniki laboratoryjne: zwiększenie (zmniejszenie) czasu protrombinowego, zwiększenie aktywności aminotransferaz "wątrobowych" i fosfatazy alkalicznej, hiperbilirubinemia, nadmiar kreatynininemia, wzrost stężenia mocznika, cukromocz.
Jakie leki należy leczyć Staphylococcus aureus
Staphylococcus aureus jest normalnym mieszkańcem błon śluzowych i skóry ludzkiej, ale wraz z pojawieniem się odpowiednich warunków przekształca się w patogenny mikroorganizm. Konsekwencje szybkiego rozmnażania tej bakterii są przerażające: pacjent jest stale w bardzo wysokiej temperaturze, ciało szybko ulega upojeniu, a u dzieci może powodować dysfunkcję układu oddechowego i śmierć. Jak leczyć Staphylococcus aureus - to pytanie od wielu dziesięcioleci zostało poproszone przez wielu lekarzy, ponieważ dzisiaj ten mikrob stał się odporny na wiele leków, więc wybór terapii jest skomplikowany.
Funkcje leczenia
Staphylococcus aureus można zwykle znaleźć na błonach śluzowych i skórze, jego umiarkowany wzrost nie szkodzi osobie, ale jednocześnie bakterie nie pozwalają na osiedlenie się innych drobnoustrojów w tych miejscach. Powielanie drobnoustrojów jest kontrolowane przez ludzki układ odpornościowy, z jego osłabieniem podczas chorób (przeziębienie, ból gardła, próchnica, bruzdy jelit i inne), stresu i infekcji bakteryjnych, kolonie Staphylococcus aureus stają się chorobotwórcze i zaczynają się szybko rozmnażać.
Trudność w leczeniu Staphylococcus aureus polega na tym, że ten drobnoustrój ma dobrze rozwiniętą zdolność "przyzwyczajać się" do leków przeciwbakteryjnych, czyli stać się odpornymi na nie. Z powodu tej cechy, jeden szczep gronkowcowy pod koniec XX wieku w Anglii "zmusił" kilka szpitali położniczych do zamknięcia, ponieważ noworodki zachorowały na infekcję gronkowcem, a żadne leczenie sanitarne nie pomogło tego uniknąć.
Jak leczyć infekcję dzisiaj? Aby odpowiedzieć na to pytanie, lekarze muszą najpierw pobrać od pacjenta próbkę biomateriału, aby sprawdzić oporność wyizolowanego patogenu na antybiotyki, a następnie przepisać terapię. W tym przypadku przebieg leków przeciwbakteryjnych nie powinien trwać dłużej niż 12 dni, ponieważ bakterie rozwijają oporność, a stan pacjenta ulegnie pogorszeniu.
Leki stosowane w leczeniu
Leczenie infekcji gronkowcem jest zwykle złożone, pacjent musi stosować nie tylko antybiotyki, ale także dodatkowe leki, których wybór zależy od lokalizacji choroby. Możesz wybrać kilka grup leków:
- miejscowe środki antyseptyczne;
- złożone preparaty immunoglobulin;
- bakteriofagi;
- antybiotyki.
Lokalne środki antyseptyczne
Stosowanie miejscowych środków antyseptycznych w celu leczenia jest konieczne w przypadkach, gdy ognisko infekcji rozwija się na powierzchni skóry. Leki te nie zabijają patogenu bakteryjnego, ale tylko hamują jego rozmnażanie, ale to wystarcza do skutecznej terapii w połączeniu z antybiotykami.
Takie miejscowe środki antyseptyczne są skuteczne przeciwko Staphylococcus aureus:
- fukortsin;
- brylantowy zielony;
- chlorophyllipt (maść lub roztwór);
- roztwór prebiotyczny z bakteriami kwasu mlekowego;
- dioksydyna (do leczenia jamy nosowej);
- metronidazol (jako czopki dopochwowe w leczeniu infekcji pochwy).
Konieczne jest regularne leczenie ognisk infekcji miejscowymi środkami antyseptycznymi 2-3 razy dziennie, ale nie więcej, ponieważ mogą one powodować oparzenia tkanki nabłonkowej.
Kompleksowe preparaty immunoglobulin
Immunoglobuliny są biologicznie czynnymi substancjami, które są syntetyzowane przez organizm podczas rozwoju infekcji w nim. Ich główną rolą jest neutralizacja toksyn bakterii i przyspieszenie walki z nimi. Ciało zaczyna syntezować immunoglobuliny tylko 3-4 dni po wystąpieniu choroby, dlatego aby szybko wyleczyć Staphylococcus aureus, można dodatkowo stosować leki z tymi substancjami.
Szczepionka przeciw gronkowcom
Inną metodą leczenia Staphylococcus aureus jest szczepionka z jej toksyną, ta metoda jest stosowana tylko w przypadku chorób skóry wywołanych przez tę bakterię, które objawiają się jako carbuncles, czyraki, pioderma. Lekarz prowadzący podczas terapii dobierze pacjentowi optymalną dawkę leku i częstotliwość jego stosowania.
Lek do leczenia infekcji należy wstrzykiwać, natomiast w tkankach rozpoczyna się wytwarzanie przeciwciał, a liczba komórek odpornościowych we krwi wzrasta. Podczas stosowania szczepionki gronkowcowej konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta, szczególnie przez następne 5-6 godzin, ponieważ może mieć gorączkę, osłabienie, nudności i inne objawy.
Antybiotyki
Leczenie Staphylococcus aureus wcześniej występowało przy użyciu metycyliny, ale każdy szpital posiadał własny odporny szczep, który stał się prawdziwą katastrofą, ponieważ trzeba było szukać nowych leków. Dzisiaj farmakolodzy stworzyli wiele leków przeciwbakteryjnych, które są skuteczne przeciwko temu drobnoustrojowi. Zabij MRSA - oporny na metycylinę Staphylococcus aureus - pomoże w osiągnięciu takich celów:
- wankomycyna;
- suprax;
- linezolid;
- teikoplanina;
- kwas fusydowy;
- Augmentin (antybiotyk o szerokim spektrum działania);
- ceftriakson (szerokie spektrum).
Te doustne leki przeciwbakteryjne, zwłaszcza wankomycyna, ceftriakson i suprax, wykazują wysoką skuteczność w zwalczaniu wewnętrznego zakażenia gronkowcami, ale z zewnętrznymi ogniskami stanu zapalnego, jak również czyraków i karbunkul, muszą być uzupełnione preparatami do leczenia zewnętrznego.
Ale co z najskuteczniejszymi antybiotykami XX wieku, Staphylococcus aureus, metycyliną? Błędem jest sądzić, że dziś nie jest już w stanie walczyć z drobnoustrojem. Nowe szczepy Staphylococcus aureus zyskują oporność na nowoczesne antybiotyki, ale coraz więcej traci się oporność na metycylinę, dlatego lek ten jest ponownie stosowany we współczesnej medycynie.
Przygotowania do zapobiegania
Niektóre osoby mają taką cechę: zawartość Staphylococcus aureus na błonie śluzowej lub skórze jest większa niż to, co jest potrzebne, lub powstrzymujący je mechanizm reprodukcji jest zepsuty, więc pytanie "jak pozbyć się Staphylococcus aureus" jest dla nich istotne przez cały czas. W takim przypadku należy regularnie stosować terapię profilaktyczną, która pomoże "ożywić" układ odpornościowy i sprawi, że będzie on skuteczniejszy w zwalczaniu bakterii.
Toksoidy gronkowcowe
Anatoksyny to leki zawierające endotoksynę Staphylococcus aureus wytwarzaną podczas rozrodu w ciele pacjenta. To z ich powodu osoba odczuwa wyraźną słabość, wzrasta jej temperatura, rozwija się odurzenie i praca wielu narządów wewnętrznych, takich jak serce i płuca, jest zakłócona.
Wprowadzenie małych dawek oczyszczonego toksoidu gronkowcowego może doprowadzić do krótkotrwałego pogorszenia stanu zdrowia, ale po tym czasie układ odpornościowy rozwinie swoje przeciwciała, aby skutecznie zwalczać mikroorganizmy w przyszłości.
Przebieg toksoidów gronkowcowych muszą przejść osoby, które mają przejść poważną operację z długim okresem rekonwalescencji. Rozpoczynają go 2-3 miesiące przed zabiegiem, wstrzyknięcia wykonuje się co 25-30 dni, ostatnie powinny być 4-5 dni przed operacją.
Lizat bakterii
Aby wzmocnić lokalną odporność na błony śluzowe jamy ustnej, nosa i gardła, dana osoba może stosować lizaty bakteryjne - leki zawierające specjalnie wybrane rodzaje gronkowców, a czasami patyki, które po ekspozycji na błony śluzowe będą powodować aktywną odpowiedź immunologiczną.
Czy choroba może zostać wyleczona za ich pomocą? Odpowiedź jest jednoznaczna: nie, ponieważ na tle infekcji gronowej odporność jest zbyt słaba, by walczyć z dodatkowymi mikroorganizmami.
Skuteczne lizaty bakterii obejmują takie leki:
Leki są produkowane w postaci sprayów, pastylek i aerozoli. Postać dawkowania leku jest wybierana w zależności od miejsca, w którym chcesz zwiększyć odporność immunologiczną. Aby powiedzieć z całą pewnością, czy lizaty bakterii powinny być stosowane przez pacjenta, tylko lekarz może po wysianiu bakteryjnym błon śluzowych, dlatego nie należy stosować tych leków w celu "zapobiegania" sobie.
Dieta ze Staphylococcus aureus
W przypadku zakażenia staph ważne jest, aby myśleć nie tylko o tym, jak wyleczyć z niego osobę, ale także o tym, jak szybko przywrócić jego ciało i układ odpornościowy, aby zapobiec nawrotowi choroby. Zdrowy styl życia odgrywa w tym istotną rolę, ponieważ prawidłowe odżywianie, regularne ćwiczenia i unikanie złych nawyków mają pozytywny wpływ na stan organizmu.
Zła dieta, mała aktywność i palenie tytoniu, zmniejszenie produkcji lizozymu, który chroni przed wieloma infekcjami bakteryjnymi, tylko pogarsza stan.
Nie ma specjalnej diety w leczeniu Staphylococcus aureus, ale aby szybko się go pozbyć konieczne jest prawidłowe wykonanie diety. Powinien zawierać dużo witamin, białek (ważnych dla produkcji immunoglobulin i przeciwciał), węglowodanów (zwalczających infekcje, organizm potrzebuje dużo energii) i błonnika (pomaga szybciej eliminować toksyny).
Dieta obejmuje takie produkty spożywcze:
- białka zwierzęce (mięso, ryby, drób, jaja, twaróg, ser);
- białka roślinne (groch, fasola, soczewica, ciecierzyca, orzechy, nasiona);
- wolne węglowodany (gryka, płatki owsiane, pszenica, kasza jęczmienna, pieczone ziemniaki, makaron z pszenicy durum);
- błonnik (chrupiące warzywa, surowe lub pieczone, owoce, warzywa);
- tłuszcze roślinne.
Przepisy z dużą ilością przypraw, oleju i soli są lepiej wykluczone, ponieważ nie tylko oddziałują na przewód pokarmowy, ale także wzmacniają reakcje zapalne w organizmie, powodują obrzęki.
Leczenie Staphylococcus aureus powinno być kompleksowym wydarzeniem, które może zalecić tylko lekarz. Same antybiotyki nie wystarczają do całkowitego wyleczenia, ponieważ ten drobnoustrój ma nieprzyjemną cechę, aby szybko rozwinąć odporność na leki przeciwbakteryjne. Terapia może obejmować kilka leków, podczas gdy dana osoba musi przestrzegać zasad zdrowego stylu życia - to pomoże mu powrócić na nogi.
11 skutecznych antybiotyków przeciwko gronkowcom
Staphylococcus to warunkowo chorobotwórcza bakteria gram-dodatnia o kulistym lub sferycznym kształcie. Około 30-35% światowej populacji jest stałymi nosicielami tego Bacillus. Patogenne gronkowce powodują szeroki zakres chorób: od łagodnych infekcji skórnych po poważne choroby z powikłaniami i wysokim odsetkiem zgonów.
Proces zapalny wpływa na układ sercowo-naczyniowy, trawienny, układowy i nerwowy. W nauce istnieje około trzy tuziny szczepów gronkowca, z których każdy ma określoną aktywność patogenetyczną i stopień agresywności.
W medycynie szczególnie interesujące są 3 gatunki Staphylococcus:
- Epidermal. Jest składnikiem normalnej mikroflory skóry. Bakterie chorobotwórcze są niebezpieczne dla osób z obniżoną reaktywnością immunologiczną, noworodków i pacjentów z rakiem.
- Złoty Ten szczep Staphylococcus jest najczęściej zlokalizowany na skórze i błonach śluzowych górnych dróg oddechowych.
- Saprofityczny Koncentruje się w cewce moczowej, powodując zapalenie pęcherza.
Funkcje terapii przeciwdrobnoustrojowej dla gronkowca
Antybiotyki są silnymi lekami, które chociaż powstrzymują rozwój infekcji w organizmie, mają wiele skutków ubocznych. Przed skorzystaniem z tej metody leczenia należy ocenić możliwe ryzyko i skonsultować się ze specjalistą.
Zaleca się stosowanie antybiotyków, jeśli infekcja rozprzestrzeniła się w organizmie i weszła do krwioobiegu. Innym obiektywnym powodem na korzyść takiego leczenia jest niedobór odporności, w którym wypada jakikolwiek składnik aparatu immunologicznego, a zdolność organizmu do wykazywania funkcji ochronnych i immunologicznych przeciwko czynnikom zakaźnym jest zakłócona.
Na pytanie, który antybiotyk gwarantuje zabicie gronkowca, niemożliwe jest udzielenie jednoznacznej odpowiedzi.
Nawet silne antybiotyki nie gwarantują stuprocentowej ulgi od gronkowca i dają tylko chwilową poprawę.
W leczeniu ropnego nekrotycznego zapalenia mieszków włosowych nawroty występują u połowy pacjentów. Co więcej, ponowne leczenie powinno być prowadzone z innymi lekami, ponieważ bakterie ropogenne mają oporność na antybiotyki. W takich przypadkach lekarze zajmujący się chorobami zakaźnymi przepisują połączenie leków.
W ostatnich latach patogenne typy gronkowców mutują i charakteryzują się zwiększoną opornością na antybiotyki. Na przykład, Staphylococcus aureus jest zdolny do rozszczepiania antybiotyków β-laktamowych specjalnym enzymem, penicylinazą. Po pozbyciu się tego rodzaju patogenów, pół-syntetyczne penicyliny i cefalosporyny drugiej i trzeciej generacji dowiodły swojej skuteczności.
Główną wadą antybiotyków jest ich brak selektywności. Po długim okresie leczenia zaburzony zostaje jakościowy i ilościowy skład mikroflory jelitowej, co prowadzi do rozwoju dysbiozy. Antybiotyki niszczą korzystne mikroorganizmy, które promują wchłanianie białek, witamin i pierwiastków śladowych, trawią pokarm, zapewniają metabolizm lipidów i neutralizują gnilne bakterie i toksyny.
Lekarz prowadzący przepisuje antybiotyki do leczenia takich poważnych chorób, jak:
- Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest zapalnym procesem genetyki bakterii występującym w nerkach.
- Staphylococcus pneumonia to ciężkie zapalenie tkanki płucnej, w którym istnieje wysokie prawdopodobieństwo rozwoju sepsy.
- Zapalenie wsierdzia - zapalenie osierdzia - wewnętrzna wyściółka serca. Zapalenie wsierdzia ma etiologię zakaźną. Choroba charakteryzuje się wyraźnymi objawami: gorączka, duszność, ogólne osłabienie i ból w klatce piersiowej.
- Zapalenie mięśnia sercowego to proces zapalny w mięśniu sercowym, najczęściej związany z działaniem czynnika bakteryjnego;
- Zapalenie szpiku to ropny nekrotyczny proces, który wpływa na tkankę kostną;
- Sepsa to uogólniona choroba, w której lokalny proces infekcyjny staje się przyczyną całkowitej infekcji organizmu.
- Zapalenie ucha - proces zapalny, głównie z natury bakteryjny, z lokalizacją w uchu zewnętrznym, środkowym lub wewnętrznym;
- Zapalenie migdałków - zapalenie zakaźne z elementów pierścienia gardłowego.
Leki przeciwdrobnoustrojowe, zwalczające gronkowce
Penicyliny, cefalosporyny i fluorochinolony są głównymi lekami stosowanymi w leczeniu infekcji gronkowcem.
Trudność polega na tym, że istnieją oporne na metycylinę złote stifilococcus, które powodują ciężkie i trudne do leczenia choroby, takie jak sepsa i zapalenie płuc. Mikrobiolodzy nazywają to Staphylococcus aureus opornym na wiele leków. Gronkowiec oporny na metycylinę przystosował się do przeżycia w obecności dikloksacyliny, metycyliny i oksacyliny.
Środowisko medyczne jest zaniepokojone, ponieważ każdego roku liczba opornych szczepów wzrasta średnio o 10%. Dane te uzyskano podczas badań prowadzonych w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Po spożyciu gronkowca opornego na metycylinę prawdopodobieństwo drastycznego wyniku gwałtownie wzrasta. Jednak nawet najnowsza generacja nowoczesnych leków nie gwarantuje całkowitej eliminacji patogennych bakterii.
Poznaj grupy i listy leków:
Klarytromycyna
Jest to półsyntetyczny makrolid antybiotykowy o szerokim spektrum działania. Jest odporny na wysoką kwasowość i ma dobre właściwości farmakologiczne. Na przykład oporność klarytromycyny na działanie kwasu chlorowodorowego jest sto razy wyższa niż erytromycyny, która jest pierwszym antybiotykiem, który zainicjował klasę makrolidów. Klarytromycyna przerywa syntezę białka drobnoustroju i przenika do wnętrza, niszcząc jego rdzeń.
Lek stosuje się w leczeniu piodermii i chorób zapalnych górnych dróg oddechowych: nieżytu nosa, zapalenia krtani, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej itp. Podczas laktacji i w końcowych etapach ciąży niepożądane jest przyjmowanie antybiotyków. Leczenie silnymi antybiotykami Staphylococcus aureus przeprowadza się tylko w przypadku, gdy korzyści dla matki spadły poza potencjalne ryzyko dla płodu.
Azytromycyna
Jest to lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania związany z azalidami. Azytromycyna jest aktywnie stosowana w leczeniu chorób otolaryngologicznych. Hamuje syntezę białek, wstrzymuje wzrost i reprodukcję patogenów. Przyjmowanie podczas ciąży jest dozwolone, ale tylko pod nadzorem lekarza. Leczenie azytromycyny Staphylococcus podczas karmienia piersią jest niedopuszczalne.
Wankomycyna
Tricykliczny antybiotyk z grupy glikopeptydów idealnie nadaje się do antybakteryjnej terapii przeciwko Staphylococcus aureus. Lek praktycznie nie jest metabolizowany w organizmie człowieka.
Wankomycyna jest agresywna wobec wielu opornych szczepów, a działanie bakteriobójcze jest spowodowane hamowaniem biosyntezy ściany komórkowej patogennego drobnoustroju. Jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W późniejszych okresach przyjmuje się tylko zgodnie z istotnymi wskazaniami.
Amoksycylina
Jest to półsyntetyczna medycyna o szerokim spektrum działania, powiązana z penicylinami. Kwas w jego składzie otrzymuje się z hodowli pleśni. Te związki organiczne są wysoce aktywne przeciwko gronkowcom.
Często Amoksycylina jest przepisywana jako profilaktyka. Jego odbiór pozwala uniknąć powikłań pooperacyjnych. Wskaźnik biodostępności substancji leczniczej jest wyższy niż w przypadku większości analogów. Antybiotyk przenika przez barierę łożyskową, wyróżniając się w niewielkich ilościach mlekiem matki.
Nie zaleca się stosowania u osób poniżej 18 roku życia i osób z pewnymi chorobami wątroby.
Nie zalecane dla pacjentów z mononukleozą zakaźną; podczas nawrotu infekcji przewlekłego Epsteina-Barra i wirusa cytomegalii; w przypadku niewydolności nerek i wątroby; u pacjentów z nietolerancją beta-laktamu. Lek nie jest zgodny z alkoholem.
Linkomycyna
Środek przeciwbakteryjny z grupy linkozamidów, których działanie zależy od stężenia: działa bakteriostatycznie w małych dawkach (hamuje namnażanie się patogennych mikroorganizmów), a w dużych dawkach ma już działanie bakteriobójcze (powoduje ich śmierć).
Lincomycin to biały proszek o gorzkim smaku, który dobrze rozpuszcza się w wodzie. Antybiotyk jest przepisywany do ropnych stanów zapalnych tkanek: zapalenia tkanki łącznej i ropnia, a także zapalenia kości i szpiku. Nie można go stosować w czasie ciąży i laktacji.
Chlorowodorek linkomycyny (roztwór do podawania pozajelitowego) jest przeciwwskazany u dzieci w wieku do jednego miesiąca życia. Postać doustna leku (kapsułki) nie jest przepisywana pacjentom młodszym niż sześć lat.
Cyprofloksacyna
Antybiotyk Cyprofloksacyna o szerokim spektrum działania z grupy fluorochinolonów drugiej generacji. Jest uważany za najbardziej skutecznego przedstawiciela tej grupy leków. Cyprofloksacyna jest aktywnie stosowana w praktyce klinicznej. Antybiotyk, produkowany w postaci maści, jest przepisywany na zmiany gronkowcowe oczu.
Cyprofloksacyna jest wskazana do rehabilitacji pooperacyjnej. Przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią, pacjentów w wieku poniżej 18 lat. U dzieci lek powoduje degeneracyjne uszkodzenie stawów.
Furazolidon
Antybiotyk z grupy nitrofuranów, który ma działanie przeciwdrobnoustrojowe. Aktywny w stosunku do Staphylococcus aureus w przewodzie żołądkowo-jelitowym. Przy podawaniu doustnym furazolidon charakteryzuje się dobrą absorpcją. Zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne są na to wrażliwe.
Przeciwwskazania do stosowania to ciąża, karmienie piersią i wiek do jednego roku.
Nifuroxazide
Lek przeciwdrobnoustrojowy o szerokim spektrum działania. Nifuroxazide jest wskazany do infekcji jelitowych. Antybiotyk jest pochodną nitrofuranu. Substancja jest krystalicznie jasnożółtym proszkiem, który jest prawie nierozpuszczalny w wodzie.
Po podaniu doustnym praktycznie nie jest wchłaniany. Przeciwwskazania - wiek poniżej dwóch miesięcy i wcześniactwo. Podczas porodu zaleca się przyjmowanie leku z wielką starannością i pod nadzorem specjalisty.
Tetracyklina
Ten bakteriostatyczny antybiotyk tetracyklinowy jest aktywny wobec wielu szczepów. Jest szeroko stosowany w stomatologii i okulistyce. Tetracyklina jest produkowana w postaci tabletek i maści.
Leczenie przeciwbakteryjne tym lekiem oznacza całkowite odrzucenie stosowania produktów mlecznych, ponieważ wpływają one na jego wchłanianie. Tetracyklina jest przeciwwskazana u dzieci poniżej ósmego roku życia, kobiet w ciąży i osób z zaburzeniami czynności wątroby.
Antybiotyki do leczenia opornych szczepów
Lewofloksacyna i roksytromycyna są głównymi lekami stosowanymi w leczeniu opornych szczepów gronkowca. Lewofloksacyna jest antybiotykiem trzeciej generacji należącym do fluorochinolonów. Jest wskazany w przypadku zapalenia płuc gronkowcowego, gruźlicy, zapalenia zatok i odmiedniczkowego zapalenia nerek.
Podobnie jak wszystkie preparaty fluorochinolowe, jest dość toksyczny.
Nie dotyczy leczenia pacjentów:
- w wieku poniżej 18 lat;
- kobiety w ciąży i karmiące piersią;
- z niedokrwistością hemolityczną, epilepsją, chorobami stawów i więzadeł.
Z ostrożnością przepisuje się pacjentom w podeszłym wieku, ze względu na związany z wiekiem spadek czynności nerek.
Roksytromycyna jest pochodną erytromycyny. Jest przepisywany jako profilaktyka zapalenia opon mózgowych dla osób mających kontakt z pacjentami. Roksytromycyna jest skuteczna w przypadku infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich, dróg moczowych itp.
Leczenie tymi lekami jest możliwe tylko przy dokładnym określeniu patogenu. Przebieg leczenia wynosi co najmniej 5 dni. Po jego zakończeniu zaleca się przeprowadzenie analizy bakteryjnej potwierdzającej wyniszczenie patogennego gronkowca.
Pamiętaj, aby obejrzeć wideo:
Antybiotykowe reguły dotyczące infekcji gronkowcami
Szanse na pomyślny wynik leczenia wzrastają wraz z odpowiednim stosowaniem antybiotyków.
- Nie wszystkie antybiotyki przeciwko Staphylococcus aureus są dostępne na receptę, ale nie oznacza to, że możesz sam przepisać lek. Przed zażyciem tak silnych leków konieczne jest postawienie diagnozy: test koagulazy, ogólne badania krwi i moczu oraz kultury bakteriologicznej.
Długoterminowe kursy antybiotykoterapii prowadzone są pod obowiązkową kontrolą badania krwi, ogólnego i biochemicznego (monitorowanie czynności nerek i wątroby). - Ścisłe przestrzeganie dawkowania. Wymagana ilość leków jest określana tylko przez lekarza prowadzącego. Pacjent, nawet z widoczną poprawą, nie może być w żaden sposób zredukowany, tak aby stężenie leku we krwi nie zmniejszyło się. Przerywanie leczenia jest niebezpieczne, ponieważ bakterie zaczynają się rozwijać. Zaniedbanie tych zaleceń jest obarczone występowaniem powikłań: od osławionej dysbakteriozy do zaburzeń wątroby i nerek.
- Minimalny przebieg antybiotykoterapii wynosi 7 dni. W ciężkich przypadkach czas trwania kursu może wynieść kilka tygodni.
- Uważnie przeczytaj instrukcje. Przyjmowanie różnych antybiotyków anty-staphylococcus różni się częstotliwością, która jest zapisana we wskazaniach do stosowania. Niektóre antybiotyki są przyjmowane raz dziennie, a inne - do 5 razy dziennie. Częstotliwość podawania zależy od szybkości wydalania leków.
- Dietetyczna korekta diety podczas terapii przeciwdrobnoustrojowej. Niektóre pokarmy zwiększają wchłanianie leków lub zakłócają ich wchłanianie. Zabrania się spożywania mleka, słodyczy, babeczek, soków, jogurtów. Antybiotyków nie należy myć wodą sodową, mocną herbatą lub kawą. Alkohol jest również surowo zabroniony. Sorbenty i leki zobojętniające poziom wyrównują działanie antybiotyku.
- Uważane ograniczenia wiekowe. Niektóre antybiotyki dla Staphylococcus aureus u dorosłych są zabronione w pediatrii.
Alternatywne zabiegi
W przypadku łagodnej choroby można stosować następujące leki:
- Lizaty bakteryjne promują aktywną produkcję przeciwciał przeciwko gronkowcom. Są bezpieczne, nie uzależniające i nie mają skutków ubocznych. Wysoki koszt to ich główna wada.
- Toksoid gronkowcowy tworzy odporność antyfiolokokową, zmuszając organizm do walki nie tylko przeciwko bakteriom, ale także przeciwko jego toksynom. Anatoksyna jest wstrzykiwana przez 10 dni.
- Staphylococcus vaccination dozwolone jest od szóstego miesiąca życia. Toksoid gronkowcowy to zneutralizowana i oczyszczona toksyna gronkowca. Dzięki wprowadzeniu przyczynia się do tworzenia swoistych przeciwciał przeciwko egzotoksynom wytwarzanym przez gronkowce. Odpowiedni dla dzieci powyżej pierwszego roku życia. Szczepienia stosuje się zgodnie z planem dla pracowników rolnych i sektora przemysłowego, pacjentów chirurgicznych i dawców. Częstotliwość podawania i przerwy między nimi zależą od celu szczepienia.
- Ekstrakt z aloesu to świetny sposób na pozbycie się gronkowca. Roślina lecznicza jest silnym naturalnym środkiem pobudzającym, który wzmacnia funkcje ochronne organizmu i ułatwia stan pacjenta. Aloe vera jest skuteczny w leczeniu krostek ziołowych. Usuwa obrzęki, likwiduje ból i wspomaga regenerację tkanek.
- Galavit jest lekiem immunomodulującym o działaniu przeciwzapalnym, dobrze sprawdzonym w zwalczaniu opornych szczepów gronkowca. Ma złożony efekt, zwiększając ochronne funkcje organizmu i niszcząc patogeny. Jest produkowany w postaci proszku, w celu przygotowania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych (stosowanych u pacjentów powyżej 18 lat), w postaci tabletek oraz w postaci czopków do podawania doodbytniczego. Galavit dopuszczony do użytku przez 6 lat. Nie przepisany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią.
- Chlorophyllipt jest lekiem antyseptycznym, który łagodzi stany zapalne i zawiera mieszaninę chlorofili z liści eukaliptusa. Słabo stężony roztwór podaje się doustnie z infekcjami jelitowymi. Do leczenia skóry przygotuj roztwory o wyższym stężeniu leku. Chlorophyllipt jest przeznaczony dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat.
Czy wiesz, że staph jest jedyną przyczyną trądziku lub trądziku?
Ceftriakson ze Staphylococcus aureus
Katedra Terapii Szpitala, Wydział Lekarski, Nowosybirski Instytut Medyczny
Zbadaliśmy skuteczność i bezpieczeństwo ceftriaksonu (Oframax, "Ranbaksi", Indie), którym podawano 2-4 g na dobę dożylnie przez 4 tygodnie w połączeniu z gentamycyną 2-3 mg / kg masy ciała na dobę co 8 godzin domięśniowo na 2 tygodnie z obserwacją do 2 lat w szpitalu i przychodni u 25 pacjentów z zapaleniem wsierdzia gronkowcowego (SE). Czynnikami sprawczymi tej choroby był naskórkowy gronkowiec - u 17 pacjentów, Staphylococcus aureus - u 8 pacjentów. Monitorowanie skuteczności leczenia przeprowadzono w dynamice. Kryteriami skuteczności leczenia były zanikanie objawów klinicznych, normalizacja badań krwi i moczu, rehabilitacja organizmu z patogenu w kontroli bakteriologicznych badań krwi. Uzdrawianie bez korekcji chirurgicznej obserwowano u 68% pacjentów, wyleczono z zastąpieniem zastawki w 24%, zgonem z powodu toksycznego wstrząsu bakteryjnego w 8%. Nawroty SE odnotowano u 28% pacjentów po 3 miesiącach lub więcej po leczeniu ceftriaksonem. 10 (40%) pacjentów z wyraźną poprawą kliniczną i laboratoryjną wypisano ze szpitala po 2 (4 pacjentów) i 3 (6 pacjentów) tygodni po rozpoczęciu leczenia, aby zakończyć leczenie ceftriaksonem w warunkach ambulatoryjnych. Spośród objawów niepożądanych zaobserwowano nudności u 2 pacjentów. Tak więc, złożone badania kliniczne i laboratoryjne wykazały, że łączne stosowanie ceftriaksonu z gentamycyną było skuteczne i bezpieczne w leczeniu SE. Ceftriakson może być prezentowany jako lek wyjściowy w leczeniu SE. U niektórych pacjentów z SE leczenie ceftriaksonem można zakończyć w trybie ambulatoryjnym.
zapalenia wsierdzia gronkowcowego, ceftriaksonu, gentamycyny, złożonej terapii przeciwbakteryjnej.
Celem pracy jest określenie skuteczności i bezpieczeństwa ceftriaksonu w zapaleniu wsierdzia gronkowcowego (ESS).
Materiał i metody
Ceftriakson (Oframax, "Ranbaksi", Indie) podawano 2-4 g dziennie dożylnie przez 4 tygodnie w połączeniu z gentamycyną 2-3 mg / kg masy ciała na dzień co 8 godzin domięśniowo przez 2 tygodnie, po czym obserwowano 2 lata w szpitalu i przychodni.
Monitorowanie skuteczności leczenia prowadzono w czasie (przed, cotygodniowo i po chemioterapii). Wraz z oceną kliniczną badano krew, mocz, test NBT, biochemiczne, bakteriologiczne, echokardiograficzne.
Kryteriami skuteczności leczenia były: zanik objawów klinicznych choroby, normalizacja badań krwi i moczu, rehabilitacja organizmu z patogenów w kontroli bakteriologicznych badań krwi.
Wyniki i dyskusja
W związku z tym u większości pacjentów SE miało ciężki przebieg z wyraźną aktywnością, różną naturą uszkodzenia serca i zaangażowaniem wielu narządów wewnętrznych w procesie patologicznym.
Wyniki leczenia ceftriaksonem były następujące: wyleczenie bez korekcji chirurgicznej - u 17 (68%) pacjentów, wyleczenie z wymianą zastawki - u 6 (24%), śmierć z toksycznego wstrząsu bakteryjnego - u 2 (8%). Nawroty IE obserwowano u 7 (28%) pacjentów 3 miesiące lub dłużej po leczeniu ceftriaksonem. 10 (40%) pacjentów z wyraźną poprawą kliniczną i laboratoryjną wypisano ze szpitala po 2 (4 pacjentów) i 3 (6 pacjentów) tygodniach po rozpoczęciu leczenia, aby zakończyć leczenie ceftriaksonem w warunkach ambulatoryjnych.
U większości pacjentów tolerancja na ceftriakson była dobra. Spośród objawów niepożądanych zaobserwowano nudności u 2 (8%) pacjentów.
Oto przykład efektywnego wykorzystania ceftriaksonu.
Pacjentka, 35 lat, została przyjęta do kliniki z dolegliwościami gorączkowymi, bólem w lewym nadgarstku, ogólnym osłabieniem, bólem głowy. Tydzień przed przyjęciem temperatura wzrosła do 40,5 ° C z niesamowitym chłodem i wylewając pot. Nie traktowano. Hospitalizowany na podstawie nagłych wypadków w oddziale neurologicznym, ujawnił lekkie lewostronne niedowład połowiczy, wyraźny zespół encefalopatyczny. Leczenie ewentualnego zapalenia opon mózgowych i zapalenia mózgu było nieskuteczne. Trzy dni później został przeniesiony do wydziału kardiologii kliniki. Stan jest poważny, chory w świadomości, euforyczny. Blada skóra, ziemisty odcień. Na skórze tułowia i kończyn martwiczo-krwotoczna wysypka martwicza. Subungual liniowe krwotoki, plamki Lukina. Lewy nadgarstek jest nieco powiększony, skóra nad nim jest przekrwiona, ruchy są ograniczone, ostro bolesne. Płuca: oddychanie pęcherzykowe, brak świszczącego oddechu, częstość oddechów 14 na minutę. Oznakowane pulsowanie tętnic szyjnych. Impuls apyczny w szóstej przestrzeni międzyżebrowej. Lewa krawędź serca znajduje się 2 cm na zewnątrz od linii środkowoobojczykowej. Gruby skurczowy szmer z epicentrum nad aortą, skurczowy szmer nad wierzchołkiem. Ciśnienie krwi 110/40 mm RT. Art., Puls 100 na minutę, rytmiczny, wysoki. Wątroba wystaje 1 cm spod krawędzi łuku żebrowego, mocno elastycznego, bezbolesnego, Kurlowa 9 / 1x8x7 cm, bezbolesna śledziona jest wyczuwalna w rozmiarze 15x8 cm, nie ma obwodowych obrzęków. Odchylenia w stanie neurologicznym nie są wykrywane. Krew: er 2,5x10 12 / l, Нв-70 g / l, centner 0,9, retikulum. 0,4%, podlewanie. 10,2x10 9 / l, n - 16, s - 77, l - 7, toksyczna ziarnistość neutrofili +++, t.t. - 156 x 10 9 / l, ESR - 42 mm / h, kwasy sialowe 310 srv. jednostki, CRP 3 mm, 1,6 ml test sublimacyjny, fibrynogen 6,6 g / l, spontaniczna agregacja płytek krwi w GAT, umiarkowana ACT hiperkoagulacja, test adhezji gronkowcowej, negatywny wynik testu na ortofenantrolinę. Kultura krwi dla sterylności dała początek Staphylococcus aureus. Mocz: rytmy. waga 1019, białko 0,99 g / l, jezioro. 8-10 w p / sp, er. wymywanie 2-3 per se., Cylindry: hyal. 1-2 w p / zr., Ziarno. 3-5 w p / sp., Epithel. kwadratowy 1-2 w p / zr, przejściowy 1-2 w p / zr. Podczas badania dna oka odkryto miejsca Roth. Badanie echokardiograficzne wskazuje na umiarkowane rozszerzenie lewego serca, głównie lewą komorę, perforację niedokrwiennej zastawki aortalnej, niedomykalność aorty, stadium III. Tomografia komputerowa mózgu: po prawej, zaczynając od obszarów podstawowych i rozciągając się do korony, w strefie skroniowej jest określona strefa jednorodnego zmniejszenia gęstości substancji mózgowej, o wyraźnych konturach, o wymiarach 5 x 6 cm, po lewej stronie o tej samej powierzchni 2x4 cm w dwóch sekcjach. Nie ma przemieszczenia średnich struktur. Trzecie i boczne komory są umiarkowanie symetrycznie rozszerzone. Wniosek: obustronne ogniska niedokrwienne, symetryczne wodogłowie. Diagnoza kliniczna: pierwotne infekcyjne zapalenie wsierdzia, ostre, III stopnia. aktywność. Aortic insufficiency stage III. Etap H II A. Nefryt Wirusowe zapalenie wątroby. Anemia Artretyzm. Zespół trombhemorrhagiczny z uszkodzeniem mózgu, skóry, spojówek.
Leczenie obejmowało ceftriakson w dawce 4 g / dobę, dożylnie przez 4 tygodnie, gentamycynę w dawce 240 mg / dobę, domięśniowo przez 2 tygodnie, indometacynę 150 mg / dobę, tiklopedynę 500 mg / dobę, świeżo mrożone osocze 300-400 ml dożylnie wstrzyknięto N 4 Uzyskano pozytywny kliniczny i laboratoryjny efekt: temperatura stale się znormalizowała, zanikły dreszcze, poty, objawy zespołu zakrzepowo-krwotocznego, oznaki aktywności laboratoryjnej spadły do I stopnia. Pacjent jest kierowany do kliniki kardiochirurgicznej w celu korekcji zastawki aortalnej. Podczas operacji zauważono, że płaty zastawki aortalnej zostały pocienione i zniszczone, na końcach zaworów - wegetacje mikrobiologiczne, których S. aureus został wyizolowany podczas badania bakteriologicznego. Wykonano operację wymiany zastawki aortalnej (EMIKS-25). Okres pooperacyjny przebiegał bez powikłań i został zakończony w zadowalającym stanie. Na egzaminie kontrolnym po roku pacjent czuje się zadowalająco, nie ma objawów aktywnego infekcyjnego zapalenia wsierdzia przy pomocy klinicznych, laboratoryjnych i instrumentalnych metod badania.
Tak więc ta obserwacja jest przykładem pierwotnej formy SC, która kontynuowała wysoki stopień aktywności. Zespół trombhemorrhagiczny z uszkodzeniem mózgu był debiutem choroby i spowodował błędną hospitalizację w oddziale neurologicznym. Wykrywanie szumu serca, wegetacje zastawki aortalnej, gronkowca poprzez badania bakteriologiczne krwi umożliwiły sprawdzenie diagnozy. Terapia antybakteryjna z ceftriaksonem, gentamycyną i chirurgiczna korekcja wady przyczyniły się do wyleczenia z infekcyjnego zapalenia wsierdzia.
Antybiotyki beta-laktamowe - penicyliny i cefalosporyny - były najdłużej stosowane w praktyce klinicznej, więc problem odporności na nie jest najpoważniejszy. Powstawanie beta-laktamazy jest najczęstszym sposobem wywoływania oporności patogenów na antybiotyki beta-laktamowe [1]. Beta-laktamazy są obecne jako egzoenzymy w gronkowcach i w przestrzeni periplazmatycznej tlenowych i beztlenowych szczepów bakterii Gram-ujemnych. Enzymy te niszczą wiązanie amidowe w pierścieniu beta-laktamowym antybiotyków beta-laktamowych, co w klinice objawia się brakiem wyniku leczenia [2-4].
Bakteryjne beta-laktamazy odgrywają ważną klinicznie rolę w wielu infekcjach, takich jak zapalenie ucha, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, sepsa. Dlatego kliniczne stosowanie wielu antybiotyków beta-laktamowych w tych chorobach jest ograniczone. Jednym z rozwiązań problemu oporności na beta-laktamazę jest poszukiwanie nowych antybiotyków beta-laktamowych, które nie podlegają hydrolizie pod wpływem beta-laktamaz (nowych cefalosporyn, tienamycyn, monobaktamów).
Ceftriakson jest półsyntetycznym cefalosporycznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania i wysokiej odporności na beta-laktamazę. Spektrum jego działania bakteriobójczego obejmuje wiele mikroorganizmów gram-dodatnich i gram-ujemnych, w tym opornych na inne cefalosporyny i aminoglikozydy. Wiązanie ceftriaksonu z białkami osocza wynosi 58-95%, okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza dorosłego wynosi około 8 godzin, co umożliwia stosowanie go raz dziennie. Po podaniu dożylnym i domięśniowym antybiotyk szybko przenika do płynu tkankowego, gdzie jest utrzymywany w stężeniu bakteriobójczym przez 24 godziny. Ceftriakson jest wydalany w postaci niezmienionej przez nerki (60-70%) i wątrobę (30-40%). W niewydolności nerek zwiększa się wydalanie ceftriaksonu z żółcią, a u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby - przez nerki [5]. Jedynie przy jednoczesnym poważnym naruszeniu funkcji nerek i wątroby, lek gromadzi się w organizmie. Ceftriakson jest stosowany w chorobach zakaźnych jamy brzusznej, dróg oddechowych, narządów moczowych, kości, stawów, tkanek miękkich, narządach ENT, sepsie, zapaleniu opon mózgowych, u pacjentów z obniżoną immunologiczną ochroną organizmu. Jest przepisany 1-2 g raz dziennie dożylnie lub domięśniowo. W ciężkich przypadkach dawkę dzienną można zwiększyć do 4 g. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zakażenia. Skutki uboczne ceftriaksonu są takie same jak innych cefalosporyn.
Ceftriakson otrzymał pozytywną ocenę jako lek z wyboru w przypadku posocznicy gronkowcowej, zapalenia opon mózgowych, zapalenia wsierdzia wywołanego streptokokami [6-8]. Kwestia czasu trwania leczenia ceftriaksonem w przypadku IE jest różnie rozwiązywana [8].
Nasze kompleksowe badania kliniczne i laboratoryjne wykazały, że łączne stosowanie ceftriaksonu i gentamycyny jest skuteczne i bezpieczne w leczeniu SE. Ceftriakson może być prezentowany jako lek zasadowy w leczeniu ESS. Właściwości farmakokinetyczne ceftriaksonu, pozwalające na stosowanie leku raz dziennie, zapewniają znaczne korzyści organizacyjne i ekonomiczne. Leczenie ceftriaksonem można wykonać w trybie ambulatoryjnym.
ANTYBIOTYKI I CHEMOTERAPIA, 1998-N6, s. 12-15.
LITERATURA
2. Greenwood D. Rev Infect Dis 1986; 8: Suppl 5: 478-485.
3. Hamilton-Miller J.M.T. J Antimicrob Chemother 1982; 9: Suppl B: 9-11.
4. Neu H.C. 6th Mediterr Congr Chemother Taormina 1988; Abstr: 17.
5. Cohen D. i in. Antimicrob Agents Chemother 1983; Październik: 529.
6. Hell K., Mendham N.A., Haddad V.G. Matowa praktyka naukowa conf. Nowosybirsk 1996; 20-28.
7. Yakovlev V.P., Yakovlev S.V. Antibiotics and Chemoter 1996; 1: 27-44.
8. Francioli P., Etienne J., Hoigne R. i in. JAMA 1992; 264-267.
Ceftriakson ze Staphylococcus aureus
Jakie antybiotyki stosowane są w leczeniu Staphylococcus aureus u dorosłych?
Od wielu lat bezskutecznie walczy z pasożytami?
Szef Instytutu: "Zdziwisz się, jak łatwo jest pozbyć się pasożytów po prostu biorąc je codziennie.
Staphylococcus aureus jest jednym z patogenów opornych na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych. Ta bakteria żyje w środowisku i ciele ludzkim, ulubione miejsca jej życia to skóra i błony śluzowe ludzkiego ciała.
Współczesna medycyna oferuje szeroką gamę antybiotyków dla Staphylococcus aureus u dorosłych.
Aby pozbyć się pasożytów, nasi czytelnicy z powodzeniem korzystają z Intoxic. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na to uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Jakie choroby powoduje staphylococcus
Ten drobnoustrój może żyć prawie wszędzie, na przykład w mieszkaniu człowieka, na meblach, na ścianach i na kanalizacji. To tak zwany gronkowiec domowy. Poza domem mogą zostać zainfekowane przez unoszące się w powietrzu kropelki, rozmawiając z ich nosicielem.
Najbardziej odporny i niebezpieczny typ bakterii chorobotwórczych żyje w szpitalach, bardzo łatwo jest im zarażać noworodki i młode matki z powodu osłabionej odporności.
W powyższym przypadku leczenie Staphylococcus aureus antybiotykami będzie najprawdopodobniej przeciwwskazane. Szpitalny gronkowiec może powodować ponad sto różnych chorób. Jego łatwymi ofiarami są ludzie z osłabionym układem odpornościowym.
Prawidłowe zdiagnozowanie i wykonanie wymaganego schematu leczenia może być tylko specjalistą, w żadnym wypadku nie powinno się samodzielnie rozpoczynać niesystematycznego przyjmowania środków przeciwdrobnoustrojowych.
Zakażenie Staph jest często przyczyną następujących chorób:
- zapalenie zatok;
- nieżyt nosa;
- zapalenie stawów;
- zapalenie płuc;
- kaszel;
- zapalenie opon mózgowych;
- zapalenie pęcherza;
- zapalenie ucha środkowego;
- mastopatia;
- ból gardła;
- choroby skóry.
Aby kontynuować listę chorób może być prawie nieskończona. Aby dokładnie ustalić, czy Staphylococcus aureus jest przyczyną choroby, specjalista przepisze pacjentowi testy, na podstawie których wybierze właściwe leczenie i środki przeciwdrobnoustrojowe, które mogą go pokonać.
Główne metody terapii
W większości przypadków choroby przepisane są przez lekarza antybiotyki przeciwko Staphylococcus aureus. Prawie każdy lekarz może leczyć chorobę, na przykład terapeuta, okulista, otolaryngolog, chirurg, specjalista chorób zakaźnych.
Leczenie bakterii chorobotwórczych jest ograniczone do kilku metod. Jednym z nich są antybiotyki lub antybiotyki. Nie wszystkie przypadki są natychmiast przepisywane przez specjalistę, jak wskazano powyżej, ponieważ leczenie przez nich musi być uzasadnione. Leki te są zazwyczaj przepisywane w ciężkich postaciach choroby.
Immunostymulacja jest uważana za najnowocześniejszą metodę leczenia zakażeń gronkowcami, ponieważ uważa się, że osłabiona odporność przyczynia się do reprodukcji patogennych bakterii. Pacjent otrzymuje zastrzyki leków, które stymulują układ odpornościowy organizmu ludzkiego.
W niektórych przypadkach zwalczanie bakterii odbywa się poprzez normalizację metabolizmu w organizmie. Pacjent otrzymuje specjalną dietę. Specjalna dieta jest opracowywana przez lekarza na podstawie analiz i fizycznych danych pacjenta.
Interwencja chirurgiczna w walce z drobnoustrojem może być wymagana w przypadku ropnych postaci choroby. Na przykład, pacjent musi otworzyć golonka, takie interwencje chirurgiczne są wykonywane tylko przez lekarza w specjalnie wyposażonym pokoju, aby nie pogorszyć sytuacji, w żadnym przypadku nie możesz tego zrobić samemu w domu.
Najbardziej łagodną metodą zwalczania patogenu jest przyjmowanie witamin i biologicznie aktywnych dodatków do żywności. Znaczenie tej metody polega na wspomaganiu układu odpornościowego w radzeniu sobie z chorobą, uzupełnianiu jej brakującymi elementami.
Wszystkie powyższe metody leczenia, w tym antybiotyki, które zabijają Staphylococcus aureus, są negocjowane z lekarzem.
Tylko kompetentny specjalista, znający przebieg choroby i wyniki badań, może wybrać skuteczne leczenie.
Funkcje leczenia przeciwdrobnoustrojowego
Antybiotyki otworzyły ogromne możliwości medycyny w walce z praktycznie wszelkimi infekcjami. Ale nawet wśród wysoko wykwalifikowanych specjalistów w różnych przypadkach może pojawić się pytanie, jak leczyć Staphylococcus aureus antybiotykiem.
Chodzi o to, że ta bakteria jest w stanie przystosować się do działania konkretnego leku, by tak rzec, by przeciwdziałać jego własnej odporności. Wszystkie elementy ludzkiego ciała są w stanie wymieniać między sobą informacje o tym, jak przeciwstawić się temu lub temu typowi antybiotyków. Zjawisko to pomaga mikroorganizmom stać się bardziej odpornymi na rodzaj leku przeciwdrobnoustrojowego, który wcześniej był na nie wrażliwy.
Aby wybrać odpowiedni lek, lekarz musi dowiedzieć się, jakie antybiotyki pacjent otrzymał niedawno, jeśli nadal miał jakiekolwiek choroby, dowiedzieć się o rodzaju zakażenia gronkowcem, czy chory ma alergię na leki, czy pacjent przyjmuje więcej jakieś lekarstwo.
Główna walka z bakteriami wymaga przyjmowania antybiotyków. Jeśli chodzi o pytanie, które antybiotyki są skuteczne w przypadku Staphylococcus aureus, większość ekspertów zgadza się, że należą one do grupy cefalosporyn.
W przypadku podawania doustnego można przepisać następujące leki:
Lokalne środki przeciwdrobnoustrojowe są stosowane w chorobach skóry, mogą to być: Bactroban, Bonderm, Supirotsin.
Oprócz leków, wielu ekspertów zaleca również stosowanie środków ludowej.
Należy jednak rozumieć, że tylko ciało nie pomaga im w radzeniu sobie z chorobą. Przy objawach wskazujących na obecność Staphylococcus aureus w ciele, konieczne jest udanie się do lekarza i przeszedł wszystkie niezbędne badania, aby ściśle przestrzegać przepisanego schematu leczenia, ponieważ po zaprzestaniu przyjmowania antybiotyków przy najmniejszej poprawie samopoczucia, można wywołać nowy wybuch choroby.