Teraz nie ma dużo wstępu, jesteśmy chorzy od środy... Chodziliśmy do przedszkola przez 3 dni, aw środę biorę dziecko o temperaturze 37,6, w czwartek wzywam lekarza do domu, pediatra diagnozuje zapalenie krtani i tchawicy, przepisuje leczenie: przeciw grypie, płukanie nosa roztworem fizycznym, interferon do kroplówki, temperatura przechodzi przez 2 dni i pozostaje już 38-39 już... idziemy do dyżurnego oficera w sobotę, ponieważ młodszy syn już zachorował, diagnozę pozostawiono temu samemu starszemu, młodszemu ORVI lub ARI, więc nie zrozumieliśmy, lekarz wymamrotał cicho, a nie wyraźnie coś pod nosem... starsza zmiana leczenia, absolutorium myją nos, kapią sialor, sumamed i hilak forte, młodsze świece genferonowe, nos i kroplówkę sialora.
Dzisiaj znowu idziemy na przyjęcie, ponieważ temperatura utrzymuje się, zostajemy umieszczeni w szpitalu na dzień, przepisywane są zastrzyki ceftriakson, loratadyna i oskrzela, a hilak forte jest również podawany... Ale lekarz w ciągu dnia mówi, aby zakończyć Sumamed pomimo faktu, że już zaczęliśmy kłuć antybiotyki. Czy można pić i kłuć 2 antybiotyki w jeden dzień?
Co jest lepsze niż Sumamed lub Ceftriakson?
Podczas przepisywania terapii ważne jest pytanie, czy Sumamed, czy ceftriakson są lepsze. Samodzielne stosowanie określonego antybiotyku jest zabronione, ponieważ leki z tej grupy mogą powodować działania niepożądane.
Charakterystyka leków i wskazań
Sumamed jest lekiem opartym na substancji czynnej - azytromycynie. Różni się w selektywnej penetracji do organizmu człowieka, jest szybko wchłaniany i neutralizuje patogeny, a także ceftriakson.
Dostępne w następujących formach:
- tabletki powlekane;
- kapsułki;
- zawieszenie;
- roztwór do iniekcji.
Wskazania do stosowania Sumamed:
- zakaźna zmiana układu oddechowego;
- ciężkie choroby układu żołądkowo-jelitowego wywołane przez drobnoustroje z rodzaju Helicobacter;
- ropne zmiany skórne;
- choroby zakaźne układu moczowo-płciowego.
Ceftriakson jest półsyntetycznym antybiotykiem trzeciej generacji. Ten lek ma szeroki zakres efektów, jest stosowany w leczeniu takich odchyleń:
- infekcje ran;
- choroby skóry, tkanka miękka;
- infekcje u pacjentów z osłabionymi funkcjami ochronnymi organizmu;
- zapalenie opon mózgowych;
- choroba tkanki łącznej;
- infekcje narządów jamy brzusznej;
- patologia układu moczowego;
- choroby narządów laryngologicznych;
- ostre zapalenie zatok;
- infekcja dróg oddechowych, w tym zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc.
Ponadto ceftriakson jest przepisywany pacjentom w okresie pooperacyjnym, aby zapobiec rozwojowi infekcji. Czas trwania leczenia zależy od wieku pacjenta i stanu organizmu w danym momencie.
Czasami przepisuje się jednoczesne stosowanie Sumamedu i ceftriaksonu podczas długotrwałych procesów zapalnych. Sumamed jest zazwyczaj przepisywany początkowym objawom zakażenia, a po pewnym czasie, z niską skutecznością terapii, zaleca się ceftriakson do nakłucia, obserwuje się doskonałą zgodność leków.
Schemat dawkowania
Sumamed bierze 1 raz dziennie, dla osoby dorosłej w ilości nie większej niż 500 mg. Czas trwania terapii zależy od stopnia uszkodzenia ciała, zwykle przebieg leczenia wynosi 3-7 dni. Aby zwalczyć niektóre choroby przenoszone drogą płciową, lek przyjmuje się przez miesiąc.
W przypadku dziecka odpowiednie jest tylko zawieszenie Sumamed. Produkt należy rozcieńczyć wodą w ilości 12 ml na butelkę, a następnie dobrze wstrząsnąć. Przechowywać lek jest zalecany tylko w lodówce przez 5-7 dni po otwarciu.
Wstrzyknięcia ceftriaksonu podaje się domięśniowo i dożylnie. Dla dorosłego pacjenta wolno używać do 2 gramów. substancje raz dziennie. W razie potrzeby zwiększ dawkę, ale nie więcej niż 4 gramy. dziennie. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby, czasami wystarcza jednorazowe użycie. Sumowany po Ceftriaksonie jest przepisywany jako terapia adiuwantowa.
Przeciwwskazania
Instrukcja użytkowania Sumamed zawiera takie przeciwwskazania:
- reakcja alergiczna na jakikolwiek składnik produktu;
- patologia wątroby, nerki w ciężkiej postaci;
- okres ciąży i karmienia piersią;
- wczesne niemowlęctwo do 6 miesięcy.
Wstrzyknięcia ceftriaksonu są przeciwwskazane w takich przypadkach:
- nadwrażliwość na antybiotyki z tej grupy;
- niemowlęctwo;
- zaburzenia wątroby i nerek;
- ciąża i laktacja.
Można stosować ceftriakson razem z Sumamed. Jednak ważna jest właściwa kalkulacja dawkowania. Dlatego tylko lekarz ma prawo do przepisania schematu leczenia. Czasami, jeśli to konieczne, Ceftriakson zastępuje Supraks. Ten analog jest dostępny w postaci specjalnych syropów dla dzieci.
Znalazłeś błąd? Wybierz i naciśnij Ctrl + Enter
Co jest lepsze: Sumamed lub Ceftriakson?
Ceftriakson jest bardzo często stosowany w celu zaostrzenia procesu zapalnego. Podczas przepisywania terapii ważna jest zgodność leków. Jednocześnie Sumamed z ceftriaksonem można przyjmować tylko w wyjątkowych przypadkach. Leki mają silne działanie antybakteryjne i mogą w pewnych sytuacjach zastąpić się nawzajem.
Ceftriakson i Sumamed: Opis
Ceftriakson jest narzędziem, które jest półsyntetycznym antybiotykiem trzeciej generacji. Lek ma aktywny wpływ na wiele drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych.
Lek stosuje się w leczeniu:
- infekcje i procesy zapalne w różnych narządach;
- Choroby laryngologiczne;
- ostre zapalenie zatok;
- zapalenie opon mózgowych;
- choroby stawów;
- patologie układu moczowego;
- ropne rany;
- zapalenie płuc.
Jeśli porównasz Ceftriakson ze Sumamedem, zobaczysz, że oba leki są antybiotykami. Sumamed jest lekiem zawierającym azytromycynę. Ta substancja ma taki sam efekt jak ceftriakson:
- eliminuje ognisko zapalne;
- niszczy błony komórkowe drobnoustrojów;
- zatrzymuje życiową aktywność flory chorobotwórczej;
- aktywnie zwalcza ropne zmiany.
Sumamed jest dostępny w postaci zawiesin, kapsułek, tabletek i roztworów do iniekcji. Ceftriakson jest dostępny w postaci proszku do wstrzykiwań. Ceftriakson rozcieńcza się jałową wodą lub lidokainą przed wprowadzeniem do organizmu. Oba środki mają działanie przeciwzapalne.
Prowadzenie terapii
Razem Sumamed i Ceftriakson są przepisywane w leczeniu szczególnie ciężkich procesów zapalnych. Stosowanie Ceftriaksonu i Sumamedu pomaga szybko pozbyć się infekcji i przejść na drogę do wyzdrowienia. Zazwyczaj leczenie jest początkowo przepisywane przez Sumamed. I tylko wtedy, gdy nie uzyskano pozytywnego wyniku leczenia, lekarz przepisuje ceftriakson. Takie podejście do leczenia zmniejsza obciążenie ciała i ma potężny wpływ na eliminowanie choroby.
Nie można jednoznacznie powiedzieć, że jest lepiej - Sumamed lub Ceftriakson. Oba leki są przepisywane w procesach zapalnych w celu wyeliminowania czynników wywołujących proces zakaźny. Podwójna terapia ma bardziej wyraźny efekt, jednak w niektórych przypadkach może zdziałać krzywdę. Dzieci mogą podawać tylko zawiesinę Sumamed, a ceftriakson jest wstrzykiwany raz dziennie tylko w wyjątkowo ciężkich przypadkach.
Aplikacja
Razem picie narkotyków jest zawsze ryzykowne. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego przyjmowania antybiotyków. Sumamed jest zwykle przyjmowany w kapsułkach i w zawiesinie. Dzieciom często przepisuje się skuteczny lek Suprax, który dobrze radzi sobie z zapaleniem.
Ceftriakson podaje się domięśniowo i dożylnie. Indywidualna dawka dobierana jest przez lekarza w zależności od charakterystyki choroby. Czas trwania terapii jest również rozważany indywidualnie.
Skutki uboczne
W niektórych sytuacjach możliwe są niepożądane reakcje:
- ból głowy;
- biegunka;
- nudności, wymioty;
- grzybice skóry;
- reakcja alergiczna.
W przypadku ich wystąpienia należy zdecydowanie poinformować lekarza. Być może lekarz dokona przeglądu schematu leczenia i przepisuje inny lek zamiast Ceftriaksonu i Sumamedu. Tylko lekarz powinien wybrać niezbędne lekarstwo.
Przeciwwskazania
Stosowanie obu leków jest zabronione w przypadku nadwrażliwości na leki. Ceftriakson i Sumamed są bardzo rzadko stosowane w leczeniu kobiet w ciąży i karmiących piersią. Składniki obu leków przenikają do wszystkich płynów biologicznych człowieka, w tym krwi. Ponadto nie zaleca się wstrzyknięć ceftriaksonu niemowlętom z osłabionymi dziećmi.
Znalazłeś błąd? Wybierz i naciśnij Ctrl + Enter
Sumamed i ceftriakson w tym samym czasie z zapaleniem płuc u dorosłych
Antybiotyki na zapalenie płuc: przepisywane dzieciom i dorosłym
Antybiotyki są przepisywane w celu leczenia różnych chorób, w tym zapalenia płuc. W leczeniu tej choroby w medycynie używa się olbrzymiej liczby leków, więc przy wyborze odpowiedniego narzędzia należy przeprowadzić dokładne badanie pacjenta i ustalić przyczynę infekcji.
Najczęściej niekompetencja lekarzy prowadzi do nieprawidłowego przepisywania antybiotyków, z powodu których nie można wyleczyć zapalenia płuc, a choroba rozwija się w postaci przewlekłej. Często takie przypadki są rejestrowane i podczas leczenia pacjentów z zapaleniem zatok. Wynika to głównie ze starego schematu leczenia i niechęci lekarzy do studiowania najnowszych osiągnięć nowoczesnej medycyny, która może poradzić sobie z mutującym wirusem.
To jest interesujące
Zapalenie płuc dotyka wielu ludzi w każdym wieku. Choroba ta występuje zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Najczęściej do leczenia tej choroby przypisany jest kurs antybiotyków.
W zapaleniu płuc, według ekspertów, następujące środki są uważane za najbardziej skuteczne:
Penicyliny, wśród których najczęściej występują: Ampicylina, Amoksycylina i inne; Cefalosporyny - takie jak Zinnat, Supraks, Zinatsef i inne; Makrolidy - obejmują one Chemomycetin, Sumamed i inne; Fluorochinolony, które obejmują Avelox, Moximac i Moxifloxacin.
W zależności od ciężkości choroby i leków, które pacjent przyjmował wcześniej, będzie zależeć od zaleceń lekarza. Ponadto, pacjent musi analizować plwocinę, aby lekarze określili rodzaj bakterii, które doprowadziły do procesu zapalnego. Aby dowiedzieć się, jakie bakterie dręczą pacjenta, możesz łatwo wyznaczyć kurs leczenia. Jeśli leczenie nie daje wyników, lekarze przepisują inne leki, które będą w stanie poradzić sobie z zapaleniem.
Dzisiaj, w leczeniu zapalenia płuc, lekarze przepisują takie leki jak Aveloks i Amoxiclav, Augmentin, Levofloxacin i Loxof, Meronem i Sumamed, Tavanic i Targocid, Fortum lub Ceftriakson i Ciprofloksacyna.
Najważniejsze, aby pić cały kurs i nie przestawać w połowie drogi, czując ulgę. W przeciwnym razie może wystąpić nawrót choroby i te same pigułki nie pomogą.
Gdy grzybicze zapalenie płuc jest przepisywane nie tylko antybiotykom, ale także lekom przeciwgrzybiczym. W wirusowym zapaleniu płuc antybiotyki są przyjmowane razem z lekami przeciwwirusowymi.
Antybiotyki znacznie osłabiają ludzką odporność i mikroflorę jelitową. Aby uniknąć rozwoju dysbiozy, konieczne jest przyjmowanie probiotyków.
Jeśli zabieg zostanie przeprowadzony prawidłowo, wówczas pacjent odzyska zdrowie w zależności od stanu jego odporności.
Wiele osób uważa, że nowoczesne antybiotyki mogą zagwarantować szybkie wyleczenie zapalenia płuc.
Antybiotyki mogą pozbyć się bakterii, które spowodowały tę chorobę, ale pełne wyzdrowienie nadal występuje nie wcześniej niż trzy tygodnie od rozpoczęcia leczenia. A przy osłabionym odrodzeniu odporności może trwać kilka miesięcy. Oznacza to, że przez cały ten czas będziesz musiał brać antybiotyki, aby w końcu pozbyć się zapalenia.
Zapalenie płuc jest straszną chorobą, która nie toleruje samoleczenia. Aby postawić prawidłową diagnozę, należy skonsultować się z lekarzem i przejść wszystkie testy w celu ustalenia przyczyny zapalenia płuc.
Po zakończeniu przygotowań ciało musi odpocząć. Dwa kolejne kursy takich silnych funduszy nie są przepisywane, aby nie zaszkodzić innym ludzkim narządom.
Najskuteczniejszymi lekami są antybiotyki do wstrzykiwania podawane domięśniowo lub dożylnie. Jednak jest to dalekie od przypadku. Ponieważ podczas normalnej pracy układu pokarmowego tabletki działają również bardzo aktywnie na czynnik zakaźny.
Antybiotyk na zapalenie płuc: leczenie dorosłych i dzieci
Antybiotyk na zapalenie płuc u dorosłych wybiera się w zależności od ciężkości choroby i wieku pacjenta. Zapalenie płuc spowodowane jest przez różne bakterie, grzyby i pierwotniaki. Początkowo lekarz przepisuje antybiotyki o szerokim spektrum działania i zbiera anamnezę, w której wskazano wcześniej przeniesione ciężkie choroby, takie jak zapalenie płuc, gruźlica, zapalenie oskrzeli. Ważne jest również, aby wiedzieć, czy pacjent nadużywa tytoniu. U osób starszych i młodych patogeny choroby różnią się od siebie.
Do czasu uzyskania bakteriologicznej analizy plwociny antybiotyk przyjmuje się przez 3 dni. Jeśli nie ma wyników, to inny antybiotyk jest przepisywany na ten sam okres czasu.
Ważne wiedzieć
Minimalny okres przyjmowania antybiotyków wynosi 3 dni. W tym czasie jego koncentracja we krwi osiąga maksimum i zaczyna aktywnie działać.
- U dorosłych w wieku co najmniej 60 lat, z łagodną postacią choroby, przepisuje się Avelox 400 mg tabletki lub 500 mg tabletki Tavanic, które należy przyjmować 5 dni. Ponadto doksycyklina jest przepisywana na 2 tygodnie. W przypadku złożonych postaci choroby i pacjentów w wieku powyżej 60 lat, do leczenia będą potrzebne inne leki. W takich przypadkach przepisano Avelox 400 mg, a wstrzyknięcia ceftriaksonu 1 grama. Kurs trwa 5-7 dni. W ciężkich procesach zapalnych stwierdzonych w każdym dojrzałym wieku, zaleca się wstrzykiwanie Lewofloksacyny w połączeniu z Tavanic, Ceftriakson lub Cefepim dwa razy dziennie. W przypadku występowania zapalenia płuc pacjent jest kierowany do leczenia szpitalnego i używa się do tego Sumamed Leflotsin, Fortum z Tavanic, Targocid lub Sumamed z Meronema.
W leczeniu pediatrycznego zapalenia płuc antybiotyki są przepisywane po potwierdzeniu rozpoznania.
Dzieci z określonej grupy są leczone w szpitalu:
- Noworodki do 2 miesięcy z dowolnym stopniem zaawansowania choroby. Z płatnym zapaleniem płuc w wieku poniżej 3 lat. Z klęską 2 lub więcej płatów płucnych w duti do 5 lat. Z wczesną encefalopatią w każdym wieku. Dzieci poniżej jednego roku w przypadku infekcji wewnątrzmacicznej. Z wadami układu krążenia i mięśnia sercowego. W przewlekłych chorobach układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Z cukrzycą i chorobami krwi. Zarejestrowany w służbie społecznej lub mieszkający w sierocińcu. Przeprowadzono hospitalizację dzieci z powodu nieprzestrzegania zaleceń lekarskich w ciężkim zapaleniu płuc.
W normalnym zapaleniu płuc, dzieciom przepisuje się antybiotyki z penicyliną. Naturalne postacie obejmują penicylinę benzylową i fenoksymetylopenicylinę. Do półsyntetycznego - oksacyliny, ampicyliny, tikarcyliny lub piperacyliny.
Takie leki są również przepisywane do czasu uzyskania wyników testów plwociny w celu ustalenia przyczyny choroby. Podczas przyjmowania testów lekarz sprawdza leczenie i umawia się na wizytę zgodnie z wynikami.
Głównym sposobem leczenia zapalenia płuc jest terapia antybakteryjna. Podczas gdy patogen nie jest określony, przyjmuj antybiotyki o szerokim spektrum działania. Po otrzymaniu testów spotkanie jest sprawdzane i wyznaczane są więcej wskazówek.
Jak i ile zapalenie płuc jest leczone u dorosłych za pomocą nowoczesnych leków
Leczenie zapalenia płuc u osób dorosłych za pomocą antybiotyków odbywa się z uwzględnieniem czynnika sprawczego choroby. Bez określenia przyczyny choroby trudno jest zastosować odpowiednią terapię patologiczną. Jednak w 50% przypadków nie jest możliwe określenie etiologicznego czynnika choroby. Jak leczyć zapalenie płuc za pomocą antybiotyków? - Używaj silnych tabletek o szerokim spektrum działania, które będą wpływać na przedstawicieli flory Gram-dodatniej lub ujemnej, Kokcy.
Najczęściej w takich przypadkach stosuje się suprax, ceftriakson, cefazolin, cefiksym. Po ustaleniu przedstawicieli świata drobnoustrojów, odpowiedzialnych za wystąpienie procesu patologicznego, terapia jest bardziej ukierunkowana.
Patogenetyczne podstawy terapii
Leczenie zapalenia płuc za pomocą antybiotyków jest podstawą terapii. Tkanka płuc pełni funkcje wymiany gazowej. Ze względu na złożony system rur o różnych średnicach powietrze przedostaje się przez barierę pęcherzykowo-włośniczkową od akini do innych tkanek i narządów.
Gdy zapalenie tkanki płucnej, bakterie lub wirusy wpływają na tkankę pęcherzykową. W tym samym czasie w świetle akini gromadzi się płyn naciekający. To komplikuje proces wymiany gazowej i ostatecznie bez leczenia prowadzi do lokalnego spadku miąższu płucnego. Część tkanki wypada z procesu oddychania.
W początkowych stadiach infekcji wirusowej u dorosłych, bariera pęcherzykowo-pęcherzykowa jest dotknięta bez obecności infiltracji w jamie worka wyrostka zębodołowego. Nie ma zmian naciekowych na zdjęciu rentgenowskim, dlatego początkowe stadia zapalenia płuc u dorosłych są pomijane podczas badania radiograficznego.
Z biegiem czasu infiltracja kumuluje się, pęcherzyk płucny ustępuje i nie ma wymiany gazowej w sekcji zaopatrzenia w krew. Przy znacznych uszkodzeniach płuc pojawiają się następujące objawy:
- Zwiększona częstość oddechów; Nagromadzenie dwutlenku węgla we krwi; Wzrost temperatury; Niedotlenienie mózgu; Ciągłe zmęczenie
Powyższe objawy należy leczyć tak wcześnie, jak to możliwe, aby zapobiec groźnym powikłaniom, a nawet śmierci.
Czas odzyskiwania
W przypadku zapalenia płuc należy pić tyle leków, ile potrzeba, aby szybko wyeliminować zmiany zapalne w miąższu płucnym. Szybki wzrost zmian zapalnych doprowadzi do niewydolności oddechowej.
Po odpowiedniej terapii czas leczenia choroby wynosi 7-10 dni.
Czas trwania leczenia zależy od postaci choroby, nasilenia i stanu układu odpornościowego. U pacjentów w podeszłym wieku i dzieci poniżej 1 roku życia zapalenie płuc jest leczone w szpitalu, ponieważ w każdej chwili może być potrzebna intensywna terapia i sztuczna wentylacja płuc.
Właściwe stosowanie antybiotyków
Leczenie zapalnych zmian płuc za pomocą antybiotyków jest podstawą podstawowej terapii.
Jak leczyć zapalenie płuc za pomocą antybiotyków - podstawowe zasady:
- Po wykryciu choroby należy stosować antybiotyki o szerokim spektrum działania (suprax, ceftriakson). Przed zidentyfikowaniem czynnika powodującego zapalenie płuc, konieczne jest wytworzenie terapeutycznej dawki leku, tak aby stężenie substancji czynnej we krwi było zawsze obecne; Jeśli objawy zapalenia są podobne do atypowych infekcji (mykoplazm, legionella, chlamydia), zastosuj specjalistyczne środki przeciwbakteryjne (sumamed, clarithromycin). Nie powinieneś jednak porzucać leku o szerokim spektrum działania; Kombinacja 2-3 leków: ceftriaksonu lub suprax plus sumamed lub klarytromycyna - są najczęściej stosowane w zapaleniu płuc u dorosłych; Jeśli ognisko zapalne zajmuje więcej niż jeden segment, stosowane są również schematy leczenia przeciwbakteryjnego: ceftriakson + amikacyna lub suprax + augmentyna; Leczenie objawowe u osób dorosłych obejmuje spotkanie z lekami antybiotykowymi w celu rozszerzenia oskrzeli, upłynnienia plwociny, wyeliminowania zapalenia pęcherzyków płucnych (wdychanie berodual, ambroksolu, nise); W ciężkim zapaleniu płuc należy podać inhalację tlenową. Zabieg wykonuje się za pomocą masek nosowych lub za pomocą cewników; Leki przeciwgorączkowe stosuje się, gdy temperatura wzrasta powyżej 38 stopni. Jeśli temperatura jest niższa, organizm przyspiesza metabolizm, aby wyeliminować patologiczne zmiany w tkance płucnej.
Nowoczesne leczenie zmian zapalnych w miąższu płucnym obejmuje nie tylko powyższą procedurę.
Funkcje terapii po 50 latach
Istnieją 2 tryby postępowania u pacjentów z zapaleniem płuc:
Tryb ambulatoryjny stosuje się u osób dorosłych z łagodnymi postaciami choroby i do 50 lat. W starszym wieku mechanizmy obronne organizmu ulegają zmniejszeniu, dlatego leczenie choroby odbywa się stacjonarnie.
W wyspecjalizowanym dziale istnieje możliwość wpływania na wszystkie objawy zmian patologicznych w organizmie:
- Ogólne zapalenie (paracetamol); Zatrucie (roztwory glukozy, reopolyglukina); Asteniczny (wprowadzenie leków białkowych); Zapobieganie broncho (berodual, salbutamol); Niewydolność oddechowa (terapia tlenowa); Bakteryjny (suprax, ceftriakson, augmentin).
Właściwa antybiotykoterapia obejmuje wyznaczanie leków działających bezpośrednio na czynnik sprawczy.
Nowoczesny schemat leczenia
Aby zrozumieć proces patologiczny, konieczne jest podzielenie wszystkich taktyk medycznych stosowanych w patologii na kilka etapów:
Dieta wysokokaloryczna z dużą ilością witamin i białek; Terapia antybakteryjna (suprax, cefiksym i ceftriakson we wczesnych stadiach); Leki przeciwwirusowe (rymantadyna, zanamiwir, oseltamiwir, amantadyna); Procedury detoksykacji (zużycie dużej ilości wody); Leczenie objawowe.
Zapalenie płuc u osób w wieku powyżej 40 lat bez przewlekłej patologii i przy prawidłowej częstości oddechów jest wykonywane przez amoksyklaw, augment, tavanic lub avelox w połączeniu z doksycykliną w celu objęcia pełnej listy patogenów.
U osób w wieku powyżej 60 lat z prawidłowym samopoczuciem i bez objawów niewydolności oddechowej ceftriakson podaje się w dawce 1 grama przez 2 dni.
Stan zapalny płuc umiarkowanego stopnia u dorosłych po 50 latach jest prowadzony na stałe. Najczęstsze schematy stosowania antybiotyków to suprax w połączeniu z sumamedem lub ceftriaksonem i klarytromycyną.
W przypadku ciężkiego stanu osoby stosuje się preparaty antybakteryjne 3 lub więcej leków. Na przykład sumamed, tavarin, ceftriakson i fluorochinolony.
Niektórzy lekarze stosują nieaktualne schematy leczenia tej choroby, w tym preparaty z penicyliną.
Współczesne badania pokazują, że niektóre rodzaje bakterii, takie jak prątki hemofilii, gramy gram-ujemne, pneumokoki, rozwinęły oporność na penicylinę.
W celu szybkiego powrotu do zdrowia ważne jest, aby plwocina była wypluwana z ciała, a pulmonolog V. mówi pulmonologowi, jak to zrobić.
Sprawdzony, skuteczny sposób - napisz przepis. Czytaj więcej >>
Z tego powodu lepiej jest stosować 3-4 generacje cefalosporyn we wstępnych stadiach choroby (suprax, cefiksym, ceftriakson). Porównawcze badania antybiotyków z grupy cefalosporyn i ampicylin pokazują, że pierwszy gatunek jest bardziej skuteczny w zapaleniu miąższu płucnego.
Skuteczne produkty penicylinowe pojawiły się na rynku farmaceutycznym, które są chronione przed działaniem bakterii beta-laktamazy, dlatego też nie opracowano dla nich odporności. Przykładami takich antybiotyków są augmentyna i amoksycylina z kwasem klawulanowym.
Wraz z lekarstwami stosowano środki folk, które przyspieszają czas gojenia się patologii.
Leczenie ludowe zapalenia miąższu płucnego
Powszechne leczenie zmian zapalnych w miąższu płuc wiąże się z użyciem ziół, kompresów i innych procedur w połączeniu z preparatami farmaceutycznymi.
Jak leczyć zapalenie płuc środki folk:
W obecności suchego kaszlu używa się korzenia lukrecji, althei, podbiału, oregano. Leki są stosowane w postaci wywarów. Nakładaj je co 3 godziny na 2 łyżki; Grubą plwocinę rozcieńcza się syberyjską herbatą z dodatkiem pączków sosny, liści babki lancetowatej, fioletu. Świeże soki mają dobry efekt wykrztuśny. Zwiększają obronę organizmu. Efektywny naturalny sok z rzodkiewki, sok cebulowy z cukrem i płynnym miodem; Aby wzmocnić właściwości odpornościowe należy wziąć masło i łyżkę propolisu. Przydaje się inhalacja liści eukaliptusa i pączków brzozy.
W ciężkim zapaleniu płuc, przy użyciu suprax lub ceftriaksonu przez tydzień, mechanizmy obronne organizmu są wyczerpane. Aby je ulepszyć, użyj następującego wklejania:
- Wymieszaj sok z aloesu z orzechami; Przekręć wszystko w maszynce do mięsa i dodaj miód, ciepłe masło i Cahors; Wymieszaj wszystkie składniki i przechowuj w lodówce.
W przypadku zapalenia płuc należy stosować ciepłe okłady. Kładzenie ciastek z miodu może zmniejszyć intensywność procesu zapalnego. Przed użyciem produktu radzimy skonsultować się z lekarzem.
Lista tanich analogów ceftriaksonu o różnych formach uwalniania i porównywania ich skuteczności
C eftriaxon jest nowoczesnym, klinicznie sprawdzonym lekiem przeciwbakteryjnym, który należy do grupy cefalosporyn trzeciej generacji i jest nabywany przez większość szpitali.
Antybiotyki cefalosporynowe wyróżniają się niską toksycznością i skuteczną farmakokinetyką, dobrą kompatybilnością z innymi środkami przeciwbakteryjnymi.
Jednak w przypadku nietolerancji substancji czynnej wymagane jest wybranie analogu do zastąpienia ceftriaksonu, który nie jest gorszy pod względem skuteczności i, jeśli to możliwe, tańszy.
Patrząc w przyszłość zauważamy, że istnieje taka możliwość, a lista niedrogich i bardzo podobnych antybiotyków nie ogranicza się jedynie do postaci zastrzyków. Co więcej, w niektórych przypadkach będą bardziej skuteczne niż oryginalny lek. Ale najpierw wszystko.
Działanie farmakologiczne i wskazania
Mechanizm działania ceftriaksonu celu inaktywacji enzymów uczestniczących w tworzeniu głównego składnika błony zewnętrznej patogenów (peptydoglikanu murein), co prowadzi do śmierci komórki, drobnoustroje.
Lek jest skuteczny w infekcjach bakteryjnych wywołanych przez tlenowe i beztlenowe mikroorganizmy Gram-dodatnie i Gram-ujemne.
W instrukcji stosowania stwierdza się, że ceftriakson jest przepisywany w leczeniu następujących infekcji:
- Narządy ENT, w tym ostry i przewlekły przebieg zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego;
- skóra i tkanka miękka: streptoderma, różyczka;
- narządy układu moczowo-płciowego: zapalenie pyłu, ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, zaostrzenia zapalenia pęcherza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie najądrza;
- Choroby przenoszone drogą płciową: nieskomplikowana rzeżączka, kiła;
- narządy jamy brzusznej: zapalenie otrzewnej, choroby wątroby i dróg żółciowych;
- aparat kości i stawów: zapalenie kości i szpiku;
- do zapobiegania powikłaniom septycznym w okresie pooperacyjnym.
Ponadto ceftriakson jest skutecznie stosowany w leczeniu sepsy, bakteryjnego zapalenia opon mózgowych, zapalenia wsierdzia, choroby z Lyme, duru brzusznego i salmonellozy.
Metody stosowania i dawkowania
Ze względu na niską oporność antybiotyków β-laktamowych na działanie soku żołądkowego, ceftriakson jest stosowany tylko do wstrzyknięć dożylnych i domięśniowych.
W tym celu odpowiednie są tylko świeżo przygotowane roztwory.
W przypadku podawania domięśniowego ceftriakson rozpuszcza się w jałowej wodzie do wstrzykiwań:
- 0,5 g leku - 2,0 ml rozpuszczalnika;
- 1,0 g - 3,5 ml wody.
Aby wprowadzić takie rozwiązanie, należy głęboko wewnątrz górnej zewnętrznej ćwiartki pośladków nie więcej niż 1 g substancji czynnej.
Jeśli to konieczne, proporcje dożylnego rozcieńczania iniekcji są następujące:
- 0,5 g ceftriaksonu i 5 ml wody do wstrzykiwań;
- 1,0 g odpowiednio w 10,0 ml.
Roztwór ceftriaksonu należy wstrzykiwać tak wolno, jak to możliwe, co najmniej 5 minut.
Do infuzji 2,0 g antybiotyku jest wstępnie rozcieńczane w 40,0 ml roztworu do wlewów (kropelek), które nie powinny zawierać jonów wapnia (zabronione przez Ringer i roztwór Hartmana).
Do tych celów odpowiedni 5- lub 10% roztwór glukozy i chlorku sodu 0,9%.
Wymagana dawka jest obliczana na podstawie 50 mg na 1 kg wagi. Preparat kroplowy podaje się przez co najmniej pół godziny.
Zalecane dawki są ustalane na podstawie wieku i wagi pacjenta:
- noworodki: od 20 do 50 mg / kg masy ciała raz dziennie;
- dorośli: 1-2 g dwa razy dziennie;
- niepowikłana rzeżączka u osób dorosłych: 0,25 g leku podaje się raz na 24 godziny;
- zapobieganie powikłaniom w okresie pooperacyjnym: 1,0 g ceftriaksonu na 2 godziny przed operacją, przez wlew.
Całkowity czas trwania leczenia zależy od rodzaju infekcji i ciężkości choroby. Po ustąpieniu objawów choroby i normalizacji temperatury ciała leczenie kontynuuje się przez 3 dni.
Upośledzona czynność nerek w tle prawidłowej czynności wątroby nie wymaga zmniejszenia dawki leku.
Przeciwwskazania i skutki uboczne
Ceftriakson jest ogólnie dobrze tolerowany. Według opinii pacjenci najczęściej skarżą się na:
- wystąpienie nudności i wymiotów, biegunka;
- w wyniku testów możliwe jest przejściowe zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych i hipoprotebbinemii wątrobowej;
- żółtaczka cholestatyczna;
- objawy zapalenia wątroby;
- objawy alergiczne, takie jak wysypka skórna, swędzenie, obrzęk naczynioruchowy;
- kandydoza;
- ból w miejscu wstrzyknięcia i pojawienie się infiltracji;
- objawy zapalenia żył, które rozwijają się po dożylnym podaniu ceftriaksonu.
Lek jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną i inne antybiotyki cefalosporynowe, penicyliny.
Stosowanie ceftriaksonu w pierwszym trymestrze ciąży i podczas laktacji jest surowo zabronione.
Lista analogów tabletek ceftriaksonu
Oryginalny lek (produkowany w Rosji) produkowany jest w ampułkach 500 mg, 1 i 2 g. Cena jednej butelki wynosi odpowiednio 20, 25 i 27 rubli. Generic - nie ma dokładnych strukturalnych substytutów ceftriaksonu w postaci tabletek.
Wynika to z faktu, że substancja czynna jest niszczona przez sok żołądkowy i enzymy. Możesz jednak wybrać leki o podobnym mechanizmie działania.
Analogi ceftriaksonu w tabletkach są głównie reprezentowane przez antybiotyki penicylinowe:
- z monopreparatów: Amoksycylina, tab. 500 mg № 20 - 70 rubli;
- połączony Amoksyklaw (amoksycylina + kwas klawulanowy), tab. 875 mg + 125 mg nr 14 - 400 rubli);
- azalidy (Sumamed, tab. 500 mg №3 - 485 rubli);
- Cefalosporyny 3. generacji (Supraks, kapsułki, 400 mg №6 - 760 rubli).
Jednak taka wymiana jest możliwa tylko zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.
Specjalista będzie w stanie określić stopień zaawansowania procesu zakaźnego, przewidzieć prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych, biorąc pod uwagę przewlekłe patologie wskazane w historii pacjenta.
Konieczne jest także ustawienie wrażliwości zidentyfikowanego patogenu na działanie substancji przeciwbakteryjnej.
Analogi w fiolkach do wstrzykiwań
Jeśli ceftriakson jest źle tolerowany przez pacjentów, zawsze można wybrać lek zastępczy. Z reguły cefalosporyny trzeciej generacji o innym składniku aktywnym wybiera się jako analogi.
Wynika to z faktu, że leki z tej serii są przepisywane wyłącznie w przypadku ciężkiej infekcji, gdy inne antybiotyki są nieskuteczne.
Lista analogów ceftriaksonu w zastrzykach jest następująca:
- cefotaksym, fl. 1,0 g - od 27 rubli;
- fortum (ceftazidime), fl. 1,0 g - 400 rubli;
- opera (cefaperazon), fl. 1,0 g - 250 rubli;
- kefotex, fl. 1,0 g - 450 rub.
Podobne preparaty w postaci zawiesin
Leki przeciwbakteryjne w postaci zawiesin są przeznaczone do stosowania w praktyce pediatrycznej. Dlatego powinny być przepisywane wyłącznie przez pediatrę.
Zalecana dawka zależy od wieku i masy ciała chorego dziecka. Możliwość zastąpienia ceftriaksonu identycznym analogiem musi zostać potwierdzona przez lekarza prowadzącego. Naturalnie ta forma uwalniania jest wygodniejsza w stosowaniu w młodszej grupie pacjentów.
Powinno to natychmiast ostrzec lekarza o obecności nadwrażliwości na określone leki, choroby wątroby i nerek u dziecka.
Najczęściej ceftriakson zastępuje się zawiesiną Ixim Lupin (440 rubli), Cedex (875 rubli), Pancef (480 rubli).
Działania niepożądane, takie jak nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, migrena i zawroty głowy często występują podczas przyjmowania takich leków. Jednak przechodzą one niemal natychmiast po zażyciu antybiotyku.
Oczywiście koszt analogów ceftriaksonu w postaci zawiesiny jest znacznie wyższy, ale działają one wydajniej i ostrożniej.
Oryginalne zamienniki dla dzieci
Ceftriakson jest unikalnym lekiem, który może być stosowany w leczeniu nawet noworodków. W tym przypadku pierwszeństwo mają importowane analogi, ponieważ znacznie rzadziej wywołują rozwój skutków ubocznych. Zalecane są Rothefin i Hazaran z tej grupy.
Przed pierwszym wstrzyknięciem leku konieczne jest wykonanie testu skórnego na obecność nadwrażliwości na ceftriakson i lidokainę (rozpuszczalnik). Dopiero po otrzymaniu wyniku negatywnego następuje wprowadzenie antybiotyku. W przeciwnym razie możliwy jest potencjalnie śmiertelny wpływ na rytm serca dziecka.
Wybierz analog dla ceftriaksonu w ampułkach wyłącznie na zalecenie lekarza prowadzącego. Jeśli choroba jest łagodna lub umiarkowana, dopuszczalne jest zastąpienie pozajelitowego antybiotyku podobnym działaniem jak zawiesina.
Rocephin lub Ceftriakson - co jest lepsze?
Rotsefin - importowy analog strukturalny o tym samym składzie co ceftriakson, jest produkowany przez szwajcarską firmę. Postać uwalniania jest wyłącznie proszkiem do sporządzania roztworu do podawania domięśniowego, dożylnego.
W przeciwieństwie do ceftriaksonu rosyjskich producentów, lidokaina 2% jest nakładana w opakowaniu rocefiny, która służy do rozcieńczania leku.
- w opakowaniu znajduje się rozpuszczalnik, a w przypadku ceftriaksonu należy go kupić osobno, a to są dodatkowe koszty;
- wysoki stopień oczyszczenia substancji czynnej;
- działania niepożądane występują niezwykle rzadko, chociaż lista jest znacznie większa niż w przypadku ceftriaksonu (europejscy producenci wskazują wszystkie możliwe działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania leku).
Wśród niedociągnięć można wyróżnić wysoką cenę: analogiczna butelka 500 mg kosztuje od 450 do 600 rubli.
W pierwszym trymestrze ciąży oraz podczas laktacji nie wolno przyjmować ceftriaksonu i kobiet w ciąży. Wskaźniki wątrobowe na leki są takie same, więc w razie potrzeby można je stosować zamiennie.
Cefotaksym lub Ceftriakson
Cefotaksym jest niedrogim analogiem zastrzyków ceftriaksonu (27 rubli za 1 ampułkę). Jego głównym składnikiem jest substancja o tej samej nazwie. Lek należy do grupy pół-syntetycznych cefalosporyn trzeciej generacji. Podobnie jak ceftriakson jest stosowany wyłącznie pozajelitowo.
Oba leki są skuteczne przeciwko mikroorganizmom, które rozwinęły oporność na penicyliny. Są również stosowane w obecności nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe.
- Cefotaksym nie wpływa na wchłanialność witaminy K, odpływ żółci, nie prowokuje rozwoju pseudo-kamicy żółciowej, w przeciwieństwie do ceftriaksonu;
- Cefotaksym można stosować od pierwszych dni życia, ponieważ nie przyczynia się do wypierania bilirubiny z jej połączenia z albuminą;
- mniejsza lista efektów ubocznych i przeciwwskazań na tle szerokiego spektrum.
- niestabilny w środowisku kwaśnym, więc cefotaksym można stosować tylko w formie iniekcji;
- wywołuje rozwój kandydozy;
- nieskuteczne przeciwko hemofilowi Bacillus i pneumokokom, w przeciwieństwie do oryginalnego leku.
Co jest lepsze - Cefazolin lub Ceftriakson?
Cefazolina jest cefalosporyną pierwszej generacji i jest stosowana wyłącznie do podawania pozajelitowego. Koszt rosyjskiego leku zastępczego wynosi od 28 do 35 rubli za butelkę 1,0 g.
Antybiotyk jest silny, ale ma węższe spektrum działania i niską aktywność przeciwko mikroorganizmom Gram-ujemnym, w przeciwieństwie do ceftriaksonu.
Jest niestabilny w działaniu na enterokoki, meningokoki, listerię, pneumokoki. W tym samym czasie cefazolina jest znacznie bardziej skuteczna niż ceftriakson w leczeniu zakażeń spowodowanych przez gronkowce i paciorkowce.
- mniejsza lista działań niepożądanych i przeciwwskazań;
- tańsze niż oryginalny lek;
- możliwość stosowania w okresie laktacji.
- już spektrum działania;
- potrzeba częstszego podawania leku i wyboru dużych dawek.
Suprax lub Ceftriakson
Suprax jest podobny do ceftriaksonu, ale zawiera cefiksym. Należy również do antybiotyków cefalosporynowych 3. generacji.
Dostępne w kilku postaciach: kapsułki, tabletki, granulki do sporządzania zawiesin. Z tego powodu można połączyć wygodę przyjmowania i najbardziej skuteczną dawkę.
- wybór formularzy zwolnienia;
- mniejsza lista działań niepożądanych i przeciwwskazań.
- wysokie koszty (ale możesz wybrać tańsze analogi Supraksa);
- węższe spektrum działania;
- może być stosowany w praktyce pediatrycznej tylko od 6 miesięcy (ceftriakson - od 2 tygodni);
Sumamed lub Ceftriakson
Sumamed to azalidowy antybiotyk zawierający azytromycynę.
Lek jest dostępny w kilku formach: czapki. na 250 mg, tab. 500 mg, liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji, który jest wybierany w zależności od ciężkości procesu zakaźnego.
Ceftriakson ma szersze spektrum działania niż sumamed. Dlatego też jest to analog, który można przepisać dla głównych objawów patologii, a przy jego niskiej skuteczności pokazano zastosowanie ceftriaksonu.
Amoksycylina lub ceftriakson
Amoksycylina jest lekiem przeciwbakteryjnym z serii penicylin, dlatego wskazane jest zastąpienie ceftriaksonu jedynie drobnym zakażeniem.
Jego zaletą jest możliwość wyboru dogodnej formy podawania (tabletki, kapsułki lub proszek do sporządzania zawiesiny).
Ponadto, lek ma mniej skutków ubocznych i ma mniej przeciwwskazań w porównaniu do ceftriaksonu.
Jednak oryginał ma szersze spektrum działania i wysoką wydajność.
Hazaran lub ceftriakson
Hazaran jest kompletnym strukturalnym substytutem ceftriaksonu, ponieważ ma ten sam skład. Lek jest wytwarzany w Serbii, a jego cena wynosi około 2000 rubli za butelkę 1,0 g. Azaran jest produkowany w postaci proszku do sporządzania roztworu do podawania pozajelitowego.
- wyższy stopień oczyszczenia w porównaniu z domowym ceftriaksonem;
- skutki uboczne są znacznie mniej powszechne;
- dobrze tolerowany przez chorych.
Wada: wyższy koszt leku.
Analogi ceftriaksonu są wybierane wyłącznie przez lekarza prowadzącego, biorąc pod uwagę ciężkość przebiegu choroby. Niezależne działania w tym kierunku mogą być potencjalnie śmiertelne dla pacjenta. Dotyczy to wszelkich iniekcji domięśniowych z użyciem lidokainy.
Antybiotyki przed wyborem - ceftriakson amoksycyliny lub sumamed
Najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc
Zapalenie płuc jest zakaźnym zapaleniem przeważnie śródmiąższowej tkanki płuc i pęcherzyków płucnych, z nagromadzeniem w nich wysięku.
Leczenie zapalenia płuc powinno rozpocząć się w pierwszych godzinach choroby, przed określeniem przyczyny. Dlatego na początku terapii przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania.
W zależności od tego, kiedy rozwinęła się choroba (przed przyjęciem do szpitala lub podczas pobytu), rozróżnia się nabyte w społeczności i szpitalne zapalenie płuc. W oparciu o tę klasyfikację empiryczna antybiotykoterapia jest podzielona na 2 podejścia. Wynika to z innego zestawu mikroflory wewnątrz i na zewnątrz szpitala.
Priorytetowymi przyczynami pozaszpitalnego zapalenia płuc są. pneumokoki, mykoplazm, pałeczki hemofilne, chlamydie, legionelle, staphylococcus i flora gram ujemna. Wykorzystuje antybiotyki, takie jak makrolidy, tetracykliny, fluorochinolony oddechowe (u początkowo zdrowych osób z łagodnym zapaleniem płuc); penicyliny z inhibitorami beta-laktamaz i cefalosporynami II generacji (u osób w wieku powyżej 65 lat, na tle chorób współistniejących, ale z łagodnym przebiegiem). W przypadku ciężkiego zapalenia płuc cefalosporyny II lub III generacji są stosowane w połączeniu z makrolidem, fluorochinolonami układu oddechowego.
Czynniki wywołujące zakażenia szpitalne są indywidualne dla każdego działu. Na przykład w oddziale chirurgicznym przeważają gronkowce i gram-ujemna mikroflora; E. coli (Escherichia), K.pneumoniae (Klebsiella) i grzyby z rodzaju Candida są powszechne w obszarze terapeutycznym. W przypadkach, gdy pacjent zachoruje w szpitalu, półsyntetyczne penicyliny w połączeniu z kwasami klawulanowymi, cefalosporynami pokolenia II lub III, fluorochinolony oddechowe są stosowane w leczeniu zapalenia płuc. Przy odsłonięciu kija ryjanowego pokazano kombinację półsyntetycznych penicylin: timentyny i tazotyny.
Ze względu na rosnącą oporność drobnoustrojów na antybiotyki, istnieje potrzeba ciągłego ulepszania tych leków. W leczeniu zapalenia płuc stosuje się następujące nowoczesne leki przeciwbakteryjne:
- Półsyntetyczna penicylina (w tym kwas klawulanowy): amoksycylina (Hikontsil, Flemoxin Solutab), połączenie amoksycyliny i klawulanianu potasu timentin (połączenie kwasu klawulanowego i tikarcylinę), Tazocin (piperacylina i tazobaktam) Ampioks lub Oksamp (oksacylina ampicyliny).
Zalety nowoczesnego AB
Nowoczesne leki przeciwbakteryjne mają wiele zalet w stosunku do swoich poprzedników:
- bardziej aktywny i skuteczny przeciwko mikroorganizmom, co pozwala na stosowanie leków w mniejszych dawkach;
- rozszerzony zakres działania;
- zminimalizowane działanie toksyczne na nerki, wątrobę, ośrodkowy układ nerwowy i inne narządy;
- rozszerzone możliwości zastosowania (wskazania);
- wysoka biodostępność;
- niska częstość występowania działań niepożądanych.
Leczenie przeciwwirusowe na zapalenie płuc
Jeśli zapalenie płuc ma etiologię wirusową, konieczna jest terapia przeciwwirusowa. W takich przypadkach stosuje się Arbidol, Acyclovir, Ganciclovir, Valacyclovir, Foscarnet (z zakażeniem wirusem cytomegalii). Jeśli zapalenie płuc rozwinęło się na tle niedoboru odporności, stosuje się następujące leki przeciwwirusowe: sakwinawir, zydowudynę, zalcytabinę, didanozynę, interferony.
Nowoczesne leki rozszerzające oskrzela w leczeniu zapalenia płuc
Leki rozszerzające oskrzela zaleca się stosować w postaci wziewnej. Przygotowania wspólne w praktyce:
- β-2-agoniści: Berotek (Fenoterol), Ventolin (Salbutamol), Serevent (Salmeterol)
- Leki przeciwcholinergiczne: Atrovent (Itrop, bromek ipratropium), Spiriva.
- Metyloksantyny: Eufillin (Aminophyllin), Theophylline, Teopek, Teotard, Eufilong.
Nowoczesne leki mukolityczne i wykrztuśne stosowane w leczeniu zapalenia płuc
Najczęściej stosowane są: Acetylocysteina (ACC, Fluimucil), Amroxol (Ambrohexal, Lasolvan, Ambrobene, Mukosolvan, Halixol), Bromhexine (Bronhossan, Bronhohex). Preparaty ziołowe: Sinupret, Gadelix.
Nie wiesz, jak wybrać klinikę lub lekarza po rozsądnych cenach? Ujednolicone centrum nagraniowe przez telefon +7 (499) 519-32-84. Lekarze Kliniki.
Obecnie szeroko stosuje się antybiotyki z grupy cefalosporyn, makrolidów, fluorochinolonów, imipenemów i penicylin. Najsilniejsze antybiotyki to antybiotyki o szerokim spektrum działania, które mają szkodliwy wpływ na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne.
Rozważmy więc główne grupy najsilniejszych antybiotyków.
Są to najpotężniejsze antybiotyki o szerokim spektrum działania, działają bakteriobójczo. Są dobrze tolerowane, ze względu na małe prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych. Ta grupa zawiera 4 pokolenia:
Cefalosporyny pierwszej generacji:
* Cefazolina (Rizolin, Cesolin, Kefzol)
* Cefaleksyna (sporidex, ceff, ospexin)
* Cefadroksyl (Duroceph, Biodroxyl)
Preparaty pierwszego pokolenia są dobrze aktywne przeciwko gronkowcom.
Cefalosporyny II generacji:
* Cefuroxime (aksetin, ketocef, zinnat)
Leki są aktywne przeciwko Klebsiella, Proteus, hemophilus bacillus, Escherichia coli.
Cefalosporyny III generacji:
* Cefotaxime (claforan, cefosin)
* Cefoperazon (medocef, cefobid)
* Ceftazidime (Fortum, photrasim)
* Ceftriakson (lendatyna, torsef)
To pokolenie jest często wykorzystywane do leczenia w szpitalach z chorobami takimi jak zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek, infekcje okolicy brzucha i miednicy małej, zapalenie szpiku, zapalenie opon mózgowych.
Cefalosporyny czwartej generacji to najsilniejsze antybiotyki:
Jeszcze szersze zastosowanie niż trzecia generacja.
W czwartym pokoleniu, bardziej poważne działania niepożądane: nefrotoksyczność, hematotoksyczność, neurotoksyczność, dysbakterioza.
Makrolidy są wąsko stosowanymi antybiotykami, skutecznymi wobec bakterii Gram-dodatnich. Mają działanie bakteriostatyczne, to znaczy zatrzymują wzrost komórki bakteryjnej. Nie obniżaj odporności.
Przedstawicielami tej grupy są erytromycyna, oleandomycyna, azytromycyna, klarytromycyna, josamycyna, spiramycyna, roksytromycyna. Klarytromycyna i josamycyna są najpotężniejszymi antybiotykami makrolidowymi. Są stosowane w leczeniu infekcji dróg oddechowych, zapalenia ucha, zapalenia zatok, infekcji chlamydiami, w stomatologii i naświetlania wrzodu żołądka.
Efekty uboczne makrolidów:
- czułość szybko maleje
- zapalenie żyły z zastrzykami.
Fluorochinolony są najsilniejszymi antybiotykami o szerokim spektrum działania. Są one podzielone na wczesne fluorochinolony (1. generacji) - wykazują znaczną aktywność w stosunku do bakterii Gram-ujemnych, Pseudomonas aeruginosa. Nowe fluorochinolony (2. generacji) w stosunku do bakterii Gram-ujemnych nie są gorsze od pokolenia 1 (z wyjątkiem Pseudomonas aeruginosa, ciprofloksacyna jest najpotężniejszym antybiotykiem przeciwko prątkom Pseudomonas). Długi krąży we krwi, co pozwala na stosowanie leków 1 generacji 2 razy w ciągu dnia, a także lomefloksatsin i moksyfloksacynę - raz dziennie. Idealnie przenikają do poszczególnych narządów i tkanek.
* Cyprofloksacyna (tsiproy, tsiprolet, tsifran). Stosowany przy infekcjach dróg oddechowych, infekcjach dróg moczowych, infekcjach skóry, tkankach miękkich, ropniach kości, stawach, chorobach przenoszonych drogą płciową, posocznicy, zapaleniu opon mózgowych.
* Lomefloxacin (lomfloks, maksakvin) - dotyczy. ogólne wskazania + chlamydia, gruźlica.
* Norfloksacyna (nolittyna, norbaktina, normaki) - z infekcjami dróg moczowych.
* Ofloksacyna (zanocina, ofloksina, lek). Przypisz kiedy: ogólne wskazania + chlamydia, Helicobacter pylori, gardnerella.
* Pefloxacin (abaktal, perty).
Skutki uboczne: arthrotoxicity, fototoksyczność, niestrawność, toksyczne uszkodzenie wątroby.
Karbapenemy są również najsilniejszymi antybiotykami o szerokim spektrum działania. Używany jako kopia zapasowa infekcji spowodowanych przez oporne bakterie i beztlenowce.
Efekty uboczne: zapalenie żył, kandydoza, alergie, niestrawność.
Penicyliny są najpotężniejszymi antybiotykami o szerokim spektrum działania. Niska toksyczność, głównie wydalana przez nerki.
* Penicylina benzylowa (sól sodowa, potasowa, novokainowa)
* Przedłużone penicyliny (penicylina prokainowa, bituminina 1, 3, 5.
* Amoksycylina (Flemoxine Soluteb, Hiconcil)
* Klawulanian amoksycyliny (amoksyklaw, augmentyna, moxiclav, clavocine)
Antybiotyki z grupy penicylin stosowane są w infekcjach narządów oddechowych, układu moczowego, żołądka i jelit, skóry, ropieniach tkanek miękkich, kiły, rzeżączce. Chronione penicyliny mają szerszy zakres efektów. Penicyliny są przepisywane od urodzenia. Można je pić dla kobiet w ciąży w 2 i 3 trymestrach, karmiąc według wskazań.
Główne działania niepożądane to zaburzenia dyspeptyczne, alergie i toksyczne działanie na krew.
Powiązane posty:
Najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc
Oczywiście najskuteczniejsze leki w leczeniu zapalenia płuc były i pozostają w chwili obecnej antybiotykami. Teoretycznie, przy obecnej dużej ilości środków przeciwbakteryjnych, nie powinno być problemów z tłumieniem któregokolwiek z mikroorganizmów wywołujących tę chorobę.
Jednak praktyka pokazuje, że każdy, nawet najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc, nie daje 100% gwarancji na jego wyleczenie. Jest to wyjaśnione z następujących powodów:
- znacznie zwiększył liczbę chorób wywołanych przez specyficzne, dotychczas mało znane patogeny: pneumocystis, chlamydie, prątki, które nie są wrażliwe na antybiotyki;
- wiele mikroorganizmów, których rozwój przy pomocy terapii przeciwdrobnoustrojowej zostało wcześniej skutecznie zniesione, ostatecznie stało się odporne na antybiotyki;
- wzrosła liczba pacjentów z niską odpornością: osoby starsze, pacjenci z ciężkimi chorobami przewlekłymi, narkomani, alkoholicy.
Spośród wszystkich rodzajów środków przeciwdrobnoustrojowych, antybiotyki z grupy penicylin, zwłaszcza tak zwane chronione penicyliny, są liderami na całym świecie. Istotą tej koncepcji jest to, że nowa generacja antybiotyków jest chroniona przez enzym, który eliminuje ich rozkład w organizmie. Augmentin jest najbardziej skuteczny pod tym względem.
Cefalosporyny grupy wykazały ich skuteczność. Spośród nich najlepszym antybiotykiem na zapalenie płuc jest teraz cefazolina.
W leczeniu zapalenia płuc wywołanego przez specyficzne patogeny, takie jak mykoplazmę, chlamydie, grupa makrolidów jest dość skuteczna. Spośród nich spiramycyna ma dobre wskaźniki terapeutyczne.
Zasady leczenia antybiotykami ze względu na ich specyficzność i najczęściej reprezentują następującą sekwencję działań:
- Lekarz prowadzący jest określany na podstawie obrazu klinicznego choroby za pomocą programu leczenia przeciwbakteryjnego, co oznacza, że określa najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc, dzienną dawkę, sposób i częstotliwość podawania leku (lub leków, często lekarz przepisuje dwa lub trzy antybiotyki jednocześnie);
- w przypadku braku wyników lub niewystarczającej skuteczności terapii, przepisywany jest inny schemat leczenia lub początkowe leczenie jest dostosowywane, ale biorąc pod uwagę wyniki analiz bakteriologicznych i radiogramów;
- Minimalny przebieg leczenia wynosi 10 dni, ale czasami, ze względu na przedłużający się przebieg choroby, może on wzrosnąć do trzech tygodni.
- Preparaty do leczenia zapalenia płuc
Gdy zapalenie płuc jest głównym celem środków przeciwbakteryjnych. Preparaty do leczenia zapalenia płuc powinny być podawane tak wcześnie, jak to możliwe, we wczesnych stadiach choroby. Zasadniczo leczenie powinno prowadzić.
Borsuk w leczeniu zapalenia płuc
Borsukowy tłuszcz w skarbcu medycyny tradycyjnej już od kilku stuleci uważany jest za jeden z najbardziej wiarygodnych środków, które pomagają nawet najbardziej osłabionej osobie stać. Bar.
Choroby układu oddechowego obejmują tak poważne patologie jak ostre zapalenie płuc i ostre zapalenie oskrzeli. Jak odróżnić zapalenie płuc od zapalenia oskrzeli? Pamiętajmy o tym, jak działają narządy oddechowe.
Źródła: http://www.knigamedika.ru/organov-dyxaniya/gripppnevmo/antibiotiki-i-lekarstva-pri-pnevmonii.html, http://surgeryzone.net/lekarstva/samye-silnye-antibiotiki.html, http: //madam-sekret.ru/luchshij-antibiotik-pri-pnevmonii
Brak komentarzy!
Przyczyny i leczenie bólu stóp stóp
Ból stóp, ból stóp jest bardzo częsty.
Bump po szczepieniu DPT W przedszkolu.
Owsianka proso lepka.
Dość często nie wiemy, co kupimy w następnym.
Zapalenie pęcherza moczowego Zwykle pojawia się wraz z zapaleniem cewki moczowej (dalej zapalenie cewki moczowej.
Objawy niskiej kwasowości żołądka Podwyższona i niska kwasowość również poniżej.
Wybór antybiotyku na zapalenie płuc u dorosłych i dzieci
Zakaźne pochodzenie choroby powoduje stosowanie antybiotyków do leczenia, starannie dobranych do rodzaju patogenu.
Na początku leczenia, gdy patogena nie została jeszcze zidentyfikowana, konieczne jest stosowanie preparatów o szerokim spektrum działania w postaci iniekcji, dożylnej i domięśniowej. Następnie możesz przełączyć się na przyjmowanie antybiotyków w tabletkach.
Antybiotyki na zapalenie płuc (zapalenie płuc) u dorosłych
Ze współczesnych rodzajów narkotyków coraz częściej stosuje się:
Penicyliny. Może powodować alergie, niestrawność, dysbioza, zapalenie okrężnicy.
- naturalna (benzylopenicylina) - w przypadku zakażenia pneumokokami;
- półsyntetyczna oporna na penicylinę (oksacylina, kloksacylina) - dla gronkowców;
- szerokie półsyntetyczne (ampioks, ampicylina, amoksycylina) - z bakteriami Gram-ujemnymi.
Cefalosporyny. Coraz częściej są one wybierane ze względu na szerokie działanie przeciwdrobnoustrojowe:
- Generowanie I (cefazolina, cefapiryna) - przeciwko ziarniakom;
- II generacji (ceforanid, cefuroksym) - przeciwko jelitom i hemofilnym pałeczkom, Klebsiella, gonokokkov;
- III pokolenie - aktywny gram-ujemny, ale mało skuteczny przeciwko ziarniakom (cefotaksym, ceftriakson, ceftazydym);
- IV generacji (cefpyr) - o szerokim spektrum przeciwdrobnoustrojowym, ale nie działające na enterokoki.
Carbapenems. Thienam ma szerokie spektrum działania, jest stosowany w przypadku ciężkich zakażeń, szczególnie w przypadku flory bakteryjnej.
Aminoglikozydy (tobramycyna, gentamycyna, amikacyna) - o szerokim zakresie aktywności, szczególnie w mikroorganizmach Gram-dodatnich. Może być nefro- i ototoksyczny.
Tetracykliny (tetracyklina, doksycyklina) są wysoce aktywne, stosowane w zakażeniach mieszanych, a leczenie aż do zidentyfikowania czynnika sprawczego. Szczególnie skuteczny na mykoplazmach, chlamydiach. Może powodować toksyczne działania niepożądane.
Makrolidy (azytromycyna, erytromycyna) są bardzo skuteczne. Stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń, oporności na inne leki, alergie, mykoplazmy, chlamydie.
Lincosaminy (linkomycyna, klindamycyna) są szczególnie aktywne dla gronkowców opornych na inne antybiotyki.
Anzamitsiny (ryfampicyna, rifaprim) - przeciw mykoplazmom, legionelli, gruźlicy płuc. Mają wiele skutków ubocznych.
Fluorochinolony (moksyfloksacyna, lewofloksacyna, cyprofloksacyna) - stały się głównymi lekami ze względu na ich powszechny efekt.
Imidazol (metronidazol) - z infekcjami beztlenowymi.
Wybór antybiotyku, w zależności od patogenu i rodzaju zapalenia płuc u dorosłych:
Terapia początkowa składa się z penicylin. Po zidentyfikowaniu patogenu w leczeniu dzieci należy:
- Semisyntetyczne penicyliny (amoksycylina, ampicylina, ampioks) - z bakteriami Gram-ujemnymi, pneumokokami;
- aminoglikozydy (gentamycyna) - z opornością pneumokoków na ampicyliny;
- cefalosporyny (cefotaksym, cefiksym, ceftriakson, cefazolina, cefepim) - na początku rozwoju choroby;
- makrolidy (azytromycyna, sumamed) - jako część złożonej terapii;
- metronidazol (metrogyl) - z ciężką chorobą;
- fluorochinolony - w przypadku rozwoju powikłań.
Wybór antybiotyku, w zależności od wieku dziecka, patogenu i rodzaju zapalenia płuc:
Dr Komarovsky o leczeniu zapalenia płuc u dzieci z antybiotykami:
Zwiększenie skuteczności leczenia uzyskuje się poprzez pierwsze wprowadzenie antybiotyków domięśniowo lub dożylnie w celu uzyskania wyniku.
Ponadto, antybiotyki w tabletkach są przepisywane w leczeniu zapalenia płuc.
Najbardziej skuteczne i szeroko stosowane:
- Fluorochinolony - Avelox, Tavanic, Loxof;
- penicyliny - Amoksyklaw, Augmentin;
- macrolides - Sumamed;
- tetracykliny - doksycyklina.
Oprócz antybiotyków leki objawowe stosuje się w leczeniu zapalenia płuc:
- Środek przeciwgorączkowy - paracetamol, aspiryna;
- środki wykrztuśne - bronholitin, bronchikum, mukaltin;
- mukolityczne - bromoheksynę, lasolvan, ACC;
- tonik - nalewki z żeń-szenia, eleutherococcus;
- leki przeciwhistaminowe - Dimedrol, Claritin, Suprastin;
- glikozydy nasercowe - w przypadku patologii serca.
Ponieważ zapalenie płuc można wyleczyć jedynie za pomocą leków przeciwbakteryjnych, najlepszym antybiotykiem zapalenia płuc będzie ten, w którym czynnik zakaźny jest najbardziej wrażliwy w każdym konkretnym przypadku.
Po wykryciu choroby rozpoczynają leczenie antybiotykami o szerokim spektrum działania:
Z nabytymi wspólnotami - amoksyklaw, rulid, rovamycin, cefalexin, cefazolin;
W szpitalu - amoksyklaw, claforan, cefobid, pefloksacyna, cyprofloksacyna, tienam, gentamycyna.
Podoba Ci się ten artykuł? Oceń to!
Czy masz pytanie lub doświadczenie w tej kwestii? Zadaj pytanie lub powiedz o tym w komentarzach.
Jakie antybiotyki są przepisywane na zapalenie trzustki u dorosłych: więcej niż 10 typów
Leczenie powinno być przepisywane przez lekarza, który wybierze optymalny lek w zależności od przebiegu choroby i stanu pacjenta. Lekarze często stosują antybiotyki w leczeniu zapalenia zatok u dorosłych podczas przepisywania leczenia. Zapalenie zatok - częsta choroba zakaźna-zapalna zatok przynosowych, rodzaj zapalenia zatok. Jest leczony lekami przeciwobrzękowymi, lekami przeciwzapalnymi, a niekiedy antybiotykami. Zabieg dobierany jest indywidualnie. Jakie jest najlepsze leczenie przeciwbakteryjne w przypadku zapalenia zatok? Jakie formy dawkowania są lepsze: pigułki, aerozole, zastrzyki?
Czy antybiotyki są zawsze potrzebne w zapaleniu zatok u dorosłych?
Leczenie zapalenia zatok u dorosłych nie zawsze wymaga stosowania antybiotyków. Powinny być wyznaczani zgodnie ze ścisłymi wskazaniami i dopiero po postawieniu właściwej diagnozy. Co więcej, zapotrzebowanie na leki przeciwbakteryjne zależy nie tyle od ciężkości choroby, ile od jej przyczyny. Jakie są przyczyny choroby?
Głównymi przyczynami rozwoju antritis mogą być infekcje wirusowe i bakteryjne, powodujące przedłużone zapalenie błony śluzowej nosa, zwykle hipotermię ciała, zakażenie grzybicze, powikłania grypy lub ARVI, różne czynniki alergiczne
Najczęściej jest to spowodowane przez wirusy:
- Rinowirusy;
- Adenowirusy;
- Wirusy grypy;
- Wirusy paragrypy itp.
Te mikroorganizmy powodują objawy przeziębienia. Mogą przenikać do zatok przynosowych, co prowadzi do ich stanu zapalnego, obrzęku i trudności z wydostaniem się z śluzu. Złośliwe bakterie zaczynają się tam namnażać (paciorkowce, pałeczki hemofilne, zapalenie ropii, Klebsiella itp.). Mikroorganizmy chorobotwórcze mogą przedostawać się do zatok przynosowych z górnych dróg oddechowych (powikłania po katarku, zapalenie migdałków itp.), Z układu stomatologicznego (próchnica, zapalenie ozębnej itp.) Lub z ogólnego układu krwionośnego.
Warunkowo chorobotwórcze mikroorganizmy są stale obecne w drogach oddechowych i mogą powodować choroby, jeśli obrona ciała jest poważnie osłabiona.
Szczególną przyczyną przewlekłego zapalenia zatok jest reakcja alergiczna organizmu na wdychane cząstki (kurz, cząstki skóry, pyłki roślin). W takich przypadkach występuje silny obrzęk błony śluzowej i kichanie. Leczenie polega na przyjmowaniu leków przeciwhistaminowych i eliminowaniu alergenów.
Zapalenie grzybicze jest sprowokowane przez patogenne grzyby na tle osłabionej odporności u osób z przewlekłymi chorobami, osób starszych i dzieci. Jest to rzadkie, ale ma przewlekły przebieg i jest trudne do wyleczenia. Leki przeciwgrzybicze są stosowane do leczenia, na przykład, itrakonazolu (nazwa handlowa: Itrazol itp.)
Pourazowe zapalenie zatok jest rzadsze. Występuje po uszkodzeniu zatok szczękowych, co prowadzi do gromadzenia się w nich płynu i zapalenia. Do leczenia pacjentów z tą chorobą często stosuje się nie tylko leki, ale również leczenie chirurgiczne.
Długotrwałe stosowanie niektórych leków (na przykład środki na leczenie kataru) może niekorzystnie wpływać na stan błon śluzowych i utrudniać odpływ śluzu. W rezultacie może wystąpić zapalenie zatok przynosowych.
Stosowanie antybiotyków jest uzasadnione tylko wtedy, gdy choroba jest spowodowana patogennymi bakteriami lub urazem. W innych przypadkach nie należy stosować tych leków.
Przebieg leczenia antybiotykami musi zostać zakończony. Nie możesz przestać pić leku po pierwszych oznakach poprawy.
Pośpiech jest pełen nawrotów, które będą trudniejsze do wyleczenia. Mikroby rozwijają oporność na substancję czynną, więc będzie to wymagało wyboru nowego leku.
Prawidłowo traktujemy zapalenie zatok: jakie przyjmować antybiotyki
Antybiotyki mają działanie bakteriobójcze na mikroorganizmy, tj. powodować ich śmierć, a bakteriostatyczne - hamować rozmnażanie.
Antybiotyki na zatoki czasami stają się jedynym rozwiązaniem tego problemu, ponieważ pomagają pozbyć się infekcji lub wirusa, a tym samym "oczyścić" zatoki szczękowe z nagromadzonej ropy.
W zależności od struktury chemicznej rozróżnia się:
Rozważmy zalety i wady głównych grup środków przeciwdrobnoustrojowych.
Penicyliny mają głównie działanie bakteriobójcze i niszczą szeroką gamę bakterii. Leki z grupy penicylin obejmują, na przykład, Flemoxin Solutab, Amoxicillin, Hikontsil. Często jednak powodują reakcje alergiczne.
Na strukturze chemicznej cefalosporyny są do nich podobne, działając na bakterie oporne na penicyliny. Do leczenia zapalenia zatok przy użyciu "Cefazoliny", "Cefuroksymu", "Ceftriaksonu". Jeśli pacjent ma alergię na penicyliny, możliwe, że cefalosporyny wywołają tę samą reakcję.
Makrolidy mają głównie działanie bakteriostatyczne. Działają one na niektóre beztlenowe mikroorganizmy i pasożyty wewnątrzkomórkowe (mykoplazmę). Ponadto efekt terapeutyczny utrzymuje się przez długi czas. Makrolidy (Sumamed, Macropen i Zitrolide) mają niską toksyczność i są dobrze tolerowane.
Aminoglikozydy są najskuteczniejsze wobec bakterii Gram-ujemnych. Kiedy zapalenia zatok są często stosowane miejscowo i niezwykle rzadko - w postaci tabletek. Należą do nich "Kanamycyna", "Gentamycyna", "Isofra".
Fluorochinolony mają działanie bakteriobójcze i mają szerokie spektrum działania. W leczeniu zapalenia zatok należy stosować "Ciprofloxacin", "Pefloxacin", "Levofloxacin".
Linkozamidy są aktywne głównie przeciwko gram-dodatnim ziarniakom (gronkowcom, paciorkowcom itp.). Wykazują one działanie bakteriostatyczne i są stosowane jako antybiotyki drugiego rzutu. Drobnoustroje szybko rozwijają oporność na te leki. Ta grupa obejmuje: "linkomycynę", "klindamycynę", "dalatsynę".
Polimyksyny mają wąskie spektrum działania i wysoką toksyczność. Dlatego nie należy ich przyjmować w postaci tabletek lub zastrzyków, ale można je stosować miejscowo.
Te środki przeciwdrobnoustrojowe można również stosować w przypadku zapalenia zatok czołowych i innych typów.
Inne grupy antybiotyków (sulfonamidy, tetracykliny) praktycznie nie są stosowane w zapaleniu zatok.
Popularne leki: co jest lepsze "Augmentin" lub "Amoxiclav"
Po wprowadzeniu niektórych drobnoustrojów przystosowanych do leków z grupy penicylin, oprócz penicyliny: Augmentiny i Amoksyklazu, wytworzono leki łączone zawierające kwas klawulanowy. Są dość skuteczne, nie wywołują prawie żadnych poważnych efektów ubocznych i mają pozytywne opinie zarówno od lekarzy, jak i od pacjentów.
Nowoczesne antybiotyki są w stanie uwolnić pacjenta od antritis w zaledwie kilka dni
Oba leki są aktywne przeciwko:
W tym samym czasie Augmentin ma więcej wskazań do stosowania i mniej wyraźnych działań niepożądanych.
Antybiotyk powinien zostać wybrany przez otolaryngologa, biorąc pod uwagę testy laboratoryjne, nasilenie choroby i inne czynniki. Pacjent powinien przyjmować leki zgodnie z wyznaczeniem specjalisty, ściśle przestrzegając czasu, częstotliwości podawania i czasu trwania kursu.
Do leczenia, oprócz tabletek, często stosowane rozpylacze. Lek podawany w postaci aerozolu jest dawkowany i równomiernie rozprowadzany w jamie nosowej. W przeciwieństwie do pigułek, aerozole do nosa mają tylko działanie lokalne i nie wpływają na całe ciało. Dlatego zminimalizowane jest prawdopodobieństwo nieprzyjemnych skutków w żołądku lub jelitach.
Najlepiej powierzyć wybór antybiotyku na zapalenie antraktów doświadczonemu specjaliście medycznemu - samodzielne leczenie może nie dać wyników
Spraye antybiotykowe można leczyć zarówno w ostrych jak i przewlekłych postaciach zapalenia zatok.
Jednym z popularnych sprayów jest Bioparox, którego substancją czynną jest fusafungina. Lek ten jest zalecany tylko we wczesnym stadium choroby. Kolejny spray do nosa to "Isofra". Zawiera framycetin z grupy farmakologicznej aminoglikozydów, która ma działanie bakteriostatyczne.
Połączony spray "Polidex" zapewnia kompleksowe leczenie, ponieważ składa się z dwóch antybiotyków (neomycyny i polimyksyny) oraz substancji, które mają działanie zwężające naczynia i działają przeciwzapalnie.
Aby uzyskać bardziej skuteczne działanie aerozolu, należy uwolnić śluz od kanałów nosowych i zatok przynosowych.
Przed użyciem tych rozpylaczy zaleca się przepłukanie jamy nosowej wodą morską. Na przykład krople i aerozole "Aqualor", "Aqua Maris", "Humer".
W celu złagodzenia objawów i innych rozpyleń stosuje się:
Zwykłe krople nie są skuteczne w leczeniu zapalenia zatok, ponieważ nie przenikają do zatok szczękowych.
Wstrzyknięcia antybiotykowe mają kilka zalet w porównaniu z przyjmowaniem ich w tabletkach lub w postaci aerozoli.
Substancje czynne, podawane domięśniowo, zaczynają działać szybciej i mają wyższą biodostępność niż po spożyciu. Ponadto narządy przewodu pokarmowego cierpią mniej z działań niepożądanych.
Zastrzyki są niezbędne w zaniedbanym przypadku choroby lub w przypadkach, w których spożycie okazało się nieskuteczne.
Jednak wstrzyknięcie ma wady:
- Bolesność;
- Ryzyko powikłań w postaci, na przykład, ropni;
- Większy wskaźnik reakcji alergicznych;
- Ryzyko zakażenia przez krew (zapalenie wątroby, HIV, itp.).
Ponadto zastrzyki są droższe, ponieważ potrzebne są strzykawki i trudniejsze - ich wdrożenie wymaga umiejętności. Dlatego lepiej dać pierwszeństwo rozpryskom lub tabletkom.
Skuteczne antybiotyki na zapalenie antrit u dorosłych (wideo)
Antybiotyki są stosowane tylko wtedy, gdy bakterie wywołują antritis. Jeśli przyczyną choroby są wirusy, grzyby lub alergie, takie leczenie może nie przynieść żadnych korzyści. Wybór leku zależy od rodzaju patogenu, od alergii pacjenta i innych czynników. Spraye do nosa są bardzo skuteczne w leczeniu. Zastrzyki są zwykle nieodpowiednie. Bardzo ważne jest, aby całkowicie poddać się leczeniu, w przeciwnym razie możliwe są nawracające nawroty.
Uwaga, tylko DZISIAJ!
Kopiowanie jest dozwolone tylko z łączem zwrotnym do źródła.
Antybiotyk na zapalenie antrac u dorosłych - nazwy leków. Leczenie zapalenia antrit u dorosłych za pomocą antybiotyków
W ramach zintegrowanego podejścia do leczenia zapalenia zatok przynosowych stosowane są określone leki. Tak więc bakteryjne zapalenie zatok wymaga wyznaczenia antybiotyków. Sprawdź głównych przedstawicieli tej grupy leków.
Za pomocą specyficznych testów laboratoryjnych wymazu pobranego z nosa pacjenta ustala się czynnik sprawczy choroby i jej wrażliwość na określone środki przeciwdrobnoustrojowe. Antybiotyki na zapalenie zatok są przepisywane tylko wtedy, gdy pacjent ma wysoką temperaturę, ropne wydzielanie, ból. Przy łagodnym zapaleniu lekarze zwykle zalecają inhalacje, uderzenia gorąca, krople do nosa. Ważne jest, aby pamiętać, że antybiotyk dla dorosłych jest również wybrany, biorąc pod uwagę indywidualne cechy organizmu. W przeważającej części, gdy zapalenie zatok jest przepisywane:
- Penicyliny - różnią się nieznacznymi efektami ubocznymi;
- Makrolidy - są przepisywane z powodu nietolerancji pierwszego;
- Fluorochinole - odnoszą się do leków o szerokim spektrum działania;
- Cefalosporyny - stosowane z nieskutecznością innych leków.
Pacjenci często wybierają donosowe leki przeciwbakteryjne zamiast doustnego podawania. W tym celu pacjenci otrzymują specjalne krople. Środki na podawanie miejscowe są wskazane dla osób cierpiących na dysbakteriozę, patologie wątroby lub nerek. Wśród najbardziej skutecznych antybiotyków na zapalenie antrit u dorosłych w postaci kropelek można zidentyfikować:
- Garazon - substancją czynną leku jest gentamycyna. Garazon jest przeznaczony do leczenia zapalenia uszu i oczu, ale może być stosowany jako krople do nosa dla zatok.
- Sofradex jest złożonym lekiem zawierającym framycetin, gramicydynę C i deksametazon. Sofradex jest skuteczny przeciwko zewnętrznemu zapaleniu ucha, ale może być stosowany jako krople do nosa.
Tylko specjalista może wybrać skuteczne tabletki z antybiotykami. Tabletki na zapalenie zatok są przepisywane tylko w ostrej fazie choroby. Terapia przewlekłej postaci choroby sprowadza się do stosowania lokalnych środków zaradczych. Należy zauważyć, że tabletki przeciwbakteryjne ostatniej generacji nie hamują naturalnej mikroflory jelitowej. Następujące antybiotyki są skuteczne w leczeniu zapalenia zatok u dorosłych:
- Flemoxin Solutab - maksymalne stężenie leku we krwi osiąga się już 2 godziny po zażyciu. Flemoksyna prawie nie ma wpływu na przewód pokarmowy.
- Klarytromycyna to stosunkowo tania pigułka. Działają na bakterie wewnątrzkomórkowe i zewnątrzkomórkowe.
- Sumamed - antybiotyk ma unikalną farmakokinetykę. Walczy z wieloma obcymi agentami. Osobną zaletę Sumamed można uznać za krótki cykl leczenia (tylko 5 dni).
- Avelox jest lekiem o szerokim spektrum działania. Antybiotyk jest przepisywany na nieskuteczność innych leków.
Łagodne zapalenie można usunąć za pomocą miejscowych środków przeciwbakteryjnych. Pod tym względem spray na zatoki jest dobrym rozwiązaniem problemu zatkanego nosa i innych objawów choroby. Ważne jest, aby pamiętać, że donosowe podawanie antybiotyków pozwala uniknąć wielu skutków ubocznych charakterystycznych dla leków doustnych. Skuteczne spraye antritis to:
- Isofra - lek jest równomiernie rozprowadzany, jego cząsteczki są w stanie przeniknąć nawet do najtrudniej dostępnych miejsc. Kurs trwa nie dłużej niż tydzień, dawkowanie dostosowuje się indywidualnie.
- Polydex z fenylefryną - spray ma działanie antybakteryjne i zwężające naczynia krwionośne. Usuwa obrzęki z błon śluzowych. Czas trwania leczenia wynosi około 7 dni.
W ciężkich procesach zapalnych lekarze zwykle przepisują antybiotyki do wstrzykiwań. Wstrzyknięcia antritis wolno robić nie więcej niż tydzień. W wyjątkowych przypadkach kurs można przedłużyć o kilka dni. Takie środki terapeutyczne stosuje się, jeśli pacjent ma dobrą tolerancję leku. Z reguły za pomocą wstrzyknięcia podaje się:
- Amoxiclav (Amoxiclav) - ma działanie bakteriobójcze. Lek działa przeciwko szerokiej gamie patogenów. Prick Amoksilav potrzebują w dużych dawkach.
- Cefazolina - ma wyraźny efekt przeciwdrobnoustrojowy. Stężenie cefazoliny we krwi utrzymuje się przez 12 godzin.
Środki przeciwdrobnoustrojowe są przepisywane z uwzględnieniem wrażliwości patogenów występujących w rozmazie na niektóre leki, dlatego kurs leczenia dobierany jest indywidualnie. Jeśli chodzi o pytanie, który antybiotyk najlepiej nadaje się dla antritis u osoby dorosłej, warto powiedzieć, że lekarze w większości przypadków przepisują leki z mniejszymi skutkami ubocznymi. W tym przypadku należy również wziąć pod uwagę skuteczność leku.
Koszt leków przeciwdrobnoustrojowych przez apteki jest często zawyżony. Przy tym wszystkim nie próbuj kupować leków z katalogu online. Jak pokazuje praktyka, takie strony oferują produkty bez certyfikatów zgodności. Możesz zamówić niezbędne niedrogie leki w specjalistycznych wirtualnych aptekach. Ceny antybiotyków na zapalenie antrocytów dla dorosłych przedstawiono w poniższej tabeli:
Dowiedz się więcej o leku Amoksycylina - dawkowanie dla dorosłych i dzieci, instrukcje użytkowania, przeciwwskazania.
Leczę zapalenie przez sześć miesięcy. Na początku nie wdała się w pytanie, które antybiotyki przyjmować na antritis u dorosłych, ale po szczegółowej historii od lekarza prowadzącego, wszystko zrozumiałem. Mogę powiedzieć z całą pewnością, że tylko Tsiprolet pomaga mi podczas zaostrzeń. Bardzo niedrogie lekarstwo z minimalnymi skutkami ubocznymi.
Miałem ostre zapalenie zatok przynosowych w ciągu tygodnia od rozpoczęcia leczenia Isofroy. Wydaje się, że żadne negatywne chwile się nie czuły. Zapłaciłem za spray, jak pamiętam, nie więcej niż 200 rubli. Po kilku wstrzyknięciach do nosa ból w zatokach zniknął, a po 5 dniach zaczęły wydobywać się z nosa obfite, ropne wydzieliny.
Picie antybiotyków w leczeniu chorób laryngologicznych u dorosłych jest stale zalecane przez jednego z lekarzy. Miałem przewlekły katar, który groził, że zamieni się w stan zapalny. Z tego powodu zacząłem wstrzykiwać Polydexowi fenylefrynę do nosa. Wszystkie zabiegi trwały nie więcej niż tydzień. Lek był, muszę przyznać, bardzo skuteczny.
Informacje przedstawione w tym artykule mają jedynie charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają samoleczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i doradzić w zakresie leczenia w oparciu o indywidualne cechy konkretnego pacjenta.
Zastosowanie antybiotyków w ramach leczenia antritis
Zapalenie zatok jest chorobą charakteryzującą się procesem zapalnym w zatokach przynosowych. Główną przyczyną jej rozwoju jest infekcja bakteryjna.
Niezwykle ważne jest rozpoznanie i wyleczenie choroby w odpowiednim czasie, ponieważ zapalenie zatok może mieć poważne konsekwencje. Antybiotyki dla zatok są ważnym elementem leczenia, wraz z wykorzystaniem fizjoterapii i środków ludowej.
Potrzeba antybiotyków w zapaleniu zatok
Po przeprowadzeniu wszystkich testów i ostatecznej diagnozie konieczne jest ustalenie wykonalności stosowania antybiotyków. Aby to zrobić, lekarz musi ustalić prawdziwą przyczynę choroby.
Zwykle antybiotyki nie są przepisywane w następujących przypadkach:
- jeśli zapalenie zatok jest spowodowane ciężką reakcją alergiczną;
- w przewlekłym zapaleniu zatok i współistniejących infekcjach grzybiczych (w tym przypadku antybiotyki tylko zaostrzają chorobę);
- z łagodnym zapaleniem zatok, gdy regularna inhalacja, płukanie i leki poprawiające odporność pomagają.
W ostrym przebiegu choroby z tak wyraźnymi objawami, jak ból w zatokach, obfite ropne wydzielanie z nosa i wysoka temperatura, konieczne jest przyjmowanie antybiotyków doustnie lub wstrzykiwanie domięśniowe.
Jakie antybiotyki pić dla zatok? Odpowiedź na to pytanie stanie się jasna po otrzymaniu wyniku testu. Jeśli choroba została wywołana przez mikroorganizmy, takie jak paciorkowce, staphylococcus lub pałeczki hemofilne, można leczyć antybiotyki z następujących grup:
Są uważane za najlepszy wybór w leczeniu, ponieważ są one łatwo tolerowane przez organizm i nie powodują znaczących skutków ubocznych. Ale w przypadku silnego lub zaniedbanego procesu zapalnego mogą one nie być wystarczająco skuteczne. Do tej grupy leków należą amoksycylina, ampicylina i amoksycylina z dodatkiem kwasu klawulanowego (można je znaleźć pod nazwami handlowymi Augmentin, Amoxiclav, Flemoklav Soljutab, Flemoksin Solutab itp.).
Często przypisywane dzieciom i tym, którym nie pomagają antybiotyki z poprzedniej grupy. Ta kategoria obejmuje azytromycynę i klarytromycynę, które mogą być dystrybuowane pod nazwami handlowymi Sumamed, Zitride, Macropene i Clarithromycin.
Jest przepisywany w przypadku poważnych procesów zapalnych lub gdy lżejsze leki nie mogą pomóc.
Cefuroksym, Ceftriakson Cefotaksym to antybiotyki z tej grupy.
Są to nowo opracowane leki syntetyczne. Większość znanych bakterii nie zdążyła jeszcze uodpornić się na nie, dlatego często są przepisywane w leczeniu zapalenia zatok. Ofbiksacyna, Lomefloxacin, Levofloxacin (2. generacji), Ciprofloxacin (1. generacji) i Moxifloxacin (3. generacja) są uważane za antybiotyki z tej serii.
Często przepisywane jest również miejscowe leczenie, to znaczy stosowanie kropli do nosa. Takie leczenie jest często przepisywane małym dzieciom, a także kobietom w ciąży lub karmiącym.
Stosowanie przeciwbakteryjnych aerozoli lub kropli do nosa na samym początku choroby pomaga uniknąć przyjmowania powyższych antybiotyków.
Niestety, bez względu na to, jak nowoczesne są te leki, mają one wiele przeciwwskazań i niekorzystnie wpływają na organizm, w szczególności mikroflorę jelitową.
Krople do nosa obejmują Isofra, Polydex, Fusofungin, znany również jako Bioparox.
Niestety, nie zawsze dostępne jest rozpoznanie patogenu i analiza jego oporności na antybiotyki. W takich przypadkach lekarz dokonuje empirycznego wyboru, w oparciu o stan pacjenta i historię ogólną.
Następna będzie lista najbardziej popularnych i skutecznych leków z informacjami na temat częstości podawania i dawkowania:
- Augmentin należy przyjmować w dawce 625 mg 2 razy na dobę. Macropen - 1 tabletka 3 razy dziennie.
- Digran - 250-500 mg 2 razy dziennie.
- Ampioks - 250-500 mg 4 razy dziennie (lekarz zaleca dokładne dawkowanie).
- Gramox (znany również jako Flemoxin Soluteb) - 250-500 mg 2-3 razy dziennie.
- Cefazolina, ceftriakson (lek przeznaczony do podawania domięśniowego) - 0,5-1 gr. 2 razy dziennie.
- Zawsze zachowuj odstępy między tabletami.
- Nie przegap recepcji!
- Jeśli na krótko przed wystąpieniem zapalenia zatokowego leczono Cię i przyjmowałeś antybiotyki, poinformuj o tym swojego lekarza. Zostaną przepisane leki z innej grupy.
- Zmień lek, jeśli nie ma efektu. Warto pomyśleć o zmianie leku, jeśli po 2-3 dniach od rozpoczęcia przyjmowania leku nie zauważysz żadnych zmian.
- W przypadku zaczerwienienia i swędzenia należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli w pierwszych dniach leczenia zauważysz takie objawy, jak zaczerwienienie i swędzenie skóry, kaszel, łzawienie oczu, natychmiast przerwij przyjmowanie antybiotyków i skonsultuj się z lekarzem.
- Jeśli jesteś uczulony na jakiekolwiek leki, poinformuj o tym swojego lekarza. Może być konieczne wykonanie testu alergologicznego. Ta analiza jest niedroga, nie zajmuje dużo czasu i jednocześnie uratuje cię przed wystąpieniem poważnych skutków ubocznych.
- Nie należy przekraczać dawki przepisanego leku. Może to prowadzić do poważnego naruszenia mikroflory przewodu żołądkowo-jelitowego i wystąpienia dysbiozy. Ponadto może rozwinąć się niewrażliwość na tego typu antybiotyki i, jeśli to konieczne, ponowne leczenie, nie pomogą.
- Nie wychodź z kursu, nawet jeśli czujesz się lepiej. Może również prowadzić do rozwoju oporności.
- Biorąc pod uwagę negatywny wpływ, jaki takie traktowanie ma na organizm, należy pamiętać o przyjmowaniu probiotyków i witamin po ich wyleczeniu.
- Unikaj podróbek leków! Zawsze kupuj antybiotyki tylko w dużych sieciowych aptekach i zwracaj uwagę na towarzyszącą dokumentację leku. Często możliwe jest odróżnienie fałszywej od niskiej jakości nadruku, braku pieczęci i obecności literówek.
Nie zapominaj, że antybiotyki są silnymi lekami i tylko wykwalifikowany specjalista może zdecydować, czy je przyjąć. Wybór na korzyść niektórych leków zostanie dokonany na podstawie ogólnej historii pacjenta, jego skarg i wyników testu.
Jeśli chcesz, aby twoje leczenie zakończyło się sukcesem, a antritis już ci nie przeszkadza w przyszłości, nie wybieraj leków i sposobu, w jaki je przyjmujesz. Pamiętaj, aby skonsultować się z lekarzem, aby znaleźć w twoim przypadku najodpowiedniejsze antybiotyki na zapalenie zatok.
Wspólnie z Vladimirem Kozlovem rozumiemy przyczyny zapalenia zatok i jego właściwe leczenie:
W leczeniu zapalenia zatok, popełnionego, być może, jednego z najpoważniejszych błędów, zaczęło się samo leczenie, które później tylko pogorszyło mój stan. Lekarz chciał wysłać mnie do punkcji, ale wcześniej dał mi możliwość spróbowania oddychania przez nebulizator za pomocą fluimucilu, antybiotyku IT. Jak miło, że ta metoda zadziałała. Nagle dla mnie, ale zapalenie zatok w mniej niż tydzień minęło.
Cinnabsin pomaga mi lepiej niż jakiekolwiek krople. Nigdy bym nie pomyślał, że tabletki tak łagodzą obrzęk nosa. Złe przeziębienie nie jest już problemem, Cinnabsin jest wyleczony w razie czegokolwiek.
Myślę, że antybiotyki powinien przepisać lekarz. I nigdy nie wiesz, co może się stać... Ale znam jedno sprawdzone lekarstwo, które przyniesie korzyści (nie tylko z zapaleniem zatok, ale również z normalnym przeziębieniem) - mycie nosa. Osobiście używam do tego Dolphina. Jest zarówno bezpieczny, jak i naturalny. Ciągle ratuję, gdy smarka - cały śluz zmywa, wszystkie zarazki i bakterie. Kiedy wiem, że zapalenie zatok jest jedną z głównych metod leczenia.
W walce z zapaleniem zatok próbowałem wielu rzeczy. Zazwyczaj płuczę nos i biorę tabletki Zinnabsin. Płuczę nos wodą morską. Ale biorę tabletki co 3 godziny. Tak właśnie wyleczyłem zapalenie zatok.