Nazwa naukowa dławicy piersiowej, ostre zapalenie migdałków, pochodzi od słowa tonsillae (migdałki). W przypadku wszystkich rodzajów zapalenia migdałków migdałki stają się w stanie zapalnym, zwiększa się liczba leukocytów we krwi pacjenta, silny ból pojawia się podczas połykania.
Jakie są rodzaje dławicy piersiowej, jakie objawy towarzyszą i jakie czynniki powodują pojawienie się choroby, przeczytaj materiał na tej stronie. Zobaczysz także zdjęcia wszystkich rodzajów zapalenia migdałków i poznasz metody leczenia tej choroby.
Choroba gardła: przyczyny i objawy
Powody. Czynnikiem sprawczym wszystkich typów dławicy piersiowej u dorosłych i dzieci w bezwzględnej większości przypadków jest paciorkowiec, nieco mniej - gronkowiec lub pneumokok. Predysponują do rozwoju choroby różnorodne bodźce (chemiczne, termiczne i mechaniczne). Ponadto infekcja jest czasami przenoszona z zewnątrz lub jest konsekwencją zwiększonej zjadliwości tych mikroorganizmów, które stale znajdują się w lukach migdałków, a także w jamie gardła i jamy ustnej. Źródłem zakażenia są czasami różne ropne choroby zatok przynosowych, a także zęby dotknięte próchnicą, itp. Droga pokarmowa infekcji jest niezwykle rzadka: na przykład po spożyciu surowego mleka od krowy cierpiącej na ropną chorobę wymienia.
Etiologia i patogeneza. Najczęściej ból gardła występuje jako typowa poważna choroba. Wskazują na to bardzo częste powikłania wynikające ze stawów, serca i nerek. Liczba leukocytów, głównie neutrofili, wzrasta wraz z przesunięciem leukocytów w lewo.
Objawy i klinika. Ból i obrzęk w gardle podczas połykania, bóle stawów, gorączka.
Leczenie. Terapia antybiotykowa i odczulająca.
Zdjęcia, jakie są rodzaje dławicy piersiowej, a także objawy i przyczyny choroby przedstawiono poniżej.
Agranulocytowa postać dławicy piersiowej
Etiologia i patogeneza. Dławica agranulocytowa charakteryzuje się całkowitym lub prawie całkowitym zanikaniem granulocytów z krwi obwodowej. Niektórzy eksperci identyfikują dwie formy choroby - mielotoksyczną (cytostatyczną), gdy przyjmowanie leków cytotoksycznych lub działanie promieniowania jonizującego (radioterapia) prowadzi do zniknięcia granulocytów z krwi obwodowej i szpiku kostnego. Druga postać tego bólu gardła, odporna, może być spowodowana długotrwałym leczeniem, takim jak amidopyryna, butadion, leki sulfonamidowe, chinina, fenobarbital, fifuzyd, itd.
Anatomia patologiczna. Spójrz na zdjęcie: ten rodzaj bólu gardła u dorosłych i dzieci powoduje dezintegrację martwiczo-zgorzelinową na krawędziach języka i gardła w połączeniu z brudno-szarą patyną. Często rozciąga się na przełyk i krtań. Następnie są głębokie wrzody, rozciągające się od migdałków do innych części gardła, a także jamy ustnej i samej krtani.
Objawy i klinika. Choroba zaczyna się ostro, z ostrym wzrostem temperatury do 40 ° C, czasami towarzyszy uczucie dreszczy i ból gardła. Stan ogólny jest ciężki: występuje żółtaczkowe zabarwienie skóry, ból w stawach. Kolejnym symptomem tego typu bólu gardła jest częsty niewielki puls. Pacjent pojawia się białko w moczu, jest delirium.
Chorobę należy odróżnić od błonicy, martwiczego zapalenia migdałków, wrzodziejącego zapalenia migdałków, jak również od reakcji białaczkowych. Często migdałki są martwicze; gdy widzimy na ich miejscu głębokie nisze pokryte brudnym czarnym nalotem ze skorodowanymi krawędziami. Ból podczas połykania osiąga taki poziom, że zmusza pacjenta do całkowitego odrzucenia jedzenia, nawet płynu. Z ust dochodzi też ostry zapach.
Leczenie. W celu usunięcia zjawisk septycznych wskazane jest leczenie antybiotykami (penicyliną, ampicyliną itp.). Również przypisano glukokortykoidy - deksametazon, prednizon.
Przeznaczony do transfuzji krwi lub masy leukocytów. Pacjent powinien zażywać kwas askorbinowy, witaminy B6 i B12. Leczenie miejscowe polega na odkurzaniu proszku do znieczulenia i owrzodzeń ortostów. Płukanie jamy ustnej i gardła roztworem rivanolu (1: 1000) lub gramicydyny ma dobry efekt.
Rodzaj gardłowej dławicy piersiowej, jej objawy i zdjęcia
Czynniki występowania, etiologia i patogeneza. W krtaniowym zapaleniu migdałków ropne procesy zapalne w krtani występują w wyniku uszkodzenia tkanek przez paciorkowce, pneumokoki lub gronkowce. Źródłem zakażenia są zęby dotknięte próchnicą, ropnymi chorobami zatok przynosowych. Można go również sprowadzić z zewnątrz.
Anatomia patologiczna. Jak widać na zdjęciu, z dławicą krtaniową zmniejsza się prześwity krtani z powodu procesu zapalnego, co prowadzi do znacznej trudności w oddychaniu.
Objawy i klinika. Ucisk w gardle, ból podczas połykania. Innym objawem krtaniowego zapalenia migdałków jest obrzęk błony śluzowej krtani.
Leczenie. Antybiotyki, a także leki znieczulające. Aby zmniejszyć obrzęki, wycięcia wykonuje się na błonie śluzowej.
Jakie są rodzaje dławicy: forma nieżytowa
W tej sekcji opisano dławicę piersiową typu nieżyjącego i jej leczenie, a także przyczyny i objawy choroby.
Przyczyny, etiologia i patogeneza. Ropne zapalenia w nieżytowym zapaleniu migdałków wywoływane są przez pneumokoki, staphylo i paciorkowce. Źródłem zakażenia są zęby dotknięte próchnicą, ropnymi chorobami zatok przynosowych. Można go również sprowadzić z zewnątrz.
Anatomia patologiczna: migdałki są nieco spuchnięte, mocno zaczerwienione; ich powierzchnia jest pokryta wydzieliną śluzową. Błona śluzowa otaczająca migdałki jest przekrwiona, ale nie obserwuje się rozproszonego przekrwienia ustno-gardłowego charakterystycznego dla ostrego zapalenia krtani.
W ciężkich przypadkach nieżytowej postaci zapalenia migdałków, krwotoki punktowe mają miejsce w błonie śluzowej migdałków.
Objawy i klinika. Po pierwsze pacjenci skarżą się na suchość i bolesność w gardle. Następnie przy połykaniu pojawia się łagodny ból gardła. U dorosłych temperatura ciała jest zwykle nieco podwyższona; u dzieci jest zwykle wysoki, czasem prowadząc do wymiotów. Pacjenci mają bóle głowy i ogólne osłabienie.
Leczenie. Przepisywanie antybiotyków.
Rodzaj lakonarskiego zapalenia migdałków u dzieci i dorosłych (ze zdjęciem)
Powody. W lakonicznym zapaleniu migdałków migdałki są dotknięte przez pneumokoki, staphylo- i paciorkowce.
Etiologia i patogeneza. W analizie leukocytozy z zaznaczoną krwią odnotowano przesunięcie formuły leukocytów w lewo. ESR wzrasta do 40-50 mm / h.
Anatomia patologiczna. Ciężkie przekrwienie i infiltracja łuków podniebiennych, jak również obrzęk migdałków. Na przekrwionej błonie śluzowej dotkniętych migdałków występuje najpierw biała lub żółtawa ograniczona blaszka. Zwiększając rozmiar, obejmuje on dużą część wolnej powierzchni migdałków w krótkim czasie, z reguły, nie wykraczając poza jej granice. Submandibular węzły chłonne są powiększone i bolesne od strony, gdzie tablica jest bardziej wyraźna.
Objawy i klinika. Objawy tego typu ból gardła: nagłe dreszcze, znaczny wzrost temperatury ciała. U dzieci ten rodzaj bólu gardła powoduje wzrost temperatury do 40 ° C i więcej. W gardle występuje ból, który zwiększa się wraz z połykaniem, czasem promieniuje do ucha. Występują ogólne osłabienia i bóle głowy, a także ból kończyn i okolicy lędźwiowej.
Leczenie. Pokazywanie leżenia w łóżku, intensywne picie, inhalacja parowa, płukanie gardłem szałwi lub słaby roztwór kwasu borowego, leki sulfonamidowe. W ciężkich przypadkach przepisywane są antybiotyki.
Angina Ludwig: zdjęcia i objawy
Powody. Z reguły ból gardła Ludwiga pojawia się na tle ropnego procesu, takiego jak zapalenie kości i szpiku dolnej szczęki.
Etiologia i patogeneza. Proces zapalny rozpoczyna się gwałtownie, gwałtownie postępując, w dolnej części jamy ustnej dochodzi do bardzo gęstego bolesnego nacieku zapalnego, w którym uczestniczy celuloza obszaru podżuchwowego. Obrzęk uchwyci krtań, język i tkankę szyjną. W rezultacie nekrotyczny celuloza zyskuje ciemny, prawie czarny kolor.
Objawy i klinika. Pacjent ma zwiększone ślinienie się, cuchnący zapach wydobywający się z jamy ustnej, połykanie jest trudne, czasem uduszenie.
Zwróć uwagę na zdjęcie: krtań nabrzmiewa w dławicy piersiowej Ludaiga, a jeśli leczenie nie rozpocznie się na czas, może rozwinąć się zapalenie śródpiersia lub posocznica - straszne komplikacje.
Leczenie. Chirurgiczne W początkowej fazie tego typu dławicy, głębokie nacięcia są pokazane z jamy ustnej. W przyszłości konieczne jest wykonywanie szerokich zewnętrznych nacięć w obszarze pod szczęką, aw razie potrzeby w bocznych i przednich powierzchniach szyi. W tym samym czasie tkanki w głębi są rozwarstwione w tępy sposób. W przypadku znacznej niewydolności oddechowej wymagana jest tracheostomia. Chirurgia uzupełnia terapię antybiotykową, a także tlenoterapię hiperbaryczną.
Monocytowe zapalenie gardła: przyczyny i objawy
Etiologia i patogeneza. Mówiąc o bólach gardła, zdecydowanie powinieneś wspomnieć o monocytowym bólu gardła. Etiologia choroby nie jest jasna, charakteryzuje się typowymi zmianami w gardle, a także monocytozą we krwi. Choroba podatna na głównie młodych ludzi - od 12 do 30 lat.
Anatomia patologiczna. Śledziona jest zwykle powiększona, staje się gęsta i niewrażliwa podczas badania palpacyjnego.
Objawy i klinika. Choroba zaczyna się od nagłego ochłodzenia, a temperatura wzrasta do 40 ° C i powyżej. Kolejnym objawem monocytowej dławicy jest ból gardła. Kilka dni po wystąpieniu choroby, podżuchy, szyjki macicy i inne węzły chłonne są powiększone i czuć gęste i bezbolesne w dotyku. Na początku wszystkie zmiany w gardle mają charakter grudkowej lub katarowej dławicy piersiowej; następnie pojawiają się raczej szybkie, punktowe lub jasne raidy o żółtawo-szarym kolorze, które przypominają błonicę. Wysoka temperatura ciała trwa 2-3 tygodnie. Najazdy na migdałki są długie, a czasami się powtarzają. Często występuje limfocytoza.
Leczenie. Objawowe; podskórne podawanie strychniny, a także dożylnego kwasu askorbinowego.
Co dzieje się dławica piersiowa: typ pęcherzykowy choroby
Powody. Klęska migdałków płucnych, staphylo-i streptococcus.
Etiologia i patogeneza. W analizie leukocytozy z zaznaczoną krwią odnotowano przesunięcie formuły leukocytów w lewo. ESR wzrasta do 40-50 mm / h.
Anatomia patologiczna, objawy i klinika. Błona śluzowa obu migdałków jest przekrwiona, obrzękła. Na nim pojawia się mnóstwo okrągłych rozmiarów szpilek, z nieznacznie wznoszącymi się punktami żółtawego lub żółtawo-białego koloru. Są to ropne pęcherzyki migdałków. Od innych rodzajów bólów gardła, charakteryzujących się najazdami, forma pęcherzykowa wyróżnia się tym samym rozmiarem i prawidłowym kształtem płonących mieszków włosowych, które z reguły nie wykraczają poza wolną powierzchnię migdałków.
Jak widać na zdjęciu, z tego typu bólem gardła, żółtawo-białe kropki, rosnące, ropieją, a następnie otwierają.
Leczenie. Reszta łóżka, płynne jedzenie i dużo napoju. Przepłukać gardło słabym roztworem kwasu borowego lub wywaru szałwii. Inhalacje parowe mają dobry efekt. Pokazano leki z grupy Sulfa. W ciężkich przypadkach przepisuje się antybiotykoterapię.
Wrzodziejące bolesne dusznica bolesna: zdjęcie i leczenie
Powody. Wrzodziejące błoniaste zapalenie gardła (Simonovsky -Plaut-Vincent) powoduje symbiozę bakterii - wrzeciona wrzeciona i krętka w jamie ustnej, które zwykle mają niską zjadliwość i znajdują się w fałdach błony śluzowej gardła i jamy ustnej. Choroba rozwija się przede wszystkim u osób osłabionych i wyczerpanych, jak również z istniejącymi ogniskami martwicy w jamie ustnej, na przykład z porażeniem zębów trzonowych próchnicy.
Etiologia i patogeneza. Spójrz na zdjęcie: kiedy owrzo-duszna dusznica bolesna na błony śluzowej migdałków, a także z jednej strony podniebienia miękkiego, pojawiają się powierzchnie, łatwo usuwalne żółtawobiałe naloty; czasami dziąsła są również dotknięte wzdłuż tylnej części gardła. Powstałe folie bardzo szybko się odrzucają, a zamiast nich pojawiają się powierzchowne wrzody, którym nie towarzyszy ból. Dlatego w bezwzględnej większości przypadków choroba przebiega z dobrym ogólnym samopoczuciem.
Objawy i klinika. Schorzenie błony śluzowej dziąseł powoduje ślinienie i nieświeży oddech. Regionalne węzły chłonne po uszkodzonej stronie są powiększone i nieco bolesne.
Na początku choroby i przy wstąpieniu wtórnej infekcji, temperatura może wzrosnąć do 38 ° C i więcej, ale z reguły pozostaje normalna lub podskala. Choroba zwykle trwa około tygodnia, ale jeśli nie będzie odpowiednio leczona, może potrwać miesiące. W takich przypadkach leżące pod spodem tkanki z okostną mogą być zaangażowane w proces owrzodzenia, który jest obarczony martwicą i perforacją podniebienia twardego, jak również zniszczeniem dziąseł, co z kolei prowadzi do utraty zębów. Powierzchowne wrzody w miękkim podniebieniu i migdałach, z reguły leczy się bez żadnych wad.
Leczenie. W leczeniu wrzodziejącej, złocistej dławicy, ciepłe płukania są pokazane za pomocą roztworu nadtlenku wodoru, tetraboranu sodu. W ciężkich przypadkach, gdy występują rozległe głębokie owrzodzenia, gorączka, przepisane smarowanie powierzchni owrzodzenia 10% roztworem novarsenolu w glicerolu lub jego podanie dożylne. Jeśli przebieg choroby jest wydłużony, zaleca się wstrzyknięcie domięśniowe kwasu nikotynowego i penicyliny.
Dławica językowa migdałków językowych: źródła i objawy
Przyczyny, etiologia i patogeneza. Podsumowując, przedstawiona jest historia tego, czym jest angina, opis migdałków migdałków językowych - ten ropny proces zapalny wywoływany jest przez pneumokoki, staphylo-i paciorkowce. Źródłem zakażenia są zęby dotknięte próchnicą, ropnymi chorobami zatok przynosowych. Można go również sprowadzić z zewnątrz.
Anatomia patologiczna. Lingwalne migdałki wywołane rozwojem procesu zapalnego pęcznieją, czerwienią, co prowadzi do bólu podczas połykania.
Objawy i klinika. Pojawienie się bólu podczas połykania, obrzęk migdałków językowych, które mogą być pokryte żółtawym nalotem.
Leczenie. Terapia antybiotykowa.
Jeśli masz pytania do lekarza, zapytaj ich na stronie konsultacji. Aby to zrobić, kliknij przycisk:
Rodzaje dławicy piersiowej i objawy
Rodzaje dławicy piersiowej: jakie są typy zapalenia migdałków u dorosłych
Tłumaczenie z łaciny "angina" oznacza ściśnięcie, ściśnięcie. Jest to ostra choroba zakaźna, której towarzyszy uszkodzenie migdałków. Czynniki wywołujące dławicę piersiową (zapalenie migdałków) to najczęściej grzyby i wirusy.
Mikroby (zazwyczaj paciorkowce) wchodzą do jamy ustnej, zwykle przez naczynia i inne przedmioty używane przez chorego.
Czasami patogenna mikroflora obecna w gardle jest w stanie pasywnym, ale gdy tylko powstanie sprzyjające środowisko dla rozwoju drobnoustrojów, zaczynają one aktywnie mnożyć się i infekować całe ciało.
Ludzie o słabej odporności, aby złapać ból gardła, wystarczy:
- mokre stopy;
- pływać w stawie;
- stać w przeciągu;
- jeść lody w upale lub pić zimną wodę.
Ponadto różne drażniące substancje, które systematycznie dostają się do gardła (dym, alkohol, kurz, pyłki roślin) mogą wywoływać zapalenie migdałków. Przyczyną rozwoju dławicy może być przekrwienie błony śluzowej nosa, w którym oddychanie jest możliwe tylko przez usta, migdałki i inne patologie nosogardła.
Systematyczna dławica piersiowa może być spowodowana ropnym stanem zapalnym zatok przynosowych i jamy ustnej (zapalenie zatok, próchnica).
Objawy dusznicy bolesnej u dorosłych
Różne typy zapalenia migdałków mogą mieć różne objawy, ale głównym objawom tej grupy chorób towarzyszy każdy rodzaj dławicy piersiowej.
- Słabość, ogólne złe samopoczucie.
- Ostry ból gardła.
- Zwiększona temperatura ciała.
- Ból stawów i mięśni.
- Obrzęk węzłów chłonnych.
- Zaczerwienienie migdałków, języczka i podniebienia miękkiego.
- Nagromadzenie ropy lub pojawienie się płytki nazębnej na migdałkach.
Objawy te można pomylić z przeziębieniem, ale dusznica bolesna jest znacznie trudniejsza.
Rodzaje dławicy u dorosłych
Jakie są rodzaje dławicy piersiowej? Pierwotna dławica piersiowa jest częstym procesem zapalnym, w którym atakowany jest tylko limfadenoidalny pierścień jamy ustnej i gardła.
Wtórny ból gardła u dorosłych (nazywane jest również objawowe) - uszkodzenie gruczołów wywołane ostrymi chorobami zakaźnymi:
Wtórny ból gardła może rozwinąć się z powodu chorób krwi:
- białaczka;
- toksyczny alogeniczny pokarm;
- agranulocytoza.
Specyficzna dławica piersiowa występuje z powodu określonej infekcji, na przykład grzybiczego zapalenia migdałków, bólu gardła Simanovsky-Plaut-Vincent.
Rodzaje choroby są klasyfikowane według głębokości i charakteru zmiany migdałków:
Inną chorobę dzieli się na ciężkość: łagodną, umiarkowaną, ciężką. Forma nieżyjąca jest najłatwiejsza, a najcięższa jest nekrotyczna. Poniżej przedstawiono typy dusznicy bolesnej u osoby dorosłej i ich szczegółowy opis.
Catarrhal - charakteryzuje się pierwotnym uszkodzeniem migdałków. Inne znaki:
- umiarkowane objawy zatrucia;
- gorączka niskiego stopnia;
- niewielkie zmiany w składzie krwi;
- z pharyngoskopią występuje wyraźna przekrwienie.
Powiększony migdałek występuje z powodu obrzęku tkanek i infiltracji. Ostra faza choroby trwa 2 dni, następnie zapalenie stopniowo ustępuje lub ból gardła zmienia się w inną postać (pęcherzykowy, lakunarny).
Czynnikiem wywołującym opryszczkowe zapalenie gardła jest wirus Koksaki A. Choroba charakteryzuje się wysoką zakaźnością, najczęściej przenoszona jest przez unoszące się w powietrzu kropelki. Opryszczkowa dławica zaczyna się ostro:
- gorączka;
- wysoka gorączka;
- ból podczas połykania;
- ból mięśni;
- ból głowy;
- kolka w żołądku;
- małe czerwonawe bąbelki na łukach podniebiennych, w okolicy języczka, podniebienie miękkie.
Zwykle przez 3-4 dni choroby pęcherzyki pękają, a błona śluzowa nabiera naturalnego wyglądu.
Pełnoobjawowe i lakoniczne zapalenie migdałków występuje z ciężkimi objawami:
- temperatura ciała może wzrosnąć do 40;
- Oznaki ogólnego zatrucia są wyraźnie wyrażone;
- pełna morfologia krwi wykazuje leukocytozę z neutrofilową lewą zmianą;
- ślady białka i erytrocytów można znaleźć w moczu.
W przypadku migdałków migdałków podskórnych powstaje ropna płytka nazębna. Kiedy pacjent ma faryngoskopię, występuje wyraźne przekrwienie migdałków i poszerzenie luki, z której wydzielają się włókniste ropiejące żółtawo-białe treści. Rajd nie wykracza poza granice migdałków, a po usunięciu wacikiem nie pozostawia krwawiącego owrzodzenia.
W przypadku pęcherzyka pęcherzykowego jest typowym uszkodzeniem aparatu pęcherzykowego migdałków. Gruczoły stają się obrzękłe, przerośnięte. Przez warstwę nabłonka przepływają ropne pęcherzyki, które po przełamaniu tworzą ropną płytkę umiejscowioną tylko w migdałkach.
Jakie inne typy dławicy są u dorosłych? Angina fibrynowa może być niezależną chorobą lub rozwijać się z postaci lakunarnej. Już w pierwszych godzinach choroby na migdałkach może pojawić się ciągły film. Wraz z tym rozwojem chorobie towarzyszą następujące objawy:
- wysoka gorączka;
- poważne skutki ogólnego zatrucia;
- dreszcze;
- oznaki uszkodzenia mózgu.
Zapalenie migdałków u dorosłych jest stosunkowo rzadkie. Jego pojawienie się jest spowodowane ropnym uszkodzeniem obszaru migdałków, który jest zwykle jednostronny.
- Ciało migdałowate jest przekrwione, powiększone, bolesne przy badaniu palpacyjnym, jego powierzchnia jest napięta.
- Podczas badania stwierdza się wymuszoną pozycję głowy, bolesność i wzrost regionalnych węzłów chłonnych.
- Pacjent skarży się na silny ból gardła, ból głowy, gorączkę do 40.
- Objawy ogólnego zatrucia są obserwowane.
- Gdy faryngoskopia jest widoczna, zwiększa się i zaczerwienienie migdałków.
- Charakteryzuje się trismus (tonicznym skurczem) mięśni żucia.
- Ograniczenie mobilności podniebienia miękkiego.
Najcięższe formy bólu gardła
Jaki ból gardła u dorosłych jest uważany za najbardziej dotkliwy? Nekrotyczne zapalenie migdałków, które ma wszystkie powyższe objawy, ale w bardziej wyrazistej postaci, jest najcięższe.
- Utrzymująca się ciężka gorączka.
- Zamieszanie świadomości.
- Częste wymioty.
- W krwi wykryto wyraźną neutrofilię, leukocytozę, znaczny wzrost w ESR, przesunięcie leukocytów w lewo.
Dotknięte tkanki migdałków pokryte są grubą powłoką, która wnika głęboko w nabłonek śluzowy. Często zmiany są zaimpregnowane fibryną i stają się bardzo gęste, więc po usunięciu krwawiąca rana pozostaje na powierzchni migdałków.
Po odrzuceniu obszarów martwiczych pozostaje głęboka wada o nierównym dnie, często o nieregularnym kształcie. Martwica tkanek może rozprzestrzeniać się poza migdałki do języczka, tylnej ściany gardła, łuku.
Wrzodziejące błoniaste zapalenie migdałków - przyczyna jest uważana za symbiozę krętków i wrzecion, które często żyją w jamie ustnej zdrowych ludzi. Zmiany charakteryzują się martwiczym uszkodzeniem powierzchni gardła z powstawaniem owrzodzeń.
- Ciało obcego podczas połknięcia.
- Zwiększone wydzielanie śliny.
- Kudłaty zapach z ust.
- We krwi umiarkowanej leukocytozy.
- Po stronie dotkniętej chorobą obserwuje się wzrost regionalnych węzłów chłonnych.
Choroba może trwać do kilku miesięcy.
Powikłania różnych bólów gardła
Jeśli leczenie zapalenia migdałków rozpoczęło się po pewnym czasie lub lekarz zalecił niewłaściwą terapię, choroba napotyka poważne komplikacje, które można podzielić na dwie grupy.
Powszechne komplikacje są uważane za najbardziej niebezpieczne, ponieważ wpływają na ważne organy, systemy i zagrażają życiu:
- Reumatyzm powoduje uszkodzenie stawów, mózgu i serca.
- Infekcja klatki piersiowej.
- Choroba nerek prowadząca do ciężkich zaburzeń czynności nerek.
- Zapalenie wyściółki mózgu.
- Szok infekcyjny i toksyczny.
- Choroby przewodu pokarmowego. Ból gardła często wywołuje ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
- Sepsa jest najpoważniejszą komplikacją, ponieważ często prowadzi do śmierci pacjenta.
Chociaż lokalnych powikłań po bólu gardła nie można nazwać nieszkodliwymi, są one jeszcze mniej niebezpieczne niż ogólne.
- Phlegmon - nieograniczona, rozlana nagromadzenie ropy.
- Ropnie tkanki miękkiej, w których powstają duże ubytki, wypełnione ropnymi treściami.
- Zapalenie ucha środkowego.
- Krwawienie z migdałków.
- Obrzęk krtani.
Jeśli wizyta u lekarza przyjdzie na czas, można uniknąć wszystkich tych komplikacji.
Jak leczyć ból gardła
W leczeniu dusznicy bolesnej lekarze zwykle przepisują antybiotyki. Pierwszą rzeczą, którą pacjent powinien zrobić przed wizytą u lekarza, jest rozpoczęcie płukania co godzinę. Do płukania wystarczy odpowiedni ciepły roztwór soli i sody z dodatkiem kilku kropel jodu.
W aptece można kupić specjalne narzędzia do płukania:
Aby uzyskać lokalną ekspozycję na zapalone migdałki, możesz użyć jednego z następujących narzędzi:
Aerozole i pastylki do ssania łagodzą ból i zbliżają moment powrotu do zdrowia. Jednak te preparaty nie mogą zastąpić płukania. Podczas płukania zarazki i ich produkty przemiany materii są wypluwane, a po wchłonięciu tabletek i cukierków wszystko to zostaje połknięte i pozostaje w ciele.
Ponieważ zatrucie bakteryjne występuje w przypadku bólu gardła, pacjentowi pokazano dużo ciepłego napoju i leżenia w łóżku.
Leczenie dusznicy bolesnej rzadko odbywa się bez antybiotyków, ponieważ proces ropny w gardle wskazuje, że mikroby już pokonały niektóre bariery ochronne, a organizm potrzebuje pomocy. Jednak terapia antybiotykowa nie jest uzasadniona, jeżeli choroba jest wywoływana przez wirusa.
Gdy temperatura ciała wzrośnie powyżej 38,5 ° C, pacjent otrzymuje leki przeciwgorączkowe. Przed tym wskaźnikiem temperatura nie powinna zostać obniżona, ponieważ jej pojawienie się jest oznaką, że organizm walczy z chorobą.
Jeśli ból gardła jest tak silny, że osoba nie może ani pić, ani jeść, może otrzymać lek przeciwbólowy. Elena Malysheva w wideo w tym artykule powie szczegółowo na temat leczenia i rodzajów dławicy piersiowej.
Rodzaje bólów gardła
Kiedy zapalenia migdałków, jest uczucie silnego ściskania gardła. Angina jest tłumaczona z łaciny dokładnie tak: kompresja, ściśnięcie. Należy do chorób zakaźnych górnych dróg oddechowych z pierwotnym uszkodzeniem jednego lub obu migdałków podniebiennych. Charakteryzuje się stanem zapalnym tkanki limfatycznej nosogardzieli. Dzieci do 10 roku życia częściej chorują niż dorośli. Zagrożone są wszystkie kategorie osób dorosłych z osłabionym układem odpornościowym i przewlekłymi patologiami nosogardła. Wybuchy choroby występują w okresie jesienno-wiosennym.
Przyczyną ostrego zapalenia migdałków u dorosłych jest zakażenie drobnoustrojami chorobotwórczymi, głównie paciorkowcami, gronkowcami. O wiele rzadziej dochodzi do zakażeń jasnym krętkiem, adenowirusem, grzybami. Osoba jest zarażona przez unoszące się w powietrzu kropelki, a także przez przedmioty gospodarstwa domowego używane przez chorego.
Ogólna hipotermia, zamoczenie stóp, jedzenie zimnego jedzenia lub wody, pływanie w zimnym stawie, dostanie się do nosogardła podrażniających mikrocząstek, może wywołać rozwój zapalenia migdałków. Choroba może rozwijać się na tle infekcji w jamie gardła, nosa, ust (zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie krtani, zapalenie zatok czołowych, zapalenie zatok, próchnica).
Ostre zapalenie migdałków ma bardzo wysoki wskaźnik zakaźności. Oznacza to, że zdrowi ludzie muszą ograniczać kontakt z chorym do minimum. I kiedy opiekuje się chorym, aby przestrzegał wszystkich zasad kwarantanny
Klasyfikacja
Klasyfikacja bólu gardła występuje zgodnie z tą zasadą.
- Formularze:
- pierwotna forma - dotyczy to limfoidalnego pierścienia gardła;
- forma wtórna - wpływa na migdałki w ostrych infekcjach nosogardła i układowych chorobach krwi;
- specyficzna forma - gruczoły podniebienia są dotknięte podczas określonej infekcji (Simanovsky-Plaut-Vincent, zapalenie wywołane przez grzyby).
- Według lokalizacji występuje jednostronny ból gardła i obustronny. Charakteryzuje się stanem zapalnym odpowiednio jednego lub dwóch gruczołów.
- U dorosłych występują następujące typy dławicy piersiowej:
- nieżyt ból gardła, rozprzestrzenia się drogą aerogeniczną, nagły początek, przebiega łatwiej niż wszystkie inne rodzaje ból gardła;
- przy opracowywaniu formy lakonicznej ważną rolę odgrywa nie tylko tryb przenoszenia w powietrzu, ale także kontakt z zainfekowanymi obiektami. Najczęstsze rodzaje chorób są nieżytowe i lakunarne;
- mieszany ból gardła różni się od poprzednich typów ropienia migdałków, bardzo ciężki przebieg. Jeśli nie jest leczone, istnieje wysokie ryzyko powikłań;
- Zapalenie migdałków krtani charakteryzuje się zapaleniem tkanki limfatycznej komór krtani i węzłów chłonnych, które są obecne na całej powierzchni krtani. Zapalenie migdałków krtani należy do grupy podśluzówkowego zapalenia krtani;
- infekcja wirusem opryszczki występuje drogą pokarmową lub poprzez zakażone wydzieliny nosogardzieli. Główną różnicą tego gatunku jest jego rozkład w ciepłym sezonie (lato, jesień). W tym okresie aktywowany jest wirus Kosaki, który jest czynnikiem wywołującym tę formę choroby;
- zwłóknienie gardła występuje głównie jako powikłanie wariantów lakunarnych i pęcherzykowych. Rzadziej jako niezależna choroba. Istnieją dwie główne różnice w porównaniu z innymi gatunkami: żółty rozkwit w jamie ustnej i wysokie ryzyko rozwoju stanu zapalnego mózgu;
- Zapalenie migdałków lub zapalenie kłębuszków występuje częściej u dorosłych niż u dzieci. Głównie chorzy w młodym wieku od 20 do 40 lat. Często ropień wewnątrznaczyniowy rozwija się jako powikłanie innych typów patologii;
- postać wrzodziejąco-błoniasta występuje rzadko, głównie u osób zakażonych wirusem HIV oraz u osób z dużym niedoborem witamin B, C;
- Zapalenie migdałków syfilitycznych - jeden z objawów kiły, charakteryzuje się długim powolnym procesem. Jej leczenie jest niezwykle trudne.
- Nietypowe (oddzielne) rodzaje dławicy piersiowej:
- grzybiczna forma atypowa rozwija się pod wpływem grzybów drożdżopodobnych z rodzaju Candida;
- czynnikiem sprawczym postaci wrzodzie-nekrozy jest krętek i wrzecionowatej różdżki;
- główna różnica między ropniem wewnątrzustonowym a postacią rozszczepienia polega na tym, że może on być wywołany nie tylko przez aktywność mikroflory chorobotwórczej, ale także przez traumę krtani;
- Zapalenie migdałków krtani różni się od wszystkich innych typów tym, że wpływa na całą tkankę limfatyczną, w innych typach tylko stan zapalny błony śluzowej krtani. Oprócz infekcji choroba może wystąpić w przypadku oparzenia krtani.
Symptomatologia
Od momentu zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów trwa od 10 do 72 godzin. Czas trwania ostrego okresu wynosi do jednego tygodnia. Choroba zaczyna się prawie tak samo we wszystkich typach, z wyjątkiem nietypowych: ciężkości ciała, bólu w kościach, silnego bólu mięśni i stawów oraz bólu głowy. Po jakimś czasie temperatura wzrasta, pacjent drży, następuje pocenie się, trudności w połykaniu, płytka nazębna na gruczołach. Objawy zależą od rodzaju ostrego zapalenia migdałków.
- Nieżyt gardła u dorosłych jest łatwiejszy niż u dzieci. Jego głównymi objawami są: uczucie suchości i bólu gardła, ból ściskania się, pogarszany przez połykanie, zaczerwienienie migdałków i obrzęk po obu stronach bez blaszki, odurzenie. Temperatura jest normalna lub wzrasta do 39 stopni. Rokowanie: ustępowanie objawów po 2-3 dniach lub rozwój powikłań, jeśli nie są leczone od pierwszych godzin choroby.
- Objawy wariantu lakunarnego pojawiają się szybko w ciągu kilku godzin: silny ból w gardle, silny obrzęk migdałków, ciężkie zatrucie (silny ból mięśni, bóle głowy, stawów, wymioty, dreszcze, ogólne złe samopoczucie), gorączka, zapalenie podmózgowych węzłów chłonnych, żółtawy kwiat w płucach. Prognoza: jeśli leczenie patologii zostanie przepisane na czas, jego objawy zanikają po 2-5 dniach.
- Pęcherzykowe zapalenie migdałków odnosi się do ropnych gatunków. Jego rozwój następuje gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury do 40 stopni, który jest trudny do zniesienia, nieznośny ból w gardle, podając ucho, zatrucie i zapalenie węzłów chłonnych szyi. Przez 2-3 dni pojawia się przekrwienie gruczołów i ropienie pęcherzyków. Ropne ogniska otwierają się niezależnie po kilku dniach, po których pozostają blizny. Cechą charakterystyczną jest wskaźnik ESR we krwi, który średnio średnio 12 mm / h może osiągnąć 60 mm / h. Rokowanie: powrót do zdrowia po tygodniu lub poważne konsekwencje (sepsa, reumatyzm, zapalenie opon mózgowych, inne).
- Głównymi objawami herpetycznego rodzaju choroby są: ból gardła, ślinotok, ból brzucha, gorączka, powiększone węzły chłonne w przedniej części szyi. Czerwonawe pęcherzyki pojawiają się na gruczołach i na niebie, które pękają w 3-4 dni. Częściej niż dzieci są chore, niż dorośli. Prognoza: terminowe leczenie przyniesie poprawę, w przeciwnym razie wystąpią ciężkie powikłania, takie jak zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych i zapalenie mięśnia sercowego.
- Objawy włóknistego zapalenia migdałków są podobne do objawów typu pęcherzykowego lub lakunarnego, z wyjątkiem żółtych płytek na błonie śluzowej jamy ustnej. Rokowanie: wyzdrowienie, jeśli leczy się na czas i prawidłowo, lub w wyniku zapalenia mózgu.
- Zapalenie migdałków krtani dzieli się na następujące typy:
- obrzęk krtani - obrzęk śluzu krtani, pokryty szarym lub żółtym nalotem;
- naciekowe zapalenie krtani - występuje silne zgrubienie i przekrwienie błony śluzowej;
- zapalenie krtani - ropień rozwija się w dowolnej części krtani na tle ogólnego zapalenia błony śluzowej.
Laryngalne zapalenie gardła - łatwy przepływ: suchy i lekki ból gardła, jednostronny obrzęk, zapalenie pojedynczych pęcherzyków, żółtawa blaszka na błonie śluzowej. Oddychanie i temperatura są normalne, nie ma zmiany w głosie.
Przewlekły przebieg dławicy gardła: zatrucie, gorączka, chrypka, zwiększone i bolesne węzły chłonne, trudności w oddychaniu, ból podczas połykania.
- Postać rozszczepiona różni się od innych jednostronną porażką migdałków, brakiem głosu, ciężkim przekrwieniem nieba i gruczołów, nieprzyjemnym zapachem z ust, tworzeniem ogniska z ropną zawartością. Ropna ostrość jest otwierana tylko przez operację. Rokowanie: jeśli nie zostanie przeprowadzone odpowiednie leczenie, mogą wystąpić konsekwencje zagrażające życiu pacjenta (szyja lub ropień mózgu, zapalenie opon mózgowych, sepsa).
- Typ wrzodziejąco-błoniasty charakteryzuje się podgorączkową lub normalną temperaturą, obrzękiem węzłów chłonnych, nadmiernym wydzielaniem śliny, bólem gardła, szarymi lub żółtymi plamami na gruczołach, zapachem gnijących ust, martwicą gruczołów i martwicą naskórka. Prognoza: powolny prąd od jednego do kilku tygodni bez komplikacji.
- Nekrotyczna postać charakteryzuje się wyraźnymi objawami aż do dezorientacji pacjenta, bardzo wysoką temperaturą. Napad na gruczoły jest tępy, nierówny. Czasami ogniska te są zagęszczane fibryną, po jej usunięciu pozostaje rana krwawiąca. Rokowanie: wyzdrowienie po 1-3 tygodniach, erozja powstaje na powierzchni dotkniętego migdałka.
- Syfilityczne zapalenie gardła na etapie wysypki jest podobne w objawach do zapalenia jamy ustnej i zimna: grudki, krosty lub rumień pojawiają się na języku, błonie śluzowej gardła i gruczołach. Syfilityczna dławica u dorosłych podzielona jest na następujące typy:
- typ papularny;
- krostkowy i wrzodziejący;
- rumieniowaty.
Syfilityczne zapalenie gardła charakteryzuje się rozmytym obrazem klinicznym, podobnym do łagodnej postaci grypy lub ARVI. Choroba rozwija się przez miesiąc lub dwa. Cały okres inkubacji objawów jest nieobecny i dopiero pod koniec okresu pojawia się lekkie zaczerwienienie łuków podniebienia i pojawia się wzrost migdałków. Po półtora do dwóch miesięcy jedno ciało migdałowate rozpala się i wzrasta znacznie, a na nim pojawia się syfiloma (ciężki chancre). Węzły chłonne znacznie się zwiększają, ale na tym etapie nie bolą.
Rokowanie: długi, powolny prąd z wielostopniową terapią. Jeżeli leczenie nie zostanie przeprowadzone, może dojść do poważnego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego i narządów wewnętrznych, zapalenia języka (zapalenie języka syfilitycznego).
Diagnoza i leczenie
Rozpoznanie ostrego zapalenia migdałków ustala się na podstawie następujących danych:
- oględziny jamy ustnej;
- laryngoskopia, faryngoskopia;
- podejmowanie historii;
- skargi pacjentów;
- wspólny test krwi;
- bakteriologiczne wysiew z gardła pozwala określić rodzaj patogenu;
- określone próbki;
- w kontrowersyjnych przypadkach pokazano obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego.
Ostre zapalenie migdałków jest podobne w objawach do takich groźnych chorób jak błonica, kiła, nowotwory migdałków, wrzody gruźlicy, układowe choroby krwi, dlatego konieczne jest zróżnicowanie diagnozy. Aby odróżnić diagnozę, należy przeprowadzić dodatkowe badania specjalne (bakposev, sample).
Syfilityczne zapalenie migdałków jest łatwo rozpoznawalne przez specjalistę w obecności ciężkiego chancru na gruczole. Jeśli podejrzewa się tę postać, krew na kił musi być zbadana. Trwa różnicowanie z nekrotycznym, nieżytowym, opryszczkowym wariantem, gruźlicą, guzem gardła, traumatycznym wrzodem, piodermą szanty i aftowym zapaleniem jamy ustnej.
Leczenie każdego rodzaju ostrego zapalenia migdałków jest następujące:
- łóżko do spania;
- właściwe odżywianie, obfite picie;
- leczenie miejscowe: płukanie solą fizjologiczną i lekami przeciwbakteryjnymi, kompresy, spraye;
- Antybiotyki do wstrzykiwań lub tabletek muszą być włączone do leczenia;
- leczenie objawowe: leki przeciwgorączkowe, witaminy, odwary ziołowe.
Ostre zapalenie migdałków jest poważną chorobą, która nie pozwala na samoleczenie. Wymagana jest konsultacja ze specjalistą.
Niektóre typy dusznicy bolesnej są bardzo trudne do leczenia. Na przykład, typ syfilityczny jest trudny do leczenia, ale nie oznacza to, że nie jest potrzebne leczenie. W prawie wszystkich przypadkach można wykonać działania konserwatywne, z wyjątkiem phlegmon, który jest usuwany chirurgicznie.
Komplikacje i zapobieganie
Późne leczenie może prowadzić do następujących konsekwencji: ropni, reumatyzm, zapalenie mózgu, zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie stawów, wstrząs toksyczny, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie tkanki łącznej, obrzęk krtani, sepsa. Gdy wariant kiły wpływa na centralny układ nerwowy, kość, nerki, wątrobę.
Ostre zapalenie migdałków, powikłane zapaleniem mózgu lub sepsą, może prowadzić do śmierci.
Zapobieganie ostrego zapalenia migdałków jest zgodne z zasadami higieny osobistej. Nie używaj naczyń i produktów higienicznych pacjenta, po każdym kontakcie z nimi ręce powinny być dokładnie umyte. Seks z osobą zakażoną powinien być chroniony mechaniczną antykoncepcją. Kobiety w ciąży powinny oddać krew trzy razy dla Wassermana. W zespole iw rodzinie potrzebny jest możliwie jak najmniejszy kontakt z chorym.
W trudnym pytaniu, czym jest dławica piersiowa i jak ją leczyć, można jedynie znaleźć specjalistę. Nie zwlekaj z wizytą u lekarza laryngologa przy pierwszych objawach tej choroby.
Autor: Angelina Elena
© 2016-2017, OOO "Stadi Group"
Wszelkie wykorzystanie materiałów ze strony jest dozwolone tylko za zgodą redaktorów portalu i zainstalowania aktywnego linku do źródła.
Informacje publikowane na stronie są przeznaczone wyłącznie do celów informacyjnych iw żadnym wypadku nie wymagają niezależnej diagnostyki i leczenia. Aby podejmować świadome decyzje dotyczące leczenia i przyjmowania leków, należy skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem. Informacje zamieszczone na stronie, uzyskane z otwartych źródeł. Ze względu na dokładność redaktorzy portalu nie ponoszą odpowiedzialności.
Wyższe wykształcenie medyczne, anestezjolog.
Doktor najwyższej kategorii, pediatra.
Angina Streptococcal u dzieci: Objawy i leczenie
Streptococcal zapalenie migdałków jest chorobą zakaźną charakteryzującą się rozwojem ostrego procesu zapalnego w migdałkach wywołanych przez β-hemolizujące paciorkowce grupy A. Dlatego drugą nazwą choroby jest paciorkowcowe zapalenie migdałków. Obecnie jest uważany za powszechną chorobę zakaźną górnych dróg oddechowych.
Epidemiologia
W jaki sposób przenoszona jest infekcja? Główną drogą przenoszenia paciorkowcowego zapalenia migdałków jest powietrze. W większości przypadków można uzyskać od osoby chorej, o rząd wielkości rzadziej - od bakterii z rodzaju Bacillicarrier. Bliski kontakt z pacjentem znacznie zwiększa szanse na zakażenie. Wybuchy infekcji są zwykle obserwowane w grupach zorganizowanych (placówkach opieki nad dziećmi, szkołach itp.). Głównie chory w dzieciństwie i wieku dojrzewania. Niemniej jednak ostatnio przypadki infekcji stały się częste we wczesnym dzieciństwie (do trzech lat). Wysoka częstość występowania jest najczęściej rejestrowana zimą i wiosną.
Dzisiaj, paciorkowiec ból gardła u dzieci pierwszego życia nie jest uważany za kazuistykę.
Obraz kliniczny
Od zakażenia do pierwszych objawów choroby może trwać od 3-5 godzin do 2-4 dni. Ta infekcja charakteryzuje się szybkim ostrym początkiem. Jakie objawy kliniczne dusznicy paciorkowcowej występują u dzieci:
- Ostry wzrost temperatury (do 38-39 ° C).
- Gorączka pacjenta.
- Przeszkadzaj bóle głowy.
- Ogólny stan pogarsza się (osłabienie, zmęczenie, złe samopoczucie itp.).
- W gardle występują bóle, które z reguły nasilają się podczas połykania.
- Są bolesne odczucia w stawach i mięśniach.
- Dziecko może być chore.
- Objawy kliniczne nabierają maksymalnego nasilenia drugiego dnia po wystąpieniu choroby.
- Łuk podniebienny, języczek i tylna ściana gardła zmieniają kolor na czerwony, co jest trudne do zauważenia podczas badania.
- Migdałki również wydają się jaskrawo zaczerwienione i opuchnięte. Często spotyka się charakterystyczne ropiejące skąpe żółto-białe zabarwienie. Można go łatwo usunąć z powierzchni zapalnych migdałków, nie pozostawiając krwawiących ran.
- Wszyscy pacjenci wykazali skondensowane, powiększone i bolesne podczas badania węzłów chłonnych w żuchwie. Taki stan patologiczny nazywa się regionalnym zapaleniem węzłów chłonnych.
- W przypadku braku skutecznego leczenia czas trwania ostrego okresu wynosi około tygodnia.
- Jeśli nie obserwuje się żadnych powikłań, główne objawy zapalenia migdałków paciorkowców mijają szybko.
- Regionalne zapalenie węzłów chłonnych może trwać do 12-14 dni.
Diagnostyka
Zapalenie gardła wywołane przez paciorkowiec u dzieci diagnozuje się na podstawie badania klinicznego i badania mikrobiologicznego wymazu pobranego z powierzchni zapalnych migdałków. Jeżeli próbka zostanie pobrana prawidłowo, możliwe jest ustalenie przyczyny zapalenia w około 90% przypadków. Nowoczesne szybkie testy na obecność antygenu paciorkowcowego pozwalają na postawienie diagnozy w mniej niż 30 minut. Jednak takie testy często dają fałszywie negatywne wyniki. W tym samym czasie metoda hodowli nie pozwala określić, czy pacjent ma aktywny proces zakaźny, czy bakteriocement. Zgodnie ze standardową praktyką kliniczną zaleca się przeprowadzenie dwóch kolejnych badań mikrobiologicznych.
Jeśli paciorkowcowe zapalenie migdałków jest diagnozowane prawidłowo i we właściwym czasie, w przeważającej większości przypadków choroba jest skutecznie leczona.
Diagnostyka różnicowa
Aby zidentyfikować ból gardła paciorkowca, oparty jedynie na objawach klinicznych, nawet dla wykwalifikowanych specjalistów, zadanie jest dość trudne. Wymieniono główne choroby, z którymi należy rozróżnić ostre zapalenie migdałków:
- Szkarłatna gorączka.
- Zlokalizowana błonica jamy ustnej i gardła.
- Infekcyjna mononukleoza (forma duszna).
- Angina Simanovsky-Plaut-Vincent.
Należy zauważyć, że brak zmian na skórze i błonach śluzowych eliminuje szkarlatynę. Jeśli chodzi o zmianę błoniczą jamy ustnej i gardła, to infekcja ta jest trudna do usunięcia z powierzchni zapalenia migdałków. Po usunięciu krwawienia pozostały krwawiące rany. W mononukleozie zakaźnej (angiosis), węzły chłonne są dotknięte najpierw, a objawy zapalenia migdałków pojawiają się w dniach 3-5, a w badaniu krwi przeważają komórki jednojądrzaste. W przypadku gardła Simanovsky'ego-Plauta-Vincenta charakterystyczne jest uszkodzenie nerwowo-migdałowe z wrzodu i nekrozy, a patologiczny proces może rozprzestrzenić się na sąsiednie struktury (podniebienie, dziąsła, tylna ściana gardła).
Wśród wielu ekspertów istnieje przekonanie, że paciorkowcowe zapalenie migdałków jest chorobą samopodtrzymującą się. Po prostu, nawet bez odpowiedniej terapii, pacjent może w pełni wyzdrowieć i nie mieć żadnych komplikacji ani konsekwencji. Dlatego wielu lekarzy jest wyjątkowo nieuzasadnionych ograniczonych do leczenia miejscowego (płukanie gardła, wdychanie itp.), Zaniedbując wyznaczenie terapii antybakteryjnej. Jak pokazuje praktyka kliniczna, takie podejście może prowadzić do smutnych konsekwencji. Optymalne leczenie paciorkowcowego zapalenia migdałków u dzieci powinno wyglądać tak:
- Terapia lokalna (płukanie, mycie gardła, inhalacje, tabletki wchłanialne itp.).
- Ogólnoustrojowa antybiotykoterapia.
- Przyjmowanie leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych.
Leczenie paciorkowcowego zapalenia migdałków powinno być prowadzone przez wysoko wykwalifikowanego specjalistę medycznego.
Terapia lokalna
Odpowiednio przepisane miejscowe leczenie skutecznie radzi sobie z objawami klinicznymi choroby i znacznie poprawia stan pacjenta. Niemniej jednak nie powinniśmy zapominać, że miejscowa terapia zapalenia migdałków wywołana streptokokowym zapaleniem jest drugorzędna i może być uzupełniona jedynie ogólnoustrojowym kursem antybakteryjnym. W tym samym czasie leki są używane do płukania, irygacji i mycia gardła, inhalacji itp. Wszystkie nowoczesne preparaty przeznaczone do miejscowej terapii nie mogą być wymienione, dlatego skupimy się na najpopularniejszych i najbardziej skutecznych lekach:
Bioparox odnosi się do miejscowych środków przeciwdrobnoustrojowych wziewnych. Lek ten można przepisać od pierwszego dnia choroby i stosować aż do uzyskania wyników badań mikrobiologicznych. Cechy jego aplikacji:
- Szeroki zakres działań przeciwdrobnoustrojowych.
- Właściwości przeciwzapalne.
- Gdy opryskiwanie pozostaje na błonie śluzowej, nie jest absorbowane w głębszych tkankach.
- Niska alergenność.
Tonsilgon N to ziołowy lek złożony. Charakteryzuje się właściwościami przeciwzapalnymi, immunostymulującymi, przeciwobrzękowymi i antywirusowymi. Jest uważany za doskonałe narzędzie do zapobiegania nawrotom zapalenia migdałków. Działania niepożądane wynikające z jego stosowania nie zostały naprawione. Dostępny w postaci kropelek i drażetek.
Heksedyna ma dobry efekt przeciwdrobnoustrojowy, znieczulający i dezodoryzujący (eliminuje nieprzyjemne zapachy). Lek ten można kupić w dwóch postaciach: roztworu do płukania i aerozolu. Jest uważany za lek o niskiej toksyczności, w porównaniu z chlorheksydyną. Potrafi poradzić sobie z większością patogenów ostrego zapalenia migdałków.
Przed wynalezieniem leków przeciwbakteryjnych u około 10% pacjentów z rozpoznaniem paciorkowcowego zapalenia migdałków wystąpiły ciężkie powikłania (ropień w okolicy migdałków, ropne zapalenie węzłów chłonnych itp.).
Ogólnoustrojowa antybiotykoterapia
Bez względu na to, jak skuteczne są leki do stosowania miejscowego, niezbędna jest ogólnoustrojowa antybiotykoterapia w przypadku bólu gardła wywołanego przez paciorkowiec. Zgodnie z ogólnie przyjętą praktyką kliniczną, bezpośrednim wskazaniem do przepisywania antybiotyków jest pozytywna analiza mikrobiologiczna lub szybki test antygenu paciorkowcowego. Jeśli jednak istnieją wyraźne dane kliniczne i epidemiologiczne wskazujące na zakażenie paciorkowcami części ustnej gardła, antybiotyki są przepisywane empirycznie. Jakie leki są skuteczne w tej chorobie:
- Amoksycylina.
- Fenoksymetylopenicylina.
- Benzatopenicylina.
- Cefadroksyl.
- Azytromycyna.
- Spiramycyna.
- Klarytromycyna.
- Linkomycyna.
- Clindamycin.
Obecnie Amoksycylina jest uważana za lek z wyboru w leczeniu ostrego paciorkowcowego zapalenia migdałków. Pacjentom młodszych dzieci zaleca się stosowanie fenoksymetylopenicyliny, ponieważ lek ten jest dostępny w postaci zawiesiny. Cefadroksyl, który należy do cefalosporyn pierwszej generacji, wykazuje dobrą skuteczność w przypadku zakażenia paciorkowcami części ustnej gardła i akceptowalnej tolerancji.
Jeśli leki przeciwbakteryjne β-laktamowe są nietolerancyjne, można stosować makrolidy. Najczęściej przepisywanymi lekami są spiramycyna, azytromycyna, klarytromycyna itp. Jednocześnie zmniejsza się liczba erytromycyny, która jest pierwszym przedstawicielem tej grupy antybiotyków. Wynika to z częstych przypadków działań niepożądanych z przewodu pokarmowego w porównaniu z innymi makrolidami.
Warto zauważyć, że środki przeciwdrobnoustrojowe, takie jak linkomycyna i klindamycyna są przepisywane tylko wtedy, gdy pacjent wykazuje nietolerancję na β-laktamy i makrolidy. Jednakże nie otrzymały one szerokiego zastosowania w tej formie choroby zakaźnej. Tetracykliny i sulfonamidy również nie są skuteczne. Z reguły grupa paciorkowców hemolitycznych A wykazuje odporność na te czynniki (oporność). W przewlekłym przebiegu choroby wskazane jest przepisanie cefalosporyn drugiej generacji (na przykład cefuroksymu).
Bez optymalnej antybiotykoterapii paciorkowcowe zapalenie migdałków może prowadzić do poważnych powikłań.
Leki przeciwgorączkowe
Główne objawy kliniczne paciorkowcowego zapalenia migdałków to gorączka i silny ból spowodowany stanem zapalnym w gardle. Kiedy konieczne jest skorzystanie z leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych:
- Jeśli pacjent (wcześniej zdrowy) ma wzrost temperatury powyżej 39 ° C, bóle mięśni i silne bóle głowy.
- Można go również stosować w temperaturach powyżej 38 ° C, ale w przypadku ciężkich przewlekłych chorób lub konwulsji wcześniej.
- W temperaturze powyżej 38 ° C u dziecka, które ma mniej niż 3 miesiące.
Paracetamol stosuje się jako skuteczny lek przeciwgorączkowy u dzieci z dusznicą bolesną paciorkowcową. Ponadto ma niewielki efekt przeciwbólowy. Pomimo faktu, że Paracetamol jest wydawany w sieci aptek bez recepty, jego stosowanie musi być skoordynowane z lekarzem. Należy zauważyć, że aspiryna jako środek przeciwgorączkowy nie jest stosowana w dzieciństwie z powodu możliwości wywołania różnego rodzaju działań niepożądanych (w szczególności zespołu Raya).
Do tej pory powszechne stosowanie leku Nurofen. Wiele badań klinicznych i doświadczeń praktycznych potwierdza wysoką skuteczność Nurofenu w walce z gorączką i bólem gardła, które często występują u dzieci z powodu paciorkowców i gardła. Wszystko to spowodowane jest działaniem przeciwgorączkowym, przeciwbólowym i przeciwzapalnym leku. Spośród wszystkich nowoczesnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych Nurofen jest uważany za jeden z najbezpieczniejszych dla dzieci.
W zapobieganiu nawrotom paciorkowców zapalenie migdałków może wykorzystywać leki przeciwbakteryjne z grupy dwucylindynowej. Jednak w chwili obecnej celowość ich użycia została zakwestionowana przez wielu ekspertów.