(azytromycyna) stosowana w leczeniu bydła, owiec i świń z infekcjami bakteryjnymi
Wskazania do stosowania
oparte na antybiotyki azytromycyny stosowane w leczeniu zwierząt (bydło, owce, świnie), gdy zakażenie bakteryjne przewodu pokarmowego i dróg oddechowych, układu moczowo-płciowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy na antybiotyk, a także nekrobakterioze i mykoplazmy infekcji.
• przedłużone działanie leku przez co najmniej 240 godzin;
• posiada działanie immunostymulujące;
• szerokie spektrum działania;
• wysoka skuteczność terapeutyczna;
• jedno wstrzyknięcie na leczenie;
• brak bólu i miejscowe podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia.
Skład i formularz zwolnienia
ZITREKS® - roztwór do wstrzykiwań.
Zawiera azytromycynę - 100 mg jako składnik czynny w 1 ml, oraz jako substancje pomocnicze: N, N-dimetylo-acetamid, kwas benzoesowy, alkohol benzylowy, tioglicerol i wodę do wstrzykiwań.
Z wyglądu jest przezroczysty, lekko opalizujący w świetle przechodzącym, bezbarwny lub jasnożółty.
Pakowane są w opakowaniach w 10, 50, 100 i 200 ml fiolkach z ciemnego szkła i 500 ml w plastikowych butelkach o odpowiedniej pojemności, hermetycznie zamknięte gumowymi korkami, wzmocnione aluminiowymi kapslami. Każdemu opakowaniu produktu konsumenckiego towarzyszą instrukcje użytkowania.
ZITREX® odnosi się do leków przeciwbakteryjnych z grupy makrolidów.
Azytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym z podgrupy azalidów.
Antybiotyk ma szeroki zakres bakteriostatyczne działanie przeciwko bakteriom Gram (Actinobacillus pleuropneumoniae, Actinobacillus lignieresi, Mannheimia (Pasteurella) haemolytica, Pasteurella multocida, Legionella pneumophila, Haemophilus influenzae, Moraxella spp., Bordetella spp., Campylobacter spp., Fusobacterium spp., Salmonella spp Escherichia coli) i bakterie Gram-dodatnie (Listeria spp., Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Clostridium perfringens) i Chlamydia spp. i mykoplazm M. bovis i m. hyopneumoniae.
Poprzez wiązanie się z podjednostką 50S rybosomów, azytromycyna hamuje translokację peptydów na etapie translacji, hamuje syntezę białka, spowalnia wzrost i reprodukcję bakterii, wykazuje działanie bakteriobójcze w wysokich stężeniach. Działa na zewnątrzkomórkowe i wewnątrzkomórkowe patogeny. Stężenia w tkankach i komórkach są 10-50 razy wyższe niż w osoczu, a w centrum uwagi - o 20-30% więcej niż w zdrowych tkankach.
Azytromycyna wykazuje działanie poantybiotykowe - utrzymujące się hamowanie żywotnej aktywności bakterii po ich krótkotrwałym kontakcie z antybiotykiem. Działanie jest oparte na nieodwracalnych zmianach w rybosomach mikroorganizmu, co powoduje stabilną jednostkę translokacji. Z tego powodu ogólne działanie przeciwbakteryjne leku jest zwiększone i przedłużone, pozostając przez okres niezbędny do resyntezy nowych funkcjonalnych białek komórki drobnoustrojów.
Po podaniu pozajelitowym azytromycyna jest dobrze i szybko wchłaniana z miejsca wstrzyknięcia i przenika do wszystkich narządów i tkanek organizmu. Transportowane przez fagocyty, leukocyty polimorfojądrowe i makrofagi do miejsca zakażenia, gdzie jest uwalniane w obecności bakterii. Maksymalne stężenie antybiotyku we krwi osiąga się w ciągu 30-60 minut, a stężenie terapeutyczne utrzymuje się u zwierząt przez co najmniej 72 godziny, w płucach i makrofagach - co najmniej 240 godzin.
Azytromycyna jest wydalana z organizmu zwierząt głównie w postaci niezmienionej z moczem i żółcią.
Preparat ZITREX® wstrzykuje się bydłu, owcom i świniom domięśniowo w dawce 1 ml na 20-40 kg masy ciała zwierzęcia (5 mg azytromycyny na 1 kg masy ciała zwierzęcia). W przypadku ciężkich zmian w tkance płucnej powtórne wstrzyknięcie leku możliwe jest po 3-5 dniach.
Podczas leczenia zwierząt o masie przekraczającej 300 kg dawkę dzieli się w taki sposób, aby objętość preparatu wstrzykiwanego w jednym miejscu nie przekraczała 7,5 ml.
Nie należy stosować leku u zwierząt w okresie laktacji.
Jednoczesne stosowanie produktu ZITREKSA® z antybiotykami bakteriobójczymi, makrolidami i chloramfenikolem jest niedozwolone.
Skutki uboczne i powikłania podczas stosowania leku zgodnie z instrukcjami, z reguły nie są przestrzegane. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych zaprzestaje się stosowania leku i przepisuje leki przeciwhistaminowe. W przypadku przedawkowania leku, zwierzęta mogą odczuwać lęk, zaburzenia snu, dezorientację, czasową utratę słuchu i zwiększenie aktywności enzymów nerkowych. W takim przypadku należy zastosować ogólne środki mające na celu usunięcie leku z organizmu i sposoby leczenia objawowego. Ubój zwierząt u bydła i trzody chlewnej na mięso jest dozwolony nie wcześniej niż po 40 dniach od owiec - nie wcześniej niż po 35 dniach od nałożenia Zytrex®. Mięso zwierząt przymusowo zabitych przed upływem określonego okresu można wykorzystać do karmienia zwierząt futerkowych.
Warunki przechowywania
Przechowywać w zamkniętym opakowaniu producenta, oddzielnie od żywności i paszy, w miejscu chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, w temperaturze od 5 ° C do 25 ° C.
Okres przechowywania zależy od warunków przechowywania - 2 lata od daty produkcji.
Nie używaj po upływie daty ważności.
Niewykorzystany lek jest usuwany zgodnie z wymogami prawnymi.
Wtrysk azytromycyny
Terapia patologii układu oddechowego rzadko odbywa się bez leków przeciwbakteryjnych. A czasami trzeba używać nawet form do wstrzykiwania, szczególnie w przypadku ciężkich infekcji. Istnieją również sytuacje, w których azytromycyna jest podawana we wstrzyknięciach. Wszystkie ważne informacje na temat leku można znaleźć w instrukcji obsługi.
Azytromycyna to nazwa leku. Z reguły każda firma farmaceutyczna produkuje je pod własną nazwą. Liofilizat (proszek) do sporządzania roztworu do wstrzykiwań należy do postaci dawkowania takich leków:
Sumamed. Hemomitsin. Azitral. Azitrus. Zitromin i inne
Oprócz substancji czynnej do mieszaniny dodaje się składniki pomocnicze, na przykład kwas cytrynowy, mannitol, wodorotlenek sodu. Proszek z azytromycyną jest pakowany w fiolki.
Niezależnie od postaci dawkowania, właściwości azytromycyny pozostają niezmienione. Jest to antybiotyk z grupy makrolidowo-azalidowej. Spektrum jego działań jest bardzo szerokie. Penetrując do komórki drobnoustrojów, lek łączy się z podjednostkami rybosomalnymi i zakłóca syntezę białek podczas fazy translacji. Działa przeciwko następującym rodzajom bakterii:
Streptococcus and staphylococcus. Pneumokoki. Hemofilna różdżka. Moraksella. Pałeczka krztuśca. Klebsiella. Neyserii.
Są to patogeny, które najczęściej powodują choroby układu oddechowego u ludzi. Niezwykle istotną cechą azytromycyny jest także zdolność do hamowania rozwoju drobnoustrojów wewnątrzkomórkowych - chlamydii, mykoplazmy, legionelli. To znacznie rozszerza jego zakres.
Azytromycyna wykazuje działanie bakteriobójcze na wiele bakterii: Gram-dodatnie, Gram-ujemne, Beztlenowe, wewnątrzkomórkowe.
Po podaniu pozajelitowym lek szybko przenika z krwi do tkanek. Azytromycyna gromadzi się w fagocytach i wraz z nimi przenika do centrum zakaźnego zapalenia. Stężenie leku w układzie oskrzelowo-płucnym jest kilkadziesiąt razy większe niż osocza. Tam trwa 72 godziny. Metabolizm jest wykonywany przez wątrobę, a wstrzyknięta azytromycyna jest wydalana z żółcią przez jelita i trochę przez nerki.
Pozajelitowe postaci azytromycyny są wskazane dla pacjentów cierpiących na poważne choroby pochodzenia mikrobiologicznego. Dotyczy to głównie pozaszpitalnego zapalenia płuc wywołanego przez wrażliwe bakterie (w tym atypowe). Oprócz patologii układu oddechowego, zastrzyki leku są stosowane w stanach zapalnych w miednicy (zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów).
Należy zauważyć, że proszek do przygotowywania naparów nie jest postacią dawkowania, którą można stosować w warunkach ambulatoryjnych. Lekarz przepisuje zastrzyki antybiotykowe tylko w szpitalu. Taką celowość określa się na podstawie diagnozy i stanu pacjenta.
Przed wprowadzeniem leku konieczne jest odpowiednie przygotowanie roztworu. Najpierw proszek w fiolce rozcieńcza się w 5 ml sterylnej wody do wstrzykiwań. Następnie uzyskaną ciecz dodaje się do 0,9% chlorku sodu lub 5% glukozy w celu uzyskania roztworu o wymaganym stężeniu.
W pozaszpitalnym zapaleniu płuc, dożylny wlew azytromycyny prowadzi się powoli (ponad godzinę). Standardowa dawka terapeutyczna dla dorosłych i dzieci po 16 latach to jedna butelka proszku na dzień. Więc zapalenie płuc może być leczone przez dwa dni lub dłużej, a po wstrzyknięciu tabletki są przepisywane tak, aby całkowity czas trwania kursu wynosił co najmniej tydzień. Kryterium przejścia do drugiego etapu terapii jest normalizacja temperatury i poprawa stanu ogólnego pacjenta. Ale decyzję o anulowaniu zastrzyku w każdym przypadku podejmuje lekarz.
Podczas podawania postaci do wlewu azytromycyny mogą pojawić się efekty inne niż terapeutyczne. Ryzyko ich wystąpienia przypada na każdego pacjenta, ale ostateczna implementacja zależy od wielu czynników i nie zawsze spełnia się w praktyce. Niemniej jednak warto pamiętać o takich reakcjach:
Miejscowy (zaczerwienienie i ból w miejscu wstrzyknięcia). Alergiczne (wysypka skórna i swędzenie, obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja). Dyspeptyczne (nudności, wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka). Neuropsychiatryczne (zawroty głowy, niepokój, senność lub bezsenność, szum w uszach, zaburzenia widzenia i smaku). Układ sercowo-naczyniowy (obniżenie ciśnienia krwi, zwiększenie częstości akcji serca, tachyarytmia). Wątroby (żółtaczka, zwiększona aktywność aminotransferaz i bilirubina, zapalenie wątroby). Nerkowe (zwiększone stężenie kreatyniny, zapalenie nerek i ostra niewydolność). Hematologiczne (płytki krwi i leukopenia, neutrofilia).
Wśród innych zjawisk u pacjenta może wystąpić ogólne osłabienie i złe samopoczucie. Podczas stosowania antybiotyków, w tym azytromycyny, nie można również wykluczyć ryzyka wystąpienia dysbiozy i kandydozy.
Niektóre działania niepożądane wstrzykiwanej azytromycyny mogą być bardziej nasilone. Ale nie jest konieczne, aby wystąpiły u każdego pacjenta.
Przed przepisaniem zastrzyków, lekarz przeprowadzi pełne badanie w celu zidentyfikowania czynników, które mogą ograniczyć stosowanie azytromycyny. Bezpieczeństwo terapii może być bezpośrednio zależne od tego.
Warunki, w których lek nie może być podawany, są określane jako przeciwwskazania. Instrukcja ostrzega o takich z nich:
Indywidualna nietolerancja azytromycyny i innych makrolidów. Ciężka niewydolność nerek i wątroby. Wiek dzieci (do 16 lat).
Ostrożnie lek podaje się pacjentom z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek i wątroby, ze skłonnością do arytmii. W czasie ciąży antybiotyk stosuje się tylko wtedy, gdy jego korzyści są wyraźnie wyższe niż ryzyko dla płodu. Azytromycyna przenika do mleka matki, więc na razie należy przerwać karmienie piersią.
Istnieje lista leków, których stosowanie pozostawia ślad na działaniu azytromycyny lub, przeciwnie, ta ostatnia zmienia ich właściwości farmakokinetyczne. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania antybiotyku z digoksyną, warfaryną, ergotaminą i teofiliną. Jest to spowodowane zdolnością do zwiększania stężenia w osoczu, a zatem do wywoływania bardziej wyraźnego działania (aż do toksyczności). Połączone stosowanie nelfinawiru zwiększa ryzyko działań niepożądanych azytromycyny.
Lek jest przeznaczony wyłącznie do wlewu dożylnego. Przedstaw go odrzutowy lub domięśniowy nie może. A stosowanie azytromycyny w przypadku nieudowodnionej infekcji bakteryjnej lub leczenia profilaktycznego jest nie tylko nieskuteczne, ale jest również obarczone rozwojem lekooporności i niepożądanych reakcji. Biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo senności i zawrotów głowy, w kontekście leczenia antybiotykami, zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia samochodu i pracy z innymi mechanizmami poruszającymi.
Jedną z postaci dawkowania azytromycyny jest liofilizat do sporządzania roztworu do infuzji. Wstrzyknięcia antybiotykowe są wskazane w przypadku ciężkich zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje, w szczególności nabyte przez społeczność zapalenie płuc. Roztwór przygotowuje się zgodnie z instrukcją, a leczenie przeprowadza się pod nadzorem lekarza w szpitalu.
"Azytromycyna" - antybiotyk stosowany w zakaźnych zmianach narządów oddechowych, skóry, tkanek miękkich i chorób okolicy układu moczowo-płciowego. Azytromycyna jest dostępna w postaci tabletek, kapsułek i zawiesin do podawania doustnego, jak również w postaci roztworu do podawania dożylnego.
Pokazano lek "Azytromycyna"
, zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków. Narzędzie to jest również stosowane w leczeniu zapalenia cewki moczowej, zapalenia szyjki macicy, choroby z Lyme. Ponadto lek jest przepisywany do wtórnej dermatozy, liszajec i inne infekcje skóry i tkanek.
Lek dla dzieci pokazano w zawiesinie. Dawka zależy od masy ciała. Dziecko powinno otrzymać 10 mg "azytromycyny" na kg masy ciała w pierwszych 3 dniach leczenia lub w pierwszym dniu - 10 mg / kg, a następnie 3 dni w dawce 5-10 mg / kg na dobę. W leczeniu rumienia wędrownego w pierwszym dniu przepisuje się 20 mg / kg, a następnie 10 mg / kg mc na 4 kolejne dni.
W leczeniu zapalenia płuc lek podaje się dożylnie: 0,5 g dziennie przez dwa lub więcej dni. Następnie przejdź do odbioru "Azytromycyny" w tabletkach: 0,5 g dziennie w ciągu 7-10 dni. W leczeniu zakażeń miednicy stosować 0,5 g dożylnie raz, następnie 0,5 g każdy w tabletkach lub kapsułkach w ciągu 7 dni.
Używaj "azytromycyny" do kroplówki dożylnej. Do infuzji 0,5 g leku rozcieńcza się roztworem dekstrozy, chlorku sodu lub roztworu Ringera. W stężeniu 1 mg / ml objętość leku będzie wynosić 500 ml, należy go podać w ciągu 3 godzin. W stężeniu 2 mg / ml otrzyma się 250 ml roztworu, czas podawania w tym przypadku wynosi 1 godzinę.
Instrukcje dotyczące używania narkotyków, analogów, recenzji
Instrukcje od pills.rf
Główne menu
Tylko najbardziej aktualne oficjalne instrukcje dotyczące stosowania leków! Instrukcje dotyczące narkotyków na naszej stronie są publikowane w niezmienionej formie, w której są dołączone do leków.
AZYTROMYCYN-J Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji
LEKKI WAKACYJNYCH URLOPÓW SĄ DOSTARCZONE PACJENTOWI TYLKO PRZEZ LEKARZA. NINIEJSZA INSTRUKCJA JEDYNIE DLA PRACOWNIKÓW MEDYCZNYCH.
INSTRUKCJE DOTYCZĄCE STOSOWANIA LEKÓW DO ZASTOSOWAŃ MEDYCZNYCH AZITROMYCIN-J
Numer rejestracyjny: LP-003101-210715
Nazwa handlowa leku: Azytromycyna-J
Międzynarodowa niezastrzeżona nazwa: azytromycyna
Postać dawkowania: liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji.
Skład
1 butelka zawiera:
Składnik aktywny:
azytromycyna (w postaci dihydratu azytromycyny - 524,0 mg) - 500 mg
Substancje pomocnicze: monohydrat kwasu cytrynowego - 42,56 mg, wodorotlenek sodu - 188,0 mg.
Opis: zagęszczony w masę tabletki lub proszek o barwie białej lub prawie białej.
Grupa farmakoterapeutyczna: azibid antybiotyczny.
Kod ATC [01FA10]
Właściwości farmakologiczne
Farmakodynamika
Azytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym grupy azalidowej. Odwracalne wiązanie z podjednostką 50S rybosomów komórek bakteryjnych zaburza translokację rosnącego łańcucha polipeptydowego z regionu aminoacylowego do peptydu, co prowadzi do supresji syntezy białka w komórkach bakteryjnych.
Wrażliwe: arabski mikroorganizmy beztlenowe: Clostridium perfringens, Fusobacterium spp., Prevotelta spp., Porphyromonas spp.; inne - Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, Chlamydia psittaci, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Borrelia burgdorferi.
Umiarkowanie wrażliwy: Streptococcus pneumoniae (oporny na penicylinę).
Odporne: aerobowe mikroorganizmy Gram-dodatnie - Enterococcus faecalis, Staphylococcus spp. (oporny na metycylinę); beztlenowce: Bacteroides fragilis.
Uwzględniono także przypadki oporności krzyżowej Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes (paciorkowce beta-hemolityczne grupy A), Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, w tym Staphylococcus aureus (szczepy oporne na metycylinę) na erytromycynę i Azythythyrophyrosis.
Farmakokinetyka
Azytromycyna szybko przenika z osocza krwi do tkanki. Koncentrując się na fagocytach i nie zakłócając ich funkcji, azytromycyna migruje do miejsca zapalenia, gromadząc się bezpośrednio w zainfekowanych tkankach. Profil farmakokinetyczny azytromycyny charakteryzuje się niskim stężeniem w osoczu krwi i wysokim stężeniem w tkankach.
U zdrowych ochotników po dożylnym wlewie azytromycyny w dawce 500 mg (stężenie roztworu 1 mg / ml) przez 3 godziny maksymalne stężenie leku Cmax w osoczu krwi wynosiło 1,1 μg / ml, przy stężeniu podstawowym 0,18 μg / ml. Podobne wartości obserwowano u pacjentów z pozaszpitalnym zapaleniem płuc, którzy otrzymywali tę samą terapię przez 2 do 5 dni (Cmax 3,6 μg / ml, przy wyjściowym stężeniu 0,2 mog / ml).
Okres półtrwania leku wynosi 65-72 godzin.
Wiązanie z białkami osocza zmniejsza się wraz ze wzrostem stężenia azytromycyny we krwi. Azytromycyna ma procent wiązania białka wynoszący 51 w stężeniu 0,02 μg / ml i 7% w stężeniu 2 μg / ml.
Po dożylnym podaniu azytromycyna jest rozprowadzana w większości tkanek i płynów ustrojowych. Wysoki poziom obserwowanej objętości dystrybucji (średnio 33 l / kg) i klirens osoczowy (10,2 ml / min / kg) sugeruje, że długi okres półtrwania leku jest konsekwencją akumulacji antybiotyku w tkankach, a następnie jego powolnego uwalniania.
Łatwo przechodzi przez bariery histohematogenne. Wnika dobrze w drogi oddechowe, narządy i tkanki moczowe, w tym. gruczoł krokowy, skóra i tkanka miękka; gromadzi się w środowisku o niskim pH, w lizosomach (co jest szczególnie ważne w zwalczaniu wewnątrzkomórkowo zlokalizowanych patogenów). Jest również transportowany przez fagocyty: leukocyty polimorfojądrowe i makrofagi. Wnika w błony komórkowe i tworzy w nich wysokie stężenia.
Stężenie w ogniskach zakażenia jest znacznie wyższe (o 24-34%) niż w zdrowych tkankach i koreluje z nasileniem obrzęku zapalnego. W organizmie pozostaje w skutecznych stężeniach przez 5-7 dni po ostatniej dawce.
Głównym sposobem biotransformacji jest N-demetylacja w wątrobie. Wydalany przez jelita, w większości niezmieniony. Niewielka ilość azytromycyny jest wydalana przez nerki. Po podaniu azytromycyny w dawce 500 mg przez 5 dni, średnio 14% dawki jest wydalane przez nerki w 24-godzinnym przedziale dawkowania.
Wskazania do stosowania
• Ciężkie nabyte zapalenie płuc wywołane przez Chlamydia pneurnoniae, Haemophilus influenza, Legionelta pneumophila, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae, Staphylococcus aureus lub Streplococcus pneumoniae;
• Choroby infekcyjno-zapalne narządów miednicy o ciężkim przebiegu (zapalenie błony śluzowej macicy i jajowodów) wywołane przez Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae lub Mycoplasma hominis.
Przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę, inne makrolidy lub ketolidy lub inne składniki leku;
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (klasa C wg skali Child-Pugh);
• Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny (KK) poniżej 40 ml / min);
• Jednoczesne stosowanie z ergotaminą i dihydroergotaminą;
• Wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).
Ostrożnie
Miastenia gravis; łagodna i umiarkowana dysfunkcja wątroby; łagodne i umiarkowane zaburzenie czynności nerek (CC powyżej 40 ml / min); u pacjentów z obecnością czynników proarytmogennych (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku): z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT; u pacjentów otrzymujących terapie antyarytmiczne IA (chinidyna, prokainamid) i III (dofetylid, amiodaron, sotalol) klasy, cyzapryd, terfenadyna, leki (pimozyd), środki przeciwdepresyjne (citalopram) fluorochinolony (moksyfloksacyna, lewofloksacyna), zaburzenia wodą i równowagę elektrolitową, szczególnie w przypadku hipokaliemii lub hipomagnezemii; z klinicznie istotną bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca; jednoczesne stosowanie warfaryny, digoksyny, cyklosporyny.
Stosować w czasie ciąży i podczas karmienia piersią
Stosowanie leku podczas ciąży jest możliwe tylko w przypadkach, gdy spodziewana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Jeśli to konieczne, zaleca się stosowanie leku podczas karmienia piersią w celu wstrzymania karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek należy stosować tylko w stacjonarnych placówkach medycznych!
Lek podaje się kroplami dożylnie (w / w) przez 3 godziny w postaci roztworu do infuzji o stężeniu 1 mg / ml, przez 1 godzinę w stężeniu 2 mg / ml. Konieczne jest unikanie wprowadzania wyższych stężeń ze względu na ryzyko reakcji w miejscu wstrzyknięcia. Leku nie należy podawać dożylnie ani domięśniowo.
Zalecana dawka dożylnej azytromycyny w leczeniu dorosłych pacjentów z następującymi chorobami:
Społeczno-nabyte zapalenie płuc (CAP)
500 mg raz na dobę u / in przez co najmniej 2 dni (w razie potrzeby na podstawie decyzji lekarza prowadzącego w trakcie leczenia może być przedłużone, ale nie powinno być dłuższe niż 5 dni). Po podaniu dożylnym należy następnie zastosować azytromycynę do podawania doustnego w dawce 500 mg / dobę, aby ukończyć ogólny 7-10-dniowy cykl leczenia.
Infekcyjne i zapalne choroby narządów miednicy
500 mg raz na dobę w a / in przez co najmniej 2 dni (w / w trakcie leczenia jest nie więcej niż 5 dni). Po podaniu dożylnym należy następnie zastosować azytromycynę do podawania doustnego w dawce 250 mg / dobę, aby ukończyć 7-dniowy ogólny cykl leczenia.
Termin przejścia do odbioru azytromycyny w środku określa się zgodnie z danymi z badania klinicznego.
Pacjenci z niewydolnością wątroby i nerek
W przypadku pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby i nerek (klirens kreatyniny> 40 ml / min), dostosowanie dawki nie jest konieczne.
Pacjenci w podeszłym wieku
Dostosowanie dawki nie jest wymagane. Ponieważ pacjenci w podeszłym wieku mogą mieć obecne zaburzenia ropne, należy zachować ostrożność podczas stosowania leku, ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym typu "pirueta".
Roztwór do infuzji przygotowuje się w 2 etapach:
Etap 1 - przygotowanie przygotowanego roztworu:
4,8 ml sterylnej wody do wstrzykiwań dodano do butelki zawierającej 500 mg leku i dokładnie wytrząsano, aż proszek całkowicie się rozpuścił. 1 ml otrzymanego roztworu zawiera 100 mg azytromycyny. Roztwór po rekonstytucji powinien zostać natychmiast użyty do dalszego rozcieńczenia.
Etap 2 - rozcieńczenie odtworzonego roztworu (100 mg / ml) przeprowadza się bezpośrednio przed podaniem zgodnie z poniższą tabelą.
Stężenie azytromycyny w roztworze do infuzji Ilość rozpuszczalnika
1,0 mg / ml 500 ml
2,0 mg / ml 250 ml
Odtworzony roztwór wprowadza się do fiolki z rozpuszczalnikiem (0,9% roztwór chlorku sodu, 5% roztwór dekstrozy, roztwór Ringera), aby uzyskać końcowe stężenie azytromycyny 1,0-2,0 mg / ml w roztworze do infuzji.
Roztwór azytromycyny-J nie powinien być podawany dożylnie, ani dożylnie, ani domięśniowo!
Zaleca się podawanie przygotowanego roztworu dożylnie w postaci wlewu, kapanie przez 3 godziny jako roztwór do infuzji w stężeniu 1 mg / ml, przez 1 godzinę w stężeniu 2 mg / ml.
Przed wprowadzeniem rozwiązania poddaje się oględzinom. Jeśli gotowy roztwór zawiera cząsteczki substancji, nie należy go używać.
Przygotowany rozcieńczony roztwór należy natychmiast zużyć.
Skutki uboczne
Częstość występowania działań niepożądanych jest klasyfikowana zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia: bardzo często - co najmniej 10%; często - nie mniej niż 1%, ale mniej niż 10%; rzadko - nie mniej niż 0,1%, ale mniej niż 1%, rzadko - nie mniej niż 0,01%, ale mniej niż 0,1%; bardzo rzadko - mniej niż 0,01%; nieznana częstotliwość - nie można oszacować na podstawie dostępnych danych.
Choroby zakaźne: sporadycznie - kandydoza, grzybicze zakażenie jamy ustnej i narządów płciowych, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit, choroby układu oddechowego, zapalenie błony śluzowej nosa; nieznana częstotliwość - rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy.
Z układu krążenia i limfatycznego: sporadycznie - leukopenia, neutropenia, eozynofilia, limfopenia; bardzo rzadko - małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna.
Metabolizm i odżywianie: sporadycznie - anoreksja.
Reakcje alergiczne: sporadycznie - obrzęk naczynioruchowy, reakcja nadwrażliwości; nieznana częstotliwość - reakcja anafilaktyczna.
Ze strony układu nerwowego: często - ból głowy; rzadko - zawroty głowy, parestezja, naruszenie odczuwania smaku, senność, bezsenność, nerwowość; rzadko - pobudzenie; nieznana częstotliwość - niedoczulica, lęk, agresja, omdlenia, drgawki, nadpobudliwość psychoruchowa, utrata węchu, smak, perwersja zapachu, miastenstwo, urojenia, halucynacje.
Na części narządu wzroku: rzadko - naruszenie przejrzystości wizualnej percepcji.
Na części narządu słuchu i zaburzeń błędnika: nieczęsto - utrata słuchu, zawroty głowy; Nieznana częstotliwość - upośledzenie słuchu aż do głuchoty i / lub szumu w uszach.
Od układu sercowo-naczyniowego: rzadko - uczucie bicie serca, "flush" krwi do twarzy; nieznana częstotliwość - spadek ciśnienia krwi, wydłużenie odstępu QT na elektrokardiogramie, arytmia typu "piruetowego", częstoskurcz komorowy.
Ze strony układu oddechowego: rzadko - duszność, krwawienie z nosa.
Ze strony przewodu żołądkowo-jelitowego: bardzo często - biegunka; często - nudności, bóle brzucha, wymioty; rzadko - zaparcia, wzdęcia, niestrawność, zapalenie żołądka, dysfagia, wzdęcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie, wrzody błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone wydzielanie gruczołów ślinowych; bardzo rzadko - zmiana koloru błony śluzowej języka, zapalenie trzustki.
Ze strony wątroby i dróg żółciowych: rzadziej - zapalenie wątroby; rzadko, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna; nieznana częstotliwość - niewydolność wątroby (w rzadkich przypadkach prowadząca do zgonu głównie z powodu ciężkiej dysfunkcji wątroby), martwica wątroby, piorunujące zapalenie wątroby.
Na części skóry i tkanki podskórnej: rzadko - świąd, wysypka skórna, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, pocenie się; rzadko - reakcja nadwrażliwości na światło; nieznana częstotliwość - zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
Na części układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej: rzadko - zapalenie kości i stawów, bóle mięśni, ból pleców, ból szyi; bardzo rzadko - bóle stawów.
Ze strony nerek i dróg moczowych: sporadycznie - bolesne oddawanie moczu, ból nerek; nieznana częstość - śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek.
Z narządów płciowych i gruczołów mlecznych: sporadycznie - krwotok, dysfunkcja jąder.
Reakcje miejscowe: często - ból i stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia.
Inne: rzadziej - astenia, złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, obrzęki obwodowe, gorączka.
Wskaźniki laboratoryjne: często - bazofilia, monocytoza, wzrost liczby neutrofili, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w osoczu; rzadko - zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, zwiększenie stężenia mocznika w osoczu, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, zmiana stężenia potasu w osoczu, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej, zwiększenie stężenia chlorków w osoczu i glukozy, liczba płytek krwi, podwyższony hematokryt, podwyższone stężenie wodorowęglanów i zmienione stężenie sodu w osoczu.
Przedawkowanie
Objawy: silne nudności, czasowe utrata słuchu, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zaburzenia czynności wątroby.
Leczenie: objawowe.
Interakcje z innymi lekami
Cetyryzyna: jednoczesne stosowanie azytromycyny z cetyryzyną (20 mg) u zdrowych ochotników przez 5 dni nie prowadziło do interakcji farmakokinetycznych i znaczącej zmiany odstępu QT.
Didanozyna: jednoczesne podawanie azytromycyny (1200 mg / dobę) i didanozyny (400 mg / dobę) u 6 pacjentów zakażonych HIV nie wykazało zmian w parametrach farmakokinetycznych didanozyny w porównaniu z grupą placebo.
Digoksyna: jednoczesne stosowanie makrolidowych leków przeciwbakteryjnych, w tym azytromycyny, z substratami glikoproteiny P, takimi jak digoksyna, prowadzi do zwiększenia stężenia P-glikoproteiny w osoczu. Dlatego przy jednoczesnym stosowaniu digoksyny i azytromycyny konieczne jest rozważenie możliwości zwiększenia stężenia digoksyny w osoczu krwi.
Zydowudyna: jednoczesne podawanie azytromycyny (pojedyncza dawka 1000 mg i powtarzane podawanie 1200 mg lub 600 mg) ma nieznaczny wpływ na farmakokinetykę, w tym na wydalanie nerkowe, zydowudyny lub jej metabolitu glukuronidu. Jednak wzrasta stężenie aktywnego metabolitu fosforylowanej zydowudyny w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej. Kliniczne znaczenie tego faktu jest niejasne.
Azytromycyna słabo oddziałuje z izoenzymami cytochromu P450. Nie stwierdzono, że azytromycyna bierze udział w interakcjach farmakokinetycznych podobnych do erytromycyny i innych makrolidów. Azytromycyna nie jest inhibitorem i induktorem izoenzymów cytochromu P450.
Alkaloidy sporyszu: Biorąc pod uwagę teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem, nie zaleca się równoczesnego stosowania azytromycyny z pochodnymi alkaloidów sporyszu (ergotaminy, dihydroergotaminy).
Przeprowadzono badania farmakokinetyczne jednoczesnego stosowania azytromycyny i leków, których metabolizm odbywa się przy udziale izoenzymów układu cytochromu P450.
Atorwastatyna: jednoczesne stosowanie atorwastatyny (10 mg na dobę) i azytromycyny (500 mg na dobę) nie powodowało zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie analizy inhibitowania reduktazy MMC-CoA). Jednakże odnotowano przypadki rabdomiolizy u pacjentów otrzymujących zarówno azytromycynę, jak i statyny.
Karbamazepina: W badaniach farmakokinetycznych z udziałem zdrowych ochotników nie stwierdzono istotnego wpływu na stężenie karbamazepiny i jej aktywnego metabolitu w osoczu krwi podczas stosowania azytromycyny.
Cymetydyna: w badaniach farmakokinetycznych wpływ pojedynczej dawki cymetydyny na farmakokinetykę azytromycyny nie wykazywał żadnych zmian w farmakokinetyce azytromycyny, pod warunkiem, że cymetydynę stosowano 2 godziny przed azytromycyną.
Pośrednie antykoagulanty (pochodne kumaryny): W badaniach farmakokinetycznych azytromycyna nie wpływała na działanie antykoagulacyjne warfaryny w pojedynczej dawce 15 mg przyjmowane przez zdrowych ochotników. Nasilenie działania przeciwzakrzepowego po jednoczesnym stosowaniu azytromycyny i pośrednich antykoagulantów (pochodne kumaryny) zostało zgłoszone, chociaż związek przyczynowy nie został ustalony, zaleca się uważne monitorowanie czasu protrombinowego u pacjentów, podczas stosowania azytromycyny i antykoagulantów o działaniu pośrednim (pochodne kumaryny).
Cyklosporyna: w badaniach farmakokinetycznych z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali azytromycynę doustnie przez 3 dni (raz 500 mg / dobę), a następnie cyklosporynę (jednorazowo 10 mg / kg / dobę), znaczny wzrost maksymalnego stężenia w osoczu i pod krzywą stężenie-czas cyklosporyny. Należy zachować ostrożność przy równoczesnym stosowaniu tych leków. Jeśli to konieczne, jednoczesne stosowanie tych leków, konieczne jest monitorowanie stężenia cyklosporyny w osoczu krwi i odpowiednio dostosować dawkę.
Efawirenz: jednoczesne stosowanie azytromycyny (raz w dawce 600 mg / dobę) i efawirenzu (400 mg / dobę) przez 7 dni nie powodowało klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych.
Flukonazol: jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg raz na dobę) nie zmieniało farmakokinetyki flukonazolu (800 mg raz). Całkowite narażenie i okres półtrwania nie zmieniły się przy równoczesnym stosowaniu flukonazolu, jednak jednocześnie odnotowano spadek maksymalnego stężenia azytromycyny o 18%, który nie miał znaczenia klinicznego.
Indynawir: jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg raz na dobę) nie powodowało statystycznie istotnego wpływu na farmakokinetykę indynawiru (800 mg trzy razy na dobę przez 5 dni).
Metyloprednizolon: azytromycyna nie ma znaczącego wpływu na farmakokinetykę metyloprednizolonu.
Nelfinawir: jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg) i nelfinawiru (750 mg trzy razy na dobę) powoduje zwiększenie stężenia azytromycyny w osoczu krwi w stanie równowagi. Nie obserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych, a dostosowanie dawki azytromycyny, gdy jest ona stosowana jednocześnie z nelfinawirem, nie jest konieczne.
Ryfabutyna: jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływa na stężenie każdego z leków w osoczu krwi. Przy jednoczesnym stosowaniu azytromycyny i ryfabutyny obserwowano czasami neutropenię. Pomimo faktu, że neutropenia była związana ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związku przyczynowego pomiędzy stosowaniem połączenia azytromycyny i ryfabutyny oraz neutropenii.
Syldenafil: w przypadku stosowania u zdrowych ochotników, nie ma dowodów na wpływ azytromycyny (500 mg / dziennie na dobę przez 3 dni) na maksymalne stężenie w osoczu i powierzchnię pod krzywą stężenie-czas syldenafilu i jego głównego metabolitu.
Terfenadyna: W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów na interakcję między azytromycyną i terfenadyną. Zostało to zgłoszone w pojedynczych przypadkach, w których nie można całkowicie wykluczyć możliwości takiej interakcji, ale nie znaleziono żadnych konkretnych dowodów na to, że taka interakcja miała miejsce. Stwierdzono, że równoczesne stosowanie antybiotyków terfenadyny i makrolidów powoduje arytmię i wydłużenie odstępu QT.
Teofilina: nie stwierdzono interakcji między azytromycyną i teofiliną.
Triazolam / midazolam: Nie obserwowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych przy równoczesnym stosowaniu azytromycyny z triazolamem lub midazolamem w dawkach terapeutycznych.
Trimetoprim / sulfametoksazol: jednoczesne stosowanie trimetoprimu / sulfametoksazolu z azytromycyną nie wykazało znaczącego wpływu na maksymalne stężenie, całkowite narażenie lub wydalanie trimetoprimu lub sulfametoksazolu przez nerki. Stężenie azytromycyny w osoczu było zgodne z obserwowanym w innych badaniach.
Instrukcje specjalne
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności postaci iniekcyjnej leku Azytromycyna-J u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Azytromycyna-J powinna być stosowana z zachowaniem ostrożności u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby ze względu na możliwość wystąpienia piorunującego zapalenia wątroby i ciężkiej niewydolności wątroby.
Jeśli wystąpią objawy nieprawidłowej czynności wątroby, takie jak szybko nasilające się osłabienie, żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu, skłonność do krwawień, encefalopatia wątrobowa, należy przerwać leczenie azytromycyną-J i przeprowadzić badanie stanu czynnościowego wątroby.
W lekkiej i umiarkowanej niewydolności nerek (QC ponad 40 ml / min), azytromycyna-J powinna być podawana ostrożnie pod kontrolą stanu czynności nerek.
Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwbakteryjnych, przy terapii azytromycyną-J, pacjenci powinni być regularnie badani pod kątem obecności opornych mikroorganizmów i oznak rozwoju superinfekcji, w tym grzybiczych.
Nie należy stosować leku w przypadku dłuższych kursów niż wskazano w instrukcji, ponieważ właściwości farmakokinetyczne azytromycyny sugerują krótki i prosty schemat dawkowania.
Nie ma dowodów na możliwą interakcję między azytromycyną i pochodną ergotaminy i pochodnej dihydroergotaminy, ale z powodu rozwoju ergotyczności przy jednoczesnym stosowaniu makrolidów z pochodnymi ergotaminy i dihydroergotaminy, połączenie to jest przeciwwskazane.
Podczas długotrwałego stosowania leku Azytromycyna-J może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile, w postaci łagodnej biegunki i ciężkiego zapalenia okrężnicy. Wraz z rozwojem biegunki związanej z antybiotykami za pomocą leku Azytromycyna-J, a także 2 miesiące po zakończeniu leczenia, należy wykluczyć pseudobłoniaste zapalenie jelita grubego z grupy Clostridium. W łagodnych przypadkach wystarcza wycofanie azytromycyny i zastosowanie żywic jonowymiennych (Kolestiramine, Colestipol), w ciężkich przypadkach wskazane jest odzyskiwanie płynów, elektrolitów i białek, podobnie jak wankomycyna lub metronidazol. Nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit.
Podczas leczenia makrolidami, w tym azytromycyną, obserwowano przedłużoną repolaryzację komór i odstęp QT, co zwiększa ryzyko arytmii, w tym zaburzeń rytmu typu piruetowego. Należy zachować ostrożność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z czynnikami sprzyjającymi arytmii (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku): z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT; u pacjentów otrzymujących terapie antyarytmiczne IA (chinidyna, prokainamid) i III (dofetylid, amiodaron, sotalol) klasy, cyzapryd, terfenadyna, leki (pimozyd), środki przeciwdepresyjne (citalopram) fluorochinolony (moksyfloksacyna, lewofloksacyna), zaburzenia wodą i równowagę elektrolitową, szczególnie w przypadku hipokaliemii lub hipomagnezemii; z klinicznie istotną bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca.
Stosowanie leku Azytromycyna-J może powodować rozwój zespołu miastenicznego lub powodować zaostrzenie miastenii.
Pacjenci stosujący dietę z ograniczonym spożyciem sodu, leczeni azytromycyną-J, powinni wziąć pod uwagę, że jedna butelka zawiera 188,0 mg sodu (wodorotlenek sodu jest substancją pomocniczą).
Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmami
Wraz z rozwojem niepożądanych działań ze strony układu nerwowego i narządu wzroku, należy zachować ostrożność podczas wykonywania czynności wymagających zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.
Formularz zwolnienia
Liofilizat do sporządzania roztworu do wlewów 500 mg.
Na 500 mg azytromycyny w szklanej (neutralnego szkła) bezbarwnej butelce, zamkniętej korkiem z gumy bromobutylowej i sprasowanym aluminiowym kapslem. 1 butelka wraz z instrukcją stosowania umieszczana jest w tekturowym opakowaniu.
W przypadku szpitali: 5, 10, 48 butelek wraz z taką samą liczbą instrukcji użytkowania umieszcza się w tekturowym pudełku.
Warunki przechowywania
W suchym ciemnym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C
Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci!
Okres przydatności do spożycia
3 lata.
Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.
Warunki wakacyjne
Recepta.
Producent:
"Jodas Expoim Pvt. Ltd. ", 33/2, A.B. Pigdamber Road - 453446, Indie.
Adres miejsca produkcji:
Autostrada krajowa nr 8, w pobliżu GRID, Kabilpur, region Navsari - 396 424, Indie.
Rejestracja Posiadacz certyfikatu / Organizacja roszczeń konsumenckich:
LLC "Jodas Expoim", Rosja, 109651, Moskwa, ul. Pererva, d. 11, budynek 25
Tel. +7 (499) 5030192
Instrukcje dotyczące iniekcji azytromycyny
Terapia patologii układu oddechowego rzadko odbywa się bez leków przeciwbakteryjnych. A czasami trzeba używać nawet form do wstrzykiwania, szczególnie w przypadku ciężkich infekcji. Istnieją również sytuacje, w których azytromycyna jest podawana we wstrzyknięciach. Wszystkie ważne informacje na temat leku można znaleźć w instrukcji obsługi.
Charakterystyka
Azytromycyna to nazwa leku. Z reguły każda firma farmaceutyczna produkuje je pod własną nazwą. Liofilizat (proszek) do sporządzania roztworu do wstrzykiwań należy do postaci dawkowania takich leków:
Oprócz substancji czynnej do mieszaniny dodaje się składniki pomocnicze, na przykład kwas cytrynowy, mannitol, wodorotlenek sodu. Proszek z azytromycyną jest pakowany w fiolki.
Działanie
Niezależnie od postaci dawkowania, właściwości azytromycyny pozostają niezmienione. Jest to antybiotyk z grupy makrolidowo-azalidowej. Spektrum jego działań jest bardzo szerokie. Penetrując do komórki drobnoustrojów, lek łączy się z podjednostkami rybosomalnymi i zakłóca syntezę białek podczas fazy translacji. Działa przeciwko następującym rodzajom bakterii:
- Streptococcus and staphylococcus.
- Pneumokoki.
- Hemofilna różdżka.
- Moraksella.
- Pałeczka krztuśca.
- Klebsiella.
- Neyserii.
Są to patogeny, które najczęściej powodują choroby układu oddechowego u ludzi. Niezwykle istotną cechą azytromycyny jest także zdolność do hamowania rozwoju drobnoustrojów wewnątrzkomórkowych - chlamydii, mykoplazmy, legionelli. To znacznie rozszerza jego zakres.
Azytromycyna wykazuje działanie bakteriobójcze na wiele bakterii: Gram-dodatnie, Gram-ujemne, Beztlenowe, wewnątrzkomórkowe.
Dystrybucja w ciele
Po podaniu pozajelitowym lek szybko przenika z krwi do tkanek. Azytromycyna gromadzi się w fagocytach i wraz z nimi przenika do centrum zakaźnego zapalenia. Stężenie leku w układzie oskrzelowo-płucnym jest kilkadziesiąt razy większe niż osocza. Tam trwa 72 godziny. Metabolizm jest wykonywany przez wątrobę, a wstrzyknięta azytromycyna jest wydalana z żółcią przez jelita i trochę przez nerki.
Wskazania
Pozajelitowe postaci azytromycyny są wskazane dla pacjentów cierpiących na poważne choroby pochodzenia mikrobiologicznego. Dotyczy to głównie pozaszpitalnego zapalenia płuc wywołanego przez wrażliwe bakterie (w tym atypowe). Oprócz patologii układu oddechowego, zastrzyki leku są stosowane w stanach zapalnych w miednicy (zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów).
Aplikacja
Należy zauważyć, że proszek do przygotowywania naparów nie jest postacią dawkowania, którą można stosować w warunkach ambulatoryjnych. Lekarz przepisuje zastrzyki antybiotykowe tylko w szpitalu. Taką celowość określa się na podstawie diagnozy i stanu pacjenta.
Metoda użycia
Przed wprowadzeniem leku konieczne jest odpowiednie przygotowanie roztworu. Najpierw proszek w fiolce rozcieńcza się w 5 ml sterylnej wody do wstrzykiwań. Następnie uzyskaną ciecz dodaje się do 0,9% chlorku sodu lub 5% glukozy w celu uzyskania roztworu o wymaganym stężeniu.
W pozaszpitalnym zapaleniu płuc, dożylny wlew azytromycyny prowadzi się powoli (ponad godzinę). Standardowa dawka terapeutyczna dla dorosłych i dzieci po 16 latach to jedna butelka proszku na dzień. Więc zapalenie płuc może być leczone przez dwa dni lub dłużej, a po wstrzyknięciu tabletki są przepisywane tak, aby całkowity czas trwania kursu wynosił co najmniej tydzień. Kryterium przejścia do drugiego etapu terapii jest normalizacja temperatury i poprawa stanu ogólnego pacjenta. Ale decyzję o anulowaniu zastrzyku w każdym przypadku podejmuje lekarz.
Skutki uboczne
Podczas podawania postaci do wlewu azytromycyny mogą pojawić się efekty inne niż terapeutyczne. Ryzyko ich wystąpienia przypada na każdego pacjenta, ale ostateczna implementacja zależy od wielu czynników i nie zawsze spełnia się w praktyce. Niemniej jednak warto pamiętać o takich reakcjach:
- Miejscowy (zaczerwienienie i ból w miejscu wstrzyknięcia).
- Alergiczne (wysypka skórna i swędzenie, obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja).
- Dyspeptyczne (nudności, wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka).
- Neuropsychiatryczne (zawroty głowy, niepokój, senność lub bezsenność, szum w uszach, zaburzenia widzenia i smaku).
- Układ sercowo-naczyniowy (obniżenie ciśnienia krwi, zwiększenie częstości akcji serca, tachyarytmia).
- Wątroby (żółtaczka, zwiększona aktywność aminotransferaz i bilirubina, zapalenie wątroby).
- Nerkowe (zwiększone stężenie kreatyniny, zapalenie nerek i ostra niewydolność).
- Hematologiczne (płytki krwi i leukopenia, neutrofilia).
Wśród innych zjawisk u pacjenta może wystąpić ogólne osłabienie i złe samopoczucie. Podczas stosowania antybiotyków, w tym azytromycyny, nie można również wykluczyć ryzyka wystąpienia dysbiozy i kandydozy.
Niektóre działania niepożądane wstrzykiwanej azytromycyny mogą być bardziej nasilone. Ale nie jest konieczne, aby wystąpiły u każdego pacjenta.
Ograniczenia
Przed przepisaniem zastrzyków, lekarz przeprowadzi pełne badanie w celu zidentyfikowania czynników, które mogą ograniczyć stosowanie azytromycyny. Bezpieczeństwo terapii może być bezpośrednio zależne od tego.
Przeciwwskazania
Warunki, w których lek nie może być podawany, są określane jako przeciwwskazania. Instrukcja ostrzega o takich z nich:
- Indywidualna nietolerancja azytromycyny i innych makrolidów.
- Ciężka niewydolność nerek i wątroby.
- Wiek dzieci (do 16 lat).
Ostrożnie lek podaje się pacjentom z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek i wątroby, ze skłonnością do arytmii. W czasie ciąży antybiotyk stosuje się tylko wtedy, gdy jego korzyści są wyraźnie wyższe niż ryzyko dla płodu. Azytromycyna przenika do mleka matki, więc na razie należy przerwać karmienie piersią.
Interakcja
Istnieje lista leków, których stosowanie pozostawia ślad na działaniu azytromycyny lub, przeciwnie, ta ostatnia zmienia ich właściwości farmakokinetyczne. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania antybiotyku z digoksyną, warfaryną, ergotaminą i teofiliną. Jest to spowodowane zdolnością do zwiększania stężenia w osoczu, a zatem do wywoływania bardziej wyraźnego działania (aż do toksyczności). Połączone stosowanie nelfinawiru zwiększa ryzyko działań niepożądanych azytromycyny.
Instrukcje specjalne
Lek jest przeznaczony wyłącznie do wlewu dożylnego. Przedstaw go odrzutowy lub domięśniowy nie może. A stosowanie azytromycyny w przypadku nieudowodnionej infekcji bakteryjnej lub leczenia profilaktycznego jest nie tylko nieskuteczne, ale jest również obarczone rozwojem lekooporności i niepożądanych reakcji. Biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo senności i zawrotów głowy, w kontekście leczenia antybiotykami, zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia samochodu i pracy z innymi mechanizmami poruszającymi.
Jedną z postaci dawkowania azytromycyny jest liofilizat do sporządzania roztworu do infuzji. Wstrzyknięcia antybiotykowe są wskazane w przypadku ciężkich zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje, w szczególności nabyte przez społeczność zapalenie płuc. Roztwór przygotowuje się zgodnie z instrukcją, a leczenie przeprowadza się pod nadzorem lekarza w szpitalu.
"Azytromycyna" - antybiotyk stosowany w zakaźnych zmianach narządów oddechowych, skóry, tkanek miękkich i chorób okolicy układu moczowo-płciowego. Azytromycyna jest dostępna w postaci tabletek, kapsułek i zawiesin do podawania doustnego, jak również w postaci roztworu do podawania dożylnego.
Pokazano lek "Azytromycyna"
, zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków. Narzędzie to jest również stosowane w leczeniu zapalenia cewki moczowej, zapalenia szyjki macicy, choroby z Lyme. Ponadto lek jest przepisywany do wtórnej dermatozy, liszajec i inne infekcje skóry i tkanek.
Picie azytromycyny należy przyjmować raz na dobę, godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Dorośli z infekcjami dróg oddechowych przyjmują lek przez 3 dni na 0,5 g. W przypadku zakaźnych zmian tkanek i skóry, choroby z Lyme, dawka wynosi 1 g azytromycyny pierwszego dnia, a następnie 4 dni po 0,5 g. Podczas leczenia infekcji układu moczowego wyznaczył 1 g leku raz. W złożonej terapii choroby wrzodowej lek przyjmuje się w 1 g przez 3 dni.
Lek dla dzieci pokazano w zawiesinie. Dawka zależy od masy ciała. Dziecko powinno otrzymać 10 mg "azytromycyny" na kg masy ciała w pierwszych 3 dniach leczenia lub w pierwszym dniu - 10 mg / kg, a następnie 3 dni w dawce 5-10 mg / kg na dobę. W leczeniu rumienia wędrownego w pierwszym dniu przepisuje się 20 mg / kg, a następnie 10 mg / kg mc na 4 kolejne dni.
W leczeniu zapalenia płuc lek podaje się dożylnie: 0,5 g dziennie przez dwa lub więcej dni. Następnie przejdź do odbioru "Azytromycyny" w tabletkach: 0,5 g dziennie w ciągu 7-10 dni. W leczeniu zakażeń miednicy stosować 0,5 g dożylnie raz, następnie 0,5 g każdy w tabletkach lub kapsułkach w ciągu 7 dni.
Używaj "azytromycyny" do kroplówki dożylnej. Do infuzji 0,5 g leku rozcieńcza się roztworem dekstrozy, chlorku sodu lub roztworu Ringera. W stężeniu 1 mg / ml objętość leku będzie wynosić 500 ml, należy go podać w ciągu 3 godzin. W stężeniu 2 mg / ml otrzyma się 250 ml roztworu, czas podawania w tym przypadku wynosi 1 godzinę.
"Azytromycyny" nie należy stosować w przypadku alergii na jej składniki, niewydolność nerek i wątroby, arytmie. W czasie ciąży lek jest przepisywany z ostrożnością, karmienie piersią powinno być zawieszone. Kapsułek i tabletek nie należy przyjmować dla dzieci w wieku poniżej 12 lat, a także dla osób o masie ciała poniżej 45 kg. Zastrzyki nie są zalecane dla młodzieży poniżej 16 lat. Dzieci poniżej 6 miesiąca życia nie powinny przyjmować tego leku.
"Azytromycyna" może powodować działania niepożądane w postaci nudności, wzdęć, biegunki, bólu żołądka, wymiotów, zwiększonej aktywności enzymów wątrobowych. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić alergie skórne, kandydoza pochwy. Od układu nerwowego - zawroty głowy, osłabienie, senność.
"Azytromycyna": instrukcje użytkowania
Skład
Skład 1 tabletki obejmuje: dihydrat azytromycyny (w stężeniu 250 lub 500 mg azytromycyny), bezwodną laktozę, sól sodową kroskarmelozy, bezwodny koloidalny dwutlenek krzemu, stearynian magnezu, skrobię kukurydzianą, polakrylinę potasu, hypromelozę, suplementy E171 i E172, makro. 4,000.
Skład kapsułki: 250 lub 500 mg substancji aktywnej, laktoza w postaci monohydratu, laurylosiarczan sodu, stearynian magnezu.
1 gram proszku zawiera 15, 30 lub 75 mg dihydratu azytromycyny. Składniki pomocnicze: guma ksantanowa, stearynian wapnia, ditlenek krzemu, benzoesan sodu, bezwodny węglan sodu, tartrazyna, aspartam, ponso, dodatki smakowe "Wanilina" i "morela", cukier rafinowany.
Formularz zwolnienia
- Tabletki w p / o i kapsułki 250 mg lub 500 mg. Tabletki pakowane są w paczki po 3 lub 6 sztuk, kapsułki - 6 sztuk.
- Proszek do sporządzania zawiesiny doustnej (100 mg / 20 ml, 200 mg / 20 ml lub 500 mg / 20 ml; 20 g w plastikowych butelkach z miarką).
Działanie farmakologiczne
Lek o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego.
Farmakodynamika i farmakokinetyka
Półsyntetyczny antybiotyk azytromycyna jest syntetyczną pochodną erytromycyny, która należy do grupy antybiotyków "Makrolidy i azalidy" (jest pierwszym przedstawicielem azalidów).
Poprzez wiązanie się z podjednostką rybosomalną 50S hamuje biosyntezę białka i hamuje wzrost drobnoustrojów oraz hamuje ich żywotną aktywność. W wysokich stężeniach wykazuje działanie bakteriobójcze.
Aktywność leku dotyczy:
- Mikroorganizmy Gram (+) (z wyjątkiem mikroflory opornej na erytromycynę) - St. aureus i epidermidis; Str. agalactiae, pneumoniae i pyogenes; należące do grup paciorkowców C, F i G;
- Gram (-) - bakterii krztuśca wand oraz dyszę parakoklyusha, dwoinek rodzaju Neisseria, Haemophilus, Campylobacter, bakteria z rodzaju Legionella, bakterie Gardnerella monotypowych rodzaju i M. catarrhalis;
- mikroflorę beztlenową (Peptostreptococcus spp., B. bivius, C. perfringens, Peptococcus);
- Chlamydia (Chl. Trachomatis i pneumoniae);
- mykopasaki z rodzaju Mycobacterium;
- mykoplazmę (Myc. pneumoniae);
- Ureaplasma (Ur. Urealyticum);
- krętkami (patogenami z Lyme i jasnymi krętkami).
Lipofilowy, wykazuje stabilność w kwaśnym środowisku. Po zażyciu pigułki / kapsułki lub zawiesiny, jest ona szybko wchłaniana z przewodu żołądkowo-jelitowego.
Dostępność biologiczna po przyjęciu 0,5 g leku wynosi 37%, TCmax - 2-3 godziny, szybkość wiązania z białkami osocza jest odwrotnie proporcjonalna do stężenia substancji we krwi i waha się od 7 do 50%. T1 / 2 - 68 godzin.
Poziom azytromycyny w osoczu krwi stabilizuje się po 5-7 dniach leczenia lekiem.
Łatwe przejście bariery gematoparenhimatoznye substancja przechodzi do tkanek, w którym są transportowane do miejsca infekcji polimorfonuklearnych leukocytów, makrofagi i fagocytów i w obecności uwolnionych bakterii w wybuchu choroby.
Penetruje przez błonę plazmatyczną, dzięki czemu lek jest skuteczny w infekcjach powodowanych przez wewnątrzkomórkowe patogeny.
Ilość substancji w tkankach i komórkach jest 10-15 razy większa niż stężenie w osoczu, stężenie w ognisku patologicznym jest 24-34% wyższe niż stężenie w zdrowych tkankach.
Po ostatnim podaniu leku poziom wymagany do utrzymania działania przeciwbakteryjnego utrzymuje się przez 5-7 dni.
W wątrobie azytromycyna jest demetylowana i traci aktywność. Połowa podanej dawki jest wydalana z żółcią (w czystej postaci), około 6% substancji wydalane jest przez nerki.
Co leczy lek? Wskazania do stosowania Azytromycyna
Wskazania do stosowania Azytromycyna:
- zakaźne choroby narządów oddechowych i górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie krtani, ostre przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego);
- nieskomplikowane infekcje bakteryjne układu moczowo-płciowego (wywołane przez Chlamydia trachomatis tsenrvitsit lub zapalenie cewki moczowej);
- infekcje tkanek miękkich i infekcje skóry (zakaźne zapalenie skóry, liszajec, beshikha);
- szkarlatyna;
- borelioza na początkowym etapie;
- Helicobacter pylori związane z wrzodami żołądka / dwunastnicy.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania: nietolerancja na antybiotyki makrolidowe, ciężkie patologie nerek i / lub wątroby.
W pediatrii zawiesina nie jest stosowana w leczeniu dzieci o wadze do 5 kg, kapsułek i tabletek azytromycyny - dla dzieci o masie ciała do 45 kg.
Skutki uboczne
Najczęstsze działania niepożądane azitromycyny to: zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi, limfocytopenia.
Mniej niż 1% pacjentów odnotowano: infekcje pochwy, kandydoza jamy ustnej, leukopenia, efozinofiliya, zawroty głowy / zawroty głowy, niedoczulica, omdlenia, senność, drgawki (stwierdzono, że inne makrolidy, również sprzyjają drgawki), bóle głowy, zakłócenia / utrata smaku i uczucia zapachów, naruszenie regularności opróżniania jelit (rzadkie opróżnianie), zaburzenia trawienia, anoreksja, wzdęcia, zapalenie żołądka, zmęczenie; wzrost stężenia AsAt i AlAt, stężenie kreatyniny i bilirubiny we krwi, mocznik, stężenie K we krwi; zapalenie pochwy, bóle stawów, wysypka skórna i swędzenie.
Mniej niż 0,1% tamtejszych pacjentów były: neutrofile, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, psychicznego i silnik nadpobudliwość, nerwowość, lęk, agresja, zmęczenie, parestezje, zmęczenie, nerwic, zaburzeń snu, bezsenność, zmiany języka kolorów, zaparcia, cholestatycznej żółtaczki i zapalenie wątroby (w tym modyfikowane wskaźników FRR), obrzęk naczynioruchowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, ostrej niewydolności nerek, pokrzywka i wysypki, nadwrażliwość, zespół Lyella i złośliwych polimorficznej rumień, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, kandydozy.
W rzadkich przypadkach możliwe jest również palpitacje serca, arytmia komorowa lub napadowy tachykardia piruetowa i ból w klatce piersiowej. Stwierdzono, że inne antybiotyki makrolidowe mogą powodować podobne objawy. Zgłaszano również przypadki niedociśnienia tętniczego i wydłużenia odstępu QT.
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością: myasthenia gravis, pobudzenie, piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, martwicze zapalenie wątroby.
W rzadkich przypadkach makrolidy powodują uszkodzenie słuchu. U niektórych pacjentów przyjmujących azytromycynę stwierdzono upośledzenie słuchu, szum w uszach i głuchotę.
Większość tych przypadków odnotowano podczas badań, podczas których lek był stosowany przez długi czas w dużych dawkach. Raporty wskazują, że opisane problemy są odwracalne.
Instrukcja użytkowania Azytromycyna
Azytromycyna w kapsułkach i tabletkach: instrukcje użytkowania
Przyjmuje się antybiotyk 1 p. Dziennie, godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Opuszczoną dawkę należy przyjąć tak szybko, jak to możliwe, a następną dawkę leku należy przyjąć po 24 godzinach.
Zgodnie z instrukcją stosowania azytromycyny, dla dzieci ważących więcej niż 45 kg i dorosłych pacjentów, optymalna dawka dla chorób tkanek miękkich, chorób dróg oddechowych i chorób skóry wynosi 500 mg 1 p. Dziennie. Kurs trwa 3 dni.
Kiedy Lipshututz migruje rumień w pierwszym dniu, weź 2 tabletki Azytromycyny 500 mg, z 2 do 5 dni włącznie - 500 mg / dzień.
W przypadku nieskomplikowanego zapalenia szyjki macicy / zapalenia cewki moczowej, weź 1 g leku raz.
Kapsułki azytromycyny (Astrapharm, Health, BHFZ i inni producenci) stosują podobny schemat.
Podręcznik dla Azithromycin Forte
W przypadku chorób tkanek miękkich, narządów oddechowych i skóry zalecana dawka na jeden kurs wynosi 1,5 g (należy ją podzielić na 3 dawki w odstępach 24-godzinnych między nimi).
W leczeniu trądziku pospolitego lek przyjmuje się przez 3 dni po 0,5 g / dobę, a przez następne 9 tygodni 0,5 g na tydzień. (jeden raz). Czwarta tabletka powinna zostać przyjęta w 8. dniu leczenia. Kolejne dawki są przyjmowane w odstępach 7 dni.
W przypadku nieskomplikowanego zapalenia szyjki macicy / zapalenia cewki moczowej 1 g przyjmuje się raz.
W chorobie z Lyme 1 g jest przepisywany pacjentowi pierwszego dnia, 0,5 g od 2 do 5 dni, w sumie 3 g azytromycyny jest przyjmowane przez pacjenta na cały cykl.
W przypadku dzieci lek podaje się w zależności od masy ciała. Standardowa dawka wynosi 10 mg / kg / dzień. Schemat leczenia może być następujący:
- 3 dawki 10 mg / kg w odstępach 24 godzin;
- 1 dawka 10 mg / kg i 4 dawki 5-10 mg / kg.
W początkowych stadiach choroby z Lyme pierwsza dawka leku dla dziecka wynosi 20 mg / kg, aw ciągu kolejnych 4 dni, Azytromycyna Forte dla dzieci przyjmuje 10 mg / kg.
W zapaleniu płuc leczenie rozpoczyna się od dożylnego podania leku (co najmniej 2 dni po 0,5 g na dobę). Następnie przystąp do przyjmowania kapsułek. Kurs trwa od 1 do 1,5 tygodnia. Dawka terapeutyczna - 500 mg / dobę.
W schorzeniach miednicy w początkowym okresie leczenia pokazano także terapię infuzyjną, następnie pacjent powinien zmienić kapsułkę na 250 mg (2 dziennie na tydzień).
Moment przejścia do tabletek / kapsułek określa się w zależności od dynamiki wskaźników laboratoryjnych i klinicznych.
Aby przygotować zawiesinę, proszek (2 g) rozpuszcza się w 60 ml wody.
Aby przygotować roztwór do iniekcji, 0,5 g proszku rozcieńcza się w 4,8 ml wody d / i.
Jeśli pacjentowi zostanie przedstawiona terapia infuzyjna, 0,5 g proszku należy rozcieńczyć do stężenia 1 lub 2 mg / ml (odpowiednio do 500 lub 250 ml) za pomocą roztworu Ringera, 0,9% NaCl lub 5% glukozy. W pierwszym przypadku czas trwania wlewu wynosi 3 godziny, w drugim - 1 godzinę.
Schemat leczenia ureaplasma
Kiedy leczenie ureaplasmosis powinno być prowadzone na zasadzie złożoności.
Kilka dni przed rozpoczęciem Azytromycyny pacjentowi przepisano immunomodulatory. Lek wstrzykuje się do mięśnia 1 p. Dziennie. w odstępie 1 dnia. Iniekcje trwają przez cały czas leczenia.
Równocześnie z drugim przyjmowaniem immunomodulatora rozpoczyna się przyjmowanie antybiotyku bakteriobójczego. Po zakończeniu przełącz się na azytromycynę. W ciągu pierwszych 5 dni lek przyjmuje się codziennie przez 1,5 godziny przed śniadaniem, 1 g.
Po tym czasie należy zachować 5-dniową przerwę i ponownie, stosując się do zaleceń zawartych w adnotacji do leku, weź 1 g. Po kolejnych 5 dniach azytromycyna jest pobierana w 3., ostatnim czasie. Dawka jest taka sama - 1 g.
W ciągu 15-16 dni, podczas gdy leczenie azitromycyną trwa, pacjent powinien również zażywać 2-3 p. Dziennie. brać stymulatory syntezy własnych interferonów, a także antybiotyki z serii polienowych.
Po kuracji antybiotykowej wskazane jest leczenie regeneracyjne za pomocą leków normalizujących działanie przewodu pokarmowego i przyczyniających się do przywrócenia mikroflory. Leczenie podtrzymujące kontynuuje się przez 2 tygodnie lub dłużej.
Schemat leczenia chlamydii. Kapsułki i pigułki - co sprawia, że są skuteczne w przypadku chlamydii?
Azytromycyna jest lekiem z wyboru w leczeniu chlamydii w dolnych drogach moczowych, ponieważ jest dobrze tolerowana przez pacjentów i może być również stosowana do leczenia młodzieży i kobiet w ciąży.
W przypadku tej formy infekcji jest ona przyjmowana 1 raz w dawce 1 g.
Jeśli zakażenie chlamydiami dotyka górnych części układu moczowo-płciowego, leczenie przeprowadza się na krótkich kursach, a pomiędzy kursami można wytrzymać długie okresy.
Przebieg leczenia jest przeznaczony dla 3 dawek. Dawka dla 1 dawki wynosi 1 g. Odstęp pomiędzy dawkami wynosi 7 dni, czyli lek przyjmuje się w dniach 1, 7 i 14. Program ten został zatwierdzony przez Ministerstwo Zdrowia Rosji do leczenia uporczywych / skomplikowanych postaci chlamydii.
Jak zażywać Azytromycynę w bólu gardła?
Wszystkie antybiotyki stosowane w leczeniu bólu gardła trwają dziesięć dni. Azytromycyna jest wyjątkiem od tej reguły - przepisuje się ją 3-5 dni.
Kolejną zaletą leku jest to, że jest on znacznie lepiej tolerowany przez pacjentów niż leki penicylinowe (makrolidy są uważane za najmniej toksyczne antybiotyki).
Dorośli i dzieci, których waga przekracza 45 kg, przepisywani są na 500 mg na dobę. Jeśli z jakiegoś powodu pominięto przyjęcie, następna dawka jest pobierana natychmiast, gdy tylko ujawni się ta okoliczność, a następna jest przyjmowana w odstępach 24-godzinnych.
Dzieci od szóstego miesiąca do dwunastego roku życia widzą zawieszenie. Antybiotyk należy pić raz dziennie. Leczenie trwa co najmniej 3 dni, dawkę dostosowuje się indywidualnie.
Opinie o azytromycynie na dławicę piersiową są pozytywne, ponieważ nawet przy ropnej dusznicy bolesnej stan pacjenta znacznie się poprawia już po 5-6 godzinach po zażyciu pierwszej pigułki.
Antybiotyki na zapalenie zatok. Azytromycyna - co sprawia, że tabletki na zatoki?
Azytromycyna na zapalenie antrocytów stosuje się zgodnie z jednym z poniższych schematów:
- dawka nasycająca (500 mg) pierwszego dnia, następnie 3 dni, 500 mg;
- dawka nasycająca (500 mg) i kolejne 4 dni, 250 mg.
Dzieci poniżej 12 lat przepisały zawieszenie. Lek podaje się w dawce 10 mg na 1 kg masy ciała dziecka. Lek na pacjenta otrzymuje 1 pkt. trzydniowy kurs. W niektórych przypadkach, w pierwszym dniu dziecka zaleca się podanie azytromycyny w dawce 10 mg / kg, aw ciągu kolejnych 4 dni - zmniejszenie dawki do 5 mg / kg. Najwyższa dawka na kurs wynosi 30 mg / kg.
Azytromycyna w zatokach, gromadząca się w centrum choroby, hamuje bakterie Gram (+), które są główną przyczyną ich rozwoju i skutecznie zmniejsza stan zapalny w zatokach.
Przedawkowanie
Przedawkowaniu towarzyszą ciężkie nudności, wymioty, zaburzenia stolca, czasowa utrata słuchu.
Interakcja
Wchłanianie leku zmniejsza się w połączeniu ze środkami zobojętniającymi Al3 + i Mg2 +, pokarmem i etanolem.
Połączenie "makrolidów + warfaryny" może wywołać zwiększenie działania przeciwzakrzepowego, dlatego pacjenci przyjmujący azytromycynę w skojarzeniu z warfaryną - pomimo faktu, że badania nie wykazały zmian w czasie protrombinowym po przyjęciu w normalnych dawkach - wymagane jest staranne monitorowanie tego wskaźnika.
W przeciwieństwie do innych makrolidów, nie wchodzi w interakcje z terfenadyną, triazolamem, teofiliną, digoksyną, karbamazepiną.
Jednoczesne stosowanie terfenadyny z różnymi antybiotykami powoduje przedłużenie odstępu QT i arytmii. Na tej podstawie, azytromycynę stosuje się ostrożnie u pacjentów przyjmujących ten lek.
Makrolidy zwiększają stężenie i toksyczność w osoczu, a także spowalniają eliminację Methylprednisolonu, cykloseryny, Felodypiny, pośrednich koagulantów i preparatów utlenionych mikrosomalnie, jednak w przypadku azytromycyny (i innych azalidów) ten typ interakcji nie został ustalony.
Skuteczność leku wzrasta w połączeniu z chloramfenikolem i tetracykliną i zmniejsza się w połączeniu z linkozamidami.
Azytromycyna jest niezgodna farmaceutycznie z heparyną.
Warunki sprzedaży
Łaciński przepis (przykład):
Rp.: Tab. Azithromycini 0,5 N.3
D.S. 1 / dzień 3 dni.
Warunki przechowywania
Lek (w dowolnej postaci) powinien być przechowywany w temperaturze 15-25 ° C w miejscu chronionym przed wilgocią i światłem. Temperatura przechowywania gotowej zawiesiny wynosi od 2 do 8 ° C.
Okres przydatności do spożycia
Na proszek i kapsułki - 2 lata. Na pigułki - 3 lata. Zawiesinę uważa się za odpowiednią do użycia w ciągu 3 dni.
Instrukcje specjalne
Podręcznik Vidal wskazuje, że ponieważ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie, a substancja jest eliminowana głównie z żółcią, lek nie powinien być stosowany w leczeniu pacjentów z poważnie upośledzoną funkcją wątroby.
Pacjenci w podeszłym wieku nie muszą dostosowywać dawki. Ponieważ jednak przewodnictwo elektryczne serca może być upośledzone u osób starszych, podawanie leku może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca i rozwój częstoskurczu piruetowego.
Stosowanie Azytromycyny w / w, według Wikipedii, jest przeciwwskazane u pacjentów młodszych niż 16 lat.
Cechy profilu farmakokinetycznego leku
Na parametry farmakokinetyczne leku duży wpływ ma spożycie pokarmu, a stopień, w jakim wyrażane są zmiany, zależy również od jego postaci dawkowania.
Tak więc, spożycie żywności pomaga zmniejszyć Cmax azytromycyny w postaci kapsułek i zwiększa ten wskaźnik dla postaci tabletki. W pierwszym przypadku następuje jednoczesne zmniejszenie AUC, w drugim - ten wskaźnik pozostaje niezmieniony.
U osób starszych kobiety, w przeciwieństwie do mężczyzn z tej samej grupy wiekowej, zmieniają parametry farmakokinetyki, a mianowicie zwiększają Cmax.
U dzieci w wieku od 12 miesięcy do 5 lat obserwuje się zmniejszenie AUC, Cmax, T1 / 2.
Analogi Azytromycyny
Mecze na kod ATC na 4. poziomie:
Azivok, Azitral, Azithromycin-Astrafarm, AzitRus, Azithromycin Forte, Zitrolid, Tremak-sanovel, Hemomitsin, Sumamed, Sumamoks, Sumaklid 1000.
Cena analogów azytromycyny wynosi od 38 UAH (116 rubli).
Azytromycyna dla dzieci
Stosowanie tabletek i kapsułek jest możliwe, jeśli masa ciała dziecka przekracza 45 kg. Dawka azytromycyny dla dzieci o wadze 45 kg jest określana w zależności od dowodów.
Dzieci o masie ciała powyżej 45 kg przepisane są w kapsułkach lub tabletkach w dawce 250 mg lub 500 mg.
W młodszym wieku optymalną formą dawkowania dla dzieci jest zawieszenie.
Złe opinie na temat leczenia dzieci za pomocą azytromycyny są rzadkie. Wysokie stężenie leku w ognisku zapalnym hamuje aktywność bakterii i zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji. Dziecko poprawia czynność układu oddechowego, obniża temperaturę, zmniejsza ból gardła i osłabienie.
Ważną cechą leku jest to, że 3-5 dni leczenia jest wystarczające, aby osiągnąć efekt terapeutyczny, ponieważ lek nadal działa przez kolejny tydzień po zakończeniu kursu.
Kompatybilność z alkoholem
Instrukcje nie wskazują na interakcję azytromycyny i alkoholu, jednak nie oznacza to, że mogą przyjmować alkohol podczas leczenia. Napoje alkoholowe zmniejszają wchłanianie leku, spowalniają tempo procesów metabolicznych, zwiększają obciążenie wątroby, prowokują odurzenie i śmierć hepatocytów.
Pojedyncza dawka niewielkiej dawki alkoholu jest dozwolona nie wcześniej niż kilka dni po zakończeniu leczenia.
Azytromycyna podczas ciąży
W czasie ciąży i karmienia piersią lek jest przepisywany, gdy korzyści z leczenia matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem stosowania azitromycyny u płodu / dziecka.
Recenzje Azytromycyny podczas ciąży, opracowane przez kanadyjskich badaczy w programie Motherisk, przekonująco dowodzą bezpieczeństwa leku przeznaczonego dla kobiet w ciąży.
We wszystkich grupach kontrolnych (u 1 kobiety przyjmowano azytromycynę, w 2 - inne antybiotyki, w 3 - nie były one leczone lekami przeciwbakteryjnymi), częstość występowania poważnych wad rozwojowych u płodu nie różniła się istotnie.
Azithromycin Recenzje
Recenzje Azytromycyny na chlamydie, ból gardła, zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych i inne choroby wywoływane przez drobnoustroje wrażliwe na ten lek są w przeważającej mierze dobre.
Lek jest potężnym narzędziem do zwalczania infekcji bakteryjnych i jest dobrze tolerowany przez pacjentów, a działania niepożądane związane z jego stosowaniem występują rzadko i całkowicie znikają po zaprzestaniu leczenia.
Recenzje lekarzy na temat leku są również pozytywne. Według lekarzy, główną zaletą Azytromycyny jest to, że:
- ma działanie przeciwzapalne i immunomodulujące;
- charakteryzuje się wysoką aktywnością przeciwko prawdopodobnym patogenom chorób zakaźnych układu oddechowego;
- tworzenie wysokich stężeń w tkankach, wykazuje działanie bakteriobójcze przeciwko H. pylori, H. influenzae, N. gonorrhoeae, M. catarrhalis S. pyogenes, S. pneumoniae, S. agalactiae, B. pertussis, Campylobacter spp., C. diphtheriae;
- skuteczny przeciwko nietypowym patogenom, które namnażają się wewnątrz komórek (w szczególności przeciw mykoplazmom i chlamydiom);
- może być stosowany podczas ciąży;
- ma odpowiedni dla postaci dawkowania dla dzieci.
Azytromycyna ma działanie poantybiotykowe, co umożliwia jej stosowanie w krótkich kursach. Ponadto, pod wpływem leku, nawet odporne na niego drobnoustroje stają się bardziej wrażliwe na działanie czynników ochrony immunologicznej.
W przeciwieństwie do erytromycyny, która jest podstawą antybiotyków makrolidowych, azytromycyna nie rozkłada się w kwaśnym środowisku żołądka i w mniejszym stopniu wpływa na ruchliwość przewodu żołądkowo-jelitowego.
Ile kosztuje Azytromycyna?
Średnia cena Azytromycyny na Ukrainie (250 mg №6 tabletek) - 35 UAH, 3 tabletki antybiotykowe w dawce 500 mg można kupić za 36-40 UAH.
W rosyjskich aptekach koszt tabletek 250 mg nr 6 wynosi od 44 rubli, cena azytromycyny w tabletkach 500 mg (opakowanie nr 3) wynosi 90 rubli.
Cena Azytromycyny na Białorusi - od 13 do 222,5 tys. Rubli (w zależności od dawki substancji czynnej i liczby tabletek / kapsułek w opakowaniu). Cena zawieszenia dla dzieci wynosi 12,5-11,2 tysięcy rubli.
- Apteka internetowa RussiaRussia
- Apteki internetowe UkrainyUkraina
WER.RU
Azithromycin Forte-OBL tabletki 500 mg 3 szt. Obolensky OP
Kapsułki azytromycyny 500 mg 3 sztuki.
Kapsułki azytromycyny 250 mg 6 szt. Verteks
Tabletki azytromycyny 125 mg 6 szt. Verteks
Tabletki azytromycyny 500 mg 3 szt. Verteks
ZdravZone
Tabletki Azithromycin Zentiva 250 mg 6 sztuk Zentiva
Kapsułki azytromycyny 250 mg 6 sztuk. / Ozone / Ozone Ltd.
Kapsułki azytromycyny 250 mg 6 sztuk. / Semashko / Moskhimpharmpreparaty one N.A. Semashko OJSC
Kapsułki azytromycyny 250 mg 6 sztuk. / Vertex / Vertex ZAO
Azithromycin Forte-OBL tabletki 500 mg 3 szt. Obolensky OP
Apteka IFC
Azithromycin Vertex ZAO, Rosja
Azithromycin Vertex ZAO, Rosja
Pharmacy24
Zdrowie azytromycyny (Ukraina, Charków)
Azithromycin Kniss Laboratories (Indie)
Azytromycyna Alembic Pharmaceuticals Limited (Indie)
Azytromycyna Alembic Pharmaceuticals Limited (Indie)
Azytromycyna-BHFZ kapsułki 250mg №6Borschagovsky HFZ (Ukraina, Kijów)
ZWRÓĆ UWAGĘ! Informacje na temat narkotyków na stronie są odniesieniem i podsumowaniem, zebrane z publicznie dostępnych źródeł i nie mogą służyć jako podstawa do podejmowania decyzji dotyczących stosowania leków w trakcie leczenia. Przed użyciem leku Azytromycyna, należy skonsultować się z lekarzem.
Producent:
Neon Laboratories Limited dla Norton International Pharmaceutical Inc., Indie / Kanada
Aktywny składnik Azytromycyna
Formy uwalniania azytromycyny
- Liofilizowany proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań 500 mg w fiolce nr 1
- Tabletki powlekane, każda 250 mg, 500 mg № 3
Kto pokazuje Azytromycynę
- Leczenie zakażeń wywołanych przez patogeny wrażliwe na Azytromycynę-Norton.
- Infekcje górnych dróg oddechowych i narządów ENT: zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego;
- szkarlatyna, infekcje dolnych dróg oddechowych: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc (w tym nietypowe);
- infekcje skóry i tkanek miękkich: różyca, liszajec, wtórnie zakażona dermatoza, infekcje dróg moczowych: zapalenie cewki moczowej i cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy;
- Borelioza (stadium początkowe - rumień wędrujący), wrzody żołądka i dwunastnicy związane z Helicobacter pylori (w ramach terapii skojarzonej).
Jak korzystać z azytromycyny
Dawkowanie i sposób podawania.
Liofilizowany proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
- W leczeniu infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych, a także zakażeń skóry i tkanek miękkich, należy stosować ten schemat leczenia azytromycyną-Nortonem: 500 mg dożylnie raz, przez 3 dni, następnie doustnie, 250 mg raz na dobę przez 4 kolejne dni
- W leczeniu zapalenia płuc - dożylnie 500 mg raz, przez co najmniej 2 dni, następnie w środku, 2 kapsułki (250 mg każda), kurs - 7-10 dni.
- W przypadku infekcji miednicy - dożylnie 500 mg raz, następnie doustnie, 2 kapsułki (250 mg każda); Oczywiście - 7 dni.
Okres przejścia na podawanie doustne zależy od dynamiki parametrów klinicznych i laboratoryjnych.
Do leczenia (w ramach leczenia skojarzonego) choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, dożylne podanie 500 mg jednocześnie azitromycyny-Norton.
Zasady przygotowania roztworu do podawania dożylnego: 500 mg rozcieńczone w 4,8 ml wody do wstrzykiwań, mieszać do rozpuszczenia. Do infuzji dożylnej: rozcieńczyć 5% roztworem dekstrozy; izotoniczny roztwór chlorku sodu; roztwór Ringera do 500 ml (stężenie: 1 mg / ml, podawane przez 3 godziny); do 250 ml (stężenie: 2 mg / ml, wstrzyknięte w ciągu 1 godziny).
Pigułki
Azytromycynę stosuje się raz dziennie, na godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku przez 3 lub 5 dni.
- Dorośli z infekcjami górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry, tkanki podskórnej (z wyjątkiem przewlekłego rumienia wędrującego) - 0,5 g (1 tabletka) raz na 3 dni (dawka 1,5 g).
- W przewlekłym rumieniu wędrującym: 1 dzień - 1 g (2 tabletki) raz, od 2 do 5 dnia - 0,5 g (1 tabletka) na dzień. W przypadku infekcji przenoszonych drogą płciową - 1 g (2 tabletki) jeden raz.
- Dzieciom w wieku powyżej 5 lat przepisuje się lek w oparciu o masę ciała: Dzień 1 - 10 mg / kg, w ciągu kolejnych 4 dni - 5 mg / kg 1 raz dziennie.
Funkcje aplikacji.
Lek należy stosować ostrożnie w czasie ciąży i podczas karmienia piersią (można go stosować w przypadkach, w których korzyści wynikające ze stosowania leku znacznie przewyższają ryzyko, zawsze w przypadku stosowania jakiegokolwiek leku w czasie ciąży).
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek.
Po odstawieniu leku u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się reakcje nadwrażliwości, które wymagają szczególnej terapii pod nadzorem lekarza.
Skutki uboczne Azytromycyny
- Od układu sercowo-naczyniowego: szybkie bicie serca, ból w klatce piersiowej (1% lub mniej).
- Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, zawroty głowy, senność; u dzieci - ból głowy (w leczeniu zapalenia ucha środkowego), hiperkinezja, lęk, nerwica, zaburzenia snu.
- Z układu moczowo-płciowego: kandydoza pochwy, zapalenie nerek.
- Reakcje alergiczne: wysypka, nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy; skurcz oskrzeli.
- Reakcje miejscowe: ból i stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia.
- Inne: zwiększone zmęczenie; dzieci mają zapalenie spojówek, świąd, pokrzywkę; zmiana smaku (1% lub mniej); kandydoza błony śluzowej jamy ustnej; zwiększona aktywność krwi transaminazy; neutropenia.
Kto jest przeciwwskazaną azytromycyną
- Nadwrażliwość (w tym na inne makrolidy), niewydolność wątroby i / lub nerek.
- Dzieci poniżej 16 lat.
Interakcja z azitromycyną
- Przy równoczesnym stosowaniu warfaryny i Azytromycyny-Norton może nasilać działanie przeciwzakrzepowe, pacjenci potrzebują starannej kontroli czasu protrombinowego.
- Teofilina: Wpływ azitromycyny-Norton na poziom w osoczu i farmakokinetykę teofiliny objawia się w dowolnych dawkach, ale ustalony terapeutycznie poziom teofiliny nie jest znany. Wiadomo, że równoległe stosowanie makrolidów i teofiliny zwiększa stężenie teofiliny w surowicy. Dlatego praktyka medyczna zaleca monitorowanie stężenia teofiliny w osoczu u pacjentów przyjmujących jednocześnie azitromycynę-Norton i teofilinę.
- Digoksyna: zwiększenie stężenia digoksyny.
- Ergotamina i dihydroergotamina: zwiększone działanie toksyczne (skurcz naczyń, dysestezja).
- Triazolan: zmniejszenie klirensu i zwiększenie aktywności farmakologicznej triazolanu.
- Leki, które ulegają oksydacji mikrosomalnej (karbamazepina, terfenadyna, cyklosporyna, heksobarbital i fenytoina): zwiększenie stężenia w surowicy (ze względu na hamowanie oksydacji mikrosomalnej w hepatocytach przez azytromycynę).
- Farmaceutyczne niezgodne z heparyną.
Przedawkowanie azytromycyny
Informacje na temat przedawkowania Azithromycin-Norton nie są dostępne.